تایلَند (تایلندی: ประเทศไทย) با نام رسمی پادشاهی تایلند و نام پیشین سیام، کشوری در شبه‌جزیره هندوچین واقع در جنوب شرقی آسیاست. تایلند از شمال غربی و غرب با میانمار و از شمال شرقی و شرق با لائوس و از جنوب شرقی با کامبوج و از جنوب با مالزی همسایه است. زبان رسمی کشور تایلندی، پایتخت و همچنین پرجمعیت‌ترین شهر آن بانکوک و مذهب حدود ۹۵ درصد مردم بودایی است. نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thai و Land می‌باشد که به معنای سرزمین مردمان آزاد یا همان قوم تای است. جمعیت این کشور ۶۹٬۷۷۸٬۰۰۰ نفر است.[۱]
این کشور با مساحت حدود ۵۱۳ هزار کیلومتر حدود ۶۹ میلیون نفر را در خود جای داده‌است.
موقعیت جغرافیایی: جنوب شرق آسیا(۱۵ درجه شمالی و ۱۰۰ درجه شرقی - نیمکره شمالی)
مساحت: ۵۱۳٬۱۲۰ کیلومتر مربع
همسایگان: میانمار در غرب و شمال- لائوس در شمال و شمال شرق- کامبوج در جنوب شرق و مالزی در جنوب
مرزهای زمینی: ۴۸۶۴ کیلومتر
مرزهای دریایی: ۳۲۱۹ کیلومتر
آب و هوا: آب و هوای گرمسیری با سه فصل متمایز گرم و خشک، بارانی و خنک
فصل گرم و خشک از ماه مارس تا ماه مه ادامه دارد در این فصل متوسط درجه حرارت ۳۴ درجه سلسیوس است و رطوبت هوا ۷۵٪ ست.
فصل بارانی از ماه ژوئن تا ماه اکتبر ادامه دارد و متوسط درجه حرارت به ۲۹ درجه سلسیوس و میزان رطوبت به ۸۷٪ افزایش می‌یابد.
فصل خنک از ماه نوامبر تا فوریه‌است. در این فصل درجه حرارت بین ۲۰ تا ۳۲ درجه سلسیوس در نوسان است.
در پی کودتای پرایوث چان اوچا فرمانده ارتش علیه یانگلیک شیناواترا نخست‌وزیر سابق این کشور، در سال ۱۳۹۳ حکومت نظامیان بار دیگر بر این کشور استوار شد. در ۱۳۹۵ (۲۰۱۶) همه‌پرسی قانون اساسی توسط نظامیان برگزار شد که رأی مثبت مردم به آن باعث شد تا اختیارات وسیعی به خونتا (حکومت نظامی تایلند) داده شود.
تایلند از سال ۱۹۳۲ یک کشور مشروطه سلطنتی است که طبق قانون اساسی قدرت سیاسی در دست نخست‌وزیر و پارلمان کشور است. پادشاه رئیس کشور است و «جایگاهی درخور احترام و عبادت» دارد.
در تایلند، مقام سلطنت از محبوبیت و حتی «قداست ویژه‌ای» در میان اکثریت مردم برخوردار است.
هم‌اکنون واجیرالونگکورن از دودمان چاکری پادشاه و سوتیدا تیدجای ملکه تایلند است. وی با درگذشت پدرش، بومیپول آدولیاده به سلطنت رسید. پادشاه سابق تایلند، علی‌رغم وقوع چندین کودتای نظامی در دوران سلطنتش، نقشی مهم در ثبات کشور داشت. پیش از بومیپول، برادرش آناندا ماهیدول پادشاه تایلند بود که در شرایط مرموزی در کاخ سلطنتی به قتل رسید.
بانکوک بزرگترین شهر و مرکز اقتصادی و مالی کشور است.
