کیم یوشین

کیم یوشین بزرگ
کیم یوشین بزرگ
	یک پرتره قدیمی از ژنرال کیم یوشین بزرگ که در دوران امپراطوری چوسان کشیده شده است.
زاده	سال ۵۹۵
درگذشته	۱۸ اوت ۶۷۳; سورابل
آرامگاه	شهر گیونگجو
فرزند(ان)	کیم وون سول، کیم سم گوان
دودمان	شیلا
پدر	کیم سئو هیون
مادر	بانو مانمیئونگ

کیم یوشین بزرگ (۵۹۵ – ۱۸ اوت ۶۷۳) یکی از بزرگ‌ترین و قدرتمندترین فرماندهان و ژنرال‌های امپراتوری شیلا و کره در قرن ۷ میلادی بود که توانست نقش مهمی در یکپارچگی سه امپراتوری در زمان حکومت پادشاه چونچو یا همان موییل بزرگ و شاه مونمو کبیر ایفا کند. کیم یوشین را یکی از بزرگ‌ترین و داناترین فرماندهان نظامی تاریخ کره می‌شناسند. او و پسر دومش کیم ون-سول با یکدیگر نقش مهمی را در دفاع از شیلا در برابر تانگ ایفا نمودند.

سال‌های اولیه زندگی ویرایش

کیم یوشین پسر ژنرال کیم سئوهیون (دومین پسر ژنرال کیم موریوک) و لیدی مانمیونگ بود که دختر کیم سوخه‌جونگ (کره‌ای: 김숙흘종; هانجا: 金肅訖宗) که برادر کوچکتر پادشاه جین هونگ بود. او در شهرستان مانو (کره‌ای: 만노군; هانجا: 萬弩郡 به دنیا آمد؛ شهرستان جینچئون امروزی) در سال ۵۹۵، تنها در ۱۵ سالگی به یک جنگجوی هوارنگ تبدیل شد و در سن ۱۸ سالگی یک شمشیرباز ماهر و یک گوکسئون (کره‌ای: 국선; هانجا: 國仙 ; رهبر هوارنگ). در سن ۳۴ سالگی (در سال ۶۲۹) به او فرماندهی کامل نیروهای مسلح شیلا داده شد. سه سال بعد، دخترخاله کیم یوشین، پرنسس دیوکمن، ملکه سئوندئوک شد و کیم یوشین را به عنوان فرمانده کل ارتش سلطنتی حفظ کرد. در زمان سلطنت ملکه سئوندئوک (۶۳۲–۶۴۷)، کیم یوشین دارای ده هزار سرباز خصوصی بود، در نبردهای زیادی علیه باکجه پیروز شد و به یکی از قدرتمندترین مردان شیلا تبدیل شد.

دستاوردهای نظامی ویرایش

مجسمه او در پارک نمسان، سئول، کره جنوبی

اعتقاد بر این است که اولین درگیری نظامی کیم یوشین در فرماندهی در حدود سال ۶۲۹ پس از میلاد اتفاق افتاد و از طریق آن او به سرعت توانایی‌های خود را به عنوان یک جنگجو به اثبات رساند. شیلا با همسایه غربی خود، باکجه، بر سر قلمرو درگیر یک مبارزه دائمی بود. که برای هر دو طرف سود و زیان وجود داشت و مبارزه سالها ادامه داشت.

در این دوره بود که یوشین درجات نظامی را طی کرد و به مقام ژنرال رسید و به یک فرمانده میدانی ماهر تبدیل شد.

بکجه و شیلا برای مقابله با قدرت گوگوریو و نیاتش برای گسترش قلمرو به سمت جنوب، اتحاد تشکیل داده بودند و با هم حمله موفقیت‌آمیزی به آن انجام دادند، شیلا قلمرو شمالی و باکجه در جنوب رودخانه هان را تصرف کرد. اما شیلا اتحاد را شکست و به بکجه حمله کرد تا هر دو قلمرو را برای خود تصرف کند. پس از این خیانت، بکجه با گوگوریو متحد شد. هنگامی که گوگوریو و بکجه در سال ۶۵۵ به شیلا حمله کردند، شیلا برای نبرد با مهاجمان به چین (سلسله تانگ) پیوست. اگرچه مشخص نیست کیم یوشین چه زمانی برای اولین بار ژنرال شد، او مطمئناً در این زمان فرماندهی نیروهای شیلا را بر عهده داشت. سرانجام یوشین با کمک یک ارتش ۵۰٬۰۰۰ نفری شیلا و حدود ۱۳۰٬۰۰۰ نفری نیروی تانگ در سال ۶۶۰ در نبرد هوانگسان بیول به پایتخت بکجه، سابی حمله کرد.

