ارتش سرخ
ارتش سرخ و RKKA کوچک شده کلمه‌های ارتش سرخ کارگران و کشاورزان (به روسی: Красные армейские рабочие и фермеры) در زبان روسی است. ارتش سرخ، یک نیروی مجهز بود که توسط بلشویک‌ها طی جنگ داخلی روسیه به وجود آمد و سازماندهی شد. این نیروی نظامی سپس در سال ۱۹۲۲ میلادی به اصلی‌ترین نیروی نظامی اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. رنگ «سرخ» به جاری شدن خون طبقه کارگر در مبارزه با نظام سرمایه‌داری اشاره دارد.
لئون تروتسکی (کمیسر جنگ در زمان ولادیمیر لنین) نقش بزرگی را در سازماندهی و به‌کارگیری ارتش سرخ داشت.
در ژوئن ۱۹۴۱ و در بین جنگ جهانی دوم، حزب کمونیست شوروی به رهبری ژوزف استالین ۹۵ هزار تن را بسیج کرد. در ۱۹۴۳ حزب کمونیست ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تن عضو داشت و تقریباً همین تعداد در سازمان جوانان این حزب بودند که در جبهه‌ها فعالیت داشتند. حزب کمونیست شوروی، در مناطق اشغال شده توسط آلمان نازی هم، توانست نیروهای پارتیزان را سازماندهی کند. تعداد پارتیزان‌ها یک میلیون نفر بودند که از ۱۰۰۰ واحد مخفی تشکیل شده‌بودند. یک آمریکایی به نام اورل هاریمان در کتابی که سال ۱۹۷۵ به نام «فرستاده ویژه» منتشر شد، نوشت: «استالین از روزولت اطلاعات بیشتری داشت، از چرچیل واقع‌گرا تر بود و از جنبه‌های مختلفی بهترین فرمانده جنگی بود.»
ارتش سرخ در نهایت با فداکاری‌های اعضای آن بر نیروهای آلمان نازی پیروز شد و جایگاه ویژه‌ای را در جهان برای شوروی فراهم ساخت.
جنگ‌هاویرایش
جنگ افغانستانویرایش
در تاریخ ۶ دی (جدی) ۱۳۵۸ خورشیدی، لشکر ۴۰ زرهی ارتش سرخ به افغانستان حمله کرد.[۱]
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ شوروی‌ها قصد گسترش قلمرو نداشتند؛ گفتگویی با سلطانعلی کشتمند، بی‌بی‌سی فارسی
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارتش سرخ موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون موضوعهای نظامی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |