تیلور سوئیفت

خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی

این مقاله دربارهٔ خواننده و ترانه‌سرا است. برای نخستین آلبوم استودیویی او، تیلور سوئیفت (آلبوم) را ببینید.

تیلور آلیسون سوئیفت (به انگلیسی: Taylor Alison Swift‎؛ زادهٔ ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹) خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی است. او برای آهنگ‌های روایتی دربارهٔ زندگی شخصی‌اش شناخته شده‌است، که پوشش گسترده‌ای از رسانه‌ها و نقدهای مثبتی دریافت کرد. سوئیفت در چهارده‌سالگی به جوان‌ترین ترانه‌نویس انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی تبدیل شد، و در پانزده‌سالگی نخستین قرارداد ضبطش را امضا کرد. در سال ۲۰۰۶، نخستین آلبوم استودیویی‌اش را منتشر کرد، که طولانی‌ترین زمان ماندگاری در جدول دهه ۲۰۰۰ ایالات متحده را داشت. سومین تک‌آهنگ آن، «ترانه ما» او را به جوان‌ترین هنرمندی تبدیل کرد که به رتبه یک جدول داغ‌ترین ترانه‌های کانتری رسیده‌است. دومین آلبوم استودیویی سوئیفت، بی‌باک در سال ۲۰۰۸ منتشر شد. موفقیت هم‌زمان تک‌آهنگ‌های «داستان عشق» و «تو مال منی» آن را به پرفروش‌ترین آلبوم سال ۲۰۰۹ تبدیل کرد. بی‌باک، چهار جایزه گرمی شامل آلبوم سال و گواهی‌نامه الماس از آرآی‌ای‌ای دریافت کرد.

تیلور سوئیفت
عکسی متوسط از سوئیفت با لباسی از پولک‌های کوچک، در برابر پس‌زمینه ای‌ام‌ای
زادهٔتیلور آلیسون سوئیفت
۱۳ دسامبر ۱۹۸۹ ‏(۳۰ سال)
وست ریدینگ، پنسیلوانیا، ایالات متحده
دیگر نام‌هانیلز شوبرگ[۱][۲]
پیشه
  • خواننده-ترانه‌سرا
  • تهیه‌کننده موسیقی
  • بازیگر
  • کارگردان موزیک ویدئو
  • نیکوکار
  • تاجر
سال‌های فعالیت۲۰۰۳–اکنون
دارایی خالص۳۶۰ میلیون دلار (برآورد ۲۰۱۹)[۳]
خویشاوندانآستین سوئیفت (برادر)
جایزه(ها)فهرست کامل
وبگاه
حرفه موسیقی
خاستگاهنشویل، تنسی، ایالات متحده
سبک
ساز(ها)
  • آواز
  • گیتار
  • پیانو
  • بانجو
  • یوکللی
ناشر(ان)
همکاری‌های مرتبطاد شیرن
امضاء
Taylor Swift Signature.png

سومین آلبوم سوئیفت، حالا صحبت کن (۲۰۱۰) صرفاً توسط او نوشته شده‌است و چهارمین آلبوم، سرخ (۲۰۱۲) هردو در نخستین هفته انتشارشان در ایالات متحده بیش از یک میلیون نسخه فروخته‌اند، و دومی دارای «ما هرگز به یکدیگر بازنمی‌گردیم» بود که به نخستین تک‌آهنگ رتبه یک سوئیفت تبدیل شد. برای پنجمین آلبوم استودیویی‌اش، ۱۹۸۹ (۲۰۱۴) که محوریت پاپ داشت برنده سه جایزه گرمی از جمله بهترین آلبوم سال شد و تک‌آهنگ‌هایش، «از ذهنم پاکش کنم» و «فضای خالی» سوئیفت را به نخستین زنی تبدیل کرد که رتبه یک‌هایش را در ۱۰۰ آهنگ داغ جابه‌جا می‌کند. ششمین آلبوم سوئیفت، اعتبار (۲۰۱۷) چهارمین آلبومش بود که به فروش هفتگی یک میلیون نسخه در ایالات متحده رسید و تک‌آهنگ اصلیش «نگاه کن مجبورم کردی چیکار کنم» در ایالات متحده در صدر قرار گرفت. هفتمین آلبومش، عاشق (۲۰۱۹)، به پرفروش‌ترین آلبوم استودیویی سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان تبدیل شد. سوئیفت در هشتمین آلبوم استودیویی‌اش، فولکلور (۲۰۲۰) سبک‌های موسیقی ایندی فولک و آلترناتیو راک را آمیخت. آلبوم و تک‌آهنگ اصلی‌اش «ژاکت کش‌باف پشمی»، سوئیفت را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که آلبومش با نخستین تک‌آهنگ اصلی همزمان در رتبه یک بیلبورد ۲۰۰ و ۱۰۰ آهنگ داغ قرار می‌گیرند.

سوئیفت با فروش بیش از ۲۰۰ میلیون از آثارش یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی در تمام دوران‌ها است، پردرآمدترین موسیقی‌دان زن دهه ۲۰۱۰ است و از موفق‌ترین دارندگان اجراهای تور است. او دریافت کننده جوایز مختلف از قبیل ۱۰ جایزه گرمی، یک جایزه امی و دارای هشت رکوردهای جهانی گینس است. او به ترتیب پرجایزه‌ترین فرد و زن در جوایز موسیقی آمریکا (۲۹ جایزه) و جوایز موسیقی بیلبورد (۲۳ جایزه) است. او در رده‌بندی‌هایی از جمله، سه بار (در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۵، ۲۰۱۹) توسط تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان، توسط رولینگ استون در فهرست ۱۰۰ بزرگترین ترانه‌سرایان تمام دوران‌ها، ۱۰۰ ستاره ثروتمند فوربز (با رتبه ۱ام در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹) و توسط بیلبورد در بهترین هنرمندان جدول‌ها همه دوران‌ها (۲۰۱۹) انتخاب شده‌است. همچنین او دوبار به عنوان هنرمند ضبط جهانی سال توسط فدراسیون بین‌المللی صنعت فونوگرافی (سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹)، زن دهه توسط بیلبورد (۲۰۱۹) و هنرمند دهه توسط جوایز موسیقی آمریکا (۲۰۱۹) نام گرفت.

زندگی و حرفه

۱۹۸۹–۲۰۰۳: اوایل زندگی

 
خانه کودکی سوئیفت در وایومیسینگ، پنسیلوانیا

تیلور آلیسون سوئیفت در ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹،[۴] در وست ریدینگ، پنسیلوانیا زاده شد.[۵] پدرش، اسکات کینگزلی سوئیفت، یک کارگزار بازار سهام برای مریل لینچ بود؛ مادرش، آندره گاردنر سوئیفت (متولدشده با نام خانوادگی فینلی) یک خانه‌دار بود که متقابلاً به عنوان مدیر اجرایی برای صندوق سرمایه‌گذاری مشترک کار کرده‌بود.[۶] سوئیفت گفته‌است تبار اسکاتلندی دارد،[۷] نام او از روی جیمز تیلور گذاشته شده‌است.[۸] او یک برادر کوچک‌تر به نام آستین کینگزلی سوئیفت دارد، که یک بازیگر است.[۹] سوئیفت سال‌های ابتدایی زندگیش را در مزرعه درخت کریسمس سپری کرده‌است، که پدرش از یکی از مشتری‌هایش خریده‌بود.[۱۰][۱۱] سوئیفت خودش را یک مسیحی معرفی می‌کند.[۱۲] او پیش از رفتن به مدرسه ویندکرافت،[۱۳] در مهدکودک و پیش‌دبستانی مونته‌سوری الورنیا، که توسط خواهران فرانسیسکویی اداره می‌شد، شرکت کرد.[۱۴] خانواده‌اش به خانه‌ای اجاره‌ای در حومه شهر وایومیسینگ، پنسیلوانیا نقل مکان کردند،[۱۵] و او در دبیرستان مقدماتی/پیشرفته محلی وایومیسینگ شرکت کرد.[۱۶]

در نه‌سالگی، سوئیفت به تئاتر موزیکال علاقه‌مند شد و در چهار نمایش آکادمی تئاتر جوانان برکس نقش‌آفرینی کرد.[۱۷] او همچنین به‌طور منظم برای یادگیری درس‌های خوانندگی و بازیگری به شهر نیویورک سفر می‌کرد.[۱۸] بعداً او روی موسیقی کانتری با الهام از ترانه‌های شنایا توین تمرکز کرد، که باعث شد «چهار بار اطراف بلوک‌ها حرکت کند و دربارهٔ همه چیز خیال‌پردازی کند.»[۱۹] او آخر هفته‌هایش را به اجرا در جشنواره‌ها و رویدادهای محلی اختصاص می‌داد.[۲۰][۲۱] پس از تماشای یک فیلم مستند دربارهٔ زندگی فیث هیل، سوئیفت احساس کرد می‌تواند برای پیشرفت در حرفه موسیقی به نشویل، تنسی نقل مکان کند.[۲۲] در یازده‌سالگی، او همراه با مادرش برای دیدار شرکت‌های ضبط نشویل رفت و نوارهایی از نسخه‌های بازخوانیش از ترانه‌های دالی پارتن و دیکسی چیکس را برایشان می‌فرستاد.[۲۳] اما شرکتی او را نمی‌پذیرفت، زیرا «همه در آن شهر کاری را می‌خواستند انجام دهند که من هم می‌خواستم؛ بنابراین، با خودم فکر کردم تا راهی برای متفاوت بودن پیدا کنم.»[۲۴]

زمانی که حدوداً دوازده‌ساله بود، نوازنده محلی و تعمیرکار رایانه، رونی کرمر به او نواختن گیتار را آموخت. کرمر در نوشتن «خوش‌شانسی تو» به سوئیفت کمک کرد.[۲۵] در سال ۲۰۰۳، سوئیفت و والدینش همکاری با تهیه‌کننده موسیقی مستقر در نیویورک، دن دایم‌ترو را شروع کردند. با کمک او، سوئیفت حرفه مدلینگ برای ابرکرومبی اند فچ به عنوان بخشی از پروژه «ستاره شدن» آن‌ها آغاز کرد، آهنگی اصلی شامل یک سی‌دی تلفیقی میبلین در جلسات ملاقاتی که با رئیس شرکت داشت، ضبط کرد.[۲۶] پس از اجرای آهنگ‌های اصلی در مسابقه‌های نمایشی آرسی‌ای رکوردز، سوئیفت همراه با مادرش سفرهای مکرر به نشویل برای پیشرفت انجام داد.[۲۷][۲۸]

برای کمک به پیشرفت سوئیفت در موسیقی کانتری، پدرش هنگامی که او چهارده‌سال داشت به دفتر نشویل مری لینچ منتقل شد، و خانواده‌اش به خانه‌ای در نزدیکی رودخانه در هندرسون‌ویل، تنسی نقل مکان کردند.[۱۰][۲۹] سوئیفت در دبیرستان هندرسون‌ویل شرکت کرد[۳۰] اما پس از دوسال به آکادمی آرون رفت، که می‌توانست از طریق آموزش در خانه برنامه تورهایش را داشته باشد؛ سوئیفت یک سال زودتر فارغ‌التحصیل شد.[۳۱]

۲۰۰۸–۲۰۰۴: آغاز زندگی حرفه‌ای و تیلور سوئیفت

در نشویل، او با ترانه‌سرایان باتجربه‌ای از جمله تروی ورجس، برت بیورس، برت جیمز، مک مک‌آنالی و برادران وارن همکاری کرد،[۳۲][۳۳] همچنین رابطه کاری طولانی‌مدتی با لیز رز ایجاد کرد.[۳۴] آن‌ها جلسه‌های دو ساعته ترانه‌سرایی را بعدازظهر سه‌شنبه‌ها بعد از مدرسه آغاز می‌کردند.[۳۵] رز فکر می‌کرد جلسات «از آسان‌ترین کارهایی است که انجام داده‌ام. اساساً من فقط سردبیرش بودم. او می‌خواست دربارهٔ آنچه در مدرسه اتفاق افتاده‌است بنویسد. او دید روشنی از آنچه می‌خواست بگوید داشت؛ و او باورنکردنی‌ترین جملات را وارد می‌کرد.» سوئیفت توسط انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی استخدام شد[۳۶] اما هنگامی که چهارده‌ساله بود آرسی‌ای رکوردز را ترک کرد.[۲۱] او بعداً گفت: «من واقعاً احساس می‌کردم وقتم دارد تمام می‌شود. من می‌خواستم این سال‌های زندگیم را روی آلبومی ضبط کنم درحالی که آن‌ها آنچه بر من می‌گذشت را نمایندگی می‌کردند.»[۳۷]

 
سوئیفت درحال اجرا در دفتر مرکزی یاهو! در سانی‌ویل، کالیفرنیا، در سال ۲۰۰۷

در اجراهای نمایشی در کافه بلوبرد نشویل در سال ۲۰۰۵، سوئیفت توجه اسکات بورچتا، یک مدیر اجرایی دریم‌ورکس رکوردز که درحال ساختن شرکت ناشر موسیقی مستقلی، بیگ ماشین رکوردز بود را، به خودش جلب کرد. او برای نخستین بار بورچتا را در سال ۲۰۰۴ ملاقات کرده‌بود.[۳۸] سوئیفت به یکی از اولین کسانی تبدیل شد که با بیگ ماشین قرارداد می‌بندند و پدرش سه میلیون درصد سهام این شرکت را با قیمتی بالغ بر ۱۲۰٬۰۰۰ دلار خریداری کرد.[۳۹][۴۰] اندکی پس از آن کار روی نخستین آلبوم استودیویی‌اش را آغاز کرد. سوئیفت بیگ ماشین را متقاعد کرد که برای تهیه‌کنندگی نسخه‌های نمایشی‌اش نیتن چپمن را استخدام کند، با او احساس کرد که «حالات روحی» مناسب را دارد.[۲۱] او سه ترانه آلبومش را به تنهایی نوشت و برای ترانه‌های باقی‌مانده با لیز رز، رابرت الیس اورال و آنجلو پتراگلیا همکاری کرد.[۴۱] تیلور سوئیفت در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۶ منتشر شد.[۴۲] جان کارامانیکا از نیویورک تایمز آلبوم را «شاهکاری کوچک کانتری آمیخته‌شده با پاپ، هم خوش‌بینانه و هم بدبینانه، که با صدای محکم و شفاعت‌گر خانم سوئیفت خوانده می‌شود.» توصیف کرد.[۴۳] تیلور سوئیفت در جدول آلبوم‌های بیلبورد ۲۰۰ ایالات متحده به رتبه پنج رسید و ۱۵۷ هفته در آن باقی‌ماند، که طولانی‌ترین زمان ماندگاری در جدول‌های ایالات متحده در دهه ۲۰۰۰ است.[۴۴] از اوت ۲۰۱۶، در سراسر جهان ۷٫۷۵ میلیون نسخه فروخته‌است.[۴۵]

بیگ ماشین رکوردز هنوز در مراحل اولیه تشکیلش بود که در ژوئن ۲۰۰۶، تک‌آهنگ اصلی «تیم مک‌گرا» را منتشر کرد. سوئیفت و مادرش در «پر کردن پاکت‌ها از سی‌دی تک‌آهنگ برای ارسال به رادیو کمک کردند.»[۴۶] او بیشتر تبلیغات برای تیلور سوئیفت در سال ۲۰۰۶ را از طریق تور رادیویی، حضور در تلویزیون و اجرای افتتاحیه برای تور ۲۰۰۶ راسکال فلتز،[۴۷][۴۸] پس از اخراج اریک چرچ به دلیل طولانی‌تر شدن اجرا از زمان اختصاص یافته، حضور یافت. چرچ به شوخی به سوئیفت گفت باید اولین گواهی‌نامه طلا خود را به‌خواطر اخراج شدنش، برای او بفرستد. سوئیفت نخستین گواهی‌نامه طلایش را با یادداشتی برای چرچ فرستاد که گفت: «از اجرای بیش از حد طولانی و بیش از حد گوش‌خراشتان در تور فلتز متشکرم. به‌خواطرش صمیمانه قدردانی می‌کنم. تیلور»[۴۹]

بورچتا گفت که همتایان صنعت ضبط با قرارداد او به عنوان خواننده و ترانه‌سرای شانزده‌ساله مخالفت کردند، اما آن سوئیفت قبلاً در بازاری ناشناخته قرار گرفته بود، دخترانی که به موسیقی کانتری گوش می‌دهند.[۱۰] پس از «تیم مک‌گرا» تک‌آهنگ‌های دیگری طی سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ منتشر شدند: «اشک‌ها بر روی گیتارم»، «آهنگ ما»، «تصویر سوزاندنی» و «باید نه می‌گفتی». همه آن‌ها موفق شدند در جدول ترانه‌های داغ کانتری بیلبورد در ایالات متحده قرار گیرند، تک‌آهنگ‌های «آهنگ ما» و «باید نه می‌گفتی» به رتبه یک رسیدند. با «آهنگ ما»، سوئیفت به جوان‌ترین فردی تبدیل شد که به تنهایی یک ترانه رتبه یک در جدول ترانه‌های داغ کانتری ایالات متحده نوشته و اجرا کرده‌است.[۵۰] «اشک‌ها بر روی گیتارم» به رتبه سیزده در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد در ایالات متحده رسید.[۵۱] همچنین سوئیفت یک آلبوم تعطیلاتی، صدای فصل: مجموعه تعطیلات تیلور سوئیفت را در اکتبر ۲۰۰۷، و آلبوم چندآهنگه (ای‌پی) چشم‌های زیبا را در ژوئیه ۲۰۰۸ منتشر کرد.[۵۲][۵۳] او نخستین آلبومش را برای تبلیغ به عنوان اجرای افتتاحیه برای تور سایر هنرمندان اجرا کرد.[۵۴]

سوئیفت جوایزی را برای تیلور سوئیفت دریافت کرد. او یکی از دریافت‌کنندگان جایزه ترانه‌سرا/هنرمند سال از انجمن ترانه‌سرایان نشویل در سال ۲۰۰۷ بود، که تبدیل به جوان‌ترین فردی شد که به این عنوان دست می‌یابد.[۵۵] او همچنین برنده انجمن موسیقی کانتری برای بهترین هنرمند جدید،[۵۶] جایزه آکادمی موسیقی کانتری برای خواننده زن جدید سال[۵۷] و جایزه موسیقی آمریکا برای هنرمند زن کانتری موردعلاقه شد.[۵۸] سوئیفت در پنجاهمین مراسم جایزه گرمی، نامزد دریافت جایزه بهترین هنرمند جدید شد.[۵۹] او در تور تابستان و پاییز ۲۰۰۸ راسکال فلتز، به عنوان خواننده افتتاح‌کننده حضور یافت.[۶۰] در ژوئیه همان سال، او با جو جوناس رابطه عاشقانه‌ای را آغاز کرد که سه ماه بعد پایان یافت.[۶۱][۶۲]

۲۰۱۰–۲۰۰۸: بی‌باک و بازیگری

دومین آلبوم استودیویی سوئیفت، بی‌باک در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۸ منتشر شد.[۴۲] تک‌آهنگ اصلیش، «داستان عشق» در سپتامبر ۲۰۰۸ منتشر شد. این تک‌آهنگ در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد به رتبه چهار[۶۳] و در استرالیا به رتبه یک رسید.[۶۴] طی سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ چهار تک‌آهنگ دیگر: «اسب سفید»، «تو مال منی»، «پانزده» و «بی‌باک» منتشر شدند. «تو مال منی» در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد به رتبه دو رسید، که دارای بالاترین رتبه در میان دیگر تک‌آهنگ‌های آلبوم بود.[۶۵] این آلبوم نخست به رتبه یک در بیلبورد ۲۰۰ رسید و تبدیل به پرفروش‌ترین آلبوم سال ۲۰۰۹ در ایالات متحده شد.[۶۶] نخستین تور کنسرت سوئیفت، تور بی‌باک برای تبلیغ این آلبوم برگزار شد؛[۶۷] بیش از ۶۳ میلیون دلار کسب درآمد کرد.[۶۸] تیلور سوئیفت: سفر به بی‌باک، یک فیلم کنسرت، که ابتدا در تلویزیون پخش شد و بعداً به صورت دی‌وی‌دی و بلو-ری منتشر شد.[۶۹] سوئیفت همچنین اجرایی مکمل در تور جهانی گریز باهم کیث اربن داشت.[۷۰]

 
سوئیفت در پیش‌نمایش هانا مونتانا: فیلم، او در این فیلم به عنوان تک‌جلوه حضور یافت و همچنین دو ترانه برای موسیقی متنش ضبط کرد.[۷۱][۷۲]

در سال ۲۰۰۹، موزیک ویدئو «تو مال منی» جایزه بهترین ویدئوی زن را از جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی دریافت کرد.[۷۳] سخنرانی او هنگام دریافت جایزه توسط کانیه وست قطع شد.[۷۴] این حادثه، مورد مجادله و توجه گسترده‌ای از رسانه‌ها قرار گرفت، در نتیجه میم‌های اینترنتی بسیاری دریافت کرد.[۷۵] جیمز مونتگومری از ام‌تی‌وی استدلال می‌کند که این حادثه و توجه متعاقب رسانه‌ها، سوئیفت را به «یک سلبریتی واجد شرایط کنش‌ور» تبدیل کرده‌است.[۷۶] در آن سال، او برنده پنج جایزه از جوایز موسیقی آمریکا شامل هنرمند سال و آلبوم کانتری موردعلاقه شد.[۷۷] بیلبورد او را به عنوان هنرمند سال ۲۰۰۹ برگزید.[۷۸] این آلبوم با رتبه ۹۹ در لیست سال ۲۰۱۷ ان‌پی‌آر از ۱۵۰ آلبوم برتر ساخته‌شده توسط زنان قرار گرفت.[۷۹]

در پنجاه و دومین مراسم جایزه گرمی، بی‌باک جایزه‌های بهترین آلبوم سال و بهترین آلبوم کانتری، و «اسب سفید» جایزه‌های بهترین ترانه کانتری و بهترین اجرای آواز کانتری زن را دریافت کرد. سوئیفت جوان‌ترین هنرمندی بود که جایزه آلبوم سال را به دست آورده‌است.[۸۰] در طی این مراسم، سوئیفت ترانه‌های «تو مال منی» و «ریانون» را با استیوی نیکس اجرا کرد. اجرای او نقد منفی و واکنش جدی رسانه‌ها را دریافت کرد.[۷۶][۸۱] جان کارامانیکا از نیویورک تایمز این مسئله را «با طراوت دیدن کسی که چنین موفقیتی دارد گاهی باعث لغزش بزرگ می‌شود» و سوئیفت را به عنوان «مهم‌ترین ستاره پاپ جدید چند سال گذشته» معرفی کرده‌است.[۸۲] سوئیفت جوان‌ترین هنرمندی است که به عنوان سرگرمی‌ساز سال توسط انجمن موسیقی کانتری شناخته می‌شود.[۸۳] همچنین بی‌باک جایزه آلبوم سال انجمن را برنده شد.[۸۴]