فرماندهی مدافعان بکجه را ژنرال گیباک بر عهده داشت، اما نیروهای باکجه فقط از حدود ۵٬۰۰۰ نفر تشکیل شده بودند و با جنگجویان یوشین که تعداد آنها حدود ده برابر بود، قابل مقایسه نبودند. باکجه که قبلاً مشکلات سیاسی داخلی را تجربه کرده بود، فرو ریخت. نیروهای شیلایی کیم یوشین و متحدان تانگ آنها اکنون از دو جهت بر روی گوگوریو حرکت کردند و در سال ۶۶۱ به پادشاهی به ظاهر تسخیر ناپذیر گوگوریو حمله کردند، اما دفع شدند. هرچند این حمله گوگوریو را ضعیف کرده بود. در سال ۶۶۷ حمله دیگری آغاز شد که در سال ۶۶۸ سرانجام گوگوریو را نابود کرد.

شیلا هنوز مجبور بود کانون‌های مختلف مقاومت را تسخیر کند، اما تلاش‌های آن‌ها پس از آن متمرکز شد تا اطمینان حاصل شود که متحدان تانگ‌شان در شبه‌جزیره اقامت بیش از حد نخواهند کرد. پس از چند درگیری دشوار، شیلا سرانجام نیروهای تانگ را بیرون کرد و شبه جزیره را تحت حاکمیت خود متحد کرد.

افسانه‌ها ویرایش

افسانه‌های زیادی در مورد کیم یوشین وجود دارد. یکی از افسانه‌ها می‌گوید که زمانی به کیم دستور داده شد که ارتش شورشی را تحت سلطه خود درآورده و سرکوب کند، اما سربازانش از جنگیدن خودداری کردند زیرا ستاره‌ای بزرگ از آسمان سقوط کرده بودند و این را به فال بد گرفتند. ژنرال برای بازیابی اعتماد سربازانش، از یک بادبادک بزرگ برای حمل یک توپ آتشین به آسمان استفاده کرد. سربازان با دیدن بازگشت ستاره به بهشت، گرد هم آمدند و شورشیان را شکست دادند. افسانه‌های دیگر به این موضوع اشاره می‌کنند که چگونه ژنرال کیم از بادبادک‌ها به‌عنوان وسیله‌ای برای ارتباط بین نیروهایش استفاده می‌کرد، زمانی که آنها بین جزایر و سرزمین اصلی تقسیم شده بودند.

سال‌های پایانی ویرایش

کیم یوشین در طول زندگی خود احساس می‌کرد که باکجه، گوگوریو و شیلا نباید کشورهای جداگانه باشند، بلکه باید به عنوان یک واحد متحد شوند. او به عنوان نیروی محرکه اتحاد شبه‌جزیره کره در نظر گرفته می‌شود و مشهورترین ژنرال در جنگ‌های اتحاد سه پادشاهی است.

مقبره ژنرال کیم یوشین در گیونگجو.

کیم یوشین به خاطر تلاش‌هایش در لشکرکشی‌های کشورگشایی پاداش زیادی دریافت کرد. در سال ۶۶۸، پادشاه مونمو لقب افتخاری Taedaegakgan (هانگول :태대각간 Hanja :太大角干) را به او اعطا کرد، چیزی شبیه به "فرمانده عالی دفاع" (به معنای واقعی کلمه "بزرگترین-بزرگ-سپر ترومپت"). بنا بر گزارش‌ها، دهکده‌ای با بیش از ۵۰۰ خانوار به او داده شد و در سال ۶۶۹ حدود ۱۴۲ مزرعه اسب جداگانه به او داده شد که در سراسر پادشاهی پراکنده شده بودند. او چهار سال بعد درگذشت و ده فرزند از خود به جای گذاشت.

کیم یو سین تا ۷۹ سالگی زندگی کرد و به عنوان یکی از مشهورترین ژنرال‌ها و استادان شمشیرهای کره‌ای در تاریخ کره شناخته می‌شود. او کانون داستان‌ها و افسانه‌های متعددی است و برای اکثر کره‌ای‌ها از سنین پایین آشناست. ژنرال کیم پس از مرگش در ۱۸ اوت (اولین روز از هفتمین ماه قمری) ۶۷۳ عنوان افتخاری پادشاه هیونگمو را دریافت کرد و در دامنه کوه سونگوا به خاک سپرده شد.

میراث ویرایش

به گفته سامگوک ساگی، کیم یوشین از نوادگان شائوهائو بود.

امروزه کره‌ای‌ها از کیم یوشین به عنوان بزرگ‌ترین ژنرال‌ تاریخ کره یاد می‌کنند. میراث نهایی او اولین اتحاد ملت کره است. یکی از ده فرزند او، پسر دومش کیم وون سول، در زمان سلطنت پادشاه مونمو ژنرال شد و در شیلای متحد نقش مهمی بود.

جینچئون گیلسانگسا زیارتگاهی است که به پرتره او در جینچئون-ایوپ، جینچئون-گان، چونگ چئونگبوک-دو اختصاص یافته‌است.^[۱]