سید مصطفی میرسلیم
سیّد مصطفی میرسلیم (زادهٔ ۱۹ خرداد ۱۳۲۶) سیاستمدار اصولگرای ایرانی است که هماکنون بهعنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام[۴] فعالیت میکند. میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی است.
وی در دولت دوم هاشمی رفسنجانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. میرسلیم بین سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ معاونت سیاسی اجتماعی وزیر کشور را بر عهده داشت. او از اعضای حزب جمهوری اسلامی بود که به پیشنهاد بنیصدر برای نخستوزیری به مجلس معرفی شد اما مجلس اول شورای اسلامی با نخستوزیری او موافقت نکرد. از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ در دوره ریاست جمهوری سید علی خامنهای، میرسلیم سرپرست نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی رئیسجمهور بود. او از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز بود.[۵] میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی است و پیشتر رئیس هیئتمدیره شرکت طراحی، تحقیق و تولید موتور ایرانخودرو بودهاست.
میرسلیم از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رئیسجمهور در امور تحقیقات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی بود. او نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی نیز بودهاست.
زندگی
سید مصطفی آقامیرسلیم[۶] در ۱۹ خرداد ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. نام پدر او سیدجلال بود.[۶] تحصیلات متوسطهٔ خود را در سال ۱۳۴۴ در دبیرستان البرز به پایان رساند و در سال ۱۳۴۹ موفق به اخذ فوق لیسانس در رشتهٔ مهندسی مکانیک از دانشگاه پواتیهٔ فرانسه شد. بهدنبال آن، در سال ۱۳۵۱ از «مدرسهٔ عالی ملی مکانیک و آئروتکنیک» تخصص مهندسی در رشتهٔ موتورهای درونسوز را کسب کرد.[۷][۸]
فعالیتهای سیاسی
میرسلیم از اعضای شاخص حزب موتلفه اسلامی است که برای مدتی عضو شورای مرکزی این حزب و همیطنور رئیس شورای مرکزی آن بود.[۹] وی با استعفای عسگراولادی از دبیرکلی، سمت ریاست شورای مرکزی این حزب را که تازه ایجاد شده بود عهدهدار شد و طبق اعلام روابط عمومی این حزب، در مجمع عمومی اردیبهشت ۱۳۸۸ برای مدت ۳ سال دیگر به عضویت شورای مرکزی آن انتخاب و سمت ریاست شورای مرکزی وی تمدید شد. محمدنبی حبیبی دبیرکل حزب موتلفه در اجلاس سراسری این حزب، اعلام کرد که سیدمصطفی میرسلیم کاندیدای نهایی حزب موتلفه اسلامی برای انتخابات ۹۶ است.
او در سال ۱۳۵۴ عضو مؤسس گروه سیاسی موسوم به «پویای توحید» شد. وی همچنین عضو مؤسس و عضو هیئت دبیران جامعه اسلامی دانشگاهیان و همینطور عضو شورای مرکزی و مسئول تبلیغات حزب جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ بود. میرسلیم عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی از سال ۱۳۷۲ (او پس از انحلال حزب جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۶ به حزب موتلفه اسلامی پیوست). او همچنین مسئول مرکز آمار و نظرسنجی حزب مؤتلفه اسلامی از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ بود.[۸]
او پیش از انقلاب اسلامی در ایران، از مهالفان حکومت پهلوی بود و در ۱۶ شهریور سال ۵۷ در یک راهپیمایی ضد سلطنت پهلوی بر اثر اصابت گلوله زخمی شد. او در اوایل انقلاب به دعوت سید عبدالکریم موسوی اردبیلی از بنیانگذاران حزب جمهوری اسلامی، به عضویت این حزب درآمد.[۱۰]
