تیلور سوئیفت

خواننده-ترانه‌سرای آمریکایی
برای اولین آلبوم هم‌نام او، تیلور سوئیفت (آلبوم) را ببینید.

تیلور آلیسون سوئیفت (به انگلیسی: Taylor Alison Swift‎؛ زادهٔ ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹) خواننده-ترانه‌سرای آمریکایی است. ترانه‌سرایی روایتی او که بیش‌تر از زندگی شخصی و تجربیاتش الهام می‌گیرد، پوشش گسترده‌ای از رسانه‌ها دریافت کرده و مورد تحسین قرار گرفته‌است.

تیلور سوئیفت
عکسی متوسط از سوئیفت با لباسی از پولک‌های کوچک، در برابر پس‌زمینه اِی‌ام‌اِی
سوئیفت در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۹
نام در زمان تولدتیلور آلیسون سوئیفت
زادهٔ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹ ‏(۳۱ سال)
وست ریدینگ، پنسیلوانیا، ایالات متحده
دیگر نام‌هانیلز شوبرگ[۱]
پیشه
  • خواننده-ترانه‌سرا
  • تهیه‌کننده موسیقی
  • بازیگر
  • کارگردان
سال‌های فعالیت۲۰۰۴–اکنون
دارایی خالص۳۶۵ میلیون دلار آمریکا (برآورد ۲۰۲۰)[۲]
خویشاوندان


جایزه(ها)فهرست کامل
وبگاه
حرفه موسیقی
خاستگاهنشویل، تنسی، ایالات متحده
ژانر
ساز(ها)
  • آواز
  • گیتار
  • بانجو
  • پیانو
  • یوکللی
ناشر(ان)

سوئیفت در وست ریدینگ، پنسیلوانیا متولد شد و در سال ۲۰۰۴ برای پیشرفت حرفهٔ خود در موسیقی کانتری به نشویل، تنسی نقل مکان کرد. او در سال ۲۰۰۶ با اولین آلبوم استودیویی هم‌نامش، که شامل تک‌آهنگ‌های «اشک‌ها بر روی گیتارم» و «ترانه ما» بود، وارد صحنهٔ موسیقی کانتری شد. سوئیفت با دومین آلبوم استودیویی‌اش، بی‌باک (۲۰۰۸)، که یک اثر کانتری پاپ با گیرایی متقاطع است، به برجسته‌ترین هنرمندان اصلی تبدیل شد. با موفقیت هم‌زمان تک‌آهنگ‌های پنج‌تای برتر «داستان عشق» و «تو مال منی»، بی‌باک گواهی‌نامه الماس را از انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا (آرآی‌اِی‌اِی) دریافت کرد. سومین آلبوم استودیویی سوئیفت، حالا صحبت کن (۲۰۱۰)، ترکیبی از کانتری پاپ با عناصر راک است که شامل تک‌آهنگ‌های ده‌تای برتر «مال من» و «بازگشت به دسامبر» بود.

با الهام گرفتن از سبک‌های مختلف پاپ، راک و الکترونیک، چهارمین آلبوم استودیویی سوئیفت سرخ (۲۰۱۲) باعث دور شدن از ریشه‌های کانتری‌اش شد. او به‌طور کامل با پنجمین آلبوم استودیویی سینث-پاپ خود، ۱۹۸۹ (۲۰۱۴)، به ژانر پاپ تغییر سبک داد و آوای الکتروپاپ را در دو آلبوم استودیویی بعدی‌اش، اعتبار (۲۰۱۷) و عاشق (۲۰۱۹)، گسترش داد که به‌ترتیب استایل‌های اِربن و رِترو را شامل می‌شدند. این چهار آلبوم باعث ایجاد رشته‌ای از تک‌آهنگ‌های بین‌المللی پنج‌تای برتر، از جمله «ما هرگز به یکدیگر بازنمی‌گردیم»، «می‌دانستم تو مشکل‌سازی»، «از ذهنم پاکش کنم»، «فضای خالی»، «کینه»، «نگاه کن مجبورم کردی چیکار کنم»، «من!» و «تو باید آرام باشی»، شدند. سوئیفت در دو آلبوم استودیویی بعدی‌اش، فولکلور و اورمور (هردو در سال ۲۰۲۰)، فولک و آلترناتیو راک را تجربه کرد، که تک‌آهنگ‌های لید آن‌ها «ژاکت کش‌باف پشمی» و «درخت بید» در رتبه‌های برتر جدول‌های سراسر جهان قرار گرفتند. او همچنین مستندهای تحسین‌شده خانم آمریکایی و فولکلور: جلسه‌های استودیوی لانگ پاند را در آن سال منتشر کرد.

با فروش بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه در سراسر جهان، سوئیفت یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی است. از افتخارات او می‌توان به جایزه‌های گوناگونی از قبیل ۱۱ جایزه گرمی (شامل سه برد آلبوم سال)، یک جایزه امی، دو جایزه بریت، ۱۱ جایزه موزیک ویدئو ام‌تی‌وی (شامل دو برد ویدئوی سال)، ۱۲ جایزه انجمن موسیقی کانتری، ۳۲ جایزه موسیقی آمریکا (بیشترین برد توسط یک هنرمند)، ۲۵ جایزه موسیقی بیلبورد (بیشترین برد توسط هنرمند زن) و ۳۵ رکورد جهانی گینس اشاره کرد. او در رتبهٔ هشتم جدول بزرگ‌ترین هنرمندان تمام دوره‌های مجلهٔ بیلبورد و در ۱۰۰ بزرگترین ترانه‌سرایان تمام دوره‌ها (۲۰۱۵) مجلهٔ رولینگ استون قرار گرفت. سوئیفت در رده‌بندی‌های گوناگون سنجش قدرت گنجانده شده‌است، از جمله فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان سالانه تایم (در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹) و ۱۰۰ ستاره ثروتمند فوربز (با رتبه یکم در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹) قرار گرفته‌است. او توسط مجلهٔ بیلبورد زن دهه (دههٔ ۲۰۱۰) و توسط جوایز موسیقی آمریکا هنرمند دهه (دههٔ ۲۰۱۰) نام گرفت.

زندگی و حرفه

۱۹۸۹–۲۰۰۳: اوایل زندگی

 
خانه دوران کودکی سوئیفت در وایومیسینگ، پنسیلوانیا

تیلور آلیسون سوئیفت در ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹،[۳] در وست ریدینگ، پنسیلوانیا زاده شد.[۴] پدرش، اسکات کینگزلی سوئیفت، یک کارگزار بازار سهام برای مریل لینچ بود؛[۵] مادرش، آندره‌آ گاردنر سوئیفت (متولدشده با نام خانوادگی فینلی)، یک خانه‌دار بود که متقابلاً به‌عنوان مدیر اجرایی برای صندوق سرمایه‌گذاری مشترک کار کرده بود.[۶] سوئیفت اسکاتلندی‌تبار است[۷] و نام او از روی خواننده-ترانه‌سرا جیمز تیلور گذاشته شده‌است.[۸] برادر کوچک‌ترش، آستین، یک بازیگر است.[۹] پدربزرگِ پدربزرگِ پدربزرگ پدری سوئیفت یک کارآفرین و رهبر اجتماعی مهاجر ایتالیایی بود که در دهه ۱۸۰۰ تعداد زیادی کسب‌وکار در فیلادلفیا راه‌اندازی کرد.[۱۰][۱۱] سوئیفت سال‌های ابتدایی زندگیش را در مزرعه درخت کریسمس سپری کرد که پدرش از یکی از مشتری‌هایش خریده بود.[۱۲][۱۳] سوئیفت خودش را یک مسیحی معرفی می‌کند.[۱۴] او پیش از رفتن به مدرسه ویندکرافت،[۱۵] در مهدکودک و پیش‌دبستانی مونته‌سوری الورنیا که توسط خواهران فرانسیسکویی اداره می‌شد، شرکت کرد.[۱۶] خانواده‌اش به خانه‌ای اجاره‌ای در حومهٔ شهر وایومیسینگ، پنسیلوانیا نقل‌مکان کردند[۱۷] و او در دبیرستان مقدماتی/پیشرفته محلی وایومیسینگ شرکت کرد.[۱۸]

در نه‌سالگی، سوئیفت به تئاتر موزیکال علاقه‌مند شد و در چهار نمایش آکادمی تئاتر جوانان برکس نقش‌آفرینی کرد.[۱۹] او همچنین به‌طور منظم برای یادگیری درس‌های خوانندگی و بازیگری به شهر نیویورک سفر می‌کرد.[۲۰] بعداً او روی موسیقی کانتری با الهام از ترانه‌های شنایا توین تمرکز کرد که باعث شد «چهار بار اطراف بلوک‌ها حرکت کند و دربارهٔ همه چیز خیال‌پردازی کند.»[۲۱] او آخر هفته‌هایش را به اجرا در جشنواره‌ها و رویدادهای محلی اختصاص می‌داد.[۲۲][۲۳] پس از تماشای یک فیلم مستند دربارهٔ زندگی فیث هیل، سوئیفت احساس کرد می‌تواند برای پیشرفت در حرفه موسیقی به نشویل، تنسی نقل مکان کند.[۲۴] در یازده‌سالگی، او همراه با مادرش برای دیدار شرکت‌های ضبط نشویل رفت و نوارهایی از نسخه‌های بازخوانیش از ترانه‌های دالی پارتن و دیکسی چیکس را برایشان می‌فرستاد.[۲۵] اما شرکتی او را نمی‌پذیرفت، زیرا «همه در آن شهر کاری را می‌خواستند انجام دهند که من هم می‌خواستم؛ بنابراین با خودم فکر کردم تا راهی برای متفاوت بودن پیدا کنم.»[۲۶]

زمانی که حدوداً دوازده‌ساله بود، نوازنده محلی و تعمیرکار رایانه، رونی کرمر به او نواختن گیتار را آموخت. کرمر در نوشتن «خوش‌شانسی تو» به سوئیفت کمک کرد.[۲۷] در سال ۲۰۰۳، سوئیفت و والدینش همکاری با تهیه‌کننده موسیقی مستقر در نیویورک، دن دایم‌ترو را شروع کردند. با کمک او، سوئیفت حرفه مدلینگ برای ابرکرومبی اند فچ به‌عنوان بخشی از پروژه «ستاره شدن» آن‌ها آغاز کرد، آهنگی اصلی شامل یک سی‌دی تلفیقی میبلین در جلسات ملاقاتی که با رئیس شرکت داشت، ضبط کرد.[۲۸] پس از اجرای آهنگ‌های اصلی در مسابقه‌های نمایشی آرسی‌ای رکوردز، سوئیفت همراه با مادرش سفرهای مکرر به نشویل برای پیشرفت انجام داد.[۲۹][۳۰]

برای کمک به پیشرفت سوئیفت در موسیقی کانتری، پدرش هنگامی که او چهارده‌سال داشت به دفتر نشویل مری لینچ منتقل شد، و خانواده‌اش به خانه‌ای در نزدیکی رودخانه در هندرسون‌ویل، تنسی نقل‌مکان کردند.[۱۲][۳۱] سوئیفت در دبیرستان هندرسون‌ویل شرکت کرد[۳۲] اما پس از دوسال به آکادمی آرون رفت که می‌توانست از طریق آموزش در خانه برنامه تورهایش را داشته باشد؛ سوئیفت یک سال زودتر فارغ‌التحصیل شد.[۳۳]

۲۰۰۴–۲۰۰۸: آغاز حرفه و تیلور سوئیفت

 
سوئیفت با مدیر عامل اجرایی سابق یاهو! تری سمل و بنیان‌گذار دیوید فیلو در اداره کل یاهو در سانی‌ویل، کالیفرنیا در سال ۲۰۰۷.

در نشویل، او با ترانه‌سرایان باتجربه موزیک رو از جمله تِروی وِرجس، برت بیوِرس، برت جیمز، مک مک‌آنالی و برادران وارن همکاری کرد،[۳۴][۳۵] همچنین رابطهٔ کاری طولانی‌مدتی با لیز رز برقرار کرد.[۳۶] آن‌ها جلسه‌های دو ساعتهٔ ترانه‌سرایی را بعدازظهر سه‌شنبه‌ها بعد از مدرسه آغاز می‌کردند.[۳۷] رز فکر می‌کرد جلسات «از آسان‌ترین کارهایی است که انجام داده‌ام. اساساً من فقط سردبیرش بودم. او می‌خواست دربارهٔ آنچه در مدرسه اتفاق افتاده‌است، بنویسد. او دید روشنی از آنچه می‌خواست بگوید داشت. و او باورنکردنی‌ترین جملات را وارد می‌کرد.» سوئیفت به جوان‌ترین هنرمندی تبدیل شد که با مؤسسه انتشارات سونی/ای‌تی‌وی قرارداد امضاء می‌کند[۳۸] اما هنگامی که چهارده‌ساله بود آرسی‌ای رکوردز متعلق به سونی را ترک کرد.[۲۳] او بعداً گفت: «من واقعاً احساس می‌کردم وقتم دارد تمام می‌شود. من می‌خواستم این سال‌های زندگیم را روی آلبومی ضبط کنم درحالی که آن‌ها آنچه بر من می‌گذشت را نمایش می‌دادند.»[۳۹]

در اجراهای نمایشی در کافه بلوبرد نشویل در سال ۲۰۰۵، سوئیفت توجه اسکات بورچتا، یک مدیر اجرایی دریم‌ورکس رکوردز که درحال ساختن شرکت ناشر موسیقی مستقلی، بیگ مشین رکوردز بود را، به خودش جلب کرد. او اولین بار بورچتا را در سال ۲۰۰۴ ملاقات کرده بود.[۴۰] سوئیفت به یکی از اولین کسانی تبدیل شد که با بیگ مشین قرارداد می‌بندند، و پدرش سه درصد سهام این شرکت را با قیمتی بالغ بر ۱۲۰٬۰۰۰ دلار خریداری کرد.[۴۱][۴۲] اندکی پس از آن کار روی اولین آلبوم هم‌نامش را آغاز کرد. سوئیفت بیگ مشین را متقاعد کرد که برای تهیه‌کنندگی نسخه‌های نمایشی‌اش نیتن چپمن، که با او احساس کرد «حالات روحی» مناسبی دارد، را استخدام کند.[۲۳] او سه ترانه آلبومش را به تنهایی نوشت، و برای ترانه‌های باقی‌مانده با رز، رابرت الیس اورال، برایان ماهر و آنجلو پتراگلیا همکاری کرد.[۴۳] تیلور سوئیفت در ۲۴ اکتبر ۲۰۰۶ منتشر شد.[۴۴] جان کارامانیکا از نیویورک تایمز آلبوم را «شاهکاری کوچک کانتری آمیخته‌شده با پاپ، هم خوش‌بینانه و هم بدبینانه که با صدای محکم و پرجاذبه خانم سوئیفت خوانده می‌شود» توصیف کرد.[۴۵] تیلور سوئیفت در رتبهٔ پنج در بیلبورد ۲۰۰ ایالات متحده قرار گرفت، جایی که ۱۵۷ هفته را در آن سپری کرد — طولانی‌ترین حضور در جدول نسبت به هر انتشار دیگری در دههٔ ۲۰۰۰ در ایالات متحده.[۴۶]

 
سوئیفت درحال اجرای افتتاحیه برای برد پیزلی در سال ۲۰۰۷. برای تبلیغ اولین آلبوم خود، سوئیفت در سال‌های ۲۰۰۶–۲۰۰۷ تور سایر هنرمندهای کانتری را افتتاح کرد.[۴۷]

بیگ ماشین رکوردز هنوز در مراحل اولیهٔ تشکیلش بود که در ژوئن ۲۰۰۶ تک‌آهنگ لید «تیم مک‌گرا» را منتشر کرد. سوئیفت و مادرش در «پر کردن پاکت‌ها از سی‌دی تک‌آهنگ برای ارسال به رادیو کمک کردند.»[۴۸] او بیشتر تبلیغات برای تیلور سوئیفت در سال ۲۰۰۶ را از طریق تور رادیویی، حضور در تلویزیون و اجرای افتتاحیه برای تاریخ‌های انتخاب‌شدهٔ تور ۲۰۰۶ راسکال فلتز[۴۹] پس از اخراج هنرمند افتتاح‌کننده‌شان، اریک چرچ، به دلیل طولانی‌تر شدن اجرا از زمان اختصاص‌یافته، انجام داد. چرچ به شوخی به سوئیفت گفت باید اولین گواهی‌نامه طلا خود را به‌خاطر اخراج شدنش برای او بفرستد. سوئیفت نخستین گواهی‌نامه طلایش را با یادداشتی برای چرچ فرستاد که گفت: «از اجرای بیش از حد طولانی و بیش از حد گوش‌خراشتان در تور فلتز متشکرم. به‌خاطرش صمیمانه قدردانی می‌کنم. تیلور.»[۵۰]

بورچتا گفت که اگرچه همتایان صنعت ضبط درابتدا امضای قرارداد با یک خواننده-ترانه‌سرای شانزده‌ساله مخالفت کردند، سوئیفت از بازاری که قبلاً ناشناخته بود — دختران نوجوانی که به موسیقی کانتری گوش می‌دهند — به سود خویش استفاده کرد.[۱۲] به‌دنبال «تیم مک‌گرا»، چهار تک‌آهنگ دیگر بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ منتشر شدند: «اشک‌ها بر روی گیتارم»، «ترانه ما»، «تصویر سوزاندنی» و «باید نه می‌گفتی». همه در آهنگ‌های داغ کانتری بیلبورد قرار گرفتند، که «ترانه ما» و «باید نه می‌گفتی» به رتبۀ یک رسیدند. با «ترانه ما»، سوئیفت به جوان‌ترین فردی تبدیل شد که به تنهایی یک ترانۀ رتبه یک در جدول را نوشته و اجرا کرده‌است.[۵۱] «اشک‌ها بر روی گیتارم» به رتبهٔ سیزده در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد ایالات متحده رسید.[۵۲] همچنین سوئیفت آلبوم تعطیلاتی صدای فصل: مجموعه تعطیلات تیلور سوئیفت را در اکتبر ۲۰۰۷ و آلبوم چندآهنگه (ای‌پی) چشم‌های زیبا را در ژوئیه ۲۰۰۸ منتشر کرد.[۵۳][۵۴] او اولین آلبومش را برای تبلیغ به‌عنوان اجرای افتتاحیه برای تور سایر هنرمندان کانتری بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، از جمله جرج استریت،[۵۵] برد پیزلی[۵۶] و تیم مک‌گرا و فیث هیل،[۵۷] اجرا کرد.

سوئیفت جوایزی را برای تیلور سوئیفت دریافت کرد. او یکی از دریافت‌کنندگان جایزه ترانه‌سرا/هنرمند سال از انجمن ترانه‌سرایان نشویل در سال ۲۰۰۷ بود، که تبدیل به جوان‌ترین فردی شد که به این عنوان دست می‌یابد.[۵۸] او همچنین برندۀ جایزه هِرایزِن بهترین هنرمند جدید از انجمن موسیقی کانتری،[۵۹] خواننده زن برتر از آکادمی موسیقی کانتری[۶۰] و هنرمند زن کانتری موردعلاقه از جایزه موسیقی آمریکا شد.[۶۱] سوئیفت نامزد دریافت بهترین هنرمند جدید در پنجاهمین مراسم جایزه گرمی شد.[۶۲] او در تور تابستان و پاییز ۲۰۰۸ راسکال فلتز به‌عنوان خواننده افتتاح‌کننده حضور یافت.[۶۳] در ژوئیه همان سال، او با جو جوناس رابطهٔ عاشقانه‌ای را آغاز کرد که سه ماه بعد پایان یافت.[۶۴][۶۵]

۲۰۰۸–۲۰۱۰: بی‌باک و بازیگری

دومین آلبوم استودیویی سوئیفت، بی‌باک، در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۸ منتشر شد.[۶۶] پنج تک‌آهنگ بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ منتشر شدند: «داستان عشق»، «اسب سفید»، «تو مال منی»، «پانزده» و «بی‌باک». «داستان عشق»، تک‌آهنگ لید، در رتبهٔ چهار در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد[۵۲] و در رتبۀ یک در استرالیا قرار گرفت.[۶۷] «تو مال منی» بالاترین رتبه‌بندی میان دیگر تک‌آهنگ‌ها را در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد داشت، که به رتبهٔ دو رسید.[۶۸] همه پنج تک‌آهنگ آلبوم به ده‌تای برتر آهنگ‌های داغ کانتری بیلبورد وارد شدند، که «داستان عشق» و «تو مال منی» به رتبهٔ یک رسیدند.[۶۹] بی‌باک در رتبۀ یک بیلبورد ۲۰۰ آغاز به‌کار کرد و پرفروش‌ترین آلبوم سال ۲۰۰۹ در ایالات متحده بود.[۷۰] تور بی‌باک، اولین تور کنسرت هِدلاینینگ سوئیفت،[۷۱] بیش از ۶۳ میلیون دلار درآمد داشت.[۷۲] سفر به بی‌باک، یک مینی‌سریال مستند سه قسمتی، از تلویزیون پخش شد و بعداً از طریق دی‌وی‌دی و بلو-ری منتشر شد.[۷۳] سوئیفت همچنین به‌عنوان هنرمند مکمل در تور جهانی اِسکِیپ توگِدِر کیث اربن داشت.[۷۴]

 
تصویر در پیش‌نمایش هانا مونتانا: فیلم، سوئیفت حضور کوتاهی در فیلم داشت و ترانه‌هایی را برای موسیقی متن آن ضبط کرد.[۷۵][۷۶]

در سال ۲۰۰۹، موزیک ویدئوی «تو مال منی» برنده بهترین ویدئوی زن از جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی شد.[۷۷] سخنرانی او هنگام دریافت جایزه توسط رپر کانیه وست قطع شد،[۷۸] حادثه‌ای که مورد مجادله و توجه گسترده‌ای از رسانه‌ها قرار گرفت و میم‌های اینترنتی بسیاری دریافت کرد.[۷۹] جیمز مونتگومری از ام‌تی‌وی استدلال می‌کند که این حادثه و توجه متعاقب رسانه‌ها سوئیفت را به «یک سلبریتی واجد شرایط کنش‌ور» تبدیل کرده‌است.[۸۰] همان سال او پنج جایزه موسیقی آمریکا، از جمله هنرمند سال و آلبوم کانتری موردعلاقه، دریافت کرد.[۸۱] بیلبورد او را هنرمند سال ۲۰۰۹ نامید.[۸۲] این آلبوم با رتبهٔ ۹۹ در لیست سال ۲۰۱۷ ان‌پی‌آر از ۱۵۰ آلبوم برتر ساخته‌شده اثر زنان قرار گرفت.[۸۳] او برنده ویدئوی سال و ویدئوی زن سال برای «داستان عشق» در جوایز موسیقی سی‌ام‌تی ۲۰۰۹ شد، مراسمی که او یک ویدئوی پَرودی از آهنگ با رپر تی-پین به نام «داستان قاتل» ساخت.[۸۴]

در پنجاه و دومین مراسم جایزه گرمی، بی‌باک برندهٔ آلبوم سال و بهترین آلبوم کانتری، و «اسب سفید» برندهٔ بهترین ترانه کانتری و بهترین اجرای آواز زن کانتری شد. سوئیفت جوان‌ترین فردی بود که جایزه آلبوم سال را دریافت می‌کند.[یادداشت ۱] طی مراسم، سوئیفت «تو مال منی» و «ریانون» را با استیوی نیکس اجرا کرد، اجرایی که نظرهای منفی دریافت کرد و باعث واکنش شدید رسانه‌ها شد.[۸۰][۸۷] جان کارامانیکا از نیویورک تایمز این مسئله را «با طراوت دیدن کسی که چنین موفقیتی دارد گاهی باعث لغزش بزرگ می‌شود» دریافت کرد.[۸۸] در جوایز انجمن موسیقی کانتری ۲۰۰۹، سوئیفت برندهٔ آلبوم سال برای بی‌باک شد و سرگرمی‌ساز سال نام گرفت، جوان‌ترین فردی که این افتخار را کسب کرده‌است.[۸۹]

