علی کریمی
محمدعلی کریمی پاشاکی (متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۷) که با نام علی کریمی شناختهشده، بازیکن فوتبال بازنشسته و سرمربی فوتبال ایرانی است. او در دوران فوتبال حرفهای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در باشگاههای فتح، پرسپولیس، الاهلی امارات، بایرن مونیخ، القطر، استیلآذین، شالکه ۰۴ و تراکتورسازی را دارد.
![]() کریمی در سال ۱۳۹۴ | ||||||||||||
اطلاعات شخصی | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
نام کامل | محمدعلی کریمی پاشاکی[۱] | |||||||||||
زادروز | ۱۷ آبان ۱۳۵۷ (۴۰ سال)[۱] | |||||||||||
زادگاه | کرج، ایران[۱] | |||||||||||
قد | ۱٫۷۹ متر (۵ فوت ۱۰ اینچ)[۱] | |||||||||||
پست | هافبک هجومی [۱] | |||||||||||
اطلاعات باشگاهی | ||||||||||||
باشگاه کنونی | سپیدرود رشت (سرمربی) | |||||||||||
باشگاههای جوانان | ||||||||||||
۱۳۶۹–۱۳۷۰ | نفت تهران | |||||||||||
۱۳۷۰–۱۳۷۳ | سایپا | |||||||||||
۱۳۷۳–۱۳۷۵ | فتح تهران | |||||||||||
باشگاههای حرفهای* | ||||||||||||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† | |||||||||
۱۳۷۷–۱۳۷۵ | فتح تهران | |||||||||||
۱۳۸۰–۱۳۷۷ | پرسپولیس | ۴۳ | (۱۱) | |||||||||
۱۳۸۴–۱۳۸۰ | الاهلی امارات | ۶۹ | (۴۵) | |||||||||
۱۳۸۶–۱۳۸۴ | بایرن مونیخ | ۳۳ | (۳) | |||||||||
۱۳۸۷–۱۳۸۶ | القطر | ۲۷ | (۵) | |||||||||
۱۳۸۸–۱۳۸۷ | السیلیه | ۰ | (۰) | |||||||||
۱۳۸۸–۱۳۸۷ | ← پرسپولیس (قرضی) | ۲۱ | (۵) | |||||||||
۱۳۸۹–۱۳۸۸ | استیلآذین | ۴۰ | (۱۴) | |||||||||
۱۳۹۰–۱۳۸۹ | شالکه ۰۴ | ۱ | (۰) | |||||||||
۱۳۹۲–۱۳۹۰ | پرسپولیس | ۴۰ | (۱۳) | |||||||||
۱۳۹۳–۱۳۹۲ | تراکتورسازی | ۲۶ | (۵) | |||||||||
مجموع | ۳۰۰ | (۱۰۱) | ||||||||||
تیم ملی | ||||||||||||
۱۳۷۷ | امید ایران | ۹ | (۱) | |||||||||
۱۳۹۱–۱۳۷۷ | ایران | ۱۲۷ | (۳۸) | |||||||||
دوران مربیگری | ||||||||||||
۱۳۹۳ | ایران (دستیار) | |||||||||||
۱۳۹۶ | نفت تهران | |||||||||||
۱۳۹۶–۱۳۹۷ | سپیدرود رشت | |||||||||||
۱۳۹۷– | سپیدرود رشت | |||||||||||
افتخارات
| ||||||||||||
|
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر این تیم مشترکاً با جواد نکونام بهشمار میرود.
علی کریمی که بهعنوان یک بازیساز دریبلزن شناخته میشود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد میشود. کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملتهای آسیا شناخته شد.[۲] او همچنین در فعالیتهای اجتماعی و خیریه شرکت داشتهاست.
کریمی فوتبال حرفهای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در جام آزادگان و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و همزمان با تیم ملی، در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هلدادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.
وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقایگل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.
کریمی با تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و همزمان به عنوان آقایگلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.[۳]
در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندسلیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام بیش از ۴۰ بازی، قهرمانی جام حذفی و لیگ را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.
پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیلآذین ادامه داد و در نیمفصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندسلیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی به تراکتورسازی تبریز پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.
علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت. او هماکنون هدایت تیم سپیدرود را بر عهده دارد.
محتویات
سالهای آغازین زندگی
علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج بهدنیا آمد[۴] و فرزند چهارم خانواده است.[۵] کریمی اصالتاً لاهیجانی است.[۴] پدرش ولیالله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بود[۴] و مادرش خانهدار است.[۵] علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او همبازی بود.[۶]
مادر علی کریمی در ابتدا علاقهمند بود که او پزشک یا مهندس شود، اما از این که بازی او باعث شادی مردم ایران میشود و به کشور خدمت میکند راضی است. مادرش او را در کودکی پر جنبوجوش و سرشار از انرژی توصیف میکند و میگوید: «فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایهها و خانه را شکستهاست».[۵]
کریمی که تا سوم راهنمایی، دانشآموز ممتازی بود، در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه میشود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان میدهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز میکند.[۵]
دوران باشگاهی
آغاز
کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد،[۷] جایی که برادر بزرگترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی میکرد.[۸]
وی سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد.[۷] کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی میکرد. او در سال ۱۳۷۵ موفق شد به تیم بزرگسالان راه یابد.[۷]
فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایینتر؛ یعنی لیگ دسته دوم فوتبال ایران حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت. در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشتهباشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یکقدمی صعود به لیگ آزادگان پیشرفت اما در نهایت آنها موفق به صعود نشدند.[۷]
جام فوتسال رمضان
- جام فوتسال رمضان ۱۳۷۶
مسابقات فوتسال جام رمضان در دی ۱۳۷۶، با شرکت ۳۲ تیم در هشت گروه، در سالن دوازده هزار نفری آزادی آغاز شد. با انجام بازیهای مقدماتی در نهایت چهار تیم آتشنشانی، فتح، استقلال و پرسپولیس به مرحله نیمهنهایی این رقابتها (در بهمن ۱۳۷۶) راه یافتند.[۹]
تیم فتح در دیدار نیمهنهایی با غلبه بر پرسپولیس، به فینال ششمین دوره این مسابقات راه پیدا کرد.[۱۰] در مسابقه فینال که بین تیمهای فتح و استقلال تهران برگزار شد،[۹] کریمی پس از به ثمر رساندن یکی از گلهای تیم فتح در سالن دوازده هزار نفری آزادی تهران[۷] برای تماشاگرانی که علیه او فحاشی کردند دست تکان داد و آنها را به آرمش دعوت کرد. در پایان این مسابقه که با برتری ۷–۳ تیم فتح همراه بود، کریمی سه گل زد و یک پاس گل نیز برای همتیمیهایش فراهم کرد.[۱۱]
عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد که مورد توجه تیمهای استقلال تهران و پرسپولیس قرار بگیرد.[۷] با پیوستن کریمی به پرسپولیس، حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) در قرارداد کریمی با پرسپولیس بندی قرار داد که به موجب آن، چند درصد از اولین قرارداد کریمی با باشگاههای خارجی به تیم فتح تهران برسد.[۱۲][۱۳][۱۴]
- فوتسال در دوران محرومیت
با برگزاری مسابقات سالنی (در دوران محرومیت یک ساله کریمی)،[۱۵] علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش در این مسابقات شرکت کرد. در سالن کوی نصر (گیشا)[۱۶] تیم علی دایی در برابر تیم کریمی صف آرایی کردند. در حین بازی علی کریمی چندین بار توپ را از میان پاهای علی دایی عبور داد که منجر به درگیری میان این دو همبازی تیم ملی شد. این بازی آغاز اختلافهای دایی و کریمی بود.[۱۶]
پرسپولیس
فصل ۷۸–۱۳۷۷
علی کریمی در خرداد ۱۳۷۷، در زمان مربیگری ایویکا متکوویچ به پرسپولیس پیوست.[۱۷] کریمی در اولین فصل حضور در پرسپولیس، موفق شد جام آزادگان و جام حذفی را به همراه این تیم کسب کند.[۱۸][۱۹]
کریمی اولین بار؛ در ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلیاکریل اصفهان در جام آزادگان برای پرسپولیس به میدان رفت.[۷][۱۸] با گذشت چهار هفته از مسابقات لیگ (پروین از هفته چهارم هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت)[۲۰] کریمی اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۲۱][۲۲]
با گذشت ده هفته از مسابقات لیگ،[۲۳] کریمی در آبان ۱۳۷۷ برای نخستین بار در دربی تهران به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۱–۰ به سود پرسپولیس به پایان رسید.[۱۸] کریمی به عنوان هافبک چپ به میدان رفت.
