ویکی‌پدیا

خودارضایی

نوعی عمل جنسی
(تغییرمسیر از خود ارضایی)

خودارضایی[۲] یا جَلق زدن[۳][الف] یا اِستِمنا یکی از روش‌های ارضای میل جنسی است.[۶] به عبارت دیگر، خودارضایی به تحریک جنسی اندام جنسی خود، جهت برانگیختگی جنسی یا سایر لذت‌های جنسی اطلاق می‌شود و معمولاً به اوج لذت جنسی می‌انجامد. برای برانگیختگی ممکن است از دست‌ها، انگشتان، اشیاء معمولی و اسباب‌بازی‌های جنسی از جمله لرزاننده یا ترکیبی از همگی استفاده شود.[۷] تحریک کردن شریک جنسی با دست همچون انگشت کردن، دست‌کام‌دهی، خودارضایی متقابل، فعالیت‌های جنسی شایعی هستند که ممکن است به‌جای دخول جنسی بکار روند. به‌عبارتی، خودارضایی عموماً به انجام این عمل توسط خود شخص اطلاق می‌شود، اما تحریک آلت توسط فردی دیگر، البته بدون آمیزش جنسی (معمولاً با دست) را نیز نوعی خودارضایی می‌دانند.[۸]

خودارضایی
زنی در حال تحریک خود (خودارضایی)، نقاش: گوستاو کلیمت
ویژگی‌ها
نوع فعالیتهمانندسازی آمیزش جنسی
اعضا مرتبطآلت جنسی
ابزار مورد نیازشخص از سوی خودش یا آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی و برای افزایش لذت از مایعات یا آب دهان استفاده می‌کند.
محدویت دفعاتنسبی
جنسیت زوجینهر دو جنس
تحریک
تحریک در مردهااین عمل با افزایش زمان انزال و کنترل بیشتر آن، در رابطهٔ جنسی مفید خواهد بود و در سنین بالای ۵۰ سال به خاطر دفع عوامل بیماری‌زا از داخل پروستات از بروز بیماری پیشگیری می‌کند.
تحریک در زن‌هاخودارضایی در اکثر زنان باعث کاهش فشارهای عصبی قبل از قاعدگی می‌شود.
سلامت و ایمنی
روش ایمنبسیاری از خطرات روابط جنسی دوطرفه و بیماری‌های مقاربتی را در برندارد.
دیدگاه علم پزشکیاز لحاظ پزشکی هیچ مدرکی وجود ندارد که خودارضایی چه از لحاظ جسمی یا روانی مضر باشد.
ادیان
دیدگاه اسلاماهل سنت: برخی آن را در تمام اشکال و موارد، حرام می‌دانند؛ برخی در مواردی آن را مجاز می‌شمارند و برخی آن را مکروه می‌دانند.
شیعه: خودارضایی به‌طور کامل و در تمام اشکال آن حرام می‌باشد.
دیدگاه مسیحیتاز نظر کلیسای پروتستان، یک سیر طبیعی از سیکل جنسی افراد است.
از نظر کلیسای کاتولیک، در پاره‌ای از موارد مجاز است.
دیدگاه دیگر ادیاندر آیین تائویسم مردان از خودارضایی منع شده‌اند.
از نظر شیطان‌پرستان خودارضایی روشی طبیعی، بی‌ضرر و مجاز است.[۱]
در ادبیات فارسی، استمنا دستمایهٔ هزل‌گویی شده‌است.

مطالعات انجام‌شده نشان داده‌است که خودارضایی در هردو جنس مذکر و مؤنث و در تمام سنین رایج است، هرچند تفاوت‌هایی وجود دارد. بر پایهٔ پژوهش‌های انجام‌شده توسط آلفرد کینزی دربارهٔ شیوع خودارضایی، تقریباً صددرصد مردان و سه‌چهارم زنان در دوره‌ای از زندگی خود، دست به این کار زده‌اند.[۹] فایده‌های پزشکی و روان‌پزشکی گوناگونی به خودارضایی و نگرش سالم افراد به فعالیت جنسی، نسبت داده شده‌است. هیچ‌گونه رابطهٔ علت-معلولی میان خودارضایی و هرگونه اختلال جسمی یا روانی وجود ندارد.[۱۰][۱۱]

خودارضایی از دوران ماقبل تاریخ در هنرهای گوناگون ترسیم و در نوشته‌های قدیمی بدان اشاره و درباره‌اش بحث شده‌است. در قرون هجدهم و نوزدهم میلادی، علمای الهیات و پزشکان، خودارضایی را «شنیع»، «اسف‌انگیز» و «زشت» می‌دانستند، اما در قرن بیستم میلادی این تابوها عموماً کاهش یافت و در هنر، موسیقی پاپ، تلویزیون، سینما و ادبیات مباحثه و تصویرسازی خودارضایی رو به افزایش گذاشت. امروزه ادیان مختلف، نظر متفاوتی دربارهٔ خودارضایی دارند: برخی آن را به‌لحاظ روحانی و معنوی، عملی مضر و برخی دیگر غیرمضر می‌دانند. نظر برخی ادیان هم بر حسب موقعیت یا شرایط انجام خودارضایی فرق دارد. وضعیت قانونی خودارضایی هم در طول تاریخ متفاوت بوده‌است و خودارضایی در انظار، در بیش تر کشورها غیرقانونی است.[۱۲]

خودارضایی در خلوت خصوصی یا با شریک زندگی، عموماً عملی طبیعی و سالم و بخشی از لذت جنسی است. خودارضایی در بسیاری از گونه‌های جانوری نیز — چه آنهایی که در طبیعت آزادند و چه آنهایی که در بندِ انسان هستند — مشاهده شده‌است.[۱۳][۱۴][۱۵]

مرد خوابیده به پشت در حالت استمنا یا خودارضایی (تحریک خود) سرعت برون‌ریزش منی در مردان ۴۵ کیلومتر بر ساعت است.[۱۶][۱۷]

دلایل خودارضایی

علاوه بر احساس لذت جنسی، خودارضایی برای رهایی از تنش‌های جنسی به ویژه در هنگامی که شریک جنسی در دسترس نیست انجام می‌شود. خودارضایی گاهی به منظور رفع اضطراب و رسیدن به آرامش صورت می‌گیرد. در نوجوانان گاهی خودارضایی با هدف کنجکاوی در خصوص دستگاه‌های تناسلی اجرا می‌شود. همچنین گاهی با هدف پیشگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی یا بارداری صورت می‌گیرد. گاهی در برخی نارسایی‌های جنسی توسط پزشک نیز استمناء تجویز می‌شود.[۱۸]

تأثیر بر سلامتی

در گذشته خودارضایی گونه‌ای از انحراف‌های جنسی و ذهنی شمرده می‌شد. در اروپای قرن نوزدهم پزشکان، معلمان و مربیان با خودارضایی همچون یک بیماری اپیدمیک که باید ریشه‌کن شود، برخورد می‌کردند.[۱۹] اینک اجماع پزشکی بر آن است که خودارضایی به لحاظ پزشکی سالم و به لحاظ روان‌شناختی عادت و رفتاری طبیعی و نرمال است.[۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۶][۲۷] در کتابچهٔ راهنمای تشخیص و درمان مِـرک آمده: «[خودارضایی] فقط زمانی غیرطبیعی است که رفتارهای همسرگرا [مثل توجه به همسر] را متوقف کند، در انظار عمومی باشد یا اجبار روانی برای انجامش به‌حدی باشد که موجب پریشانی و استرس شود».[۲۸] وجود «اعتیاد به خودارضایی» ثابت نشده‌است، بلکه «اجبار به [انجام] خودارضایی» احتمالاً وجود دارد.[۲۹]

در ایالات متحده آمریکا، تا نسخهٔ دوم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (دی‌اس‌ام-۲) در سال ۱۹۶۸ میلادی، خودارضایی یک بیماری روان‌پزشکی محسوب می‌شد.[۳۰] انجمن پزشکی آمریکا در سال ۱۹۷۲ میلادی با اجماع متخصصان، خودارضایی را عملی طبیعی اعلام کرد.[۳۱] خود ارضایی موجب کاهش یا تخلیه انرژی بدن (تحلیل قوای جسمانی) یا زودانزالی نمی‌شود.[۳۲][۳۳]