سوئیفت در تک‌آهنگ «نیمی از قلبم» اثر جان میر[۹۰] و تک‌آهنگ «دو بهتر از یکی» اثر بویز لایک گرلز حضور یافت، که در نوشتن هردوی آن‌ها مشارکت کرد.[۹۱] او با همکاری کیلی پکلر «بهترین روزها از زندگی تو» را نوشت و ضبط کرد،[۹۲] و دو ترانه را برای موسیقی متن هانا مونتانا: فیلم — «تو همیشه راه برگشت به خانه را پیدا می‌کنی» و «دیوانه‌تر» — نوشت.[۷۶] او در دو ترانه از موسیقی متن روز ولنتاین همکاری کرد، شامل تک‌آهنگ «امروز یک داستان پریان بود»، که اولین رتبهٔ یکش در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ کانادا بود، و در رتبهٔ دو در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت.[۹۳][۹۴] هنگام فیلم‌برداری اولین فیلم سینمایی‌اش روز ولنتاین در اکتبر ۲۰۰۹، با همکارش تیلور لاتنر رابطه‌ای را آغاز کرد؛ بعداً در همان سال از یکدیگر جدا شدند.[۹۵] روز ولنتاین او را به‌عنوان یک دوست‌دختر عجیب دبیرستانی نشان داد، نقشی که نظرهای متفاوتی دریافت کرد.[۹۶][۹۷] سوئیفت اولین نقش تلویزیونی‌اش را در یکی از قسمت‌های ۲۰۰۹ مجموعهٔ تلویزیونی سی‌اس‌آی: بازرسی صحنه جرم از شبکه سی‌بی‌اس، به‌عنوان نوجوانی مظنون ایفا کرد.[۹۸] بعداً در همان سال، سوئیفت در یکی از قسمت‌های پخش زنده شنبه شب به‌عنوان میزبان و خوانندهٔ مهمان حضور یافت؛ او اولین میزبانی بود که مونولوگ آغازین خود را نوشت.[۹۹][۱۰۰]

۲۰۱۰–۲۰۱۲: حالا صحبت کن

 
سوئیفت درحال اجرا در تور جهانی حالا صحبت کن در ۲۰۱۲

در اوت ۲۰۱۰، سوئیفت «مال من»، تک‌آهنگ لید سومین آلبوم استودیویی‌اش، حالا صحبت کن، را منتشر کرد. تک‌آهنگ به رتبهٔ سه در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد رسید.[۱۰۱] سوئیفت آلبوم را به تنهایی نوشت و در تمام ترانه‌هایش به‌عنوان تهیه‌کننده همکاری کرد.[۱۰۲] حالا صحبت کن، منتشرشده در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۰،[۱۰۳] با فروش یک میلیون نسخه در اولین هفته در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت.[۱۰۴] آلبوم تبدیل به سریع‌ترین آلبوم دیجیتال فروخته‌شده اثر هنرمند زن شد، با ۲۷۸٬۰۰۰ دانلود در اولین هفته، که نام سوئیفت در رکوردهای جهانی گینس سال ۲۰۱۰ ثبت گردید.[۱۰۵] همه ترانه‌های «مال من»، «بازگشت به دسامبر»، «بدجنس»، «داستان ما»، «پرواز جرقه‌ها» و «مال ما» به‌عنوان تک‌آهنگ منتشر شدند. همه به‌جز «داستان ما» از سه‌تای برتر آهنگ‌های داغ کانتری بیلبورد بودند، که «پرواز جرقه‌ها» و «مال ما» به رتبهٔ یک رسیدند.[۶۹] «بازگشت به دسامبر» و «بدجنس» به ده‌تای برتر در کانادا رسیدند.[۹۴] بعداً در سال ۲۰۱۰، او رابطه‌ای کوتاه با بازیگر جیک جیلنهال برقرار کرد.[۱۰۶]

در پنجاه و چهارمین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۱۲، سوئیفت برندهٔ بهترین ترانه کانتری و بهترین اجرای انفرادی کانتری برای «بدجنس» شد، که آن را طی مراسم اجرا کرد.[۱۰۷] نشریات رسانه‌ای این اجرا را بهبودی نسبت به اجرای گرمی ۲۰۱۰ مورد انتقاد قرارگرفته دانستند، که گواه توانایی‌های او به‌عنوان نوازنده بود.[۱۰۸][۱۰۹] سوئیفت جایزه‌های دیگری را برای حالا صحبت کن دریافت کرد، شامل ترانه‌سرا/هنرمند سال توسط انجمن ترانه‌سرایان نشویل (۲۰۱۰ و ۲۰۱۱)،[۱۱۰][۱۱۱] زن سال توسط بیلبورد (۲۰۱۱)[۱۱۲] و سرگرمی‌ساز سال توسط آکادمی موسیقی کانتری (۲۰۱۱ و ۲۰۱۲)[۱۱۳] و انجمن موسیقی کانتری در سال ۲۰۱۱.[۱۱۴] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۱، سوئیفت برنده هنرمند سال و آلبوم کانتری موردعلاقه شد.[۱۱۵] رولینگ استون حالا صحبت کن را در جایگاه ۴۵ام در «۵۰ آلبوم برتر ساخته‌شده توسط زنان» در سال ۲۰۱۲ قرار داد، چنین نوشت: «او ممکن است در مرکز کانتری فعالیت کند، اما او یکی از معدود ستاره‌های راک است که ما این روزها داریم، با شنوایی بی‌نقص برای آنچه ترانه‌ای را قابل درک می‌کند.»[۱۱۶]

تور جهانی حالا صحبت کن از فوریه ۲۰۱۱ تا مارس ۲۰۱۲ برگزار شد و بیش از ۱۲۳ میلیون دلار کسب درآمد کرد.[۱۱۷] در نوامبر ۲۰۱۱، سوئیفت یک آلبوم زنده، تور جهانی حالا صحبت کن – زنده، منتشر کرد.[۱۱۸] او در دو آهنگ اصلی آلبوم موسیقی متن بازی‌های گرسنگی همکاری کرد: «امن و امان»، ضبط‌شده و نوشته‌شده با همکاری سیویل وارز و تی-بون برنت، و «چشم باز». «امن و امان» برنده جایزه گرمی بهترین ترانه نوشته‌شده برای رسانه ویژوال و نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین ترانه غیراقتباسی شد.[۱۱۹][۱۲۰] سوئیفت در تک‌آهنگ «هردوی ما» اثر بی. او. بی، منتشرشده در مه ۲۰۱۲، حضور یافت.[۱۲۱] از ژوئیه تا سپتامبر ۲۰۱۲، سوئیفت رابطه‌ای با وارث مسلم کانر کندی برقرار کرد.[۱۲۲]

۲۰۱۲–۲۰۱۴: سرخ

در اوت ۲۰۱۲، سوئیفت «ما هرگز به یکدیگر بازنمی‌گردیم»، تک‌آهنگ لید چهارمین آلبوم استودیویی‌اش، سرخ، را منتشر کرد. این اولین رتبهٔ یک او در ایالات متحده و نیوزیلند بود[۱۲۳][۱۲۴] و پنجاه دقیقه پس از انتشار توانست به صدر جدول فروش ترانه‌های دیجیتال آی‌تیونز برسد، که رکورد سریع‌ترین فروش تک‌آهنگ دیجیتال در تاریخ را در رکوردهای جهانی گینس ثبت کرد.[۱۲۵] دیگر تک‌آهنگ‌های منتشرشده از آلبوم شامل «آغاز دوباره»، «می‌دانستم تو مشکل‌سازی»، «۲۲»، «همه چیز تغییر کرده‌است»، «آخرین بار» و «سرخ» هستند. «می‌دانستم تو مشکل‌سازی» در محدودهٔ پنج‌تای برتر جدول‌های استرالیا، کانادا، دانمارک، ایرلند، نیوزیلند، بریتانیا و ایالات متحده قرار گرفت.[۱۲۶] سه تک‌آهنگ — «آغاز دوباره»، «۲۲» و «سرخ» — به ۲۰تای برتر در ایالات متحده رسیدند.[۵۲]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور سرخ در ۲۰۱۳

سرخ در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۲ منتشر شد.[۱۲۷] در سرخ، سوئیفت علاوه‌بر همکارهای قدیمی نیتن چپمن و لیز رز با همکارهای جدید، از جمله مکس مارتین، شلبک، دن هاف، جف بسکر، بوچ واکر، دن ویلسون و جکنایف لی، نیز کار کرد.[۱۲۸] این آلبوم سبک‌های جدیدی، مانند هارت‌لند راک، دابستپ و دنس-پاپ، را برای سوئیفت به‌همراه داشت.[۱۲۹] آلبوم با فروش اولین هفته ۱٫۲۱ میلیون نسخه در رتبهٔ یک بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. این امر باعث شد سوئیفت اولین زنی باشد که دو آلبوم با فروش افتتاحیه میلیونی دارد، رکوردی که توسط رکوردهای جهانی گینس ثبت شد.[۱۳۰][۱۳۱] این اولین آلبوم رتبه یک سوئیفت در بریتانیا بود.[۱۳۲] تور سرخ از مارس ۲۰۱۳ تا ژوئن ۲۰۱۴ برگزار شد و بیش از ۱۵۰ میلیون دلار درآمد کسب کرد، که پس از اتمام به پرفروش‌ترین تور کانتری تبدیل شد.[۱۳۳]

سرخ تا سال ۲۰۱۴ هشت میلیون نسخه فروخته‌است.[۱۳۴] این آلبوم جایزه‌های متعددی کسب کرد، از جمله چهار نامزدی در پنجاه و ششمین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۱۴.[۱۳۵] تک‌آهنگ آن «می‌دانستم تو مشکل‌سازی» برنده بهترین ویدئوی زن در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۳ شد.[۱۳۶] سوئیفت جایزه موسیقی آمریکای هنرمند زن برگزیده کانتری را در ۲۰۱۲ و هنرمند سال را در ۲۰۱۳ دریافت کرد.[۱۳۷][۱۳۸] او برای پنجمین و ششمین سال متوالی در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ برندهٔ جایزه ترانه‌سرا/هنرمند انجمن ترانه‌سرایان نشویل شد.[۱۳۹] سوئیفت با جایزه ویژه پِنِکال توسط انجمن مورد تقدیر قرار گرفت، که او را تبدیل به دومین برنده پس از گارث بروکس کرد.[۱۴۰] در این مدت، او رابطه عاشقانهٔ کوتاه‌مدتی با خواننده انگلیسی هری استایلز داشت.[۱۴۱]

در سال ۲۰۱۳، سوئیفت «شیرین‌تر از داستان» را ضبط کرد، ترانه‌ای که با جک آنتونوف برای موسیقی متن فیلم یک شانس نوشت و تهیه‌کنندگی کرد. ترانه نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین ترانه غیراقتباسی از هفتاد و یکمین مراسم گلدن گلوب شد.[۱۴۲] او آوازهای مهمان را برای ترانه تیم مک‌گرا «بزرگ‌راه اهمیت نمی‌دهد»، به همراهی گیتاریست کیث اربن، تهیه کرد.[۱۴۳] سوئیفت «همین‌طور که قطرات اشک جاری می‌شوند» را با رولینگ استونز در شیکاگو، ایلینوی به‌عنوان بخشی از تور ۵۰ اند کونتینگ آن‌ها اجرا کرد.[۱۴۴] او به فلوریدا جورجیا لاین در سمینار رادیویی کانتری ۲۰۱۳ هنگام اجرایشان پیوست تا «کروز» را با آن‌ها اجرا کند.[۱۴۵] سوئیفت صداپیشگی آدری، یک محافظ درختان، را در انیمیشن لوراکس (۲۰۱۲) برعهده گرفت،[۱۴۶] نقش کوتاهی در مجموعه تلویزیونی دختر جدید (۲۰۱۳)[۱۴۷] و نقش مکملی در اقتباس سینمایی از بخشنده (۲۰۱۴) داشت.[۱۴۸]

۲۰۱۴–۲۰۱۷: ۱۹۸۹

در مارس ۲۰۱۴، سوئیفت به نیویورک سیتی نقل‌مکان کرد.[یادداشت ۲] طی این مدت، او بر روی پنجمین آلبوم استودیویی‌اش، ۱۹۸۹، با تهیه‌کننده‌هایی مانند جک آنتونوف، مکس مارتین، شلبک، ایموجین هیپ، رایان تدر و علی پیامی کار می‌کرد.[۱۵۱] او آلبوم را از طریق شیوه‌های مختلف تبلیغ کرد، از جمله دعوت طرفدارانش به جلسه‌های مخفی برای شنیدن آلبوم.[۱۵۲] تحت‌تأثیر سینث-پاپ دهه ۱۹۸۰، سوئیفت ارتباط خود را با آوای کانتری در آلبوم‌های قبلی‌اش قطع کرد، و ۱۹۸۹ را به‌عنوان «اولین آلبوم پاپ رسمی و ثبت‌شده» خود به بازار عرضه کرد.[۱۵۳] آلبوم در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۴ منتشر شد.[۱۵۴]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور جهانی ۱۹۸۹، پرفروش‌ترین تور سال ۲۰۱۵

۱۹۸۹ در اولین هفتهٔ انتشارش ۱٫۲۸ میلیون نسخه در ایالات متحده فروخت و در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. این آلبوم سوئیفت را به اولین کسی تبدیل کرد که سه آلبومش در هفتهٔ اول انتشارشان بیش از یک میلیون نسخه فروخته‌اند، که موفق به ثبت یک رکورد جهانی گینس شد.[۱۵۵][۱۵۶] تا ژوئن ۲۰۱۷، ۱۹۸۹ بیش از ۱۰ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته‌است.[۱۵۷] سه‌تا از تک‌آهنگ‌های آن — «از ذهنم پاکش کنم»، «فضای خالی» و «کینه» به همراهی رپر کندریک لامار — به رتبهٔ یک در استرالیا، کانادا و ایالات متحده رسیدند.[۱۵۸] تک‌آهنگ‌های «استایل» و «مهیج‌ترین رؤیاها» به ده‌تای برتر در ایالات متحده رسیدند.[۱۵۹] دیگر تک‌آهنگ‌ها «بیرون از جنگل‌ها» و «رمانتیک جدید» بودند.[۱۶۰] تور جهانی ۱۹۸۹ از مه تا دسامبر ۲۰۱۵ برگزار شد و با درآمد کل ۲۵۰ میلیون دلار پرفروش‌ترین تور سال بود.[۱۶۱]

سوئیفت قبل از انتشار ۱۹۸۹ بر اهمیت آلبوم‌ها برای هنرمندان و طرفداران تأکید می‌کرد.[۱۶۲] در نوامبر ۲۰۱۴، او تمام کاتالوگش را از سرویس پخش اسپاتیفای حذف کرد، چنین استدلال کرد که سیستم‌های تبلیغاتی رایگان آن، سرویس حق بیمه را تضعیف می‌کند، که حق امتیاز بیشتری را برای ترانه‌سرایان فراهم می‌آورد.[۱۶۳] در نامه سرگشاده ژوئن ۲۰۱۵، سوئیفت از اپل میوزیک به‌دلیل عدم ارائه حق امتیاز به هنرمندان طی دورهٔ آزمایش سه‌ماهه رایگان آن انتقاد کرد و گفت که ۱۹۸۹ را از مجموعه‌اش خارج خواهد کرد.[۱۶۴] در روز بعد، اپل اعلام کرد که در دوره آزمایشی رایگان به هنرمندان دستمزد پرداخت خواهد کرد،[۱۶۵] و سوئیفت موافقت کرد که ۱۹۸۹ را در سیستم استریم آن‌ها پخش کند.[۱۶۶] شرکت مدیریت و نگهداری حقوق مالکیت فکری سوئیفت، تی‌ای‌اس رایت منیجمنت، ۷۳ نماد بازرگانی مرتبط با سوئیفت و فرهنگ عامهٔ ۱۹۸۹ ثبت کرد.[۱۶۷] او کل کاتالوگ خود را به‌اضافه ۱۹۸۹ به اسپاتیفای، آمازون میوزیک و گوگل پلی و سایر سیستم عامل‌های پخش دیجیتال در ژوئن ۲۰۱۷ اضافه کرد.[۱۵۷]

سوئیفت در سال ۲۰۱۴ زن سال بیلبورد نام گرفت، که تبدیل به اولین هنرمندی شد که این جایزه را دوبار دریافت می‌کند.[۱۶۸] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۴، او جایزه افتخاری دیک کلارک برای پیشرفت را دریافت کرد.[۱۶۹] در سال ۲۰۱۵، سوئیفت برندهٔ جایزه بریت هنرمند زن تک‌خوان بین‌المللی شد.[۱۷۰] ویدئوی «کینه» برندهٔ ویدئوی سال و بهترین همکاری در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۵ شد.[۱۷۱] سوئیفت یکی از هشت هنرمندی بود که در جوایز آکادمی موسیقی کانتری ۲۰۱۵ جایزه پنجاهمین سالگرد مایل‌استون را دریافت می‌کنند.[۱۷۲] در پنجاه و هشتمین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۱۶، ۱۹۸۹ برندهٔ آلبوم سال و بهترین آلبوم آواز پاپ، و «کینه» برندهٔ بهترین موزیک ویدئو شد. سوئیفت اولین هنرمند زن و به‌طور کلی به پنجمین هنرمندی تبدیل شد که این جایزه را دوبار به‌عنوان خواننده اصلی برنده شده‌است.[۱۷۳]

سوئیفت رابطه‌ای را با دی‌جی و تهیه‌کننده موسیقی اسکاتلندی کالوین هریس از مارس ۲۰۱۵ تا ژوئن ۲۰۱۶ برقرار کرد.[۱۷۴] پیش از قطع رابطه‌یشان، آن‌ها ترانه «این چیزیه که واسش اومدی» را باهم نوشتند، که دارای آوازهای خواننده باربادوسی ریانا است؛ سوئیفت درابتدا با نام مستعار نیلز شوبرگ شناخته می‌شد.[۱۷۵] پس از آن او برای چند ماه با بازیگر انگلیسی تام هیدلستون قرار گذاشت.[۱۷۶] او از سپتامبر ۲۰۱۶ رابطه‌ای را با بازیگر انگلیسی جو آلوین آغاز کرده‌است.[۱۷۷] سوئیفت ترانه «مرد بهتر» برای هفتمین آلبوم استودیویی لیتل بیگ تاون، خردکننده‌ها، نوشت، که در نوامبر منتشر شد.[یادداشت ۳] این ترانه در ۵۱مین جوایز سی‌ام‌تی جایزه ترانه سال را بدست آورد.[۱۷۹] سوئیفت و خواننده انگلیسی زین ملک یک تک‌آهنگ، «نمی‌خواهم تا ابد زنده باشم»، باهم برای موسیقی متن فیلم پنجاه طیف تاریک‌تر (۲۰۱۷) منتشر کرد. ترانه به رتبهٔ دو در ایالات متحده رسید[۱۸۰] و برندهٔ بهترین همکاری در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۷ شد.[۱۸۱]

۲۰۱۷–۲۰۱۸: اعتبار

در اوت ۲۰۱۷، سوئیفت با موفقیت از دیوید مولر، شخصیت سابق برنامه صبحگاهی کِی‌وای‌جی‌او-اِف‌اِم برای دنور، شکایت کرد. چهار سال قبل، سوئیفت به رئیس‌های مولر اطلاع داده بود که در ملاقاتی او را مورد تجاوز جنسی قرار داده‌است. پس از اخراج، مولر سوئیفت را به دروغ‌گویی متهم کرد و از او به‌خاطر خسارت ناشی از دست دادن شغلش شکایت کرد. مدت کوتاهی پس از آن، سوئیفت به‌دلیل خسارت اسمی از دادگاه فقط یک دلار درخواست کرد و به‌خاطر تجاوز جنسی شکایت کرد.[۱۸۲] هیئت منصفه ادعاهای مولر را رد کرد و به نفع سوئیفت حکم داد.[۱۸۳] سوئیفت پس از آن پیام‌هایش را در شبکه‌های اجتماعی پاک کرد[۱۸۴] و سپس «نگاه کن مجبورم کردی چیکار کنم» را به‌عنوان تک‌آهنگ لید ششمین آلبوم استودیویی‌اش، اعتبار، منتشر کرد.[۱۸۵] این تک‌آهنگ اولین رتبهٔ یک سوئیفت در بریتانیا بود.[۱۸۶] این تک‌آهنگ در صدر جدول‌های استرالیا، ایرلند، نیوزیلند و ایالات متحده قرار گرفت.[۱۸۷]

 
سوئیفت درحال اجرا در تور استادیومی اعتبار (۲۰۱۸)، پرفروش‌ترین تور آمریکای شمالی در همه دوران‌ها

اعتبار در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۷ منتشر شد.[۱۸۸] این آلبوم شامل ترکیبی از آوای قوی‌الکتروپاپ، با تأثیراتی از هیپ هاپ، آراندبی و ای‌دی‌اِم است.[۱۸۹] با فروش ۱٫۲۱ میلیون نسخه در اولین هفته انتشار در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. با این موفقیت، سوئیفت اولین هنرمندی شد که چهار آلبومش در یک هفته یک میلیون نسخه در ایالات متحده می‌فروشند.[۱۹۰] این آلبوم در صدر جدول‌های بریتانیا، استرالیا و کانادا قرار گرفت.[۱۹۱] فروش اولین هفته در سراسر جهان بالغ بر دو میلیون نسخه بود.[۱۹۲] این آلبوم تا سال ۲۰۱۸ بیش از ۴٫۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته‌است.[۱۹۳] آلبوم دارای سه تک‌آهنگ بین‌المللی دیگر، از جمله تک‌آهنگ واردشده به پنج‌تای برتر ایالات متحده «... آماده‌ای؟»،[۱۹۴] و دو تک‌آهنگ بیست‌تای برتر ایالات متحده — «آخر بازی» (به همراهی اد شیرن و رپر فیوچر) و «ظریف» — است.[۱۶۰] دیگر تک‌آهنگ‌ها شامل «روز سال نو»، که به‌طور انحصاری برای رادیوی کانتری ایالات متحده منتشر شد،[۱۹۵] و «ماشین فرار»، که تنها در استرالیا منتشر شد، است.[۱۹۶]

در آوریل ۲۰۱۸، سوئیفت در تک‌آهنگ «عزیزم» اثر شوگرلند از سومین آلبوم استودیویی آن‌ها بزرگ‌تر حضور یافت.[یادداشت ۴] در حمایت از اعتبار، او تور استادیومی اعتبار را آغاز کرد، که از مه تا نوامبر ۲۰۱۸ ادامه داشت.[۱۹۸] در ایالات متحده، این تور در گیشه ۲۶۶٫۱ میلیون دلار و بیش از دو میلیون بلیت فروخت، که رکورد خود سوئیفت برای پرفروش‌ترین تور ایالات متحده برگزارشده توسط هنرمند زن، که قبلاً دراختیار تور جهانی ۱۹۸۹ بود (۱۸۱٫۵ میلیون دلار)، را شکست.[۱۹۹] همچنین رکورد پرفروش‌ترین تور آمریکای شمالی در تاریخ را شکست. در سراسر جهان، این تور ۳۴۵٫۷ میلیون دلار بدست آورد،[۲۰۰] که آن را به دومین تور پردرآمد سال تبدیل کرد.[۲۰۱] در اواخر نوامبر، بیگ مشین رکوردز فهرست پخش تور استادیومی اعتبار را برای سرویس‌های استریم منتشر کرد. فهرست پخش شامل هر آهنگی است که طی تور استادیومی اعتبار در صحنه‌های نمایش بی اجراشده باشد.[۲۰۲] در ۳۱ دسامبر، سوئیفت فیلم کنسرت ضمیمه تور استادیومی اعتبار را در نتفلیکس منتشر کرد.[۲۰۳]

