جانگسو(هانگول:장수) با زادنام گوریئون(هانگول:거련) (زاده: ۳۹۴ - ۴۹۲ میلادی) نام او به معنی "زندگی طولانی است " بیستمین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره بود.

جانگسو
آرامگاه پادشاه جانگسو
پادشاه گوگوریو
سلطنتاکتبر ۴۱۲- دسامبر ۴۹۲ میلادی
تاج‌گذاریاکتبر ۴۱۲ میلادی
پیشینگوآنگ گائتو بزرگ
جانشینمونجا میئونگ
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدیآوریل ۴۰۹- اکتبر ۴۱۲ میلادی
تاج‌گذاریآوریل ۴۰۹ میلادی
پیشیندامدئوک
جانشینهیونگ‌آن
زادهگوریئون
۳۹۴ میلادی
گونگناسئونگ
درگذشتهدسامبر ۴۹۲ میلادی (۹۷ سال)
پیونگ یانگ
آرامگاه
جانگ گونچئون
فرزند(ان)گوجودا
گو سونگ‌وو
گونگجو
نام سلطنت
یئونسو وانگ
نام پسامرگ
جانگسو ته‌وانگ
کاخ سلطنتگونگناسئونگ
از سال ۴۲۷ میلادی
پیونگ یانگ سونگ
دودمانگوگوریو
پدرگوآنگ گائتو بزرگ
پیشهپادشاه
سه امپراتوری

۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- امپراتوری بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

اوایل سلطنت ویرایش

جانگسو در طول سلطنت اولیه خود، بسیاری از تلاش های خود را صرف تثبیت امپراتوری کرد که در نتیجه مستقیم فتوحات پدرش، رشد ناگهانی و بزرگی را تجربه کرده بود. جانگسو مقبره ای باشکوه برای پدرش، گوآنگ گائتو بزرگ، و همراه با آن سنگ قبر با ابهت ۶ متری که دستاوردهای پدرش حکاکی شده بود (که اکنون به عنوان لوح سنگی گوآنگ گائتو شناخته می شود) ساخت.

در سال ۴۲۷، او پایتخت گوگوریو را از قلعه گونگنا (جیان کنونی در مرز چین و کره شمالی) به پیونگ یانگ، منطقه ای مناسب تر برای تبدیل شدن به یک پایتخت شهری رو به رشد، منتقل کرد. که باعث شد گوگوریو به سطح بالایی از شکوفایی فرهنگی و اقتصادی دست یابد.

روابط با کشورهای جنوبی ویرایش

باکجه و سیلا در مواجهه با حملات شدید گوگوریو به منطقه جنوبی شبه جزیره کره، بقای خود را از طریق اتحاد ازدواج یافتند که در سال ۴۳۳ آغاز شد. اتحاد بین باکجه و سیلا بیش از یک قرن به طول انجامید و دلیل اصلی عدم توانایی گوگوریو بود. تمام شبه جزیره را فتح کند.

گایا ویرایش

گایا به دلیل مضرات جغرافیایی اش در ساندویچ شدن توسط بکجه و سیلا، خود را در موقعیتی نامطمئن دید و در نهایت نتوانست به یک کشور پیشرفته تبدیل شود.

کمپین باکجه و دوریم ویرایش

در سال ۴۷۲، گائرو، حاکم بکجه، نامه ای به امپراتور وی شمالی فرستاد و اظهار داشت که به دلیل مداخله مکرر گوگوریو در تعامل با او مشکل دارد، بنابراین خواستار اقدام نظامی علیه گوگوریو شد. با این حال، باکجه نتوانست فرستاده خود را بازگرداند و قادر به دریافت حمایت نظامی شمال وی نبود. در پاسخ، جانگسو مخفیانه برنامه ریزی کرد تا به بکجه حمله کند، که علیرغم شکست هایش در برابر گوانگگاتو بزرگ، همچنان پایگاه قدرت قابل توجهی در شبه جزیره کره داشت. به منظور خلع سلاح باکجه، او یک راهب بودایی به نام دوریم را فرستاد که با هدف مخفیانه فساد کشور به دربار گائرو رفت. گارو شروع به طرفداری از دوریم کرد و هر روز با او بدوک می نواخت و دوریم توانست از گائرو صحبت کند که مبالغ زیادی را برای پروژه های ساختمانی خرج کند و خزانه داری ملی را تضعیف کند.

در سال ۴۷۵، جانگسو یک تهاجم تمام عیار را از زمین و دریا علیه پادشاهی بی ثبات کنونی باکجه آغاز کرد. دوریم در به دست آوردن اطلاعات در مورد باکجه موفق بود، و در نتیجه گارو اصلاً برای حمله ای که توسط جانگسو تدوین شده بود، آماده نبود. با حرکتی که اکنون به نفع او بود، جانگسو سپس به سمت پایتخت حرکت کرد و به راحتی شهر ویریسئونگ را تصرف کرد و گائرو را کشت. اندکی بعد، جانگسو پایتخت را به همراه چندین شهر دیگر که از باکجه فتح کرده بود، به آتش کشید. از این پس، باکجه چاره‌ای جز انتقال پایتخت خود به کوهستانی آنجین (گونگجوی کنونی)، در ۸۰ مایلی جنوب، نداشت که حفاظت طبیعی برای پادشاهی ویران شده بود. جنگ به گوگوریو کنترل کم و بیش کامل بر دره رودخانه هان، منطقه ای ضروری برای قدرت تجاری و نظامی در شبه جزیره کره، داد. باکجه صدها سال به لطف کنترل این منطقه یک قدرت مسلط در شبه جزیره بود، اما پس از از دست دادن منطقه به گوگوریو، بکجه نیز کنترل شبه جزیره را از دست داد.

کمپین امپراتوری شیلا ویرایش

پس از پایان موفقیت آمیز مبارزات انتخاباتی خود در باکجه، جانگسو توجه خود را به دومین پادشاهی شبه جزیره شیلا معطوف کرد. سیلا از زمانی که گوانگگاتو در سال ۴۰۰، نیروهای باکجه و وا را که به سیلا حمله کردند، شکست داد، یک ایالت تابع گوگوریو بود. برای اطمینان از وفاداری تحت الحمایه خود، جانگسو از برادر کوچکتر پادشاه نولجی سیلا خواست تا گروگان سیاسی شود. پادشاه نولجی در سال ۴۵۴ روابط خود را با گوگوریو قطع کرد. جانگسو در سال ۴۶۸ به شیلا حمله کرد و قلمرو خود را به بخش هایی از استان گانگوون گسترش داد و دوباره در سال ۴۸۹، ۷ شهر محصور شده را تصرف کرد و قلمرو خود را به بخش هایی از استان گیونگ سانگ شمالی گسترش داد. جانگسو با پیروزی بر سیلا، بنای یادبودی سنگی در چونجوی امروزی برپا کرد و دستاوردهای پدرش و خودش را ستود. این بنای تاریخی در همان مکان باقی مانده است و اهمیت تاریخی به عنوان تنها سنگ بازمانده گوگوریو در شبه جزیره کره دارد.

مرگ و میراث ویرایش

شاه جانگسو در سال ۴۹۱ در سن ۹۷ سالگی درگذشت. نام معبد او به معنای "زندگی طولانی" در هانجاست. در طول سلطنت خود، گوگوریو در دوران طلایی خود بود، از مغولستان داخلی تا استان شمالی چونگ چئونگ کره جنوبی، در جنوب حوضه رودخانه هان.

منابع ویرایش