میچون
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پادشاه میچون (هانگول:미천)، با زادنام ایولبول (هانگول:을불) (سلطنت ۳۰۰ - ۳۳۱ میلادی)، پانزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه پادشاهی کره، بود.
| میچون | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ته‌وانگ | |||||||||
 پرتره منتصب به پادشاه میچون | |||||||||
| پادشاه گوگوریو | |||||||||
| سلطنت | سپتامبر ۳۰۰ - فوریه ۳۳۱ میلادی (۳۱سال) | ||||||||
| تاج‌گذاری | سپتامبر ۳۰۰ میلادی | ||||||||
| پیشین | بنگسانگ | ||||||||
| جانشین | گگوگوون | ||||||||
| زاده | ایولبول نامشخص گونگنه‌سونگ | ||||||||
| درگذشته | فوریه ۳۳۱ میلادی گونگنه‌سونگ | ||||||||
| آرامگاه | میچون وون | ||||||||
| شهبانو | ژو | ||||||||
| فرزند(ان) | سایو گومو | ||||||||
| |||||||||
| خاندان | گو | ||||||||
| دودمان | گوگوریو | ||||||||
| پدر | دولگو | ||||||||
| پیشه | پادشاه | ||||||||
| سه پادشاهی |
|---|
|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
سابقه و به‌دست آوردن تخت پادشاهی
ویرایشاو نوه سیزدهمین پادشاه گوگوریو، پادشاه سوچون، و پسر شاهزاده دولگو بود، که توسط برادرش چهاردهمین فرمانروا، پادشاه بنگسانگ، کشته شد.
میچون درخفا مدتی، به عنوان یک خدمتکار و بازرگان نمک زندگی کرد، اما بعد از بنگسانگ که توسط صاحب منصبان دربار برکنار شد، به پادشاهی رسید. داستان زندگی میچون در دورانی که مخفی شده بود و قبل از اینکه به پادشاهی برسد در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده‌است. گفته شده‌است که او به عنوان خدمتکار یک فرماندار محلی مجبور بوده‌است که در طول شب به تالابی سنگ پرتاب کند تا قورباغه‌ها ساکت بمانند، سپس او فرار کرد و با یک بازرگان نمک ملاقات کرد، و در هنگام سفر برای فروش نمک با سختیهای بسیار بیشتری روبرو شد.
در این بین، نفرت از پادشاه بنگسانگ افزایش پیدا کرد، و صاحب منصبان دربار با هدایت وزیر اعظم چانگ جو‌ری، کودتا کردند و پادشاه بنگسانگ را از قدرت برکنار کرده و پادشاه میچون، را به سلطنت رساندند.
حکومت
ویرایشمیچون به تدریج ارتش گوگوریو را گسترش داد و به یک نیروی توانمند تبدیل کرد. در طی تجزیه سلسله جین، او مرزهای گوگوریو را تا شبه جزیره لیائودونگ و فرمانداری های چین، گسترش داد.
اولین لشکرکشی او در سال ۳۰۲ میلادی، بر ضد فرمانداری هیون تو گون صورت گرفت. او فرمانداری لیوندانگ را در سال ۳۱۳ و فرمانداری دای فنگ را در سال ۳۱۴ میلادی بعد از حمله به سوآنپیونگ در لیائودونگ ضمیمه خاک گوگوریو کرد.
در دوران حکومت او، گوگوریو با افزایش نفوذ ژیان‌بی در غرب، علی‌الخصوص حملات مورونگ‌بو به لیائودونگ، مواجه شد. میچون با سایر قبایل شیان‌بی در برابر مورونگ‌بو متحد شد، اما موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۳۱۹ میلادی، یکی از ژنرالهای گوگوریو به نام یو‌نوجا توسط نیروهای مورونگ‌بو دستگیر شد. در تمام این مدت، گوگوریو و مورونگ‌بو به مواضع یکدیگر حمله کردند، اما هیچ‌کدام پیروزی با دوام و پایایی به‌دست نیاوردند. شاه میچون بارها به بکجه امپراتوری جنوبی کره حمله کرد. در طی این جنگ‌ها با ۱۱ دهمین پادشاه بکجه شاه بیرو توانست بیش از سی هزار سرباز او را نابود کند پادشاه میچون بیش از ۷۲ بار با مهاجمان ژیان‌بی و بکجه جنگید و در اغلب آنها پیروز شد او در آن زمان بسیار محبوب بود و مردم به او به عنوان نماد ملی نگاه می‌کردند.
مرگ و عواقب آن
ویرایشپادشاه میچون در سال ۳۳۱ میلادی مرد و در میچون وون دفن گردید. ۱۲ سال بعد در دوران حکومت پادشاه گگوگوون، بقایای جسد او توسط مهاجمان یان سابق از قبر بیرون آورده و به عنوان خون‌بها نزد آنها نگه داشته شد.
پانویس
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Micheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ فروردین ۱۳۸۸.