اعتبار نامزد دریافت بهترین آلبوم آواز پاپ از شصت و یکمین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۱۹ شد.[۲۰۴] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۸، سوئیفت برندهٔ چهار جایزه، از جمله هنرمند سال و هنرمند زن برگزیده پاپ/راک، شد. پس از اِی‌ام‌اِی ۲۰۱۸، سوئیفت در مجموع با ۲۳ جایزه، تبدیل به پرجایزه‌ترین هنرمند زن در تاریخ اِی‌ام‌اِی شد، رکوردی که قبلاً دراختیار ویتنی هیوستون بود.[۲۰۵]

۲۰۱۸–۲۰۲۰: عاشق و مناقشه مسترها

اعتبار آخرین آلبوم سوئیفت تحت قرارداد دوازده‌سالهٔ او با بیگ مشین رکوردز بود. در نوامبر ۲۰۱۸، او یک قرارداد چندآلبومه با توزیع‌کننده بیگ مشین، گروه موسیقی یونیورسال، امضاء کرد؛ در ایالات متحده انتشارهای بعدی او تحت نام ریپابلیک رکوردز تبلیغ می‌شوند. سوئیفت گفت این قرارداد برایش مالکیت مسترهایش را فراهم کرده‌است. علاوه‌بر این، در صورتی که یونیورسال هر بخشی از سهامش را در اسپاتیفای بفروشد، اسپاتیفای توافق کرد که بخشی از عواید غیرقابل جبران را بین هنرمندانشان توزیع کند.[۲۰۶]

 
سوئیفت در جوایز موسیقی آی‌هارت‌رادیو ۲۰۱۹

سوئیفت هفتمین آلبوم استودیویی‌اش، عاشق، را در ۲۳ اوت ۲۰۱۹ منتشر کرد.[۲۰۷] سوئیفت علاوه‌بر همکار قدیمی‌اش جک آنتونوف، با تهیه‌کننده‌های جدید لوئیس بل، فرانک دوکس و جوئل لیتل کار کرد.[۲۰۸] عاشق ششمین آلبوم متوالی سوئیفت بود که بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ نسخه در یک هفته در ایالات متحده فروخته‌است، که باعث شد سوئیفت اولین هنرمند زنی باشد که این کار را انجام داده‌است.[۲۰۹] تمام ۱۸ آهنگ این آلبوم در همان هفته وارد ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد شدند، که رکورد بیشترین ترانهٔ واردشده همزمان توسط یک زن را ثبت کردند.[۲۱۰] تک‌آهنگ لید، «من!»، اولین بار در رتبهٔ ۱۰۰ در ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفت و هفته بعد به رتبهٔ دو رسید، که بزرگ‌ترین جابه‌جایی در تاریخ جدول است.[۲۱۱] دیگر تک‌آهنگ‌های عاشق شامل تک‌آهنگ‌های ده‌تای برتر ایالات متحده «تو باید آرام باشی» و «عاشق»، و تک‌آهنگ چهل‌تای برتر ایالات متحده «این مرد» بودند.[۵۲]

عاشق با فروش ۳٫۲ میلیون نسخه، پرفروش‌ترین آلبوم استودیویی جهان در سال ۲۰۱۹ بود.[۲۱۲] فدراسیون بین‌المللی صنعت فونوگرافی (آی‌اِف‌پی‌آی) از سوئیفت به‌عنوان پرفروش‌ترین هنرمند جهانی سال ۲۰۱۹ تقدیر کرد. این امر باعث شد تا سوئیفت اولین زنی باشد که دوبار این افتخار را کسب کرده‌است؛ او قبلاً در سال ۲۰۱۴ مورد تقدیر قرارگرفته بود.[۲۱۳] این آلبوم جایزه‌هایی را دریافت کرد، از جمله سه نامزدی در شصت و دومین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۲۰.[۲۱۴] در جوایز ویدئو موسیقی ام‌تی‌وی ۲۰۱۹، «من!» بهترین جلوه‌های بصری، و «تو باید آرام باشی» ویدئوی سال و ویدئوی خوب را برنده شد. سوئیفت اولین هنرمند زن و دومین درکل بود که ویدئوی سال را برای ویدئویی که خودش کارگردانی کرده‌است، برنده می‌شود.[۲۱۵] سوئیفت شش جایزه در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۱۹، از جمله هنرمند سال و هنرمند دهه، دریافت کرد.[۲۱۶]

سوئیفت در اقتباس سینمایی از موزیکال گربه‌ها اثر اندرو لوید وبر (۲۰۱۹) نقش‌آفرینی کرد.[۲۱۷] او یک آهنگ به نام «اشباح زیبا» ضبط کرد، که آن را با وبر برای موسیقی متن فیلم نوشته بود.[۲۱۸] اگرچه منتقدان فیلم را به‌طور منفی بررسی کردند، اما نقش‌آفرینی سوئیفت بازخورد مثبتی دریافت کرد.[۲۱۹] مستند خانم آمریکایی، که بخشی از زندگی و حرفه سوئیفت را نشان می‌دهد، اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۲۰ به‌نمایش درآمد و در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ توسط نتفلیکس منتشر شد.[۲۲۰][۲۲۱] خانم آمریکایی دارای آهنگ «فقط جوانان» است، که سوئیفت آن را پس از انتخابات ۲۰۱۸ ایالات متحده نوشت.[۲۲۲] در فوریه ۲۰۲۰، سوئیفت پس از انقضای قرارداد شانزده‌ساله با انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی، یک قرارداد انتشار جهانی انحصاری با گروه انتشارات موسیقی یونیورسال امضاء کرد.[۲۲۳]

درهنگام تبلیغ برای عاشق در سال ۲۰۱۹، سوئیفت درگیر اختلافات گسترده‌ای با مدیر برنامه اسکوتر براون و ناشر سابقش بیگ مشین، دربارهٔ مالکیت مسترهای مجموعه آثار قبلی‌اش، شد.[۲۲۴] سوئیفت اظهار داشت او سال‌ها در تلاش بود تا بتواند مسترهایش را بخرد، اما بیگ مشین تنها در صورتی اجازهٔ این کار را می‌داد تا به‌موجب قرارداد دیگری آلبوم‌های قبلی را با آلبوم‌های جدید عوض کند، که سوئیفت قبول نکرد.[۲۲۴] در آوریل ۲۰۲۰، بیگ مشین زنده از کانال کیلیر جداشده ۲۰۰۸ را منتشر کرد، یک آلبوم زنده از اجراهای سوئیفت در نمایش رادیویی ۲۰۰۸، که سوئیفت اجازۀ آن را نداده بود.[۲۲۵] در ماه اکتبر، براون مسترها، ویدئوها و آثار هنری سوئیفت را به‌قیمت ۳۰۰ میلیون دلار به شامروک هلدینگ فروخت.[۲۲۶] سوئیفت در نوامبر ۲۰۲۰ شروع به ضبط مجدد مجموعهٔ آثار قبلی‌اش کرد.[۲۲۷]

۲۰۲۰–اکنون: فولکلور، اورمور و ضبط مجددها

در سال ۲۰۲۰، سوئیفت دو آلبوم سورپرایزی، با مقدار کمی تبلیغات، منتشر کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند.[۲۲۸] اولین آلبوم، هشتمین آلبوم استودیویی‌اش فولکلور، در ۲۴ ژوئیه منتشر شد.[۲۲۹] دومین آلبوم، نهمین آلبوم استودیویی‌اش اورمور، در ۱۱ دسامبر منتشر شد.[۲۳۰] سوئیفت درحالی که طی دنیاگیری کووید-۱۹ در قرنطینه بود، با همکاری تهیه‌کننده‌ها جک آنتونوف و آرون دسنر از د نشنال آلبوم‌ها را نوشت و ضبط کرد. هردو آلبوم دارای همکاری‌هایی با بون ایور هستند، و اورمور شامل همکاری‌هایی با د نشنال و هایم است.[۲۳۱] سوئیفت با دوست‌پسرش جو آلوین، با نام مستعار ویلیام بوری، برخی از ترانه‌ها را نوشت.[۲۳۲] هردو آلبوم که توسط سوئیفت و دسنر به‌عنوان «رکوردهای خواهر» توصیف شده‌اند، تولید ایندی فولک و آلترناتیو راک دربردارند، که انحرافی از انتشارهای ضرب پاپ قبلی او است.[۲۳۳][۲۳۴]

در ایالات متحده، فولکلور و اورمور هریک توسط سه تک‌آهنگ تبلیغ شدند — یکی به رادیوی اصلی، یکی به رادیوی کانتری و دیگری به رادیو تریپل اِی فرستاده شدند. تک‌آهنگ‌ها به‌ترتیب «ژاکت کش‌باف پشمی»، «بتی»، «تبعید» (به همراهی بون ایور) بودند؛ و «درخت بید»، «جسدی نیست، جرمی نیست» (به همراهی هایم)، «جزیره کنی» (به همراهی د نشنال)؛ به‌ترتیب.[۲۳۵] در آلمان، از فولکلور یک تک‌آهنگ دیگر، «شماره یک»، منتشر شد.[۲۳۶] تک‌آهنگ‌های اصلی هردو آلبوم، «ژاکت کش‌باف پشمی» و «درخت بید»، در همان هفته که آلبوم‌هایشان در صدر بیلبورد ۲۰۰ جای گرفتند در صدر ۱۰۰ تک‌آهنگ داغ بیلبورد قرار گرفتند، که این امر باعث شد تا سوئیفت اولین هنرمندی باشد تا در صدر جدول‌های تک‌آهنگ‌ها و آلبوم‌های ایالات متحده به‌طور همزمان قرار می‌گیرد.[۲۳۷] هردو آلبوم در هفتهٔ اول انتشار بیش از یک میلیون نسخه در سراسر جهان فروختند، که فولکلور دو میلیون نسخه فروخت.[۲۳۸][۲۳۹] فولکلور رکورد استریم‌های آلبوم در روز اول توسط هنرمند زن را در پلتفرم اسپاتیفای شکست، که در رکوردهای جهانی گینس ثبت شد.[۲۴۰] این آلبوم با فروش ۱٫۲ میلیون نسخه تا ژانویه ۲۰۲۱، پرفروش‌ترین آلبوم سال ۲۰۲۰ در ایالات متحده بود.[۲۴۱]

در ۲۵ نوامبر، فیلم کنسرت فولکلور: جلسه‌های استودیوی لانگ پاند که خودش کارگردانی کرده‌است، مستند مراحل ساخت فولکلور، را در دیزنی+ منتشر کرد.[۲۴۲] در جوایز موسیقی آمریکا ۲۰۲۰، او موفق به کسب سه جایزه، از جمله هنرمند سال برای سومین سال متوالی شد.[۲۴۳] سوئیفت در شصت و سومین مراسم جایزه گرمی نامزد دریافت شش جایزه شد، که آلبوم سال را برای فولکلور دریافت کرد.[۲۴۴][۲۴۵] او اولین زن در تاریخ است که این جایزه را سه‌بار برنده شده‌است.[۲۴۵]

در فوریه ۲۰۲۱، سوئیفت در تک‌آهنگ هایم «گازوئیل» از نسخهٔ توسعه‌یافته آلبوم ۲۰۲۰ آن‌ها زنان در موسیقی بخش ۳ حضور یافت.[۲۴۶] نسخهٔ دوباره ضبط‌شده آلبوم ۲۰۰۸ سوئیفت بی‌باک، با نام بی‌باک (نسخه تیلور)، در ۹ آوریل ۲۰۲۱ منتشر شد، و متعاقباً در رتبه یک در ایالات متحده شروع به‌کار کرد.[۲۴۷][۲۴۸][۲۴۹] آلبوم بعد از تک‌اهنگ‌های «داستان عشق (نسخه تیلور)»، نسخهٔ دوباره ضبط‌شده از ویرایش اصلی ۲۰۰۸ آن، «تو همه من هستی» با مارن موریس و «آقای کاملاً خوب» منتشر شد.[۲۴۸][۲۵۰][۲۵۱] در مه ۲۰۲۱، سوئیفت جایزه آیکان جهانی را که توسط جوایز بریت اهدا می‌شود، دریافت کرد،[۲۵۲] که به اولین زنی تبدیل می‌شود که این دستاورد را دریافت می‌کند، و جایزه ترانه‌سرای آیکان را به‌دلیل تأثیرش در موسیقی از انجمن ملی ناشران موسیقی دریافت کرد.[۲۵۳] سوئیفت در فیلم دیوید او. راسل کنتربری گلس حضور خواهد یافت.[۲۵۴]

هنرمندی

تأثیرات

 
 
شانیا توین (راست) و استیوی نیکس (چپ) سوئیفت را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند.

یکی از اولین خاطرات موسیقی سوئیفت شنیدن آوازهای مادربزرگ مادریش، مارجوری فینلی، بود که در کلیسا می‌خواند.[۶] در کودکی، او از موسیقی متن فیلم‌های دیزنی لذت می‌برد: «والدینم متوجه شدند، وقتی حرف‌هایم تمام می‌شوند، خودم آن‌ها را ترکیب می‌کردم.»[۲۵۵] سوئیفت گفته‌است که اعتماد به نفسش را مدیون مادرش است، که به او کمک کرد به‌عنوان یک کودک در کلاس‌های نمایش حاضر شود.[۲۵۶] او همچنین «جذابیت نوشتن و داستان‌پردازی‌اش» را به مادرش نسبت می‌دهد.[۲۵۷] سوئیفت مجذوب شیوۀ داستان‌پردازی موسیقی کانتری شد،[۲۵۸] و با گوش دادن به «بزرگ‌ترین هنرمندان زن کانتری دهه ۹۰ — شانیا توین، فیث هیل و دیکسی چیکس» با این سبک آشنا شد.[۲۵۹][۲۶۰] توین، هم به‌عنوان ترانه‌سرا و هم به‌عنوان اجراکننده، بزرگ‌ترین تأثیر را در موسیقی او داشت.[۲۶۱] هیل رل مدل دوران کودکی سوئیفت بود: «هرچه او گفت، انجام داد، پوشید، سعی کردم آن را تقلید کنم.»[۲۶۲] او نگرش مبارز دیکسی چیکس و توانایی آن‌ها در نواختن سازهایشان را تحسین می‌کند.[۲۶۳] «مرا ببوس» اثر سیکس‌پنس نان د ریچر نخستین ترانه‌ای بود که توانست آن را با گیتار بنوازد.[۲۶۴] همچنین سوئیفت به بررسی ستارگان کانتری قدیمی‌تر، مانند پتسی کلاین، لورتا لین، دالی پارتن و تامی وینت پرداخت.[۲۲] او معتقد است که پارتن «نمونه‌ای شگفت‌انگیز برای هر ترانه‌سرا زن خارج از آنجا» است.[۲۶۵] هنرمندان آلترناتیو-کانتری مانند پتی گریفین[۲۶۶] و لوری مک‌کنا نیز الهام‌بخش سوئیفت بودند.[۱۲]

سوئیفت همچنین تحت‌تأثیر هنرمندان مختلف پاپ و راک قرار گرفته‌است. او از پل مک‌کارتنی، بروس اسپرینگستین، برایان آدامز،[۲۶۷] امیلو هریس، کریس کریستوفرسون و کارلی سایمون به‌عنوان رل مدل‌های حرفه‌اش یاد می‌کند. سوئیفت دربارهٔ مک‌کارتی و هریس می‌گوید: «آن‌ها خوش‌شانس بوده‌اند، اما آن‌ها برای همهٔ حرفه‌شان همان هنرمند بوده‌اند».[۱۲][۲۶۸] مک‌کارتی، هم به‌عنوان یک بیتل و هم به‌عنوان هنرمندی انفرادی، باعث می‌شود سوئیفت احساس کند «گویی به قلب و ذهن او اجازه داده‌ام […] او آنجا تلاش می‌کند تا همواره طرفدارانش را خوشحال کند. هر موسیقی‌دانی فقط می‌تواند رؤیا میراثی مانند این را داشته باشد.»[۲۶۹] او اسپرینگستین را دوست دارد که «پس از این مدت طولانی از نظر موسیقی وابسته است».[۲۷۰] او آرزو می‌کند به‌دلیل اولویت‌بندی موسیقی بر شهرت هرچه بزرگ‌تر می‌شود مانند هریس باشد.[۲۷۱] سوئیفت دربارهٔ کریستوفرسون می‌گوید او «در ترانه‌سرایی می‌درخشد»[۲۷۲] و سایمون را به‌دلیل «احساساتی بودن» ولی «فردی قوی بودن» تحسین می‌کند.[۲۷۳] آلبوم سینث-پاپ او ۱۹۸۹ تحت‌تأثیر برخی از خوانندگان پاپ موردعلاقهٔ او در دهه ۱۹۸۰، از جمله پیتر گابریل، آنی لنکس، فیل کالینز و مدونا قرار گرفته‌است.[۲۷۴][۲۷۵] به‌عنوان ترانه‌سرا، سوئیفت تحت‌تأثیر جونی میچل برای ترانه‌های زندگی‌نامه‌ای او که عمیق‌ترین احساسات را منتقل می‌کنند، قرار گرفته‌است: «او آن را دربارهٔ عمیق‌ترین دردها و فراموش‌نشدنی‌ترین دلهره‌ها نوشت … من فکر می‌کنم [آبی] موردعلاقهٔ من است زیرا روح یک شخص را به‌طور عمیق کاوش می‌کند.»[۲۷۶]

سبک موسیقی و صدا

 
گیتار لس پال و میکروفون بی‌سیم سوئیفت در گالری موزه سازهای موسیقی فینیکس

موسیقی سوئیفت در درجهٔ اول شامل عناصر پاپ،[۲۷۷] سینث-پاپ،[۲۷۸] کانتری،[۲۷۹] کانتری پاپ،[۲۸۰] راک،[۲۷۸] آلترناتیو راک،[۲۸۱] ایندی[۲۸۲] و فولک[۲۸۳] است. همچنین آثار او دارای ترکیباتی از آراندبی،[۲۸۴][۲۸۵] ای‌بی‌ام،[۲۸۶] هیپ هاپ[۲۸۷] و ترپ[۲۸۸] است. سازهایی که او می‌نوازد شامل گیتار، پیانو، بانجو، یوکللی است.[۲۸۹][۲۹۰] سوئیفت خودش را تا پیش از انتشار ۱۹۸۹ (۲۰۱۴)، که آن را «آلبوم پاپ صوتی منسجم» توصیف می‌کند، یک هنرمند کانتری معرفی می‌کرد.[۲۹۱] رولینگ استون نوشت، «[سوئیفت] ممکن است در مرکز کانتری فعالیت کند، اما او یکی از معدود ستاره‌های راک است که ما این روزها داریم.»[۲۹۲] طبق گفته نیویورک تایمز «در موسیقی خانم سوئیفت چیز زیادی که نشان‌دهندهٔ کانتری باشد وجود ندارد — چند استروم بانجو، یک جفت چکمه گاوچرانی که روی صحنه می‌پوشد و گیتاری محسور — اما چیزی که او را خوش‌آیند می‌کند، تسلیمی انتقادپذیر که مختص نشویل است.»[۲۹۳] گاردین نوشت که سوئیفت «با بهره‌وری از بی‌حوصلگی یک کارخانهٔ پاپ اسکاندیناوی ترانه‌ها را به تولید انبوه می‌رساند.»[۲۹۴]

سوئیفت دارای گونه صدای متزوسوپرانو است.[۲۹۵] آوازهای سوئیفت توسط سوفیا شیلاکی از هالیوود ریپورتر «شیرین، بلکه نرم»[۲۹۶] و توسط سم سادِمسکی از پیچفورک «روان و رسا» توصیف شده‌است.[۲۹۷] لس آنجلس تایمز ژست صوتی «تعیین‌کننده» سوئیفت را در ضبط‌های استودیویی مانند «خطی که مانند یک آهی که از قناعت پایین می‌آید یا مانند ابرویی برجسته بالا می‌رود، دختری که زمانی موردعلاقه‌اش بود به صمیمیت و آرامش آن‌ها آسیب می‌زند» توصیف کرد.[۲۹۸] رولینگ استون در یکی از بررسی‌های حالا صحبت کن، نوشت: «صدای سوئیفت به اندازه کافی بی‌پیرایه نیست تا بتواند او را به‌عنوان خواننده‌ای چیره‌دست نشان دهد؛ او صدایش را برای راه‌های تسویه‌حساب در حالتی کلاسیک از دختری خجالتی که سعی دارد با سختی صحبت کند، پایین می‌آورد.»[۲۹۹] در یک بررسی دیگر از حالا صحبت کن، ویلج ویس نوشت کلمه‌بندی او سابقاً «ملایم و مبهم بود، ولی تغییر کرده‌است. او هنوز هم می‌تواند استخوانی و تصنعی به نظر برسد، و غالباً وارد اوجی می‌شود که بعضی افراد را دیوانه می‌کند؛ اما او آموخته‌است که چگونه کلمات را طوری که آن‌ها منظورشان است، معنی کند.»[۳۰۰] ان‌پی‌آر موزیک خواندن او را به لطف «هدیه استثنایی برای عطف» شخصی و مکالمه‌ای توصیف کرد، ولی همچنین از یک «نوسانی سرازیر و تنگ و صدایی گرفته» رنج می‌برد.[۳۰۱] هالیوود ریپورتر نوشت که آوازهای زنده او «خوب» هستند، اما آن‌ها با همتایانش مطابقت ندارند.[۲۹۶] سوئیفت به‌خاطر امتناع از اصلاح دانگ صدایش با اُتو-تون ستایش شده‌است.[۳۰۲]

نویسنده‌ای برای تنسین در سال ۲۰۱۰ تصدیق کرد که سوئیفت «بهترین خواننده فنی نیست»، اما او را به‌عنوان «بهترین شخص در دسترسی است که داریم» توصیف کرد.[۳۰۳] توانایی صوتی سوئیفت چیزی است که او را نگران کرده و او «کارهای زیادی» را برای بهبود بخشیدن آن انجام داده‌است.[۳۰۴] در سال ۲۰۱۰ اعلام شد که او هنوز درحال یادگیری درس‌های آواز است.[۳۰۵] او گفته‌است که «مطمئن نیستم که تماشاگران دربارهٔ من چه فکری می‌کنند، مانند اجرا در نمایش‌های جوایز» فقط احساس آشفتگی می‌کند.[۳۰۶] در سال ۲۰۲۱، منتقدان از نیویورک تایمز اشاره کردند صدای او با گذشت زمان قوی‌تر، کنترل‌شده‌تر و عمیق‌تر می‌شود، و لحن خیشومی آوازهای اولیه‌اش را کنار می‌گذارد.[۳۰۷] یکی از منتقدان کلَش اظهار داشت که آوازهای سوئیفت «به ترکیب منحصر به فرد خود از موسیقی کانتری، پاپ و ایندی» تکامل یافته‌اند.[۳۰۸]

