خوشحالی
خوشحالی، خرسندی یا شادی (به انگلیسی: Happiness) یک حالت روانی است که در آن فرد احساس عشق، لذت، خوشبختی یا شاد بودن می‌کند. مسائل مختلفی همچون مسائل زیستی، روانشناختی یا دینی برای تعریف و دلیل خرسندی آورده شده‌است.
پژوهش‌ها نشان داده‌است که شادی رابطه‌ای مستقیمی با مسائلی همچون پیوند‌ها و تعامل‌های اجتماعی، وضعیت فرد از نظر داشتن شریک زندگی، کار، درآمد و حتا نزدیکی به انسان‌های شاد دارد. افرادی که در جشن ها، دیدارها و محفل‌ها شرکت می کنند از میزان شادی بیشتری برخوردار هستند. افراد زیادی شادی و خوشحالی را برابر با احساس خوشبختی و سربلندی می دانند.
فیلسوفان و متفکرانِ مذهبی شادی را واژه‌ای برای یک زندگی خوب یا موفق و نه فقط یک احساس، تعریف می‌کنند.
سبب شادیویرایش
بنابر برخی اطلاعات موجود که بر اساس دیدگاه مردم گردآوری شده‌اند، ایرانیان با جشن، بودن در کنار خانواده، مسافرت، پارک (امکانات اجتماعی)، پیروزی بر دیگران، پول‌دار بودن و سلامتی احساس شادی می‌کنند.[۱] تحقیقات نشان می‌دهند مدیتیشن یا مراقبه در کنار تأثیرات مثبت روانشناختی، موجب احساس عمیق شادی در انسان می‌شود.[۲]
فوایدویرایش
دانشمندان دریافته‌اند که شادی و خوشحالی سبب تقویت سیستم دفاعی بدن و همچنین سیستم عصبی انسان می‌شود.[نیازمند منبع]
در ایرانویرایش
یک نظرسنجی که توسط مؤسسه گالوپ در سال ۲۰۱۳ انجام شده حاکی از آن است که ایرانیان دومین مردم ناشاد در دنیا هستند. بنابر گزارش منتشر شده از این نظرسنجی، عراق نخستین کشور جهان در این فهرست است. بعد از عراق و ایران، کشورهای مصر، یونان و سوریه قرار دارند.[۳]
در ایران همه ساله در ایام و مناسبت‌های مختلف مراسم عزاداری و روضه‌خوانی برپا می‌شود و نیز تعزیه به‌عنوان جزئی از فرهنگ ایرانیان محسوب می‌شود، درحالیکه این رسوم و فرهنگ‌ها با خوشحالی یا شادی در تعارض‌اند.[۴][۵]
شادی در دین‌هاویرایش
آیین بوداییویرایش
شادی موضوعی اصلی در تعالیم بودایی است.[۶]
آیین یهودیتویرایش
شادی (عبری: שמחה) در یهودیت یک عنصر مهم در خدمت به خداوند است. آیه کتاب مقدس «پروردگار را با خوشحالی پرستش می‌کند» شادی را در خدمت به خدا تأکید می‌کند.[۷]
در اسلام شیعیویرایش
شادی، فرح و سرور در آیات قرآن کتاب مقدس مسلمانان و روایات شیعه در هر دو مورد مثبت و منفی آمده‌است. گاهی خوشحالان و شادی کنندگان ظالم را از محبت خدا خارج می‌داند، و گاهی بر خلاف آن، مردم را به سرور و شادی امر می‌کند. گاهی شادی صفتی برای قارون و جهنمیان، و گاهی صفتی برای شهدا و بهشتیان به حساب آمده‌است.[۸][۹] بنابراین، شادی و خوشحالی به تنهایی بد نیست بلکه به آن سفارش شده و سبب و علت شادی باعث خوب بودن یا بد بودن آن می‌شود.[۱۰]
برای مثال، شادی که باعث تمسخر شود، شادیِ بد محسوب می‌شود و حرام است. برخی روایت‌ها نیز به نتیجه شادی اشاره می‌کند و می‌آورد: «شخصی که باعث سرور مؤمن شود، دین و قرض او را ادا کند، طعامی به او دهد، ناراحتی اش را بزداید، و … در واقع خدا و رسول او را شاد کرده‌است.»[۱۱]
البته اگر احساس شادی و شاد بودن، غیرارادی باشد، که هرچند دلیلِ آن ارادی است، اما به این خاطر که خودِ این احساس، بدون قصد برای انسان به وجود می‌آید، جزء اصل «مالایطیقون شده»، و زیرمجموعه حدیث رفع قرار می‌گیرد. [۱۲] و از جمله: «به وسوسه در آفرینش اندیشیدن»، و «رشک ورزیدن تا زمانی که بر زبان یا دست جاری نشود»، می‌شود که غیرارادی هستند؛ و در فقه اسلامی حرام و ممنوع نمی‌باشند. پس شادی می‌تواند احکام مختلفی داشته باشد.
منابعویرایش
- ↑ Hawzah. «شادی چیست؟».
- ↑ Rose Teeter، Sabrina (آوریل ۲۰۱۶). Ford، .Thomas E، ویراستار. THE EFFECT OF MEDITATION ON MINDFULNESS AND HAPPINESS.
- ↑ «چرا ایران 'دومین کشور ناشاد جهان' است؟». ۱۶ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «عزاداری شیعیان از نگاه اروپاییان». www.bbc.com.
- ↑ «سوگواری محرم».
- ↑ Thoughtco. "The Seven Factors of Enlightenment".
- ↑ jewishjournal. "Judaism's value of happiness living with gratitude and idealism". http://www.jewishjournal.com. External link in
|وبگاه=(help) - ↑ http://wikifeqh.ir/شادی
- ↑ http://kayhan.ir/fa/news/68585/نگاهی-به-شادی-و-نشاط-در-قرآن-و-روایات
- ↑ http://kayhan.ir/fa/news/68585/نگاهی-به-شادی-و-نشاط-در-قرآن-و-روایات
- ↑ رک: کافی، ج2، ص188، باب ادخال سرور
- ↑ اصول الکافی، کلینی، ج۲، ص۴۶۳
- مقدمه‌ای بر فقه شادی، محمد مهدی محب الرحمان، نشریه حریم امام، شماره ۱۵۱، ۱۸ دی ۱۹۳۹
پیوند به بیرونویرایش
مردم شادی می‌خواهند؛ کمیل روحانی / روزنامه شرق
 |
این یک مقالهٔ خرد روان‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |