| سال
|
فیلم
|
نامزدها
|
|---|
| ۲۰۱۰ |
شبکه اجتماعی |
آرون سورکین ‡
|
| ۱۲۷ ساعت |
سایمن بوفوی و دنی بویل
|
| تلقین |
کریستوفر نولان
|
| بچه‌ها حالشان خوب است |
استوارت بلامبرگ و لیسا چولودنکو
|
| سخنرانی پادشاه |
دیوید سیدلر †
|
| ۲۰۱۱ |
نیمه‌شب در پاریس |
وودی آلن †
|
| آرتیست |
میشل آزاناویسوس
|
| فرزندان |
الکساندر پین، جیم رش، و نت فکسون ‡
|
| نیمه ماه مارس |
جورج کلونی، گرانت هسلو، و بو ویلیمن
|
| مانیبال |
استیون زایلیان و آرون سورکین
|
| ۲۰۱۲ |
جنگوی آزادشده |
کوئنتین تارانتینو †
|
| آرگو |
کریس تریو ‡
|
| لینکلن |
تونی کوشنر
|
| دفترچه امیدبخش |
دیوید او راسل
|
| سی دقیقه پس از نیمه‌شب |
مارک بول
|
| ۲۰۱۳ |
او |
اسپایک جونز †
|
| ۱۲ سال بردگی |
جان ریدلی ‡
|
| حقه‌بازی آمریکایی |
اریک وارن سینگر و دیوید او. راسل
|
| نبراسکا |
باب نلسن
|
| فیلومنا |
جف پوپ و استیو کوگان
|
| ۲۰۱۴ |
بردمن |
آلخاندرو گونزالز اینیاریتو، نیکلاس جیاکوبون، الکساندر دینلاریس جونیور، و آرماندو بو †
|
| پسرانگی |
ریچارد لینکلیتر
|
| دختر گمشده |
گیلیان فلین
|
| هتل بزرگ بوداپست |
وس اندرسون
|
| بازی تقلید |
گراهام مور ‡
|
| ۲۰۱۵
|
استیو جابز |
آرون سورکین [۱] |
| رکود بزرگ |
آدام مک‌کی و چارلز راندولف
|
| هشت نفرت‌انگیز |
کوئنتین تارانتینو
|
| اتاق |
اما داناهیو
|
| اسپات‌لایت |
توماس مک‌کارتی و جاش سینگر
|
| ۲۰۱۶
|
لا لا لند |
دیمین شزل[۲] |
| اگر سنگ از آسمان ببارد |
تیلور شریدان
|
| منچستر بای د سی |
کنت لونرگان
|
| مهتاب |
بری جنکینز
|
| حیوانات شب‌زی |
تام فورد
|
| ۲۰۱۷
|
سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری |
مارتین مک‌دونا[۳] |
| لیدی برد |
گرتا گرویگ
|
| بازی مالی |
آرون سورکین
|
| پست |
Liz Hannah و جاش سینگر
|
| شکل آب |
گی‌یرمو دل تورو و ونسا تیلور
|
| ۲۰۱۸
|
کتاب سبز |
Nick Vallelonga, Brian Hayes Currie, و پیتر فارلی[۴]
|
| سوگلی |
Deborah Davis و Tony McNamara
|
| اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند |
بری جنکینز
|
| رما |
آلفونسو کوارون
|
| معاون |
آدام مک‌کی
|
| ۲۰۱۹
|
روزی روزگاری در هالیوود |
کوئنتین تارانتینو[۵] |
| مرد ایرلندی
|
استیون زایلیان
|
| داستان ازدواج
|
نوآ بامباک
|
| انگل
|
بونگ جون-هو و Han Jin Won
|
| دو پاپ
|
آنتونی مک‌کارتن
|