ترانه‌سرایی

در مصاحبه‌ای با نیویورکر، سوئیفت در درجهٔ اول سوئیفت خود را به‌عنوان ترانه‌سرا معرفی کرد: «من آهنگ می‌نویسم، و صدایم تنها راهی برای خواندن آن است.»[۱۲] در ترانه‌های اولیۀ او، تجربیات زندگی شخصی‌اش الهام‌بخش او بوده‌اند.[۳۰۹] با استفاده از یک رویکرد «روزمره»، سوئیفت قبل از ادامهٔ کار با ملودی با شناسایی یک احساس نوشتن ترانه را آغاز کرد.[۳۱۰][۳۱۱] او ترانه‌سرایی را راهی برای کمک به او در «عبور از عشق و از دست دادن آن و ناراحتی و تنهایی و بزرگ شدن» توصیف کرد.[۳۱۲] مضامین تکراری ترانه‌سرایی‌اش عشق و داستان‌های عاشقانه بود.[۳۱۳] اولین آلبوم او شیفتگی را از دید یک دختر نوجوان دبیرستانی به‌تصویر می‌کشد،[۲۹۴] موضوعی که در بی‌باک ادامه یافت، که از شبیه‌سازی داستان‌های عامیانه برای کشف ارتباط میان خیال و واقعیت استفاده می‌کند.[۳۱۴] در حالا صحبت کن، سوئیفت احساسات منفی ناشی از احساس عاشقانه‌ای از دست رفته را بررسی می‌کند.[۳۱۳][۳۱۵] او در مهلکه روابط سمی در سرخ فرورفت[۳۱۶] و در ۱۹۸۹ نوستالژی و مثبت بودن پس از روابط ناموفق را درک کرد.[۳۱۷] اعتبار از نظارت رسانه‌ها بر پیرامون اطراف سوئیفت الهام گرفته شد،[۳۱۸] و در عاشق درک دقیق خود را از «طیف کامل عشق» شرح داد.[۳۱۹] علاوه‌بر داستان‌های عاشقانه، سایر مضامین مورد بحث در موسیقی سوئیفت شامل روابط والدین و فرزندان، دوستی‌ها،[۳۲۰][۳۲۱] بیگانگی و خودآگاهی است.[۲۵۷][۳۲۲]

 
سوئیفت طی تور جهانی حالا صحبت کن در پیتسبرگ، ۲۰۱۱

روایت‌های اعترافی سوئیفت مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.[۱۲][۳۲۳] مجله نیویورک با بحث دربارهٔ سه آلبوم اول سوئیفت اظهار داشت که بسیاری از خواننده-ترانه‌سریان در دوران نوجوانی رکوردهای خوبی داشته‌اند، اما «هیچ‌کدام از آن‌ها رکوردهای بزرگی را با صراحت دربارهٔ دوران نوجوانی خودشان ثبت نکرده‌اند».[۳۲۴] رولینگ استون سوئیفت را «ترانه‌سرایی اندیشمند با هدیه‌ای شهودی برای سبک معماری بریج ورس-کورس» توصیف می‌کند.[۳۲۵] اگرچه بررسی‌های مربوط به آثار سوئیفت «به‌طور یکنواخت مثبت» است، نیویورکر گفته‌است که او به‌طور کلی «بیشتر به‌عنوان تکنسینی ماهر تصور می‌شود تا به‌عنوان یک دیلن‌کواد رؤیایی».[۱۲] ویلج ویس استدلال کرد که «ترانه‌های او ذره‌ای از خروار» هستند که «اعتراف‌آمیز نیستند، بلکه نمایش هستند»، و سوئیفت را به‌خاطر خلق «شخصیت‌ها و موقعیت‌ها — برخی از زندگی واقعی — و [یافتن] راه‌های قوی برای توصیف آن‌ها» ستود.[۳۲۶]

رسانه‌های تبلویدی غالباً موضوعات ترانه‌ها را به معشوق‌های سابق سوئیفت پیوند می‌دهند و دربارهٔ آن‌ها گمانه‌زنی می‌کنند، روشی که نیویورک آن را «جنسیت‌زده تلقی می‌کند، از آنجایی که از همتایان مردش جویا نشده‌اند».[۳۲۶][۳۲۷] جدا از سرنخ‌های ارائه‌شده در نوشته‌های داخل آلبوم‌ها، سوئیفت سعی می‌کند به‌طور خاص دربارهٔ اشخاص ترانه صحبت نکند «زیرا این افراد واقعی هستند. شما به‌عنوان یک نویسنده سعی می‌کنید بدون اینکه کاملاً به او خیانت کنید، دربارهٔ او شفاف‌سازی کنید.»[۳۲۸] در مصاحبه‌ای با ونتی فر در سال ۲۰۱۳، سوئیفت در پاسخ به انتقادات دربارهٔ ترانه‌سرایی خود گفت: «هنگامی که یک زن دربارهٔ احساساتش می‌نویسد، بعد از آن به‌عنوان دوست‌دختری وابسته، دیوانه و ناامید به‌تصویر کشیده می‌شود که شما را مجبور به ازدواج با خود و بچه‌دار شدن از او می‌کند، فکر می‌کنم این چیزی است که باید به‌طور بالقوه تقدیس گردد — زنی که به‌شیوهٔ اعترافی دربارهٔ احساسات خود می‌نویسد — آن را می‌گیرد و منحرف می‌کند و تبدیل به چیزی می‌کند رک و پوست‌کنده کمی جنسیت‌زده است.»[۳۲۹]

در آلبوم‌هایش فولکلور و اورمور که در سال ۲۰۲۰ منتشر شدند، سوئیفت با الهام از فرار از واقعیات و رمانتیسم به کشف روایت‌های داستانی می‌پردازد.[۳۳۰] او بدون اشاره به زندگی شخصی‌اش، احساسات خود را به شخصیت‌های خلق‌شده و آرک‌های داستانی منتقل می‌کند، که او را از فشار روحی ناشی از توجه رسانه‌ها رها کرد و مسیرهای جدیدی را برای هنر خود پیدا کرد.[۳۱۰] سوئیفت در یک ویدئو برای رولینگ استون توضیح داد که پس از اینکه دیگر نگران موفقیت تجاری نبود از جهت ترانه‌سرایی جدید استقبال کرد: «من همیشه فکر می‌کردم، این هرگز در رادیوی پاپ پخش نمی‌شود، اما هنگامی که داشتم فولکلور را می‌ساختم، فکر کردم، اگر همۀ پارامترها را برداری، چه‌چیزی می‌توانی بسازی؟»[۳۳۰] با انتشار اورمور، اسپین دریافت کرد که سوئیفت در جستجوی «احساسات بسیار پیچیدهٔ انسانی با دقت و تباهی» است.[۳۳۱] انجمن ملی ناشران موسیقی که به او جایزه ترانه‌سرای آیکان را در سال ۲۰۲۱ اهدا کرد، اظهار داشت که «وقتی امروز صحبت از نوشتن موسیقی می‌شود هیچ‌کس بیشتر از سوئیفت تأثیرگذار نیست».[۳۳۲]

موزیک ویدئوها

سوئیفت برای تهیهٔ موزیک ویدئوهایش با کارگردانان مختلف زیادی همکاری کرده‌است، و به مرور زمان بیشتر درگیر نوشتن و کارگردانی شده‌است. او کارخانهٔ تولیدی خودش، تیلور سوئیفت پرادیکشنز، آی‌ان‌اس، را دارد که به تولید موزیک ویدئو برای تک‌آهنگ‌هایی مانند «من!» می‌پردازد،[۳۳۳] و به دلیل مخفی کردن کردن سرنخ‌های استادانه و تخم‌مرغ عید پاک در بیشتر کارهایش شناخته شده‌است.[۳۳۴] در سال ۲۰۱۰، سوئیفت در کارگردانی موزیک ویدئوی «بدجنس» با رومن وایت همکاری کرد.[۳۳۵] در سال ۲۰۱۱، او به همکاری با وایت در زمینهٔ موزیک ویدئوهای «بدجنس» و «مال ما» پرداخت. سوئیفت تصویر کلی و پیش‌نویس فیلم‌نامه برای «بدجنس» را توسعه داد.[۳۳۶] در مصاحبه‌ای، وایت توضیح داد که سوئیفت «کاملاً درگیر نوشتن پیش‌نویس فیلم‌نامه، بازیگری و انتخاب لباس بود؛ و او در هردو روز پانزده‌ساعته فیلمبرداری حاضر شد، حتی وقتی او در صحنه‌ها نبود.»[۳۳۷] سوئیفت تصویر کلی موزیک ویدئوی «مال ما» را نوشت و سپس وایت را برای کارگردانی آورد، او دیدگاهش را دربارهٔ هردو ویدئو «خط داستانی» توصیف می‌کند.[۳۳۸][۳۳۹]

از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، سوئیفت در هشت موزیک ویدئو با جوزف کان همکاری کرده‌است — چهارتا از هرکدام از آلبوم‌های ۱۹۸۹ و اعتبار. کان دخالت سوئیفت در ساختن موزیک ویدئو ستایش کرده‌است.[۳۴۰] در سال ۲۰۱۶، سوئیفت با امریکن اکسپرس برای موزیک ویدئوی «فضای خالی» (که کان کارگردانی کرده‌است) کار کرد، و برنامه تعاملی ای‌ام‌ای‌ایکس غیرمستقیم: تجربه تیلور سوئیفت را منتشر کرد. سوئیفت در آن نقش‌آفرینی کرد و به‌عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی فعالیت کرد، و در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه امی ساعات پربیننده در دسته بهترین برنامه تعاملی برای این برنامه شد.[۳۴۱] او در موزیک ویدئوی «کینه» به‌عنوان تهیه‌کننده فعالیت کرد.[۳۴۲] سوئیفت در موزیک ویدئوی «عزیزم» (۲۰۱۸) اثر شوگرلند تصویر فکری را توسعه داد، پیش‌نویس فیلم‌نامه را نوشت و در آن نقش‌آفرینی کرد.[۳۴۳] او به‌عنوان کارگردان فعالیت کرده‌است، و به‌طور مشترک کارگردانی موزیک ویدئوی سه تک‌آهنگ عاشق را برعهده گرفته‌است: «من!» با دیو میرز، و «تو باید آرام باشی» و «عاشق» با درو کیرش.[۳۴۴][۳۴۵] او با تادریک هال در دومین موزیک ویدئو به‌عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی فعالیت کرد.[۳۴۶] او تنها کارگردان ویدئوهای «این مرد»، که برای آن برنده جایزه موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی بهترین کارگردانی در سال ۲۰۲۰ شد، «ژاکت کش‌باف پشمی» و «درخت بید» بود.[۳۴۷][۳۴۸]

تصویر عمومی

زندگی شخصی سوئیفت همواره مورد توجه گسترده رسانه‌ها است.[۳۴۹] در سال ۲۰۱۳، ابرکرومبی اند فچ تی‌شرتی با شعار فاحشه‌نکوهی «دوست‌پسر بیشتر از تی.اِس.» دربارهٔ او منتشر کرد، که پس از واکنش طرفداران از بازار خارج شد.[۳۵۰] نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۳ ادعا کرد که «رابطه‌های عاشقانه او مانند آغاز عکس‌العملی شدید می‌ماند». آن‌ها پرسیدند که آیا سوئیفت میان «بحران میان‌سالی» قرار دارد یا خیر.[۳۵۱] سوئیفت گفته‌است که مایل نیست دربارهٔ زندگی شخصی خود در ملاء عام صحبت کند؛[۳۴۹] او معتقد است که صحبت کردن دربارهٔ این مورد می‌تواند «یک ضعف شغلی» باشد.[۳۵۲] در تک‌آهنگ «فضای خالی» از ۱۹۸۹، سوئیفت برداشت خود را از تصویر رسانه‌اش دربارهٔ پیرامون روابطش «دختری دیوانه ولی اغواگر ولی فریبنده ولی مجنون ولی کنترل‌گر» توصیف می‌کند.[۳۵۳]

 
سوئیفت در مراسم تایم ۱۰۰ ۲۰۱۰ در منهتن، جایی که از او تجلیل شد.

رولینگ استون دربارهٔ شیوهٔ مودبانه او اظهار داشت: «اگرچه این چهره بازی سوئیفت است، باید خال‌کوبی‌اش کند زیرا هرگز از قلم نمی‌افتد»،[۳۳] همچنین به «سادگی با استقبال صمیمانه» اشاره می‌کند.[۴۱] هالیوود ریپورتر سوئیفت را به «بهترین فرد پس از بیل کلینتون» نسب داده‌است.[۳۵۴] هنگام اهدای جایزه‌ای برای تلاش‌های بشر دوستانه او در سال ۲۰۱۲، میشل اوباما او را به‌عنوان هنرمندی توصیف کرد که «به صدر صنعت موسیقی صعود کرده‌است ولی هنوز هم واقع‌گراست، کسی که انتظارات از آنچه یک ۲۲ساله می‌تواند انجام دهد را نابود کرده‌است».[۳۵۵] سوئیفت اوباما را یک رل مدل می‌داند.[۳۵۶] طبق گفته نیویورک تایمز و مدیر بازاریابی مت بی. بریتون، هوش تجاری سوئیفت به او کمک کرده‌است «به‌عنوان شخصیتی قابل‌اعتماد که ارتباط مستقیمی با مخاطبانش برقرار می‌کند»، «تا جایی که می‌تواند افراد را متأثر می‌کند» و «نوعی طرفداری و هیجان ایجاد می‌کند که هیچ سطحی از تبلیغات نمی‌تواند».[۳۵۷]

سوئیفت یکی از دنبال‌شده‌ترین افراد در شبکه‌های اجتماعی است؛[۳۵۸] تا آوریل ۲۰۲۱، او تقریباً ۱۵۳ میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام،[۳۵۹] ۸۸٫۶ میلیون دنبال‌کننده در توئیتر[۳۶۰] و ۴۲٫۱ میلیون مشترک در یوتیوب داشته‌است.[۳۶۱] او به‌دلیل تعاملات آنلاین مکرر و دوستانه با طرفدارانش شناخته شده‌است.[۳۶۲][۳۶۳] او از طرفدارانش در بیمارستان‌ها بازدید کرده‌است[۳۶۴][۳۶۵] و هدیه‌های تعطیلات را به‌طور پستی یا شخصاً به طرفدارانش تحویل داده‌است، رویدادی با نام «سوئیفت‌مس»،[۳۶۶] و آن‌ها را «مسئولیت» خود می‌داند تا از تأثیرش در طرفداران جوان آگاه باشد.[۳۶۷] او روابط خود با طرفدارانش را «بهترین و طولانی‌ترین رابطه‌ای» که تاکنون داشته توصیف کرده‌است.[۳۶۸] سوئیفت اغلب توسط رسانه‌ها با عنوان «یار آمریکا» شناخته می‌شود،[۳۶۹][۳۷۰] یک لقب خیالی که بر اساس ویژگی خاکی بودنش[۳۷۱][۳۷۲] و شمایل دختر همسایه به او نسبت می‌دهند،[۳۷۳][۳۷۴] سوئیفت اصرار دارد او «با همه این قوانین سخت و عجیب که باعث می‌شوند در حصار بمانم زندگی نمی‌کنم. من فقط به روشی که دوست دارم زندگی می‌کنم و همین باعث می‌شود احساس آزادی کنم».[۳۱۲] او از شرکت در عکاسی‌های گزینشی بیش از اندازه جنسی امتناع می‌ورزد،[۳۷۵] اگرچه بلومبرگ ال.پی. او را به‌عنوان نماد جذابیت درنظر گرفته‌است.[۳۷۶] او به‌عنوان یکی از نمادهای مد شناخته شده‌است؛[۳۷۷][۳۷۸] وگ او را به‌عنوان یکی از نمادهای استایل آمریکایی در سال ۲۰۱۱ نامید.[۳۷۹] در سال ۲۰۱۴، او در صدر فهرست خوش‌پوش‌های سالانه پیپل قرار گرفت.[۳۸۰] در سال ۲۰۱۵، او در جوایز ال استایل به‌عنوان زن سال شناخته شد[۳۸۱] و در صدر فهرست ۱۰۰ جذاب ماکسیم قرار گرفت.[۳۸۲] وگ از سوئیفت به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین چهرهای جهان در مد سازگار با محیط زیست یاد می‌کند.[۳۸۳]

تأثیر

فعالیت‌های اولیهٔ سوئیفت به‌عنوان خواننده-ترانه‌سرای کانتری نقش مهمی در شکل‌گیری چشم‌انداز موسیقی مدرن کانتری داشت. روزنامه‌نگار نیویورک جودی رُزِن ادعا می‌کند سوئیفت نخستین هنرمند کانتری است که شهرت او به جهانی فراتر از ایالات متحده می‌رسد.[۳۸۴] به‌دنبال به شهرت رسیدن سوئیفت، ناشرهای کانتری علاقه‌مند به جذب خوانندگان جوانی شدند که ترانه‌هایشان را خودشان می‌نویسند.[۳۸۵] سوئیفت با روایت‌های زندگی‌نامهٔ خود که حول عاشقی و دل‌شکستگی می‌چرخد،[۳۸۴] سبکی را به نسل جوان معرفی می‌کند که می‌تواند مربوط به کشمکش‌های شخصی او باشد.[۳۸۶] رولینگ استون موسیقی کانتری سوئیفت را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأثیرات موسیقی پاپ در دههٔ ۲۰۱۰ ذکر کرد،[۳۸۷] و او را در رتبهٔ هشتادم در فهرست ۱۰۰ برترین هنرمندان کانتری تمام دوران‌ها قرار داد.[۳۸۸] کوارتز سوئیفت را مهمترین هنرمند نسل هزاره دانست.[۳۸۹] اجرای روی صحنه او با گیتار به «فاکتور تیلور سوئیفت» کمک کرد، پدیده‌ای که رسانه‌ها افزایش فروش گیتار به زنان، جمعیتی که قبلاً نادیده گرفته‌شده بودند، را به آن نسبت می‌دهند.[۳۹۰][۳۹۱]

ناشرها آلبوم‌های سوئیفت با فروش میلیونی در دههٔ ۲۰۱۰، به‌دنبال کاهش فروش فیزیکی آلبوم‌ها، را یک ناهنجاری در غالب شدن رسانه جاری بر صنعت موسیقی می‌سنجند.[۳۹۲][۳۹۳] از زمانی که نیلسون سونداسکن در سال ۱۹۹۱ پیگیری فروش آلبوم‌ها را در بیلبورد ۲۰۰ آغاز کرده‌است، او تنها هنرمندی است که چهار آلبومش در یک هفته بیش از یک میلیون نسخه فروش داشته‌اند.[۳۹۲] از نظر مجله نیویورک، آمار فروش میلیونی سوئیفت ثابت می‌کند که او «کسی است که به‌خواست خود صنعت موسیقی را خم می‌کند».[۳۹۳] به‌گفته رولینگ استون، مخالفت سوئیفت در برابر حقوق کم سرویس‌های عامل پخش و تلاش برای به‌دست آوردن مالکیت مسترهایش دو لحظهٔ تأثیرگذار برای صنعت موسیقی در دههٔ ۲۰۱۰ بوده‌است.[۳۹۴] اقدامات او بحث دربارهٔ بهسازی‌های موسیقی استریمی درخواستی تأثیر داشته‌است و باعث آگاهی از حقوق مالکیت معنوی درمیان موسیقی‌دانان جوان شد.[۳۹۵][۳۹۶][۳۹۷]

سوئیفت توسط بیلبورد در دههٔ ۲۰۱۰ زن دهه نام گرفت[۳۹۸] و به اولین زنی تبدیل شد که عنوان هنرمند دهه (دههٔ ۲۰۱۰) را از جوایز موسیقی آمریکا دریافت می‌کند.[۳۹۹] او برنده جایزه بریت آیکان جهانی برای «به‌رسمیت شناختن تأثیر فوق‌العادهٔ او بر موسیقی در سراسر جهان» شد.[۴۰۰] سوئیفت و کارهای او الهام‌بخش موسیقی‌دانان بسیاری از جمله روث بی،[۴۰۱] شامیر بِیلی،[۴۰۲] کلسی بالرینی،[۴۰۳] پریسیلا بلاک،[۴۰۴] بِیلی برایان،[۴۰۵] کامیلا کبیو،[۴۰۶] سابرینا کارپنتر،[۴۰۷] سوفیا کارسون،[۴۰۸] د چینسموکرز،[۴۰۹] دایا،[۴۱۰] سلنا گومز،[۴۱۱] الی گولدینگ،[۴۱۲] کانن گری،[۴۱۳] گریف،[۴۱۴] هالزی،[۴۱۵] نایل هوران،[۴۱۶] لیتل میکس،[۴۱۷] شان مندز،[۴۱۸] ساکر مامی،[۴۱۹] مارن موریس،[۴۲۰] نینا نسبیت،[۴۲۱] نیکی،[۴۲۲] فینیس اوکانل،[۴۲۳] میزی پیترز،[۴۲۴] گرل این رد،[۴۲۵] فریا رایدینگز،[۴۲۶] اولیویا رودریگو،[۴۲۷] تیگن و سارا،[۴۲۸] تروی سیوان،[۴۲۹] هیلی ویلیامز،[۴۳۰] ومپس[۴۳۱] و زاهارا[۴۳۲] بوده‌است.