سوئیفت به عنوان صدای پیش‌زمینه در «نیمی از قلبم» اثر جان مایر، تک‌آهنگی برای چهارمین آلبوم استودیویی‌اش، مطالعات نبرد (۲۰۰۹) حضور یافت.[۸۵] سوئیفت در تک‌آهنگ «بهترین روزها از زندگی تو» با کیلی پکلر به عنوان نویسنده و خواننده همراه مشارکت کرد،[۸۶] و ترانه‌هایی را شامل «تو همیشه راه برگشت به خانه را پیدا می‌کنی» و «دیوانه‌تر» برای هانا مونتانا: موسیقی متن نوشت.[۷۲] سوئیفت همچنین به عنوان خواننده همراه در «دو بهتر از یکی» اثر بویز لایک گرلز حضور یافت.[۸۷] او دو ترانه برای موسیقی متن روز ولنتاین شامل ترانه کانتری-پاپ «امروز یک داستان پریان بود»، که به نخستین ترانه رتبه یک او در ۱۰۰ آهنگ داغ کانادا تبدیل شد و به رتبه دو در ایالات متحده رسید.[۸۸][۸۹] هنگام فیلم‌برداری نخستین فیلم سینمایی‌اش، روز ولنتاین در اکتبر ۲۰۰۹، با همکارش تیلور لاتنر رابطه‌ای را آغاز کرد؛ بعداً در همان سال از یکدیگر جدا شدند.[۹۰][۹۱] در این کمدی عاشقانه که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، سوئیفت به عنوان یک دوست‌دختر عجیب نقش آفرینی کرد، نقشی که لس آنجلس تایمز احساس کرد سوئیفت «پتانسیل بسیاری برای کمدی» دارد.[۹۲] در یکی از مقاله‌های تند و کوبنده، یکی از منتقدان ورایتی او را «مطلقاً هدایت‌نشده» دانست و استدلال کرد «او نیاز دارد یک کارگردان ماهر پیدا کند تا او را محدود سازد و انرژی آشکار و فراوانش را کنترل کند.»[۹۳]

سوئیفت نخستین نقش تلویزیونی‌اش را در یکی از قسمت‌های مجموعه تلویزیونی سی‌اس‌آی: بازرسی صحنه جرم از شبکه سی‌بی‌اس، به عنوان نوجوانی مظنون ایفا کرد. نیویورک تایمز اشاره کرد که این کاراکتر به سوئیفت اجازه می‌دهد تا «کمی سرکش و بسیار باورپذیر» باشد.[۹۴] بعداً در همان سال، سوئیفت در یکی از قسمت‌های پخش زنده شنبه شب به عنوان میزبان و خواننده مهمان حضور یافت.[۹۵] انترتینمنت ویکلی او را «بهترین میزبان این فصل پخش زنده شنبه شب تاکنون» معرفی کرد و همچنین با توجه به اینکه او «همیشه به چالش کشیده می‌شود، به نظر سرگرم‌کننده می‌رسد، و به بقیه بازیگران کمک می‌کند جمله‌های اساسی و اصلی را بگیرند.»[۹۶]

۲۰۱۴–۲۰۱۰: حالا صحبت کن و سرخ

در اوت ۲۰۱۰، سوئیفت «مال من» را منتشر کرد، که تک‌آهنگ اصلی سومین آلبوم استودیویی‌اش، حالا صحبت کن است. این تک‌آهنگ به رتبه سه در جدول‌های ایالات متحده رسید، که باعث شد سوئیفت به دومین هنرمند زن در تاریخ ۱۰۰ آهنگ داغ (بعد از ماریا کری) تبدیل شود که نخستین تک‌آهنگ‌های متعددش به پنج‌تای برتر در یک سال می‌رسند؛ دیگری «امروز یک داستان پریان بود» است که به رتبه دو رسید.[۹۷] سوئیفت تمام آلبوم را به تنهایی نوشت و در تمام ترانه‌هایش به عنوان تهیه‌کننده همکاری داشته‌است.[۹۸] حالا صحبت کن در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۰ منتشر شد،[۴۲] موفقیتی تجاری بود، در بیلبورد ۲۰۰ در صدر قرار گرفت و تبدیل به شانزدهمین آلبومی شد که در نخستین هفته انتشارش، یک میلیون نسخه فروخته‌است.[۹۹] این آلبوم سریع‌ترین آلبوم دیجیتال فروخته‌شده در جهان توسط یک هنرمند زن است، که با ۲۷۸٬۰۰۰ دانلود در نخستین هفته، نام سوئیفت در رکوردهای جهانی گینس سال ۲۰۱۰ ثبت گردید. او دومین زنی است که ده آهنگ نخستش به ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد وارد می‌شود.[۱۰۰][۱۰۱] سه‌تا از تک‌آهنگ‌های این آلبوم، «مال من»، «بازگشت به دسامبر» و «بدجنس»، به ده‌تای برتر کانادا رسیدند،[۸۹] درحالی که دوتای قبلی و تک‌آهنگ عنوان به ده‌تای برتر ۱۰۰ آهنگ داغ رسیدند. بعداً در سال ۲۰۱۰، او رابطه‌ای کوتاه با بازیگر آمریکایی جیک جیلنهال برقرار کرد.[۱۰۲]

«بدجنس» در پنجاه و چهارمین مراسم جایزه گرمی، برنده جایزه‌های بهترین ترانه کانتری و بهترین اجرای کانتری تکی شد.[۱۰۳] سوئیفت طی مراسم اجرا کرد. کلر سوداد از تایم احساس کرد که او «بازگشتش را با انتقام ابراز کرده‌است»؛[۱۰۴] جیمز دیروستر از یواس‌ای تودی نوشت که به نظر می‌رسد انتقادها در سال ۲۰۱۰ «او را به یک ترانه‌سرا و اجراکننده زنده بهتر» تبدیل کرده‌است.[۱۰۵] سوئیفت جایزه‌های دیگری را برای حالا صحبت کن دریافت کرد، شامل ترانه‌سرا/هنرمند سال توسط انجمن ترانه‌سرایان نشویل (۲۰۱۰ و ۲۰۱۱)،[۱۰۶][۱۰۷] زن سال توسط بیلبورد (۲۰۱۱)[۱۰۸] و سرگرمی‌ساز سال توسط آکادمی موسیقی کانتری (۲۰۱۱ و ۲۰۱۲)[۱۰۹] و انجمن موسیقی کانتری در سال ۲۰۱۱.[۱۱۰] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۱، او برنده جایزه‌های هنرمند سال و آلبوم کانتری موردعلاقه شد.[۱۱۱] رولینگ استون این آلبوم را در جایگاه ۴۵ام در «۵۰ آلبوم برتر ساخته‌شده توسط زنان» در سال ۲۰۱۲ قرار داد و نوشت: «او ممکن است در مرکز کانتری فعالیت کند، اما او یکی از معدود ستاره‌های راک است که ما این روزها داریم، با شنوایی بی‌نقص برای آنچه ترانه‌ای را قابل درک می‌کند.»[۱۱۲]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور جهانی حالا صحبت کن، در سال ۲۰۱۲

تور جهانی حالا صحبت کن از فوریه ۲۰۱۱ تا مارس ۲۰۱۲ ادامه داشت و بیش از ۱۲۳ میلیون دلار کسب درآمد کرد.[۱۱۳] در نوامبر ۲۰۱۱، سوئیفت نخستین آلبوم زنده‌اش، تور جهانی حالا صحبت کن: زنده را منتشر کرد.[۱۱۴] در ماه بعد، او دو تک‌آهنگ برای آلبوم موسیقی متن بازی‌های گرسنگی ضبط کرد: «امن و امان» را با کمک سیویل وارز و تی-بون برنت نوشت و ضبط کرد و «چشم باز». «امن و امان» برنده جایزه گرمی بهترین ترانه نوشته‌شده برای رسانه ویژوال شد و همچنین نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین ترانه غیراقتباسی شد.[۱۱۵][۱۱۶] سوئیفت به عنوان خواننده همراه در «هردوی ما» اثر بی. او. بی که در مه ۲۰۱۲ منتشر شد، حضور یافت.[۱۱۷] از ژوئیه تا سپتامبر ۲۰۱۲، سوئیفت جانشین سیاسی خانواده کندی شد.[۱۱۸] در ماه اوت، سوئیفت «ما هرگز به یکدیگر بازنمی‌گردیم»، تک‌آهنگ اصلی چهارمین آلبوم استودیویی‌اش، سرخ را منتشر کرد، که به نخستین تک‌آهنگ رتبه یک او در ایالات متحده و نیوزیلند تبدیل شد،[۱۱۹][۱۲۰] و پنجاه دقیقه پس از انتشار، توانست به صدر جدول فروش ترانه‌های آی‌تیونز برسد، که رکورد سریع‌ترین فروش تک‌آهنگ دیجیتال در تاریخ را در رکوردهای جهانی گینس ثبت کند.[۱۲۱] سوئیفت دومین تک‌آهنگ آلبوم، «آغاز دوباره» را در اکتبر منتشر کرد. این تک‌آهنگ به رتبه هفت در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید.[۱۲۲] از دیگر تک‌آهنگ‌های منتشرشده این آلبوم می‌توان به «می‌دانستم تو مشکل‌سازی»، «۲۲»، «همه چیز تغییر کرده‌است»، «آخرین بار» و «سرخ» اشاره کرد. «می‌دانستم تو مشکل‌سازی» یک موفقیت بزرگ تجاری بود،[۱۲۳] که توانست به رتبه دو در ایالات متحده برسد.[۱۲۲]

سرخ در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۲ منتشر شد،[۴۲] سوئیفت در این آلبوم از سبک‌های جدیدی مانند هارت‌لند راک، دابستپ و دنس پاپ استفاده کرده‌است، موفقیتی تجاری و مهم بود،[۱۹] و با فروش هفتگی ۱٫۲۱ میلیون نسخه نخستین بار به رتبه یک در بیلبورد ۲۰۰ رسید. این آلبوم بیشترین فروش افتتاحیه در یک دهه ایالات متحده را رقم زد و باعث شد سوئیفت تبدیل به نخستین زنی شود که در آلبوم‌هایش در فروش افتتاحیه دو میلیون نسخه فروخته‌اند، این رکورد توسط کتاب رکوردهای جهانی گینس شناخته شده‌است.[۱۲۴][۱۲۵] تور سرخ از مارس ۲۰۱۳ تا ژوئن ۲۰۱۴ ادامه داشت و بیش از ۱۵۰ میلیون دلار درآمد کسب کرد؛ تور رکورد فروش بلیت در چین را با فروش ۱۸٬۰۰۰ بلیت در ۶۰ ثانیه شکست.[۱۲۶][۱۲۷] سرخ چندین جایزه برنده شد، از جمله نامزد دریافت چهار جایزه در پنجاه و ششمین مراسم جایزه گرمی.[۱۲۸] تک‌آهنگ آن «می‌دانستم تو مشکل‌سازی» در جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی ۲۰۱۳ برنده بهترین ویدئوی زن شد.[۱۲۹] سوئیفت برنده بهترین هنرمند کانتری زن در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۲ و برنده هنرمند سال در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۳ شد.[۱۳۰][۱۳۱] او برای پنجمین و ششمین سال متوالی در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ برنده جایزه ترانه‌سرا/هنرمند انجمن ترانه‌سرایان نشویل شد.[۱۳۲] همچنین سوئیفت با جایزه ویژه‌ای توسط انجمن مورد تقدیر قرار گرفت، که او را تبدیل به دومین برنده این جایزه پس از گارث بروکس کرد.[۱۳۳] در این مدت، او رابطه عاشقانه کوتاه‌مدتی با خواننده انگلیسی هری استایلز داشت.[۱۳۴]

در سال ۲۰۱۳، سوئیفت با جک آنتونوف به عنوان نویسنده و تهیه‌کننده در «شیرین‌تر از داستان» از موسیقی متن یک شانس همکاری کرد، که نهایتاً نامزد دریافت بهترین ترانه غیراقتباسی در هفتاد و یکمین مراسم گلدن گلوب شد.[۱۳۵] او با گیتاریست کیث اربن به عنوان خواننده همراه در «بزرگ‌راه اهمیت نمی‌دهد» اثر تیم مک‌گرا حضور یافتند.[۱۳۶] سوئیفت «همین‌طور که قطرات اشک جاری می‌شوند» را با رولینگ استونز برای تور ۵۰ اند کونتینگ آن‌ها اجرا کرد،[۱۳۷] او گفته‌است که این گروه تأثیر عمده‌ای در چشم‌انداز شغلی او داشته‌است.[۱۳۸] او همچنین به فلوریدا جورجیا لاین در سمینار رادیویی کانتری ۲۰۱۳، هنگام اجرایشان پیوست و با آن‌ها «کروز» را اجرا کرد.[۱۳۹] سوئیفت صداپیشگی آدری، یک محافظ درختان را در انیمیشن لوراکس (۲۰۱۲) برعهده گرفت،[۱۴۰] نقش کوتاهی در مجموعه تلویزیونی دختر جدید (۲۰۱۳)[۱۴۱] و نقشی مکمل در اقتباس سینمایی از بخشنده (۲۰۱۴) داشت.[۱۴۲]

۲۰۱۷–۲۰۱۴: ۱۹۸۹

در مارس ۲۰۱۴، سوئیفت به نیویورک سیتی نقل‌مکان کرد.[۱۴۳] طی این مدت، او برای پنجمین آلبوم استودیویی‌اش، ۱۹۸۹ با نویسندگانی مانند مکس مارتین، شلبک، ایموجین هیپ، رایان تدر و علی پیامی کار می‌کرد.[۱۴۴] او آلبوم را از طریق شیوه‌های مختلف تبلیغ کرد، از جمله دعوت طرفدارانش به جلسه‌های مخفی برای شنیدن آلبوم.[۱۴۵] این آلبوم به عنوان «نخستین آلبوم پاپ رسمی» او منتشر شد، و محوریتی متفاوت نسبت به آلبوم‌های پیشین او دارد.[۱۴۶] این آلبوم در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۴ منتشر شد و با نظرات مثبتی روبه‌رو شد.[۴۲][۱۴۷]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور جهانی ۱۹۸۹، پرفروش‌ترین تور سال ۲۰۱۵

۱۹۸۹ در نخستین هفته انتشارش، ۱٫۲۸ میلیون نسخه در ایالات متحده فروخت و در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. این آلبوم سوئیفت را به نخستین کسی تبدیل کرد که سه آلبومش در هفته نخست انتشارشان بیش از یک میلیون نسخه فروخته‌اند، که موفق به ثبت یک رکورد جهانی گینس شد.[۱۴۸][۱۴۹] از ژوئن ۲۰۱۷، ۱۹۸۹ بیش از ۱۰ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته‌است.[۱۵۰] تک‌آهنگ اصلی آن، «از ذهنم پاکش کنم» در اوت ۲۰۱۴ منتشر شد و در صدر ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت.[۱۵۱] این آلبوم دو تک‌آهنگ رتبه یک دیگر— «فضای خالی» و «کینه» (به همراهی کندریک لامار)—دارد، همچنین تک‌آهنگ‌های واردشده به ده‌تای برتر «استایل» و «مهیج‌ترین رؤیاها» و تک‌آهنگ‌های دیگر «بیرون از جنگل‌ها» و «رمانتیک جدید».[۱۵۲] همچنین «از ذهنم پاکش کنم»، «فضای خالی» و «کینه» در جدول‌های استرالیا و کانادا در صدر قرار گرفتند.[۶۴][۸۹] پس از آنکه «فضای خالی» به دنبال «از ذهنم پاکش کنم» در ایالات متحده به رتبه یک رسید، سوئیفت به نخستین هنرمند زن در تاریخ ۱۰۰ آهنگ داغ تبدیل شد که «خودش را در صدر جدول حفظ می‌کند».[۱۵۳] موزیک ویدئو «کینه» سریع‌ترین ویدئویی بود که به یک میلیارد بازدید در ویوو می‌رسد.[۱۵۴] ویدئوی «کینه» در جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی ۲۰۱۵ برنده جایزه‌های موزیک ویدئوی سال و بهترین همکاری شد.[۱۵۵] تور جهانی ۱۹۸۹ از مه تا دسامبر ۲۰۱۵، بیش از ۲۵۰ میلیون دلار درآمد کسب کرد و پرفروش‌ترین تور سال بود.[۱۵۶]

سوئیفت در سال ۲۰۱۴ برنده زن سال بیلبورد شد، و تبدیل به نخستین هنرمندی شد که این جایزه را دوبار دریافت می‌کند.[۱۵۷] در همان سال، او برنده جایزه دیک کلارک برای پیشرفت در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۴ شد.[۱۵۸] در سال ۲۰۱۵، سوئیفت برنده جایزه بریت هنرمند زن بین‌المللی انفرادی شد.[۱۵۹] سوئیفت یکی از هشت هنرمندی بود که در جوایز آکادمی موسیقی کانتری ۲۰۱۵، برنده جایزه پنجاهمین سالگرد مایل‌استون می‌شود.[۱۶۰] در سال ۲۰۱۶، سوئیفت سه جایزه گرمی برای ۱۹۸۹—آلبوم سال، بهترین آلبوم آواز پاپ و بهترین موزیک ویدئو برای «کینه» —دریافت کرد. سوئیفت به نخستین هنرمند زن و به‌طور کلی به پنجمین هنرمندی تبدیل شد که این جایزه را دوبار به عنوان خواننده اصلی برنده شده‌است، همچنین به نخستین فردی تبدیل شد که این جایزه را برای آلبوم‌هایی با سبک‌های مختلف دریافت می‌کند.[۱۶۱]

در مارس ۲۰۱۵، سوئیفت رابطه‌ای را با دی‌جی و تهیه‌کننده موسیقی اسکاتلندی کالوین هریس برقرار کرد،[۱۶۲] و تا ژوئن آن‌ها توسط فوبرز با درآمد بیش از ۱۴۶ میلیون دلار به عنوان پردرآمدترین زوج مشهور در طی سال گذشته شناخته شدند.[۱۶۳] پس از آنکه سوئیفت به رابطه‌اش با هریس در ژوئن ۲۰۱۶ پایان داد،[۱۶۴] آهنگی که آن‌ها باهم نوشته بودند، «این چیزیه که واسش اومدی» (به همراهی ریانا) با موفقیتی تجاری منتشر شد. در ابتدا، سوئیفت با نام مستعار نیلز شوبرگ شناخته می‌شد.[۱۶۵] در همان ماه، سوئیفت شروع به قرار گذاشتن با بازیگر انگلیسی تام هیدلستون کرد؛[۱۶۶] این رابطه پس از چند ماه پایان یافت. در ماه اوت، تشخیص داده شد که مادر سوئیفت به سرطان مبتلا است، او دیگران را تشویق به معاینه پزشکی کرد.[۱۶۷] در سال ۲۰۱۶، شرکت حقوق و مالکیت فکری سوئیفت، تی‌ای‌اس رایت منیجمنت، ۷۳ علامت تجاری مرتبط با سوئیفت و فرهنگ عامه آن ثبت کرد.[۱۶۸] در سپتامبر، او رابطه‌ای عاشقانه را با بازیگر انگلیسی جو آلوین آغاز کرد.[۱۶۹][۱۷۰] در اکتبر، لیتل بیگ تاون تک‌آهنگ «مرد بهتر» را برای هفتمین آلبومشان، خردکننده‌ها منتشر کردند، که به تنهایی توسط سوئیفت نوشته شده‌است.[۱۷۱] این ترانه در پنجاه و یکمین دوره جوایز سی‌ام‌تی، جایزه ترانه سال را بدست آورد.[۱۷۲] دو ماه بعد، سوئیفت و خواننده انگلیسی زین مالیک، تک‌آهنگ «نمی‌خواهم تا ابد زنده باشم» را برای موسیقی متن فیلم پنجاه طیف تاریک‌تر (۲۰۱۷) منتشر کردند. این تک‌آهنگ در سوئد به رتبه یک و در ایالات متحده به رتبه دو رسید.[۱۷۳][۱۷۴] در جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی ۲۰۱۷، آن‌ها جایزه بهترین همکاری برای موزیک ویدئوی ترانه را بدست آوردند.[۱۷۵]

۲۰۱۹–۲۰۱۷: اعتبار

در اوت ۲۰۱۷، سوئیفت با موفقیت از دیوید مولر، شخصیت سابق برنامه صبحگاهی کی‌وای‌جی‌او-اف‌ام برای دنور شکایت کرد. چهار سال قبل، سوئیفت به رئیس‌های مولر اطلاع داده بود که در ملاقاتی، او را مورد تجاوز جنسی قرار داده‌است. پس از اخراج، مولر او را به دروغ‌گویی متهم کرد و او را به خاطر خسارت ناشی از دست دادن شغلش، از سوئیفت شکایت کرد. مدت کوتاهی پس از آن، سوئیفت به دلیل تجاوز جنسی از دادگاه یک دلار درخواست کرد.[۱۷۶] هیئت منصفه ادعاهای مولر را در کرد و به نفع سوئیفت حکم داد.[۱۷۷] سوئیفت پس از آن پیام‌هایش را در شبکه‌های اجتماعی پاک کرد[۱۷۸] و سپس تک‌آهنگ اصلی «نگاه کن مجبورم کردی چیکار کنم» را برای ششمین آلبوم استودیویی‌اش، اعتبار منتشر کرد.[۱۷۹] این تک‌آهنگ در صدر جدول‌های استرالیا، ایرلند، نیوزیلند، انگلستان و ایالات متحده قرار گرفت.[۱۸۰][۱۸۱] موزیک ویدئوی آن بیش از ۴۳٫۲ میلیون بازدید در نخستین روز انتشارش در یوتیوب بدست آورد، و رکورد سایت را برای پربازدیدترین موزیک ویدئو طی ۲۴ ساعت شکست.[۱۸۲] در اکتبر، سوئیفت دومین تک‌آهنگ آلبوم، «... آماده‌ای؟» را منتشر کرد،[۱۸۳] که به رتبه سه در استرالیا و رتبه چهار در ایالات متحده رسید.[۱۸۴][۱۸۱]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور استادیومی اعتبار، مه ۲۰۱۸