پس از بازی در دربی تهران، کریمی برای دومین بار (کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ نخستین بار برای تیم ملی به میدان رفت[۲۴]) به اردوی تیم ملی؛ برای شرکت در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک فرا خوانده شد.[۲۵] کریمی پس از قهرمانی با تیم ملی در بازیهای آسیایی،[۲۴] در چهار مسابقه لیگ برای پرسپولیس به میدان رفت، که در مقابل تیمهای تراکتورسازی و ذوبآهن گلزنی کرد.[۱۸]
وی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. کریمی در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران و ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد.[۷] بدین ترتیب او با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت جام آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.[۱۸]
فصل ۷۹–۱۳۷۸
کریمی در دومین فصل حضور در پرسپولیس، برای دومین بار جام آزادگان را با این تیم فتح کرد.[۱۸] او همچنین به همراه این تیم به مقام سوم جام باشگاههای آسیا دست یافت.[۱۸]
کریمی در بهمن ۱۳۷۸ در نخستین بازی خود پس از محرومیت انضباطی، در مقابل الشرطه عراق در رقابتهای جام باشگاههای آسیا به میدان رفت.[۱۸] تیم پرسپولیس با حضور کریمی پس از انجام بازیهای مرحله گروهی،[۱۸] به جمع چهار تیم پایانی نوزدهمین دوره این رقابتها راه یافت.[۲۶] در دیدارهای مرحله نیمه نهایی که در اردیبهشت ۱۳۷۹ برگزار شد[۲۶] پرسپولیس پس از باخت در مقابل جوبیلو ایواتا ژاپن،[۲۷] در دیدار ردهبندی با تک گل علی کریمی، سوون سامسونگ کره جنوبی را شکست داد[۲۸] و به مقام سوم جام باشگاههای آسیا، در فصل (۷۹–۱۳۷۸) ۲۰۰۰–۱۹۹۹ دست پیدا کرد.[۲۹] عملکرد کریمی در این رقابتها موجب شد مورد توجه باشگاه پروجا ایتالیا قرار بگیرد.[۱۹]
کریمی همچنین در اسفند ۱۳۷۸ بار دیگر برای پرسپولیس در مسابقات لیگ به میدان رفت؛ که در چهارمین بازی خود در جام آزادگان برای این تیم در مقابل تراکتورسازی (در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۷۸) گلزنی کرد.[۱۸] کریمی در هفته پایانی لیگ (هفته ۲۶ که به صورت همزمان در اول خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد)[۳۰] در مقابل فولاد خوزستان دو گل به ثمر رساند[۳۱] و همراه با پرسپولیس به قهرمانی جام آزادگان در فصل ۷۹–۱۳۷۸ دست پیدا کرد.[۱۸][۳۰]
فصل ۸۰–۱۳۷۹
کریمی در سومین فصل حضور در پرسپولیس، به عنوان نایب قهرمان جام آزادگان دست یافت.[۳۲][۷] او همچنین به همراه این تیم؛ برای دومین سال پیاپی، مقام سوم جام باشگاههای آسیا را کسب کرد.[۱۸][۳۳]
با آغاز رقابتهای لیگ، کریمی به منظور قرارداد با باشگاه پروجا، به ایتالیا سفر کرد. اما به دلیل پایین بودن قیمت پیشنهادی این باشگاه ایتالیایی به این تیم ملحق نشد. بنا بر نوشته ورلد ساکر، باشگاه پروجا ایتالیا در شهریور ۱۳۷۹، با مبلغ یک میلیون و چهارصد هزار یورو (ورلد ساکر مدت قرارداد را ذکر نکردهاست) خواهان به خدمت گرفتن کریمی بودهاست.[۱۹]
با برگزاری دربی تهران در دی ۱۳۷۹، کریمی برای سومین بار در مقابل استقلال به میدان رفت. کریمی در این مسابقه یک پنالتی گرفت و در دقایق پایانی نیز یک گل به ثمر رساند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد.[۱۸] پس از این مسابقه، پرسپولیس در بازی بعدی خود نیز با نتیجه مشابه ۲–۲ در مقابل سایپا به تساوی رسید، که علی کریمی در این مسابقه، از میانههای میدان دروازه سایپا را باز کرد.[۳۴] با نزدیک شدن به پایان لیگ در فروردین ۱۳۸۰، کریمی در هفته ۲۱ (یک هفته به پایان لیگ) در مقابل برق شیراز گلزنی کرد[۳۵] و همراه با پرسپولیس، عنوان نایب قهرمانی جام آزادگان را در فصل ۸۰–۱۳۷۹ به دست آورد.[۷][۳۲]
کریمی در شهریور ۱۳۷۹ با آغاز بیستمین دوره جام باشگاههای آسیا در فصل ۰۱–۲۰۰۰، در اولین مسابقه پرسپولیس در مقابل الوکره قطر به میدان رفت. در بازی رفت و در حالی که پرسپولیس با دو گل از حریف عقب افتاده بود، کریمی دو بار گلزنی کرد و یک پاس گل داد. در ادامه این مسابقه؛ پرسپولیس دو گل دیگر به ثمر رساند و با نتیجه ۴–۲ این تیم قطری را شکست داد.[۳۶] کریمی در بازی برگشت نیز که با برتری ۵–۱ پرسپولیس همراه بود، یک گل به ثمر رساند و همراه با این تیم به دور دوم جام باشگاههای آسیا صعود کرد.[۳۷] پرسپولیس در دور دوم این مسابقات نیز با حذف العین امارات در مجموع دو بازی رفت و برگشت، به مرحله گروهی این رقابتها صعود کرد.[۳۸] در بازی برگشت که با تساوی ۲–۲ در امارات به پایان رسید، افشین پیروانی روی ارسال کریمی گل اول پرسپولیس را به ثمر رساند.[۳۸]
در بازیهای مرحله گروهی جام باشگاههای آسیا که به صورت متمرکز در اسفند ۱۳۷۹ در تهران برگزار شد،[۳۹] پرسپولیس پس از تساوی بدون گل در مقابل تیمهای الاتحاد عربستان و ایرتیش پاولودار قزاقستان به مصاف الهلال عربستان رفت. در این دیدار که مسئولان باشگاه اتلتیکو مادرید نیز در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، کریمی یک گل زد و یک پاس گل نیز برای همتیمیهایش فراهم کرد.[۴۰] عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد تا باشگاه اتلتیکو مادرید بیش از پیش برای به خدمت گرفتن او مصمم شود. با صعود پرسپولیس و ایرتیسش پاولودار به مرحله نیمه نهایی جام باشگاههای آسیا، کریمی مذاکره با اتلتیکو مادرید را به پایان مسابقات پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا موکول کرد.[۱۹] (پیش از این نیز در دی ۱۳۷۹؛ باشگاه اتلتیکو مادرید پس از حضور کریمی در تمرینات این تیم خواهان جذب این بازیکن بود، که به دلیل مبلغ کم قرارداد، کریمی به این تیم ملحق نشد).[۲۲]
پرسپولیس در مرحله نیمه نهایی جام باشگاههای آسیا، در حالی که با گل کاویانپور روی پاس علی کریمی از سوون سامسونگ پیش افتاده بود، در پایان با نتیجه ۱–۲ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.[۴۱] با برتری پرسپولیس در مقابل ایرتیش پاولودار قزاقستان در بازی ردهبندی، کریمی در خرداد ۱۳۸۰، برای دومین سال پیاپی همراه با پرسپولیس عنوان سوم جام باشگاههای آسیا را در فصل (۸۰–۱۳۷۹) ۲۰۰۱–۲۰۰۰ کسب کرد.[۳۳][۱۸]
کریمی پس از پایان بازیهای جام باشگاههای آسیا، پیشنهاد اتلتیکو مادرید را نپذیرفت[۱۹] و برای نزدیک بودن به خانهاش به امارات رفت و به تیم الاهلی این کشور پیوست.[۴۲]
الاهلی امارات
علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیمهای اروپایی به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی؛ جام حذفی را در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ فتح کند که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی در فینال بود. او فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد.[۷] کریمی در سال ۲۰۰۳ نیز به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد[۴۳] و علیرغم پیشنهاد از تیمهای مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. او در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند.[۴۲][۴۴] در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.[۷]
در ماههای پایانی حضور کریمی در الاهلی، مدیر برنامههای او اعلام کرد که باشگاههای هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کردهاند، اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کردهاست.[۴۵]
بایرن مونیخ
در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یکساله (با بندی که امکان تمدید یکساله آن را به طرفین میدهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفتهاست.[۴۶] پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیمهای رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند.[۴۷] بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت.[۴۸] (کریمی در این مسابقه پس از ینس لمان، بهترین نمره این مجله آلمانی را دریافت کرد).[۴۹]
در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانههای آلمانی در مورد تواناییهای او ابراز تردید کردند.[۵۰] سردبیر کیکر معتقد بود که او «برف مونیخ را نخواهد دید».[۵۱][۵۰] این در حالی بود که فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از تواناییهای فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی میکرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید او را نداشت».[۵۲]
فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵
کریمی از همان ابتدای فصل در ترکیب تیمش به میدان رفت. نخستین بازی رسمی کریمی برای بایرن، در نیمه دوم بازی برابر اشتوتگارت در مرحله نیمه نهایی لیگا پوکال بود که تیمش ۲–۱ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.[۵۴] کریمی در بازی هفته اول بوندسلیگا در برابر بروسیا مونشنگلادباخ، نیمه دوم وارد میدان شد.[۵۱] او در پیروزی ۵–۲ هفته دوم برابر بایر لورکوزن، با زدن یک گل و ارسال یک پاس گل، در تیم منتخب هفته بوندسلیگا قرار گرفت.[۵۵][۵۱][۵۶] با گذشت شش هفته از لیگ، کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندسلیگا، زمینهساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن بایرن؛ برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندسلیگا قرار گرفت.[۵۷]
