سوچون

پادشاه سوچون (هانگول:서천 با زادنام یاگرو هانگول:약로) (سلطنت اکتبر ۲۷۰ - ۲۹۲ میلادی)، سیزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود. او دومین پسر امپراتور جونگچون بود، سوچون در سال ۲۵۵ میلادی به عنوان ولیعهد معرفی گردید. او در سال ۲۷۰ میلادی پس از فوت پدرش به سلطنت رسید. دراولین ماه سال ۲۷۱ میلادی، او "یوسو"، دختر "ته ساجا" از منطقه "سوبو" را به عنوان ملکه خود انتخاب کرد.

سوچون
ته‌وانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنت	اکتبر ۲۷۰ - ۲۹۲ میلادی (۲۲ سال)
تاج‌گذاری	اکتبر ۲۷۰ میلادی
پیشین	جونگچون
جانشین	بنگسانگ
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدی	اکتبر ۲۵۵ - ۲۷۰ میلادی
تاج‌گذاری	اکتبر ۲۵۵ میلادی
پیشین	یونبول
جانشین	سانگبو
زاده	یاگرو نامشخص گونگناسئونگ
درگذشته	۲۹۲ میلادی گونگناسئونگ
آرامگاه	سوچون وون
شهبانو	بانو وو
فرزند(ان)	سانگبو دولگو
نام سلطنت سویانگ ته‌وانگ نام پسامرگ سوچون ته‌وانگ
دودمان	گوگوریو
پدر	جونگچون
مادر	ملکه یون
پیشه	پادشاه

سه پادشاهی
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. ۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م. ۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

حکومت و جانشینی

در سال ۲۸۰ میلادی، قوم سوشن، حمله کردند و پادشاه سوچون برادر کوچکتر خود، "دالگا"، را برای مقابله با آنها فرستاد. دالگا، سرزمین دالو سئونگ را تصرف کرد و فرمانروای آن را کشت، او حدود ۶۰۰ خانوار سوشن را به جنوب بویو منتقل کرد. پادشاه سوچون، به دالگا عنوان شاهزاده صلح(آنگوگ گون) را اعطا کرد و به او کنترل ارتش و قبایل سوشن و یانگ‌مک را سپرد.

در سال ۲۸۶ میلادی، برادرهای کوچکتر سوچون، "ایل‌وو" و "سو‌بال" شورش کردند، اما شورشیان شکست خوردند و کشته شدند.

پادشاه سوچون، در سال ۲۹۲ میلادی، بعد از ۲۳ سال حکومت مرد. او در سوچون وو، دفن گردید. از اینرو نام معبد سوچون را دریافت نمود.

بعد از او پسرش بنگسانگ به پادشاهی رسید.

پانویس

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Seocheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اسفند ۱۳۸۷.