دو تک‌آهنگ تبلیغاتی از اعتبار، «جذاب» و «هر چه دوست داری صدایش کن» منتشر شدند. «جذاب» بعداً به پنجمین تک‌آهنگ آلبوم تبدیل شد، اما تنها در اورپا.[۱۸۵] این آلبوم در نوامبر منتشر شد، و ۱٫۲۱ میلیون نسخه در ایالات متحده فروخت که تبدیل به پرفروش‌ترین آلبوم کشور در سال ۲۰۱۷ (فقط فروش خالص) شد. فروش جهانی نخستین هفته آلبوم دو میلیون بود.[۱۸۶] با این دستاورد، او نخستین هنرمندی شد که چهار آلبومش در در یک هفته در ایالات متحده یک میلیون نسخه می‌فروشند.[۱۸۷] این آلبوم در جدول‌های چندین کشور از جمله ایالات متحده، انگلستان، کانادا و استرالیا در صدر قرار گرفت.[۱۸۸][۱۸۹] بعداً در همان ماه، سوئیفت «... آماده‌ای؟» و «هر چه دوست داری صدایش کن» را در پخش زنده شنبه شب اجرا کرد.[۱۹۰] در نوامبر، «آخر بازی» به همراهی اد شیرن و فیوچر به عنوان سومین تک‌آهنگ آلبوم منتشر شد و به رتبه ۱۸ در ایالات متحده رسید.[۱۹۱] دیگر تک‌آهنگ‌های آلبوم شامل «روز عید»، که انحصاراً در رادیو کانتری پخش شد، و «ظریف» هستند.[۱۹۲]

در آوریل ۲۰۱۸، سوئیفت با شوگرلند در «عزیزم» از ششمین آلبومشان، بزرگ‌تر همکاری کرد.[یادداشت ۱] در حمایت از اعتبار، سوئیفت از مه تا نوامبر ۲۰۱۸ تور استادیومی اعتبار را برگزار کرد.[۱۹۴] این تور رکورد حضور در چندین مکان و درآمد ناخالص را در ایالات متحده شکست، ۲۶۶٫۱ میلیون دلار درآمد داشت—با فروش بیش از دو میلیون بلیت. سوئیفت رکوردش برای پرفروش‌ترین تور داخلی توسط یک هنرمند زن را شکست.[یادداشت ۲] در سراسر جهان، این تور ۳۴۵٫۷ میلیون دلار درآمد داشت،[۱۹۶] که به پرفروش‌ترین تور کنسرت جهان سال تبدیل شد.[۱۹۷] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۸، سوئیفت برنده جایزه‌های تور سال، هنرمند سال، هنرمند پاپ/راک موردعلاقه و آلبوم پاپ/راک موردعلاقه برای اعتبار شد. در مجموع با ۲۳ جایزه، او تبدیل به پرجایزه‌ترین هنرمند زن در تاریخ ای‌ام‌ای شد، رکوردی که قبلاً برای ویتنی هیوستون بود.[۱۹۸]

اعتبار آخرین آلبوم استودیویی سوئیفت بود که تحت قرارداد دوازده‌ساله او با بیگ ماشین رکوردز منتشر شد. در نوامبر ۲۰۱۸، او قرارداد موسیقی چندآلبومه با توزیع‌کننده بیگ ماشین، گروه موسیقی یونیورسال امضا کرد؛ در ایالات متحده، نسخه‌های بعدی او تحت عنوان ریپابلیک رکوردز منتشر می‌شود. سوئیفت گفت که این قرارداد شامل مقرراتی برای مسترینگ ضبط‌هایش است. علاوه‌بر این، در صورتی که یونیورسال بخشی از سهامش را در اسپاتیفای بفروشد، اسپاتیفای موافقت کرد که بخشی از درآمد حاصل از آن‌ها را در بین هنرمندانش توزیع کند.[۱۹۹] در اواخر نوامبر، بیگ ماشین رکوردز فهرست آهنگ‌های غافلگیرکننده تور استادیومی اعتبار را برای رسانه جاری منتشر کرد.[۲۰۰] لیست پخش شامل آهنگ‌هایی است که در طی تور استادیومی اعتبار در صحنه بی اجراشده‌است.[۲۰۱] در ۳۱ دسامبر، تور استادیومی اعتبار، یک فیلم کنسرت از نتفلیکس پخش شد.[۲۰۲]

۲۰۱۹–اکنون: عاشق و فولکلور

در آوریل ۲۰۱۹، سوئیفت «من!» را به همراهی برندن یوری از پنیک! ات د دیسکو به عنوان تک‌آهنگ اصلی برای هفتمین آلبوم استودیویی‌اش، عاشق منتشر کرد.[۲۰۳] سه روز پس از انتشار، در ابتدا به رتبه ۱۰۰ در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید، اما در هفته بعد، به رتبه دو رسید؛ این پیشرفت بزرگترین صعود یک هفته‌ای در تاریخ این جدول موسیقی است.[۲۰۴] موزیک ویدئوی «من!» در نخستین روز انتشارش با ۶۵٫۲ بازدید رکورد بازدید ویوو را شکست.[۲۰۵] با این حال، آهنگ نظرات مختلفی دریافت کرد و سوئیفت یک لیریک «بسیار مورد انتقاد قرارگرفته» را از آلبوم حذف کرد.[۲۰۶] در ژوئن، دومین تک‌آهنگ آلبوم، «تو باید آرام باشی» را منتشر کرد، که به رتبه دو در ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید،[۲۰۷] که تبدیل به پانزدهمین آغازکننده او در ده‌تای برتر شد، سوئیفت بیشترین تعداد را در بین هنرمندان زن دارد.[۲۰۸] در ژوئیه، او تک‌آهنگ تبلیغاتی «تیرانداز» را منتشر کرد.[۲۰۹] تک‌آهنگ عنوان، سومین تک‌آهنگ آلبوم، به سومین تک‌آهنگ متوالی ده‌تای برتر ۱۰۰ آهنگ داغ آلبوم تبدیل شد.[۲۱۰]

 
سوئیفت در جوایز موسیقی آی‌هارت‌رادیو ۲۰۱۹

عاشق در ۲۳ اوت منتشر شد و با نقدهای مثبتی روبه‌رو شد،[۲۱۱] در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و ۸۶۷٬۰۰۰ نسخه که با احتساب ۶۷۹٬۰۰۰ در نخستین هفته فروخته‌است، که باعث شد سوئیفت به نخستین هنرمند زنی تبدیل شود که شش آلبومش در نخستین هفته انتشار بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ نسخه فروخته‌است.[۲۱۲][۲۱۳] همچنین این آلبوم در مقایسه با ۱۹۹ آلبوم موجود در آن هفته جدول نسخه‌های بیشتری را فروخته‌است.[۲۱۴] تمام ۱۸ ترانه آلبوم وارد ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد شدند، که سوئیفت موفق به ثبت رکورد هم‌زمان‌ترین ورودی‌های آلبوم برای یک هنرمند زن شد.[۲۱۵] در جوایز موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی ۲۰۱۹، ویدئوهای «من!» و «تو باید آرام باشی» نامزد دوازده جایزه شدند. «من!» برنده جایزه بهترین جلوه‌های بصری شد، و «تو باید آرام باشی» برنده جایزه‌های بهترین موزیک ویدئوی سال—که سوئیفت را به دومین هنرمند و نخستین هنرمند زنی تبدیل می‌کند که برنده این جایزه برای ویدئویی که خودش آن را کارگردانی کرده‌است، شد[۲۱۶]—و ویدئوی خوب شد. سوئیفت اجراکننده افتتاحیه در مراسم اهدای جوایز بود.[۲۱۷] عاشق پرفروش‌ترین آلبوم توسط یک هنرمند زن در سال ۲۰۱۹ بود،[۲۱۸] و سوئیفت توسط ای‌اف‌پی‌ای به عنوان هنرمند ضبط جهانی سال معرفی شد، که به نخستین هنرمند زنی تبدیل شد که این افتخار را دوبار کسب کرده‌است، سوئیفت قبلاً در سال ۲۰۱۴ برنده شد.[۲۱۹]

در ژوئن ۲۰۱۹، شرکت ضبط سابق سوئیفت، بیگ ماشین، توسط مدیر موسیقی اسکوتر براون حق مسترینگ آلبوم‌های قبلی او خریداری شده.[۲۲۰] سوئیفت سوئیفت در پستی در تامبلر اظهار داشت که سال‌ها سعی در خرید مسترینگ آن‌ها داشته‌است و براون را یک «قلدر همیشگی و دستکاری‌کننده» توصیف کرد.[۲۲۰] در اوت، سوئیفت اعلام کرد که تصمیم دارد آلبوم‌های پیشینش را دوباره در نوامبر ۲۰۲۰ ضبط کند.[۲۲۱] در نوامبر، سوئیفت اظهار داشت که براون و بنیانگذار بیگ ماشین رکوردز، اسکات بورچتا او را از اجرای ترانه‌های قدیمی‌اش در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۹ و استفاده از مطالب قدیمی‌تر در مستند نتفلیکس، دوشیزه آمریکایی منع کرده‌اند.[۲۲۲] بیگ ماشین هردو اتهام را تکذیب کرد و گفت که سوئیفت به او «میلیون‌ها دلار و دارایی‌های متعددی» را بدهکار است.[۲۲۳][۲۲۴] در پاسخ، نمایندگان سوئیفت مدارکی را منتشر کردند که نشان می‌دهد مدیر اجرایی بیگ ماشین از اعطای مجوز برای دادن این سند امتناع می‌ورزد، و اظهار داشت که بیگ ماشین نزدیک به ۸ میلیون دلار حق‌الزحمه پرداخت‌نشده به سوئیفت بدهکار است.[۲۲۵] در ۱۸ نوامبر، بیگ ماشین بیانیه‌ای صادر کرد و گفته‌است که «موافقت کردند که به هنرمندان سابقشان را برای پخش مستقیم و اجرای دونفره در صحنه‌های تاییدشده متقابلاً اجازه دهند»، بنابراین سوئیفت در جوایز موسیقی آمریکا اجرا کرد، اگرچه هیچ اشاره‌ای به او نشد.[۲۲۶] سوئیفت در آن سال، برنده شش جایزه از جمله هنرمند دهه برای دهه ۲۰۱۰ شد. در آوریل ۲۰۲۰، بیگ ماشین زنده از کانال کیلیر جداشده ۲۰۰۸، یک آلبوم زنده با اجرای رادیویی ۲۰۰۸ را منتشر کرد.[۲۲۷] سوئیفت گفته‌است که اجازه انتشار آن را صادر نکرده‌است.[۲۲۸]

در نوامبر ۲۰۱۹، سوئیفت ترانه‌ای اصلی را که با اندرو لوید وبر نوشته‌بود، با نام «اشباح زیبا» برای فیلم گربه‌ها (۲۰۱۹) منتشر کرد.[۲۲۹] در دسامبر، او تک‌آهنگی کریسمسی، «مزرعه درخت کریسمس» را آهنگسازی، ضبط و منتشر کرد[۲۳۰] و نقش بمبالورینا را در اقتباس سینمایی موزیکال لوید وبر گربه‌ها ایفا کرد.[۲۳۱] فیلم با نقدهای منفی منتقدان روبه‌رو شد، همچنین به نقش کوتاه سوئیفت اشاره کردند.[۲۳۲] در ۲۳ ژانویه، دوشیزه آمریکایی در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۲۰ به‌نمایش درآمد و در ۳۱ ژانویه، برای بررسی‌های مثبت منتشر شد.[۲۳۳][۲۳۴] این مستند شامل تک‌آهنگ «فقط جوانان» است، که سوئیفت آن را پس از انتخابات ۲۰۱۸ ایالات متحده نوشت.[۲۳۵] در فوریه ۲۰۲۰، پس از آنکه قرارداد شانزده‌ساله او با سونی/ای‌تی‌وی منقضی شد، سوئیفت با گروه موسیقی منتشرکننده یونیورسال، یک قرارداد انتشار جهانی انحصاری امضا کرد.[۲۳۶] در آن ماه، او نسخه زنده ترانه عاشق، «اون مرد» را همراه با موزیک ویدئوی آن منتشر کرد.[۲۳۷][۲۳۸] جشن عاشق، تور کنسرت سوئیفت در حمایت از آلبوم، به دلیل دنیاگیری کروناویروس به سال ۲۰۲۱ موکول شد.[۲۳۹] فیلم‌هایی از شهر کنسرت عاشق سوئیفت در پاریس توسط ای‌بی‌سی در ۱۷ مه ۲۰۲۰ منتشر شد و روز بعد برای استریم کردن در هولو و دیزنی+ منتشر شد. سوئیفت همچنین نسخه زنده ترانه‌های عاشق را که در کنسرتی یک‌باره در پاریس اجرا کرد، سپس از نمایش ویژه تلویزیونی منتشر کرد.[۲۴۰] سوئیفت حضور ویژه‌ای در پخش زنده کلاس عزیز یوتیوب در ۷ ژوئن ۲۰۲۰[۲۴۱] و پخش زنده رویداد روز زنده پراید استون‌وال در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰ داشت.[۲۴۲]

در ۲۴ ژوئیه، سوئیفت هشتمین آلبوم استودیویی‌اش، فولکلور را به‌طور غیرمنتظره‌ای منتشر کرد.[۲۴۳] سوئیفت هنگامی که به‌دلیل کروناویروس در قرنطینه خانگی بود آلبوم را نوشت و ضبط کرد، آلبوم شامل همکاری‌هایی با آرون دسنر، بون ایور و جک آنتونوف است.[۲۴۴] «ژاکت کش‌باف پشمی» به عنوان تک‌آهنگ اصلی منتشر شد، که موزیک ویدئوی آن همراه با آلبوم منتشر شد.[۲۴۵] فولکلور تحسین گسترده‌ای از منتقدین دریافت کرد، که تغییر سبک موسیقی سوئیفت به ایندی فولک، داستان‌پردازی و ترانه‌سرایی مورد تحسین قرار گرفت.[۲۴۶] آلبوم در نخستین هفته انتشارش دو میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت، همچنین تنها ۱٫۳ میلیون نسخه در نخستین روز انتشار از آن فروخته شد.[۲۴۷][۲۴۸] سوئیفت همچنین رکورد بیشترین استریم آلبوم در نخستین روز انتشار توسط هنرمند زن را با بیش از ۸۰٫۶ میلیون استریم شکست.[۲۴۹]

هنرمندی

تأثیرات

یکی از اولین خاطرات موسیقی سوئیفت شنیدن آوازهای مادربزرگ مادریش، مارجوری فینلی بود که در کلیسا می‌خواند.[۶] در کودکی، او از موسیقی متن فیلم‌های دیزنی لذت می‌برد: «والدینم متوجه شدند، وقتی حرف‌هایم تمام می‌شوند، خودم آن‌ها را ترکیب می‌کردم.»[۲۵۰] سوئیفت گفته‌است که اعتماد به نفسش را مدیون مادرش است، که به او کمک کرد به عنوان کودکی در کلاس‌های نمایش حاضر شود.[۲۵۱] او همچنین «جذابیت نوشتن و داستان‌پردازی» را به مادرش نسبت می‌دهد.[۲۵۲] سوئیفت مجذوب شیوه داستان‌پردازی موسیقی کانتری شد،[۲۵۳] و با گوش دادن به «بزرگ‌ترین هنرمندان زن کانتری دهه ۹۰—شانیا توین، فیث هیل و دیکسی چیکس.» با این سبک آشنا شد.[۲۵۴][۲۵۵] توین، هم به عنوان ترانه‌سرا و هم به عنوان اجراکننده، بزرگ‌ترین تأثیر را در موسیقی او داشت.[۲۵۶] هیل رل مدل دوران کودکی سوئیفت بود: «هرچه او گفت، انجام داد، پوشید، سعی کردم آن را تقلید کنم.»[۲۵۷] او نگرش دفاعی دیکسی چیکس و توانایی آن‌ها در نواختن سازهایشان را تحسین می‌کند.[۲۵۸] ترانه «کابوی مرا از اینجا ببر» نخستین ترانه‌ای بود که توانست آن را با گیتار بنوازد.[۲۵۹] همچنین سوئیفت به بررسی ستارگان کانتری قدیمی‌تر مانند پتسی کلاین، لورتا لین، دالی پارتن و تامی وینت پرداخت.[۲۰] او معتقد است که پارتن «نمونه‌ای شگفت‌انگیز برای هر ترانه‌سرا زن خارج از آنجا» است.[۲۶۰] هنرمندان آلترناتیو-کانتری مانند رایان آدامز،[۲۶۱] پتی گریفین[۲۶۲] و لوری مک‌کنا نیز الهام‌بخش سوئیفت بودند.[۱۰]

 
 
استیوی نیکس (چپ) و شانیا توین (راست) سوئیفت را تحت تأثیر قرار داده‌اند.

سوئیفت با پل مک‌کارتی، رولینگ استونز،[۱۳۸] بروس اسپرینگستین، امیلو هریس، کریس کریستوفرسون و کارلی سایمون به عنوان رل مدل‌های حرفه خود معرفی شدند. سوئیفت دربارهٔ مک‌کارتی و هریس می‌گوید: «آن‌ها خوش‌شانس بوده‌اند، اما آن‌ها برای همه حرفه خودشان همان هنرمند بوده‌اند.»[۱۰][۲۶۳] مک‌کارتی هم به عنوان یک بیتل و هم به عنوان هنرمندی انفرادی باعث می‌شود سوئیفت احساس کند «گویی به قلب و ذهن او اجازه داده‌ام [...] او آنجا تلاش می‌کند تا همواره طرفدارانش را خوشحال کند. هر موسیقی‌دانی فقط می‌تواند رؤیا میراثی مانند این را داشته باشد.»[۲۶۴] او اسپرینگستین را دوست دارد که «پس از مدتی طولانی، از نظر موسیقی مرتبط است».[۲۶۵] او آرزو می‌کند همان‌طور که هریس به دلیل اولویت‌بندی موسیقی بر شهرت ترقی کرد، ترقی کند.[۲۶۶] سوئیفت دربارهٔ کریستوفرسون می‌گوید او «در ترانه‌سرایی می‌درخشد»،[۲۶۷] و سایمون را به دلیل «احساساتی» بودن ولی «فردی قوی» بودن تحسین می‌کند.[۲۶۸]

سوئیفت تحت تأثیر هنرمندان غیر کانتری قرار گرفته‌است. به عنوان کودکی زیر سیزده‌سال، او از اجراهای بابل‌گام پاپ شامل هانسون و بریتنی اسپیرز، که سوئیفت برای آن‌ها «فداکاری بی‌وقفه» داشت لذت می‌برد.[۲۶۹][۲۷۰] در سال‌های دبیرستانش، او به گروه‌های موسیقی ایمو-راک مانند داشبورد کانفشنال،[۲۷۱] فال اوت بوی[۲۷۲] و جیمی آیت ورلد،[۲۷۳] و خوانندگان پاپ/آراندبی مانند جاستین تیمبرلیک، کسی که سوئیفت او «موزیکال کراش» می‌نامد، گوش می‌داد.[۲۷۴] پنجمین آلبوم سوئیفت، ۱۹۸۹ با محوریت پاپ، تحت تأثیر برخی از خوانندگان پاپ موردعلاقه او در دهه ۱۹۸۰، از جمله پیتر گابریل،[۲۷۵] آنی لنکس، فیل کالینز و «دوران مثل یک نیایش از مدونا» قرار گرفته‌است.[۲۷۶] دربارهٔ مدونا، سوئیفت گفت: «یکی از عناصر مهم حرفه مدونا که واقعاً مرحله اصلی است، این است که او چندبار خودش را دوباره ساخته‌است. ماندن در یک حالت، یک منطقه راحتی و یک سبک موسیقی ساده‌تر است. دیدن کسی الهام‌بخش است که تنها خصوصیت قابل پیش‌بینی آن‌ها غیرقابل پیش‌بینی است.»[۲۷۷] سوئیفت از پت ونتز و لانا دل ری به عنوان ترانه‌سرایان موردعلاقه‌اش یاد می‌کند.[۲۷۸]

سبک موسیقی

 
گیتار لس پال و میکروفون بی‌سیم سوئیفت برای نمایش در گالری موزه سازهای موسیقی فینیکس در آریزونا

موسیقی سوئیفت شامل عناصر پاپ،[۲۷۹] سینث‌پاپ،[۲۸۰] کانتری،[۲۸۱] کانتری پاپ[۲۸۲] و راک[۲۸۰] است. او خودش را تا قبل از انتشار ۱۹۸۹ در سال ۲۰۱۴، که آن را «آلبوم پاپ صوتی منسجم» توصیف می‌کند، یک هنرمند کانتری معرفی می‌کرد.[۲۸۳] رولینگ استون نوشت: «[سوئیفت] ممکن است در مرکز کانتری فعالیت کند، اما او یکی از معدود ستاره‌های راک است که ما این روزها داریم.»[۲۸۴] طبق گفته نیویورک تایمز «در موسیقی خانم سوئیفت چیز زیادی که نشان‌دهنده کانتری باشد وجود ندارد—چند استروم بانجو، یک جفت چکمه گاوچرانی که روی صحنه می‌پوشد و گیتاری محسور—اما چیزی که او را خوش‌آید می‌کند، تسلیمی انتقادپذیر که مختص نشویل است.»[۲۸۵] گاردین نوشت که سوئیفت «با بهره‌وری بی‌حوصلگی یک کارخانه پاپ اسکاندیناوی، ترانه‌ها را به تولید انبوه می‌رساند.»[۲۸۶]

آوازهای سوئیفت توسط سوفیا شیلاکی از هالیوود ریپورتر «شیرین، بلکه نرم» توصیف کرده‌است.[۲۸۷] لس آنجلس تایمز ژست صوتی «تعیین‌کننده» سوئیفت را در ضبط‌های استودیویی به عنوان «خطی که مانند یک اه قناعت پایین می‌آید یا مانند ابرویی برجسته بالا می‌رود، دختری که زمانی موردعلاقه‌اش بود به صمیمیت و آرامش آن‌ها آسیب می‌زند.» توصیف کرد.[۲۸۸] رولینگ استون در یکی از بررسی‌های حالا صحبت کن، نوشت: «صدای سوئیفت به اندازه کافی بی‌پیرایه نیست تا بتواند او را به عنوان خواننده‌ای چیره‌دست نشان دهد؛ او صدایش را برای راه‌های تسویه‌حساب در حالتی کلاسیک از دختری که سعی دارد با سختی صحبت کند، پایین می‌آورد.»[۲۸۹] در یک بررسی دیگر از حالا صحبت کن، ویلج ویس نوشت کلمه‌بندی او سابقاً «ملایم و مبهم بود، ولی تغییر کرده‌است. او هنوز هم می‌تواند استخوانی و تصنعی به نظر برسد، و غالباً وارد اوجی می‌شود که بعضی افراد را دیوانه می‌کند؛ اما او آموخته‌است که چگونه کلمات را طوری که آن‌ها منظورشان است، مرتب کند.»[۲۹۰] ان‌پی‌آر موزیک خواندن او را به لطف «هدیه استثنایی برای عطف» شخصی و مکالمه‌ای توصیف کرد، ولی همچنین از یک «نوسانی سرازیر و تنگ و صدایی گرفته» رنج می‌برد.[۲۹۱] هالیوود ریپورتر نوشت که آوازهای زنده او «خوب» هستند، اما آن‌ها با همتایانش مطابقت ندارند.[۲۸۷] سوئیفت به‌خاطر امتناع از اصلاح دانگ صدایش با آدو-تون ستایش شده‌است.[۲۹۲]

سوئیفت در مصاحبه‌ای با نیویورکر، در درجه اول خودش را به عنوان ترانه‌سرا معرفی کرد: «من ترانه‌هایی را می‌نویسم، و صدای من تنها راهی برای خواندن آن اشعار است.»[۱۰] نویسنده‌ای برای تنسین در سال ۲۰۱۰ تصدیق کرد که سوئیفت «بهترین خواننده فنی نیست»، اما او را به عنوان «بهترین ارتباطی که داریم» توصیف کرد.[۲۹۳] حضور آواز سوئیفت چیزی است که او را نگران کرده و او «کارهای زیادی» را برای بهبود بخشیدن آن انجام داده‌است.[۲۹۴] در سال ۲۰۱۰ اعلام شد که او هنوز درحال یادگیری درس‌های آواز است.[۲۹۵] او گفته‌است که فقط احساس آشفتگی می‌کند «مطمئن نیستم که تماشاگران دربارهٔ من چه فکری می‌کنند، مانند اجرا در نمایش‌های جوایز».[۲۹۶]

ترانه‌سرایی

«برای اینکه یک زن دربارهٔ احساساتش بنویسد، سپس به عنوان برخی از دوست‌دختری وابسته و غیرمستقل، دیوانه و ناامید که شما را مجبور به ازدواج می‌کند و بچه‌هایی دارد به‌تصویر کشیده می‌شود، من فکر می‌کنم این چیزی است که باید به‌طور بالقوه جشن گرفته شود—زنی که احساساتش را به شیوه اعترافی می‌نویسد—آن را می‌گیرد و منحرفش می‌کند و می‌پیچاند و تبدیل به چیزی می‌کند که صراحتاً کمی جنسی است.»

