سید علی‌اکبر محتشمی‌پور

روحانی و سیاست‌مدار ایرانی (۱۳۲۶–۱۴۰۰)
(تغییرمسیر از علی اکبر محتشمی پور)

سید علی‌اکبر محتشمی‌پور (زاده ۸ شهریور ۱۳۲۶ – درگذشته ۱۷ خرداد ۱۴۰۰) روحانی و سیاست‌مدار عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز بود. وی وزیر کشور کابینه دوم میرحسین موسوی در زمان ریاست جمهوری سید علی خامنه‌ای (۱۳۶۸–۱۳۶۴)، نماینده دوره‌های سوم و ششم مجلس شورای اسلامی، از بنیان‌گذاران حزب‌الله لبنان و تا ۱۵ فروردین ۱۳۸۹ دبیرکل کنفرانس بین‌المللی پشتیبانی از فلسطین بوده‌است.

سید علی‌اکبر محتشمی‌پور
در فروردین ۱۳۹۸
مشاور امور اجتماعی رئیس‌جمهور ایران
دوره مسئولیت
۱۳۷۶ – ۱۳۷۸
رئیس‌جمهورسید محمد خاتمی
پس ازمسیح مهاجری
پیش ازعلی ربیعی
نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی
دوره‌های سوم و ششم
دوره مسئولیت
۷ خرداد ۱۳۷۹ – ۶ خرداد ۱۳۸۳
حوزه انتخاباتیتهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر
اکثریت۷۱۷٬۰۷۶ (۲۴٫۴۶٪)
دوره مسئولیت
۲۹ بهمن ۱۳۶۸ – ۶ خرداد ۱۳۷۱
حوزه انتخاباتیتهران، ری و شمیران
اکثریت۲۲۵٬۷۶۷ (۳۴٫۱٪)
وزیر کشور
دوره مسئولیت
۶ آبان ۱۳۶۴ – ۷ شهریور ۱۳۶۸
رئیس‌جمهورسید علی خامنه‌ای
نخست‌وزیرمیرحسین موسوی
پس ازعلی‌اکبر ناطق نوری
پیش ازعبدالله نوری
سفیر ایران در سوریه
دوره مسئولیت
شهریور ۱۳۶۰ – آبان ۱۳۶۴
رئیس‌جمهورمحمدعلی رجایی
سید علی خامنه‌ای
نخست‌وزیرمحمدجواد باهنر
محمدرضا مهدوی کنی (سرپرست)
میرحسین موسوی
پس ازحسن روحانی
پیش ازمحمود هاشمی بهرمانی (سرپرست)
مدیرعامل سازمان صدا و سیما
سرپرست مشترک
دوره مسئولیت
۱۶ آبان ۱۳۵۹ – آذر ۱۳۵۹
همکار عبدالله نوری
گمارندهسید عبدالکریم موسوی اردبیلی
پس ازمحمد مبلغی اسلامی (سرپرست)
پیش ازعلی لاریجانی
اطلاعات شخصی
زاده۸ شهریور ۱۳۲۶
تهران، ایران
درگذشته۱۷ خرداد ۱۴۰۰ (۷۳ سال)
تهران
علت مرگکووید ۱۹
حزب سیاسیمجمع روحانیون مبارز
خویشاوندانفخرالسادات (دخترعمو)
محل تحصیلمدرسه علوی
حوزه علمیه تهران
حوزه علمیه قم
حوزه علمیه نجف
هیئت دولتدولت چهارم

علی‌اکبر محتشمی‌پور در برخی از سیاست‌ها تفکراتی رادیکال داشت و از ترویج‌کنندگان و حامیان سیاست صدور انقلاب اسلامی بود.[۱] وی از اعضای جریان چپ اسلامی بود.[۲]

او همچنین در کنار صادق خلخالی و دیگر نمایندگان جناح چپ مجلس از صدام حسین در جریان حمله عراق به کویت پشتیبانی کرد و خواستار اتحاد ایران با صدام برای جنگ با آمریکا شده بود. (متن مذاکرات علنی مجلس شورای اسلامی: ۳۰ دی و ۱ بهمن ۱۳۶۹). محتشمی در جریان دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ریاست کمیته صیانت از آرای مردم ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی را برعهده داشت.[۳]

