حمید مصدق
حمید مصدِّق (زادهٔ ۱۰ بهمن ۱۳۱۸ شهرضا – درگذشتهٔ ۷ آذر ۱۳۷۷ تهران) شاعر و حقوقدان ایرانی بود.[۱][۲]
حمید مصدق | |
---|---|
![]() | |
زاده | ۱۰ بهمن ۱۳۱۸ شهرضا، استان اصفهان، ایران |
درگذشته | ۷ آذر ۱۳۷۷ (۵۸ سال) تهران، ایران سکته قلبی |
آرامگاه | قطعه هنرمندان بهشت زهرا (قطعه:۸۸ ردیف:۱۴۴ شماره:۸) |
پیشه | شاعر، حقوقدان، استاد دانشگاه، سردبیر مجلهٔ کانون وکلا |
ملیت | ایرانی |
همسر(ها) | لاله خشکنابی (در قید حیات–۱۳۵۱) برادرزاده شاعر ایرانی شهریار |
فرزند(ان) | غزل و ترانه |
والدین | عبدالحسین مصدق واشرف آغا محمدی |
وبگاه | |
زندگی
ویرایشحمید مصدق بهمن ۱۳۱۸ در شهرضا متولد شد. چند سال بعد به همراه خانوادهاش به اصفهان رفت و تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد. او در دوران دبیرستان (دبیرستان ادب) با منوچهر بدیعی، هوشنگ گلشیری، محمد حقوقی و بهرام صادقی در یک مدرسه بودند و با آنان دوستی و آشنایی داشت.[۳]
مصدق در ۱۳۳۹ وارد دانشکدهٔ حقوق شد و در رشتهٔ بازرگانی درس خواند. از سال ۱۳۴۳ در رشتهٔ حقوق قضایی تحصیل کرد و بعد هم مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد گرفت. در ۱۳۵۰ در رشتهٔ فوق لیسانس حقوق اداری از دانشگاه ملی دانشآموخته شد و در دانشکدهٔ علوم ارتباطات تهران و دانشگاه کرمان به تدریس پرداخت.[۴]
وی پس از دریافت پروانهٔ وکالت از کانون وکلا در دورههای بعدی زندگی همواره به وکالت اشتغال داشت و کار تدریس در دانشگاههای اصفهان، بیرجند و شهید بهشتی را پی میگرفت.
در ۱۳۴۵ برای ادامهٔ تحصیل به انگلیس رفت و در زمینهٔ روش تحقیق به تحصیل و تحقیق پرداخت. تا سال ۱۳۵۸ بیشتر به تدریس روش تحقیق و از سال ۱۳۶۰ تدریس حقوق خصوصی به خصوص حقوق تعاون اشتغال داشت. مصدق تا پایان عمر عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی بود و مدتی نیز سردبیری مجلهٔ کانون وکلا را به عهده داشت.[۵][۶]
سبک شعر
ویرایشمصدق از شاعران نوگرای معاصر بهشمار میرود و باید او را از ادامهدهندگان مکتب نیما یوشیج دانست. وی شعرهای فراوانی با مضامین سیاسی و اجتماعی و همچنین مضامین عاشقانه و رمانتیک سروده است. اشعار این شاعر از یک صمیمیت و سادگی خاصی برخوردار است.[۷]
مصدق دربارهٔ محتوای شعر گفتهاست: «باید بگویم شعر رابطه دوگانهای را ایجاد میکند، رابطه شاعر با خودش، با درونش و از سویی دیگر با خواننده و مردم، این دو نوع رابطه مسلماً یگانه نیستند و شعری با مردم رابطه برقرار میکند که ازدلبرآمده و لاجرم بر دلها بنشیند. آنچه را که زمانه ما به آن نیازمند است، بیان اینگونه اشعار است، اشعاری که در آن رابطه دوگانه درونی و بیرونی را بهخوبی برقرار میکند.»[۸]
نمونه اشعار
ویرایشبا من اکنون چه نشستنها ، خاموشیها
با تو کنون چه فراموشیهاست
چه کسی میخواهد
من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
من اگر ما نشوم، تنهایم
تو اگر ما نشوی
خویشتنی
از کجا که من و تو
شور یکپارچگی را در شرق
باز برپا نکنیم
از کجا که من و تو
مشت رسوایان را وا نکنیم
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه بر میخیزند
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد؟
چه کسی با دشمن بستیزد؟
درگذشت
ویرایشحمید مصدق در هفتم آذرماه ۱۳۷۷ بر اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت.
کتابشناسی
ویرایشمنظومهها و اشعار
ویرایش- درفش کاویان (۱۳۴۱)
- آبی، خاکستری، سیاه (۱۳۴۳)
- در رهگذار باد (۱۳۴۷)
- دو منظومه؛ شامل آبی، خاکستری، سیاه - در رهگذار باد (۱۳۴۸)
- از جداییها (۱۳۵۸)
- سالهای صبوری (۱۳۶۹)
- تا رهایی؛ شامل مجموعههای فوق (۱۳۶۹)
- شیر سرخ (۱۳۷۶)
ویرایش
ویرایش- رباعیات مولانا (۱۳۶۰)
- غزلهای سعدی، با همکاری اسماعیل صارمی (۱۳۷۶)
- شکوه شعر شهریار (چاپ نشده)
- غزلهای حافظ، با همکاری اسماعیل صارمی (چاپ نشده)
تألیف
ویرایش- مقدمهای بر روش تحقیق (۱۳۵۱)
- مجموعهٔ قوانین تجارت، مدنی و …، با همکاری میر قائمی (چاپ نشده)
منابع
ویرایش- ↑ «"مجموعهٔ اشعار" حمید مصدق رونمایی شد «مصدق شعر را برای مردم میگفت؛ نه شاعران»». ایسنا.
- ↑ «ابومحبوب: مصدق صاحبسبک بود و از کسی الگو نمیگرفت/ مروری بر زندگی و آثار شاعر «من اگر برخیزم»». خبرگزاری کتاب ایران.
- ↑ «دربارهٔ حمید مصدق». ایرنا.
- ↑ «جنگ در شعر حمید مصدق». روابط عمومی کانون وکلای دادگستری مرکز.
- ↑ «حمید مصدق؛ شاعر و حقوقدان». روزنامه مردم سالاری.
- ↑ «زندگینامه شاعران مشهور معاصر ایران». پایگاه خبری شاعر. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۷ مه ۲۰۲۲.
- ↑ «نگاهی بر زندگی و شعر حمید مصدق؛ شاعر غم و عشق». فرارو.
- ↑ https://www.irna.ir/news/84126680/درباره-حمید-مصدق
- صوفی، لیلا (۱۳۸۲). زندگینامه شاعران ایران. انتشارات جاجرمی.
- کریمی، یوسف، زندگینامهٔ مشهورترین شاعران ایران، تهران: ۱۳۸۵، ص۱۲۳.
- به بهانه نهمین سال مرگ حمید مصدق / حداقل یک دقیقه سکوت روزنامه اعتماد، شماره ۱۵۵۱، صفحه ۲۰، سال ۱۳۸۶
- مجموعه اشعار حمید مصدق رونمایی میشود روزنامه آفتاب یزد، شماره ۲۲۳۹، صفحه ۱۰، سال ۱۳۸۶