میرسلیم در دوران ریاست جمهوری بنیصدر، نخست وزیر پیشنهادی رئیس جمهور بود اما به خاطر شرایط خاص آن دوران، از این پیشنهاد صرف نظر کرد. گفته شده که بنیصدر او را به خاطر رابطه نداشتن با حزب جمهوری اسلامی برای این سمت انتخاب کرده بود.[۱۱]
با انتخاب علی خامنه ای به عنوان رییس جمهور، میرسلیم سرپرست نهاد ریاست جمهوری شد اما پس از ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی از این سمت کنار گذاشته شد. او چهار سال بعد به کابینه هاشمی رفسنجانی راه یافت و پس از انتخاب علی لاریجانی به ریاست سازمان صدا و سیما، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شد.[۱۲]
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
میرسلیم در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی سمت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را برعهده داشت. در دورهٔ وزارت وی، سانسور و محدودیتهای فرهنگی و هنری در ایران به اوج رسید.[۱۳] به نوشته بیبیسی اهل فرهنگ «دوران وزارت وی را بدترین دوران در میان وزیران فرهنگ و ارشاد تا پیش از روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد» ارزیابی میکنند. میرسلیم در گفتگو با برنامه شناسنامه شبکه سه در سال ۱۳۹۲، «مطلوب نبودن فضای نقد و بسته بودن فضای مطبوعات» در دورهٔ وزارت خود را پذیرفتهاست.[۱۴] از او تا پیش از کاندیداتوری برای انتخابات ۱۳۹۶ ریاستجمهوری، خبری نبود.[۸][۱۱]
انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۹۶
وی رسماً درتاریخ ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۶ برای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران نامزد شد؛[۱۵] و صلاحیت وی توسط شورای نگهبان تأیید و توسط وزارت کشور در شامگاه سی ویکمین فروردین ۱۳۹۶ اعلام گردید.[۱۶] اما در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ حزب مؤتلفه اسلامی با صدور بیانهای انصراف مصطفی میرسلیم از انتخابات را به حمایت از ابراهیم رئیسی اعلام کرد.[۱۷][۱۸] وی در کانال تلگرامی خود، شایعه انصرافش را تکذیب کرد.[۱۹] پس از پایان رایگیری ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶، سیدمصطفی آقا میرسلیم با مجموع ۴۷۸ هزار و ۲۶۷ رأی نفر سوم در این دوره از انتخابات شد.
نامزدی در انتخابات مجلس یازدهم (۱۳۹۸)
سید مصطفی میرسلیم پنج شنبه ۱۴ خردادماه ۱۳۹۸ برای نمایندگی حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در ستاد انتخابات کشور ثبت نام کرد.[۲۰][۲۱]
وی با مجموع تعداد آرا ۸۹۲٫۳۱۸ به عنوان نفر دوم از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس نماینده این دوره مجلس گردید.[۲۲]
وی به دلیل شرایط سنی (سن بالای ۷۵ سال) اجازه ثبت نام در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را دریافت نمیکند.[۲۳]
بازداشت فرزند
مهدی میرسلیم، پسر مصطفی میرسلیم در ارتباط با سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۹۸ بازداشت شده بود. مهدی میرسلیم که ۲ سال تخت نظر قرار داشت نهایتاً دستگیر و به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال حبس» محکوم شد.[۲۴][۲۵] پرونده او در دادگاه تجدید نظر بدون تغییر حکم تایید شد و وی از بهمن ۱۳۹۹ به زندان اوین منتقل شد.[۲۶]