فایده‌های کلی

درمان‌گرهای جنسی گاهی خودارضایی را تا رسیدن به اوج لذت جنسی، به بیماران مؤنث توصیه می‌کنند تا به‌عنوان مثال به‌منظور بهبود روابط و سلامت جنسی، دریابند چه چیزی به‌لحاظ جنسی برایشان لذت‌آفرین است و اینکه خودارضایی متقابل می‌تواند سبب رابطهٔ جنسی اقناع‌کننده‌تر و صمیمت و نزدیکی بیشتری شود.[۳۴][۳۵]

در بسیاری از محافل علمی سلامت ذهن و روان، عقیده بر آن است که خودارضایی، افسردگی را تسکین داده و عزت نفس را بالا می‌برد.[۳۶] خودارضایی همچنین در شرایطی که یکی از دو زوج در رابطه‌شان، طلب سکس بیشتر می‌کند کمک‌کننده است و در این شرایط نوعی اثر متعادل‌کننده دارد و رابطه‌ای متوازن به ارمغان می‌آورد.[۳۷] خودارضایی متقابل — عملی که طی آن دو یا چند شریک زندگی، خود را در حضور دیگری تحریک می‌کنند — این فرصت را پدیدمی‌آورد که یک زوج «نقشهٔ مراکز حساس و لذت‌آفرین بدن» خود را به یکدیگر نشان دهند. وقتی فردی، زوج خود را در حین خودارضایی مشاهده می‌کند، می‌تواند بفهمد که چه روش‌هایی برای او لذت‌بخش است و دقیقاً چه نوع لمس‌کردنی برایش خوشایند است. گاهی دخول به‌خودی‌خود، و به منظور تخلیهٔ جنسی کافی، برای بسیاری از افراد غیرعملی یا ناراحت‌کننده است. خودارضایی متقابل به زوج‌ها اجازه می‌دهد تا به میزان نیاز، از یکدیگر لذت برده و از لحاظ جنسی تخلیه شوند، بدون آنکه ناراحتی خاصی بروز کند یا خطرات مرتبط با سکس را تجربه کنند.[۳۷]

در پژوهشی که در سال ۱۹۹۷ منتشر گردید، رابطه‌ای معکوس میان مرگ ناشی از بیماری‌های عروق قلب و دفعات اُرگاسم یافت شد؛ حتی با آنکه فعالیت جنسی ممکن است موجب برانگیختن ایسکمی ماهیچه قلب وسکته قلبی شود. نتایج این مطالعه نیز همسو با پژوهش استرالیایی در سال ۲۰۰۳ بود که نشان داد خودارضایی جهت جلوگیری از سرطان پروستات مفید است. توان آماری همبستگی در این مطالعه با افزایش تعداد انزال‌ها، افزایش یافت.[۳۸]

یک مطالعه دیگر در دانشگاه علوم پزشکی تبریز نشان داد که خودارضایی، تورم عروق خونی بینی را کاهش می‌دهد و راه را برای تنفس طبیعی باز می‌کند. مکانیسم این عمل از طریق تحریک ماندگار دستگاه عصبی سمپاتیک است. نویسندهٔ مقاله پیشنهاد کرد که: «می توان هر از چند گاهی [خودارضایی] کرد تا احتقان بینی بهبود یابد و بیمار می‌تواند تعداد مقاربت‌ها یا خودارضایی‌ها را بر حسب شدت علائمش تنظیم کند.»[۳۹]

خودارضاییِ تکی، نوعی فعالیت جنسی است که با خطر بیماری‌های آمیزشی همراه نیست. خودارضایی جنسی با مشارکت دو یا چند نفر هم با آنکه خالی از خطر بیماری‌های آمیزشی نیست، اما احتمالش به مراتب کمتر از بیشترِ انواع سکس‌های همراه با دخول است. حمایت از چنین دیدگاهی و همچنین تلاش برای گنجاندن مبحث خودارضایی در برنامه‌های آموزش مسائل جنسی در ایالات متحده آمریکا، سبب شد تا جویسلین الدرز، جراح کل ایالات متحده آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری بیل کلینتون از کار برکنار شود. برخی از کشورهای اتحادیه اروپا در برنامه‌های آموزش جنسی خود، خودارضایی را تشویق می‌کنند.

اوج لذت جنسی، چه با خودارضایی و چه با روش‌های دیگر، به فرد احساس خشنودی و آرامش می‌دهد. معمولاً این حالت با احساس خواب‌آلودگی یا به‌خواب رفتن کامل همراه است، به‌ویژه اگر خودارضایی در بستر خواب انجام شود.[۴۰][۴۱][۴۲]

برخی متخصصان خودارضایی را نوعی کار و تمرین قلبی-عروقی می‌دانند.[۴۳] با آنکه تعداد پژوهش‌ها در این زمینه اندک است، آنهایی که از اختلالات قلبی-عروقی (بخصوص بیمارانی که دوران نقاهت پس از سکته یا حملهٔ قلبی را می‌گذرانند) باید فعالیت‌های روزمره زندگی (و از جمله مقاربت جنسی و خودارضایی) را تدریجاً و به آرامی شروع کرده و شدت و دفعات آن را بر حسب شرایط جسمانی خود در نظر بگیرند. این محدودیت، انگیزه‌ای است که فردِ مبتلا، دوره‌های فیزیوتراپی خود را پیگیری کند تا استقامت جسمی خود را ارتقا بخشد. بنابر نتایج یک مطالعه که در ژورنال پزشکی نیوانگلند منتشر شد، سکس واقعی به‌طور کلی مصرف انرژی در بدن را، تنها اندکی افزایش می‌دهد.[۴۴][۴۵]

خطرات

فروکردن اجسام در خود، به‌منظور خودارضایی (مثل فروکردن اجسام خارجی در مقعد)، خطر گیرکردن و جا ماندن آن اجسام را به‌همراه دارد و مردان و زنان هر دو ممکن است قربانی چنین خطری شوند.[۴۶] همچنین در صورت استفاده از هرگونه وسیله جنسی آلوده هنگام خودارضایی یا استفاده از اسباب‌بازی‌های جنسی مشترک و آلوده، خطر انتقال و ابتلا به عفونت وجود دارد.[۴۷]

تقویت سیستم ایمنی بدن

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ میلادی، نشان داد که اُرگاسم ناشی از خودارضایی، برخی از اجزاء دستگاه ایمنی ذاتی از جمله، تعداد مطلق گلبول‌های سفید خون و به‌ویژه سلول‌های کشنده طبیعی را در مردان افزایش می‌دهد.[۴۸]

سرطان پروستات

 
باورهای عامه مربوط به تأثیرات خودارضایی بر بدن

پژوهش‌های انجام‌شده در زمینهٔ ارتباط خودارضایی با سرطان پروستات، نتایج متفاوتی داشته‌است. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۳، یک تیم پژوهشی استرالیایی به سرپرستی گراهام جایلز از «شورای سرطان استرالیا»[۴۹] دریافتند که مردانی که به‌کرات خودارضایی می‌کنند، احتمال کمتری دارد که دچار سرطان پروستات شوند. مردانی که به‌طور میانگین ۵ انزال یا بیشتر در هفته در سنین مابین ۲۰ تا ۳۰ داشته باشند، خطر ابتلایشان به سرطان پروستات به‌طور چشمگیری پایین است. با این حال، آنها نتوانستند یک رابطهٔ علت-معلولی مستقیم را ثابت کنند. پژوهش‌های آنان همچنین نشان داد که انزالی که در اثر خودارضایی و نه مقاربت باشد، در این زمینه مفیدتر است، چرا که هنگام مقاربت، احتمال انتقال بیماری‌های آمیزشی وجود دارد که به نوبهٔ خود، خطر سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. همچنین یک مطالعهٔ بزرگ ۱۸ ساله بر روی ۳۱٬۹۲۵ مرد مابین سنین ۴۰ تا ۷۵ سال، با همکاری «دانشکدهٔ بهداشت عمومی دانشگاه بوستون»، «دانشکدهٔ بهداشت تی.اچ. چان هاروارد» و «مدرسه پزشکی هاروارد» نشان داد که انزال بیش از ۲۱ مرتبه در ماه، خطر سرطان پروستات را به میزان قابل توجهی در مقایسه با آنان که تنها ۴ تا ۷ انزال در ماه دارند، کاهش می‌دهد.[۵۰][۵۱]

