ویکی‌پدیا

یادگار بهادری

یادگارِ بهادُری[۱] یک دانشنامه هندی به زبان فارسی است که شامل تاریخ، جغرافیا، علم و هنر می‌شود. این اثر توسط بهادر سینگ ویرایش و در سال ۱۸۳۴ میلادی در لکنو تکمیل شد.

نویسنده و تاریخ

ویرایش

بهادر سینگ در ابتدا ساکن پرگنه گوندیوال در دهلی قدیم بود. او پسر هزارهِ مال بود که متعلق به خاندان بهات‌نگر از کاست کیشتا بود. او ذکر می‌کند که به دلیل شرایط مجبور به ترک شاه‌جهان‌آباد شد و در سال ۱۸۱۷، در شرایط «بسیار سختی» به لکنو رسید. در آن زمان، لکنو تحت حکومت غازی‌الدین حیدرشاه بود. بهادر سینگ در لکنو چندین اثر تاریخی به زبان‌های هندی و فارسی را مطالعه کرد و با الهام از این آثار، تصمیم به نوشتن یک تاریخ پیوسته گرفت. او این اثر را در اولین روز رمضان سال ۱۲۴۹ قمری (۱۲ ژانویه ۱۸۳۴ میلادی) به پایان رساند.[۲]

بهادر سینگ اظهار می‌کند که تنها محتوای سایر کتاب‌ها را رونوشت کرده و آنها را در یک دانشنامه سازماندهی کرده است. اما طبق نظر شارل پی‌یر آنری ریو، او آشکارا محتواهای دست اول را نیز، به ویژه در مورد تاریخ بعدی اوده و صوبه بنگال، اضافه کرده است.[۳] شرح مفصل نواب اوده، خانواده‌هایشان و وزیرانشان در میان آثار معاصر دیگر در این دانشنامه بی‌نظیر است.[۴]

به دلایلی، بهادر سینگ به شدت از مردم کشمیری متنفر بود. سینگ در کتاب خود، تجاوز و قتل هندوهای کشمیری را توسط مسلمانان در طول قرن‌ها توصیف می‌کند. او می‌گوید که در زمان حکومت اورنگ‌زیب، وزن کل نخ‌های مقدس جمع‌آوری‌شده از هندوهایی که به زور به اسلام گرویده‌اند، ۱۰ سیر بوده است. او همچنین می‌گوید که بسیاری از این افراد بعداً به آیین هندو بازگشتند. هدف روایت سینگ این نیست که مسلمانان را وحشی نشان دهد، بلکه کشمیری‌ها را به عنوان گروهی پست‌تر از ملیکجه‌ها به دلیل نامشروع بودنشان نشان دهد. او از دیگران می‌خواهد که نه تنها از کشمیری‌ها دوری کنند، بلکه آنها را نابود کنند. به گفته کریستوفر بیلی، او به عنوان یک کارمند دون‌پایه، به موفقیت رقبای کشمیری خود رشک می‌بُرد. هنری میرز الیوت می‌گوید که او ممکن است شغل خود را به یک کشمیری باخته باشد.[۴][۵]

درون‌مایه

ویرایش

این دانشنامه به چهار کتاب ("صحیفه") تقسیم شده است که در ادامه به فصل‌های متعدد ("داستان") تقسیم شده است.[۳][۴]

صحیفه یکم

ویرایش

اطلاعاتی از پیامبران، از آدم تا محمد.

صحیفه دوم

ویرایش

صحیفه سوم

ویرایش
  1. فلاسفه جهان
  2. فهرست صحابه محمد
  3. تابعین
  4. چهار نوع شیخ
    1. سنی‌ها
    2. شیعه‌ها
    3. صوفیان ایران (عمدتاً برگرفته از «نفحات الاُنس»)
    4. الهیات هندو، مرتضان و مذاهب‌شان
  5. عالِمان
  6. شاعران و دیگران
  7. مسلمانان سرشناس که در بخش‌های قبلی ذکر نشده‌اند

صحیفه چهارم

ویرایش

این بخش از دانشنامه با موضوع بَرّ قدیم مقدمه‌ای در مورد بَرّ جدید آغاز می‌شود.

  • جزایر جهان (امل انگلستان)
  • قاره آمریکا

    • دیباچه و سپس ۸ فصل:

    1. شاهنشاهان ایران
    2. حاکمان سامی
    3. یونا ن و روم [کذا]
    4. حاکمان مصر و شام
    5. مغرب عربی
    6. سلاطین ترکستان
    7. شاهان اروپا

    جستارهای وابسته

    ویرایش

    پانویس

    ویرایش
    1. ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Yadgar-i-Bahaduri». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
    2. ↑ Arvind Krishna Mehrotra, ed. (2007). [[۱](https://books.google.com/books?id=4DRuAAAAMAAJ) The Last Bungalow: Writings on Allahabad]. Penguin Books. p. 48. ISBN 978-0-14-310118-5. {{cite book}}: Check |url= value (help)
    3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Charles Rieu (1879). [[۲](https://archive.org/stream/gri_33125008986370#page/n51/mode/2up/search/Lachhmi) Catalogue of the Persian manuscripts in the British museum]. Vol. 3. London: British Museum. pp. 897–899. {{cite book}}: Check |url= value (help)
    4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Henry Miers Elliot (1877). John Dowson (ed.). [[۳](https://books.google.com/books?id=sNQ6AQAAMAAJ&pg=PA417) The History of India, as told by its own historians: The Muhammadan Period]. Trübner and Company. pp. 417–425. {{cite book}}: Check |url= value (help)
    5. ↑ Christopher Alan Bayly; C. A. Bayly (1996). [[۴](https://books.google.com/books?id=8bqEzPPp8xIC&pg=PA27) Empire and Information: Intelligence Gathering and Social Communication in India, 1780-1870]. Cambridge University Press. p. 28. ISBN 978-0-521-66360-1. {{cite book}}: Check |url= value (help)
    برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=یادگار_بهادری&oldid=39764664»