علی‌اکبر محتشمی‌پور در جریان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از جانب ایران، در قامت یک مخالف ظاهر شد و محمدجواد ظریف (از تنظیم کنندگان متن تنظیمی ایران) را آمریکایی خواند.[۴]

وی رئیس ستاد انتخاباتی مهدی کروبی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران بود.[۵] او رئیس فراکسیون دوم خرداد در مجلس ششم بود و در انتخابات مجلس هفتم اگرچه پس از رد صلاحیت‌های گسترده از نامزدی انصراف داد. اما ریاست ستاد ائتلاف برای ایران متشکل از هشت گروه دوم خردادی را برعهده گرفت.[۶]

فخرالسادات محتشمی‌پور همسر مصطفی تاج‌زاده، دخترعموی علی‌اکبر محتشمی‌پور است.[نیازمند منبع]

زندگی‌نامه ویرایش

پیش از انقلاب ویرایش

علی‌اکبر محتشمی‌پور در خانواده‌ای از سادات در تهران زاده شد. تحصیلات خود را در مدرسه علوی به پایان برد و سپس برای تحصیل علوم دینی از سال ۱۳۴۰ در حوزه‌های علمیه تهران، قم، و نجف به تحصیل پرداخت. از سرشناس‌ترین استادان وی در حوزه، روح‌الله خمینی، محمد صادقی تهرانی، سید حسن بجنوردی، ابوالقاسم خوئی، میرزا باقر زنجانی، و مصطفی خمینی بوده‌اند. نخستین بار در سال ۱۳۴۱ دستگیر شد و تا سال ۱۳۵۷ بیشتر عمر خود را در خارج از کشور گذراند.[۷] محتشمی پور همچنین مدتی در پاریس همراه روح‌الله خمینی بود.[۲]

پس از انقلاب ویرایش

 
در کنفرانس بین‌المللی پشتیبانی از انتفاضه فلسطین، ۲۰۰۲

علی‌اکبر محتشمی‌پور پس از انقلاب ۱۳۵۷ نماینده او در سازمان صدا و سیما و عضو شورای سرپرستی این سازمان بود. علی‌اکبر محتشمی‌پور از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه بود[۲] که در همین سمت، حزب‌الله لبنان را بنیان گذاشت و به پشتیبانی از گروه‌های مسلح فلسطینی پرداخت.[۲][۷] او در سال ۱۳۶۲ در حادثه ترور نافرجام به‌وسیلهٔ انفجار بمب کار گذاشته‌شده در بستهٔ پستی توسط اسرائیل، از ناحیه چشم، گوش و هر دو دست آسیب دید.[۲][۸]

علی‌اکبر محتشمی‌پور در سال ۱۳۶۴ به ایران بازگشت و وزیر کشور دولت میرحسین موسوی شد. بازگشت او به ایران با اعتراض اعضای حزب‌الله همراه بود. در دوره وزارت کشور، درگیری‌هایی بین او و شورای نگهبان رخ دادند. او مخالف انتصاب محمد جواد ظریف به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل متحد بود.[۲]

محتشمی‌پور از نزدیکان روح‌الله خمینی بود. اما پس از مرگ روح‌الله خمینی او نیز مانند برخی از دیگر چهره های جریان چپ اسلامی حذف شد. به گونه‌ای که با وجود درخواست ۱۰۰ نماینده مجلس سوم برای معرفی محتشمی‌پور به عنوان وزیر کشور، اکبر هاشمی رفسنجانی در دوره نخست ریاست‌جمهوری خود عبدالله نوری را به عنوان وزیر کشور معرفی کرد.

