سرجوخه
سرجوخه از درجه‌های ارتش است و به فرمانده چهار یا پنج سرباز گفته می‌شود.
| سرجوخه | |
|---|---|
 نشانه درجه سرجوخه | |
| کشور |  ایران |
| شاخه خدمات | نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی |
| درجه ناتو | OR-4 |
| شکل گرفته | ۱۳۱۳ |
| رتبه بالاتر بعدی | گروهبان سوم |
| رتبه پایین‌تر بعدی | سرباز یکم |
| درجه‌های معادل | رزم‌یار سرناوی سرناوی پاسدار |
سرجوخه در نیروهای مسلح معمولاً سمت فرماندهی جوخه را دارد، که یگانی راهکنشی و کوچكی است که در ساختار سلسله‌مراتبی کوچكتر از رسد و بزرگ‌تر از گروه است و معمولاً از ۷ تا ۱۰ سرباز تشكیل می‌شود[۱].
پیش از دوره رضاشاه به سرجوخه «سرجوقه» می‌گفتند. درجه سرجوخه بر روی دوش نصب نمی‌شود. در ارتش ایران بر روی قسمت پایین آستین و در سپاه بر روی بازو قرار می‌گیرد.
اخیراً در ارتش ایران کلیه درجات سربازان و سرجوخگان بر روی بازو نصب می‌گردد.
نگارخانهویرایش
نشان سرجوخه در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا)
نشان سرجوخه در نیروی هوایی ارتش
نشان سرناوی (معادل سرجوخه) در نیروی دریایی ارتش
نشان رزم‌یار و سرناوی در نیروی زمینی و نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
نشان سرجوخه در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا)
نشان سرجوخه در نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
منابعویرایش
- ↑ «فرهنگ هزارواژۀ نظامی، مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر واژه‌گزینی نظامی ستاد کل نیروهای مسلح، بهار ۱۳۹۲» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۳ مه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۸.
"واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران: نشر ابن سینا ۱۳۱۹.