از طرف دیگر ممکن است این سودمندی وابسته به سنِ افراد باشد؛ مثلاً نتایج یک مطالعه دیگر در سال ۲۰۰۸ نشان داد که انزال‌های مکرر مابین ۲۰ تا ۴۰ سالگی، ممکن است با افزایش خطر سرطان پروستات مرتبط باشد، اما از طرفی دیگر، انزال‌های مکرر در دههٔ ۵۰ سالگی، خطر سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.[۵۲] بررسی‌های انجام‌شده بر روی ۱۶ مقاله‌ای که تا قبل از اکتبر ۲۰۱۵ بر روی رابطهٔ سرطان پروستات و دفعات انزال منتشر شده‌است، نشان می‌دهد که هنوز اجماع قطعی دربارهٔ رابطهٔ این‌دو موجود نیست و نیاز به بررسی‌ها و مطالعات بیشتر وجود دارد.[۵۳]

دستگاه تولید مثل در مردان

اسپرم نابالغ پس از ساخته‌شدن در لوله‌های داخلی بیضه، به سمت اپیدیدیم رانده می‌شود و به مدت ۲ هفته در آن می‌ماند تا به بلوغ کامل برسد. این فرایند دائمی، سبب ساخت و بلوغ صدها میلیون اسپرم در روز می‌شود به نحوی که در هر بار انزال، حدود چهارصد میلیون اسپرم از مجرای انزالی خارج می‌شود. طول عمرِ اسپرم‌ها پس از بلوغ، بسیار محدود است و از حدود چند روز تا ۱ هفته بیشتر نیست. اگر پس از یک هفته، این اسپرم‌های بالغ و پیر خارج نشوند، قدرت بارورسازی خود را از دست می‌دهند و دیگر خاصیتی در این زمینه ندارند. مشخصاً مردانی که به‌طور نیمه‌منظم خودارضایی می‌کنند، در واقع اپیدیدیم خود را از اسپرم‌هایی که قدرت بارورسازی کمتری دارند، پاک‌سازی می‌کنند تا اسپرم‌هایی که جوان‌تر و بارورساز هستند، جایگزین شوند. این موضوع در واقع یک سازگاری تکاملی در بشر محسوب می‌شود و در جهت انجامِ تولید مثل موفق است. ماندن طولانی‌مدت اسپرم در بدن منجر به خروج اسپرم‌های بی‌خاصیت (به‌جای اسپرم زایا) در هر بار انزال می‌گردد. جالب آنکه در بدن افرادی که خودارضایی نمی‌کنند، مکانیسم‌های جبرانی وجود دارد تا به حفظ اسپرم‌های زایا کمک کنند که یکی از آن‌ها، انزال و خروج بی‌اختیاری منی هنگام خواب است.[۵۴]

نتایج چندین مطالعه نشان داده‌است که در مردان، اُرگاسم ناشی از خودارضایی، موجب بالارفتن شدید پادگن ویژه پروستات (PSA) می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود، مردانی که قرار است آزمایش PSA انجام دهند، دست‌کم ۷ روز پیش از آزمایش، خودارضایی (یا همبستری و مقاربت) نداشته باشند.[۹]

مشکلاتی برای مردان

اگر مردی دچار ترومای غیرنافذ به آلت تناسلی‌اش شده باشد یا آنکه هنگام مقاربت یا خودارضایی، آلتش دچار خمیدگی شدید یا سایر آسیب‌ها شود، به‌ندرت ممکن است مبتلا به شکستگی آلت مردی گردد[۵۵][۵۶][۵۷] یا دچار بیماری پیرونی شود.[۵۸] فیموزیس عارضه‌ای است که طی آن پوست ناحیهٔ ختنه‌گاه هنگام برانگیختگی یا نعوظ، بر روی سر آلت تناسلی پس کشیده نمی‌شود و با احساس درد و ناراحتی همراه است.[۵۹] در تمامی موارد یادشده، هرگونه دستکاری فعالانهٔ آلت مردی ممکن است مشکل‌ساز شود.

درصد کمی از مردان نیز از سندرم بیماری پس از ارگاسم رنج می‌برند که به معنای درد شدید ماهیچه‌های بدن و سایر علائم اندکی پس از انزال است که ممکن است پس از مقاربت طبیعی یا خودارضایی باشد. علائم این سندرم حدود یک هفته به طول می‌انجامد.[۶۰][۶۱][۶۲] برخی پزشکان گمان دارند که میزان شیوع سندرم بیماری پس از ارگاسم در میان مردم احتمالاً بیش از آنی است که در متون علمی دانشگاهی گزارش شده‌است[۶۳] و بسیاری از مبتلایان بدون تشخیص باقی می‌مانند.[۶۴]

موارد دیگر

رسیدن به اوج لذت جنسی چه با شریک جنسی و چه از طریق خودارضایی، باعث بهبود کیفیت و دوام خواب می‌شود.[۶۵] این عمل همچنین سبب بهبود حس اعتماد به نفس، کاهش استرس و شل شدن ماهیچه‌ها شده و با افزایش ترشح اندورفین در مغز، احساس سلامت روحی و جسمی به فرد می‌بخشد.[۶۶] خودارضایی موجب نابینایی، جوش صورت و جنون نمی‌گردد.[۴۷] هیچ‌گونه شواهد علمی دالِ بر ایجاد بیماری ذهنی یا کاهش قدرت جنسی بر اثر خودارضایی وجود ندارد و چنین اظهارات غیر علمی‌ای، ناشی از پرهیزه‌های اخلاقی بوده‌است.[۹]

تمرین‌های خودارضایی، یکی از چندین روش «درمان جنسی‌روانی» (به انگلیسی: Psychosexual therapy) برای اختلال نعوظ در مردان است.[۶۷] در زنان نیز، خودارضاییِ هدایت‌شده (به انگلیسی: Directed masturbation)، یکی از معدود روش‌های درمانی مؤثر و کارآمد جهت درمان «ناکارآمدی جنسی زنان» (FOD) است.[۶۸]

خودارضایی خارج از کنترل

همچنین ببینید: بیش‌فعالی جنسی و اعتیاد جنسی

خودارضایی خارج از کنترل یا اجبارگونه (به انگلیسی: Compulsive masturbation) و سایر رفتارهای اجبارگونه دیگر، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل هیجانی باشند که نیازمند توجه و رسیدگیِ یک متخصص سلامت روان است.[۶۹] همچون سایر «عادت‌های عصبی»، راه‌حل درست، تمرکز بر عامل ایجادکنندهٔ آن است تا سرکوب‌کردن خودارضایی.[۷۰]

خودارضایی در نوجوانان موجب شکل‌گیری احساسِ تسلط بر تکانه‌های جنسی‌شان می‌شود و در رشد و تکامل دوران پیش‌بلوغ و بلوغ جنسی نقش دارد.[۷۱] نوزادان و کودکان نوپا به همان صورت که با گوش یا انگشتان پاهایشان بازی می‌کنند، با آلت تناسلی‌شان هم بازی می‌کنند. در واقع شیرخواران مذکر و مؤنث از حوالی سن ۱۵ تا ۱۹ ماهگی شروع به تحریک جنسی خود می‌کنند و از این کار حس خوبی می‌گیرند.[۹] اگر چنین بازی‌هایی، تمام‌وقت و فراگیر شوند، می‌بایست به‌دنبال یک علت زمینه‌ساز همچون تنش عصبی بود که سبب می‌شود کودک به دنبال کاری آرامش‌بخش باشد یا آنکه ممکن است اطرافیان واکنش زیاد از حد از خود نشان می‌دهند و چنین رفتاری در کودک، ناخودآگاه تشدید می‌شود. گاهی احتمال دارد عفونت‌های ادراری خفیف یا عفونت قارچی موجب بروز چنین عملی (دستکاری آلت تناسلی) شوند. کودک ممکن است دچار بیش‌تحریکی عصبی شده و به دنبال آرام کردن خود باشد یا آنکه دچار کم‌تحریکی عصبی، کسلی و یکنواختی باشد.