تیرماه ۱۴۰۱ مصطفی میرسلیم در گفتگو با تسنیم، خبر بازداشت فرزندش به اتهام همکاری با گروه مجاهدین خلق را تأیید کرد[۲۷] وی در این مصاحبه اعلام کرد که «فرزندش تیرماه ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال حبس محکوم شدهاست ... و من در هیچیک از مراحل دخالتی نکردم.»[۲۸] خود میرسلم در خصوص فرزندش، گفته است: «نقطه ضعف مهدى از بدو تولد با او بوده و این مسئله هم جسمی است و هم روحی/ فرزندم بسيار عاطفى و ساده لوح است؛ این ضعف موجب ناتوانی در تامین وضعیت معیشتی او شده و منافقین نیز با استفاده از همین موارد توانستند او را جذب کنند و به انحراف بكشانند و مأموران امنيتى نيز گمان كرده بودند كه او عنصر اثرگذاری است.»[۲۶]
گفته شده که مهدی میرسلیم، پیشتر در سال ۱۳۹۷ نیز به اتهامهای امنیتی بازداشت شده بود. او چند روز بعد از انتقال به زندان اوین، به مرخصی آمده و تا ۲۰۰ روز بعد، به زندان بازنگشت. در دوران متواری بودن وی، مساله عفو و تخفیف وی در کمیسیون عفو و بخشودگی مطرح و نهایتا نیمی از حبسِ ۵ سال قطعی شده وی، مورد عفو قرار میگیرد.[۲۶]
محکومیت در دادگاه
در ۱۶ اسفند سال ۱۴۰۱، علی اصغر قهرمانی، وکیل محمد باقر قالیباف رئیس مجلس، در خبری اعلام کرد که در پی شکایت محمد باقر قالیباف از مصطفی میرسلیم، وی بابت ادعای رشوه ۶۵ میلیارد تومانی به نمایندگان مجلس برای رأی ندادن به تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در مجلس دهم،[۲۹] مجرم شناخته شده و محکوم شده است که با رضایت قالیباف، پرونده مختومه گردید.[۳۰]
حاشیهها و اظهار نظرها
گفتار و رفتار
- میرسلیم که پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ فکر میکرد ناطق نوری به پیروزی میرسد، به هنرمندانی که از سید محمد خاتمی حمایت میکردند هشدار داد پس از انتخابات «از حمایت عام رئیسجمهور منتخب» محروم خواهند شد.[۳۱][۱۳]
- میرسلیم در پاسخ به سؤالی در خصوص آخرین فیلمی که دیده گفت «خوشبختانه بعد از وزارت ارشاد دیگر ناگزیر نیستم فیلم تماشا کنم.»[۱۳]
- میرسلیم که رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو نیز هست در روز نام نویسی برای انتخابات ریاست جهموری ایران با لباس کار ایران خودرو در محل نام نویسی حاضر شد.[۸]
- میرسلیم در اعتراض به روند بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در سال ۱۴۰۰، از سمت هیئت نظارت بر انتخابات شوراها استعفا داد.[۳۲]
- مصطفی میرسلیم به خاطر چهره و پوشش خاص و کم حرفی و قبول مسؤولیت های نامرتبط با تخصص دانشگاهی مانند ریاست شهربانی و وزارت ارشاد همواره مورد توجه رسانهها بوده است.[۱۱]
- میرسلیم در موضوع واردات خودرو، یکی از مخالفان واردات بود. او در مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام بارها در مورد مخالفتش با این طرح صحبت کرد.[۳۳] او معتقد است که واردات خودرو توسط مافیای خودرو انجام میشود. او در اظهاراتی گفته است: «یکی از مسائل مهم ما اتفاقا قاچاق از طریق شبکههای رسمی است، اصلا اصل قاچاق، قاچاقی است که دارد از طریق گمرک انجام میگیرد، از طریق شبکه رسمی دارد انجام میگیرد.»[۳۴]
- مناظره میرسلیم با جلال رشیدی کوچی، در برنامه تلویزیونی تهران ۲۰ با محوریت بازار خودرو، به شکلی بیسابقه در کانون توجهات قرار گرفت. در جنجالیترین بخش این گفتگو، کوچی با مخاطب قرار دادن میرسلیم از وی پرسید: «اگر شما بتوانید لندکروز دست دوم را با قیمت یک میلیارد بخرید، ۲۰۶ یک میلیاردی را میخرید؟» و میرسلیم، در پاسخ گفت: «لندکروز با ۲۰۶ فرقی ندارد!».[۳۵]
انتقادها