کریمی در ادامه فصل همپای دیگر بازیکنان خط میانی تیم یعنی میشائیل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، باستیان شواینشتایگر، مهمت شول و زیروبرتو در ترکیب بایرن قرار گرفت.[۷][۵۸] با گذشت ۱۶ هفته از لیگ، کریمی سومین پاس گل خود را در مقابل کایزرسلاوترن ارسال کرد. پس از این مسابقه، مارکوس هورویک سخنگوی باشگاه بایرنمونیخ در مصاحبهای اعلام کرد: «باشگاه بایرنمونیخ از عملکرد کریمی راضی است و قرارداد جدیدی با این بازیکن منعقد خواهد کرد».[۵۹] با پایان رقابتهای نیمفصل بوندسلیگا؛ که با برتری ۲–۱ بایرن در مقابل بروسیا دورتموند همراه بود، کریمی بار دیگر گلزنی کرد.[۶۰]
کریمی که پس از کسب جایزه بازیکن سال آسیا-۲۰۰۴ به بایرنمونیخ پیوسته بود،[۵۲] در فهرست اولیه سه نامزد نهایی بازیکن سال آسیا-۲۰۰۵ در کنار پارک جی سونگ از منچستر یونایتد و شونسوکی ناکامورا از سلتیک قرار گرفت،[۶۱] اما با عوض شدن قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا، مبنی بر حضور اجباری در محل اهداء جایزه[۶۲] و بازی در فوتبال قاره آسیا، در لیست نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نامی از او دیده نشد.[۶۳] کریمی همچنین به عنوان هافبک بایرن مونیخ، در کنار رونالدینیو از بارسلونا و زیدان از رئال مادرید؛ در نظر سنجی سایت فیفا، به عنوان یکی از نامزدهای سلطان دریبل جهان در سال ۲۰۰۵ قرار گرفت.[۶۴]
طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی، مدت آن پس از ۲۵ بازی بهطور خودکار تمدید میشد[۷] که در بازی با هامبورگ در هفته ۲۴ لیگ (که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب میشد) این اتفاق افتاد. اما در همین بازی به علت جابهجایی استخوان نازکنی پای راست مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد.[۶۵][۶۶]
او پیش از آسیبدیدگی، ۳ بار نیز در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت که در اولین بازی خود برابر راپیدوین گلزنی کرد.[۶۷] با گلزنی در مقابل رایپدوین؛ کریمی تنها بازیکن ایرانی بایرنمونیخ لقب گرفت، که در لیگ قهرمانان اروپا گل زدهاست.[۶۸]
کریمی پیش از مصدومیت؛ در ۲۰ بازی بوندسلیگا، ۲ بازی جام حذفی و ۳ بازی لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و به ترتیب در هر کدام نمرههای میانگین ۳٫۵۷، ۴٫۲۵ و ۳٫۸۳ را از مجله کیکر کسب کرد.[۶۰] (میانگین نمرات کریمی در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۶–۲۰۰۵، بهترین نمرات در میان سه بازیکن ایرانی این تیم بهشمار میرود[۶۸][۶۹][۷۰])کریمی در پایان فصل، قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی را همراه با بایرنمونیخ بهدستآورد.[۷]
فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶
کریمی که پس از بازگشت از جام جهانی، همچنان از آسیبدیدگی فصل پیش خود احساس ناراحتی میکرد پیش از شروع فصل دوباره مصدوم شد و بازیهای آغازین فصل را از دست داد.[۷۱][۷۲] او در فصل ۰۷–۲۰۰۶ نتوانست عملکرد فصل پیش خود را تکرار کند و در بیشتر طول فصل نیمکتنشین بود.[۵۸] کریمی تا پایان فصل مجموعاً ۱۵ بازی (۱۳ بازی بوندسلیگا- ۲ بازی لیگ قهرمانان اروپا) انجام داد[۷] و مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۳ را در بوندسلیگا به او اختصاص داد.[۷۳]
کریمی در حالی که هفتههای پایانی قراردادش با بایرن مونیخ را میگذراند، پیشنهادهایی از تیم موناکو و باشگاههایی از آلمان و اسپانیا دریافت کرد، اما مدیر برنامههای کریمی اعلام کرد او تنها در صورتی که از باشگاهی مطرحتر از بایرن پیشنهاد داشته باشد در اروپا میماند، در غیر این صورت تمایل دارد در کشورهای حوزه خلیج فارس بازی کند و مهمترین ملاکش برای عقد قرارداد مسائل مالی است.[۷۴]
کریمی در هفته ۳۲ بوندسلیگا با ارسال پاس گل، زمینهساز تساوی ۱–۱ بایرن در مقابل بروسیا مونشنگلادباخ شد.[۷۳] او در هفته ۳۴ بوندسلیگا، در پیروزی ۲–۵ مقابل ماینتس در آخرین بازی خود برای بایرن به میدان رفت و آخرین گل خود را نیز در این بازی به ثمر رساند.[۷۵]
کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندسلیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی لیگا پوکال) رکورددار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.[۷۶]
بازی در لیگ قطر
فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷
علی کریمی پس از رد پیشنهاد تیمهای اروپایی در آخرین روزهای حضور در بایرن مونیخ،[۷۴] پیشنهادهایی از تیمهای عربی الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات دریافت کرد،[۷] اما سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله با کمیته المپیک قطر (کمیته بازیکنان حرفهای قطر)،[۷۷] با مبلغ ۶ میلیون دلار[۷۸] به تیم القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.[۷۸]
کریمی در در پایان فصل، همراه با القطر در رده چهارم لیگ قرار گرفت.[۷۷] او تا پایان فصل؛ در لیگ، جام ولیعهد و جام امیر قطر مجموعاً ۳۰ بازی انجام داد و ۶ گل زد.[۵۸]
انتقال به السیلیه
کریمی در دومین فصل حضور در لیگ قطر، به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد. از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی با کمیته بازیکنان حرفهای قطر باقیمانده بود، او به باشگاه السیلیه منتقل شد.[۷۷] کریمی که تمایلی به ماندن در قطر نداشت[۵۸] تنها در دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان برای السیلیه به میدان رفت که در بازی دوم گلزنی کرد.[۷] کریمی پیش از آغاز رقابتهای لیگ قطر[۷۹] از السیلیه جدا شد و به پرسپولیس پیوست.[۸۰]
بازگشت به پرسپولیس
علی کریمی در سال ۱۳۷۸ علیرغم پیشنهادهایی از اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات[۸۲] در زمان مدیریت داریوش مصطفوی با مبلغ حدود ۳۱۰ هزار دلار ابتدا به صورت قرضی[۸۰] و سپس در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ بهطور رسمی قراردادی دهماهه را با تیم سابقش امضا کرد.[۸۳][۸۴] او پس از ۲۷۱۷ روز؛ در حضور قریب به یکصد هزار تماشاگر در هشتمین هفته از هشتمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران در مقابل پگاه گیلان، بار دیگر برای پرسپولیس به میدان رفت.[۸۵][۸۶]
کریمی که از ترکیب تیم ملی توسط علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) کنار گذاشته شده بود، در ۵ بازی نخست خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد[۸۷] اما این بار علی کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.[۸۸]
کریمی در اولین گلزنی خود پس از بازگشت به پرسپولیس، توانست در دقایق پایانی شهرآورد ۶۵ موفق به گلزنی شود.[۸۹] او پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هتتریک کرد[۹۰] و در هفته یازدهم لیگ با حضور دایی در ورزشگاه، پنجمین گل خود را در مقابل برق شیراز به ثمر رساند.[۹۱]
کریمی در مجموع ۲۱ بار (با احتساب بازیهای عقب افتاده پرسپولیس) در لیگ برتر به میدان رفت.[۹۲] او در بازی برگشت در مقابل استقلال در دقایق پایانی یک پنالتی گرفت؛ که با گل شدن ضربه پنالتی توسط مازیار زارع، بازی با تساوی ۱–۱ به پایان رسید. او در مجموع ۳ پنالتی برای پرسپولیس در لیگ برتر گرفت، ۵ گل به ثمر رساند و ۶ پاس گل نیز برای همتیمیهایش فراهم کرد. کریمی پس از پیوستن به پرسپولیس در هفت مسابقه لیگ غیبت داشت (غالباً به دلیل مصدومیت از ناحیه کمر) که این تیم پنج امتیاز در این بازیها کسب کرد.[۹۲]
کریمی که آخرین بار در خرداد ۱۳۸۰ برای پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا به میدان رفته بود،[۲۲] در اسفند ۱۳۸۷ در مقابل الشارجه امارت بار دیگر برای این تیم در رقابتهای آسیایی به میدان رفت. در این مسابقه که اولین بازی کریمی برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا محسوب میشد، او یک گل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن زمین نیز انتخاب شد.[۹۳] کریمی در مجموع ۶ بار برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت. او در این مسابقات ۲ گل به ثمر رساند، تا تعداد گلهای آسیایی (جام باشگاههای آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) خود را در پرسپولیس به عدد ۷ برساند.[۹۴] وی همچنین در دو بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.[۹۵]
کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران منتظر پیشنهاد باشگاه پرسپولیس بود، در نهایت توسط عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس) از این تیم کنار گذاشته شد و به استیلآذین پیوست.[۹۶][۹۷]
استیل آذین
فصل ۸۹–۱۳۸۸
علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست.[۹۶] کریمی در پنج هفته نخست لیگ برتر، در ۵ بازی پیاپی برای استیل آذین ۶ بار گلزنی کرد و ۳ پاس گل نیز ارسال کرد.
