کردی کلیایی
کلیایی گویشی از زبان کردی است که به عنوان یکی از گویش‌های کردی جنوبی دسته‌بندی شده و در میان ایل کلیایی تکلم می‌شود.[۱]
| کردی کلیایی | |
|---|---|
Default
| |
| الفبای کردی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | sdh |
حوزهٔ رواج ویرایش
کردی کلیایی زبان اصلی ایل کلیایی است و در بخش بزرگی از استان کرمانشاه و مناطقی از استان کردستان تکلم می‌شود. اصلی‌ترین مراکز تکلم کردی کلیایی شهرستان سنقر و کلیایی، شمال شهرستان صحنه، بخش میان‌دربند در استان کرمانشاه است. این گویش همچنین در شرق شهرستان کامیاران، جنوب شهرستان قروه در استان کردستان و دهستان کلیایی در غرب شهرستان اسدآباد ، استان همدان نیز به کار می‌رود.[۲]
گویش کلیایی با گویش کردی صحنه و کنگاور (کردی صحنه‌ای) ، گویش کردی کرند، کردی منطقهٔ دهلران (کردی کردلی) و نیز کردی گروسی شباهت دارد. همچنین ویژگی‌های مشترک بسیاری با کردی کرماشانی، کلهری و کردی ایلامی (فیلی) دارد. برخی از ویژگی‌های کردی کلیایی نیز با کردی سورانی مشترک است. بسامد واژه‌های مشترک با کُردی مرکزی به‌ویژه کُردی اردلانی ناحیه ییلاق در کُردی کلیایی بالا است.[۳]
ویژگی‌های دستوری ویرایش
در کردی کلیایی همانند کردی سورانی در هنگام صرف فعل حال و گذشتۀ استمراری پیشوند /ئه/ استفاده می‌شود.[۱] با این وجود گویش کلیایی به دلیل عدم وجود ویژگی ارگاتیو ناقص که در کردی سورانی وجود دارد، از این گویش متمایز می‌شود و به همین دلیل در گروه گویش‌های کردی جنوبی رده‌بندی می‌شود.[۱]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ خبرگزاری مهر: دیار ترکان کردی‌گوی در کرمانشاه/ طرح‌های گردشگری اشتغال‌زا برای جاذبه‌هایی مهجور، نوشتۀ مسعود اسماعیلی، نوشته‌شده در ۳۰ دی ۱۳۹۲؛[پیوند مرده] بازدید در ۲۸ تیر ۱۴۰۰.
- ↑ ذوالفقاری، اردشیر، تاریخ زبان‌های ایرانی و جغرافیای گویش‌ها و لهجه‌های کرمانشاه، کرمانشاه: موسسه فرهنگی هنری و سینمایی کوثر، ۱۳۹۴.
- ↑ خنجری، سلمان، بررسی ساختمان دستوری گویش کردی سنقر کلیایی و مقایسه ریشه‌ای واژه‌های ایرانی باستان، پایان‌نامه رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران: ١٣٨٧.