—سوئیفت در پاسخ به انتقادها از ترانه‌سرایی‌اش در مصاحبه با ونتی فر، مارس ۲۰۱۳[۲۹۷]

سوئیفت از تجربیات زندگی‌اش به عنوان الهام‌بخش در کارش استفاده می‌کند.[۲۹۸] او اغلب در ترانه‌های اولیه‌اش «کراش‌های ناشناس دوران دبیرستانش» و افراد مشهور را مورد خطاب قرار می‌داد.[۲۹۹] سوئیفت به‌طور مکرر از دوست‌پسرهای سابقش انتقاد می‌کند،[۳۰۰] جنبه‌ای از ترانه‌سرایی‌اش که توسط ویلج ویس کم‌ارزش جلو داده شده‌است: «گفته شده معنی که ترانه دارد مانند داشتن استادی تحمیل‌گر است. این درکی واقعی از استعداد سوئیفت را به‌خطر می‌اندازد که اعترافی نیست، بلکه نمایشی است.»[۳۰۱] با این حال، نیویورک معتقد است که بررسی رسانه‌ها در مورد تصمیم او مبنی بر «زندگی شخصی او برای موسیقی … جنسی است، به‌دلیل اینکه مانند رقیبان مردش خواسته نمی‌شود.»[۳۰۲] سوئیفت گفت که همه ترانه‌های او براساس واقعیت نیستند و بعضی اوقات براساس مشاهدات ساخته می‌شوند.[۳۰۳] گذشته از سرنخ‌های موجود در یادداشت‌های او، سوئیفت سعی می‌کند به‌طور خاص دربارهٔ اشخاص ترانه صحبت نکند «زیرا این افراد واقعی هستند. شما به عنوان یک نویسنده سعی می‌کنید بدون اینکه کاملاً به او خیانت کنید، دربارهٔ او شفاف‌سازی کنید.»[۳۰۴]

'گاردین سوئیفت را به‌خاطر نوشتن دربارهٔ سال‌های نوجوانی «با نوعی دلتنگی، غربتی کاسته‌شده» در طی دو آلبوم اولش، او را ستایش کرده‌است.[۲۸۶] نیویورک اظهار داشته‌است که بسیاری از خوانندگان-ترانه‌سرایان رکوردهای زیادی را به عنوان نوجوان ثبت کرده‌اند، اما «هیچ‌کدام رکوردهای بزرگی را با صراحت دربارهٔ نوجوانی خودشان ثبت نکرده‌اند». همچنین این مجله کار او را با برایان ویلسون مقایسه کرده‌است.[۳۰۵] در بی‌باک، سوئیفت افسانه‌ها را به نمایش درآورده و ارتباط «میان افسانه‌ها و واقعیت عشق» را کشف کرده‌است.[۳۰۶] آلبوم‌های بعدی او به روابط بیشتر بزرگسالان می‌پردازد.[۲۶۳] علاوه‌بر عشق و عاشقی، ترانه‌های سوئیفت دربارهٔ روابط والدین و فرزند، دوستی،[۳۰۷][۳۰۸] بیگانگی، شهرت و جاه‌طلبی‌های شغلی صحبت کرده‌اند.[۲۵۲] سوئیفت غالباً شامل «اصطلاحی با شتاب برای ارائه چیزهایی بزرگ و مهم که در ترانه قرار نمی‌گیرند، چیزهایی که تراز روایت را بالا می‌برند یا واژگون می‌سازند.»[۳۰۹]

رولینگ استون سوئیفت را «ترانه‌سرایی اندیشمند با هدیه‌ای شهودی برای معماری پل ورس-کورس» توصیف می‌کند.[۳۱۰] طبق گفته‌های ویلج ویس، او غالباً از شعرهای نکته سوم برای از نظر گذراندن نقص‌ها استفاده می‌کند.[۳۰۹] از نظر تشبیه ادبی، تکرار در ترانه‌سرایی سوئیفت مشهود است. به قول گاردین «او آنقدر زمان بوسه را در باران می‌گذراند که به‌نظر می‌رسد معجزه‌ای است که او تا به حال دچار پای سنگرمانده نشده‌است».[۲۸۶] مجله اسلنت می‌افزاید «به اعتبار سوئیفت، او موضوع اشعار جدیدی در طی [چهارمین] آلبومش کشف کرده‌است».[۳۱۱] اگرچه بررسی‌های مربوط به آثار سوئیفت «به‌طور یکنواخت مثبت» است، نیویورکر گفته‌است که او به‌طور کلی «بیشتر به عنوان تکنسینی ماهر تا به عنوان یک دیلن‌کواد رؤیایی» توصیف شده‌است.[۱۰]

موزیک ویدئوها

سوئیفت برای تهیه موزیک ویدئوهایش با کارگردانان مختلف زیادی همکاری کرده‌است، و به مرور زمان بیشتر درگیر نوشتن و کارگردانی شده‌است. او کارخانه تولیدی خودش، تیلور سوئیفت پرادیکشنز، آی‌ان‌اس، که به تولید موزیک ویدئو برای تک‌آهنگ‌هایی مانند «من!» می‌پردازد،[۳۱۲] و به دلیل مخفی کردن کردن سرنخ‌های استادانه و تخم‌مرغ عید پاک در بیشتر کارهایش شناخته شده‌است.[۳۱۳] در سال ۲۰۱۰، سوئیفت در کارگردانی موزیک ویدئوی «بدجنس» با رومن وایت همکاری کرد.[۳۱۴] در سال ۲۰۱۱، او به همکاری با وایت در زمینه موزیک ویدئوهای «بدجنس» و «مال من» پرداخت. سوئیفت تصویر کلی و پیش‌نویس فیلم‌نامه را توسعه داد.[۳۱۵] در مصاحبه‌ای، وایت توضیح داد که سوئیفت «کاملاً درگیر نوشتن پیش‌نویس فیلم‌نامه، بازیگری و انتخاب لباس بود؛ و او در هردو روز پانزده‌ساعته فیلمبرداری حاضر شد، حتی وقتی او در صحنه‌ها نبود.»[۳۱۶] سوئیفت تصویر کلی موزیک ویدئوی «مال ما» را نوشت و سپس وایت را برای کارگردانی آورد، او دیدگاهش را دربارهٔ هردو ویدئو «خط داستانی» توصیف می‌کند.[۳۱۷][۳۱۸]

از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، سوئیفت در هشت موزیک ویدئو با جوزف کان همکاری کرده‌است—چهارتا از هرکدام از آلبوم‌های ۱۹۸۹ و اعتبار. کان دخالت سوئیفت در ساختن موزیک ویدئو ستایش کرده‌است.[۳۱۹] در سال ۲۰۱۶، سوئیفت با امریکن اکسپرس برای موزیک ویدئوی «فضای خالی» (که کان کارگردانی کرده‌است) کار کرد، و برنامه تعاملی ای‌ام‌ای‌ایکس غیرمستقیم: تجربه تیلور سوئیفت را منتشر کرد. سوئیفت در آن نقش‌آفرینی کرد و به عنوان تهیه‌کننده اجرایی فعالیت کرد، و در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه جایزه امی ساعات پربیننده در دسته دستاورد برنامه تعاملی برای برنامه شد.[۳۲۰] او در موزیک ویدئوی «کینه» به عنوان تهیه‌کننده فعالیت کرد.[۳۲۱]

در سال ۲۰۱۸، سوئیفت در موزیک ویدئوی «عزیزم» اثر شوگرلند تصویر فکری را توسعه داد، پیش‌نویس فیلم‌نامه را نوشت و در آن نقش‌آفرینی کرد.[۳۲۲] در سال ۲۰۱۹، او موزیک ویدئوهای «من!» را با دیو میرز، «تو باید آرام باشی» و «عاشق» را با درو کیرش کارگردانی کرده‌است.[۳۲۳][۳۲۴] او همچنین با تادریک هال در دومین آن‌ها به عنوان دستیار تهیه‌کننده اجرایی فعالیت کرد.[۳۲۵] موزیک ویدئوی تک‌آهنگ «اون مرد» اولین کارگردانی رسمی انفرادی سوئیفت بود.[۳۲۶] بعداً در همان سال، او فیلم‌نامه موزیک ویدئوی «ژاکت کش‌باف پشمی» را نوشت، کارگردانی و طراحی لباس، در طی قرنطینه‌اش به‌دلیل کروناویروس کرد.[۳۲۷]

تصویر عمومی

 
سوئیفت در مراسم تایم ۱۰۰ ۲۰۱۲ در منهتن، جایی که از او تجلیل شد

زندگی شخصی سوئیفت مورد توجه رسانه‌ها است.[۳۲۸] در سال ۲۰۱۳، ابرکرومبی اند فچ تی‌شرتی با شعار «فاحشه-شرم‌آور» دربارهٔ او منتشر کرد.[۳۲۹] نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۳ ادعا کرد که «تاریخچه دوستی بهم می‌خورد مانند آغاز عکس‌العملی شدید می‌ماند». آن‌ها پرسیدند که آیا سوئیفت میان «بحران میان‌سالی» قرار دارد یا خیر.[۳۳۰] سوئیفت گفته‌است که مایل نیست دربارهٔ زندگی شخصی خود در ملاء عام صحبت کند؛[۳۲۸] او معتقد است که صحبت کردن دربارهٔ این مورد می‌تواند «یک ضعف شغلی» باشد.[۳۳۱] در سال ۲۰۱۵، ری استیونز آلبومش دوباره شروع کنیم را منتشر کرد که شامل تک‌آهنگ «تیلور سوئیفت مرا بدبخت کرد» بود.[۳۳۲] در سال ۲۰۲۰، سوئیفت فاش کرد که در گذشته از اختلال خوردن رنج می‌برده‌است.[۳۳۳]

رولینگ استون دربارهٔ شیوه مودبانه او اظهار داشت: «اگرچه این چهره بازی سوئیفت است، باید خال‌کوبی‌اش کند زیرا هرگز از قلم نمی‌افتد.»[۳۱] همچنین این مجله به «سادگی با استقبال صمیمانه» اشاره می‌کند،[۳۹] و هالیوود ریپورتر او را به «بهترین فرد پس از بیل کلینتون» نسب داده‌است.[۳۳۴] میشل اوباما درحال اهدای جایزه‌ای برای تلاش‌های بشر دوستانه او در سال ۲۰۱۲، او را به عنوان خواننده‌ای توصیف کرد که «او به صدر صنعت موسیقی صعود کرده‌است ولی هنوز هم واقع‌گراست، کسی که انتظارات از آنچه یک ۲۲ساله می‌تواند انجام دهد را نابود کرده‌است».[۳۳۵] سوئیفت میشل اوباما را به عنوان یک رل مدل می‌داند.[۳۳۶] سوئیفت یکی از دنبال‌شده‌ترین افراد در شبکه‌های اجتماعی است و به‌دلیل تعامل دوستانه با طرفدارانش شناخته شده‌است.[۳۳۷][۳۳۸] او هدیه‌های عید را با نام «سوئیفت‌مس» به‌طور پستی یا حضوری به طرفدارانش تحویل داده‌است.[۳۳۹] او آن را «مسئولیت» می‌داند تا از تاثیرش در طرفداران جوان آگاه باشد،[۳۴۰] و گفته‌است آن‌ها «بهترین و طولانی‌ترین رابطه‌ای بوده‌اند که تابه‌حال داشته‌ام».[۳۴۱]

اغلب توسط رسانه‌ها با عنوان «یار آمریکا» شناخته می‌شود،[۳۴۲] سوئیفت اصرار دارد او «با همه این قوانین سخت و عجیب که باعث می‌شوند در حصار بمانم زندگی نمی‌کنم. من فقط به روشی که دوست دارم زندگی می‌کنم و همین باعث می‌شود احساس آزادی کنم.» او از شرکت در عکاسی‌های گزینشی بیش از اندازه جنسی امتناع می‌ورزد،[۳۴۳] اگرچه بلومبرگ ال.پی. او را به عنوان نماد جذابیت درنظر گرفته‌است.[۳۴۴] وگ او را به عنوان یکی از نمادهای استایل آمریکایی در سال ۲۰۱۱ نامید.[۳۴۵] در سال ۲۰۱۴، او در صدر فهرست بهترین لباس‌پوشیده‌های سالانه پیپل قرار گرفت.[۳۴۶] در سال ۲۰۱۵، او در جوایز ال استایل به عنوان زن سال شناخته شد،[۳۴۷] و در صدر فهرست ۱۰۰ جذاب ماکسیم قرار گرفت.[۳۴۸]

تأثیر و میراث

از جمله عنوان‌های افتخاری که برای توصیف سوئیفت استفاده می‌شود، «پاپ تیتان»[۳۴۹][۳۵۰] و «ملکه کانتری»[۳۵۱] است. او بانی کمک به موسیقی کانتری بوده‌است که تبدیل به محور اصلیش شد، بیلبورد نوشته‌است که «چشم‌انداز موسیقی کانتری امروز بسیار متفاوت‌تر است، تاحدودی از سوئیفت و مقاومتش در دنبال کردن نقشه بازی که بسیاری آن را غیرمعمول می‌دانستند، متشکرم» و نظرهای مطلوبی را نسبت به سبک از آغاز کار او منتشر کرد.[۳۵۲] براساس گزارش بی‌بی‌سی، سوئیفت وظیفه هموار ساختن راه را برای هنرمندان تعدیل‌کننده «که دیگر تمایل ندارند محدود به تشکیل‌دهنده سبک موسیقی دلخواهشان باشند» می‌پذیرد و به‌طور بالقوه «راهنمایی کردن دوره‌ای جدید یک به یک طرفدار متقابل».[۳۵۳] رولینگ استون تصریح کرد زیرا سوئیفت «خیلی دشوار حقیقتش را از طریق متن ترانه‌هایش بیان می‌کند»، او به «بازکردن فضایی» برای بسیاری از هنرمندان زن تا «خیلی بی‌زحمت به نظر برسند» در موسیقی خود در دوره‌ای از تبلویدها.[۳۵۴] بیلبورد همچنین گزارش کرد که به دنبال مشهور شدن سوئیفت، ناشرها بیشتر علاقه‌مند شده‌اند تا با خوانندگان جوان کانتری و هنرمندانی که موسیقی خودشان را می‌نویسند قرارداد امضا کنند.[۳۵۵] شرکت تولید گیتار فندر پنداشت «فاکتور تیلور سوئیفت» برای تجلی جهانی که این زنان جوان ۵۰٪ فروش گیتار جدید را هدایت می‌کنند، معتبر است.[۳۵۶] سوئیفت یکی از هنرمندانی است که یوکللی را در موسیقی مدرن زنده کرده، مطرح شده‌است.[۳۵۷]

 
سوئیفت درحال اجرای نمایشی در ورزشگاه مایل‌های در دنور، کلرادو به عنوان بخشی از تور استادیومی اعتبار، جایی که او تبدیل به نخستین زنی شد که کنسرتی را در آن مکان برگزار می‌کند.

سوئیفت به دلیل ایجاد اصلاحات در موسیقی استریم‌شده مورد تقاضا شناخته شده‌است و از او به عنوان «مدافع پیشتاز در زمینه حقوق هنرمندان و ترانه‌سراها» نام برده شده‌است.[۳۵۸] او به فروش آلبوم به شیوه مرسوم در دوران استریم کمک می‌کند؛ کوارتز از سوئیفت به عنوان تنها هنرمندی که «هنوز سی‌دی می‌فروشد» در سال ۲۰۱۹ تصدیق کرد.[۳۵۹] در نوامبر ۲۰۱۴، او تمام فهرست‌های پخشش را از سرویس پخش اسپاتیفای حذف کرد، استدلال کرد که سیستم‌های تبلیغاتی رایگان آن، سرویس حق بیمه را تضعیف می‌کند، که حق امتیاز بیشتری را برای ترانه‌سرایان فراهم می‌آورد.[۳۶۰] در نامه سرگشاده ژوئن ۲۰۱۵، سوئیفت از اپل میوزیک به دلیل عدم ارائه حق امتیاز به هنرمندان در طی دوره آزمایش سه‌ماهه رایگان آن انتقاد کرد و گفت که ۱۹۸۹ را از فهرست پخش خارج خواهد کرد.[۳۶۱] در روز بعد، اپل اعلام کرد که در دوره آزمایشی رایگان به هنرمندان دستمزد پرداخت خواهد[۳۶۲] و سوئیفت موافقت کرد که ۱۹۸۹ را در سیستم استریم آن‌ها پخش کند.[۳۶۳] هیو مک‌اینتایر، برای فوربز.کام نوشت که، از سوئیفت به‌خاطر استفاده از صدایش برای ایستادگی در برابر شرکتی بزرگ تمجید کرد و این مهم‌تر از هر فرد یا سازمان دیگری است.[۳۶۴] او در ژوئن ۲۰۱۷ فهرست‌های پخشش را دوباره در چندین سیستم استریم جریان اصلی منتشر کرد.[۳۶۵] در قرارداد ضبط ۲۰۱۸ خود با گروه موسیقی یونیورسال، سوئیفت تضمین کرد که هرگونه فروش از سهام اسپاتیفای خود منجر به پرداخت غیرقابل بازگشت به تمام هنرمندان موجود در فهرست ناشر موسیقی می‌شود.[۳۶۶] همچنین سوئیفت یکی از حمایت‌کننده‌ترین افراد از هنرمندان برای اعمال کنترل بیشتر بر موسیقی آن‌ها، به ویژه در رابطه با کسب مسترینگ است. او «جهان قانون‌گذاری‌شده از سرمایه‌گذاری خصوصی» که «خرید موسیقی ما مانند املاک و مستغلات است» محکوم کرده‌است، و با قاطعیت بیان کرده‌است که سازندگان «شایسته داشتن هنر [آن‌ها] بوده‌اند».[۳۶۷] علاوه‌بر این، او به دلیل تلاش‌های همیشگی‌اش از برابری جنسیتی و اعتصاب در برابر زن‌ستیزی و سکسیسم درونی، به عنوان «نماد فمینیسم» شناخته شده‌است.[۳۵۳][۳۶۸][۳۶۹][۳۷۰][۳۷۱][۳۷۲]

به افتخار دو کنسرت پیاپی سوئیفت در استادیوم بانک ایالات متحده در مینیاپولیس، مینه‌سوتا، فرماندار مارک دیتون ۳۱ اوت ۲۰۱۸ را «روز تیلور سوئیفت» اعلام کرد و از او به عنوان «تاثیر مثبتی بر طرفدارانش از طریق کارهایی مانند راستگویی، فضل، انسان دوستی گسترده و قدرت شخصیت» تقدیر کرد.[۳۷۳] در سال ۲۰۱۹، سوئیفت به‌دلیل «یکی از موفق‌ترین هنرمندان موسیقی تمام دوران‌ها طی دهه ۲۰۱۰» از جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۹ هنرمند دهه نام گرفت.[۳۷۴] او به عنوان هنرمند دهه در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۹،[۳۷۵] و همچنین چندین نشریه دیگر مورد تقدیر قرار گرفت.[۳۷۶][۳۷۷][۳۷۸] نیویورک اظهار داشت که سوئیفت با موفقیت در تجارت، ترانه‌سرایی، اقداماتی که در جهت فمینیسم و توانمندسازی زنان انجام داد و فعالیت در صنعت موسیقی با ایستادگی در برابر حقوق هنرمندان، به «باهوش‌ترین نوازنده پخش‌کننده» دهه ۲۰۱۰ تبدیل شد.[۳۷۹] او به‌دلیل «جسور بودن در مرزهای موسیقی کانتری و پاپ، و مبارزه برای حق موسیقی‌اش» به عنوان یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان دهه توسط سی‌ان‌ان معرفی شده‌است.[۳۸۰] وگ او را به عنوان یکی از بزرگترین تاثیرگذاران مد سازگار با محیط زیست در نظر گرفت.[۳۸۱] سوئیفت دارای تاثیر گسترده اجتماعی[۳۸۲] و قدرت بازاریابی گسترده است؛[۳۸۳] او به ترتیب پس از نمایش عکسی فوری در جلد هنری ۱۹۸۹ و مشارکت با فوجی‌فیلم در سال ۲۰۱۸، به احیای دوربین‌های پولاروید[۳۸۴] و دوربین‌های اینستاکس پرداخته‌است.[۳۸۵] همچنین سوئیفت درپی تایید سیاسی‌اش در سال ۲۰۱۸، باعث افزایش شدید ثبت نام رای‌دهنده‌ها در وت.ارگ شد.[۳۸۶]