خودارضایی خارج از کنترل، در کنار بسیاری از عوامل و علائم دیگر، همچون شواهد پزشکی، داشتن اطلاعات جنسی نامتناسب با سن، بازی‌هایی با مفاد یا گرایش جنسی و رفتارهای اغواگرانه یا جلوتر از سن، ممکن است نشانه‌ای از سوءاستفاده جنسی از کودک باشد.[۷۲][۷۳]

تعداد دفعات خودارضایی

دفعات خودارضایی دغدغه مشترک به ویژه در بین جوانان است. معمولاً از هیچ تا چندین بار در روز، هفته یا ماه متغیر است. هر چند وقت یکبار استمناء مشکل محسوب نمی‌شود، مگر اینکه تکرار آن همراه با اختلال وسواس باشد که در این صورت بارها تکرار می‌شود.[۶۶]

با وجود اثرات مثبت خودارضایی، استمناء مکرر ممکن است اثرات منفی داشته باشد. زیست شناسان معتقدند که خودارضایی بیش از حد مکرر باعث کاهش کیفیت اسپرم می‌شود. بر پایه این دیدگاه سازمان بهداشت جهانی ۲ تا ۷ روز خودداری از هرگونه فعالیت جنسی قبل از اهدای اسپرم را توصیه کرد.[۷۴] ولی در پژوهشهای جدید پس از مشاهده اسپرم‌هایی با کیفیت مناسب در دوره‌های کوتاه‌ترِ پرهیز از فعالیت جنسی، تجدید نظر دراین توصیه پیشنهاد شد.[۷۵] از دیدگاه زیست‌شناسی، تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر سودمند بودنِ سرکوب خودارضایی وجود ندارد.[۷۶][۷۷] بنابراین فقدان پژوهش‌هایی که از اثرات منفی استمناء مکرر دفاع کنند ممکن است برای متغیرهای روانشناختی مانند بهزیستی و سلامت روان در حد قابل توجهی متفاوت باشند. در دو مطالعه نیز به ارتباط بالای استمناء با کاهش رضایت از زندگی جنسی و زندگی به‌طور کلی اشاره شده‌است.[۷۸][۷۹] اما در این پژوهش‌ها متغیرهای مستقل از قبیل وضعیت روابط فردی و عاطفی بررسی نشده‌است. از دیدگاه روانشناختی، استمناء به دفعات متوالی را می‌توان نشانه‌ای از بیش‌فعالی جنسی نیز دانست.[۸۰]

تعداد دفعات خودارضایی توسط عوامل متعددی تعیین می‌شود. از این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:[۸۱]

  • مقاومت فرد نسبت به کشش جنسی
  • سطوح هورمونی که برانگیختگی جنسی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
  • عادت‌های جنسی
  • تأثیر دوستان و همتایان
  • وضعیت سلامتی فرد
  • نگرش فرد به خودارضایی که توسط فرهنگ پیرامون فرد شکل می‌گیرد.
  • برخی از موارد درمانی و پزشکی نیز می‌توانند بر تعداد دفعات خودارضایی اثر بگذارند.[۸۲]

روش‌ها

در مردان

گرچه روش انجام خودارضایی فرد به فرد متفاوت است اما عموماً با در دست نگه داشتن آلت مردی به صورت تقریباً محکم در دست و حرکت دست به سمت جلو و عقب و گاهی همراه با خیال‌پردازی انجام می‌شود. روش دیگری که عمومیت کمتری دارد مالیدن آلت به سطوح صاف و نرم مثل بالش یا تشک است. استفاده از ابزارآلات ساختگی یا وسایل سکس نیز متداول است. تمامی این رفتارها تا رسیدن به ارگاسم ادامه پیدا می‌کند. تمرکز بیشتر روی کلاهک آلت تناسلی و سرعت انجام عمل، سرعت رسیدن به ارگاسم را افزایش می‌دهد. برای افزایش لذت و همچنین برای کاهش اصطکاک معمولاً از مایعات، لوبریکانت‌ها یا آب دهان استفاده می‌شود.[۸۳]

در زنان

همچنین ببینید: انگشت کردن

در زنان خودارضایی اغلب از طریق مالش یا ضربه بر روی آلت زنانه خصوصاً چوچوله و لب‌های فرج انجام می‌شود. همچنین فروکردن انگشت یا جسم خارجی در مهبل، تحریک سینه‌ها و نقطهٔ جی از طریق مالش، فشار، کشش عضلانی و خیال‌پردازی نیز می‌تواند در کنار هم به کار گرفته شود.[۸۴] استفاده از جریان فشار آب بر روی چوچوله نیز یکی از روش‌های مرسوم خودارضایی در زنان است. برخی از زنان حتی با فشار شدید هر دو پا به هم می‌توانند تحریک شوند. برای برخی زنان، خودارضایی تنها راه رسیدن به ارگاسم است.

در کودکان

خودارضایی به صورت بازی با آلت (بدون انزال جنسی) در میانِ کودکانِ کم سن و سال یک پدیدهٔ رایج و متداول است. در اغلبِ موارد تحریک آلت به عنوانِ یک رفتار طبیعی در کودکانِ همهٔ سنین در نظر گرفته می‌شود. کودکان غالباً تحریک کردن آلت را از حدودِ ۱۸ ماهگی آغاز می‌کنند که عموماً بینِ سنینِ ۳ تا ۵ سالگی به اوجِ خود می‌رسد. پس از آن به تدریج از میزانِ آن کاسته می‌شود تا زمانی که بلوغ فرا برسد. به‌طورِ کلی پسرها زودتر از دخترها شروع به خودارضایی می‌کنند. این به این دلیل است که یافتنِ کلیتوریس و واژن دشوارتر از پیدا کردنِ آلت مردی می‌باشد.

تاریخ فرهنگی

مقالهٔ اصلی: خودارضایی در تاریخ
 
یک «کراتر» در حال خودارضایی، اثری مربوط به قرن ششم پیش از میلاد در یونان باستان

خودارضایی در ادیان

مقالهٔ اصلی: خودارضایی در ادیان

اسلام

دیدگاه اهل سنت: اهل سنت نظرات متفاوتی را در مورد خودارضایی دارند. برخی آن (علمای شافعی و مالکی) را در تمام به‌طور کلی حرام می‌دانند، برخی (تابعین) در آن را کاملاً مجاز می‌شمارند و سرانجام گروهی دیگر (حنفی و حنبلی) مواردی آن را مجاز می‌شمارند که شخص مجرد باشد و و در صورت عدم انجام ترک ارتکاب زنا داشته باشد.[۸۵][۸۶]

دیدگاه شیعیان: نظر مشهور فقهای شیعه ممنوعیت خودارضایی است، اما سید محمدحسین فضل‌الله فقیه لبنانی معتقد است که خودارضایی زنان نمی‌تواند مصداق کاری باشد که در روایات منع شده و در نتیجه منع شرعی ندارد.[۸۷] حتی به اعتقاد برخی مراجع دینی، خودارضایی از «گناهان کبیره» است.[۸۸][۸۹][۹۰] با این حال بنا بر فتوای اکثر مراجع اگر خودارضایی به‌دست همسر شخص انجام شود، گناه به حساب نمی‌آید.[۹۱]
هرچند که برخی از علمای اهل تشیع نظیر علامه حلی، خودارضایی به دست همسر و کنیز را نیز جزوی از استمناهای حرام می‌دانند.[۹۲]

تائویسم

در آیین تائویسم، مردان از خودارضایی منع شده‌ند؛ زیرا با اعتقاد به منابع انرژی در شکم تحتانی، استمنا بدن را از انرژی تخلیه و مانع از ادامهٔ حیات هارمونیک می‌شود. همچنین بر پایه دستورهای این آئین، خودارضایی زنان باعث کاهش عمر و امراض لاعلاج در آنان می‌شود.[۸۶]

مسیحیت

دیدگاه کاتولیک‌ها: از نظر کلیسای کاتولیک، در پاره‌ای موارد، برای شناخت بدن و احساسات جنسی، آن را مجاز می‌شمارند.[۸۶]