جایزه‌ها و دستاوردها

نوشتار اصلی: فهرست جایزه‌ها و نامزدی‌های تیلور سوئیفت

سوئیفت جوایز و افتخارات بسیاری از جمله ۱۱ جایزه گرمی (شامل سه آلبوم سال که بیشترین برد توسط یک هنرمند است)،[۴۳۳] یک جایزه امی،[۴۳۴] ۳۲ جایزه موسیقی آمریکا (بیشترین برد توسط یک هنرمند)،[۴۳۵] ۲۵ جایزه موسیقی بیلبورد (بیشترین برد توسط یک هنرمند زن)،[۴۳۶] ۳۵ رکورد جهانی گینس،[۴۳۷] ۱۲ جایزه انجمن موسیقی کانتری (شامل جایزه پِنِکال)،[۴۳۸] هشت جایزه آکادمی موسیقی کانتری[۴۳۹] و دو جایزه بریت[۱۷۰] دریافت کرده‌است. به عنوان ترانه‌سرا، از او در انجمن ترانه‌سرایان نشویل[۵۸][۴۴۰] و تالار مشاهیر ترانه‌سرایی تقدیر به‌عمل آمده، همچنین توسط رولینگ استون در سال ۲۰۱۵ در فهرست ۱۰۰ بزرگترین ترانه‌سرایان تمام دوران‌ها قرار گرفت.[۴۴۱][۴۴۲] در ۶۴مین دوره جوایز بی‌ام‌ال در سال ۲۰۱۶، سوئیفت تبدیل به اولین زنی شد که موفق به دریافت جایزه‌ای به‌نام خودش می‌شود.[۴۴۳] آلبوم‌هایش سرخ[۴۴۴] و ۱۹۸۹ در نسخه ۲۰۲۰ رولینگ استون از ۵۰۰ آلبوم برتر تمام دوران‌ها قرار گرفتند.[۴۴۵]

سوئیفت بیش از ۵۰ میلیون آلبوم، از جمله ۳۷٫۳ میلیون نسخه در ایالات متحده، و ۱۵۰ میلیون تک‌آهنگ در سراسر جهان به‌فروش رسانده‌است.[۴۴۶][۴۴۷][۴۴۸] او بیش از ۱۱۴ میلیون نسخه تا مه ۲۰۲۱ در مصرف آلبوم جهانی گردآوری کرده‌است، که شامل ۷۸ میلیارد استریم است.[۲۵۲][۴۰۰] در سال ۲۰۱۹، بیلبورد او را در فهرست بزرگترین هنرمندان همهٔ دوران‌ها در رتبه هشتم قرار داد.[۴۴۹] سوئیفت دارای طولانی‌ترین مدت حضور در صدر ۱۰۰ هنرمند برتر بیلبورد با ۴۷ هفته است،[۴۵۰] هنرمند زنی که بیشترین هفته (۵۳) در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفته‌است،[۴۵۱] هنرمند زنی که بیشترین مقدار ترانهٔ واردشده به ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد را در تاریخ دارد (۱۳۶) و هنرمندی که بیشترین مقدار تک‌آهنگ رتبهٔ یک در جدول ترانه‌های دیجیتال (۲۲) را دارد.[۴۵۲] او دومین هنرمند زن پرفروش تک‌آهنگ‌های دیجیتال (و سومین درکل) در ایالات متحده، با ۱۳۴ میلیون واحد معادل به‌گزارش انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا (آرآی‌اِی‌اِی) است،[۴۵۳] و اولین هنرمند زنی است که هم آلبوم (بی‌باک) و هم ترانه‌اش («از ذهنم پاکش کنم») گواهی‌نامه الماس دریافت کرده‌اند.[۴۵۴] سوئیفت با تور استادیومی اعتبار (۲۰۱۸) رکورد پرفروش‌ترین تور آمریکای شمالی در تمام دوران‌ها را شکست،[۴۵۵] و پردرآمدترین تور در دههٔ ۲۰۱۰ است که توسط هنرمند زن برگزار می‌شود.[۴۵۶] او دارای بیشترین آلبوم رتبه یک میلیونیم در ایرلند و پادشاهی متحده توسط هنرمند زن است.[۴۵۷][۴۵۸]

سوئیفت همچنین در لیست‌های مختلف سنجش قدرت قرار گرفته‌است. تایم او را در فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۵، ۲۰۱۹ قرار داده‌است.[۴۵۹] او یکی از «سکوت شکن‌ها» بود که دربارهٔ تجاوز جنسی صحبت کردند، و به‌عنوان شخص سال تایم در سال ۲۰۱۷ مورد تقدیر قرار گرفته‌اند.[۴۶۰] از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰، او جز سه نفر برتر در فهرست پردرآمدترین زنان جهان در موسیقی فوبرز قرار گرفته‌است، که در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ در صدر قرار گرفت.[۴۶۱][۴۶۲] او همچنین در صدر فهرست ۱۰۰ ستاره ثروتمند مجله در سال ۲۰۱۶ — کار برجسته‌ای که نامش را وارد رکوردهای جهانی گینس کرد[۴۶۳] — و در سال ۲۰۱۹ با درآمد ۱۸۵ میلیون دلار قرار گرفت.[۴۶۴] در سال ۲۰۱۴، او در فهرست ۳۰ زیر ۳۰ فوبرز در دسته موسیقی[۴۶۵] و دوباره در سال ۲۰۱۷ در دسته «دانش‌آموختگان آل-استار» قرار گرفت.[۴۶۶] در سال ۲۰۱۵، سوئیفت تبدیل به جوان‌ترین زنی شد که در فهرست ۱۰۰ زن قدرتمند فوبرز، با رتبه ۶۴ قرار گرفته‌است.[۴۶۷] در ژوئن ۲۰۱۹، فوبرز ارزش خالص سوئیفت را ۳۶۰ میلیون دلار تخمین زد.[۴۶۸] سوئیفت جستجو شده‌ترین هنرمند موسیقی‌دان زن در گوگل در سال ۲۰۱۹[۴۶۹] و پردرآمدترین موسیقی‌دان زن دههٔ ۲۰۱۰ با درآمد ۸۲۵ میلیون دلار بود.[۴۷۰]

ترانه‌شناسی

نوشتار‌های اصلی: ترانه‌شناسی آلبوم‌های تیلور سوئیفت، ترانه‌شناسی تک‌آهنگ‌های تیلور سوئیفت و فهرست ترانه‌های ضبط‌شده توسط تیلور سوئیفت

فیلم‌شناسی

نوشتار اصلی: ویدئوشناسی تیلور سوئیفت

تورها

نوشتار اصلی: فهرست اجراهای زنده تیلور سوئیفت

جستارهای وابسته

 درگاه زندگی‌نامه
 درگاه موسیقی
 درگاه ایالات متحده آمریکا

یادداشت‌ها

  1. ↑ سوئیفت رکورد را تا شصت و دومین مراسم جایزه گرمی در سال ۲۰۲۰ دراختیار داشت.[۸۵][۸۶]
  2. ↑ اگرچه سوئیفت دارای املاک در سراسر ایالات متحده است، اما نشویل را به‌عنوان خانه‌اش معرفی می‌کند.[۱۴۹][۱۵۰]
  3. ↑ سوئیفت درابتدا ترانه را برای آلبوم ۲۰۱۲ خود سرخ نوشت، اما آن را در ویرایش نهایی آلبوم قرار نداد.[۱۷۸]
  4. ↑ سوئیفت و پاتریک موناهان از ترین این ترانه را در اصل برای آلبوم ۲۰۱۲ او سرخ نوشته‌اند.[۱۹۷]