موسیقی‌دان و تهیه‌کننده جک آنتونوف برای شروع حرفه‌اش به عنوان تهیه‌کننده به سوئیفت اعتبار داد.[۳۸۷] کارهای سوئیفت الهام‌بخش هنرمندان بسیاری از جمله کلسی بالرینی،[۳۸۸] روث بی،[۳۸۹] کامیلا کبیو،[۳۹۰] د چینسموکرز،[۳۹۱] سلنا گومز،[۳۹۲] الی گولدینگ،[۳۹۳] کونین گری،[۳۹۴] هالزی،[۳۹۵] نایل هوران،[۳۹۶] مارن موریس،[۳۹۷] نینا نسبیت،[۳۹۸] فینیاس اوکانل،[۳۹۹] الیویا رودریگو،[۴۰۰] تیگن و سارا،[۴۰۱] تروی سیوان[۴۰۲] و ومپس بوده‌است.[۴۰۳]

جایزه‌ها و دستاوردها

نوشتار اصلی: فهرست جایزه‌ها و نامزدی‌های تیلور سوئیفت

سوئیفت جوایز و افتخارات بسیاری از جمله ۱۰ جایزه گرمی،[۴۰۴] ۲۹ جایزه موسیقی آمریکا (بیشترین برد توسط یک هنرمند)،[۴۰۵] ۲۳ جایزه موسیقی بیلبورد (بیشترین برد توسط یک هنرمند زن)،[۴۰۶] هشت رکورد جهانی گینس،[۴۰۷] ۱۲ جایزه انجمن موسیقی کانتری شامل جایزه معتبر موفقیت،[۴۰۸] هشت جایزه آکادمی موسیقی کانتری،[۴۰۹] یک جایزه بریت[۱۵۹] و یک جایزه امی[۴۱۰] دریافت کرده‌است. به عنوان ترانه‌سرا، از او در انجمن ترانه‌سرایان نشویل[۵۵][۴۱۱] و تالار مشاهیر ترانه‌سرایی تقدیر به‌عمل آمده، همچنین توسط رولینگ استون در سال ۲۰۱۵، در فهرست ۱۰۰ بزرگترین ترانه‌سرایان تمام دوران‌ها قرار گرفت.[۴۱۲][۴۱۳] در سال ۲۰۱۹، بیلبورد او را در فهرست بزرگترین هنرمندان همه دوران‌ها در رتبه هشتم قرار داد؛ سوئیفت بالاترین رتبه را میان هنرمندانی داشت که در سده ۲۱ فعالیتشان را آغاز کرده‌اند.[۴۱۴]

سوئیفت به‌طور جهانی یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی همه دوران‌ها است. او تاکنون بیش از ۵۰ میلیون آلبوم خالص به‌فروش رسانده‌است، از جمله ۳۷٫۳ میلیون نسخه در ایالات متحده و ۱۵۰ میلیون تک‌آهنگ،[۴۱۵][۴۱۶] و یکی از پنج هنرمند برتر موسیقی با بالاترین میزان فروش دیجیتال در سراسر جهان است.[۱۵۰] او بیش از ۹۷ میلیون واحد مصرف جهانی و ۵۴ میلیارد استریم در تمام سیستم عامل‌های جهانی جمع کرده‌است.[۴۱۷] آلبوم‌های استودیویی تیلور سوئیفت، بی‌باک، حالا صحبت کن، سرخ و ۱۹۸۹ همه بیش از چهار میلیون نسخه در ایالات متحده به‌فروش رسانده‌اند.[۴۱۸] او سومین هنرمند پرفروش تک‌آهنگ‌های دیجیتال در ایالات متحده با ۱۲۰ واحد معادل گزارش انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا (آرآی‌ای‌ای) است.[۴۱۹] او پردرآمدترین موسیقی‌دان زن دهه ۲۰۱۰ است، با کسب ۸۲۵ میلیون دلار رتبه دوم را در فهرست پردرآمدترین موسیقی‌دانان دهه فوبرز کسب کرد.[۴۲۰] در سال ۲۰۲۰، او به نخستین زن در ایالات متحده تبدیل شد که هم آلبوم (بی‌باک) و هم تک‌آهنگش («از ذهنم پاکش کنم») گواهی‌نامه الماس دریافت می‌کنند.[۴۲۱]

سوئیفت همچنین در لیست‌های مختلف قدرت قرار گرفته‌است. تایم او را در فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۵، ۲۰۱۹ قرار داده‌است.[۴۲۲] از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸، او جز سه نفر برتر در فهرست پردرآمدترین زنان جهان در موسیقی فوبرز با درآمد ۴۵ میلیون دلار، ۵۷ میلیون دلار، ۵۵ میلیون دلار، ۶۴ میلیون دلار، ۸۰ میلیون دلار، ۱۷۰ میلیون دلار و ۸۰ میلیون دلار ظاهر شد، که در سال ۲۰۱۶ در صدر فهرست قرار گرفت.[۴۲۳][۴۲۴] او همچنین در صدر فهرست ۱۰۰ ستاره ثروتمند مجله در سال ۲۰۱۶—کار برجسته‌ای که او را وارد رکوردهای جهانی گینس کرد[۴۲۵]—و در سال ۲۰۱۹ با درآمد ۱۸۵ میلیون دلار قرار گرفت، همچنین در میان ده‌تای برتر سال‌های ۲۰۱۱، ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ قرار گرفت.[۴۲۶] در سال ۲۰۱۵، سوئیفت تبدیل به جوان‌ترین زنی شد که در فهرست ۱۰۰ زن قدرتمند فوبرز، با رتبه ۶۴ قرار گرفته‌است.[۴۲۷] او یکی از فینالیست‌های شخص سال تایم در سال ۲۰۱۴ بود و در سال ۲۰۱۷ به عنوان یکی از «سکوت شکن‌ها» که دربارهٔ تجاوز جنسی صحبت می‌کردند، به این افتخار دست پیدا کرد.[۴۲۸][۴۲۹] در ژوئن ۲۰۱۹، فوبرز ارزش خالص سوئیفت را ۳۶۰ میلیون دلار تخمین زد.[۴۳۰] سوئیفت جستجو شده‌ترین هنرمند موسیقی زن در گوگول در سال ۲۰۱۹ بود.[۴۳۱]

ترانه‌شناسی

نوشتار‌های اصلی: ترانه‌شناسی آلبوم‌های تیلور سوئیفت، ترانه‌شناسی تک‌آهنگ‌های تیلور سوئیفت و فهرست ترانه‌های ضبط‌شده توسط تیلور سوئیفت

فیلم‌شناسی

نوشتار اصلی: ویدئوشناسی تیلور سوئیفت

تورها

نوشتار اصلی: فهرست اجراهای زنده تیلور سوئیفت

جستارهای وابسته

 درگاه زندگی‌نامه
 درگاه موسیقی
 درگاه ایالات متحده آمریکا

پانویس

یادداشت‌ها

  1. ↑ سوئیفت و پاتریک موناهان از ترین، این ترانه را در اصل برای چهارمین آلبوم استودیویی‌اش، سرخ (۲۰۱۲) نوشته‌اند.[۱۹۳]
  2. ↑ در اوت ۲۰۱۵، تور جهانی ۱۹۸۹ او ۱۸۱٫۵ میلیون دلار کسب درآمد کرد.[۱۹۵]

