ویکی‌پدیا:لطفاً با تفنگ به سراغ پیشکسوتان نروید

پس از ویکی‌پدیا:سرشناسی اولین سیاستی که کاربران مشاهده و مطالعه کرده‌اند لطفاً با چماق به استقبال تازه‌واردها نروید است و پس از آن انشاء دردانه‌پروری نکنید که بارها همگی با عنوان وپ:چماق و وپ:دردانه در نگارش‌های بحثی خود از آن استفاده نموده‌اند و کار کاربران جدید را توجیه کرده و به واکنش قدیمی‌ها و مدیران تاخته‌اند. اما کمتر دیده شده صحبتی از حمله شدیدی که به دیوانسالاران، مدیران، ویکی‌بانان، و نگهبان‌ها و در آخر کاربران قدیمی می‌شود سخنی به میان آید و از سرانجام آنها بگوید. این انشاء به حمله پیوسته به این قشر مظلوم‌واقع‌شدهٔ حقیقی می‌پردازد که دائماً با تفنگ به سرشان شلیک می‌شود.

دارندگان دسترسی مدیریتی

دیوانسالاران، مدیران، ویکی‌بان‌ها اگر اقدام مدیریتی انجام دهند مثلاً مقاله‌ای را حذف کنند مطلبی را جمع‌بندی نمایند به احتمال زیاد هدف حمله کاربر (گاهی هم کاربران همسو یا زاپاس او) که بر علیه او اقدام مدیریتی صورت‌گرفته می‌شوند. از بحث، حمله و تهدید در صفحه بحثش بگیرید تا شکایت در ویکی‌پدیا:تابلوی اعلانات مدیران پر است از این موارد که طبعاً کاربر با دسترسی مدیریتی باید پاسخگوی این خیل عظیم باشد و تازه حتی اگر کاربر شاکی ساکت شود یا ساکت بماند، گاهی کینه به دل گرفته منتظر فرصت است تا کسی اقدامی بر علیه کاربر با دسترسی مدیریتی مذکور نماید تا او نیز به دنبال آن وارد عرصه کارزار گشته و زهر خود خالی نموده و دلی حال بیاورد از خویش.

نگهبانی

کاربران قدیمی که به سیاست‌ها آشنایی بیشتری دارند و همچنین مقالات زیادی ایجاد کرده و ویرایش‌های زیادی انجام داده‌اند قطعاً برای دانشنامه دل می‌سوزانند و مانند طفل خود به آن می‌نگرند باز اگر به کار نگهبانی بپردازند و ویرایش دیگران را بررسی نمایند با گاهی با هر برگردان یا خنثی سازی و بدتر از همه واگردانی (آنان که دسترسی را دریافت داشته‌اند) باید در برابر کاربر تا مدیر پاسخگو باشند بر کنشی که انجام داده‌اند؛ که کم هم نیست و باز گاهی به جنگ ویرایشی هم ختم می‌شود، به بحث کشیده می‌شود و در انتها به شکایت در تام خلاصه می‌شود.

گشت‌زنی

کاربران گشت‌خودکار نامزد گشتزنی می‌شوند و دسترسی می‌گیرند حجم تغییرات زیاد است و قطعاً همه گشت نمی‌خورند و اصولاً این بخش مهم از دانشنامه مظلوم واقع شده چرا که گشت حتی جزء تعداد ویرایش‌های کاربر نیز محسوب نمی‌شود اما اگر گشتزن اشتباهی بکند کوهی از حملات از همکاران به او وارد است که چرا به اشتباه گشت زدی.

خستگی

به دنبال این همه کنش مثبت مدیریتی، ویکی‌بانی، نگهبانی، گشتزنی کاربر خسته است و تازه باید به سیل دلیل‌خواهی‌ها، اثبات و پاسخگویی پیاپی کنش‌هایش، حملات و شکایات پاسخ گوید که البته معمولاً به ازدیاد دشمن‌ها منتهی می‌گردد.

استرس

بحث در اثبات آنچه در فوق آمد کاربر را عصبی می‌کند می‌داند باید ویکی‌پدیا:نزاکت را رعایت کند اما مگر کاربر خطا و مشکل خود را می‌پذیرد مرغ همه یک پا دارد و حق با آنهاست گاهی کاربران جدید چیزی برای از دست دادن ندارند چون ساخت کاربری جدید چند لحظه زمان می‌خواهد پس در انتهای انواع گلایه و شکایت دست به توهین هم می‌زنند که طبیعی است باید بسته بشوند که یک کنش یک پاسخگویی اضافی و یک کاربر جدید که اکانت قبلی را از دست داده و حالا دشمن است البته نباید از نظر دور داشت گاهی نیز کاربر بسته شده به ترول تبدیل شده و مشکلات بیشتر می‌شود.

غریب‌نوازی و خودی‌گدازی

در بیشتر جوامع غریب‌نوازی و خودی‌گدازی بسیار متداول است، معمولاً از دهان خودی گرفته و به دهان غریب می‌گذاریم بدون نگاه به قلب خودی که شکسته می‌شود. اینجا مصداق این عمل حملات کاربران پیش‌کسوت به همدیگر، اعم از مدیر و غیر مدیر است حال به پشتیبانی از کاربری جدید یا اندیشه‌ای متفاوت بدون در نظر گرفتن تأثیر این برخورد قهرآمیز بر قلب و روح کاربر مدافع.

بازنشستگی خاموش

بعد از مدتی کاربر فرتوت شده و دیگر برایش کنش مدیریتی، نگهبانی زجرآور می‌شود پس تا آنجا که ممکن است به سراغش نمی‌رود اما هنوز مقاله می‌سازد بدون بازگردان ویرایش می‌کند؛ که آن هم همه می‌دانیم با خرابکاری و هرزنگاری تازه‌واردان در مقالاتی که خودش ایجاد کرده همچنان سروکله می‌زنند. به قول معروف آسه می‌آید و آسه می‌رود که گربه شاخش نزند.

بازنشستگی کامل

در نهایت کاربر با دسترسی مدیریت و کاربر پیش‌کسوت عطای ویکی‌پدیا (هرچند عطایی ندارد) را به لقاء آن بخشیده و خداحافظی و البته بیشتر بدون خداحافظی ویکی‌پدیا را ترک می‌گوید.

نتیجه

نتیجه اینکه از کاربران خواسته می‌شود تا آنجا که ممکن است درگیر بحث و شکایت نشوند. کنش مدیریتی را تا آنجا که ممکن است بدون بحث بپذیرند و تا آنجا که ممکن است از سؤال‌پیچ کردن مدیران و شکایت علیه آنها دوری جویند تا از این بار تیرباران‌وار شکایت و پرسش کاسته شود. به کنش و نگارش کاربران قدیمی احترام گذاشته شود، تلاش شود بین کاربران قدیمی ایمان به هم به وجود آید. از دسته‌بندی دوری جسته شود و گروه‌بندی اندیشه‌ای که زاینده درگیری و بحث است را تنها برای ایجاد مقالات بکار بگیرید و نه برای تغییر محتوایی مقالات که این باعث درگیری فرسایشی شده و کاربران فعال را خسته می‌کند.