دیدگاه پروتستان‌ها: به عقیدهٔ پروتستان‌ها، خودارضایی یک سیر طبیعی از سیکل جنسی افراد است و این امر مانع از روابط جنسی‌ای مانند همجنس‌گرایی می‌شود که از نظر کلیسای پروتستان «غیرمجاز» است.[۸۶]

یهودیت

خودارضایی در شریعت یهود، به‌طور کامل منع نمی‌شود و عملی توأم با سلامتی و نشاط آوری تلقی می‌گردد؛ اما در برخی شاخه‌های مذهبی آن، خودارضایی جنس مذکر ممنوع است.[۸۶]

شیطان‌پرستی

از نظر شیطان‌پرستان، خودارضایی عملی کاملاً بی‌ضرر و مفید است.[۹۳]

خودارضایی در ادبیات فارسی

در ادبیات فارسی، استمنا دستمایهٔ هزل‌گویی شده‌است، چنان‌که عبید زاکانی ترجیع‌بندی در هفت‌بند با بیت ترجیع:[۹۴]

جلق می‌زن که جلق خوش باشدجلق در زیر دلق خوش باشد

سروده‌است. خود او در رسالهٔ تعریفات، جلق را «دستگیر مفلسان» خوانده‌است و در پند سی‌وسوم رسالهٔ صد پند گفته‌است: «جلق‌زنی را به از غُرزنی دانید.»[۹۴] گاه در هزل‌های شاعران استمنا به عنوان گزینهٔ سوم —دو گزینهٔ دیگر جماع از پس و جماع از پیش است — مطرح است. زمانی بهترین گزینه دانسته می‌شود:[۹۵]

جوانا برو جلق زن گوش دارسخن‌های پیران مشکین نفَس
کُس و کون مگا کان و این هر زمانبگندد ز پیش و ببوید ز پس

و گاه از روی ناچاری‌است:[۹۶]

کس و کون چون به دست مِی‌نایدجلق بر هر دو اختیار کنیم

گاه نیز در مطلوبی گزینهٔ دوم است. چنان‌که ایرج میرزا در عارف‌نامه در مذمّت لواط می‌گوید:[۹۷]

بوَد کون‌کردن اندر رأی کُس‌کُنچو جلقی لیک جلقِ با تَعَفّن

سعدی نیز ضمن حکایتی در هزلیات از قول مردکی که آب پشت (منی) به دشت می‌ریخت گفته‌است:

باری چو گناهکار می‌باید بودهم در کف پاک، به که در کون پلشت

از مفاهیم تکرارشونده در ادبیات هزلی، جلق‌زدن به یاد یار است. عبید در رسالهٔ تعریفات در تعریف نعم‌الجنه چنین گفته‌است «آنکه چشم به هم گذارد و به یاد پسر یا دختری جلق زند».[۹۸] سوزنی سمرقندی در نقیضه‌ای با مطلع:

منم که سر حمدان عقیق در یمنمبه سرخ‌کیری کس نیست همچنان که منم

به جلق زدن با یاد یار از شب تا صبح اشاره می‌کند و می‌گوید:[۹۹]

جمال و مفتخر بلخ بامی آنکه ز شامبه یاد او همه شب تا به صبح جلق زنم

در رسالهٔ دلگشا نیز حکایتی طیبت‌آلود دربارهٔ عرب کوری که به یاد دختری سکینه نام استمنا می‌کرد آمده‌است.[۹۴] در ادبیات هزلی فارسی به استفاده از آب دهان برای تسهیل استمنا اشاره شده‌است. سوزنی در مطلع شعری چنین می‌گوید:[۹۹]

امروز منم کیر و خدو کرده به کف برچونان زده‌ام جلق چو چخماق نجف بر

[خدو به معنی آب دهان است] ذبیح بهروز در فصلی به نام «گندستان» از رسالهٔ طنزآلود معراج‌نامه، که با نام مستعار نویسنده (ابن دیلاق) در زمان رضاشاه به‌طور زیرزمینی انتشار یافت، نقیضه‌ای بر گلستان نوشته‌است. گندستان در جماع و استمناست. از جمله در دیباچه به استفاده از آب دهان برای استمنا اشاره کرده‌است:[۱۰۰]

بنده همان به که به آب دهانکار کند روز و شب و سال و ماه

از اصطلاحاتی که در هزل‌های فارسی در معنای استمنا به کار می‌رود «مشت زدن» است. در معراج‌نامهٔ ابن دیلاق که ذکر آن رفت، آمده‌است:[۱۰۱]

ای کریمی که در بسیط زمینهمه‌جا عبد مشت‌زن داری
یا تو هم مشت می‌زنی چون مایا که چون دیگران تو زن داری

در فرهنگ دهخدا برای واژه جلق از قول فرهنگ نظام نقل شده‌است که این لفظ در عربی بمعنی سر تراشیدن و سنگ پراندن با منجنیق است و در فارسی به‌طور مجاز و تشبیه به سر تراشیدن و استمناء استعمال شده چه در سر تراشیدن هم سر را باید تر کرد و مالید تا مو بخیسد.[۱۰۲]

خودارضایی در جانوران

 
خودارضایی در جانوران طبیعی است. در این تصویر یک میمون وِروِت نر در آفریقای جنوبی خودارضایی می‌کند، پنیس (آلت تناسلی) سرخ و اسکروتوم (کیسه بیضه) آبی کم‌رنگ این میمون‌ها در این تصویر نمایان است.

خودارضایی علاوه بر انسان در بسیاری از گونه‌های دیگر از حیواناتِ وحشی گرفته تا حیوانات اهلی و آن‌هایی که در اسارت به‌سر می‌برند نیز مشاهده شده‌است.[۱۰۳] به عنوان مثال نگه‌دارندگان اسب‌های نر خودارضایی برای آن‌ها را لازم می‌دانند و جلوگیری از خودارضایی اسب‌های نر به‌وسیلهٔ ابزارها را نادرست می‌دانند. هرچند که خودارضایی در همهٔ پستانداران دیده می‌شود، اما در هیچ جانوری تعداد دفعاتِ خودارضایی در ماده‌ها بیشتر از نرها نیست.[۱۰۴]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ همچنین اِستِمناء برای مردان[۴] و استِشهاء برای زنان[۵]