منابع

  1. ↑ "Taylor Swift Co-Wrote Calvin Harris' 'This Is What You Came For' Under Swedish Pseudonym". Billboard. July 13, 2016. Retrieved May 25, 2020.
  2. ↑ Monroe, Jazz (May 25, 2020). "Taylor Swift and Jack Antonoff Team for Mysterious "Look What You Made Me Do" Cover on Killing Eve". Pitchfork. Retrieved May 26, 2020.
  3. ↑ "America's Self Made Women — Taylor Swift". Forbes. June 4, 2019. Retrieved June 29, 2020.
  4. ↑ "Taylor Swift: The record-breaking artist in numbers". CBBC Newsround. Retrieved 2020-04-20.
  5. ↑ Sutherland, Mark (2015-05-23). "Taylor Swift interview: 'A relationship? No one's going to sign up for this'". ISSN 0307-1235. Retrieved 2020-04-20.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Jepson, Louisa (2013). Taylor Swift. Simon & Schuster. p. 1. ISBN 978-1-4711-3087-8. Archived from the original on July 29, 2017. Retrieved August 16, 2016.
  7. ↑ "Taylor Swift tells Scotland: 'I am one of you'". The Independent. June 24, 2015. Retrieved July 10, 2019.
  8. ↑ Scott, Walter (June 11, 2015). "What Famous Pop Star Is Named After James Taylor?". Parade. Archived from the original on October 15, 2016. Retrieved December 12, 2018.
  9. ↑ Roth, Madeline (May 19, 2015). "Taylor Swift's Brother Had The Most Epic Graduation Weekend Ever". MTV News. Archived from the original on July 23, 2016. Retrieved July 25, 2016.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ ۱۰٫۶ Widdicombe, Lizzie (October 10, 2011). "You Belong With Me". The New Yorker. Archived from the original on July 24, 2014. Retrieved October 11, 2011.
  11. ↑ Raab, Scott (October 20, 2014). "Taylor Swift Interview". Esquire. Archived from the original on February 16, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  12. ↑ "Taylor Swift on Politicians Co-opting Faith: 'I'm a Christian. That's Not What We Stand For'". Relevant. January 31, 2020. Retrieved April 2, 2020.
  13. ↑ Hatza, George (December 8, 2008). "Taylor Swift: Growing into superstardom". Reading Eagle. Archived from the original on April 1, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  14. ↑ Uhrich, Bill (February 13, 2010). "Photos Students at Alvernia Montessori School sending Taylor Swift a valentine". Reading Eagle. Archived from the original on October 16, 2013. Retrieved February 25, 2013.
  15. ↑ Mennen, Lauren (November 12, 2014). "Taylor Swift's Wyomissing childhood home on the market for $799,500". Philadelphia Daily News. Archived from the original on October 17, 2016. Retrieved October 13, 2016.
  16. ↑ Chang, David (February 22, 2016). "Taylor Swift Returns to Reading Pennsylvania as Maid of Honor in Friend's Wedding". WCAU. Archived from the original on September 16, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  17. ↑ "Taylor Swift, Age 12". Daily News. New York. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  18. ↑ Cooper, Brittany Joy (April 15, 2012). "Taylor Swift Opens Up About a Future in Acting and Admiration for Emma Stone". Taste of Country. Archived from the original on April 17, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ MacPherson, Alex (October 18, 2012). "Taylor Swift: 'I want to believe in pretty lies'". The Guardian. Archived from the original on August 26, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Rolling Stone Interview: The Unabridged Taylor Swift, December 2, 2008
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ Morris, Edward (December 1, 2006). "When She Thinks 'Tim McGraw', Taylor Swift Savors Payoff: Hardworking Teen to Open for George Strait Next Year". CMT. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved March 11, 2010.
  22. ↑ Diu, Nisha Lilia (April 3, 2011). "Taylor Swift: 'I won't do sexy shoots'". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on May 6, 2013. Retrieved April 17, 2012.
  23. ↑ "News: CMT Insider Interview: Taylor Swift (Part 1 of 2)". CMT. November 26, 2008. Archived from the original on January 23, 2015. Retrieved July 1, 2012.
  24. ↑ Malec, Jim (May 2, 2011). "Taylor Swift: The Garden In The Machine". American Songwriter. Archived from the original on May 10, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  25. ↑ Martino, Andy (January 10, 2015). "EXCLUSIVE: The real story of Taylor Swift's guitar 'legend'". Daily News. New York. Archived from the original on November 22, 2015. Retrieved August 28, 2017.
  26. ↑ "americanbar.org PDF" (PDF). Americanbar.org. Archived from the original (PDF) on October 11, 2012. Retrieved April 18, 2012.
  27. ↑ "On tour with Taylor Swift – Dateline NBC". NBC News. May 31, 2009. Archived from the original on October 5, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  28. ↑ Castro, Vicky (February 6, 2015). "How to Succeed as an Entrepreneur, Taylor Swift Style". Inc. Monsueto Ventures. Archived from the original on September 24, 2016. Retrieved February 9, 2015.
  29. ↑ Jo, Nancy (January 2, 2014). "Taylor Swift and the Growing of a Superstar: Her Men, Her Moods, Her Music". Vanity Fair. Archived from the original on November 10, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  30. ↑ "News: Taylor Swift's High School Names Auditorium in Her Honor". CMT. September 23, 2010. Archived from the original on November 21, 2014. Retrieved April 18, 2012.
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ Grigoriadis, Vanessa (March 5, 2009). "The Very Pink, Very Perfect Life of Taylor Swift". Rolling Stone. Archived from the original on May 3, 2019. Retrieved July 28, 2019.
  32. ↑ "Taylor Swift: The Garden In The Machine". American Songwriter. May 2, 2011. Archived from the original on August 7, 2013. Retrieved May 21, 2012.
  33. ↑ "Songwriter Taylor Swift Signs Publishing Deal With Sony/ATV". Broadcast Music, Inc. May 12, 2005. Archived from the original on December 4, 2012. Retrieved April 20, 2012.
  34. ↑ Kosser, Michael (June 3, 2010). "Liz Rose: Co-Writer to the Stars". American Songwriter. Archived from the original on December 24, 2011. Retrieved April 19, 2012.
  35. ↑ Leahey, Andrew (October 24, 2014). "Songwriter Spotlight: Liz Rose". Rolling Stone. Archived from the original on September 26, 2016. Retrieved September 24, 2016.
  36. ↑ DeLuca, Dan (November 11, 2008). "Focused on 'great songs' Taylor Swift isn't thinking about "the next level" or Joe Jon as gossip". Philadelphia Daily News. p. 1. Archived from the original on November 18, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  37. ↑ Preston, John (April 26, 2009). "Taylor Swift: the 19-year-old country music star conquering America – and now Britain". The Daily Telegraph. Archived from the original on January 5, 2012. Retrieved August 30, 2012.
  38. ↑ Rapkin, Mickey (July 27, 2017). "Oral History of Nashville's Bluebird Cafe: Taylor Swift, Maren Morris, Dierks Bentley & More on the Legendary Venue". Billboard. Archived from the original on July 29, 2017. Retrieved July 28, 2017.
  39. ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ Hiatt, Brian (October 25, 2012). "Taylor Swift in Wonderland". Rolling Stone. Archived from the original on July 31, 2016. Retrieved August 1, 2016.
  40. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (June 26, 2013). "Toby Keith, Cowboy Capitalist: Country's $500 Million Man". Forbes. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved August 1, 2016.
  41. ↑ Taylor Swift (CD). Taylor Swift. Big Machine Records. 2006. BMR120702.
  42. ↑ ۴۲٫۰ ۴۲٫۱ ۴۲٫۲ ۴۲٫۳ ۴۲٫۴ Solin, Jennifer (August 10, 2016). "Taylor Swift New Album Release Date Postponed; Is She Laying Low After Kim Kardashian, Kanye West Drama?". International Business Times. Archived from the original on August 16, 2016. Retrieved August 15, 2016.
  43. ↑ Caramanica, Jon (September 5, 2008). "A Young Outsider's Life Turned Inside Out". The New York Times. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved August 1, 2016.
  44. ↑ Trust, Gary (October 29, 2009). "Chart Beat Thursday: Taylor Swift, Tim McGraw Linked Again". Billboard. Archived from the original on March 7, 2013. Retrieved November 8, 2016.
  45. ↑ "Taylor Swift Total Album Sales". Statistic Brain Research Institute. Archived from the original on August 30, 2016. Retrieved August 30, 2016.
  46. ↑ Willman, Chris (February 5, 2008). "Taylor Swift's Road to Fame". Entertainment Weekly. p. 3. Archived from the original on February 21, 2015. Retrieved April 22, 2012.
  47. ↑ Cowling, Lauren (November 12, 2014). "5 of Taylor Swift's Most Country Performances". Country Outfitter Life. Archived from the original on August 9, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  48. ↑ "Taylor Swift Joins Rascal Flatts Tour". CMT. October 18, 2006. Archived from the original on January 7, 2015. Retrieved March 11, 2010.
  49. ↑ Whitaker, Sterling; Hammar, Ania (May 27, 2019). "How Eric Church's Rascal Flatts Feud Helped Launch Taylor Swift's Career". Taste of Country. Archived from the original on June 6, 2019. Retrieved June 10, 2019.
  50. ↑ "Taylor Swift No. 1 on iTunes". Great American Country. December 19, 2007. Archived from the original on March 16, 2015. Retrieved July 5, 2010.
  51. ↑ "Teardrops on My Guitar". Billboard. Retrieved December 15, 2010.
  52. ↑ "Taylor Swift owns top of country chart". Country Standard Time. July 23, 2008. Archived from the original on July 31, 2008. Retrieved December 26, 2008.
  53. ↑ "Wal-Mart "Eyes" New Taylor Swift Project". Great American Country. Archived from the original on March 16, 2015. Retrieved July 24, 2008.
  54. ↑ Rosa, Christopher (March 24, 2015). "Opening Acts Who Became Bigger Than The Headliner". VH1. Archived from the original on November 10, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ "Taylor Swift Youngest Winner of Songwriter/Artist Award". Great American Country. October 16, 2007. Archived from the original on March 17, 2015. Retrieved February 2, 2015.
  56. ↑ "Photos: All Taylor Swift Pictures: Horizon Award Winner Poses in the Pressroom". CMT. September 7, 2007. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  57. ↑ "Photos: 43rd Annual ACM Awards – Onstage: Winners: Acceptance Speech". CMT. May 18, 2008. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  58. ↑ "Taylor Swift, Rascal Flatts, Carrie Underwood Score at 2008 AMA Awards" (Blog). Roughstock.com. November 24, 2008. Archived from the original on July 10, 2014. Retrieved May 21, 2012.
  59. ↑ "Amy Winehouse Wins Best New Artist, Kanye West Pays Tribute to Mom – Grammy Awards 2008, Grammy Awards". People. October 2, 2008. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  60. ↑ "Rascal Flatts Announce Summer Tour With Taylor Swift". CMT. May 5, 2008. Retrieved June 5, 2019.
  61. ↑ Caplan, David (September 8, 2008). "Scoop". People. Archived from the original on February 2, 2016. Retrieved March 6, 2012.
  62. ↑ Rizzo, Monica (November 24, 2008). "Scoop – Couples, Camilla Belle, Joe Jonas". People. Archived from the original on March 3, 2016. Retrieved March 6, 2012.
  63. ↑ "Love Story – Taylor Swift". Billboard. Retrieved March 5, 2011.
  64. ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ "Discography Taylor Swift". ARIA Charts. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved January 2, 2010.
  65. ↑ Ben-Yehuda, Ayala (August 13, 2009). "Black Eyed Peas, Jason Mraz Tie Records on Billboard Hot 100". Billboard. Archived from the original on May 8, 2013. Retrieved March 13, 2010.
  66. ↑ Grein, Paul (March 16, 2012). "Chart Watch Extra: Top Albums Of Last 10 Years" (Blog). Yahoo! Music. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved June 10, 2011.
  67. ↑ Herrera, Monica (October 8, 2009). "Taylor Swift's "Fearless" Tour Returns March 2010". Rolling Stone. Archived from the original on August 18, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  68. ↑ Mapes, Jillian (November 23, 2010). "Taylor Swift Announces 'Speak Now' World Tour". Billboard. Archived from the original on May 8, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  69. ↑ Weiss, Dan (December 12, 2011). "Taylor Swift: Journey To Fearless DVD". American Songwriter. Archived from the original on August 15, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  70. ↑ Ryan, Sarah (August 10, 2009). "Taylor Swift Pranks Keith Urban" (Blog). Great American Country. Archived from the original on September 6, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  71. ↑ Akers, Shelley (June 9, 2008). "Taylor Swift to Appear in Hannah Montana Movie". People. Archived from the original on October 27, 2017. Retrieved October 27, 2017.
  72. ↑ ۷۲٫۰ ۷۲٫۱ "Hannah Montana: The Movie (Original Motion Picture Soundtrack) by Hannah Montana". iTunes Store. Archived from the original on May 2, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  73. ↑ "Kanye calls Taylor Swift after 'View' appearance". MSNBC. September 15, 2009. Archived from the original on October 6, 2013. Retrieved September 16, 2009.
  74. ↑ "Taylor Swift Thanks "Gracious" Beyonce for Inviting Her Onstage After Kanye Stunt at VMAs". Rolling Stone. September 14, 2009. Archived from the original on June 15, 2012. Retrieved May 15, 2012.
  75. ↑ Anderson, Kyle (September 16, 2009). "Kanye West's VMA Interruption Gives Birth To Internet Photo Meme". MTV. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved October 3, 2009.
  76. ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ Montgomery, James (February 2, 2010). "Why You Shouldn't Hate on Taylor Swift". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  77. ↑ Ditzian, Eric (2009). "Taylor Swift, Michael Jackson Big Winners at American Music Awards". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  78. ↑ "2009 Artists of the Year". Billboard. December 10, 2009. Archived from the original on January 4, 2010. Retrieved May 21, 2012.
  79. ↑ "The 150 Greatest Albums Made By Women". NPR. July 24, 2017. Retrieved September 2, 2017.
  80. ↑ Kreps, Daniel (February 1, 2010). "Beyonce, Taylor Swift Dominate 2010 Grammy Awards". Rolling Stone. Archived from the original on February 15, 2012. Retrieved February 13, 2012.
  81. ↑ Kreps, Daniel (February 4, 2010). "Taylor Swift's Label Lashes Out at Critics of Grammy Performance". Rolling Stone. Archived from the original on January 19, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  82. ↑ Caramanica, Jon (February 1, 2010). "For Young Superstar Taylor Swift, Big Wins Mean Innocence Lost". The New York Times. Archived from the original on August 28, 2012. Retrieved May 15, 2012.
  83. ↑ Kaufman, Gil (November 12, 2009). "Taylor Swift Dominates CMA Awards". MTV News. Archived from the original on March 6, 2016. Retrieved September 13, 2016.
  84. ↑ "Taylor Swift Wins Album of the Year at Academy of Country Music Awards". Big Machine Records. PR Newswire. April 6, 2009. Archived from the original on April 16, 2009. Retrieved April 7, 2009.
  85. ↑ Vena, Jocelyn (November 6, 2009). "John Mayer Talks Taylor Swift Collaboration 'Half of My Heart'". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  86. ↑ "Kellie Pickler Has Her 'Best Days' Thanks To Taylor Swift". MTV. Archived from the original on January 1, 2016. Retrieved November 11, 2015.
  87. ↑ "Boys Like Girls Dish on Taylor Swift". Seventeen. December 15, 2009. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved May 15, 2012.
  88. ↑ Vena, Jocelyn (December 28, 2009). "New Taylor Swift Song Included In 'Valentine's Day' Featurette". MTV. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved November 11, 2015.
  89. ↑ ۸۹٫۰ ۸۹٫۱ ۸۹٫۲ "Taylor Swift – Chart history on Canadian Hot 100". Billboard. Archived from the original on August 9, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  90. ↑ Park, Michael Y.; Sia, Nicole (December 29, 2009). "Taylor & Taylor Romance Was Overblown, Says Source". People. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved March 6, 2012.
  91. ↑ "Billboard Bits: Taylor Swifts Offers 'Apology' To Taylor Lautner, Christina Aguilera Confirms Split". Billboard. October 10, 2012. Archived from the original on June 5, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  92. ↑ Sharkey, Betsy (February 12, 2010). "Review: 'Valentine's Day' – Page 2". Los Angeles Times. Archived from the original on October 11, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  93. ↑ McCarthy, Todd (February 7, 2010). "Valentine's Day – Film Reviews". Variety. Archived from the original on July 29, 2013. Retrieved July 30, 2012.
  94. ↑ Caramanica, Jon (March 6, 2009). "OMG! Taylor Swift Does 'CSI'!". The New York Times (Blog). Archived from the original on August 14, 2011. Retrieved May 7, 2012.
  95. ↑ Strecker, Erin (January 2, 2015). "Remember When Taylor Swift Shined as 'Saturday Night Live' Host?". Billboard. Archived from the original on January 24, 2015. Retrieved January 15, 2015.
  96. ↑ Tucker, Ken (November 8, 2009). "Taylor Swift hosted the best 'Saturday Night Live' of the season so far... really!?!". Entertainment Weekly. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved August 28, 2017.
  97. ↑ Pietroluongo, Silvio (August 11, 2010). "Taylor Swift Makes Sparkling Hot 100 Entrance". Billboard. Archived from the original on January 31, 2016. Retrieved July 25, 2016.
  98. ↑ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift, Angry on 'Speak Now'". The New York Times. Archived from the original on October 21, 2010. Retrieved October 23, 2010.
  99. ↑ Kaufman, Gil (November 3, 2010). "Taylor Swift's Speak Now Tops 1 Million in First Week". MTV News. Archived from the original on August 10, 2016. Retrieved August 8, 2016.
  100. ↑ "Fastest-selling digital album in the US by a female artist". Guinness World Records. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 16, 2015.
  101. ↑ "Most simultaneous US hot 100 hits by a female". Guinness World Records. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 16, 2015.
  102. ↑ Hammel, Sara (January 4, 2011). "Taylor Swift & Jake Gyllenhaal Break Up: Source". People. Archived from the original on May 9, 2012. Retrieved March 6, 2012.
  103. ↑ Wyland, Sarah (February 12, 2012). "Taylor Swift Takes Home Two GRAMMYs at Tribute-Filled Show" (Blog). Great American Country. Archived from the original on September 6, 2015. Retrieved February 13, 2012.
  104. ↑ Suddath, Claire (February 12, 2012). "Taylor Swift, "Mean" | The Best and Worst of the 2012 Grammys". Time. Archived from the original on April 24, 2012. Retrieved April 22, 2012.
  105. ↑ Deerwester, Jayme (February 12, 2012). "Adoration for Adele: 6 Grammys". USA Today. Archived from the original on October 26, 2012. Retrieved April 22, 2012.
  106. ↑ Shelburne, Craig (October 18, 2010). "Taylor Swift Named NSAI's Songwriter-Artist of the Year". CMT. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved November 21, 2015.
  107. ↑ Smith, Hazel (October 24, 2011). "News: Hot Dish: Taylor Swift Sings Alan Jackson's Masterpiece at Nashville Songwriters Celebration". CMT. Archived from the original on November 29, 2014. Retrieved April 22, 2012.
  108. ↑ Roland, Tom (December 2, 2011). "Taylor Swift: Billboard's Woman of the Year". Billboard. p. 1. Archived from the original on February 3, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  109. ↑ Talbott, Chris; Silva, Cristina (April 2, 2012). "Taylor Swift wins ACM entertainer of the year". Yahoo!. Associated Press. Archived from the original on August 23, 2016. Retrieved May 15, 2012.
  110. ↑ "CMA Awards 2011: Taylor Swift wins entertainer of the year". CBS News. November 9, 2011. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  111. ↑ Kellogg, Jane (November 20, 2011). "AMAs 2011: Winners and Nominees Complete List". The Hollywood Reporter. Archived from the original on June 27, 2015. Retrieved November 21, 2015.
  112. ↑ Sheffield, Rob (June 23, 2012). "Women Who Rock: The 50 Greatest Albums of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on December 10, 2016. Retrieved July 15, 2017.
  113. ↑ Allen, Bob (March 29, 2012). "Hot Tours: Taylor Swift, George Strait, Cirque Du Soleil". Billboard. Archived from the original on February 21, 2013. Retrieved May 10, 2012.
  114. ↑ "Taylor Swift News and Blog". taylorswift.com. September 21, 2011. Archived from the original on October 11, 2011. Retrieved September 21, 2011.
  115. ↑ Herrera, Monica (March 15, 2012). "Taylor Swift, Arcade Fire Talk 'Hunger Games'". Rolling Stone. Archived from the original on June 27, 2015. Retrieved May 10, 2012.
  116. ↑ "Nominations 2013 — Golden Globe Awards". goldenglobes.org. December 13, 2012. Archived from the original on December 14, 2012. Retrieved December 13, 2012.
  117. ↑ Horowitz, Steven J. (April 20, 2012). "B.o.B Explains Origins of Taylor Swift Collaboration "Both of Us"". HipHopDX. Archived from the original on September 10, 2015. Retrieved May 15, 2012.
  118. ↑ Toomedy, Alyssa. "Taylor Swift and Conor Kennedy Breakup: Anatomy of a Split". E!. Archived from the original on December 4, 2015. Retrieved November 10, 2015.
  119. ↑ Trust, Gary (August 22, 2012). "Taylor Swift Scores First Hot 100 No.  1". Billboard. Archived from the original on February 13, 2013. Retrieved August 22, 2012.
  120. ↑ "Discography Taylor Swift". New Zealand Charts. Retrieved July 26, 2016.
  121. ↑ Lynch, Kevin (September 4, 2013). "Calvin Harris trumps Michael Jackson feat to join Taylor Swift, Rihanna and One Direction in Guinness World Records™ 2014 book". Guinness World Records. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 16, 2015.
  122. ↑ ۱۲۲٫۰ ۱۲۲٫۱ "Taylor Swift – Chart history". Billboard. Archived from the original on August 9, 2016. Retrieved July 26, 2016.
  123. ↑ Apodaca, Joseph. "Billboard names Taylor Swift 2014's No. 1 music Money Maker – see who made the top 10". KABC-TV. Archived from the original on May 16, 2016. Retrieved June 19, 2016.
  124. ↑ "Taylor Swift's 'Red' Sells 1.21 Million; Biggest Sales Week for an Album Since 2002". Billboard. September 14, 2009. Archived from the original on February 1, 2013. Retrieved November 7, 2012.
  125. ↑ Greenwald, David (September 6, 2013). "Taylor Swift, Rihanna, Justin Bieber Among 2014 Guinness Record-Setters". Billboard. Archived from the original on June 8, 2015. Retrieved July 27, 2016.
  126. ↑ Allen, Bob (July 3, 2014). "Taylor Swift's Red Wraps as All-Time Country Tour". Billboard. Archived from the original on June 1, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  127. ↑ Welch, Andy (April 6, 2014). "Taylor Swift breaks China ticket sales record on 'Red' tour". NME. Archived from the original on February 17, 2019. Retrieved February 17, 2019.
  128. ↑ "Grammys 2014: The complete list of nominees and winners". Los Angeles Times. January 26, 2014. Archived from the original on March 4, 2015. Retrieved January 25, 2015.
  129. ↑ "VMAs: The 2013 Winner's List". Entertainment Weekly. August 25, 2013. Archived from the original on March 9, 2016. Retrieved August 25, 2013.
  130. ↑ Gregoire, Carolyn (November 19, 2012). "Taylor Swift AMA Awards 2012: Pop Star Performs 'I Knew You Were Trouble' (Video)". HuffPost. Archived from the original on May 26, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  131. ↑ Payne, Chris (November 25, 2013). "Taylor Swift & Justin Timberlake Win Big at American Music Awards". Billboard. Archived from the original on November 24, 2015. Retrieved November 21, 2015.
  132. ↑ "NSAI Songwriter/Artists of the Year". Nashville Songwriters Association International. Archived from the original on August 19, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  133. ↑ Caramanica, Jon (November 7, 2013). "Country Awards Hold Swift Close". The New York Times. Archived from the original on November 11, 2013. Retrieved April 3, 2014.
  134. ↑ "Taylor Swift's Boyfriend Timeline: 10 Relationships & Their Songs". Billboard. December 30, 2014. Archived from the original on August 26, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  135. ↑ Labrecque, Jeff (December 12, 2013). "'12 Years a Slave' and 'American Hustle' lead Golden Globe nominees". Entertainment Weekly. Archived from the original on March 23, 2015. Retrieved December 12, 2013.
  136. ↑ Bonaguro, Alison (January 25, 2013). "News: Offstage: Tim McGraw Wanted to Make Taylor Swift Duet an Event". CMT. Archived from the original on July 12, 2015. Retrieved February 25, 2013.
  137. ↑ Blistein, Doyle (June 4, 2013). "Taylor Swift Joins Rolling Stones for 'As Tears Go By'". Rolling Stone. Archived from the original on June 9, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  138. ↑ ۱۳۸٫۰ ۱۳۸٫۱ The Rolling Stones (June 4, 2013), The Rolling Stones & Taylor Swift – As Tears Go By – Live in Chicago, archived from the original on February 13, 2016, retrieved August 23, 2017
  139. ↑ "Taylor Swift Joins Florida Georgia Line Onstage for 'Cruise'". Taste of Country. March 2, 2013. Archived from the original on March 16, 2013. Retrieved March 29, 2013.
  140. ↑ Collin, Robbie (July 26, 2012). "The Lorax, review". The Daily Telegraph. Archived from the original on September 17, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  141. ↑ Beard, Lanford (May 1, 2013). "Taylor Swift says 'I do' to 'New Girl'". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 8, 2016. Retrieved August 4, 2016.
  142. ↑ Busis, Hillary (September 27, 2013). "Taylor Swift will co-star in long-awaited adaptation of 'The Giver'". Entertainment Weekly. Archived from the original on December 21, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  143. ↑ Peterson, Price (March 31, 2014). "Taylor Swift Moves into NYC Apartment Built Over Mysterious River of Pink Slime". The Atlantic. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  144. ↑ 1989 (Compact disc liner notes). Big Machine Records. 2014. BMRBD0500A.
  145. ↑ Stutz, Colin (October 16, 2014). "Watch Taylor Swift's '1989' Secret Sessions Behind The Scenes Video". Billboard. Archived from the original on June 5, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  146. ↑ Mansfield, Brian (August 18, 2014). "Taylor Swift debuts 'Shake It Off,' reveals '1989' album". USA Today. Archived from the original on August 19, 2014. Retrieved August 19, 2014.