منابع

  1. ↑ "Taylor Swift Co-Wrote Calvin Harris' 'This Is What You Came For' Under Swedish Pseudonym". Billboard. July 13, 2016. Retrieved May 25, 2020.
  2. ↑ "America's Self Made Women — Taylor Swift". Forbes. October 13, 2020. Retrieved October 13, 2020.
  3. ↑ "Taylor Swift: The record-breaking artist in numbers". CBBC Newsround. Retrieved April 20, 2020.
  4. ↑ Sutherland, Mark (May 23, 2015). "Taylor Swift interview: 'A relationship? No one's going to sign up for this'". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Retrieved April 20, 2020.
  5. ↑ "Taylor Swift is not an "underdog": The real story about her 1 percent upbringing that the New York Times won't tell you". Salon. May 23, 2015. Retrieved December 26, 2020.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Jepson, Louisa (2013). Taylor Swift. Simon & Schuster. p. 1. ISBN 978-1-4711-3087-8. Archived from the original on July 29, 2017. Retrieved August 16, 2016.
  7. ↑ Eleftheriou-Smith, Loulla-Mae (June 24, 2015). "Taylor Swift tells Scotland: 'I am one of you'". The Independent. Retrieved July 10, 2019.
  8. ↑ Scott, Walter (June 11, 2015). "What Famous Pop Star Is Named After James Taylor?". Parade. Archived from the original on October 15, 2016. Retrieved December 12, 2018.
  9. ↑ Roth, Madeline (May 19, 2015). "Taylor Swift's Brother Had The Most Epic Graduation Weekend Ever". MTV News. Archived from the original on July 23, 2016. Retrieved July 25, 2016.
  10. ↑ Vadala, Nick. "Taylor Swift ancestor's home added to Philly Register of Historic Places". The Philadelphia Inquirer. Retrieved January 15, 2021.
  11. ↑ "Taylor Swift's Great-Great-Grandfather's Philly Home Gets Historic Landmark Status". AP NEWS. July 25, 2017. Retrieved January 15, 2021.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ ۱۲٫۵ ۱۲٫۶ ۱۲٫۷ Widdicombe, Lizzie (October 10, 2011). "You Belong With Me". The New Yorker. Archived from the original on July 24, 2014. Retrieved October 11, 2011.
  13. ↑ Raab, Scott (October 20, 2014). "Taylor Swift Interview". Esquire. Archived from the original on February 16, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  14. ↑ "Taylor Swift on Politicians Co-opting Faith: 'I'm a Christian. That's Not What We Stand For'". Relevant. January 31, 2020. Retrieved April 2, 2020.
  15. ↑ Hatza, George (December 8, 2008). "Taylor Swift: Growing into superstardom". Reading Eagle. Archived from the original on April 1, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  16. ↑ Uhrich, Bill (February 13, 2010). "Photos Students at Alvernia Montessori School sending Taylor Swift a valentine". Reading Eagle. Archived from the original on October 16, 2013. Retrieved February 25, 2013.
  17. ↑ Mennen, Lauren (November 12, 2014). "Taylor Swift's Wyomissing childhood home on the market for $799,500". Philadelphia Daily News. Archived from the original on October 17, 2016. Retrieved October 13, 2016.
  18. ↑ Chang, David (February 22, 2016). "Taylor Swift Returns to Reading Pennsylvania as Maid of Honor in Friend's Wedding". WCAU. Archived from the original on September 16, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  19. ↑ "Taylor Swift, Age 12". Daily News. New York. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  20. ↑ Cooper, Brittany Joy (April 15, 2012). "Taylor Swift Opens Up About a Future in Acting and Admiration for Emma Stone". Taste of Country. Archived from the original on April 17, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  21. ↑ MacPherson, Alex (October 18, 2012). "Taylor Swift: 'I want to believe in pretty lies'". The Guardian. Archived from the original on August 26, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Rolling Stone Interview: The Unabridged Taylor Swift, December 2, 2008
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ Morris, Edward (December 1, 2006). "When She Thinks 'Tim McGraw', Taylor Swift Savors Payoff: Hardworking Teen to Open for George Strait Next Year". CMT. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved March 11, 2010.
  24. ↑ Diu, Nisha Lilia (April 3, 2011). "Taylor Swift: 'I won't do sexy shoots'". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on May 6, 2013. Retrieved April 17, 2012.
  25. ↑ "News: CMT Insider Interview: Taylor Swift (Part 1 of 2)". CMT. November 26, 2008. Archived from the original on January 23, 2015. Retrieved July 1, 2012.
  26. ↑ Malec, Jim (May 2, 2011). "Taylor Swift: The Garden In The Machine". American Songwriter. Archived from the original on May 10, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  27. ↑ Martino, Andy (January 10, 2015). "EXCLUSIVE: The real story of Taylor Swift's guitar 'legend'". Daily News. New York. Archived from the original on November 22, 2015. Retrieved August 28, 2017.
  28. ↑ "americanbar.org PDF" (PDF). Americanbar.org. Archived from the original (PDF) on October 11, 2012. Retrieved April 18, 2012.
  29. ↑ "On tour with Taylor Swift – Dateline NBC". NBC News. May 31, 2009. Archived from the original on October 5, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  30. ↑ Castro, Vicky (February 6, 2015). "How to Succeed as an Entrepreneur, Taylor Swift Style". Inc. Monsueto Ventures. Archived from the original on September 24, 2016. Retrieved February 9, 2015.
  31. ↑ Jo, Nancy (January 2, 2014). "Taylor Swift and the Growing of a Superstar: Her Men, Her Moods, Her Music". Vanity Fair. Archived from the original on November 10, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  32. ↑ "News: Taylor Swift's High School Names Auditorium in Her Honor". CMT. September 23, 2010. Archived from the original on November 21, 2014. Retrieved April 18, 2012.
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Grigoriadis, Vanessa (March 5, 2009). "The Very Pink, Very Perfect Life of Taylor Swift". Rolling Stone. Archived from the original on May 3, 2019. Retrieved July 28, 2019.
  34. ↑ "Taylor Swift: The Garden In The Machine". American Songwriter. May 2, 2011. Archived from the original on August 7, 2013. Retrieved May 21, 2012.
  35. ↑ "Songwriter Taylor Swift Signs Publishing Deal With Sony/ATV". Broadcast Music, Inc. May 12, 2005. Archived from the original on December 4, 2012. Retrieved April 20, 2012.
  36. ↑ Kosser, Michael (June 3, 2010). "Liz Rose: Co-Writer to the Stars". American Songwriter. Archived from the original on December 24, 2011. Retrieved April 19, 2012.
  37. ↑ Leahey, Andrew (October 24, 2014). "Songwriter Spotlight: Liz Rose". Rolling Stone. Archived from the original on September 26, 2016. Retrieved September 24, 2016.
  38. ↑ DeLuca, Dan (November 11, 2008). "Focused on 'great songs' Taylor Swift isn't thinking about 'the next level' or Joe Jon as gossip". Philadelphia Daily News. p. 1. Archived from the original on November 18, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  39. ↑ Preston, John (April 26, 2009). "Taylor Swift: the 19-year-old country music star conquering America – and now Britain". The Daily Telegraph. Archived from the original on January 5, 2012. Retrieved August 30, 2012.
  40. ↑ Rapkin, Mickey (July 27, 2017). "Oral History of Nashville's Bluebird Cafe: Taylor Swift, Maren Morris, Dierks Bentley & More on the Legendary Venue". Billboard. Archived from the original on July 29, 2017. Retrieved July 28, 2017.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ Hiatt, Brian (October 25, 2012). "Taylor Swift in Wonderland". Rolling Stone. Archived from the original on July 31, 2016. Retrieved August 1, 2016.
  42. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (June 26, 2013). "Toby Keith, Cowboy Capitalist: Country's $500 Million Man". Forbes. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved August 1, 2016.
  43. ↑ Taylor Swift (CD). Big Machine Records. 2006. BMR120702.
  44. ↑ Tamarkin, Jeff. "Taylor Swift – Taylor Swift". AllMusic. Retrieved February 14, 2021.
  45. ↑ Caramanica, Jon (September 5, 2008). "A Young Outsider's Life Turned Inside Out". The New York Times. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved August 1, 2016.
  46. ↑ Trust, Gary (October 29, 2009). "Chart Beat Thursday: Taylor Swift, Tim McGraw Linked Again". Billboard. Archived from the original on March 7, 2013. Retrieved November 8, 2016.
  47. ↑ Rosa, Christopher (March 24, 2015). "Opening Acts Who Became Bigger Than The Headliner". VH1. Archived from the original on November 10, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  48. ↑ Willman, Chris (February 5, 2008). "Taylor Swift's Road to Fame". Entertainment Weekly. p. 3. Archived from the original on February 21, 2015. Retrieved April 22, 2012.
  49. ↑ "Taylor Swift Joins Rascal Flatts Tour". CMT. October 18, 2006. Archived from the original on January 7, 2015. Retrieved March 11, 2010.
  50. ↑ Whitaker, Sterling; Hammar, Ania (May 27, 2019). "How Eric Church's Rascal Flatts Feud Helped Launch Taylor Swift's Career". Taste of Country. Archived from the original on June 6, 2019. Retrieved June 10, 2019.
  51. ↑ "Taylor Swift No. 1 on iTunes". Great American Country. December 19, 2007. Archived from the original on March 16, 2015. Retrieved July 5, 2010.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ ۵۲٫۲ ۵۲٫۳ "Taylor Swift – Chart history". Billboard. Archived from the original on August 9, 2016. Retrieved July 26, 2016.
  53. ↑ "Taylor Swift owns top of country chart". Country Standard Time. July 23, 2008. Archived from the original on July 31, 2008. Retrieved December 26, 2008.
  54. ↑ "Wal-Mart "Eyes" New Taylor Swift Project". Great American Country. Archived from the original on March 16, 2015. Retrieved July 24, 2008.
  55. ↑ "Taylor Swift Joins George Strait's 2007 Tour". CMT. November 17, 2006. Retrieved February 16, 2020.
  56. ↑ "Brad Paisley Plans Tour With Three Opening Acts". CMT. January 9, 2007. Retrieved February 16, 2020.
  57. ↑ "Taylor Swift Joins Tim McGraw, Faith Hill on Tour". CMT. June 1, 2007. Retrieved February 16, 2020.
  58. ↑ ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ "Taylor Swift Youngest Winner of Songwriter/Artist Award". Great American Country. October 16, 2007. Archived from the original on March 17, 2015. Retrieved February 2, 2015.
  59. ↑ "Photos: All Taylor Swift Pictures: Horizon Award Winner Poses in the Pressroom". CMT. September 7, 2007. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  60. ↑ "Photos: 43rd Annual ACM Awards – Onstage: Winners: Acceptance Speech". CMT. May 18, 2008. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  61. ↑ "Taylor Swift, Rascal Flatts, Carrie Underwood Score at 2008 AMA Awards" (Blog). Roughstock.com. November 24, 2008. Archived from the original on July 10, 2014. Retrieved May 21, 2012.
  62. ↑ "Amy Winehouse Wins Best New Artist, Kanye West Pays Tribute to Mom – Grammy Awards 2008, Grammy Awards". People. October 2, 2008. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved May 21, 2012.
  63. ↑ "Rascal Flatts Announce Summer Tour With Taylor Swift". CMT. May 5, 2008. Retrieved June 5, 2019.
  64. ↑ Caplan, David (September 8, 2008). "Scoop". People. Archived from the original on February 2, 2016. Retrieved March 6, 2012.
  65. ↑ Rizzo, Monica (November 24, 2008). "Scoop – Couples, Camilla Belle, Joe Jonas". People. Archived from the original on March 3, 2016. Retrieved March 6, 2012.
  66. ↑ "Taylor Swift – Fearless" (به پرتغالی). Universal Music Group. Archived from the original on January 18, 2021. Retrieved February 14, 2021.
  67. ↑ "Discography Taylor Swift". ARIA Charts. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved January 2, 2010.
  68. ↑ Ben-Yehuda, Ayala (August 13, 2009). "Black Eyed Peas, Jason Mraz Tie Records on Billboard Hot 100". Billboard. Archived from the original on May 8, 2013. Retrieved March 13, 2010.
  69. ↑ ۶۹٫۰ ۶۹٫۱ "Taylor Swift Chart History (Hot Country Songs)". Billboard. Retrieved February 14, 2021.
  70. ↑ Grein, Paul (March 16, 2012). "Chart Watch Extra: Top Albums Of Last 10 Years" (Blog). Yahoo! Music. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved June 10, 2011.
  71. ↑ Herrera, Monica (October 8, 2009). "Taylor Swift's 'Fearless' Tour Returns March 2010". Rolling Stone. Archived from the original on August 18, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  72. ↑ Mapes, Jillian (November 23, 2010). "Taylor Swift Announces 'Speak Now' World Tour". Billboard. Archived from the original on May 8, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  73. ↑ Weiss, Dan (December 12, 2011). "Taylor Swift: Journey To Fearless DVD". American Songwriter. Archived from the original on August 15, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  74. ↑ Ryan, Sarah (August 10, 2009). "Taylor Swift Pranks Keith Urban" (Blog). Great American Country. Archived from the original on September 6, 2015. Retrieved November 11, 2015.
  75. ↑ Akers, Shelley (June 9, 2008). "Taylor Swift to Appear in Hannah Montana Movie". People. Archived from the original on October 27, 2017. Retrieved October 27, 2017.
  76. ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ "Hannah Montana: The Movie (Original Motion Picture Soundtrack) by Hannah Montana". iTunes Store. Archived from the original on May 2, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  77. ↑ "Kanye calls Taylor Swift after 'View' appearance". MSNBC. September 15, 2009. Archived from the original on October 6, 2013. Retrieved September 16, 2009.
  78. ↑ "Taylor Swift Thanks "Gracious" Beyonce for Inviting Her Onstage After Kanye Stunt at VMAs". Rolling Stone. September 14, 2009. Archived from the original on June 15, 2012. Retrieved May 15, 2012.
  79. ↑ Anderson, Kyle (September 16, 2009). "Kanye West's VMA Interruption Gives Birth To Internet Photo Meme". MTV. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved October 3, 2009.
  80. ↑ ۸۰٫۰ ۸۰٫۱ Montgomery, James (February 2, 2010). "Why You Shouldn't Hate on Taylor Swift". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  81. ↑ Ditzian, Eric (2009). "Taylor Swift, Michael Jackson Big Winners at American Music Awards". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  82. ↑ "2009 Artists of the Year". Billboard. December 10, 2009. Archived from the original on January 4, 2010. Retrieved May 21, 2012.
  83. ↑ "The 150 Greatest Albums Made By Women". NPR. July 24, 2017. Retrieved September 2, 2017.
  84. ↑ "Taylor Swift Raps 'Thug Story' With T-Pain On CMT Awards". MTV. June 17, 2009. Retrieved November 11, 2015.
  85. ↑ Kreps, Daniel (February 1, 2010). "Beyonce, Taylor Swift Dominate 2010 Grammy Awards". Rolling Stone. Archived from the original on February 15, 2012. Retrieved February 13, 2012.
  86. ↑ "Billie Eilish replaces Taylor Swift as youngest artist to win a Grammy for Album of the Year". MSN. January 27, 2020. Retrieved September 1, 2020.
  87. ↑ Kreps, Daniel (February 4, 2010). "Taylor Swift's Label Lashes Out at Critics of Grammy Performance". Rolling Stone. Archived from the original on January 19, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  88. ↑ Caramanica, Jon (February 1, 2010). "For Young Superstar Taylor Swift, Big Wins Mean Innocence Lost". The New York Times. Archived from the original on August 28, 2012. Retrieved May 15, 2012.
  89. ↑ Kaufman, Gil (November 12, 2009). "Taylor Swift Dominates CMA Awards". MTV News. Archived from the original on March 6, 2016. Retrieved September 13, 2016.
  90. ↑ Vena, Jocelyn (November 6, 2009). "John Mayer Talks Taylor Swift Collaboration 'Half of My Heart'". MTV. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  91. ↑ "Boys Like Girls featuring Taylor Swift, 'Two Is Better Than One'". Billboard. December 2, 2009. Retrieved December 4, 2020.
  92. ↑ "Kellie Pickler Has Her 'Best Days' Thanks To Taylor Swift". MTV. Archived from the original on January 1, 2016. Retrieved November 11, 2015.
  93. ↑ Vena, Jocelyn (December 28, 2009). "New Taylor Swift Song Included In 'Valentine's Day' Featurette". MTV. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved November 11, 2015.
  94. ↑ ۹۴٫۰ ۹۴٫۱ "Taylor Swift – Chart history on Canadian Hot 100". Billboard. Archived from the original on August 9, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  95. ↑ Park, Michael Y.; Sia, Nicole (December 29, 2009). "Taylor & Taylor Romance Was Overblown, Says Source". People. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved March 6, 2012.
  96. ↑ Sharkey, Betsy (February 12, 2010). "Review: 'Valentine's Day' – Page 2". Los Angeles Times. Archived from the original on October 11, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  97. ↑ McCarthy, Todd (February 7, 2010). "Valentine's Day – Film Reviews". Variety. Archived from the original on July 29, 2013. Retrieved July 30, 2012.
  98. ↑ Caramanica, Jon (March 6, 2009). "OMG! Taylor Swift Does 'CSI'!". The New York Times (Blog). Archived from the original on August 14, 2011. Retrieved May 7, 2012.
  99. ↑ Strecker, Erin (January 2, 2015). "Remember When Taylor Swift Shined as 'Saturday Night Live' Host?". Billboard. Archived from the original on January 24, 2015. Retrieved January 15, 2015.
  100. ↑ Dukes, Billy (October 22, 2012). "10 Things You Didn't Know About Taylor Swift". Taste of Country. Retrieved July 26, 2020.
  101. ↑ Pietroluongo, Silvio (August 11, 2010). "Taylor Swift Makes Sparkling Hot 100 Entrance". Billboard. Archived from the original on January 31, 2016. Retrieved July 25, 2016.
  102. ↑ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift, Angry on 'Speak Now'". The New York Times. Archived from the original on October 21, 2010. Retrieved October 23, 2010.
  103. ↑ "Taylor Swift's New Album, Speak Now, Set for Oct. 25 Release". CMT. July 20, 2010. Retrieved February 14, 2020.
  104. ↑ Kaufman, Gil (November 3, 2010). "Taylor Swift's Speak Now Tops 1 Million in First Week". MTV. Archived from the original on August 10, 2016. Retrieved August 8, 2016.
  105. ↑ "Fastest-selling digital album in the U.S. by a female artist". Guinness World Records. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 16, 2015.
  106. ↑ Hammel, Sara (January 4, 2011). "Taylor Swift & Jake Gyllenhaal Break Up: Source". People. Archived from the original on May 9, 2012. Retrieved March 6, 2012.
  107. ↑ Wyland, Sarah (February 12, 2012). "Taylor Swift Takes Home Two GRAMMYs at Tribute-Filled Show" (Blog). Great American Country. Archived from the original on September 6, 2015. Retrieved February 13, 2012.
  108. ↑ Suddath, Claire (February 12, 2012). "Taylor Swift, 'Mean' | The Best and Worst of the 2012 Grammys". Time. Archived from the original on April 24, 2012. Retrieved April 22, 2012.
  109. ↑ Deerwester, Jayme (February 12, 2012). "Adoration for Adele: 6 Grammys". USA Today. Archived from the original on October 26, 2012. Retrieved April 22, 2012.
  110. ↑ Shelburne, Craig (October 18, 2010). "Taylor Swift Named NSAI's Songwriter-Artist of the Year". CMT. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved November 21, 2015.
  111. ↑ Smith, Hazel (October 24, 2011). "News: Hot Dish: Taylor Swift Sings Alan Jackson's Masterpiece at Nashville Songwriters Celebration". CMT. Archived from the original on November 29, 2014. Retrieved April 22, 2012.
  112. ↑ Roland, Tom (December 2, 2011). "Taylor Swift: Billboard's Woman of the Year". Billboard. p. 1. Archived from the original on February 3, 2013. Retrieved May 15, 2012.
  113. ↑ Talbott, Chris; Silva, Cristina (April 2, 2012). "Taylor Swift wins ACM entertainer of the year". Yahoo!. Associated Press. Archived from the original on August 23, 2016. Retrieved May 15, 2012.
  114. ↑ "CMA Awards 2011: Taylor Swift wins entertainer of the year". CBS News. November 9, 2011. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved May 15, 2012.
  115. ↑ Kellogg, Jane (November 20, 2011). "AMAs 2011: Winners and Nominees Complete List". The Hollywood Reporter. Archived from the original on June 27, 2015. Retrieved November 21, 2015.
  116. ↑ Sheffield, Rob (June 23, 2012). "Women Who Rock: The 50 Greatest Albums of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on December 10, 2016. Retrieved July 15, 2017.
  117. ↑ Allen, Bob (March 29, 2012). "Hot Tours: Taylor Swift, George Strait, Cirque Du Soleil". Billboard. Archived from the original on February 21, 2013. Retrieved May 10, 2012.
  118. ↑ "Taylor Swift News and Blog". taylorswift.com. September 21, 2011. Archived from the original on October 11, 2011. Retrieved September 21, 2011.
  119. ↑ Herrera, Monica (March 15, 2012). "Taylor Swift, Arcade Fire Talk 'Hunger Games'". Rolling Stone. Archived from the original on June 27, 2015. Retrieved May 10, 2012.
  120. ↑ "Nominations 2013 — Golden Globe Awards". goldenglobes.org. December 13, 2012. Archived from the original on December 14, 2012. Retrieved December 13, 2012.
  121. ↑ Horowitz, Steven J. (April 20, 2012). "B.o.B Explains Origins of Taylor Swift Collaboration 'Both of Us'". HipHopDX. Archived from the original on September 10, 2015. Retrieved May 15, 2012.
  122. ↑ Toomedy, Alyssa (October 25, 2012). "Taylor Swift and Conor Kennedy Breakup: Anatomy of a Split". E!. Archived from the original on December 4, 2015. Retrieved November 10, 2015.
  123. ↑ Trust, Gary (August 22, 2012). "Taylor Swift Scores First Hot 100 No.  1". Billboard. Archived from the original on February 13, 2013. Retrieved August 22, 2012.
  124. ↑ "Discography Taylor Swift". New Zealand Charts. Retrieved July 26, 2016.
  125. ↑ Lynch, Kevin (September 4, 2013). "Calvin Harris trumps Michael Jackson feat to join Taylor Swift, Rihanna and One Direction in Guinness World Records™ 2014 book". Guinness World Records. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 16, 2015.
  126. ↑ Chart positions:
  127. ↑ Lewis, Randy (October 30, 2012). "Taylor Swift raises the bar with a savvy 'Red' marketing campaign". Los Angeles Times. Archived from the original on December 28, 2020. Retrieved December 28, 2020.
  128. ↑ Mansfield, Brian (October 17, 2012). "Taylor Swift sees 'Red' all over". USA Today. Archived from the original on December 21, 2012.
  129. ↑ "Taylor Swift's 'Red': A Canonical Coming-Of-Age Album". NPR Music. August 28, 2017. Retrieved February 14, 2021.
  130. ↑ "Taylor Swift's 'Red' Sells 1.21 Million; Biggest Sales Week for an Album Since 2002". Billboard. September 14, 2009. Archived from the original on February 1, 2013. Retrieved November 7, 2012.
  131. ↑ Greenwald, David (September 6, 2013). "Taylor Swift, Rihanna, Justin Bieber Among 2014 Guinness Record-Setters". Billboard. Archived from the original on June 8, 2015. Retrieved July 27, 2016.
  132. ↑ Sexton, Paul (August 31, 2019). "Taylor Swift Scores Fourth U.K. No. 1 With 'Lover' Album". Billboard. Retrieved October 15, 2019.
  133. ↑ Allen, Bob (July 3, 2014). "Taylor Swift's Red Wraps as All-Time Country Tour". Billboard. Archived from the original on June 1, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  134. ↑ Vincent, Alice (August 19, 2014). "Taylor Swift's new single Shake It Off shakes up pop music". The Daily Telegraph. Archived from the original on November 27, 2015. Retrieved November 27, 2015.
  135. ↑ "Grammys 2014: The complete list of nominees and winners". Los Angeles Times. January 26, 2014. Archived from the original on March 4, 2015. Retrieved January 25, 2015.
  136. ↑ "VMAs: The 2013 Winner's List". Entertainment Weekly. August 25, 2013. Archived from the original on March 9, 2016. Retrieved August 25, 2013.
  137. ↑ Gregoire, Carolyn (November 19, 2012). "Taylor Swift AMA Awards 2012: Pop Star Performs 'I Knew You Were Trouble' (Video)". HuffPost. Archived from the original on May 26, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  138. ↑ Payne, Chris (November 25, 2013). "Taylor Swift & Justin Timberlake Win Big at American Music Awards". Billboard. Archived from the original on November 24, 2015. Retrieved November 21, 2015.
  139. ↑ "NSAI Songwriter/Artists of the Year". Nashville Songwriters Association International. Archived from the original on August 19, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  140. ↑ Caramanica, Jon (November 7, 2013). "Country Awards Hold Swift Close". The New York Times. Archived from the original on November 11, 2013. Retrieved April 3, 2014.
  141. ↑ "Taylor Swift's Boyfriend Timeline: 10 Relationships & Their Songs". Billboard. December 30, 2014. Archived from the original on August 26, 2016. Retrieved August 26, 2016.
  142. ↑ Labrecque, Jeff (December 12, 2013). "'12 Years a Slave' and 'American Hustle' lead Golden Globe nominees". Entertainment Weekly. Archived from the original on March 23, 2015. Retrieved December 12, 2013.
  143. ↑ Bonaguro, Alison (January 25, 2013). "News: Offstage: Tim McGraw Wanted to Make Taylor Swift Duet an Event". CMT. Archived from the original on July 12, 2015. Retrieved February 25, 2013.
  144. ↑ Blistein, Doyle (June 4, 2013). "Taylor Swift Joins Rolling Stones for 'As Tears Go By'". Rolling Stone. Archived from the original on June 9, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  145. ↑ "Taylor Swift Joins Florida Georgia Line Onstage for 'Cruise'". Taste of Country. March 2, 2013. Archived from the original on March 16, 2013. Retrieved March 29, 2013.
  146. ↑ Collin, Robbie (July 26, 2012). "The Lorax, review". The Daily Telegraph. Archived from the original on September 17, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  147. ↑ Beard, Lanford (May 1, 2013). "Taylor Swift says 'I do' to 'New Girl'". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 8, 2016. Retrieved August 4, 2016.
  148. ↑ Busis, Hillary (September 27, 2013). "Taylor Swift will co-star in long-awaited adaptation of 'The Giver'". Entertainment Weekly. Archived from the original on December 21, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  149. ↑ Peterson, Price (March 31, 2014). "Taylor Swift Moves into NYC Apartment Built Over Mysterious River of Pink Slime". The Atlantic. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  150. ↑ Rogers, Alex (March 7, 2014). "Why Taylor Swift Thinks Nashville Is the Best Place on Earth". Time. Retrieved September 27, 2016.
  151. ↑ Zollo, Paul (February 17, 2016). "The Oral History of Taylor Swift's 1989". The Recording Academy. Retrieved February 14, 2021.
  152. ↑ Stutz, Colin (October 16, 2014). "Watch Taylor Swift's '1989' Secret Sessions Behind The Scenes Video". Billboard. Archived from the original on June 5, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  153. ↑ Mansfield, Brian (August 18, 2014). "Taylor Swift debuts 'Shake It Off,' reveals '1989' album". USA Today. Archived from the original on August 19, 2014. Retrieved August 19, 2014.
  154. ↑ Lewis, Randy (October 28, 2014). "How does Taylor Swift connect with fans? 'Secret sessions' and media blitzes". Los Angeles Times. Archived from the original on February 7, 2019. Retrieved February 5, 2019.
  155. ↑ Caulfield, Keith (November 4, 2014). "Taylor Swift's "1989" debuts with 1.287 million copies sold". Billboard. Archived from the original on November 5, 2014. Retrieved November 4, 2014.