منابع

  1. ↑ https://www.churchofsatan.com/faq-sexuality-and-gender/?amp
  2. ↑ «خودارضایی» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «masturbation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خودارضایی)[۱]
  3. ↑ «ترجمة و معنی استمناء بالفارسی». قاموس المعانی. قاموس عربی - فارسی مصطلحات صفحة 1 (به عربی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۲۲.
  4. ↑ «معنی استمناء | لغت‌نامه دهخدا». www.vajehyab.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
  5. ↑ «خود ارضایی». مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
  6. ↑ Castellini, Giovanni; Fanni, Egidia; Corona, Giovanni; Maseroli, Elisa; Ricca, Valdo; Maggi, Mario (2016-04-01). "Psychological, Relational, and Biological Correlates of Ego-Dystonic Masturbation in a Clinical Setting". Sexual Medicine. 4 (3): e156–e165. doi:10.1016/j.esxm.2016.03.024. ISSN 2050-1161. PMC 5005301. PMID 27052770.
  7. ↑ Based on "masturbation" in Merriam-Webster's Collegiate Dictionary, Eleventh Edition, Merriam-Webster, Inc. , 2003
  8. ↑ "Masturbation". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی). Retrieved 2019-01-13.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ Sadock, B. J. , Sadock, V. A. , & Ruiz, P. (2015). Synopsis of psychiatry behavioral sciences, clinical psychiatry (11th ed.). Philadelphia, Pa: Wolters Kluwer
  10. ↑ Coleman, Eli (2012) [2002]. Bockting, Walter O.; Coleman, Eli (eds.). Masturbation as a Means of Achieving Sexual Health (PDF). New York: Routledge, Taylor & Francis Group. p. 7. ISBN 978-0-7890-2047-5. OCLC 50913590. Archived from the original on 22 July 2015. Retrieved 23 April 2019. Despite the scientific evidence indicating that masturbation is generally a normal variant of sexual expression and that it does not seem to have a causal relationship with sexual pathology, negative attitudes about masturbation persist and it remains stigmatized. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |nopp= (help)نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  11. ↑ «onanism | Search Online Etymology Dictionary». www.etymonline.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۲.
  12. ↑ Hallikeri, Vinay R.; Gouda, Hareesh S.; Aramani, Sunil C.; Vijaykumar, A.G.; Ajaykumar, T.S. (ژوئیه–دسامبر 2010). "MASTURBATION—AN OVERVIEW". Journal of Forensic Medicine and Toxicology. 27 (2): 46–49. ISSN 0971-1929. Archived from the original on 21 August 2016. Today, masturbatory act is considered as a healthy practice when done in private and an offence if done in the public in most of the countries.
  13. ↑ Aldo Poiani (19 August 2010). Animal Homosexuality: A Biosocial Perspective. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49038-2.
  14. ↑ "Breeding Soundness Examination of the Stallion". Petplace.com. 2014-12-10. Archived from the original on 5 September 2011. Retrieved 29 May 2011.
  15. ↑ Bagemihl, Bruce (1999). Biological Exuberance: Animal Homosexuality and Natural Diversity. St. Martin's Press. ISBN 978-0-312-19239-6. Retrieved 21 October 2015.
  16. ↑ "Semen speed, pineapple juice and alpha whales:12 crazy facts about sex". Hindustan Times (به انگلیسی). 2017-07-16. Retrieved 2022-09-05.
  17. ↑ «6 Things You Didn't Know About His Orgasm». Oprah.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۹-۰۵.
  18. ↑ Griffin, R. Morgan. "5 Things You Didn't Know About Male Masturbation". WebMD (به انگلیسی). Retrieved 2019-01-15.
  19. ↑ میشل فوکو، اراده به دانستن، ترجمهٔ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده. چاپ دوم، نشر نی، شابک ‎۹۶۴−۳۱۲−۷۱۷−۶، ص 126–12۸
  20. ↑ Porter, Robert S.; Kaplan, Justin L., eds. (2011). "Chapter 165. Sexuality and Sexual Disorders". The Merck Manual of Diagnosis & Therapy (19th ed.). Whitehouse Station, NJ: Merck Sharp & Dohme Corp. , A Subsidiary of Merck & Co. , Inc. ISBN 978-0-911910-19-3. Archived from the original on 20 February 2015. Retrieved 23 April 2019.
  21. ↑ Patton, Michael S. (June 1985). "Masturbation from Judaism to Victorianism". Journal of Religion and Health. 24 (2): 133–146. doi:10.1007/BF01532257. ISSN 0022-4197. PMID 24306073. Social change in attitudes toward masturbation has occurred at the professional level only since 1960 and at the popular level since 1970. [133] … onanism and masturbation erroneously became synonymous... [134] … there is no legislation in the Bible pertaining to masturbation. [135]
  22. ↑ Jack Boulware (9 May 2000). "Sex educator says most people masturbate". Salon.com. Retrieved 27 August 2014. apud "Masturbation: Current medical opinions". Ontario Consultants on Religious Tolerance. Archived from the original on 21 March 2021. Retrieved 27 August 2014.
  23. ↑ Szasz, Thomas S. (1974) [1973]. "Sex". The Second Sin. London: Routledge & Kegan Paul Ltd. p. 10. ISBN 978-0-7100-7757-8. Retrieved 30 June 2011. Masturbation: the primary sexual activity of mankind. In the nineteenth century it was a disease; in the twentieth, it's a cure.
  24. ↑ Shpancer, Noah (29 September 2010). "The Masturbation Gap. The pained history of self pleasure". Psychology Today. Retrieved 27 June 2013. The publication of Kinsey's and Masters and Johnson's research revealed that masturbation was both common and harmless. Many studies have since confirmed this basic truth, revealing in addition that masturbation is neither a substitute for "real" sex nor a facilitator of risky sex.
  25. ↑ Coon, Dennis; Mitterer, John O. (2014). "11. Gender and Sexuality". Introduction to Psychology: Gateways to Mind and Behavior (14 ed.). Cengage Learning. p. 363. ISBN 978-1-305-54500-7. Is there any way that masturbation can cause harm? Seventy years ago, a child might have been told that masturbation would cause insanity, acne, sterility, or other such nonsense. "Self-abuse," as it was then called, has enjoyed a long and unfortunate history of religious and medical disapproval (Caroll, 2013). The modern view is that masturbation is a normal sexual behavior (Hogarth & Ingham, 2009). Enlightened parents are well aware of this fact. Still, many children are punished or made to feel guilty for touching their genitals. This is unfortunate because masturbation itself is harmless. Typically, its only negative effects are feelings of fear, guilt, or anxiety that arise from learning to think of masturbation as "bad" or "wrong." In an age when people are urged to practice "safer sex," masturbation remains the safest sex of all.
  26. ↑ Sigel, Lisa Z. (Summer 2004). "Masturbation: The History of the Great Terror by Jean Stengers; Ann Van Neck; Kathryn Hoffmann". Journal of Social History. 37 (4): 1065–1066. doi:10.1353/jsh.2004.0065. ISSN 0022-4529. JSTOR 3790078. Stengers and Van Neck follow the illness to its fairly abrupt demise; they liken the shift to finally seeing the emperor without clothes as doctors began to doubt masturbation as a cause of illness at the turn of the twentieth century. Once doubt set in, scientists began to accumulate statistics about the practice, finding that a large minority and then a large majority of people masturbated. The implications were clear: if most people masturbated and did not experience insanity, debility, and early death, then masturbation could not be held accountable to the etiology that had been assigned it. Masturbation quickly lost its hold over the medical community, and parents followed in making masturbation an ordinary part of first childhood and then human sexuality.
  27. ↑ Wood, Kate (March 2005). "Masturbation as a Means of Achieving Sexual Health by Walter Bockting; Eli Coleman". Culture, Health & Sexuality. 7 (2): 182–184. ISSN 1369-1058. JSTOR 4005453. In the collection's introductory chapter, Eli Coleman describes how Kinsey's research half a century ago was the first in a series of studies to challenge widely prevalent cultural myths relating to the 'harmful' effects of masturbation, revealing the practice to be both common and non-pathological. Subsequent research, outlined by Coleman in this chapter, has shown masturbation to be linked to healthy sexual development, sexual well-being in relationships, self-esteem and bodily integrity (an important sexual right). As such, the promotion and de-stigmatization of the practice continue to be important strategies within sexology for the achievement of healthy sexual development and well-being.