  147. ↑ "1989 by Taylor Swift". Metacritic. Archived from the original on August 17, 2016. Retrieved August 15, 2016.
  148. ↑ Caulfield, Keith (November 4, 2014). "Taylor Swift's "1989" debuts with 1.287 million copies sold". Billboard. Archived from the original on November 5, 2014. Retrieved November 4, 2014.
  149. ↑ Swatman, Rachel (August 31, 2015). "Taylor Swift enters Guinness World Records 2016 with yet another record-breaking achievement". Guinness World Records. Archived from the original on September 3, 2015. Retrieved July 31, 2016.
  150. ↑ ۱۵۰٫۰ ۱۵۰٫۱ "Taylor Swift named IFPI Global Recording Artist of 2014". International Federation of the Phonographic Industry. February 23, 2015. Archived from the original on June 18, 2015. Retrieved February 24, 2015.
  151. ↑ Trust, Gray (August 27, 2014). "Taylor Swift's 'Shake It Off' Debuts at No. 1 on Hot 100". Billboard. Archived from the original on October 21, 2014. Retrieved August 27, 2014.
  152. ↑ "Taylor Swift – Chart History: Hot 100". Billboard. Retrieved September 18, 2016.
  153. ↑ Trust, Gary (November 19, 2014). "Taylor Swift Makes Hot 100 History With 'Blank Space'". Billboard. Archived from the original on February 18, 2017. Retrieved August 29, 2017.
  154. ↑ Strecker, Erin (July 6, 2015). "Taylor Swift's 'Blank Space' the Fastest Video to Reach 1 Billion Views on Vevo". Billboard. Archived from the original on May 8, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  155. ↑ Stutz, Colin (July 21, 2015). "2015 MTV Video Music Awards Nominees Revealed: Taylor Swift, Kendrick Lamar, Ed Sheeran & More". Billboard. Archived from the original on July 24, 2015. Retrieved August 15, 2016.
  156. ↑ "Live Music's $20 Billion Year: The Grateful Dead's Fare Thee Well Reunion, Taylor Swift, One Direction Top Boxscore's Year-End". Billboard. Archived from the original on December 14, 2015.
  157. ↑ "Taylor Swift: 2014 Billboard Woman of the Year". Billboard. October 10, 2014. Archived from the original on June 1, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  158. ↑ Payne, Chris (November 23, 2014). "Taylor Swift Wins Dick Clark Award of Excellence at 2014, Presented by Diana Ross". Billboard. Archived from the original on July 4, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  159. ↑ ۱۵۹٫۰ ۱۵۹٫۱ Jonze, Tim (February 25, 2015). "Taylor Swift wins international female solo artist at Brit awards 2015". The Guardian. Archived from the original on January 1, 2016. Retrieved April 11, 2015.
  160. ↑ Betts, Stephen L. (March 25, 2015). "2015 ACM Award Milestone Winners Include Swift, Lambert". Rolling Stone. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  161. ↑ Lynch, Joe (February 19, 2016). "Taylor Swift Joins Elite Club to Win Grammy Album of the Year More Than Once: See the Rest". Billboard. Archived from the original on March 1, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  162. ↑ Lara, Maria Mercedes. "Calvin Harris Spends the Night at Taylor Swift's LA Home". People. Archived from the original on June 29, 2016. Retrieved May 24, 2015.
  163. ↑ Rhodan, Maya (June 25, 2015). "Taylor Swift and Calvin Harris Are the Highest-Paid Celebrity Couple". Time. Archived from the original on June 29, 2016. Retrieved June 26, 2015.
  164. ↑ Chiu, Melody (June 1, 2016). "Taylor Swift and Calvin Harris Split After 15 Months Together". People. Archived from the original on June 29, 2016. Retrieved June 1, 2016.
  165. ↑ Spanos, Brittany (July 13, 2016). "Taylor Swift Co-Wrote Calvin Harris' Smash Hit 'This Is What You Came For'". Rolling Stone. Archived from the original on July 30, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  166. ↑ Lewis, Anna (July 15, 2016). "Tom Hiddleston finally tells us the truth about his relationship with Taylor Swift". Cosmopolitan. Archived from the original on July 17, 2016. Retrieved January 8, 2019.
  167. ↑ Schillaci, Sophie (August 18, 2015). "Taylor Swift Tearfully Addresses Mom's Cancer Battle as She Performs 'Ronan'". Entertainment Tonight. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  168. ↑ Daly, Thomas J. (January 13, 2016). "Taylor Swift's Trademark Play". The National Law Review. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved January 23, 2016.
  169. ↑ Lewis, Anna (November 10, 2017). "Taylor Swift and Tom Hiddleston: a timeline of their very short relationship". Cosmopolitan. Archived from the original on February 11, 2017. Retrieved January 8, 2019.
  170. ↑ "Taylor Swift Still Happily Dating and 'Unconditionally' Supported by Joe Alwyn". Elle. France. Archived from the original on November 22, 2018. Retrieved November 29, 2018.
  171. ↑ Bailey, Alyssa (November 1, 2016). "Which Ex Is This New Taylor Swift Song 'Better Man' About?". Elle. Archived from the original on November 10, 2016. Retrieved November 1, 2016.
  172. ↑ "Taylor Swift, pop princess, wins song of the year at the CMA Awards". USA Today. Archived from the original on November 9, 2017. Retrieved November 9, 2017.
  173. ↑ "Discography Taylor Swift". Swedish Charts. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved July 11, 2014.
  174. ↑ Trust, Gary (February 21, 2017). "Ed Sheeran Tops Hot 100, Katy Perry Debuts at No. 4 & Bruno Mars, Rihanna & The Weeknd All Hit Top 10". Billboard. Archived from the original on February 22, 2017. Retrieved February 22, 2017.
  175. ↑ France, Lisa Respers (August 28, 2017). "MTV Video Music Awards 2017: Winners list". CNN. Archived from the original on August 27, 2017. Retrieved August 28, 2017.
  176. ↑ Yahr, Emily (December 6, 2017). "Taylor Swift explains her blunt testimony during her sexual assault trial". The Washington Post. Retrieved February 1, 2020.
  177. ↑ Gonzalez, Sandra; McLean, Scott; Weisfeldt, Sara; Gauk-Roger, Topher (August 15, 2017). "Taylor Swift wins court case". CNN. Archived from the original on August 19, 2017. Retrieved August 20, 2017.
  178. ↑ "Taylor Swift wipes social media profiles, fuelling expectations of new album". The Daily Telegraph. August 18, 2017. Archived from the original on January 8, 2019. Retrieved August 19, 2019.
  179. ↑ Aswad, Jem (August 24, 2017). "Taylor Swift's New Single, 'Look What You Made Me Do,' Arrives (Listen)". Variety. Archived from the original on August 28, 2017. Retrieved August 29, 2017.
  180. ↑ Peak positions:
    "Taylor Swift Scores Fifth No. 1 Single". Australian Recording Industry Association. September 2, 2017. Archived from the original on September 2, 2017. Retrieved September 2, 2017.
    "IRMA – Irish Charts". Irish Recorded Music Association. Archived from the original on June 14, 2017. Retrieved September 2, 2017.
    "NZ Top 40 Singles Chart". Recorded Music NZ. September 4, 2017. Archived from the original on September 1, 2017. Retrieved September 1, 2017.
    White, Jack (September 1, 2017). "Taylor Swift scores first Number 1 on the Official Singles Chart with 'LWYMMD'". Official Charts Company. Archived from the original on September 2, 2017. Retrieved September 1, 2017.
  181. ↑ ۱۸۱٫۰ ۱۸۱٫۱ Trust, Gary (September 11, 2017). "Taylor Swift at Nos. 1 & 4 on Billboard Hot 100, as Cardi B Moves Up to No. 2". Billboard. Archived from the original on September 21, 2017. Retrieved October 30, 2017.
  182. ↑ Lewis, Randy (August 29, 2017). "Taylor Swift's 'Look What You Made Me Do' video bashes another YouTube record". Los Angeles Times. Archived from the original on August 29, 2017. Retrieved August 29, 2017.
  183. ↑ "Top 40 Rhythmic Future Releases". All Access Media Group. Archived from the original on October 23, 2017. Retrieved October 23, 2017.
  184. ↑ "Taylor Swift holds No. 1 for second week". Australian Recording Industry Association. September 9, 2017. Archived from the original on September 17, 2017. Retrieved October 7, 2017.
  185. ↑ Brandle, Lars (October 20, 2017). "Taylor Swift's 'Gorgeous' New Single Has Arrived: Listen". Billboard. Archived from the original on October 20, 2017. Retrieved December 7, 2017.
    Iasimone, Ashley; Brandle, Lars (November 3, 2017). "Taylor Swift Debuts 'Call It What You Want': Watch Lyric Video". Billboard. Archived from the original on December 5, 2017. Retrieved December 7, 2017.
    "BBC – Radio 1 – Playlist". BBC Radio 1. Archived from the original on January 12, 2018. Retrieved January 12, 2018.
  186. ↑ Levine, Robert (November 22, 2017). "Taylor Swift Schools the Music Industry Once Again, While Streaming Services Wring Their Hands". Billboard. Archived from the original on November 30, 2017. Retrieved December 2, 2017.
  187. ↑ "Official: Taylor Swift's 'Reputation' Album Sells 1.2M Copies in US During First Week". Billboard. Archived from the original on November 30, 2017. Retrieved May 29, 2018.
  188. ↑ Brandle, Lars (November 20, 2017). "Taylor Swift's 'Reputation' Rules Australia's Albums Chart". Billboard. Archived from the original on November 20, 2017. Retrieved December 2, 2017.
  189. ↑ "Taylor Swift Chart History". Billboard. Archived from the original on December 7, 2017. Retrieved December 2, 2017.
  190. ↑ Aswad, Jem (November 12, 2017). "Taylor Swift Strips Things Down for 'Saturday Night Live' Performances (Watch)". Variety. Archived from the original on November 15, 2017. Retrieved November 18, 2017.
  191. ↑ "Taylor Swift Chart History". Billboard. Archived from the original on March 8, 2018. Retrieved April 7, 2018.
  192. ↑ Trust, Gary. "Taylor Swift's 'New Year's Day' Goes to Country Radio: Is Country Ready for It?". Billboard. Archived from the original on December 5, 2017. Retrieved April 13, 2018.
    Braca, Nina. "Taylor Swift to Release 'Delicate' Music Video at iHeart Radio Music Awards". Billboard. Archived from the original on April 14, 2018. Retrieved April 13, 2018.
  193. ↑ Hudak, Joseph. "Sugarland Announce New Album 'Bigger,' Taylor Swift Collaboration". Rolling Stone. Archived from the original on April 14, 2018. Retrieved April 13, 2018.
  194. ↑ Stubblebine, Allison (November 13, 2017). "Taylor Swift Announces First Round of Reputation Stadium Tour Dates". Billboard. Archived from the original on November 14, 2017. Retrieved November 18, 2017.
  195. ↑ Frankenberg, Eric (November 30, 2018). "Taylor Swift's Reputation Stadium Tour Breaks Record for Highest-Grossing U.S. Tour". Billboard. Archived from the original on December 1, 2018. Retrieved December 2, 2018.
  196. ↑ Frankenberg, Eric (December 6, 2018). "Taylor Swift Closes Reputation Stadium Tour with $345 Million". Billboard. Archived from the original on December 9, 2018. Retrieved December 22, 2018.
  197. ↑ McIntyre, Hugh (December 6, 2018). "These Are The 10 Highest-Grossing Tours of 2018". Forbes. Archived from the original on December 7, 2018. Retrieved December 22, 2018.
  198. ↑ Havens, Lyndsey (October 9, 2018). "Taylor Swift Breaks an All-Time AMA Record – And Urges People to Vote in Midterm Elections". Billboard. Archived from the original on October 10, 2018. Retrieved October 10, 2018.
  199. ↑ Wang, Amy X. (November 19, 2018). "Taylor Swift's New Record Deal Affects Thousands of Other Musicians". Rolling Stone. Archived from the original on November 26, 2018. Retrieved November 26, 2018.
    Willman, Chris (August 27, 2018). "Taylor Swift Stands to Make Music Business History as a Free Agent". Variety. Archived from the original on August 29, 2018. Retrieved August 29, 2018.
    Aswad, Jem; Willman, Chris (November 19, 2018). "Taylor Swift Signs New Deal With Universal Music Group". Variety. Archived from the original on November 19, 2018. Retrieved November 19, 2018.
  200. ↑ Reitman, Shelby (November 30, 2018). "Taylor Swift Shares Reputation Stadium Tour 'Surprise' Songs Playlist". Billboard. Archived from the original on January 4, 2019. Retrieved June 17, 2019.
  201. ↑ Reitman, Shelby (November 30, 2018). "Taylor Swift Shares Reputation Stadium Tour 'Surprise' Songs Playlist". Billboard. Archived from the original on January 4, 2019. Retrieved June 17, 2019.
  202. ↑ Stiernberg, Bonnie (December 31, 2018). "Taylor Swift's 'Reputation' Hits Netflix: Twitter Reacts". Billboard. Archived from the original on January 4, 2019. Retrieved June 16, 2019.
  203. ↑ McKenna, Lyndsey (August 23, 2019). "Stream Taylor Swift's New Album, 'Lover'". NPR. Retrieved September 10, 2019.
  204. ↑ Trust, Gary (May 6, 2019). "Lil Nas X's 'Old Town Road' Tops Billboard Hot 100 For Fifth Week, Taylor Swift's 'Me!' Vaults to No. 2". Billboard. Retrieved June 14, 2019.
  205. ↑ McIntyre, Hugh (April 27, 2019). "Taylor Swift's 'Me!' Music Video Has Already Broken A Very Important YouTube Record". Forbes. Retrieved June 14, 2019.
  206. ↑ Vanderhoof, Erin (August 23, 2019). "Taylor Swift's Lover Could Hold the Key to Pop Music's Survival". Vanity Fair. Retrieved January 9, 2019.
  207. ↑ "Billboard Staffers Discuss Taylor Swift's No. 2 Hot 100 Debut For 'You Need to Calm Down'". Billboard. Jun 25, 2019. Retrieved September 10, 2019.
  208. ↑ Trust, Gary (August 12, 2019). "Lil Nas X's 'Old Town Road' Leads Billboard Hot 100 for 19th Week, Ariana Grande & Social House's 'Boyfriend' Debuts in Top 10". Billboard. Retrieved August 12, 2019.
  209. ↑ Shaffer, Claire (July 23, 2019). "Taylor Swift Releases Intimate New Song 'The Archer'". Rolling Stone. Retrieved September 10, 2019.
  210. ↑ Stiernberg, Bonnie (August 16, 2019). "Taylor Swift Releases 'Lover': Stream It Now". Billboard. Archived from the original on August 16, 2019. Retrieved August 16, 2019.
  211. ↑ "Lover by Taylor Swift". Metacritic. Retrieved September 4, 2019.
  212. ↑ Caulfield, Keith (September 1, 2019). "Official: Taylor Swift's 'Lover' Debuts at No. 1 on Billboard 200 Chart With 867,000 Units Earned in First Week in U.S." Billboard. Archived from the original on September 1, 2019. Retrieved September 2, 2019.
  213. ↑ Caulfield, Keith (September 1, 2019). "Official: Taylor Swift's 'Lover' Debuts at No. 1 on Billboard 200 Chart With 867,000 Units Earned in First Week in U.S." Billboard. Retrieved September 1, 2019.
  214. ↑ Sisario, Ben (November 8, 2019). "Taylor Swift's 'Lover' Is No. 1, but Falls Short of a Million Sales". The New York Times. Archived from the original on September 4, 2019. Retrieved September 4, 2019.
  215. ↑ Trust, Gary (September 3, 2019). "All 18 Songs From Taylor Swift's New Album 'Lover' Chart On the Billboard Hot 100". Billboard. Retrieved September 10, 2019.
  216. ↑ Grein, Paul (August 26, 2019). "12 Records That Were Set at the 2019 VMAs". Billboard. Retrieved January 11, 2020.
  217. ↑ "MTV VMAs 2019 Winners: See the Full List Here". Pitchfork. August 27, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  218. ↑ "Arashi Best-Of Tops Taylor Swift for IFPI's Best-Selling Album of 2019". Billboard. March 19, 2020. Retrieved March 21, 2020.
  219. ↑ Cirisano, Tatiana (March 2, 2020). "Taylor Swift Crowned IFPI's Global Best-Selling Artist". Billboard. Retrieved March 2, 2020.
  220. ↑ ۲۲۰٫۰ ۲۲۰٫۱ Grady, Constance (September 1, 2019). "The Taylor Swift/Scooter Braun controversy, explained". Vox. Retrieved August 23, 2019.
  221. ↑ "Taylor Swift wants to re-record her old hits". BBC News. August 22, 2019. Retrieved August 22, 2019.
  222. ↑ Aniftos, Rania (November 14, 2019). "Taylor Swift Says Scooter Braun & Scott Borchetta Won't Let Her Perform Her Old Songs at 2019 AMAs". Billboard. Retrieved November 15, 2019.
  223. ↑ Aswad, Jem (November 15, 2019). "Big Machine Records Denies Taylor Swift's Claims of Blocking Music Use". Variety. Retrieved November 15, 2019.
  224. ↑ Monroe, Jazz (November 15, 2019). "Taylor Swift's Ex-Label Denies She's Banned From Playing Old Songs on TV". Pitchfork. Retrieved November 15, 2019.
  225. ↑ Blistein, Jon (November 15, 2019). "Big Machine, Taylor Swift Camp Spar Over American Music Awards, Netflix Controversy". Rolling Stone. Retrieved November 15, 2019.
  226. ↑ Cirisano, Tatiana (November 18, 2019). "Taylor Swift Cleared by Big Machine to Perform Old Songs at AMAs". Billboard. Retrieved November 23, 2019.
  227. ↑ Henderson, Cydney (April 23, 2020). "Taylor Swift Slams Big Machine's New Unauthorized Live Album as 'Shameless Greed'". USA Today. Retrieved April 23, 2020.
  228. ↑ Kreps, Daniel (April 23, 2020). "Taylor Swift Decries Impending Release of Unauthorized 2008 Live Album". Rolling Stone. Retrieved April 23, 2020.
  229. ↑ Aniftos, Rania (November 15, 2019). "Taylor Swift Releases 'Beautiful Ghosts,' Co-Written With Andrew Lloyd Webber for 'Cats' Film". Billboard. Retrieved November 15, 2019.
  230. ↑ Kaufman, Gil (December 5, 2019). "Cancel All Your Holiday Plans, Taylor Swift Is About to Drop a New Christmas Song". Billboard. Retrieved December 5, 2019.
  231. ↑ "Look What the Cats Trailer Dragged In". GQ. July 18, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  232. ↑ Rooney, David (December 18, 2019). "'Cats': Film Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on December 20, 2019. Retrieved December 21, 2019.
  233. ↑ Mamo, Heran (January 15, 2020). "Taylor Swift 'Miss Americana' Netflix Doc Has a Release Date & We're So Ready for It". Billboard. Retrieved January 19, 2020.
  234. ↑ "Miss Americana (2020)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. Retrieved February 2, 2020.
  235. ↑ Willman, Chris (January 21, 2020). "Taylor Swift: No Longer 'Polite at All Costs'". Variety. Retrieved January 21, 2020.
  236. ↑ Willman, Chris (February 6, 2020). "Taylor Swift Moves to Universal Music Publishing Group with New Pact". Variety. Retrieved February 6, 2020.
  237. ↑ Peters, Mitchell (Feb 17, 2020). "Taylor Swift Teases 'The Man -- Live from Paris' Song & Video Release Date". Billboard. Retrieved Feb 18, 2020.
  238. ↑ Aniftos, Rania (February 27, 2020). "Watch Taylor Swift Manspread and Mark a Wall Standing Up in Mind-Blowing 'The Man' Video". Billboard. Retrieved February 28, 2020.
  239. ↑ Kreps, Daniel (April 17, 2020). "Taylor Swift Cancels All 2020 Tour Dates Due to Coronavirus". Rolling Stone. Retrieved April 17, 2020.
  240. ↑ Bloom, Madison (May 17, 2020). "Listen to Taylor Swift's 'City of Lover' Film Soundtrack". Pitchfork. Retrieved May 20, 2020.
  241. ↑ Petski, Denise (June 7, 2020). "YouTube Reschedules Virtual Commencement Ceremony With The Obamas, Beyoncé Due To George Floyd Memorial Service – Watch". Deadline Hollywood. Retrieved June 29, 2020.
  242. ↑ Lynch, Joe (June 26, 2020). "Taylor Swift Calls Out U.S. Census for Transgender Erasure". Billboard. Retrieved June 29, 2020.
  243. ↑ Harrison, Ellie (July 23, 2020). "Taylor Swift to release surprise new album Folklore". The Independent. Retrieved July 23, 2020.
  244. ↑ Lipshutz, Jason (July 24, 2020). "Taylor Swift's 'Folklore': There's Nothing Quiet About This Songwriting Tour De Force". Billboard. Retrieved July 24, 2020.
  245. ↑ McHenry, Jackson (July 23, 2020). "Taylor Swift Wants to Sell You a 'Cardigan' Cardigan". Vulture. Archived from the original on July 23, 2020. Retrieved July 27, 2020.
  246. ↑ Carras, Christi (July 24, 2020). "Reviews of Taylor Swift's 'Folklore' album are in. Here's what critics are saying". Los Angeles Times. Retrieved July 31, 2020.
  247. ↑ Countryman, Eli (2020-07-31). "Taylor Swift's 'Folklore' Sells Over 2 Million Copies in First Week". Variety. Retrieved 2020-08-01.
  248. ↑ Beresford, Trilby (July 25, 2020). "Taylor Swift's 'Folklore' Album Exceeds 1.3M Copies Sold in 24 Hours". The Hollywood Reporter. Retrieved July 27, 2020.
  249. ↑ "Taylor Swift breaks 24 hour streaming record on Spotify for 8th album folklore". Guinness World Records. 2020-07-29. Retrieved 2020-08-01.
  250. ↑ Cairns, Dan (March 5, 2009). "Swift rise of the anti-diva". The Australian. Archived from the original on December 24, 2014. Retrieved July 2, 2012.
  251. ↑ Bream, Jon (December 7, 2007). "Music: OMG! Taylor's senior year". Star Tribune. Archived from the original on July 12, 2015. Retrieved July 1, 2012.
  252. ↑ ۲۵۲٫۰ ۲۵۲٫۱ Newman, Melinda (December 19, 2008). "Taylor Swift Sessions Interview". AOL. Archived from the original on October 9, 2012. Retrieved March 25, 2011.
  253. ↑ "Swift starts world tour in Asia, pushes "Speak Now' in NY". Country Standard Time. October 23, 2007. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  254. ↑ "News: 20 Questions With Taylor Swift". CMT. November 12, 2007. Archived from the original on November 17, 2014. Retrieved April 18, 2012.
  255. ↑ McCafferty, Dennis (April 13, 2008). "Taylor's Swift rise". USA Weekend. Archived from the original on November 14, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  256. ↑ "Interview with Taylor Swift". Time. April 23, 2009. Archived from the original on October 23, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  257. ↑ "Taylor Swift Style: Singer Won't Take Her Clothes Off, Wants People To Focus On Music". HuffPost. October 23, 2012. Archived from the original on January 4, 2015. Retrieved January 4, 2015.
  258. ↑ "InStyle meets country singing sensation Taylor Swift". InStyle UK. October 26, 2010. Archived from the original on May 27, 2013. Retrieved May 29, 2012.
  259. ↑ Bonaguro, Alison (July 25, 2011). "News: Offstage: Taylor Swift Plays Dixie Chicks for a Dixie Chick". CMT. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  260. ↑ Roland, Tom (December 2, 2011). "Taylor Swift: Billboard's Woman of the Year". Billboard. Archived from the original on February 3, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  261. ↑ "Taylor Swift Goes Record Shopping with EW". Entertainment Weekly. October 15, 2010. Archived from the original on March 29, 2015. Retrieved October 23, 2012.
  262. ↑ "Taylor Swift's Favorite Music". The Oprah Winfrey Show. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved October 23, 2012.
  263. ↑ ۲۶۳٫۰ ۲۶۳٫۱ Mansfield, Brian (October 23, 2010). "Taylor Swift learns to 'Speak Now,' reveal her maturity". USA Today. Archived from the original on November 4, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  264. ↑ "Rolling in the Trophies? – Adele". People. February 6, 2012. Archived from the original on June 1, 2012. Retrieved July 3, 2012.
  265. ↑ "Taylor Swift Goes Record Shopping with EW". Entertainment Weekly. Archived from the original on May 2, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  266. ↑ "Our Interview with Taylor Swift" (Blog). Channelguidemagblog.com. November 2, 2008. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved February 25, 2013.
  267. ↑ Van Meter, Jonathan (January 17, 2012). "Taylor Swift: The Single Life". Vogue. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved July 3, 2012.
  268. ↑ Adams, Cameron (May 16, 2013). "Taylor Swift is happy to be your break-up musician". News.com.au. Archived from the original on May 19, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  269. ↑ Vena, Jocelyn (January 26, 2009). "Taylor Swift Blogs About 'Life-Changing' Cameo On 'CSI,' Britney Spears Poster". MTV. Archived from the original on April 4, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  270. ↑ "Taylor Swift Loves Hanson". Fox.com.au. May 9, 2013. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  271. ↑ "Taylor Swift Tweets Her Love of Dashboard Confessional". Taste of Country. April 1, 2011. Archived from the original on May 1, 2013. Retrieved October 23, 2012.
  272. ↑ Bonaguro, Alison (August 10, 2011). "News: Offstage: Taylor Swift Covers Fall Out Boy". CMT. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved October 23, 2012.
  273. ↑ "See Taylor Swift's List of Music You Should Hear". Amazon.com. Archived from the original on November 4, 2014. Retrieved October 23, 2012.
  274. ↑ "Taylor Swift's 'musical crush' Justin Timberlake helps her end historic Staples Center run". LA Times. August 27, 2015. Retrieved March 28, 2020.
  275. ↑ "'Anything That Connects': A Conversation With Taylor Swift". NPR Music. October 31, 2014. Retrieved October 26, 2019.
  276. ↑ Eells, Josh (September 8, 2014). "The Reinvention of Taylor Swift". Rolling Stone. Archived from the original on June 4, 2016. Retrieved June 8, 2016.
  277. ↑ Rogers, Ray (May 25, 2013). "Taylor Swift: Billboard Music Award Wins Were a 'Wonderful Feeling'". Billboard. Retrieved June 2, 2019.
  278. ↑ Richards, Will (October 30, 2019). "Pete Wentz and Lana Del Rey are Taylor Swift's favourite lyricists". NME. Retrieved May 14, 2020.
  279. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Taylor Swift | Biography & History". AllMusic. Retrieved April 14, 2020.
  280. ↑ ۲۸۰٫۰ ۲۸۰٫۱ Sheffield, Rob (September 21, 2017). "All 129 of Taylor Swift's Songs, Ranked". Rolling Stone. Retrieved October 13, 2019.
  281. ↑ "Taylor Swift Biography". Rolling Stone. Archived from the original on July 9, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  282. ↑ Carson, Sarah (October 24, 2016). "The Story of Taylor Swift: 10 years at the top in her own lyrics". The Daily Telegraph. Retrieved September 14, 2019.
  283. ↑ Cooper, Peter (October 26, 2014). "Taylor Swift reaches a turning point with '1989'". The Tennessean. Archived from the original on September 24, 2016. Retrieved April 11, 2015.
  284. ↑ "Women Who Rock: The 50 Greatest Albums of All Time: Taylor Swift, 'Speak Now'". Rolling Stone. June 22, 2012. Archived from the original on July 12, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  285. ↑ "Pop and Rock Listings July 22 – 28". The New York Times. July 21, 2011. Archived from the original on January 28, 2012. Retrieved July 12, 2012.
  286. ↑ ۲۸۶٫۰ ۲۸۶٫۱ ۲۸۶٫۲ Petridis, Alexis (March 6, 2009). "Taylor Swift: Fearless". The Guardian. London. Archived from the original on October 16, 2013. Retrieved June 24, 2012.
  287. ↑ ۲۸۷٫۰ ۲۸۷٫۱ Schillaci, Sophie A. (August 25, 2011). "Taylor Swift at Staples Center: Concert Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  288. ↑ Powers, Ann (October 25, 2010). "Album review: Taylor Swift's 'Speak Now'". Los Angeles Times (Blog). Archived from the original on October 28, 2010. Retrieved October 25, 2010.