صادرات مهم: اتو مبیل - کولر - برنج و محصولات کشاورزی - پوشاک و محصولات نساجی - شیلات و غذاهای دریایی - ترانزیستور و قطعات کامپیوتر
واردات مهم: سوخت (نفت و گاز) - مواد خام
صنایع: اتو مبیل سازی - توریسم - نساجی و پوشاک- کشاورزی - نوشابه سازی - تنباکو- سیمان - صنایع سبک نظیر سنگهای قیمتی - تجهیزات الکترونیکی - قطعات کامپیوتر - مدارات مجتمع - دومین تولیدکننده تنگستن در جهان و سومین تولیدکننده قلع
محصولات کشاورزی: برنج - نشاسته کاساو یا مانیوک - کائوچو- نیشکر - ذرت - نارگیل - و سویا
واحد پول: بات (Baht) - هر دلار آمریکا تقریباً معادل ۳۴ بات است و هر بات معادل حدود ۱۶۰۰ تومان
بودجه:سال ۲۰۰۰ (۸۶۰۰۰۰ میلیون بات) کسری بودجه معادل ۱۲ میلیارد بات، سال ۲۰۰۱ (۹۱۰۰۰۰ هزار میلیون بات) کسری بودجه۱۰۵ میلیارد بات و سال ۲۰۰۲ بالغ بر ۱۰۲۳ میلیارد بات معادل ۲۵ میلیارد دلار است.
مهم‌ترین منابع درآمد ارزی: صادرات، گردشگری و سرمایه‌گذاری خارجی
زبان تایلندی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های شرق آسیاست و بیشتر مردم تایلند به این زبان صحبت می‌کنند هرچند گویش‌های قومی و منطقه‌ای بسیاری نیز در نقاط مختلف این کشور وجود دارند. تایلندی زبان رسمی این کشور است و الفبای مخصوص خود را دارد. زبان گفتاری و نوشتاری این کشور کاملاً برای کسانی که به این کشور سفر می‌کنند، غیرقابل فهم است. این زبان، تک سیلابی و با پنج لحن (آهنگ) مختلف است که هر لحنی، معنای یک سیلاب واحد را تغییر می‌دهد. ترکیب این لحن‌ها و سیستم نوشتاری پیچیده و نیز تلفظ‌های دشوار این زبان سبب شده که یادگیری این زبان برای خارجی‌ها سخت شود. با اینکه زبان انگلیسی در مدارس تایلند آموزش داده می‌شود، اما میزان تسلط به آن میان مردم این کشور چندان زیاد نیست. با این وجود در بیشتر هتل‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌های این کشور، انگلیسی و برخی از زبان‌های اروپایی استفاده می‌شود و اسامی خیابان‌ها نیز به هر دو زبان انگلیسی و تایلندی هستند. هر چند یادگیری این زبان ساده نیست اما کسانی که به این کشور سفر می‌کنند، با یادگیری واژگان اندک می‌توانند تجربه دلپذیرتری داشته باشند به ویژه اینکه مردم این کشور انتظار ندارند خارجیان زبان آنها را بدانند و از این رو بسیار شگفت زده شده و به آنها می‌گویند که بسیار خوب صحبت می‌کنند. برای تبدیل نوشتاری زبان تایلندی به لاتین، هیچ روش استانداردی وجود ندارد و بنابراین ممکن است یک کلمه واحد تایلندی به چندین شکل لاتین نوشته شود به همین دلیل هم در کتاب‌های راهنما، واژه‌نامه‌ها و سایر متون، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. استانداردترین روش موجود «سیستم نوشتاری پادشاهی تایلند» است که استفاده از آن رو به افزایش است و برای اسامی خیابان‌ها نیز همین شیوه به کار برده می‌شود. ترتیب جملات در این زبان به صورت فاعل، فعل، مفعول است که فاعل معمولاً در جمله حذف می‌شود. ضمایر نیز بنابر جنسیت افراد تغییر می‌کند. هم چنین افعال در زبان تایلندی صرف نمی‌شوند و هیچ شناسه‌ای ندارند.
همچنین، دربارهٔ زبان تایلندی می‌توان به این مورد جالب اشاره کرد که پادشاه تایلند زبانی منحصر به خود دارد که در هیچ جای کشور به این زبان صحبت نمی‌شود و با پادشاه تنها به این زبان می‌توان سخن گفت
۹۵٪ جمعیت بودایی - و درصد باقی‌مانده سایر ادیان و مذاهب در مناطق خاصی از تایلند، اکثریت جمعیت با بودایی است که بزرگترین اقلیت مذهبی تایلند بوده و در اجتماعاتی مجزا زندگی می‌کنند. مسیحیان تایلند که اغلب کاتولیک هستند، کمتر از یک درصد جمعیت تایلند را تشکیل می‌دهند و در کنار آنها پیروان آیین سیک و هندو زندگی می‌کنند. در تایلند، ۹۴٫۶ درصد مردم بودایی، ۰٫۷ درصد مسیحی و ۰٫۱ درصد باقی ادیان هستند. در تایلند برای پیروان تمامی ادیان، آزادی مذهبی وجود دارد.