محتشمی‌پور محتشمی‌پور در انتخابات میان دوره‌ای مجلس سوم در بهمن ۱۳۶۸ به مجلس شورای اسلامی راه یافت و سخنرانی او به همراه صادق خلخالی برای حمایت از صدام یکی از موضوعاتی بود که جریان راست با آن به جریان چپ حمله می‌کرد. او خواستار حمایت از صدام در مقابل حمله آمریکا شد و گفت: «مسلمانان جهان با پذیرش رهبری اسلامی ایران توقع دارند پرچمداری جهاد و مبارزه با آمریکا در دست ایران و انقلاب ایران باشد. حوادث و بحران اخیر یادآور رویارویی و صف‌آرایی خالد بن ولید در برابر ابرقدرت‌های صدر اسلام است. او که عمری در صف کفر، شمشیر به روی پیامبر و مسلمانان کشید ولی در ‌‌‌نهایت فاتح بزرگی برای مسلمانان شد».[۲]

بهزاد نبوی به همراه علی‌اکبر محتشمی‌پور از جمله پیشروان اصلاح‌طلبی در ایران بودند که در انتخابات مجلس سال ۱۳۷۰ توسط شورای نگهبان از شرکت در انتخابات منع شدند.[۹] پس از دور سوم مجلس نشریه بیان را منتشر می‌کرد که مخالف سیاست‌های اکبر هاشمی رفسنجانی بود. او همچنین سخنران نشست‌های دفتر تحکیم وحدت و دیگر گروه‌های جریان چپ بود.[۲]

محتشمی‌پور پس از پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ مشاور محمد خاتمی شد و در مرحله دوم انتخابات مجلس ششم به مجلس راه یافت. او به ریاست فراکسیون دوم خرداد مجلس رسید که همه نمایندگان اصلاح‌طلب عضو آن بودند. علی‌اکبر محتشمی‌پور همچنین بنیان‌گذار دبیرخانه دائمی پشتیبانی از انتفاضه فلسطین در مجلس بود و تا سال ۱۳۸۸ نیز ریاست این دبیرخانه را بر عهده داشت. اما پس از اعتراض برخی از نمایندگان مجلس از جمله حمید رسایی و مشورت علی لاریجانی با سید علی خامنه‌ای از این سمت برکنار شد. پس از پایان دوره مجلس ششم، محتشمی‌پور در یک مرکز مذهبی دارالزهرا نشست‌هایی را برگزار می‌کرد..[۲]

محتشمی‌پور در سال ۱۳۸۴ رییس ستاد انتخاباتی مهدی کروبی بود. اما در سال ۱۳۸۸ ریاست کمیته صیانت از آرا در ستاد میرحسین موسوی را بر عهده گرفت. او در مقام ریاست این کمیته سخنرانی‌هایی را درباره تقلب در انتخابات ایراد کرد و شورای نگهبان را به مهندسی آرا متهم کرد. وی از سال ۱۳۸۹ ساکن نجف شد و ۱۰ سال پایان عمر خود را در نجف در سکوت خبری گذراند.[۲]

درگذشت ویرایش

محتشمی‌پور پس از ابتلا به کرونا از نجف به کرمانشاه و سپس به تهران منتقل شد و در ۱۷ خرداد درگذشت.[۲] محتشمی‌پور در اوایل خرداد ۱۴۰۰ در نجف به کرونا مبتلا می‌شود و پس از درمان اولیه در بیمارستان گلستان کرمانشاه با انتقال به بیمارستان خاتم الانبیاء در تهران، پس از چند روز درگیری با این بیماری در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ در سن ۷۵ سالگی درگذشت و در جوار حرم شاه عبدالعظیم حسنی در شهر ری به خاک سپرده شد.[۱۰]

مسئولیت‌ها ویرایش

محتشمی پور پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ مسئولیت‌هایی داشته‌است که اهم آن‌ها عبارتند از:[۸]

