دانگچئون
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پادشاه دانگچئون (هانگول:동천 با زادنام ووگئو هانگول:우위거) (زاده: ۲۰۹ - ۲۴۸ میلادی)، یازدهمین امپراتور گوگوریو، شمالیترین در میان سه امپراتوری کره، بود. او همچنین در دوران حکومتش به (دونگیانگ تهوانگ، به معنی: پادشاه شرقی) نیز شناخته می شد.
دانگچئون | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تهوانگ | |||||||||
پادشاه گوگوریو | |||||||||
سلطنت | مه ۲۲۷ - سپتامبر ۲۴۸ (میلادی) | ||||||||
پیشین | سانسانگ | ||||||||
جانشین | جونگچئون | ||||||||
ولیعهد گوگوریو | |||||||||
ولیعهدی | ژانویه ۲۱۳ - مه ۲۲۷ میلادی | ||||||||
تاجگذاری | ژانویه ۲۳۱ میلادی | ||||||||
پیشین | ناممو | ||||||||
جانشین | یئونبول | ||||||||
زاده | ووگئو سپتامبر ۲۰۹ (میلادی) گونگناسئونگ | ||||||||
درگذشته | سپتامبر ۲۴۸ (میلادی) گونگناسئونگ | ||||||||
آرامگاه | سیوون | ||||||||
فرزند(ان) | یئونبول یهمول ساگو | ||||||||
| |||||||||
دودمان | گوگوریو | ||||||||
پدر | سانسانگ | ||||||||
مادر | بانو سوهو | ||||||||
پیشه | پادشاه |
سه پادشاهی |
---|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
سابقه
ویرایشاو نوه هشتمین فرمانروای گوگوریو، پادشاه سیندائه، و پسر دهمین فرمانروای گوگوریو، پادشاه سانسانگ، بود. مادر او ملکه دوم امپراتور سانسانگ بود. او در سال ۲۱۳ میلادی ولیعهد شد، و پس از مرگ سانسانگ به سلطنت رسید.
حکومت
ویرایشدانگچئون، در میان رقابت قدرتهای بزرگ چین،سلسله گانگ سون یوآن (چین) و سلسله وو شرقی(چین) و سلسله کائو وی ، بازی را آغاز کرد. در سال ۲۳۴ میلادی، دانگچئون، یک نماینده به حکومت وی (چین) برای برقراری صلح فرستاد. در سال ۲۳۶ میلادی، یک سفیر به نام هائو وی، از سلسله وو (چین) برای در خواست صلح به گوگوریو رسید. دانگچئون، آن سفیر را برای ماهها نگهداشت و عاقبت سر او را برای حکومت وی (چین)، فرستاد.
در سال ۲۳۸ میلادی، دانگچئون توانست با حکومت وی (چین)، برای نابودی خانواده گانگ سون و از بین بردن نفوذ آنها بر شبه جزیره لیون دانگ و سایر نواحی مرزی گوگوریو هم پیمان شود. دانگچئون در سال ۲۴۲ میلادی، یک ارتش برای حمله به قلعه یودانگ فرستاد و خاک گوگوریو را با موفقیت گسترش داد.
جنگ علیه سلسله گانگ سون (چین) با موفقیت همراه بود، اما متحد گوگوریو، سلسله وی (چین)، سرانجام به یک تهدید جدید تبدیل شد، و دانگچئون دستور حمله به سلسله وی (چین) را صادر کرد. حکومت وی (چین) یک نیروی ۱۰۰۰۰ نفری را برای حمله به گوگوریو فرستاد و پایتخت آن، هوان دو، را تصرف کرد، و دانگچئون مجبور شد تا پایتخت را به صورت موقت در سال ۲۴۷ میلادی به پیونگ یانگ منتقل کند. از پیونگ یانگ، دانگچئون به مقابله با نیروهای سلسله وی (چین) پرداخت و توانست سرزمینهای اشغال شده را پس بگیرد.
مرگ و جانشین
ویرایشدانگچئون در سال ۲۴۸ میلادی، پس از ۲۲ سال حکومت در اثر بیماری در گذشت. گفته شده که قبر او در جنوب استان پیون گان، نزدیک پیونگ یانگ، واقع در کره شمالی میباشد. آمده است که دانگچئون بسیار محبوب بوده، بطوریکه تعداد زیادی از مردم در مراسم تدفین او شرکت کردند. ولیعهد یئون بول، بلافاصله پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید و پادشاه جونگچئون، گردید.
پانویس
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «King Dongcheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ اسفند ۱۳۸۷.