چون تایلند به دریا نزدیک است بیشتر مواقع دارای یک آب هوای معتدل می‌باشد کشور تایلند در موقعیت استراتژیکی جنوب شرقی آسیا قرار داشته و بسیار حاصلخیز می‌باشد. شمال کشور کوهستانی و دارای جنگل‌های بسیاری است و نواحی مرکزی آن پوشیده از شالیزارهای سرسبز برنج است. قسمت غرب و شرق سرزمین دارای باغ‌های میوه، درختان کائوچو، جنگل‌های همیشه سبز و ساحل شنی سفید است. علاوه بر آن دارای جزایر بسیاری است که هر کدام، گویی تصویری از بهشت را برای گردشگران به نمایش می‌گذارد.
اما بهترین فصل تایلند از نظر کم بودن گرما و باران در تایلند، بین ماه‌های نوامبر تا فوریه و در فصل سرماست. دمای هوا تایلند در این فصل روزها ۲۸ درجه سانتیگراد و شب‌ها ۱۲ درجه سانتیگراد است و هوا کم‌ترین رطوبت را دارد. پس از آن فصل گرما آغاز می‌شود که آوریل گرمترین ماه آن است و جشن آب در تایلند نیز به همین دلیل در نیمه این ماه برگزار می‌شود.
فصل گرم و خشک در تایلند
چیانگ مای
پراچوپ خیری خان
استان کرابی
استان ناخون راتچاسیما
• از فوریه (دومین ماه سال ۱۳ بهمن تا ۱۱ اسفند) تا می(۱۲ اردیبهشت تا ۱۱ خرداد)، میانگین دمای ۳۴ درجه، رطوبت ۷۵ درصد
فصل بارانی و آفتابی در تایلند
از ژوئن(۱۲ خرداد تا۱۰تیر) تا اکتبر (۱۰ مهر تا ۱۰ آبان)، میانگین دمای ۲۹ درجه، رطوبت ۸۷ درصد
فصل سرد در تایلند
از نوامبر (۱۱ آبان تا ۱۰ آذر) تا فوریه دومین ماه سال ۱۳ بهمن تا ۱۱ اسفند)، میانگین دما تا زیر ۲۰درجه، کاهش رطوبت
فصل بارانی و آفتابی در تایلند
در بانکوک معمولاً باران زیادی در ماه‌های اوت (۱۱ مرداد تا ۱۰ شهریور) و سپتامبر (۱۱ شهریور تا ۹ مهر) می‌بارد و در اکتبر (۱۰ مهر تا ۱۰ آبان) به بیشترین حد خود رسیده و سیلاب‌هایی نیز در شهر جاری می‌شوند.
کشور بودایی تایلند که قرن‌ها با نام سیام شناخته می‌شد، شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرتآسیای جنوب شرقی بوده‌است. تایلند کنونی در سال ۱۲۳۸ ایجاد شده و برخلاف کشورهای منطقه، هیچگاه مستعمره و تحت سلطه قدرت‌های اروپایی نبوده‌است. کلمه تای به معنی آزادمرد است و تایلند یعنی سرزمین آزادی.
قرن‌ها پیش، مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کرده و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. در اوایل قرن ۱۴، تایلندی‌ها شهر کوچکی را در سوخوتای بنا کرده و در اواسط این قرن نیز آنجا را به پادشاهی مستقل تایلند تبدیل کردند که پیدایش زبان، فرهنگ و معماری این کشور هم متعلق به همین دوره‌است.