  289. ↑ Sheffield, Rob (October 26, 2010). "Speak Now". Rolling Stone. Archived from the original on January 18, 2011. Retrieved June 15, 2012.
  290. ↑ Weber, Theon (November 3, 2010). "The Iceberg Songs of Taylor Swift". The Village Voice. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 3, 2010.
  291. ↑ Powers, Ann (October 30, 2014). "The Many New Voices Of Taylor Swift". NPR Music. Retrieved October 26, 2019.
  292. ↑ Reed, James (October 24, 2010). "Swift's ascent continues with arrival of new album". Boston Globe. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved August 23, 2016.
  293. ↑ "Taylor Swift gets mixed reviews at Grammys". The Tennessean (Blog). February 1, 2010. Archived from the original on July 13, 2015. Retrieved June 24, 2012.
  294. ↑ Roland, Tom (October 15, 2010). "Taylor Swift: The Billboard Cover Story". Billboard. Archived from the original on October 18, 2010. Retrieved July 3, 2012.
  295. ↑ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift Is Angry, Darn It". The New York Times. Archived from the original on September 11, 2012. Retrieved June 24, 2012.
  296. ↑ "Taylor Swift on Performing, Her Friends, and Favorite Songs". Teen Vogue. June 27, 2011. Archived from the original on July 5, 2018. Retrieved March 5, 2019.
  297. ↑ "Cover Preview: Taylor Swift Fights Back About Her Love Life, the Hyannis Port House—and Has Words for Tina Fey and Amy Poehler". Vanity Fair. March 5, 2013. Archived from the original on August 8, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  298. ↑ Farley, Christopher John (October 22, 2010). "Taylor Swift's Solo Act". The Wall Street Journal. Archived from the original on February 1, 2015. Retrieved May 24, 2012.
  299. ↑ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift Is Angry, Darn It". The New York Times. Archived from the original on September 11, 2012. Retrieved July 2, 2012.
  300. ↑ "John Mayer: Taylor Swift's 'Dear John' Song 'Humiliated Me'". Rolling Stone. June 6, 2012. Archived from the original on June 23, 2012. Retrieved June 24, 2012.
  301. ↑ Weber, Theon (November 3, 2010). "The Iceberg Songs of Taylor Swift". The Village Voice. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved July 30, 2012.
  302. ↑ "Stop Asking Taylor Swift to Apologize for Writing Songs About Ex-Boyfriends – The Cut". New York. November 16, 2012. Archived from the original on November 27, 2012. Retrieved February 25, 2013.
  303. ↑ "Her Song: Talking Taylor Swift – Post Rock". The Washington Post. Archived from the original on July 11, 2011. Retrieved July 30, 2012.
  304. ↑ Dominus, Susan (November 16, 2012). "The Many Insecurities of Taylor Swift". The New York Times. Archived from the original on June 17, 2016.
  305. ↑ Willman, Chris (October 10, 2010). "Princess Crossover". New York. Archived from the original on July 27, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  306. ↑ Kelly, James (August 26, 2009). "Taylor Swift writing her own songs and rules". The Atlanta Journal-Constitution. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved July 30, 2012.
  307. ↑ Yuan, Jada (December 30, 2009). "Microwaving a tragedy: The marriage of romance and romanticism in '00s pop". Las Vegas Weekly. Archived from the original on December 21, 2013. Retrieved August 17, 2012.
  308. ↑ Rotman, Natalie (January 9, 2009). "Colbie Caillat has 'Breakthrough' with sophomore CD". Reading Eagle. Archived from the original on December 21, 2013. Retrieved August 17, 2012.
  309. ↑ ۳۰۹٫۰ ۳۰۹٫۱ Weber, Theon (November 3, 2010). "The Iceberg Songs of Taylor Swift". The Village Voice. New York. Archived from the original on July 7, 2012. Retrieved July 12, 2012.
  310. ↑ Rosen, Jody (November 13, 2008). "Fearless". Rolling Stone. Archived from the original on August 15, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  311. ↑ Keefe, Jonathan (October 22, 2012). "Taylor Swift: Red". Slant Magazine. Archived from the original on December 5, 2014. Retrieved February 25, 2013.
  312. ↑ Coscarelli, Joe (April 26, 2019). "Taylor Swift Releases 'Me!,' a New Song Featuring Brendon Urie". The New York Times. Archived from the original on May 15, 2019. Retrieved June 20, 2019.
  313. ↑ Twersky, Carolyn (February 27, 2020). "Every Easter Egg in Taylor Swift's New Music Video "The Man": As always, there are a ton". Seventeen. Retrieved May 13, 2020.
  314. ↑ Anitai, Tamar (August 27, 2010). "Video Premiere: Taylor Swift, 'Mine'". MTV News. Archived from the original on April 29, 2019.
  315. ↑ cmt.com staff (May 4, 2011). "Taylor Swift's "Mean" Video Debuts Friday". CMT. Archived from the original on June 19, 2019. Retrieved June 19, 2019.
  316. ↑ Bonaguro, Alison (May 6, 2011). "OFFSTAGE: Taylor Swift Isn't "Mean" at All, Director Says". CMT News. Archived from the original on June 19, 2019. Retrieved June 20, 2019.
  317. ↑ Swift, Taylor (November 29, 2011). "E! Online Will Debut "Ours" Music Video Fridaz December 2nd!". taylorswift.com. Archived from the original on December 2, 2011. Retrieved June 20, 2019.
  318. ↑ Iasimone, Ashley (December 4, 2011). "Taylor Swift Gives Behind-the-Scenes Look at 'Ours' Video – Webisode One". Taste of Country. Archived from the original on June 19, 2019.
  319. ↑ Tailor, Leena (September 1, 2017). "Exclusive: Taylor Swift's Director Joseph Kahn on How Her Image Invokes a Double Standard: 'She's a Genius'". etonline.com. Archived from the original on June 19, 2019.
  320. ↑ O'Connell, Michael (October 9, 2015). "Taylor Swift and Jimmy Fallon Among Early Emmy Winners". The Hollywood Reporter. Archived from the original on June 19, 2019.
  321. ↑ Forbes, Jihan (May 14, 2015). "Peep Taylor Swift's Star-Studded Cast for Her 'Bad Blood' Music Video". The Fashion Spot. Retrieved May 13, 2020.
  322. ↑ Kruh, Nancy (June 9, 2018). "Sugarland's Steamy 'Babe' Video Treatment Was Taylor Swift's Idea: 'She Reached Out to Us'". People. Archived from the original on May 2, 2019.
  323. ↑ Spanos, Brittany (April 25, 2019). "Watch Taylor Swift, Brendon Urie's Colorful 'ME!' Video". Rolling Stone. Archived from the original on April 26, 2019. Retrieved April 25, 2019.
  324. ↑ Moore, Sam (August 23, 2019). "Watch Taylor Swift's colourful new video for 'Lover'". NME. Archived from the original on August 27, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  325. ↑ Zemler, Emily (June 17, 2019). "Watch Taylor Swift Reunite With Katy Perry in 'You Need to Calm Down' Video". Rolling Stone. Archived from the original on June 17, 2019. Retrieved June 17, 2019.
  326. ↑ Mylrea, Hannah (February 28, 2020). "Every incredible Easter Egg in Taylor Swift's 'The Man' video". NME. Retrieved March 9, 2020.
  327. ↑ Spanos, Brittany; Legaspi, Althea (July 24, 2020). "Taylor Swift Blends Fantastical With Personal in 'Cardigan' Video". Rolling Stone. Retrieved July 27, 2020.
  328. ↑ ۳۲۸٫۰ ۳۲۸٫۱ Meddings, Jacqui (October 31, 2014). "Taylor Swift is our new cover goddess". Cosmopolitan. Archived from the original on July 14, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  329. ↑ Davis, Allison P. (June 28, 2013). "The Taylor Swift Slut-Shaming Continues – The Cut". New York. Archived from the original on October 12, 2013. Retrieved November 17, 2013.
  330. ↑ Chang, Bee-Shyuan (March 15, 2013). "Taylor Swift Gets Some Mud on Her Boots". The New York Times. Archived from the original on March 22, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  331. ↑ "On the Road with Best Friends Taylor Swift and Karlie Kloss". Vogue. February 13, 2015. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 10, 2015.
  332. ↑ Dauphin, Chuck (March 24, 2015). "Ray Stevens Returns With 'Taylor Swift Is Stalkin' Me'". Billboard. Retrieved August 21, 2019.
  333. ↑ Willman, Chris (January 23, 2020). "Taylor Swift Opens Up About Overcoming Struggle With Eating Disorder". Variety. Retrieved January 25, 2020.
  334. ↑ Willman, Chris (October 17, 2012). "Taylor Swift Tapes VH1 'Storytellers'". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 23, 2012. Retrieved February 25, 2013.
  335. ↑ Moss, Hilary (April 2, 2012). "Michelle Obama Honors Taylor Swift, Taylor Swift So Honored". New York. Archived from the original on May 28, 2013. Retrieved March 6, 2013.
  336. ↑ Pacella, Megan (April 15, 2012). "Taylor Swift Reflects on Meeting First Lady Michelle Obama". Taste of Country. Archived from the original on April 14, 2012. Retrieved April 15, 2012.
  337. ↑ Berg, Madeline (November 18, 2015). "Taylor Swift Vs. Katy Perry: Which Star Rules Social Media?". Forbes. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved July 23, 2016.
  338. ↑ Strecker, Erin (January 27, 2015). "Read Taylor Swift's Sweet Message to Bullied Fan". Billboard. Archived from the original on January 30, 2015. Retrieved January 31, 2015.
  339. ↑ Taylor Swift's Gift Giving of 2014. December 31, 2014. Archived from the original on January 29, 2015. Retrieved January 31, 2015 – via YouTube.
  340. ↑ Stein, Jeannine (November 18, 2011). "Taylor Swift weighs in on being a role model". Los Angeles Times. Archived from the original on July 15, 2012. Retrieved April 18, 2012.
  341. ↑ McKnight, Jenni (May 20, 2013). "Billboard Music Awards: Taylor Swift thanks her fans for being her 'longest and best relationship'". Metro. Archived from the original on April 10, 2015. Retrieved April 4, 2015.
  342. ↑ Jo Sales, Nancy; Diehl, Jessica (April 2013). "Taylor Swift's Telltale Heart". Vanity Fair. Archived from the original on January 30, 2017. Retrieved February 4, 2017.
  343. ↑ Nisha Lilia Diu (April 3, 2011). "Taylor Swift: 'I won't do sexy shoots'". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on October 30, 2012. Retrieved February 4, 2017.
  344. ↑ Kessler, Zara (November 5, 2014). "Taylor Swift's Sexual Temptation". Bloomberg L.P. Archived from the original on July 28, 2016. Retrieved July 24, 2016.
  345. ↑ Holt, Emily (July 1, 2011). "American Idols: Icons of Stateside Style – Vogue Daily". Vogue. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved June 15, 2012.
  346. ↑ "People's Best Dressed, Taylor Swift Best Dressed 2014". People. September 17, 2014. Archived from the original on February 20, 2016. Retrieved December 1, 2015.
  347. ↑ Powell, Hannah Lyons (February 24, 2015). "Taylor Swift wins Woman of the Year award – ELLE Style Awards 2015". Elle. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved December 1, 2015.
  348. ↑ Roy, Jessica (May 18, 2015). "Taylor Swift Tops the 2015 Maxim Hot 100". Maxim. Archived from the original on December 21, 2015. Retrieved December 1, 2015.
  349. ↑ Brodsky, Rachel (June 13, 2019). "Taylor Swift Confirms Seventh Studio Album, 'Lover'". The Recording Academy. Retrieved May 13, 2020.
  350. ↑ "Taylor Swift, titan of pop music, announces new album". The Jakarta Post. Agence France-Presse. August 24, 2017. Retrieved May 13, 2020.
  351. ↑ "Taylor Swift: the country queen is dead, long live the pop princess". The Herald. June 19, 2015. Retrieved May 13, 2020.
  352. ↑ Roland, Tom (July 7, 2016). "Love Story: The Impact of Taylor Swift's First Decade in Music". Billboard. Retrieved December 31, 2019.
  353. ↑ ۳۵۳٫۰ ۳۵۳٫۱ Smith, Neil (June 22, 2015). "Five ways Taylor Swift is changing the world". BBC. Retrieved December 31, 2019.
  354. ↑ Catucci, Nick (August 23, 2019). "Taylor Swift Reaches For New Heights of Personal and Musical Liberation on 'Lover'". Rolling Stone. Retrieved May 20, 2020.
  355. ↑ Tannembaum, Rob (September 12, 2014). "4 Ways Billboard Woman of the Year Taylor Swift Changed Country Music". Billboard. Retrieved December 31, 2019.
  356. ↑ O'Connor, Roisin (2018-10-18). "Half of all new guitar players are women, a study has found". The Independent. Retrieved 2020-05-13.
  357. ↑ Ritchie, Mike (March 8, 2020). "Why Taylor Swift is making the ukulele cool again". The Herald. Retrieved March 9, 2020.
  358. ↑ Sutherland, Mark (December 13, 2019). "'I come with opinions about how we can better our industry': Taylor Swift - The Music Week interview". Music Week. Retrieved April 27, 2020.
  359. ↑ Singh-Kurtz, Sangeeta; Kopf, Dan (August 23, 2019). "Taylor Swift is the only artist who still sells CDs". Quartz. Retrieved July 2, 2020.
  360. ↑ Knopper, Steve (November 8, 2014). "Taylor Swift's Label Head Explains Spotify Removal". Rolling Stone. Archived from the original on April 21, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  361. ↑ Peters, Mitchell (June 21, 2015). "Taylor Swift Pens Open Letter Explaining Why '1989' Won't Be on Apple Music". Billboard. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  362. ↑ Halperin, Shirley (June 21, 2015). "Apple Changes Course After Taylor Swift Open Letter: Will Pay Labels During Free Trial". Billboard. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  363. ↑ Rosen, Christopher (June 25, 2015). "Taylor Swift is putting 1989 on Apple Music". Entertainment Weekly. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
  364. ↑ McIntyre, Hugh (June 21, 2015). "Taylor Swift's Letter To Apple: Stern, Polite, And Necessary". Forbes. Retrieved December 31, 2019.
  365. ↑ "Taylor Swift returns to Spotify on the day Katy Perry's album comes out". BBC News. June 9, 2017. Archived from the original on June 9, 2017. Retrieved June 9, 2017.
  366. ↑ Wang, Amy X. (November 19, 2018). "Taylor Swift's New Record Deal Affects Thousands of Other Musicians". Rolling Stone. Retrieved May 14, 2020.
  367. ↑ Livni, Ephrat (December 14, 2019). "Taylor Swift calls out "the unregulated world of private equity"". Quartz. Retrieved May 14, 2020.
  368. ↑ Kilpatrick, Mary (July 17, 2018). "Why Taylor Swift is a feminist icon". The Plain Dealer. Retrieved May 20, 2020.
  369. ↑ Ebbitt, Kathleen (May 21, 2015). "Taylor Swift is my feminist hero". Global Citizen. Retrieved May 20, 2020.
  370. ↑ Savage, Mark (December 13, 2019). "Taylor Swift blasts 'toxic male privilege' during Woman of the Decade speech". BBC. Retrieved May 20, 2020.
  371. ↑ Greenwald, David (February 16, 2016). "Taylor Swift tops Grammys with historic, feminist album of the year win". The Oregonian. Retrieved May 20, 2020.
  372. ↑ Croissant, Morgane (February 16, 2016). "Every feminist can get behind Taylor Swift's Grammy speech. Here's why". Matador Network. Archived from the original on 14 اكتبر 2016. Retrieved May 20, 2020. Check date values in: |archivedate= (help)
  373. ↑ "Gov. Dayton Proclaims Friday 'Taylor Swift Day' In Minnesota". CBS Minnesota. August 31, 2018. Retrieved February 15, 2020.
  374. ↑ "Taylor Swift Will Receive First-Ever Woman of the Decade Honor at Billboard's Women in Music". Billboard. November 18, 2019. Retrieved December 31, 2019.
  375. ↑ Elizabeth, De (November 24, 2019). "Taylor Swift Is Named Artist of the Decade at AMAs 2019". Teen Vogue. Retrieved December 31, 2019.
  376. ↑ Rosa, Christopher (December 24, 2019). "Taylor Swift Is the Artist of the Decade—Whether You Like It or Not". Glamour. Retrieved March 28, 2020.
  377. ↑ Larocca, Courteney (December 31, 2019). "Why Taylor Swift is the greatest artist of the decade". Insider. Retrieved March 28, 2020.
  378. ↑ Parham, Jason (December 31, 2019). "The 10 Best Artists of a Decade That Atomized Music". Wired. Retrieved March 28, 2020.
  379. ↑ Zoladz, Lindsay. "Taylor Swift Bent the Music Industry to Her Will". Vulture. Retrieved December 31, 2019.
  380. ↑ Asmelash, Lea; Andrew, Scottie (December 31, 2019). "The 10 artists who transformed music this decade". CNN. Retrieved January 1, 2020.
  381. ↑ Nurick, Jen (April 22, 2020). "Why Taylor Swift has become one of the world's biggest sustainable fashion influencers". Vogue. Retrieved April 23, 2020.
  382. ↑ Collins, Katie. "Taylor Swift is still the most influential person on Twitter in 2019". CNET. Retrieved 2020-07-07.
  383. ↑ Sindhu, Janya (2020-01-07). "Taking Control of Your Brand the Taylor Swift Way: How one of the most powerful personal brands got even bigger". Medium. Retrieved 2020-07-07.
  384. ↑ "Taylor Swift album cover boosts vintage Polaroid sales". The New Zealand Herald. August 9, 2015. Retrieved January 1, 2020.
  385. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام :11 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  386. ↑ Snapes, Laura (2018-10-09). "Spike in voter registrations after Taylor Swift pro-Democrat Instagram post". The Guardian. ISSN 0261-3077. Retrieved 2020-07-07.
  387. ↑ Rosen, Jody (March 11, 2020). "Jack Antonoff Is Only Making Music With Friends". The New York Times. Retrieved March 14, 2020.
  388. ↑ Thompson, Gayle (February 10, 2020). "Kelsea Ballerini Credits Taylor Swift With Inspiring Her to Move to Nashville". CBS Interactive. Retrieved April 27, 2020.
  389. ↑ Wass, Mike (November 25, 2015). "Popping Up: Ruth B". Idolator. Retrieved June 25, 2020.
  390. ↑ Gawley, Paige (October 10, 2018). "Camila Cabello Gushes Over Taylor Swift Deserving Everything She's Achieved (Exclusive)". Entertainment Tonight. Retrieved January 1, 2020.
  391. ↑ "The Chainsmokers On Rising Hit "Roses"". Idolator. November 23, 2015. Retrieved December 11, 2015.
  392. ↑ "Selena Gomez Inspired By Taylor Swift On Her New "Grown-Up" Album 'Stars Dance'". Capital FM. July 25, 2013. Retrieved June 25, 2020.
  393. ↑ "Taylor Swift is an inspiration to me: Ellie Goulding". The Indian Express. December 16, 2013. Archived from the original on April 17, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  394. ↑ Rowley, Glenn (April 7, 2020). "Conan Gray Talks Taylor Swift In Apple Music Interview". Billboard. Retrieved April 7, 2020.
  395. ↑ "Halsey, Todrick Hall & More Send Messages of Support To Taylor Swift". Billboard. June 30, 2019. Retrieved April 5, 2020.
  396. ↑ Aniftos, Rania (April 8, 2020). "Niall Horan Names Taylor Swift 'One of the Greatest Songwriters of Her Generation'". Billboard. Retrieved April 10, 2020.
  397. ↑ "Maren Morris Interview on 'Girl' Album and Tour". Billboard. March 8, 2019. Retrieved April 27, 2020.
  398. ↑ Schiller, Rebecca (September 3, 2018). "Get to Know 'Somebody Special' Singer-Songwriter Nina Nesbitt: Watch". Billboard. Retrieved January 1, 2020.
  399. ↑ Cerio, Michael (February 11, 2020). "Exclusive: Finneas on His Secret Sibling Language With Billie Eilish and Those Taylor Swift Rumors". Radio.com. Retrieved February 11, 2020.
  400. ↑ Nesvig, Kara (April 23, 2020). "Taylor Swift Praised "HSM" Series Star Olivia Rodrigo's "Cruel Summer" Cover". Teen Vogue. Retrieved May 13, 2020.
  401. ↑ Appleford, Steve (August 23, 2013). "Behind Tegan and Sara's Big Night With Taylor Swift". Rolling Stone. Retrieved March 21, 2016.
  402. ↑ 73 Questions With Troye Sivan. Vogue. June 20, 2019. Retrieved January 16, 2020 – via YouTube.
  403. ↑ Akingbade, Tobi (March 2, 2019). "The Vamps reveal they really want to work with Taylor Swift again: 'She revolutionised music'". Metro. Retrieved June 25, 2020.
  404. ↑ "Taylor Swift". The Recording Academy. Archived from the original on August 12, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  405. ↑ "American Music Awards 2019: Taylor Swift takes artist of the decade in record-breaking haul". The Guardian. November 25, 2019. Retrieved December 14, 2019.
  406. ↑ Grein, Paul (April 23, 2019). "Taylor Swift Leads the Top Billboard Music Award Winners of All Time". Billboard. Retrieved December 14, 2019.
  407. ↑ "Highest annual earnings ever for a female pop star". Guinness World Records. Retrieved November 6, 2019.
  408. ↑ Lewis, Randy (2013-11-04). "Taylor Swift to receive rare Pinnacle Award at CMA Awards Nov. 6". Los Angeles Times. Retrieved 2020-05-13.
  409. ↑ "Taylor Swift Nashville Tickets". Excite. Archived from the original on February 3, 2015. Retrieved February 2, 2015.
  410. ↑ Friedlander, Whitney (September 10, 2015). "Taylor Swift, Jimmy Fallon Among Juried Emmy Award Winners". Variety. Archived from the original on September 15, 2015. Retrieved August 3, 2016.
  411. ↑ Shelburne, Craig (October 18, 2010). "Taylor Swift Named NSAI's Songwriter-Artist of the Year". CMT. Archived from the original on March 14, 2014. Retrieved February 2, 2015.
  412. ↑ "Songwriters Hall of Fame". Songwriters Hall of Fame. Archived from the original on November 29, 2014. Retrieved February 2, 2015.
  413. ↑ "Bob Dylan – 100 Greatest Songwriters of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on September 2, 2017. Retrieved August 28, 2017.
  414. ↑ "Greatest of All Time Artists". Billboard. Archived from the original on November 14, 2019. Retrieved November 15, 2019.
  415. ↑ Jolly, Nathan (November 17, 2019). "Why Taylor Swift is to blame for latest twist in music rights drama". News.com.au. Retrieved November 17, 2019.
  416. ↑ Lipshutz, Jason (December 11, 2019). "Billboard Woman of the Decade Taylor Swift: 'I Do Want My Music to Live On'". Billboard. Retrieved December 11, 2019.
  417. ↑ Universal Music Group (February 6, 2020). "Taylor Swift Signs Exclusive Global Publishing Agreement With Universal Music Publishing Group". PR Newswire. Retrieved 2020-04-21.
  418. ↑ Caulfield, Keith (January 23, 2015). "Billboard 200 Chart Moves: Taylor Swift's '1989' Hits 4 Million in U.S. Sales". Billboard. Archived from the original on February 7, 2017. Retrieved January 18, 2017.
  419. ↑ "RIAA – Top Artists (Digital Singles)". Recording Industry Association of America. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved March 2, 2018.
  420. ↑ O'Malley Greenburg, Zack (December 23, 2019). "From Taylor Swift To Dr. Dre: The 10 Top-Earning Musicians Of The Decade". Forbes. Archived from the original on December 30, 2019. Retrieved December 31, 2019.
  421. ↑ Rolli, Bryan (March 14, 2020). "Taylor Swift's 'Shake It Off' Receives RIAA Diamond Certification". Forbes. Retrieved March 15, 2020.
  422. ↑ Nicks, Stevie (April 29, 2010). "The 2010 Time 100: Taylor Swift". Time. Archived from the original on November 29, 2013. Retrieved April 22, 2012.
    Vena, Jocelyn (April 16, 2015). "Taylor Swift, Kanye West, Kim Kardashian Make Time's 100 Most Influential People List". Billboard. Archived from the original on September 25, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Jensen, Erin (April 17, 2019). "Dwayne Johnson, Taylor Swift, Gayle King, more cover Time's 100 most influential people issue". USA Today. Archived from the original on April 17, 2019. Retrieved April 17, 2019.
  423. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (December 14, 2011). "The Top-Earning Women in Music 2011". Forbes. Archived from the original on October 27, 2015. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (December 12, 2012). "The Top-Earning Women in Music 2012". Forbes. Archived from the original on December 12, 2012. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (December 11, 2013). "The Top-Earning Women in Music 2013". Forbes. Archived from the original on December 15, 2013. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 4, 2014). "The Top-Earning Women in Music 2014". Forbes. Archived from the original on November 27, 2014. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 4, 2015). "The World's Highest-Paid Women in Music 2015". Forbes. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 5, 2015.
  424. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (November 2, 2016). "The World's Highest-Paid Women in Music 2016". Forbes. Archived from the original on May 25, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 20, 2017). "The World's Highest-Paid Women in Music 2017". Forbes. Archived from the original on April 4, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 19, 2018). "The World's Highest-Paid Women in Music 2018". Forbes. Archived from the original on April 4, 2019. Retrieved July 13, 2019.
  425. ↑ "Highest annual earnings ever for a female pop star". Guinness World Records. Archived from the original on November 12, 2017. Retrieved November 15, 2017.
  426. ↑ Mercuri, Monica (July 10, 2019). "Taylor Swift Is The World's Highest-Paid Celebrity With $185 Million in 2019". Forbes. Archived from the original on July 12, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    "Celebrity 100 2011". Forbes. Archived from the original on September 5, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Schumann, Rebecka (May 26, 2013). "Forbes Lists Top 100 Most Powerful Celebrities in 2013: Oprah Winfrey Takes Number One Spot [Full list]". International Business Times. Archived from the original on June 15, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (June 29, 2015). "Celebrity 100: The World's Highest-Paid Superstars of 2015". Forbes. Archived from the original on September 1, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (July 11, 2016). "Taylor Swift Is The World's Top-Earning Celebrity With $170 Million in 2016". Forbes. Archived from the original on August 3, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  427. ↑ "#8 Taylor Swift". Forbes. Archived from the original on January 10, 2011. Retrieved July 27, 2015.
  428. ↑ Stampler, Laura (December 8, 2014). "This is the Shortlist for Time's Person of the Year 2014". Time. Archived from the original on December 12, 2016. Retrieved July 15, 2017.
  429. ↑ Dockterman, Eliana (December 6, 2017). "'I Was Angry.' Taylor Swift on What Powered Her Sexual Assault Testimony". Time. Archived from the original on December 6, 2017. Retrieved December 7, 2017.
  430. ↑ Cuccinello, Hayley C. (June 4, 2019). "From Taylor Swift To Katrina Lake, America's Richest Self-Made Women Under 40". Forbes. Retrieved June 9, 2019.
  431. ↑ Brown, Dalvin (March 8, 2020). "International Women's Day: Google celebrates with a Doodle and animated video". USA Today. Retrieved March 9, 2020.

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به تیلور سوئیفت در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تیلور سوئیفت موجود است.


برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیلور_سوئیفت&oldid=30402859»