دو ماه پس از جدایی کریمی از پرسپولیس، عباس انصاریفرد در برنامه نود با بیان اینکه توافقات لازم برای تمدید قرارداد کریمی انجام شده بود اعلام کرد؛ هم او و هم کریمی رکب خوردهاند و افراد دیگری مانع حضور کریمی در پرسپولیس شدهاند.[۹۸] چند روز بعد، انصاریفرد از مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس برکنار شد و حبیب کاشانی به عنوان سرپرست منصوب شد.[۹۹] با برکناری انصاریفرد و درخواست باشگاه پرسپولیس برای بازگشت کریمی به این تیم، او نیز آمادگی خود را جهت بازگشت به پرسپولیس در صورت موافقت باشگاه استیل آذین اعلام کرد.[۱۰۰] اما مسئولان این باشگاه با ارسال نامهای به باشگاه پرسپولیس مخالفت خود را برای انتقال کریمی به پرسپولیس اعلام کردند.[۱۰۱]
کریمی در پانزدهمین هفته از نهمین دوره لیگبرتر فوتبال ایران برای اولین بار در مقابل تیم سابق خود به میدان رفت و با ارسال ۲ پاس گل نقش مؤثری در پیروزی ۲ بر ۱ استیل آذین در مقابل پرسپولیس ایفا کرد. کریمی پس از آنکه در دقایق پایانی این مسابقه از زمین اخراج شد، پیراهن استیل آذین را کنار انداخت و با نشان دادن پیراهن پرسپولیس به رختکن رفت.[۱۰۲]
در فصل ۸۹–۸۸ لیگ برتر؛ علی کریمی با پیراهن استیل آذین ۱۴ گل به ثمر رساند[۱۰۳] و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشنترین[۱۰۴] و در عین حال مؤثرترین بازیکن در نهمین دوره لیگبرتر شناخته شد.[۱۰۵]
فصل ۹۰–۱۳۸۹
کریمی پس از پایان اولین فصل حضور در استیل آذین، علیرغم پیشنهاد لسآنجلس گلکسی آمریکا[۱۰۶] قرارداد خود را به مدت یک سال با باشگاه استیل آذین تمدید کرد.
تیم فوتبال استیل آذین که دومین فصل حضور خود را در لیگ برتر تجربه میکرد با صرف هزینه بالا بازیکنان سرشناس لیگ ایران را به خدمت گرفت، اما عملکرد مصطفی آجرلو؛ مدیر عامل این تیم از سوی کریمی مورد انتقاد قرار گرفت. کریمی در مصاحبهای اعلام کرد: «بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست».[۱۰۷] پس از انجام این مصاحبه؛ کریمی به اتهام روزه خواری، از سوی مصطفی آجرلو از این تیم اخراج شد.[۱۰۸] اخراج کریمی از سوی آجرلو حمایت هیئت مدیره این تیم را به دنبال داشت، اما حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین مخالفت خود را با اخراج این بازیکن اعلام کرد.[۱۰۹] بدین ترتیب کریمی پس از گذراندن محرومیت از سوی کمیته انضباطی باشگاه استیلآذین به این تیم بازگشت.[۱۱۰]
کریمی که با گذشت بیست هفته از لیگ ایران در ۱۲ مسابقه برای این تیم به میدان رفته بود؛[۱۱۰] پس از دعوت باشگاه الاهلی امارات برای مسابقه دوستانه با آ.ث. میلان ایتالیا به امارات سفر کرد، اما بعد از بازگشت به ایران بار دیگر از سوی مسئولان استیل آذین کنار گذاشته شد.[۱۱۱] کریمی پس از اخراج از استیل آذین با عقد قراردادی ۵ ماهه به تیم شالکه آلمان در بوندسلیگا پیوست.
در ۱۲ مسابقه که کریمی برای استیلآذین به میدان رفت این تیم ۱۳ امتیاز کسب کرد و در ۲۲ مسابقه بدون حضور این بازیکن ۱۵ امتیاز بدست آورد.[۱۱۲] استیلآذین که در طول فصل؛ چهار تغییر در کادر مدیریتی باشگاه و پنج تغییر در کادر فنی انجام داده بود، در پایان دهمین دوره لیگ برتر به لیگ دسته یک سقوط کرد.
شالکه ۰۴
علی کریمی که به دلیل همراهی تیم فوتبال الاهلی امارات در دیدار دوستانه مقابل آث میلان ایتالیا با تشخیص کادر فنی از تمرینات تیم فوتبال استیلآذین منع و در اختیار باشگاه قرار گرفته بود، پس از توافق با مالک این تیم (حسین هدایتی) رضایت نامهاش را دریافت کرد و وارد مذاکره با پرسپولیس شد.[۱۱۱] اما در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقلوانتقالات زمستانی فصل ۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیشتر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه با گذشت ۲۰ هفته از بوندسلیگا، در سن ۳۲ سالگی به شالکه ۰۴ پیوست.[۱۱۳]
کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکتنشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد.[۷] اولین بازی کریمی برای شالکه، در بازی تیمش برابر اینترمیلان در یکچهارمنهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. در این بازی که شالکه ۲–۵ جلو بود، رالف رانگنیک در دقیقه ۸۷ کریمی را به جای رائول گونزالس به زمین فرستاد که این نتیجه تا پایان حفظ شد.[۱۱۴] او بار دیگر به عنوان بازیکن تعویضی مقابل کایزرسلاترن از دقیقه ۶۸ وارد زمین شد[۱۱۵] و با پیراهن شماره ۱۰ این تیم در بوندسلیگا به میدان رفت.[۱۱۶] شالکه که پیش از پیوستن کریمی به این تیم به مرحله نیمهنهایی جام حذفی صعود کرده بود، به مقام قهرمانی این رقابتها دست یافت. این در حالی بود که کریمی در این جام برای شالکه به میدان نرفت.[۵۸]
حضور مجدد در پرسپولیس
فصل ۹۱–۱۳۹۰
کریمی در خرداد ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت، تا اولین خرید سرخپوشان پایتخت در فصل ۹۱–۱۳۹۰ باشد.[۱۱۷] او دو پیشنهاد نیز از تیمهای لیگ امارات دریافت کرد که در نهایت به آنها پاسخ منفی داد.[۱۱۸] کریمی که سومین بازگشت خود را به تیم سابقش تجربه میکرد، پس از ۷۹۶ روز بار دیگر برای پرسپولیس در بازی با ملوان بندر انزلی در هفته نخست لیگ برتر به میدان رفت.[۱۱۹]
کریمی در مجموع؛ ۲۸ بار برای پرسپولیس در لیگ برتر به میدان رفت و با زدن ۱۲ گل، عنوان گلزنترین هافبک یازدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران را به خود اختصاص داد.[۱۲۰] او همچنین با ارسال ۸ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی، در امتیازات بدست آمده پرسپولیس در لیگ برتر تأثیرگذار بود.