اولین نمایش فیلم در تایلند در شهر بانکوک و در ۹ ژوئن ۱۸۹۷ توسط برادران لومیر انجام شد. در همان سال، در جریان سفر پادشاه وقت تایلند چولالونگ‌کورن به اروپا، فیلمی از این سفر توسط برادر پادشاه تهیه شد و تجهیزات فیلم‌برداری توسط وی به تایلند آمد. شاهزاده تونگ تام سامبسترا که «پدر سینمای تایلند» نیز نامیده می‌شود پس از آن کارهای مستندی زیادی انجام داد که در بانکوک به نمایش درمی‌آمد. در سال ۱۹۰۵ بازرگانان ژاپنی ابتدا در بانکوک و سپس در چند شهر دیگر سالن‌های کوچک سینمایی ایجاد کردند. آنچه در این سالن‌ها نمایش داده می‌شد برای چند سال فقط آثار ژاپنی بود تا اینکه کم‌کم فیلم‌های اروپایی و به ویژه فیلم‌های صامت هالیوودی نیز برای اکران این سالن‌ها خریداری شدند. برای مدت‌ها خاندان سلطنتی چاکری متولی امور فیلم و سینما در تایلند بودند.[۴]
اولین فیلم تایلندی با عوامل بومی ۱۹۲۸ توسط مانیت واووات و با نام شانس دوباره ساخته شد. بین سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۲، ۱۷ فیلم در بانکوک ساخته شد که از آنها فقط تعدادی عکس باقی مانده‌است.
در سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۲ فیلم‌های صامت ژاپنی هنوز در نزد مخاطبان تایلندی محبوبیت داشتند. در ۱ آوریل ۱۹۳۲ اولین فیلم ناطق تایلندی به نام گمراه رفته توسط کمپانی برادران واوات ساخته شد. فیلمی که در دوره اصلاحات سیاسی یک فیلم ایدئولوژیک در نظر گرفته می‌شد. این فیلم به موفقیت بزرگی دست پیدا کرد و سبب‌ساز، ساخت فیلم‌های بیشتر تا سال ۱۹۴۴ گردید. این دوره توسط محققان به عنوان «عصر طلایی» برای صنعت فیلم تایلند تلقی می‌شود.[۵][۶]
آشپزی تایلندی شامل طبخ غذای ملی تایلند است. پخت‌وپز تایلندی تأکید زیادی بر غذاهای سبک تهیه شده با اجزای معطر قوی و چاشنی تند دارد. سرآشپز تایلندی مک دانگ غذای تایلندی را به عنوان «پیچیدگی، توجه به جزئیات، بافت، رنگ، طعم، و استفاده از مواد با فواید دارویی، و همچنین عطر و طعم خوب» و همچنین مراقبت از ظاهر، بو و مواد غذایی توصیف می‌کند. سرآشپز استرالیایی دیوید تامپسون، متخصص غذای تایلندی، مشاهده می‌کند که برخلاف بسیاری از غذاهای دیگر، آشپزی تایلندی "در مورد شعبده بازی با عناصر متفاوت برای ایجاد یک پایان هماهنگ است. مانند یک آکورد پیچیده موسیقی، باید سطح صاف داشته باشد اما مهم نیست که در زیر آن چه اتفاقی می‌افتد. در اینجا سادگی امر ساده‌ای نیست. "
غذاهای تایلندی سنتی به چهار دسته طبقه‌بندی می: تام (ظروف آب‌پز)، یام (سالاد تند)، تم (غذاهای زد)، و گاینگ (ادویه کاری) که از پخت‌وپز چینی ناشی می‌شود.
در سال ۲۰۱۷، هفت غذای تایلندی در لیست «۵۰ غذای برتر جهان» در یک نظرسنجی آنلاین از ۳۵۰۰۰ نفر در سراسر جهان که توسط CNN Travel، انجام شد قرار گرفتند. غذاهای تایلند بیش از هر کشور دیگری در این این فهرست بود. آنها عبارتند از: تام یام گونگ (رتبه ۴)، پد تایلندی (۵)، سوم تام (۶)، کاری ماسامان (۱۰)، کاری سبز (۱۹)، برنج سرخ شده تایلندی (۲۴) و مو نام توک (۳۶).
Buakaw بواکاو، تمرین کنندگان مشهور بین‌المللی موی تای.
موی‌تای به معنی مبارزه تایلندی است. موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۳۰۰۰ سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می‌باشد موی‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز موی‌تای نامیده شده‌است.
موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود.
و به همین دلیل از موی‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود.
تکنیک‌های مشت در موی‌تای شباهت زیادی به بوکس دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته‌است.
کودکان مدرسه ای محلی در تایلند موی تای را به نمایش می‌گذارند.ورزشگاه بوکس Lumpinee
.svg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
چیانگ مای
پراچوپ خیری خان
استان کرابی
استان ناخون راتچاسیما
.jpg)
فات کاپرائو کای
تام یوم کووی تیو
کاری پاننگ
سام تام
گیائو نیائو ماموانگ
.jpg)
.jpg)
.jpeg)