یکی از انتقادهای وارد شده به او، ایجاد دوران خفقان بر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همزمان با ریاست او بر این وزارت است. منتقدانش دوران ریاست او را دورانی با بیشترین سانسور و فشار به هنرمندان و رسانه ها. اهل فرهنگ میدانند. وی در دوران وزارتش، قانون منع استفاده از تجهیزات ماهوارهای را تصویب کرد. میرسلیم اما علت محدودیتهای اعمال شده بر رسانه ها در دوران وزارتش را «آماده نبودن فضای نقد علمی در کشور» می داند و معتقد است که این فضا هنوز هم آماده نیست.[۸]
از دیگر انتقادها به او، حمایتهایش از صنف توزیعکنندگان و نه تولیدکنندگان ایرانی است.[۸] برخی رسانهها، محل زندگی او را کاخی در ولنجک معرفی کردهاند.[۳۳] برخی رسانهها نیز با توجه به عکس منتشر شده از ساعت مچی او، قیمت آن را تا ۱۰۰ هزار دلار بدانند و وی را متهم به اشرافی گری کنند. پیشتر نیز انتشار عکسهایی از کفش برند آمریکایی او موجب انتقادهایی به او شد.[۳۵]
یکی از رویدادهای جنجالی حیات سیاسی او، ماجرای بازداشت فرزندش بود. بر اساس تاریخهای اعلامی توسط منابع رسمی، مهدی میرسلیم پیش از ثبتنامهای انتخابات مجلس یازدهم دستگیر شدهاند و به رغم احراز جرم فرزند اوتوسط نهادهای امنیتی، خللی در روند بررسی و تأیید صلاحیت آقای میرسلیم برای کاندیداتوری در مجلس یازدهم رخ نداد.[۳۶] این موضوع مورد توجه رسانههای مختلفی قرار گرفت.[۲۶] برخی رسانهها گفته او برای درخواست اعدام سریع عوامل ناآرامیهای سال ۱۴۰۲ ایران را با سخنش در خصوص عفو فرزندش مقایسه کردند و او را به استانداردهای دوگانه متهم نمودند.[۳۷]
تحریم
۲۴ ژانویه ۲۰۲۳ اتحادیه اروپا نام مصطفی میرسلیم را در فهرست تحریمهای خود به همراه ۱۷ شخصیت حقیقی و ۱۹ شخصیت حقوقی جمهوری اسلامی قرار داد.[۳۸] این تحریم به دلیل نقش او در سرکوب اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی توسط جمهوری اسلامی بودهاست.[۳۹][۴۰]
سمتها
تنها مسئولیت پیش از انقلاب وی مدیر بهرهبرداری شرکت راهآهن شهری تهران و حومه در سالهای ۱۳۵۴–۱۳۵۷ میباشد. او در سالهای پس از انقلاب سمتهای متعددی را عهدهدار شدهاست.[۹]
- عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از اسفند ۱۳۵۷ تا۱۳۶۰[۸]
- عضو مؤسس و عضو هیئت دبیران جامعه اسلامی دانشگاهیان ایران[۸]
- رئیس ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، خرداد ۱۳۵۸[۸]
- معاون سیاسی اجتماعی وزارت کشور از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰[۸]
- سرپرست شهربانی جمهوری اسلامی ایران از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹[۸]
- قائممقام وزیر کشور در ۱۳۶۰[۸]
- سرپرست نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی رئیسجمهور از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸[۸]
- مشاور رئیسجمهور در امور تحقیقات از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲[۸]
- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶[۸]
- عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام از ۱۳۷۵ تا کنون[۸]
- معاون فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک از ۱۳۷۸[۸]
- عضو هیئت مدیرهٔ شرکت دسا (دیزل سنگین ایران)[۸]
- رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو (ایپکو)[۸]
- ناظر عالی طرح موتور ملی پایهٔ گازسوز[۸]
- ناظر عالی طرح موتور ملی دیزل سواری[۸]
- رئیس فدراسیون نجات غریق و غواصی ایران[۸]
- عضو هیئت علمی مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر[۸]
- عضو شورای تقویم موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران[۸]