او در نخستین بازی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا در مقابل الهلال عربستان هشتمین گل آسیایی خود را برای این تیم به ثمر رساند.[۱۲۱] با گلزنی در مقابل الشباب امارات[۱۲۲] و الغرافه قطر،[۱۲۳] کریمی تعداد گلهای آسیایی خود را برای پرسپولیس به عدد ۱۰ رساند و پس از فرشاد پیوس به عنوان دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابتهای آسیایی مطرح شد.[۱۲۴]
عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد[۱۲۵] تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.[۱۲۶]
فصل ۹۲–۱۳۹۱
کریمی در تیر ۱۳۹۱ علیرغم پیشنهاد یک میلیون دلاری عجمان امارات،[۱۲۷] سپاهان اصفهان[۱۲۸] و یک تیم از لیگ آمریکا[۱۲۹] قرارداد خود را برای یک فصل دیگر با پرسپولیس تمدید کرد.[۱۳۰]
با انتصاب مانوئل ژوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس و کسب نتایج این مربی در شروع لیگ، کریمی همراه با چند بازیکن پرسپولیس، عملکرد ژوزه را مورد انتقاد قرار دادند.[۱۲۷][۱۳۱] سرمربی پرسپولیس که پیش از ورود به ایران رابطه خوبی با هموطن پرتغالی خود نداشت،[۱۳۲] کیروش را مسئول قرار دادن کریمی در مقابل خود عنوان کرد.[۱۳۳] محمد رویانیان (مدیرعامل وقت پرسپولیس) نیز در حمایت از تصمیم ژوزه، کنار گذاشته شدن کریمی از پرسپولیس را تأیید کرد.[۱۳۴] پس از این حکم؛ کریمی در مصاحبهای خطاب به رویانیان اعلام کرد: «امیدوارم اگر انسان چیزی نداشته باشد فقط مرد باشد»، چرا که بازیکنان دیگر هم همانند وی نسبت به عملکرد ژوزه معترض بودهاند ولی تنها او از تیم کنار گذشته شدهاست.[۱۲۷] رویانیان نیز در واکنش به صحبتهای کریمی؛ او را شومن خطاب کرد[۱۳۵] و اعلام کرد برای بازگشت کریمی واسطه نخواهد شد.[۱۳۶]
در آذر ۱۳۹۱ سیدجلال حسینی، مهرداد پولادی، غلامرضا رضایی و شهاب گردان پس از مصاحبه علیه ژوزه به کسر ۱۰٪ قرارداد از سوی کمیته انضباطی باشگاه پرسپولیس محکوم شدند.[۱۳۷]
با گذشت نزدیک به دو ماه، محمدحسین نژادفلاح عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس، از برگزاری نشست مشترک میان ژوزه و کریمی و بازگشت این بازیکن به پرسپولیس خبر داد.[۱۳۸] اما در بازی دوستانه تیم ملی در مقابل تاجیکستان کریمی مصدوم (پارگی همسترینگ) شد و بازیهای پرسپولیس را تا پایان نیم فصل از دست داد.[۱۳۹] در هفته پایانی نیمفصل اول؛ که آخرین حضور مانوئل ژوزه در پرسپولیس بهشمار میرفت، پرسپولیس مغلوب تراکتورسازی شد و با کسب ۲۱ امتیاز در رتبه دوازدهم جدول لیگ برتر قرار گرفت.[۱۴۰]
با آغاز نیمفصل دوم در دی ۱۳۹۱؛ کریمی پس از ۹ هفته غیبت در مسابقات لیگ برتر،[۱۴۱] در مقابل صنعت نفت آبادان به میدان رفت. در این بازی که صدمین حضور کریمی در مسابقات لیگ (مجموع لیگ آزادگان و لیگ برتر)[۱۴۲] برای پرسپولیس بهشمار میرفت او موفق به گلزنی شد.[۱۴۳] پس از بازی در مقابل فجر سپاسی در هفته نوزدهم و بازی با صبا در هفته بیستویکم،[۱۴۱] کریمی بار دیگر دچار مصدومیت (پارگی رباط MCL زانو) شد.[۱۴۴]
در ۱۱ فروردین ۱۳۹۱ کریمی بعد از ۹ هفته غیبت،[۱۴۱] در هفته ۳۱ مسابقات لیگ برتر در مقابل پیکان به میدان رفت.[۱۴۵] او پس از این مسابقه علیرغم توصیه پزشکان در مرحله نیمهنهایی جام حذفی در مقابل داماش گیلان حضور یافت، اما در این مسابقه باز هم دچار مصدومیت (از ناحیه زانو) شد[۱۴۶] و تا پایان لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان نرفت.
کریمی که به علت اختلاف با ژوزه، و مصدومیتهای متوالی در طول فصل؛ ۱۲ بار در مسابقات لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفته بود،[۱۴۱] پس از پشت سر گذاشتن آخرین مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان به میدان رفت. کریمی پس از پایان این مسابقه و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبهای اعلام کرد: «از فوتبال خداحافظی خواهد کرد تا دایههای مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند».[۱۴۷]
پس از مدتی علی کریمی از بازگشت به فوتبال خبر داد و اعلام کرد خداحافظیاش در بازی با سپاهان احساسی بودهاست.
تراکتورسازی
علی کریمی در خرداد ۱۳۹۲ به دلیل عدم تمایل مدیرعامل وقت و سرمربی باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به تراکتورسازی تبریز پیوست.[۱۴۸] هواداران تراکتورسازی نیز در بدو ورود کریمی به تبریز، به استقبال او رفتند و با شعارهایی به کریمی خوشآمد گفتند.[۱۴۹] این در حالی بود که پس از اتفاقات بازی استیلآذین و تراکتورسازی در نهمین دوره لیگ برتر، این بازیکن از سفر به تبریز خودداری میکرد.[۱۵۰]
کریمی اولین بار در هفته نخست لیگ برتر در مقابل پرسپولیس برای تراکتورسازی به میدان رفت.[۱۵۱] او با گذشت سه هفته از مسابقات لیگ، نخستین گل خود را در مقابل ذوبآهن اصفهان برای تراکتورسازی به ثمر رساند.[۱۵۲] در هفته پایانی لیگ، تراکتورسازی موفق شد با نتیجه ۳–۱ استقلال را شکست دهد. در این مسابقه که آخرین حضور کریمی در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران بهشمار میرفت او یک پاس گل برای همتیمیهایش ارسال کرد.[۱۵۳]
کریمی در مجموع با ارسال ۳ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی بهعنوان بهترین پاسور تراکتورسازی در مسابقات لیگ شناخته شد. او در مجموع ۲۴ بار برای تراکتورسازی در لیگ برتر به میدان رفت که در این مسابقات ۵ گل به ثمر رساند و پس از کریم انصاریفرد بهعنوان دومین گلزن برتر تراکتور در مسابقات لیگ برتر شناخته شد.
کریمی در بهمن ۱۳۹۲ همراه با تراکتورسازی به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد.[۱۵۴] او در چهار مسابقه جام حذفی برای این تیم به میدان رفت، که در بازی نیمه نهایی با فولاد خوزستان با ارسال پاس گل، پایهگذار تک گل پیروزی بخش تراکتورسازی بود.[۱۵۵]
دوران ملی
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ سابقه حضور در تیم ملی فوتبال ایران را دارد. او در دوران ملی خود حضور پیوستهای داشته و در ۳ دوره جام ملتهای آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازیهای آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کردهاست. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفتهاست و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشتهاست که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.[۱۵۶]
کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، براگا، بلاژوویچ، شاهرخی، ایوانکوویچ، قلعهنویی، ابراهیمزاده، دایی، قطبی و کیروش در تیم ملی بازی کردهاست.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران بهشمار میرود.[۱۵۷] او همچنین ۳۸ گل ملی بهثمر رساندهاست که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری مشترکاً با جواد نکونام نفر سوم محسوب میشود.[۱۵۸][۱۵۹]
تست برای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸
علی کریمی در اردیبهشت ۱۳۷۷، همراه با حسین شمس مربی خود در باشگاه فتح راهی اردوی آمادهسازی تیم ملی برای جام جهانی در بروجرد شد تا برای حضور در تیم ملی تست دهد، اما ایویچ بدون اینکه تستی از او بگیرد اعلام کرد به این شکل بازیکن نمیگیرد.[۱۷]
سالهای نخست (۱۳۷۹–۱۳۷۷)
- دعوت به تیم ملی
کریمی پس از گلزنی برای پرسپولیس برابر سایپا در هفته چهارم لیگ آزادگان ۱۳۷۷، در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۷۷ برای نخستین بار توسط منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۲۱] این بازی چهارمین بازی کریمی برای پرسپولیس –همچنین چهارمین بازی او در بالاترین سطح لیگ ایران– بود.[۱۶۰]
کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ (۱۳ اکتبر ۱۹۹۸) و در حالی که ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۵ روز سن داشت، نخستین بازی ملی خود را در یک بازی دوستانه در شهر کویت برابر تیم ملی کویت انجام داد که ایران در این مسابقه با نتیجه ۳–۰ مغلوب میزبان شد.[۲۴]
- بازیهای آسیایی ۱۹۹۸
کریمی در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک در فهرست بازیکنان تیم ملی ایران قرار گرفت. او نخستین گل ملی خود را در ۲۸ آذر ۱۳۷۷ (نهمین بازی ملی خود)، در دقیقه ۷ بازی فینال برابر کویت به ثمر رساند. با گل دقیقه ۲۶ کریم باقری و حفظ این دو گل تا پایان، ایران ۲–۰ پیروز شد و کریمی مدال طلای بازیهای آسیایی را به گردن آویخت.[۲۴]
- تیم ملی امید و محرومیت
کریمی همزمان با تیم بزرگسالان در تیم ملی امید ایران هم عضویت داشت. وی به دعوت اگون کوردس مربی وقت تیم ملی امید در بهمن ۱۳۷۷ در تورنومنت دانهیل ویتنام همراه تیم بود و در ۹ بهمن در بازی با تیم امید روسیه برای نخستین بار بازوبند کاپیتانی را به بازو بست.[۲۲] در ۱۳ بهمن، در شرایطی که ایران در سومین بازی این مسابقات مقابل ویتنام با ۲ گل عقب بود وارد زمین شد. پس از تعویض کریمی، داور مسابقه تورو کامیکاوا، علی انصاریان مدافع ایران را از بازی اخراج کرد. اخراج علی انصاریان مورد اعتراض بازیکنان ایرانی قرار گرفت و کریمی در این میان به داور ضربه زد. در ۲۲ بهمن، کنفدراسیون فوتبال آسیا طی حکمی کریمی را به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات فوتبال محروم کرد.[۷][۲۲] کریمی در ۳ بازی که در این جام انجام داد، ۲ بار گلزنی کرد.[۱۶۱] محرومیت کریمی باعث شد او نتواند در بازیهای انتخابی المپیک ۲۰۰۰ سیدنی برای تیم امید به میدان برود.[۱۶۲]
- بازگشت پس از محرومیت و جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰
کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. در اسفند ۱۳۷۸ سرمربی تیم ملی ایران جلال طالبی کریمی را برای بازیهای انتخابی جام ملتهای آسیا به اردوی تیم دعوت کرد.[۱۶۳] او در اولین دوره مسابقات قهرمانی فوتبال غرب آسیا که در خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد، ۴ گل به ثمر رساند و به همراه ایران قهرمان این رقابتها شد. او همچنین بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد.[۲۲]ایافسی کریمی را در ژوئن ۲۰۰۰ به عنوان بازیکن ماه فوتبال آسیا انتخاب کرد.[۲۲] در مهر ۱۳۷۹، طالبی نام کریمی را در فهرست نهایی ۲۳ بازیکن ایران در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ قرار داد.[۱۶۴]
کریمی اولین بار در رقابتهای جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ در بازی با لبنان برای تیم ملی ایران به میدان رفت. تیم ایران پس از صدرنشینی در گروه اول، در مرحله یکچهارمنهایی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابتها بازماند. این مسابقه چهارمین بازی کریمی در جام ملتهای آسیا بهشمار میرفت.