  156. ↑ Swatman, Rachel (August 31, 2015). "Taylor Swift enters Guinness World Records 2016 with yet another record-breaking achievement". Guinness World Records. Archived from the original on September 3, 2015. Retrieved July 31, 2016.
  157. ↑ ۱۵۷٫۰ ۱۵۷٫۱ "Taylor Swift returns to Spotify on the day Katy Perry's album comes out". BBC News. June 9, 2017. Archived from the original on June 9, 2017.
  158. ↑ Chart positions:
  159. ↑ Trust, Gary (September 28, 2015). "The Weeknd Holds Atop Hot 100, Taylor Swift Hits Top 10 With 'Wildest Dreams'". Billboard. Archived from the original on December 1, 2015. Retrieved December 1, 2015.
  160. ↑ ۱۶۰٫۰ ۱۶۰٫۱ "Taylor Swift – Chart History: Hot 100". Billboard. Retrieved September 18, 2016.
  161. ↑ "Live Music's $20 Billion Year: The Grateful Dead's Fare Thee Well Reunion, Taylor Swift, One Direction Top Boxscore's Year-End". Billboard. Archived from the original on December 14, 2015.
  162. ↑ Weissmann, Jordan (July 7, 2014). "Taylor Swift Has Written an Op-Ed in the Wall Street Journal". Slate (Blog). Archived from the original on January 23, 2015. Retrieved January 23, 2015.
  163. ↑ Knopper, Steve (November 8, 2014). "Taylor Swift's Label Head Explains Spotify Removal". Rolling Stone. Archived from the original on April 21, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  164. ↑ Peters, Mitchell (June 21, 2015). "Taylor Swift Pens Open Letter Explaining Why '1989' Won't Be on Apple Music". Billboard. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  165. ↑ Halperin, Shirley (June 21, 2015). "Apple Changes Course After Taylor Swift Open Letter: Will Pay Labels During Free Trial". Billboard. Archived from the original on June 22, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  166. ↑ Rosen, Christopher (June 25, 2015). "Taylor Swift is putting 1989 on Apple Music". Entertainment Weekly. Archived from the original on June 26, 2015. Retrieved June 25, 2015.
  167. ↑ Daly, Thomas J. (January 13, 2016). "Taylor Swift's Trademark Play". The National Law Review. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved January 23, 2016.
  168. ↑ "Taylor Swift: 2014 Billboard Woman of the Year". Billboard. October 10, 2014. Archived from the original on June 1, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  169. ↑ Payne, Chris (November 23, 2014). "Taylor Swift Wins Dick Clark Award of Excellence at 2014, Presented by Diana Ross". Billboard. Archived from the original on July 4, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  170. ↑ ۱۷۰٫۰ ۱۷۰٫۱ Jonze, Tim (February 25, 2015). "Taylor Swift wins international female solo artist at Brit awards 2015". The Guardian. Archived from the original on January 1, 2016. Retrieved April 11, 2015.
  171. ↑ Stutz, Colin (July 21, 2015). "2015 MTV Video Music Awards Nominees Revealed: Taylor Swift, Kendrick Lamar, Ed Sheeran & More". Billboard. Archived from the original on July 24, 2015. Retrieved August 15, 2016.
  172. ↑ Betts, Stephen L. (March 25, 2015). "2015 ACM Award Milestone Winners Include Swift, Lambert". Rolling Stone. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved April 11, 2015.
  173. ↑ Lynch, Joe (February 19, 2016). "Taylor Swift Joins Elite Club to Win Grammy Album of the Year More Than Once: See the Rest". Billboard. Archived from the original on March 1, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  174. ↑ Chiu, Melody (June 1, 2016). "Taylor Swift and Calvin Harris Split After 15 Months Together". People. Archived from the original on June 29, 2016. Retrieved June 1, 2016.
  175. ↑ Spanos, Brittany (July 13, 2016). "Taylor Swift Co-Wrote Calvin Harris' Smash Hit 'This Is What You Came For'". Rolling Stone. Archived from the original on July 30, 2016. Retrieved July 31, 2016.
  176. ↑ Lewis, Anna (July 15, 2016). "Tom Hiddleston finally tells us the truth about his relationship with Taylor Swift". Cosmopolitan. Archived from the original on July 17, 2016. Retrieved January 8, 2019.
  177. ↑ "Taylor Swift Finally Reveals When She Started Dating Joe Alwyn in Lover Album". Yahoo!. August 23, 2019. Archived from the original on June 11, 2020. Retrieved June 11, 2020.
  178. ↑ "Taylor Swift Talks Newfound 'Freedom,' 'Lover' Tour Plans and So Much More". On Air with Ryan Seacrest. August 27, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  179. ↑ "Taylor Swift, pop princess, wins song of the year at the CMA Awards". USA Today. Archived from the original on November 9, 2017. Retrieved November 9, 2017.
  180. ↑ Trust, Gary (February 21, 2017). "Ed Sheeran Tops Hot 100, Katy Perry Debuts at No. 4 & Bruno Mars, Rihanna & The Weeknd All Hit Top 10". Billboard. Archived from the original on February 22, 2017. Retrieved February 22, 2017.
  181. ↑ France, Lisa Respers (August 28, 2017). "MTV Video Music Awards 2017: Winners list". CNN. Archived from the original on August 27, 2017. Retrieved August 28, 2017.
  182. ↑ Yahr, Emily (December 6, 2017). "Taylor Swift explains her blunt testimony during her sexual assault trial". The Washington Post. Retrieved February 1, 2020.
  183. ↑ Gonzalez, Sandra; McLean, Scott; Weisfeldt, Sara; Gauk-Roger, Topher (August 15, 2017). "Taylor Swift wins court case". CNN. Archived from the original on August 19, 2017. Retrieved August 20, 2017.
  184. ↑ "Taylor Swift wipes social media profiles, fuelling expectations of new album". The Daily Telegraph. August 18, 2017. Archived from the original on January 8, 2019. Retrieved August 19, 2019.
  185. ↑ Aswad, Jem (August 24, 2017). "Taylor Swift's New Single, 'Look What You Made Me Do,' Arrives (Listen)". Variety. Archived from the original on August 28, 2017. Retrieved August 29, 2017.
  186. ↑ White, Jack (September 1, 2017). "Taylor Swift scores first Number 1 on the Official Singles Chart with 'LWYMMD'". Official Charts Company. Archived from the original on September 2, 2017. Retrieved September 1, 2017.
  187. ↑ Peak positions:
  188. ↑ Shaw, Lucas (November 7, 2017). "Taylor Swift Will Keep New Album From Streaming for a Week". Bloomberg L.P. Archived from the original on November 8, 2017. Retrieved November 7, 2017.
  189. ↑ Powers, Ann (November 10, 2019). "The Old Taylor's Not Dead". NPR. Retrieved June 29, 2020.
  190. ↑ "Official: Taylor Swift's 'Reputation' Album Sells 1.2M Copies in US During First Week". Billboard. Archived from the original on November 30, 2017. Retrieved May 29, 2018.
  191. ↑ Chart positions:
  192. ↑ Levine, Robert (November 22, 2017). "Taylor Swift Schools the Music Industry Once Again, While Streaming Services Wring Their Hands". Billboard. Archived from the original on November 30, 2017. Retrieved December 2, 2017.
  193. ↑ "Global Top 10 Albums of 2017" (PDF). International Federation of the Phonographic Industry. p. 9. Retrieved April 18, 2019.
  194. ↑ Trust, Gary (September 11, 2017). "Taylor Swift at Nos. 1 & 4 on Billboard Hot 100, as Cardi B Moves Up to No. 2". Billboard. Archived from the original on September 21, 2017. Retrieved October 30, 2017.
  195. ↑ Trust, Gary. "Taylor Swift's 'New Year's Day' Goes to Country Radio: Is Country Ready for It?". Billboard. Archived from the original on December 5, 2017. Retrieved April 13, 2018.
  196. ↑ "Uncharted: Taylor Swift Prepares for Aus Tour with Next Radio Single". The Music Network. September 10, 2018. Retrieved May 7, 2019.
  197. ↑ Hudak, Joseph. "Sugarland Announce New Album 'Bigger,' Taylor Swift Collaboration". Rolling Stone. Archived from the original on April 14, 2018. Retrieved April 13, 2018.
  198. ↑ Stubblebine, Allison (November 13, 2017). "Taylor Swift Announces First Round of Reputation Stadium Tour Dates". Billboard. Archived from the original on November 14, 2017. Retrieved November 18, 2017.
  199. ↑ Frankenberg, Eric (November 30, 2018). "Taylor Swift's Reputation Stadium Tour Breaks Record for Highest-Grossing U.S. Tour". Billboard. Archived from the original on December 1, 2018. Retrieved December 2, 2018.
  200. ↑ Frankenberg, Eric (December 6, 2018). "Taylor Swift Closes Reputation Stadium Tour with $345 Million". Billboard. Archived from the original on December 9, 2018. Retrieved December 22, 2018.
  201. ↑ McIntyre, Hugh (December 6, 2018). "These Are The 10 Highest-Grossing Tours of 2018". Forbes. Archived from the original on December 7, 2018. Retrieved December 22, 2018.
  202. ↑ Reitman, Shelby (November 30, 2018). "Taylor Swift Shares Reputation Stadium Tour 'Surprise' Songs Playlist". Billboard. Archived from the original on January 4, 2019. Retrieved June 17, 2019.
  203. ↑ Stiernberg, Bonnie (December 31, 2018). "Taylor Swift's 'Reputation' Hits Netflix: Twitter Reacts". Billboard. Archived from the original on January 4, 2019. Retrieved June 16, 2019.
  204. ↑ "61st Grammy Nominees". The Recording Academy. Archived from the original on December 7, 2018. Retrieved December 7, 2018.
  205. ↑ Havens, Lyndsey (October 9, 2018). "Taylor Swift Breaks an All-Time AMA Record – And Urges People to Vote in Midterm Elections". Billboard. Archived from the original on October 10, 2018. Retrieved October 10, 2018.
  206. ↑ Wang, Amy X. (November 19, 2018). "Taylor Swift's New Record Deal Affects Thousands of Other Musicians". Rolling Stone. Archived from the original on November 26, 2018. Retrieved November 26, 2018.
    Willman, Chris (August 27, 2018). "Taylor Swift Stands to Make Music Business History as a Free Agent". Variety. Archived from the original on August 29, 2018. Retrieved August 29, 2018.
    Aswad, Jem; Willman, Chris (November 19, 2018). "Taylor Swift Signs New Deal With Universal Music Group". Variety. Archived from the original on November 19, 2018. Retrieved November 19, 2018.
  207. ↑ McKenna, Lyndsey (August 23, 2019). "Stream Taylor Swift's New Album, 'Lover'". NPR. Retrieved September 10, 2019.
  208. ↑ Catucci, Nick (August 23, 2019). "Taylor Swift Reaches For New Heights of Personal and Musical Liberation on 'Lover'". Rolling Stone. Retrieved February 15, 2021.
  209. ↑ Caulfield, Keith (September 1, 2019). "Official: Taylor Swift's 'Lover' Debuts at No. 1 on Billboard 200 Chart With 867,000 Units Earned in First Week in U.S." Billboard. Archived from the original on September 1, 2019. Retrieved September 2, 2019.
  210. ↑ Trust, Gary (September 3, 2019). "All 18 Songs From Taylor Swift's New Album 'Lover' Chart On the Billboard Hot 100". Billboard. Retrieved September 10, 2019.
  211. ↑ Trust, Gary (May 6, 2019). "Lil Nas X's 'Old Town Road' Tops Billboard Hot 100 For Fifth Week, Taylor Swift's 'Me!' Vaults to No. 2". Billboard. Retrieved June 14, 2019.
  212. ↑ "Arashi Best-Of Tops Taylor Swift for IFPI's Best-Selling Album of 2019". Billboard. March 19, 2020. Retrieved March 21, 2020.
  213. ↑ Cirisano, Tatiana (March 2, 2020). "Taylor Swift Crowned IFPI's Global Best-Selling Artist". Billboard. Retrieved March 2, 2020.
  214. ↑ "2020 Grammy Awards: Complete Winners List". The Recording Academy. Retrieved February 15, 2021.
  215. ↑ Grein, Paul (August 26, 2019). "12 Records That Were Set at the 2019 VMAs". Billboard. Retrieved January 11, 2020.
  216. ↑ "2019 Winners". American Music Awards. Retrieved October 21, 2020.
  217. ↑ "Look What the Cats Trailer Dragged In". GQ. July 18, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  218. ↑ Aniftos, Rania (November 15, 2019). "Taylor Swift Releases 'Beautiful Ghosts,' Co-Written With Andrew Lloyd Webber for 'Cats' Film". Billboard. Retrieved November 15, 2019.
  219. ↑ Rooney, David (December 18, 2019). "'Cats': Film Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on December 20, 2019. Retrieved December 21, 2019.
  220. ↑ Mamo, Heran (January 15, 2020). "Taylor Swift 'Miss Americana' Netflix Doc Has a Release Date & We're So Ready for It". Billboard. Retrieved January 19, 2020.
  221. ↑ "Miss Americana (2020)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. Retrieved February 2, 2020.
  222. ↑ Willman, Chris (January 21, 2020). "Taylor Swift: No Longer 'Polite at All Costs'". Variety. Retrieved January 21, 2020.
  223. ↑ Willman, Chris (February 6, 2020). "Taylor Swift Moves to Universal Music Publishing Group with New Pact". Variety. Retrieved February 6, 2020.
  224. ↑ ۲۲۴٫۰ ۲۲۴٫۱ Grady, Constance (September 1, 2019). "The Taylor Swift/Scooter Braun controversy, explained". Vox. Retrieved August 23, 2019.
  225. ↑ Henderson, Cydney (April 23, 2020). "Taylor Swift Slams Big Machine's New Unauthorized Live Album as 'Shameless Greed'". USA Today. Retrieved April 23, 2020.
  226. ↑ Halperin, Shirley (November 16, 2020). "Scooter Braun Sells Taylor Swift's Big Machine Masters for Big Pay Day". Variety. Retrieved November 16, 2020.
  227. ↑ Willman, Chris (November 16, 2020). "Taylor Swift Confirms Sale of Her Masters, Says She Is Already Re-Recording Her Catalog". Variety. Retrieved November 18, 2020.
  228. ↑ Opperman, Jeff (March 12, 2021). "Taylor Swift Is Singing Us Back to Nature". The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved May 24, 2021.
  229. ↑ Harrison, Ellie (July 23, 2020). "Taylor Swift to release surprise new album Folklore". The Independent. Retrieved July 23, 2020.
  230. ↑ "Taylor Swift to release surprise ninth album 'Evermore' tonight". NME. December 10, 2020. Retrieved December 10, 2020.
  231. ↑ Lipshutz, Jason (July 24, 2020). "Taylor Swift's 'Folklore': There's Nothing Quiet About This Songwriting Tour De Force". Billboard. Retrieved July 24, 2020.
  232. ↑ Atkinson, Katie (December 15, 2020). "Taylor Swift Isn't So Sure She & Joe Alwyn Would Have Made Music Together If It Weren't for Lockdown". Billboard. Retrieved February 18, 2021.
  233. ↑ Carras, Christi (July 24, 2020). "Reviews of Taylor Swift's 'Folklore' album are in. Here's what critics are saying". Los Angeles Times. Retrieved July 31, 2020.
  234. ↑ Schaffer, Claire (December 18, 2020). "Aaron Dessner on How His Collaborative Chemistry With Taylor Swift Led to 'Evermore'". Rolling Stone. Retrieved February 18, 2021.
  235. ↑ Trust, Gary (January 28, 2021). "Taylor Swift's 'Coney Island' and 'No Body, No Crime' Debut on Airplay Charts, Joining 'Willow'". Billboard. Retrieved February 2, 2021.
  236. ↑ "'the 1' – Taylor Swift veröffentlicht neue Single aus Rekord-Album 'folklore'" (به آلمانی). Universal Music Group. October 9, 2020. Retrieved January 27, 2021.
  237. ↑ "Taylor Swift's 'Willow' Debuts at No. 1 on Billboard Hot 100". Billboard. December 21, 2020. Retrieved February 18, 2021.
  238. ↑ Countryman, Eli (July 31, 2020). "Taylor Swift's 'Folklore' Sells Over 2 Million Copies in First Week". Variety. Retrieved November 17, 2020.
  239. ↑ Willman, Chris (December 21, 2020). "Taylor Swift's 'Evermore' Sells a Million Worldwide in First Week". Variety. Retrieved December 21, 2020.
  240. ↑ "Taylor Swift breaks 24 hour streaming record on Spotify for 8th album folklore". Guinness World Records. July 29, 2020. Retrieved August 1, 2020.
  241. ↑ Caulfield, Keith (January 7, 2021). "Lil Baby's 'My Turn' Is MRC Data's Top Album of 2020, Roddy Ricch's 'The Box' Most-Streamed Song". Billboard. Retrieved January 7, 2021.
  242. ↑ Blistein, Jon (November 24, 2020). "Taylor Swift to Release New 'Folklore' Film, 'The Long Pond Studio Sessions'". Rolling Stone. Retrieved November 24, 2020.
  243. ↑ Willman, Chris (November 23, 2020). "Taylor Swift Wins Three American Music Awards, Says She's MIA Because of 'Recording All of My Old Music'". Variety. Retrieved November 25, 2020.
  244. ↑ Willman, Chris (November 24, 2020). "Grammy Nominations Led by Beyoncé's Nine, With Six Apiece for Taylor Swift, Roddy Ricch and Dua Lipa". Variety. Retrieved November 24, 2020.
  245. ↑ ۲۴۵٫۰ ۲۴۵٫۱ Willman, Chris (March 14, 2021). "Taylor Swift Becomes First Woman to Win Album of the Year Grammy Three Times". Variety. Retrieved March 15, 2021.
  246. ↑ Shaffer, Claire (February 18, 2021). "Haim Release 'Women in Music Pt. III' Expanded Edition With Taylor Swift". Rolling Stone. Retrieved February 18, 2021.
  247. ↑ "Taylor Swift begins reclaiming her music with "Fearless (Taylor's Version)"". The Cavalier Daily - University of Virginia's Student Newspaper. Retrieved 2021-05-04.
  248. ↑ ۲۴۸٫۰ ۲۴۸٫۱ Minsker, Evan; Monroe, Jazz (February 11, 2021). "Taylor Swift Details Re-Recorded Album Fearless (Taylor's Version)". Pitchfork. Retrieved February 11, 2021.
  249. ↑ Caulfield, Keith (18 April 2021). "Taylor Swift's Re-Recorded 'Fearless' Album Debuts at No. 1 on Billboard 200 Chart With Year's Biggest Week". Billboard. Retrieved 19 April 2021.
  250. ↑ Haylock, Zoe (March 24, 2021). "Taylor Swift Recruits Maren Morris for a New Unreleased Song From Fearless". Vulture. Retrieved March 24, 2021.
  251. ↑ Wang, Steffanee (April 7, 2021). "Taylor Swift Shares New 'Fearless' Track, "Mr. Perfectly Fine"". Nylon. Retrieved April 7, 2021.
  252. ↑ ۲۵۲٫۰ ۲۵۲٫۱ "Taylor Swift to receive BRITs Global Icon award". Official Charts Company. May 9, 2021. Retrieved May 10, 2021.
  253. ↑ "NMPA to honor Taylor Swift with Songwriter Icon Award among other 2021 annual meeting honorees". NMPA. Retrieved May 24, 2021.
  254. ↑ Galuppo, Mia (June 1, 2021). "Taylor Swift Set for David O. Russell Movie". The Hollywood Reporter. Retrieved June 1, 2021.
  255. ↑ Cairns, Dan (March 5, 2009). "Swift rise of the anti-diva". The Australian. Archived from the original on December 24, 2014. Retrieved July 2, 2012.
  256. ↑ Bream, Jon (December 7, 2007). "Music: OMG! Taylor's senior year". Star Tribune. Archived from the original on July 12, 2015. Retrieved July 1, 2012.
  257. ↑ ۲۵۷٫۰ ۲۵۷٫۱ Newman, Melinda (December 19, 2008). "Taylor Swift Sessions Interview". AOL. Archived from the original on October 9, 2012. Retrieved March 25, 2011.
  258. ↑ "Swift starts world tour in Asia, pushes "Speak Now' in NY". Country Standard Time. October 23, 2007. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  259. ↑ "News: 20 Questions With Taylor Swift". CMT. November 12, 2007. Archived from the original on November 17, 2014. Retrieved April 18, 2012.
  260. ↑ McCafferty, Dennis (April 13, 2008). "Taylor's Swift rise". USA Weekend. Archived from the original on November 14, 2012. Retrieved April 17, 2012.
  261. ↑ "Interview with Taylor Swift". Time. April 23, 2009. Archived from the original on October 23, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  262. ↑ "Taylor Swift Style: Singer Won't Take Her Clothes Off, Wants People To Focus On Music". HuffPost. October 23, 2012. Archived from the original on January 4, 2015. Retrieved January 4, 2015.
  263. ↑ "InStyle meets country singing sensation Taylor Swift". InStyle UK. October 26, 2010. Archived from the original on May 27, 2013. Retrieved May 29, 2012.
  264. ↑ The Tonight Show Starring Jimmy Fallon (October 4, 2019). "Name That Song Challenge with Taylor Swift (timestamp: 3:35)". YouTube. Retrieved May 24, 2021.
  265. ↑ Roland, Tom (December 2, 2011). "Taylor Swift: Billboard's Woman of the Year". Billboard. Archived from the original on February 3, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  266. ↑ "Taylor Swift's Favorite Music". The Oprah Winfrey Show. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved October 23, 2012.
  267. ↑ "Taylor Swift Surprises Toronto Crowd With Bryan Adams 'Summer of '69' Duet: Watch". Billboard. August 5, 2018. Retrieved August 30, 2020.
  268. ↑ Mansfield, Brian (October 23, 2010). "Taylor Swift learns to 'Speak Now,' reveal her maturity". USA Today. Archived from the original on November 4, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  269. ↑ "Rolling in the Trophies? – Adele". People. February 6, 2012. Archived from the original on June 1, 2012. Retrieved July 3, 2012.
  270. ↑ "Taylor Swift Goes Record Shopping with EW". Entertainment Weekly. Archived from the original on May 2, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  271. ↑ "Our Interview with Taylor Swift" (Blog). Channelguidemagblog.com. November 2, 2008. Archived from the original on January 16, 2016. Retrieved February 25, 2013.
  272. ↑ Van Meter, Jonathan (January 17, 2012). "Taylor Swift: The Single Life". Vogue. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved July 3, 2012.
  273. ↑ Adams, Cameron (May 16, 2013). "Taylor Swift is happy to be your break-up musician". News.com.au. Archived from the original on May 19, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  274. ↑ "'Anything That Connects': A Conversation With Taylor Swift". NPR Music. October 31, 2014. Retrieved October 26, 2019.
  275. ↑ Eells, Josh (September 8, 2014). "The Reinvention of Taylor Swift". Rolling Stone. Archived from the original on June 4, 2016. Retrieved June 8, 2016.
  276. ↑ "Joni Mitchell: 15 Great Artists Influenced by the 'Blue' Singer". Rolling Stone. June 22, 2016. Retrieved December 26, 2020.
  277. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Taylor Swift | Biography & History". AllMusic. Retrieved April 14, 2020.
  278. ↑ ۲۷۸٫۰ ۲۷۸٫۱ Sheffield, Rob (September 21, 2017). "All 129 of Taylor Swift's Songs, Ranked". Rolling Stone. Retrieved October 13, 2019.
  279. ↑ "Taylor Swift Biography". Rolling Stone. Archived from the original on July 9, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  280. ↑ Carson, Sarah (October 24, 2016). "The Story of Taylor Swift: 10 years at the top in her own lyrics". The Daily Telegraph. Retrieved September 14, 2019.
  281. ↑ Mylrea, Hannah (July 24, 2020). "Taylor Swift – 'Folklore' review: pop superstar undergoes an extraordinary indie-folk makeover". NME. Retrieved July 27, 2020. On album eight, Swift dives headfirst into the world of folk, alternative rock and indie.
  282. ↑ "Taylor Swift – 'Evermore': the NME review". NME. December 11, 2020. Retrieved December 12, 2020.
  283. ↑ Carras, Christi (July 24, 2020). "Reviews of Taylor Swift's 'Folklore' album are in. Here's what critics are saying". Los Angeles Times. Retrieved July 27, 2020.
  284. ↑ Bruner, Raisa (August 23, 2019). "Let's Analyze the Lyrics to Every Song on Taylor Swift's Lover". Time. Retrieved July 27, 2020.
  285. ↑ Trendell, Andrew (December 9, 2016). "Zayn Malik & Taylor Swift unveil new duet 'I Don't Wanna Live Forever'". NME. Retrieved July 27, 2020. The track from the '1989' sensation and the former One Direction turned solo star is fittingly sultry and seductive, slick R&B banger...
  286. ↑ da Silva, Michelle (November 13, 2017). "Taylor Swift has changed for the worse on Reputation". Now. Retrieved July 27, 2020. But whereas those songs had a more upbeat and commercial feel, the 15 tracks on Reputation feel like a final and complete rejection of her pop-country roots, incorporating dubstep, R&B and harder-edged styles of EDM into the mix.
  287. ↑ Schonfeld, Zach (November 14, 2017). "Taylor Swift's 'Reputation': A Track-by-Track Review, from '...Ready for It?' to 'New Year's Day'". Newsweek. Retrieved July 27, 2020. It represents the pop star's inevitable embrace of hip-hop, trap and electronica production styles.
  288. ↑ Murphy, Sam (March 10, 2020). "With Lady Gaga's 'Stupid Love', Theatrical Pop Is Once Again Taking Over The Charts". Junkee. Archived from the original on April 2, 2020. Retrieved July 27, 2020. Swift ditched the dark trap sound of reputation...
  289. ↑ Brown, Lisa (October 30, 2016). "Taylor Swift's 7 Best Songs On Piano". Billboard. Retrieved January 21, 2021.
  290. ↑ Preston, Stefan (October 5, 2019). "Taylor Swift Proves She's a Musical Genius But Doesn't Recognize Her Own Hit Song". Showbiz CheatSheet. Retrieved January 21, 2021.
  291. ↑ Cooper, Peter (October 26, 2014). "Taylor Swift reaches a turning point with '1989'". The Tennessean. Archived from the original on September 24, 2016. Retrieved April 11, 2015.
  292. ↑ "Women Who Rock: The 50 Greatest Albums of All Time: Taylor Swift, 'Speak Now'". Rolling Stone. June 22, 2012. Archived from the original on July 12, 2012. Retrieved July 30, 2012.
  293. ↑ "Pop and Rock Listings July 22 – 28". The New York Times. July 21, 2011. Archived from the original on January 28, 2012. Retrieved July 12, 2012.
  294. ↑ ۲۹۴٫۰ ۲۹۴٫۱ Petridis, Alexis (March 6, 2009). "Taylor Swift: Fearless". The Guardian. London. Archived from the original on October 16, 2013. Retrieved June 24, 2012.
  295. ↑ Fulford, Phyllis (2014). An Idiots Guide: Singing Second Edition. Penguin Publishing. p. 192. ISBN 978-1-61564-622-7.
  296. ↑ ۲۹۶٫۰ ۲۹۶٫۱ Schillaci, Sophie A. (August 25, 2011). "Taylor Swift at Staples Center: Concert Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  297. ↑ Sodomsky, Sam (2020-12-15). "Taylor Swift: evermore Review". Pitchfork. Retrieved 2021-04-09.
  298. ↑ Powers, Ann (October 25, 2010). "Album review: Taylor Swift's 'Speak Now'". Los Angeles Times (Blog). Archived from the original on October 28, 2010. Retrieved October 25, 2010.
  299. ↑ Sheffield, Rob (October 26, 2010). "Speak Now". Rolling Stone. Archived from the original on January 18, 2011. Retrieved June 15, 2012.
  300. ↑ Weber, Theon (November 3, 2010). "The Iceberg Songs of Taylor Swift". The Village Voice. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 3, 2010.
  301. ↑ Powers, Ann (October 30, 2014). "The Many New Voices Of Taylor Swift". NPR Music. Retrieved October 26, 2019.
  302. ↑ Reed, James (October 24, 2010). "Swift's ascent continues with arrival of new album". Boston Globe. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved August 23, 2016.
  303. ↑ "Taylor Swift gets mixed reviews at Grammys". The Tennessean (Blog). February 1, 2010. Archived from the original on July 13, 2015. Retrieved June 24, 2012.
  304. ↑ Roland, Tom (October 15, 2010). "Taylor Swift: The Billboard Cover Story". Billboard. Archived from the original on October 18, 2010. Retrieved July 3, 2012.
  305. ↑ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift Is Angry, Darn It". The New York Times. Archived from the original on September 11, 2012. Retrieved June 24, 2012.
  306. ↑ "Taylor Swift on Performing, Her Friends, and Favorite Songs". Teen Vogue. June 27, 2011. Archived from the original on July 5, 2018. Retrieved March 5, 2019.
  307. ↑ Zoladz, Lindsay (9 April 2021). "Taylor Swift Remade 'Fearless' as 'Taylor's Version.' Let's Discuss". The New York Times. Archived from the original on April 9, 2021. Retrieved April 21, 2021.
  308. ↑ Harbron, Lucy (April 9, 2021). "Taylor Swift – Fearless (Taylor's Version)". Clash. Archived from the original on April 9, 2021. Retrieved April 21, 2021.
  309. ↑ Farley, Christopher John (October 22, 2010). "Taylor Swift's Solo Act". The Wall Street Journal. Archived from the original on February 1, 2015. Retrieved May 24, 2012.
  310. ↑ ۳۱۰٫۰ ۳۱۰٫۱ Daly, Rhian (December 13, 2020). "Taylor Swift says her diaristic songwriting style was 'unsustainable' for her future". NME. Retrieved February 17, 2021.
  311. ↑ Gallo, Phil (October 22, 2012). "Taylor Swift's 'Red': The Billboard Cover Story". Billboard. Archived from the original on June 14, 2013.
  312. ↑ ۳۱۲٫۰ ۳۱۲٫۱ Jo Sales, Nancy; Diehl, Jessica (April 2013). "Taylor Swift's Telltale Heart". Vanity Fair. Archived from the original on January 30, 2017. Retrieved February 4, 2017.
  313. ↑ ۳۱۳٫۰ ۳۱۳٫۱ Caramanica, Jon (October 20, 2010). "Taylor Swift Is Angry, Darn It". The New York Times. Archived from the original on September 11, 2012. Retrieved July 2, 2012.