منابع ویرایش

  1. Ranstorp, Hizb'allah in Lebanon, (1997) pp. 126, 103
  2. ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ «شروع و پایان در نجف؛ علی اکبر محتشمی‌پور پدر معنوی حزب‌الله لبنان که بود؟». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۷ خرداد ۱۴۰۰.
  3. روزنامه اعتماد۸۸/۳/۱۹: علی اکبر محتشمی پور خطاب به وزارت کشور عنوان کرد: از محاسبه چه باک دارید
  4. آقای سفیر، گفتگو با محمد جواد ظریف، صفحه ۸۴، نشر نی ۱۳۹۲
  5. :: استانداری خوزستان ::> صفحه نخست[پیوند مرده]
  6. «Mellat Electronic Newspaper». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۹.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "SHIʿITES IN LEBANON – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). 1920-04-24. Retrieved 2017-12-04.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ علی اکبر محتشمی پور. «وبلاگ شخصی سید علی اکبر محتشمی پور». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۸ شهریور ۱۳۸۸.
  9. Anoushiravan Enteshami & Mahjoob Zweiri (2007). Iran and the rise of Neoconsevatives,the politics of Tehran's silent Revolution. I.B.Tauris. p. 9.
  10. عباسی، حبیب اله. «حجت الاسلام والمسلمین محتشمی پور به دیار باقی شتافت | خبرگزاری بین‌المللی شفقنا». fa.shafaqna.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۰۸.
مناصب رسانه‌ای
پیشین:
؟
معاون صدا سازمان صدا و سیما
۱۳۵۹
پسین:
؟
پیشین:
محمد مبلغی اسلامی
سرپرست
مدیرعامل سازمان صدا و سیما
سرپرست مشترک

۱۳۵۹
متصدی همزمان: عبدالله نوری
بدون متصدی
تصدی بعدی توسط:
علی لاریجانی
عنوان جدید صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول مجلهٔ بیان
۱۳۷۰–۱۳۶۹
توقف انتشار
صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول روزنامهٔ بیان
۱۳۷۹–۱۳۷۸
مناصب دیپلماتیک
پیشین:
حسن روحانی
سفیر ایران در سوریه
۱۳۶۴–۱۳۶۰
پسین:
محمود هاشمی بهرمانی
سرپرست
مناصب سیاسی
پیشین:
علی‌اکبر ناطق نوری
وزیر کشور
۱۳۶۸–۱۳۶۴
پسین:
عبدالله نوری
پیشین:
مسیح مهاجری
مشاور امور اجتماعی رئیس‌جمهور ایران
۱۳۷۸–۱۳۷۶
پسین:
علی ربیعی
مناصب نظامی
پیشین:
علی‌اکبر ناطق نوری
سرپرست کمیته انقلاب اسلامی
۱۳۶۵–۱۳۶۴
پسین:
سید سراج‌الدین موسوی
به عنوان فرمانده کمیته انقلاب اسلامی
جانشین فرمانده کل نیروهای مسلح در امور نیروهای انتظامی
۱۳۶۸–۱۳۶۴
پسین:
عبدالله نوری
کرسی پارلمانی
پیشین:
رسول منتجب‌نیا
رئیس کمیسیون امور دفاعی
۱۳۷۱–۱۳۶۹
پسین:
محمدعلی موحدی کرمانی
سِمَت‌های سازمان‌های ناسودبَر
عنوان جدید دبیرکل کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین
۱۳۸۹–۱۳۷۰
پسین:
حسین شیخ‌الاسلام
مناصب احزاب سیاسی
پیشین:
مجید انصاری
به عنوان رئیس مجمع حزب‌الله
رهبر پارلمانی جناح اصلاح‌طلبان
رئیس فراکسیون دوم خرداد

۱۳۸۳–۱۳۷۹
پسین:
محمدرضا تابش
به عنوان رئیس فراکسیون خط امام
عنوان جدید رئیس ائتلاف برای ایران
۱۳۸۳–۱۳۸۲
انحلال ائتلاف
پیشین:
رسول منتجب‌نیا
رئیس ستاد انتخاباتی مجمع روحانیون مبارز
۱۳۸۴
پسین:
؟
عنوان جدید رئیس ستاد انتخاباتی مهدی کروبی
۱۳۸۴
پسین:
غلامحسین کرباسچی
عنوان جدید رئیس کمیته صیانت از آراء ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی
۱۳۸۸
آخرین حضور انتخاباتی موسوی