دوران مربیگری بلاژویچ و ایوانکویچ (۱۳۸۵–۱۳۸۰)
- انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲
در گزارش وبسایت فیفا؛ از علی کریمی در رقابتهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ با عنوان «جادوگر» یاد شدهاست.[۱۶۵]
با آغاز دور نخست رقابتهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲؛ تیم ملی ایران با تیمهای گوآم، تاجیکستان و میانمار (انصراف از بازیها) همگروه شد. در این بازیها که به صورت متمرکز و تک بازی در تبریز برگزار شد، تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۰–۱۹ گوام را شکست داد. در این مسابقه علی کریمی ۴ گل به ثمر رساند تا پس از کریم باقری بیشترین سهم را در پرگلترین بازی تاریخ فوتبال ایران داشته باشد.[۱۶۶] با پیروزی ۰–۲ در مقابل تاجیکستان[۱۶۷] و انصراف میانمار از این بازیها، تیم ملی ایران به مرحله نهایی رقابتهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ راه یافت و با تیمهای عربستان، عراق، بحرین و تایلند همگروه شد. در دور نخست این رقابتها آدمار براگا هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.[۱۶۶]
کریمی در دو بازی رفت و برگشت مرحله نهایی انتخابی جام جهانی، در مقابل عراق دو گل به ثمر رساند و یک پاس گل نیز برای همتیمیهایش فراهم کرد. گلزنی او و علی دایی در بازی رفت موجب شد[۱۶۸] ایران پس از ۳۸ سال در خاک عراق به پیروزی برسد.[۲۲] در بازی برگشت نیز که با نتیجه مشابه ۲–۱ به سود ایران در ورزشگاه آزادی تهران به پایان رسید کریمی یک گل زد و یک پاس گل ارسال کرد.[۱۶۹] او همچنین در دیگر مسابقه گروهی این مرحله در بازی با تایلند، با ارسال پاس گل پایهگذار تک گل پیروزی بخش ایران بود.[۱۷۰]
با شکست ۱–۳ ایران در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل بحرین و با توجه به میزبانی ژاپن و کره جنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲، ایران به عنوان تیم دوم گروه خود، در مرحله پلی-آف پس از شکست دادن امارت به مصاف ایرلند رفت. تیم ملی ایران که تمامی مسابقات گروهی مرحله نهایی خود را در سال ۲۰۰۱ انجام داده بود، در ماه نوامبر ۲۰۰۱ (آبان ۱۳۸۰) در دو دیدار رفت و برگشت به مصاف ایرلند رفت.[۱۷۱] در بازی رفت کریمی در یک صحنه تک به تک مغلوب شی گیون دروازهبان این تیم شد.[۱۷۲] اگر چه ایران در بازی برگشت با یک گل ایرلند را شکست داد (خطایی که در دقایق پایانی بازیکن ایرلند بر روی کریمی انجام داد که در نهایت منجر به گل ایران شد[نیازمند منبع]) اما به دلیل باخت ۲–۰ در بازی اول مقابل این تیم، از صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ بازماند.
کریمی که به همراه تیم ملی جواز حضور در جام جهانی را پیدا نکرده بود، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان یکی از ۵ نامزد کسب عنوان بازیکن سال آسیا-۲۰۰۱ معرفی شد.[۱۷۳]
- جام آسیا- اقیانوسیه ۲۰۰۳
کریمی پس از ناکامی در صعود به جام جهانی به همراه تیم ملی، برای اولین بار با هدایت برانکو ایوانکویچ در مقابل تیم ملی اسلواکی به میدان رفت. اسلواکی که برای دیدار برگشت و جواب بازی دوستانه شش ماه قبل به تهران آمده بود، با نتیجه ۳–۲ ایران را شکست داد که کریمی زننده هر دو گل تیم ملی ایران بود.[۲۲] کریمی در بازی رفت که در براتیسلاوا پایتخت اسلواکی برگزار شد؛ هتتریک کرد و یک پاس گل نیز ارسال کرد، تا تیم ملی ایران برای اولین بار در خاک یک کشور اروپایی به برتری برسد.[۱۷۴] در این دیدار که با نتیجه ۴–۳ به سود ایران به پایان رسید میروسلاو بلاژویچ هدایت تیم ملی را بر عهده داشت.
کریمی در جام آسیا- اقیانوسیه در سال ۲۰۰۳ که با نیوزلند برگزار شد به عنوان زوج خط حمله ایران به میدان رفت و ۲ بار گلزنی کرد تا در پیروزی ۳–۰ تیم ملی ایران مقابل نیوزیلند که منجر به قهرمانی ایران در این جام شد نقش تأثیرگذاری داشته باشد.[۲۲] او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این جام نیز معرفی شد.[۱۷۵]
- جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴
در مسابقات انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ تیم ملی ایران در پیونگیانگ به مصاف کره شمالی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۱ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید، کریمی دو گل به ثمر رساند. این نخستین باری بود که تیم ملی ایران موفق شد کره شمالی را در خاک خودش شکست دهد.[۲۲]
با آغاز رقابتهای جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴، تیم ملی ایران در نخستین گام به مصاف تایلند رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۰ به سود ایران به پایان رسید، کریمی یک پنالتی گرفت و یک پاس گل نیز برای رضا عنایتی فراهم کرد. در دومین بازی مرحله گروهی و در حالیکه عمان با دو گل پیش افتاده بود، کریمی و نصرتی گلهای ایران را به ثمر رساندند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد.[۱۷۶]
در این مسابقات ایران پس از ژاپن و چین سوم شد و هتتریک کریمی در بازی با کره جنوبی در مرحله یکچهارمنهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. کریمی در دیدار ردهبندی نیز در مقابل بحرین یک گل زد و یک پنالتی گرفت[۱۷۷] و برای سومین بار به عنوان بهترین بازیکن زمین در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ انتخاب شد. او پیش از این نیز در بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن و بازی یکچهارمنهایی در مقابل کره جنوبی، به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شده بود.[۱۷۸]
با پایان رقابتهای جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴، کریمی با زدن ۵ گل (مشترکاً با اعلا هوبیل از بحرین) به عنوان آقای گل سیزدهمین دوره جام ملتهای آسیا معرفی شد[۱۷۹] و در تیم منتخب جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ نیز قرار گرفت.[۱۸۰]
تیم ملی ایران پس از کسب عنوان سومی جام ملتهای آسیا، در شهریور ۱۳۸۳ به مصاف آ. اس. رم ایتالیا رفت. در این دیدار دوستانه که تیم ملی با نتیجه ۵–۳ بازی را به میزبان واگذار کرد،[۱۸۱] کریمی یکی ار بهترین بازیهایش را به نمایش گذاشت.[۴۰] پس از مدتی مدیر برنامههای کریمی اعلام کرد تیمهای یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کردهاند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کردهاست.[۴۵] در مهر ۱۳۸۳، تیم ملی آلمان به منظور انجام بازی دوستانه با تیم ملی فوتبال ایران به تهران سفر کرد.[۱۸۲] بعد از پایان این مسابقه که با پیروزی میهمان همراه بود، مجله کیکر آلمان، از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» یاد کرد و بهترین نمره خود را پس از ینس لمان (دروازهبان آلمان) به کریمی اختصاص داد.[۴۹] بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت، و بعد از گذشت چند ماه به این تیم پیوست.[۴۸]
کریمی در سال ۲۰۰۴ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازیهای غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد.[۱۸۳][۱۸۴] در پایان سال ۲۰۰۴ نیز وبسایت فیفا در گزارشی تیم ملی ۲۰۰۴ ایران را پر امتیازترین تیم تاریخ فوتبال ایران معرفی کرد.[۱۸۵]
- جام جهانی ۲۰۰۶
تیم ملی ایران در سال ۲۰۰۵؛ پس از کسب رتبه ۱۵ رنکینگ فیفا (بهترین رنکینگ تاریخ فوتبال ایران)[۱۸۶] در پایان مسابقات مقدماتی گروهی آسیا،[۱۸۷] به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.[۱۶۵] کریمی که پیش از آغاز رقابتهای جام جهانی از سوی وب سایت فیفا؛ در فهرست نظرسنجی نامزدهای احتمالی تصاحب کفش طلا در کنار رونالدینیو، زینالدین زیدان، کریستیانو رونالدو، رونالدو (برزیلی)، روبینیو و لوئیس فیگو قرار گرفته بود، در جام جهانی نتوانست در اندازههای واقعی خود ظاهر شود.[۱۸۸]