    The collection concludes with two surveys among US college students. The first of these was based on limited quantitative questions relating to masturbation. The findings suggest that masturbation is not a substitute for sexual intercourse, as has often been posited, but is associated with increased sexual interest and greater number of partners. The second of these surveys asks whether masturbation could be useful in treating low sexual desire, by examining the relationship between masturbation, libido and sexual fantasy.
  28. ↑ George R. Brown, MD (June 2015). "Overview of Sexuality". Merck Manuals Professional Version. Archived from the original on 24 December 2015. Retrieved 16 November 2015.
  29. ↑ Ferguson, Sian (27 January 2020). Litner, Jennifer (ed.). "Is 'Masturbation Addiction' Possible?". Healthline. Retrieved 11 June 2021.
  30. ↑ David J. Ley (10 July 2014). The Myth of Sex Addiction. Rowman & Littlefield. p. 12. ISBN 978-1-4422-1305-0.
  31. ↑ Planned Parenthood Federation of America (March 2003). "Masturbation: From myth to sexual health". Contemporary Sexuality. 37 (3): v. ISSN 1094-5725. OCLC 37229308. Finally, the American medical community pronounced masturbation as normal in 1972 American Medical Association publication, Human Sexuality (Rowan, 2000).
  32. ↑ McKinley Health Center (2 آوریل 2008). "Masturbation: Questions and Answers" (PDF). University of Illinois at Urbana-Champaign. Archived from the original (PDF) on 28 December 2015. Retrieved 9 June 2017.
  33. ↑ Strassberg, Donald S.; Mackaronis, Julia E.; Perelman, Michael A. (2015). "Sexual dysfunctions". In Blaney, Paul H.; Krueger, Robert F.; Millon, Theodore (eds.). Oxford textbook of psychopathology (Third ed.). NY: Oxford University Press. pp. 441–442. ISBN 978-0-19-981177-9. OCLC 879552995.
  34. ↑ Shuman, Tracy (February 2006). "Your Guide to Masturbation". WebMD, Inc. /The Cleveland Clinic Department of Obstetrics and Gynecology. Retrieved 29 July 2006.
  35. ↑ Knowles, Jon (November 2002). "Masturbation — From Stigma to Sexual Health" (PDF). Katharine Dexter McCormick Library/Planned Parenthood Federation of America, Inc. Archived from the original (PDF) on 1 December 2016. Retrieved 29 July 2006.
  36. ↑ Wells, Ken R. "Masturbation Information on Healthline". Healthline.com. Archived from the original on 30 April 2013. Retrieved 17 August 2011.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ Daniels, Chris; Levatter, Jes (19 April 2007). "Masturbation key to healthy, functional sexual relationships". The Badger Herald, Daily campus newspaper. Madison, Wisconsin, USA: Badger Herald, Inc. Retrieved 1 July 2007.
  38. ↑ Smith, George Davey; Frankel, Stephen; Yarnell, John (1997-12-20). "Sex and death: are they related? Findings from the Caerphilly cohort study". BMJ. 315 (7123): 1641–1644. doi:10.1136/bmj.315.7123.1641. ISSN 0959-8138. PMC 2128033.
  39. ↑ Robson, David (April 2008). "Masturbation could bring hay fever relief for men". New Scientist. Retrieved 30 August 2009.
  40. ↑ Sutherland, Tammy (2015-06-08). "Six healthy reasons to masturbate". Best Health Magazine. Reader's Digest Magazines (Canada). Retrieved 4 July 2013. Just as people fall into a deep sleep after sex with a partner, because blood pressure is lowered and relaxation is increased through the release of endorphins, masturbation is a good sleeping pill," says Golden. "It is relied on by many as a nightly occurrence.
  41. ↑ Doheny, Kathleen; Katz, Marina. "Five Things You Didn't Know About Masturbation". WebMD. Archived from the original on 15 May 2013. Retrieved 4 July 2013. Masturbation can help you relax.
  42. ↑ Wenner, Melinda (2006). "Why do guys get sleepy after sex?". NYU Journalism (New York University). Retrieved 4 July 2013. The bottom line is this: there are many potential biochemical and evolutionary reasons for post-sex sleepiness, some direct and some indirect
  43. ↑ Graber, Benjamin; Balogh, Scott; Fitzpatrick, Denis; Hendricks, Shelton (June 1991). "Cardiovascular changes associated with sexual arousal and orgasm in men". Sexual Abuse. 4 (2): 151–165. doi:10.1007/BF00851611. ISSN 1079-0632.
  44. ↑ Kevin Charles Redmon (1 February 2013). "Bad news: Sex doesn't burn that many calories". Salon.com. Retrieved 27 August 2014.
  45. ↑ Krista Casazza; et al. (31 January 2013). "Myths, Presumptions, and Facts about Obesity". N. Engl. J. Med. 368 (5): 446–454. doi:10.1056/NEJMsa1208051. PMC 3606061. PMID 23363498. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)
  46. ↑ Wegner, HE; Franke M; Schick V. (May 1997). "Endoscopic removal of intravesical pencils using percutaneous nephrolithotomy sheath and forceps". Journal of Urology. 157 (5): 1842. doi:10.1016/s0022-5347(01)64878-x. PMID 9112540.
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ «Masturbation Q&A». NHS. ۲۱ مه ۲۰۱۸.
  48. ↑ Haake, P.; Krueger, T.H.; Goebel, M. U.; Heberling, K. M.; Hartmann, U.; Schedlowski, M. (2004). "Effects of Sexual Arousal on Lymphocyte Subset Circulation and Cytokine Production in Man". Neuroimmunomodulation. 11 (5): 293–298. doi:10.1159/000079409.
  49. ↑ Giles, G.G.; G. Severi; D.R. English; M.R.E. McCredie; R. Borland; P. Boyle; J.L. Hopper (2003). "Sexual factors and prostate cancer". BJU International. 92 (3): 211–216. doi:10.1046/j.1464-410X.2003.04319.x. PMID 12887469.
  50. ↑ Rider, J. R.; Wilson, K. M.; Sinnott, J. A.; Kelly, R. S.; Mucci, L. A.; Giovannucci, E. L. (2016). "Ejaculation Frequency and Risk of Prostate Cancer: Updated Results with an Additional Decade of Follow-up". European Urology. 50 (6): 974–982. doi:10.1016/j.eururo.2016.03.027.
  51. ↑ Marc B. Garnick, M.D. (۲۰۰۹-۰۹-۲۹). «Does frequent ejaculation help ward off prostate cancer?». HArvard Medical School. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۲۴.
  52. ↑ Polyxeni Dimitropoulou; Douglas Easton; Richard Pocock; David P. Dearnaley; Michelle Guy; Steven Edwards; Lynne O'Brien; Amanda Hall; Rosemary Wilkinson; Rosalind Eeles; Kenneth R. Muir; Artitaya Lophatananon (11 November 2008). "Sexual activity and prostate cancer risk in men diagnosed at a younger age". BJU International. 103 (2): 178–185. doi:10.1111/j.1464-410X.2008.08030.x. PMID 19016689.
  53. ↑ Aboul-Enein, B. H.; Bernstein, J.; Ross, M. W. (2016). "Evidence for Masturbation and Prostate Cancer Risk: Do We Have a Verdict?". Sexual Medicine Reviews. 4 (3): 229–234. doi:doi:10.1016/j.sxmr.2016.02.006. {{cite journal}}: Check |doi= value (help)
  54. ↑ Brown A. O. «Masturbation Myths». McGill University.
  55. ↑ Santucci, Richard A. (2018-06-06). "Penile Fracture and Trauma: Background, History of the Procedure, Epidemiology". Medscape Reference. Retrieved 2018-10-28.
  56. ↑ El Atat, R.; Sfaxi, M.; Benslama, R.; Amine, D.; Ayed, M.; Mouelli, B.; Chebil, M.; Zmerli, S. (Jan 2008). "Fracture of the penis: management and long-term results of surgical treatment. Experience in 300 cases". Journal of Trauma. 64 (1): 121–125. doi:10.1097/TA.0b013e31803428b3. ISSN 0022-5282. PMID 18188109.
  57. ↑ Asgari, S.; Roshani, A.; Falahatkar, S.; Mokhtari, G.; Pourreza, F. (2007). "MP-21.01: Report on the early and late complications of 169 penile fractures". Urology. 70 (3): 160–161. doi:10.1016/j.urology.2007.06.119.
  58. ↑ Fitkin J, Ho GT (August 1999). "Peyronie's disease: current management". Am. Fam. Physician. 60 (2): 549–52, 554. PMID 10465229.
  59. ↑ Nørby, Bettina; Frimodt-Møller, Poul Christian (2015-04-29). "article on Foreskin contraction (phimosis)". Netdoctor.co.uk. Archived from the original on 6 September 2015. Retrieved 29 May 2011.
  60. ↑ Balon R, Segraves RT, eds. (2005). Handbook of Sexual Dysfunction. Taylor & Francis. ISBN 978-0-8247-5826-4.
  61. ↑ Wylie KR, ed. (2015). ABC of Sexual Health. John Wiley & Sons. p. 75. ISBN 978-1-118-66556-5. Retrieved 21 October 2015.