او عضو هیئت علمی مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر و مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت نخستین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایران) بودهاست. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی ایران و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را بر عهده داشت.[۴۱] در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳ مصطفی میرسلیم در فهرست تحریمهای اتحادیه اروپا به دلیل نقش او در سرکوب اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی قرار گرفت.[۳۸][۳۹][۴۰]
کتابشناسی
- حیات طیبه، ۱۳۸۵، رشد اندیشه
- دریغا فارسی، ۱۳۸۴، آمه
- جریانشناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷–۱۳۸۰)، ۱۳۸۴، باز
- چشمانداز توسعه، ۱۳۸۳، پیام آزادی
- سرنوشت انسان، ۱۳۸۳، پیام آزادی
- دعوت یار، ۱۳۸۳، عابد[۹]
- از واژه بیگانه تا واژه فارسی، ۱۳۸۲، باز
- درآمدی بر سیاستگذاری ۱۳۸۰[۹]
- زندگی سیاسی اجتماعی، ۱۳۸۱، پیام آزادی
- دانش فناوری موتور ملی پایه گاز ۱۳۸۷[۹]
- موتورهای درونسوز، نشر دانشگاهی (برگزیده هشتمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران)[۹]
منابع
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۴ جلسه ۱۹۹». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵.
- ↑ «انتصاب تعدادی از مشاورین رئیسجمهوری». ایرنا. ۲۸ شهریور ۱۳۶۸.
- ↑ «S. Mostafa Agha Mirsalim». Amirkabir University of Technology. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۰ دی ۱۳۹۵.
- ↑ «تغییرات مجمع تشخیص؛ ریاست هاشمی شاهرودی و عضویت رئیسی و قالیباف». بیبیسی فارسی. ۲۳ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «دبیران شورای عالی انقلاب فرهنگی». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۰.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «اعلام اسامی نامزدهای رسمی انتخابات ایران؛ محمود احمدینژاد ردصلاحیت شد». رادیوفردا. ۳۱ فروردین ۱۳۹۶. دریافتشده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۷.
- ↑ «جریانشناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران». دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران. دریافتشده در ۲۸ فوریهٔ ۲۰۰۸.
- ↑ ۸٫۰۰ ۸٫۰۱ ۸٫۰۲ ۸٫۰۳ ۸٫۰۴ ۸٫۰۵ ۸٫۰۶ ۸٫۰۷ ۸٫۰۸ ۸٫۰۹ ۸٫۱۰ ۸٫۱۱ ۸٫۱۲ ۸٫۱۳ ۸٫۱۴ ۸٫۱۵ ۸٫۱۶ ۸٫۱۷ ۸٫۱۸ ۸٫۱۹ ۸٫۲۰ ۸٫۲۱ ۸٫۲۲ ۸٫۲۳ «انتخابات ریاست جمهوری؛ نگاهی به زندگی و کارنامه سید مصطفی میرسلیم». euronews. ۲۰۱۷-۰۵-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ «زندگینامه: سید مصطفی میرسلیم (۱۳۲۶-)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۷-۰۴-۲۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «صفر تا صد کارنامه میرسلیم / سیاستورز جنجالی، «تنها» در ایستگاه «بازنشستگی سیاسی»؟ + عکسها». www.khabaronline.ir. ۲۰۲۳-۰۵-۱۸. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ «مصطفی میرسلیم؛ رؤیای ریاست جمهوری/ 36 سال پس از ناکامی در نخست وزیری».
- ↑ «مصطفی میرسلیم؛ تنها نامزد حزبی انتخابات ریاست جمهوری». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ «رفتارشناسی مؤتلفه در معرفی میرسلیم». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۱-۰۱. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۲۱.
- ↑ قاضی، فرشته (۲۰۱۶-۱۰-۱۸). «وزیران ارشاد ایران؛ از وزارت تا زندان». BBC Persian. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۴-۲۱.