او که پیشتر در گفتگو با وبسایت فیفا از غیرقابل پیشبینی بودن جام جهانی سخن گفته بود؛[۱۸۹] به فاصله چهار ماه قبل از شروع این مسابقات، با مصدومیت در بوندسلیگا رو به رو شد.[۶۵] کریمی علیرغم مصدومیت؛[۱۹۰] پس از سه ماه دوری از میادین[۱۹۱] در دیدار دوستانه با کرواسی (به فاصله چهارده روز تا نخستین بازی ایران در جام جهانی) یکنیمه برای ایران به میدان رفت و یک گل به ثمر رساند.[۱۹۲] با گلزنی در این مسابقه؛ کریمی با ۸ گل زده، رکورددار گلزنی تاریخ فوتبال ایران در مقابل تیمهای اروپایی شد.[۱۹۳]
تیم ملی ایران در حالی عازم رقابتهای جام جهانی شد، که رسانهها از اختلاف میان دایی و کریمی در تیم ملی خبر داده بودند.[۱۹۴] کریمی علیرغم مصدومیت، در جام جهانی مقابل مکزیک[۱۹۵] از ابتدا به میدان رفت اما در دقیقه ۶۳ نیمه دوم در حالیکه بازی با تساوی ۱–۱ دنبال میشد، توسط برانکو ایوانکویچ تعویض شد.[۱۹۶] کریمی در بازی دوم مقابل پرتغال نیز جای خود را به فریدون زندی داد و به نشانه اعتراض ضربهای به ساک پزشک تیم ملی وارد کرد.[۱۹۷] او در بازی سوم با آنگولا فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد. کریمی پس از بازی با آنگولا در مصاحبهای اعلام کرد: «افراد دیگری برای برانکو تصمیمگیری کردهاند».[۱۹۸]
دوران مربیگری قلعهنویی، دایی و قطبی (۱۳۸۹–۱۳۸۶)
انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷
۲۴ آبان ۱۳۸۵
- جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷
کریمی در مسابقات گروهی انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷، در چهار مسابقه برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. او در بازی با تایوان که با نتیجه ۲–۰ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید زننده هر دو گل مسابقه بود.[۱۹۹] در آخرین بازی مرحله گروهی، تیم ملی ایران موفق شد با دو گل کره جنوبی را شکست دهد و به عنوان صدرنشین گروه دوم به مسابقات جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ راه پیدا کند.[۲۰۰]
علی کریمی در نخستین بازی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ در مقابل ازبکستان برای صدمین بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را بر تن کرد.[۲۰۱] تیم ملی ایران پس از برتری در مقابل ازبکستان و تساوی در مقابل چین، در سومین بازی مرحله گروهی به مصاف مالزی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۲–۰ به سود ایران به پایان رسید کریمی موفق به گرفتن یک ضربه پنالتی شد.[۲۰۲] پس از صدرنشینی در گروه سوم،[۲۰۳] تیم ملی ایران در مرحله یکچهارمنهایی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ در ضربات پنالتی مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابتها بازماند.[۲۰۴]
- محرومیت و انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰
علی کریمی در سال ۲۰۰۸ و درحالیکه ۱۰۸ بازی ملی در کارنامه داشت[۸۲] پس از انتقاد از فدراسیون فوتبال ایران از حضور در تیم ملی محروم شد.[۲۰۵] پس از محرومیت کریمی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد، با هماهنگی با علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی)، این حکم اجرایی شدهاست.[۲۰۶] چندی بعد با مداخله محمود احمدینژاد و سید حسن خمینی محرومیت کریمی بخشیده شد.[۲۰۷] اما او از سوی علی دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد.
کریمی که خرداد ۱۳۸۷ (خبر محرومیت کریمی در خرداد توسط کفاشیان تأیید شد[۲۰۶]) از تیم ملی کنار گذاشته شده بود، پس از پایان دادن به دوران حضور خود در فوتبال قطر، در شهریور ۱۳۸۷ به پرسپولیس بازگشت.[۸۳] او در پنج بازی نخست خود برای پرسپولیس در لیگ برتر ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد[۸۷] اما این بار علی کریمی بود که دعوت دایی را نپذیرفت.[۸۸] دایی نیز در واکنش به خداحافظی کریمی اعلام کرد: «تا زمانی که سرمربی تیم ملی باشد کریمی را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد.»[۲۰۸]
در اسفند ۱۳۸۷ و پیش از بازی با عربستان در رقابتهای انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ خبری مبنی بر آشتی دایی و کریمی توسط دوستان مشترک، از سوی رسانههای ایران اعلام شد.[۲۰۹] چند روز بعد علی کریمی برای بازگشت به تیم ملی اعلام آمادگی کرد،[۲۱۰][۲۱۱] اما بار دیگر توسط دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد.
در هشتم فروردین ۱۳۸۸ تیم ملی ایران تحت رهبری علی دایی مغلوب عربستان شد و با کسب ۶ امتیاز از ۵ مسابقه در رتبه چهارم جدول گروه دوم، در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ قرار گرفت.[۲۱۲] علی دایی که بین دو نیمه مسابقه در واکنش به تشویق کریمی از سوی حاضرین در ورزشگاه؛ تماشاگران را به سکوت دعوت کرده بود،[۲۱۳] در پایان مسابقه با بازیکنان عربستان به رختکن رفت[۲۱۴] و یک روز بعد از سرمربیگری تیم ملی ایران برکنار شد.
با برکناری دایی و روی کار آمدن افشین قطبی، علی کریمی به تیم ملی دعوت شد.[۱۶۵] کریمی در بازگشت به تیم ملی در سه مسابقه باقیمانده انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ در مقابل تیمهای کرهشمالی، امارات و کره جنوبی به میدان رفت که در بازی با امارات زننده تک گل پیروزی بخش ایران بود.[۲۱۵]
با گلزنی کریمی در مقابل امارات، تیم ملی ایران اولین تیم آسیایی لقب گرفت که به رکورد ۲۰۰ گل زده در رقابتهای انتخابی جام جهانی دست یافتهاست.[۲۱۵]
تیم ملی ایران پس از تساوی ۱–۱ با کره جنوبی با کسب ۵ امتیاز در این سه مسابقه و مجموع ۱۱ امتیاز از ۸ بازی؛ در رتبه چهارم گروه دوم قرار گرفت و از صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ بازماند.[۲۱۶]
در جریان بازی کره جنوبی؛ کریمی و چند بازیکن دیگر تیم ملی با بستن مچبندهای سبز همبستگی خود را با معترضان به انتخابات ریاست جمهوری نشان دادند.[۲۱۷] چند روز پس از این مسابقه کریمی به همراه مهدویکیا، هاشمیان و کعبی از تیم ملی خداحافظی کرد.[۲۱۷] با کنارهگیری این بازیکنان از تیم ملی، فیفا خواستار توضیح فدراسیون فوتبال ایران در ارتباط با بستن مچبند سبز و جدایی این بازیکنان از تیم ملی ایران شد.[۲۱۸]
پس از ناکامی ایران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰، کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارئه گزارشی از دلایل عدم حضور ایران در جام جهانی ۲۰۱۰؛ دعوت نشدن کریمی به تیم ملی توسط دایی را دومین عامل ناکامی ایران معرفی کرد[۲۱۹] و از کریمی به عنوان یکی از غایبان بزرگ فوتبال آسیا در جام جهانی ۲۰۱۰ یاد کرد.[۲۲۰] در تیر ۱۳۸۸ کریمی به عنوان نماینده آسیا برای بازی در تیم ستارگان جهان در مقابل منتخب آمریکای جنوبی معرفی شد که با لغو این مسابقه، از سفر به لسآنجلس خودداری کرد.[۲۲۱]
کریمی در اسفند ۱۳۸۸ بار دیگر از سوی افشین قطبی به تیم ملی دعوت شد و در بازی مقابل تایلند به عنوان کاپیتان به میدان رفت.[۲۲۲] با برگزاری اردوی تیم ملی در کنار گاوداری و چوببری در اتریش،[۲۲۳] کریمی به شرایط اردو اعتراض کرد و آن را دور از شان تیم ملی عنوان کرد.[نیازمند منبع] چند روز بعد در فهرست اعلام شده از سوی قطبی برای دیدار دوستانه با ارمنستان نامی از کریمی دیده نشد.[۲۲۴] قطبی تا پایان دوره مربیگری خود در تیم ملی نیز، کریمی را دعوت نکرد.