  62. ↑ "Postorgasmic illness syndrome". Genetic and Rare Diseases Information Center (GARD). National Institutes of Health. 2015. Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved 30 July 2015.
  63. ↑ Ashby J, Goldmeier D (May 2010). "Postorgasm illness syndrome--a spectrum of illnesses". J. Sex. Med. 7 (5): 1976–81. doi:10.1111/j.1743-6109.2010.01707.x. PMID 20214722.
  64. ↑ McMahon CG (October 2014). "Post-Orgasmic Illness Syndrome" (PDF). 16th World Meeting on Sexual Medicine. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 23 April 2019.
  65. ↑ Lastella, Michele; O'Mullan, Catherine; Paterson, Jessica L.; Reynolds, Amy C. (2019-03-04). "Sex and Sleep: Perceptions of Sex as a Sleep Promoting Behavior in the General Adult Population". Frontiers in Public Health. 7. doi:10.3389/fpubh.2019.00033. ISSN 2296-2565. PMC 6409294. PMID 30886838.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ "Masturbation". Department of Health & Human Services (به انگلیسی). به کوشش Victoria State Government. Retrieved 2019-01-15.{{cite web}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  67. ↑ Burnett II, A. (2016). Evaluation and Management of Erectile Dysfunction. In Alan J. Wein et al. (Eds.), Campbell-Walsh Urology (11th ed. , pp. 643-668). Philadelpia, PA: Elsevier.
  68. ↑ Shindel, A.W. & Goldstein, I. (2016). Sexual Function and Dysfunction in the Female. In Alan J. Wein et al. (Eds.), Campbell-Walsh Urology (11th ed. , pp. 749-764). Philadelpia, PA: Elsevier.
  69. ↑ Office of Health Education. "Masturbation". University of Pennsylvania. Archived from the original on 20 August 2010. Retrieved 29 May 2011.
  70. ↑ Children's Medical Office of North Andover, P.C. "Masturbation in Early Childhood". Chmed.com. Archived from the original on 5 April 2021. Retrieved 29 May 2011.
  71. ↑ Parul Datta (2007). Pediatric Nursing. Jaypee Brothers Medical Publishers. p. 189. ISBN 9788180619700. Retrieved 27 August 2011.[پیوند مرده]
  72. ↑ John E. B. Myers (2005). Myers on Evidence in Child, Domestic and Elder Abuse Cases, Volume 1. Aspen Publishers. p. 385. ISBN 978-0-7355-5668-3. Retrieved 27 August 2011. Jon Conte and his colleagues were interested to learn what factors are important to mental health professionals who regularly evaluate children for sexual abuse. The evaluators were asked to rank the importance of forty-one indicators of sexual abuse. The following indicators were thought important by more than ninety percent of evaluators: medical evidence of abuse, age-inappropriate sexual knowledge, sexualized play during the interview, precocious or seductive behavior, excessive masturbation, child's description is consistent over time, child's description reveals pressure or coercion.
  73. ↑ Kathleen Coulborn Faller (2003). Understanding and Assessing Child Sexual Maltreatment. Sage Publications. p. 39. ISBN 978-0-7619-1996-4. Retrieved 27 August 2011. Six different types of sexual behavior that signal possible sexual abuse will be described in this section: (a) excessive masturbation, (b) sexual interaction with peers, (c) sexual aggression toward younger or more naive children, (d) sexual accosting of older people or adults, (e) seductive behavior, and (f) promiscuity.
  74. ↑ Sharma، Reecha (۲۰۱۶-۰۶-۰۸). «Cigarette smoking and semen quality: a new meta-analysis examining the effect of the 2010 world health organization laboratory methods for the examination of human semen». dx.doi.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۳۱.
  75. ↑ Goss, Dale; Ayad, Bashir; van der Horst, Gerhard; Skosana, Bongekile; du Plessis, Stefan S. (2019). "Improved sperm motility after 4 h of ejaculatory abstinence: role of accessory sex gland secretions". Reproduction, Fertility and Development. 31 (5): 1009. doi:10.1071/rd18135. ISSN 1031-3613.
  76. ↑ Jiang, Ming; Jiang, Xin; Zou, Qiang; Shen, Jin-wen (2003). "A research on the relationship between ejaculation and serum testosterone level in men". Journal of Zhejiang University-SCIENCE A. 4 (2): 236–240. doi:10.1631/jzus.2003.0236. ISSN 1673-565X.
  77. ↑ Exton, Michael S.; Kruger, Tillmann H. C.; Bursch, Norbert; Haake, Philip; Knapp, Wolfram; Schedlowski, Manfred; Hartmann, Uwe (2001-11-01). "Endocrine response to masturbation-induced orgasm in healthy men following a 3-week sexual abstinence". World Journal of Urology. 19 (5): 377–382. doi:10.1007/s003450100222. ISSN 0724-4983.
  78. ↑ Brody, Stuart; Costa, Rui Miguel (2009). "ORIGINAL RESEARCH—ANATOMY/PHYSIOLOGY: Satisfaction (Sexual, Life, Relationship, and Mental Health) Is Associated Directly with Penile–Vaginal Intercourse, but Inversely with Other Sexual Behavior Frequencies". The Journal of Sexual Medicine. 6 (7): 1947–1954. doi:10.1111/j.1743-6109.2009.01303.x. ISSN 1743-6095.
  79. ↑ Långström, Niklas; Hanson, R. Karl (2006). "High Rates of Sexual Behavior in the General Population: Correlates and Predictors". Archives of Sexual Behavior. 35 (1): 37–52. doi:10.1007/s10508-006-8993-y. ISSN 0004-0002.
  80. ↑ Zimmer, Felix; Imhoff, Roland (2020-03-04). "Abstinence from Masturbation and Hypersexuality". Archives of Sexual Behavior (به انگلیسی). doi:10.1007/s10508-019-01623-8. ISSN 1573-2800.
  81. ↑ "Bladder calculus presenting as excessive masturbation." Ceylon Med. J. 2006 Sept. , 51(3):121–2.
  82. ↑ "Excessive masturbation after epilepsy surgery." Epilepsy Behav. 2004 Feb. , 5(1):133–6
  83. ↑ «Male Masturbation Techniques, Tips, Videos And Toys...Drop Your Pants and Break Out The Lube! - Male Masturbation Blog». Male Masturbation Techniques, Tips, Videos And Toys...Drop Your Pants and Break Out The Lube! (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  84. ↑ "Sex FAQs and statistics". kinseyinstitute.org (به انگلیسی). Retrieved 2019-01-15.
  85. ↑ «نظر علما در مورد حکم استمناء چیست؟». www.islampp.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  86. ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ ۸۶٫۲ ۸۶٫۳ ۸۶٫۴ ترک عادت موجب مرض است!؟، رادیو زمانه
  87. ↑ اسلام و هم‌جنس‌گرایی گفتگو با محمد جواد اکبرین، دین‌پژوه ساکن فرانسه. رادیو زمانه
  88. ↑ «حکم استمناء». پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی. ۲۰۱۹-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  89. ↑ «طرح پژوهشی "عادت پنهان" با توجه به آیه 7 سوره مؤمنون ارائه شد». پایگاه پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  90. ↑ «استمناء (خود ارضایی) - پرسش و پاسخ». پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  91. ↑ «حکم استمناء توسط همسر». پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی. ۲۰۱۹-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  92. ↑ https://fa.wikifeqh.ir/استمنا
  93. ↑ https://www.churchofsatan.com/faq-sexuality-and-gender/?amp
  94. ↑ ۹۴٫۰ ۹۴٫۱ ۹۴٫۲ عبید زاکانی، کلیات
  95. ↑ عبید زاکانی، «قطعات»، کلیات
  96. ↑ عبید زاکانی، «ترجیعات»، کلیات
  97. ↑ ایرج میرزا، «عارف‌نامه»، کلیات
  98. ↑ عبید زاکانی «رسالهٔ تعریفات»، کلیات
  99. ↑ ۹۹٫۰ ۹۹٫۱ سوزنی سمرقندی، دیوان هزلیات
  100. ↑ . نقیضهٔ بیت سعدی‌است که «بنده همان به که ز تقصیر خویش / عذر به درگاه خدای آورد»
  101. ↑ این نقیضهٔ قطعهٔ معروف سعدی در گلستان است که «ای کریمی که از خزانهٔ غیب/ گبر و ترسا وظیفه‌خور داری / دوستان را کجا کنی محروم / تو که با دشمنان نظر داری»
  102. ↑ «معنی جلق | لغت‌نامه دهخدا». www.vajehyab.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۵.
  103. ↑ Bruce Bagemihl: Biological Exuberance: Animal Homosexuality and Natural Diversity. St. Martin's Press, 1999. شابک ‎۰−۳۱۲−۱۹۲۳۹−۸
  104. ↑ Baker, Robin R. ; Bellis, Mark A. (November 1993). "Human sperm competition: Ejaculate manipulation by females and a function for the female orgasm." Animal Behaviour 46 (5): p887, 23p

پیوند به بیرون

 
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خودارضایی موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خودارضایی&oldid=39511144»