  314. ↑ Kelly, James (August 26, 2009). "Taylor Swift writing her own songs and rules". The Atlanta Journal-Constitution. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved July 30, 2012.
  315. ↑ Sodomsky, Sam (August 19, 2019). "Taylor Swift – Speak Now". Pitchfork. Retrieved February 17, 2021.
  316. ↑ Lansky, Sam (November 8, 2017). "Why Taylor Swift's 'Red' Is Her Best Album". Billboard. Retrieved December 27, 2020.
  317. ↑ Block, Melissa (October 31, 2014). "'Anything That Connects': A Conversation With Taylor Swift". NPR. Archived from the original (Audio upload and transcript) on February 6, 2015. Retrieved January 30, 2015.
  318. ↑ Hiatt, Brian (September 30, 2019). "9 Taylor Swift Moments That Didn't Fit in Our Cover Story". Rolling Stone. Archived from the original on October 1, 2019. Retrieved December 9, 2019.
  319. ↑ "Taylor Swift Talks Newfound 'Freedom,' 'Lover' Tour Plans and So Much More". On Air with Ryan Seacrest. August 27, 2019. Retrieved March 22, 2020.
  320. ↑ Yuan, Jada (December 30, 2009). "Microwaving a tragedy: The marriage of romance and romanticism in '00s pop". Las Vegas Weekly. Archived from the original on December 21, 2013. Retrieved August 17, 2012.
  321. ↑ Rotman, Natalie (January 9, 2009). "Colbie Caillat has 'Breakthrough' with sophomore CD". Reading Eagle. Archived from the original on December 21, 2013. Retrieved August 17, 2012.
  322. ↑ "Taylor Swift's songwriting: how the star's music has changed, for better or worse". CBC News. Retrieved February 2, 2021.
  323. ↑ Stubbs, Dan (October 9, 2015). "Taylor Swift: Power, Fame And The Future – The Full NME Cover Interview". NME. Retrieved February 17, 2021.
  324. ↑ Willman, Chris (October 10, 2010). "Princess Crossover". New York. Archived from the original on July 27, 2013. Retrieved July 1, 2012.
  325. ↑ Rosen, Jody (November 13, 2008). "Fearless". Rolling Stone. Archived from the original on August 15, 2012. Retrieved July 1, 2012.
  326. ↑ ۳۲۶٫۰ ۳۲۶٫۱ Weber, Theon (November 3, 2010). "The Iceberg Songs of Taylor Swift". The Village Voice. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved July 30, 2012.
  327. ↑ "Stop Asking Taylor Swift to Apologize for Writing Songs About Ex-Boyfriends – The Cut". New York. November 16, 2012. Archived from the original on November 27, 2012. Retrieved February 25, 2013.
  328. ↑ Dominus, Susan (November 16, 2012). "The Many Insecurities of Taylor Swift". The New York Times. Archived from the original on June 17, 2016.
  329. ↑ "Cover Preview: Taylor Swift Fights Back About Her Love Life, the Hyannis Port House—and Has Words for Tina Fey and Amy Poehler". Vanity Fair. March 5, 2013. Archived from the original on August 8, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  330. ↑ ۳۳۰٫۰ ۳۳۰٫۱ Doyle, Patrick (November 13, 2020). "Musicians on Musicians: Paul McCartney and Taylor Swift". Rolling Stone. Retrieved February 7, 2021.
  331. ↑ Olivier, Bobby (December 11, 2020). "Taylor Swift's 'Evermore' Is an Undeniable Folk-Pop Masterpiece". Spin. Retrieved February 1, 2021.
  332. ↑ "NMPA TO HONOR TAYLOR SWIFT WITH SONGWRITER ICON AWARD AMONG OTHER 2021 ANNUAL MEETING HONOREES". National Music Publishers’ Association. 2021-05-24. Retrieved 2021-05-24.
  333. ↑ Coscarelli, Joe (April 26, 2019). "Taylor Swift Releases 'Me!,' a New Song Featuring Brendon Urie". The New York Times. Archived from the original on May 15, 2019. Retrieved June 20, 2019.
  334. ↑ Twersky, Carolyn (February 27, 2020). "Every Easter Egg in Taylor Swift's New Music Video "The Man": As always, there are a ton". Seventeen. Retrieved May 13, 2020.
  335. ↑ Anitai, Tamar (August 27, 2010). "Video Premiere: Taylor Swift, 'Mine'". MTV News. Archived from the original on April 29, 2019.
  336. ↑ cmt.com staff (May 4, 2011). "Taylor Swift's "Mean" Video Debuts Friday". CMT. Archived from the original on June 19, 2019. Retrieved June 19, 2019.
  337. ↑ Bonaguro, Alison (May 6, 2011). "OFFSTAGE: Taylor Swift Isn't "Mean" at All, Director Says". CMT News. Archived from the original on June 19, 2019. Retrieved June 20, 2019.
  338. ↑ Swift, Taylor (November 29, 2011). "E! Online Will Debut "Ours" Music Video Fridaz December 2nd!". taylorswift.com. Archived from the original on December 2, 2011. Retrieved June 20, 2019.
  339. ↑ Iasimone, Ashley (December 4, 2011). "Taylor Swift Gives Behind-the-Scenes Look at 'Ours' Video – Webisode One". Taste of Country. Archived from the original on June 19, 2019.
  340. ↑ Tailor, Leena (September 1, 2017). "Exclusive: Taylor Swift's Director Joseph Kahn on How Her Image Invokes a Double Standard: 'She's a Genius'". etonline.com. Archived from the original on June 19, 2019.
  341. ↑ O'Connell, Michael (October 9, 2015). "Taylor Swift and Jimmy Fallon Among Early Emmy Winners". The Hollywood Reporter. Archived from the original on June 19, 2019.
  342. ↑ Forbes, Jihan (May 14, 2015). "Peep Taylor Swift's Star-Studded Cast for Her 'Bad Blood' Music Video". The Fashion Spot. Retrieved May 13, 2020.
  343. ↑ Kruh, Nancy (June 9, 2018). "Sugarland's Steamy 'Babe' Video Treatment Was Taylor Swift's Idea: 'She Reached Out to Us'". People. Archived from the original on May 2, 2019.
  344. ↑ Spanos, Brittany (April 25, 2019). "Watch Taylor Swift, Brendon Urie's Colorful 'ME!' Video". Rolling Stone. Archived from the original on April 26, 2019. Retrieved April 25, 2019.
  345. ↑ Moore, Sam (August 23, 2019). "Watch Taylor Swift's colourful new video for 'Lover'". NME. Archived from the original on August 27, 2019. Retrieved August 27, 2019.
  346. ↑ Zemler, Emily (June 17, 2019). "Watch Taylor Swift Reunite With Katy Perry in 'You Need to Calm Down' Video". Rolling Stone. Archived from the original on June 17, 2019. Retrieved June 17, 2019.
  347. ↑ Mylrea, Hannah (February 28, 2020). "Every incredible Easter Egg in Taylor Swift's 'The Man' video". NME. Retrieved March 9, 2020.
  348. ↑ Spanos, Brittany; Legaspi, Althea (July 24, 2020). "Taylor Swift Blends Fantastical With Personal in 'Cardigan' Video". Rolling Stone. Retrieved July 27, 2020.
  349. ↑ ۳۴۹٫۰ ۳۴۹٫۱ Meddings, Jacqui (October 31, 2014). "Taylor Swift is our new cover goddess". Cosmopolitan. Archived from the original on July 14, 2016. Retrieved August 2, 2016.
  350. ↑ Davis, Allison P. (June 28, 2013). "The Taylor Swift Slut-Shaming Continues – The Cut". New York. Archived from the original on October 12, 2013. Retrieved November 17, 2013.
  351. ↑ Chang, Bee-Shyuan (March 15, 2013). "Taylor Swift Gets Some Mud on Her Boots". The New York Times. Archived from the original on March 22, 2013. Retrieved June 10, 2013.
  352. ↑ "On the Road with Best Friends Taylor Swift and Karlie Kloss". Vogue. February 13, 2015. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 10, 2015.
  353. ↑ Klosterman, Chuck (October 15, 2015). "Taylor Swift on 'Bad Blood,' Kanye West, and How People Interpret Her Lyrics". GQ. Archived from the original on October 18, 2015. Retrieved October 18, 2015.
  354. ↑ Willman, Chris (October 17, 2012). "Taylor Swift Tapes VH1 'Storytellers'". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 23, 2012. Retrieved February 25, 2013.
  355. ↑ Moss, Hilary (April 2, 2012). "Michelle Obama Honors Taylor Swift, Taylor Swift So Honored". New York. Archived from the original on May 28, 2013. Retrieved March 6, 2013.
  356. ↑ Pacella, Megan (April 15, 2012). "Taylor Swift Reflects on Meeting First Lady Michelle Obama". Taste of Country. Archived from the original on April 14, 2012. Retrieved April 15, 2012.
  357. ↑ Sisario, Ben (November 5, 2014). "Sales of Taylor Swift's '1989' Intensify Streaming Debate". The New York Times. Retrieved July 5, 2020.
  358. ↑ Berg, Madeline (November 18, 2015). "Taylor Swift Vs. Katy Perry: Which Star Rules Social Media?". Forbes. Archived from the original on August 27, 2016. Retrieved July 23, 2016.
  359. ↑ "Taylor Swift (@taylorswift)". Instagram. Retrieved March 16, 2021.
  360. ↑ "Taylor Swift (@taylorswift13)". Twitter. Retrieved March 16, 2021.
  361. ↑ "Taylor Swift". YouTube. Retrieved March 16, 2021.
  362. ↑ Strecker, Erin (January 27, 2015). "Read Taylor Swift's Sweet Message to Bullied Fan". Billboard. Archived from the original on January 30, 2015. Retrieved January 31, 2015.
  363. ↑ Smith, Elizabeth (August 6, 2019). "5 Times Taylor Swift Has Rocked The Music Industry". Society19. Retrieved September 3, 2020.
  364. ↑ "Taylor Swift visits recovering fan in Phoenix hospital". Associated Press. May 6, 2018. Retrieved September 4, 2020.
  365. ↑ "Taylor Swift Visited a Children's Hospital". Time. Retrieved September 4, 2020.
  366. ↑ France, Lisa Respers (January 3, 2015). "Taylor Swift's year-end gift video brings all the feels". CNN. Retrieved July 6, 2020.
  367. ↑ Stein, Jeannine (November 18, 2011). "Taylor Swift weighs in on being a role model". Los Angeles Times. Archived from the original on July 15, 2012. Retrieved April 18, 2012.
  368. ↑ McKnight, Jenni (May 20, 2013). "Billboard Music Awards: Taylor Swift thanks her fans for being her 'longest and best relationship'". Metro. Archived from the original on April 10, 2015. Retrieved April 4, 2015.
  369. ↑ Vincent, Alice (November 3, 2017). "Taylor Swift: the rise, fall and re-invention of America's sweetheart". The Telegraph. ISSN 0307-1235. Retrieved July 5, 2020.
  370. ↑ Buoniconti, Joanna. "From "America's sweetheart" to "Miss Americana," Taylor Swift is at her most vulnerable in latest Netflix documentary". Amherst Wire. Retrieved July 5, 2020.
  371. ↑ "19-Year-Old Superstar Taylor Swift Remains Humble". Voice of America. November 2, 2009. Retrieved July 5, 2020.
  372. ↑ Parr, Shawn (September 23, 2011). "Staying True To Yourself: The Humble Brand That Is Taylor Swift". Fast Company. Retrieved July 5, 2020.
  373. ↑ Sclafani, Tony (October 25, 2010). "Why Taylor Swift's good girl image sells". Today. Retrieved July 5, 2020.
  374. ↑ "The old Taylor Swift is dead … but is she really?". Young Post. Retrieved July 5, 2020.
  375. ↑ Nisha Lilia Diu (April 3, 2011). "Taylor Swift: 'I won't do sexy shoots'". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on October 30, 2012. Retrieved February 4, 2017.
  376. ↑ Kessler, Zara (November 5, 2014). "Taylor Swift's Sexual Temptation". Bloomberg L.P. Archived from the original on July 28, 2016. Retrieved July 24, 2016.
  377. ↑ "15 Times Taylor Swift Proved She Is A Style Icon". Minq.com. October 31, 2014. Retrieved July 5, 2020.
  378. ↑ "The Ultimate Taylor Swift–Style Guide to Fall Fashion". More. Retrieved July 5, 2020.
  379. ↑ Holt, Emily (July 1, 2011). "American Idols: Icons of Stateside Style – Vogue Daily". Vogue. Archived from the original on September 8, 2014. Retrieved June 15, 2012.
  380. ↑ "People's Best Dressed, Taylor Swift Best Dressed 2014". People. September 17, 2014. Archived from the original on February 20, 2016. Retrieved December 1, 2015.
  381. ↑ Powell, Hannah Lyons (February 24, 2015). "Taylor Swift wins Woman of the Year award – ELLE Style Awards 2015". Elle. Archived from the original on September 27, 2016. Retrieved December 1, 2015.
  382. ↑ Roy, Jessica (May 18, 2015). "Taylor Swift Tops the 2015 Maxim Hot 100". Maxim. Archived from the original on November 8, 2020. Retrieved December 1, 2015.
  383. ↑ Nurick, Jen (April 22, 2020). "Why Taylor Swift has become one of the world's biggest sustainable fashion influencers". Vogue. Retrieved November 17, 2020.
  384. ↑ ۳۸۴٫۰ ۳۸۴٫۱ Rosen, Jody (November 17, 2013). "Why Taylor Swift Is the Reigning Queen of Pop". New York. Retrieved November 9, 2020.
  385. ↑ Tannembaum, Rob (September 12, 2014). "4 Ways Billboard Woman of the Year Taylor Swift Changed Country Music". Billboard. Retrieved December 31, 2019.
  386. ↑ Roland, Tom (July 7, 2016). "Love Story: The Impact of Taylor Swift's First Decade in Music". Billboard. Archived from the original on July 14, 2016. Retrieved December 31, 2019.
  387. ↑ Martoccio, Angie; Spanos, Brittany; Blistein, Jon; Bernstein, Jonathan; Shaffer, Claire (December 23, 2019). "The Biggest Influences on Pop in the 2010s". Rolling Stone. Retrieved December 25, 2020.
  388. ↑ "100 Greatest Country Artists of All Time". Rolling Stone. June 15, 2017. Retrieved April 4, 2021.
  389. ↑ McDuling, John (November 3, 2014). "Why Taylor Swift is the most important artist of the millennial era". Quartz. Retrieved April 2, 2021.
  390. ↑ O'Connor, Roisin (October 18, 2018). "Half of all new guitar players are women, finds study". The Independent. Retrieved October 20, 2020.
  391. ↑ Wang, Amy X. (May 22, 2018). "Guitars Are Getting More Popular. So Why Do We Think They're Dying?". Rolling Stone. Retrieved October 20, 2020.
  392. ↑ ۳۹۲٫۰ ۳۹۲٫۱ Leonard, Devin (November 12, 2014). "Taylor Swift Is the Music Industry". Bloomberg News. Archived from the original on March 13, 2016. Retrieved August 11, 2020.
  393. ↑ ۳۹۳٫۰ ۳۹۳٫۱ Zoladz, Lindsay (December 30, 2019). "What Were the 2010s?". New York. Retrieved November 22, 2020.
  394. ↑ "The 50 Most Important Music Moments of the Decade". Rolling Stone. November 25, 2019. Retrieved October 10, 2020.
  395. ↑ Sutherland, Mark (December 13, 2019). "'I come with opinions about how we can better our industry': Taylor Swift". Music Week. Retrieved April 27, 2020.
  396. ↑ Sisario, Ben (November 6, 2014). "Sales of Taylor Swift's '1989' Intensify Streaming Debate". The New York Times. Retrieved August 11, 2020.
  397. ↑ Smith, Neil (June 22, 2015). "Five ways Taylor Swift is changing the world". BBC. Retrieved December 31, 2019.
  398. ↑ "Taylor Swift Will Receive First-Ever Woman of the Decade Honor at Billboard's Women in Music". Billboard. November 18, 2019. Retrieved December 31, 2019.
  399. ↑ Elizabeth, De (November 24, 2019). "Taylor Swift Is Named Artist of the Decade at AMAs 2019". Teen Vogue. Retrieved December 31, 2019.
  400. ↑ ۴۰۰٫۰ ۴۰۰٫۱ "Taylor Swift to receive Global Icon Award!". BRIT Awards. May 9, 2021. Retrieved May 10, 2021.
  401. ↑ Wass, Mike (November 25, 2015). "Popping Up: Ruth B". Idolator. Retrieved June 25, 2020.
  402. ↑ Curto, Justin (October 6, 2020). "Taylor Swift, Canadian Singer-Songwriters, and More Influences on Shamir". Vulture. Retrieved October 7, 2020.
  403. ↑ Thompson, Gayle (February 10, 2020). "Kelsea Ballerini Credits Taylor Swift With Inspiring Her to Move to Nashville". CBS Interactive. Retrieved April 27, 2020.
  404. ↑ Stefano, Angela (April 30, 2021). "Interview: Priscilla Block Loves Hard, Breaks Harder on Debut EP". Taste of Country. Retrieved May 1, 2021.
  405. ↑ Hight, Jewly (June 23, 2017). "World Cafe Nashville: Bailey Bryan". NPR. Retrieved September 11, 2020.
  406. ↑ Rowley, Glenn (November 26, 2020). "Camila Cabello Calls Taylor Swift Her 'Biggest Inspiration' After Epic AMAs Performance". Billboard. Retrieved October 21, 2020.
  407. ↑ Carpenter, Sabrina [@SabrinaAnnLynn] (December 13, 2014). "My first cover on YouTube was Picture to Burn. I was 9 and weird. But I was inspired by this lady ever since. Happy Bday @taylorswift13 xx" (Tweet). Retrieved April 2, 2021 – via Twitter.
  408. ↑ Blais-Billie, Braudie (April 28, 2017). "Disney's Rising Fashion Icon Sofia Carson Talks 'Back to Beautiful' & Hosting the Radio Disney Music Awards". Billboard. Retrieved May 14, 2021.
  409. ↑ "The Chainsmokers On Rising Hit "Roses"". Idolator. November 23, 2015. Retrieved December 11, 2015.
  410. ↑ Scott, Jason (March 29, 2016). "Daya Discusses Her New Single 'Sit Still, Look Pretty,' Teases Debut Full-Length". PopDust. Retrieved April 2, 2021.
  411. ↑ "Selena Gomez Inspired By Taylor Swift On Her New "Grown-Up" Album 'Stars Dance'". Capital FM. July 25, 2013. Retrieved June 25, 2020.
  412. ↑ "Taylor Swift is an inspiration to me: Ellie Goulding". The Indian Express. December 16, 2013. Archived from the original on April 17, 2016. Retrieved March 29, 2016.
  413. ↑ Rowley, Glenn (April 7, 2020). "Conan Gray Talks Taylor Swift In Apple Music Interview". Billboard. Retrieved April 7, 2020.
  414. ↑ "Griff Is Pop's Next Powerhouse—And She Makes Her Own Clothes, Too". Vogue. May 15, 2021. Retrieved May 16, 2021.
  415. ↑ "Halsey, Todrick Hall & More Send Messages of Support To Taylor Swift". Billboard. June 30, 2019. Retrieved April 5, 2020.
  416. ↑ "Niall Horan: 'Taylor Swift is one of the greatest songwriters of her generation'". Music-News.com. April 9, 2020. Retrieved October 21, 2020.
  417. ↑ "EXCLUSIVE: Little Mix Are HUGE Fans Of Taylor Swift: "She's Lovely To Be Around"". Capital FM. September 27, 2015. Retrieved April 2, 2021. She’s just very inspiring, just being with her, being on stage with her, we learned a lot. She’s incredible.
  418. ↑ "Shawn Mendes Honours Taylor Swift With Heartfelt Letter On How She's Inspired Him". April 17, 2019. Retrieved October 21, 2020.
  419. ↑ Kaplan, Ilana. "Soccer Mommy on How Nashville, Mitski & Taylor Swift Influenced Her Sound". Billboard. Retrieved January 8, 2021.
  420. ↑ "Maren Morris Interview on 'Girl' Album and Tour". Billboard. March 8, 2019. Retrieved April 27, 2020.
  421. ↑ Schiller, Rebecca (September 3, 2018). "Get to Know 'Somebody Special' Singer-Songwriter Nina Nesbitt: Watch". Billboard. Retrieved January 1, 2020.
  422. ↑ "Indonesian singer Niki opened for Taylor Swift when she was 15 | The Star". www.thestar.com.my. Retrieved October 20, 2020.
  423. ↑ Cerio, Michael (February 11, 2020). "Exclusive: Finneas on His Secret Sibling Language With Billie Eilish and Those Taylor Swift Rumors". Radio.com. Retrieved February 11, 2020.
  424. ↑ "Griff & Maisie Peters Recreate Taylor Swift's 'Exile' in Just One Hour". Billboard. December 16, 2020. Retrieved December 16, 2020.
  425. ↑ Ruth, Wolfgang (April 30, 2021). "7 Influences on girl in red's Debut, From (Yes) Taylor Swift to a Serious Lack of Serotonin". Vulture. Retrieved April 30, 2021.
  426. ↑ Seaman, Duncan (August 1, 2019). "Freya Ridings on her meteoric rise to fame and her debut album". The Yorkshire Post. Retrieved April 2, 2021.
  427. ↑ Nesvig, Kara (April 23, 2020). "Taylor Swift Praised "HSM" Series Star Olivia Rodrigo's "Cruel Summer" Cover". Teen Vogue. Retrieved May 13, 2020.
  428. ↑ Appleford, Steve (August 23, 2013). "Behind Tegan and Sara's Big Night With Taylor Swift". Rolling Stone. Retrieved March 21, 2016.
  429. ↑ 73 Questions With Troye Sivan. Vogue. June 20, 2019. Retrieved January 16, 2020 – via YouTube.
  430. ↑ Jones, Damian (January 6, 2021). "Hayley Williams says she is recording her "own 'Folklore'"". NME. Retrieved January 9, 2021.
  431. ↑ Akingbade, Tobi (March 2, 2019). "The Vamps reveal they really want to work with Taylor Swift again: 'She revolutionised music'". Metro. Retrieved June 25, 2020.
  432. ↑ "Zahara dedica a Taylor Swift el adelanto de su próximo disco" [Zahara dedicates the advancement of her next album to Taylor Swift]. Chicago Tribune (به اسپانیایی). March 12, 2021. Retrieved March 22, 2021.
  433. ↑ "Taylor Swift". The Recording Academy. Archived from the original on August 12, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  434. ↑ Friedlander, Whitney (September 10, 2015). "Taylor Swift, Jimmy Fallon Among Juried Emmy Award Winners". Variety. Archived from the original on September 15, 2015. Retrieved August 3, 2016.
  435. ↑ France, Lisa Respers (November 23, 2020). "Taylor Swift broke her own AMAs record and explained why she couldn't be there". CNN. Retrieved November 23, 2020.
  436. ↑ Grein, Paul (April 23, 2019). "Taylor Swift Leads the Top Billboard Music Award Winners of All Time". Billboard. Retrieved December 14, 2019.
  437. ↑ See Guinness World Records by Taylor Swift
  438. ↑ Lewis, Randy (November 4, 2013). "Taylor Swift to receive rare Pinnacle Award at CMA Awards Nov. 6". Los Angeles Times. Retrieved May 13, 2020.
  439. ↑ "Taylor Swift Nashville Tickets". Excite. Archived from the original on February 3, 2015. Retrieved February 2, 2015.
  440. ↑ Shelburne, Craig (October 18, 2010). "Taylor Swift Named NSAI's Songwriter-Artist of the Year". CMT. Archived from the original on March 14, 2014. Retrieved February 2, 2015.
  441. ↑ "Songwriters Hall of Fame". Songwriters Hall of Fame. Archived from the original on November 29, 2014. Retrieved February 2, 2015.
  442. ↑ "The 100 Greatest Songwriters of All Time". Rolling Stone. Archived from the original on September 2, 2017. Retrieved August 28, 2017.
  443. ↑ Polanco, Luis (April 5, 2016). "Taylor Swift to Receive First-Ever Taylor Swift Award From BMI". Billboard. Retrieved October 21, 2020.
  444. ↑ Yoshida, Emily (2017-11-10). "Taylor Swift's Red and the Art of Never Seeing It Coming". Vulture. Retrieved 2021-05-04.
  445. ↑ "The 500 Greatest Albums of All Time". Rolling Stone. September 22, 2020. Retrieved September 22, 2020.
  446. ↑ Jolly, Nathan (November 17, 2019). "Why Taylor Swift is to blame for latest twist in music rights drama". News.com.au. Retrieved November 17, 2019.
  447. ↑ "10 Life mantras by Taylor Swift to live by". India Today. December 13, 2016. Archived from the original on February 9, 2019. Retrieved July 16, 2020.
  448. ↑ Lipshutz, Jason (December 11, 2019). "Billboard Woman of the Decade Taylor Swift: 'I Do Want My Music to Live On'". Billboard. Retrieved December 11, 2019.
  449. ↑ "Greatest of All Time Artists". Billboard. Archived from the original on November 14, 2019. Retrieved November 15, 2019.
  450. ↑ "Taylor Swift Tallies 44th Week Atop Artist 100 Chart". Billboard. Retrieved January 5, 2021.
  451. ↑ Caulfield, Keith (September 27, 2020). "Taylor Swift Surpasses Whitney Houston for Most Weeks at No. 1 Among Women in Billboard 200's History". Billboard. Retrieved September 28, 2020.
  452. ↑ "Taylor Swift's 'Love Story (Taylor's Version)' Debuts at No. 1 on Hot Country Songs Chart: 'I'm So Grateful to the Fans'". Billboard. February 23, 2021. Retrieved February 23, 2021.
  453. ↑ "RIAA – Top Artists (Digital Singles)". Recording Industry Association of America. Retrieved October 27, 2020.
  454. ↑ Ahlgrim, Callie (March 14, 2020). "There are only 34 songs in history that have been certified diamond — here they all are". MSN. Retrieved October 22, 2020.
  455. ↑ "Taylor Swift's Reputation Stadium Tour Breaks Record for Highest-Grossing U.S. Tour". Billboard. November 30, 2018. Retrieved June 29, 2020.
  456. ↑ Aswad, Jem (November 22, 2019). "U2 Tops Rolling Stones, Ed Sheeran as Highest-Grossing Touring Artist of the Decade". Variety. Retrieved June 29, 2020.
  457. ↑ "Female artists with the most Irish Number 1 albums since 2000". Official Charts. November 5, 2020. Retrieved February 23, 2021.
  458. ↑ "Taylor Swift's Folklore debuts at UK Albums Number 1". Official Charts. July 31, 2020. Retrieved February 23, 2021.
  459. ↑ Nicks, Stevie (April 29, 2010). "The 2010 Time 100: Taylor Swift". Time. Archived from the original on November 29, 2013. Retrieved April 22, 2012.
    Vena, Jocelyn (April 16, 2015). "Taylor Swift, Kanye West, Kim Kardashian Make Time's 100 Most Influential People List". Billboard. Archived from the original on September 25, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Jensen, Erin (April 17, 2019). "Dwayne Johnson, Taylor Swift, Gayle King, more cover Time's 100 most influential people issue". USA Today. Archived from the original on April 17, 2019. Retrieved April 17, 2019.
  460. ↑ Dockterman, Eliana (December 6, 2017). "'I Was Angry.' Taylor Swift on What Powered Her Sexual Assault Testimony". Time. Archived from the original on December 6, 2017. Retrieved December 7, 2017.
  461. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (December 14, 2011). "The Top-Earning Women in Music 2011". Forbes. Archived from the original on October 27, 2015. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (December 12, 2012). "The Top-Earning Women in Music 2012". Forbes. Archived from the original on December 12, 2012. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (December 11, 2013). "The Top-Earning Women in Music 2013". Forbes. Archived from the original on December 15, 2013. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 4, 2014). "The Top-Earning Women in Music 2014". Forbes. Archived from the original on November 27, 2014. Retrieved August 3, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 4, 2015). "The World's Highest-Paid Women in Music 2015". Forbes. Archived from the original on November 4, 2015. Retrieved November 5, 2015.
  462. ↑ Greenburg, Zack O'Malley (November 2, 2016). "The World's Highest-Paid Women in Music 2016". Forbes. Archived from the original on May 25, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 20, 2017). "The World's Highest-Paid Women in Music 2017". Forbes. Archived from the original on April 4, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    Greenburg, Zack O'Malley (November 19, 2018). "The World's Highest-Paid Women in Music 2018". Forbes. Archived from the original on April 4, 2019. Retrieved July 13, 2019.
  463. ↑ "Highest annual earnings ever for a female pop star". Guinness World Records. Archived from the original on November 12, 2017. Retrieved November 15, 2017.
  464. ↑ Mercuri, Monica (July 10, 2019). "Taylor Swift Is The World's Highest-Paid Celebrity With $185 Million in 2019". Forbes. Archived from the original on July 12, 2019. Retrieved July 13, 2019.
    "Celebrity 100 2011". Forbes. Archived from the original on September 5, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Schumann, Rebecka (May 26, 2013). "Forbes Lists Top 100 Most Powerful Celebrities in 2013: Oprah Winfrey Takes Number One Spot [Full list]". International Business Times. Archived from the original on June 15, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (June 29, 2015). "Celebrity 100: The World's Highest-Paid Superstars of 2015". Forbes. Archived from the original on September 1, 2016. Retrieved September 1, 2016.
    Greenburg, Zack O'Malley (July 11, 2016). "Taylor Swift Is The World's Top-Earning Celebrity With $170 Million in 2016". Forbes. Archived from the original on August 3, 2016. Retrieved August 3, 2016.
  465. ↑ "Taylor Swift". Forbes. Retrieved December 1, 2020.
  466. ↑ "30 Under 30 2017: All-Star Alumni". Forbes. Retrieved December 1, 2020.
  467. ↑ "#8 Taylor Swift". Forbes. Archived from the original on January 10, 2011. Retrieved July 27, 2015.
  468. ↑ Cuccinello, Hayley C. (June 4, 2019). "From Taylor Swift To Katrina Lake, America's Richest Self-Made Women Under 40". Forbes. Retrieved June 9, 2019.
  469. ↑ Brown, Dalvin (March 8, 2020). "International Women's Day: Google celebrates with a Doodle and animated video". USA Today. Retrieved March 9, 2020.
  470. ↑ O'Malley Greenburg, Zack (December 23, 2019). "From Taylor Swift To Dr. Dre: The 10 Top-Earning Musicians Of The Decade". Forbes. Archived from the original on December 30, 2019. Retrieved December 31, 2019.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تیلور سوئیفت موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به تیلور سوئیفت در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیلور_سوئیفت&oldid=32355316»