- ↑ «میرسلیم با لباس ایران خودرو آمد =». ۲۲ فروردین ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «خبر فوری/ 6 کاندیدای انتخابات 29 اردیبهشت مشخص شدند =». ۳۱ فروردین ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۱۷. دریافتشده در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ انصراف «میرسلیم» از انتخابات ریاست جمهوری ایسنا
- ↑ AGENCY، خبرگزاری صدا و سیما | IRIB NEWS (۱۳۹۶/۰۲/۲۸ - ۰۰:۱۷). «موافقت حزب موتلفه برای کناره گیری میرسلیم به نفع رئیسی». fa. دریافتشده در 2024-05-18. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «میرسلیم: من انصراف ندادم!». دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۵-۱۸.
- ↑ «سید مصطفی میرسلیم در انتخابات ثبت نام کرد». سایت مجلس ایران دات کام. ۱۴ خرداد ۱۳۹۸.
- ↑ «مصطفی میرسلیم داوطلب انتخابات مجلس ایران شد». www.aa.com.tr. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «خبرگزاری فارس - نتایج نهایی انتخابات تهران اعلام شد + تعداد آرا». خبرگزاری فارس. ۲۰۲۰-۰۲-۲۳. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۲-۲۳.
- ↑ ایران، عصر (۱۴۰۲/۰۵/۰۹ - ۱۵:۵۳). «میرسلیم دیگر نمیتواند نماینده مجلس شود/ دو نماینده فعلی حق ثبت نام در انتخابات آینده مجلس را ندارند». fa. دریافتشده در 2024-05-18. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «پسر مصطفی میرسلیم به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق بازداشت شدهاست». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۲-۰۸.
- ↑ «پسر مصطفی میرسلیم به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق بازداشت شده است». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ ۲۶٫۳ Behnegarsoft.com (۲۰۲۲-۰۷-۱۸). «جزئیاتی از بازداشت پسر میرسلیم؛ پسرم سست اراده است - بهار نیوز». پایگاه خبری بهار نیوز. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «اختصاصی/ جزئیات بازداشت پسر مصطفی میرسلیم بهجرم». خبرگزاری تسنیم. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۰.
- ↑ «اختصاصی/ جزئیات بازداشت پسر مصطفی میرسلیم بهجرم مسائل امنیتی- اخبار سیاست ایران - اخبار سیاسی تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۰.
- ↑ «قالیباف از میرسلیم به خاطر اتهام 'رشوه ۶۵ میلیارد تومانی شکایت کرد'». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «میرسلیم، «محکوم» شد / قالیباف، «رضایت» داد». www.khabaronline.ir. ۲۰۲۳-۰۳-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ عصرایران
- ↑ ««سید مصطفی میرسلیم» از هیئت نظارت بر انتخابات شوراها استعفا داد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۲۱-۰۶-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ «افشاگری جنجالی یک نماینده علیه میرسلیم / در موضوع واردات خودرو ما را خیلی آزار داد». www.khabaronline.ir. ۲۰۲۴-۰۴-۰۹. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «تخته گاز میرسلیم در افشاگری/ ۱۰ خانواده مافیای واردات خودرو هستند». روزنامه دنیای اقتصاد. ۲۰۲۴-۰۵-۱۸. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ «در مورد مصطفی میرسلیم در فرارو بیشتر بخوانید». fararu.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ «واکنش عجیب میرسلیم به ماجرای پسرش؛ مواضع صریح من برای برخی تهدید است و به دنبال حاشیهسازی هستند!». اعتمادآنلاین. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۲-۰۸.
- ↑ «در مورد مصطفی میرسلیم در فرارو بیشتر بخوانید». fararu.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۸.
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «اتحادیه اروپا در مورد چهارمین بسته تحریمی علیه جمهوری اسلامی به توافق رسید». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۶.
- ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ «موج جدید تحریمهای آمریکا، اتحادیه اروپا و بریتانیا علیه جمهوری اسلامی». ایران اینترنشنال. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۶.
- ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ «جزئیات تحریمهای جدید اتحادیه اروپا؛ ۱۸ شخصیت حقیقی و ۱۹ شخصیت حقوقی در لیست تحریمها». صدای آمریکا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۵ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۲.