دوران مربیگری کیروش (۱۳۹۳–۱۳۹۰)
- انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴
کریمی پس از مدتی دوری از تیم ملی، توسط کارلوس کیروش به تیم ملی ایران دعوت شد.[۲۲۵] او در مجموع؛ ۱۵ بار با هدایت کیروش در ترکیب تیم ملی قرار گرفت، که از این تعداد در ۸ بازی برای مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل به میدان رفت.[۲۲۶]
کریمی که با شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان اعلام کرده بود از فوتبال باشگاهی و ملی خداحافظی کردهاست؛[۱۴۷] با گذشت چند روز از تصمیم خود منصرف شد، اما تا پایان دوران بازیگری خود از سوی کیروش به تیم ملی دعوت نشد.
کریمی در آخرین بازی خود برای تیم ملی، در ۱۶ آبان ۱۳۹۱ (یک روز پیش از زادروز تولدش) مقابل تاجیکستان به عنوان کاپیتان به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۶–۱ به سود تیم ملی فوتبال ایران به پایان رسید سه پاس گل ارسال کرد،[۲۲۷] اما در دقایق پایانی نیمه اول به دلیل مصدومیت تعویض شد.[۲۲۸] بنا بر آمار ارائه شده در برنامه نود، کریمی در بازی تاجیکستان برای چهاردهمین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بست و به دوران حضور خود در تیم ملی پایان داد.[۲۲۹] (در آمار منتشر شده از سایت رسمی پرسپولیس ۱۶ کاپیتانی برای علی کریمی در تیم ملی ذکر شدهاست)[۲۳۰]
سبک بازی، انضباط و رویکرد حرفهای
شناختهشدهترین خصیصه فوتبال علی کریمی، مهارت او در دریبلزنی است.[۲۳۱]ورلد ساکر در سال ۲۰۰۳، او را بازیکنی با «حرکات و کار با توپِ هیپنوتیزمکننده» توصیف کردهاست.[۲۳۲]
مجله کیکر در سال ۲۰۰۴ با یاد کردن از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» در گزارشی مینویسد: «او با هر دو پا خوب شوت میزند، خیلی سریع تغییر جهت میدهد و بازیکنی است که تیم حریف را وادار به سرگیجه میکند».[۴۷]
بنا بر نوشته فیفا در سال ۲۰۰۹، «دریبلهای خیرهکننده» از ویژگیهای بازی کریمی است و به خاطر همین به «جادوگر» مشهور شدهاست.[۲۳۳]
در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۹۰ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۶۵ درصد آراء (۶۵٫۵ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان «تکنیکیترین» بازیکن سه دهه اخیر (بعد از انقلاب) فوتبال ایران انتخاب شد. (سه بازیکن دیگر علاوه بر کریمی، در میان گزینههای این نظرسنجی قرار داشتند)[۲۳۴]
با وجود اینکه کریمی سابقه بازی در خط دفاعی، خط میانی و خط حمله را دارد،[۲۳۵] اما بازیسازی با خصوصیات تهاجمی است.[۲۳۶][۲۳۳][۲۳۷] کریمی در پرسپولیس و تیم ملی، نخستین بازیهای خود را به ترتیب در پستهای هافبک راست و هافبک چپ انجام داد.[۲۲] در سالهای آخر دهه ۷۰ که کریمی در پرسپولیس تحت مربیگری علی پروین بازی میکرد، پروین به او اختیار کامل میداد. پروین اعتقاد داشت که حرکات کریمی در محوطه جریمه برای ایجاد موقعیت یا گرفتن ضربه پنالتی مناسب است.[۲۳۱] در زمان مربیگری برانکو ایوانکویچ که تیم ملی ایران معمولاً با آرایش ۱-۳-۲-۴ بازی میکرد، کریمی بیشتر در پست هافبک تهاجمی یا نفوذی پشت سر علی دایی و بین مهدی مهدویکیا و وحید هاشمیان بازی میکرد[۲۳۸] و با مهدویکیا و حسین کعبی هماهنگی خوبی داشت.[۲۳۹] او بهترین پست برای خود را هافبک آزاد پشت مهاجمان میداند.[۲۳۵] مجله فیفا در شماره آوریل ۲۰۰۶، کریمی را یک بازیساز حرفهای توصیف کردهاست.[۲۴۰]
کریمی در سال ۲۰۱۸ (مهر ماه ۱۳۹۷)؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملتهای آسیا شناخته شد.[۲] او همچنین در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۴ انجام شد، با کسب بیش از ۷۰ درصد آراء (۷۰٫۷ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان بهترین «هافبک هجومی» بعد از انقلاب فوتبال ایران انتخاب شد. (هفت بازیکن دیگر علاوه بر کریمی، در میان گزینههای این نظرسنجی قرار داشتند)[۲۴۱]
«بیعلاقگی به شرکت در کارهای دفاعی» و «محوشدن از جریان بازی (در هنگام دفاع)» معمولاً از نقاط ضعف بازی کریمی عنوان میشود که پس از حضور او در بوندسلیگا تا حدی بهبود یافت.[۲۳۹]
کریمی بازیکنی با قابلیتهای فنی بالایی است که میتوانست در بارسلونا یا رئال مادرید بازی کند، اما این بازیکن مشاوران خوبی نداشت.[۲۴۲]
کریمی به «تنبلی» و «راحتطلبی» مشهور شدهاست. او در سال ۱۳۸۴ در این خصوص به روزنامه همشهری گفتهاست: «زمانی که من با تیمهای ایرانی و اماراتی بودم خیلی سخت تمرین نمیکردم و شاید به همین خاطر به بازیکنی راحتطلب معروف شدهام.»[۲۴۳] و در مصاحبهای در سال ۱۳۹۰ به خبرآنلاین گفت: «چطور بازیکنی که اسمش را میگذارید تنبل، میتواند با ماگات کار کند و با تمرینات سخت و سنگین او که شهرت جهانی دارد کنار بیاید؟».[۲۴۴] «بیانگیزگی برای پیشرفت»، ردکردن پیشنهاد باشگاههای اروپایی و ترجیحدادن باشگاههای عربی به اروپایی از مهمترین انتقاداتی است که به دوران بازیگری کریمی میشود.[۲۳۱] ابوالفضل جلالی (مدیر برنامههای کریمی)،[۸۲] علی پروین،[۲۴۵] علی دایی[۲۴۲] و میروسلاو بلاژویچ[۲۴۶] افرادی هستند که معتقدند کریمی توانایی بازی در تیمهایی مثل بارسلونا و رئال مادرید را داشتهاست.
علی کریمی از لحاظ اخلاقی بازیکنی درونگرا و کمحرف شناخته میشود، اما چالشهایی که دوران بازیگریاش را تحت تأثیر قرارداده، او را به عنوان یک بازیکن «عصیانگر» و «یاغی» مطرح کردهاست. چالشهایی مانند هلدادن داور در سال ۱۳۷۷ و محرومیت یکساله توسط ایافسی، لگدزدن به ساک کادر پزشکی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶، محرومیت از بازیهای ملی توسط فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۸۷، اخراج از استیلآذین در سال ۱۳۸۹ و اختلاف با مربیان و مدیران باشگاههایش نظیر آجرلو، انصاریفرد، رویانیان، دایی و ژوزه از وی چنین چهرهای ساختهاست.[۲۴۷][۲۴۸][۲۴۹]منصور پورحیدری، ناصر ابراهیمی و محمد پنجعلی از جمله کسانی هستند که یاغیبودن علی کریمی را قبول ندارند.[۲۴۸][۲۴۹]
هنگامی که کریمی در سال ۱۳۹۳ پیشنهاد دستیاری تیم ملی ایران را پذیرفت با واکنشهای منفی و انتقاد برخی دستاندرکاران مواجهشد، چون در آن زمان هیچگونه سابقه و مدرک مربیگری نداشت.[۲۵۰]
کریمی از ورزشکاران محبوب در ایران بهشمار میرود. او در نظرسنجی برنامه نود در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۹۳؛ با کسب بیش از ۲۸ درصد آراء (۲۸٫۲ درصد) مخاطبین این برنامه، بالاتر از عابدزاده، دایی، باقری و مهدویکیا به عنوان «محبوبترین» بازیکن دو دهه اخیر (دهه ۷۰ و پس از آن) پرسپولیس انتخاب شد.[۲۵۱]
در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۵۲ درصد آراء (۵۲٫۵ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان «محبوبترین» بازیکن دو دهه اخیر (دهه ۷۰ و پس از آن) فوتبال ایران انتخاب شد.[۲۵۲]
خداحافظی از فوتبال
- خداحافظیها از فوتبال ملی
کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد.[۲۵۳]
بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامهای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازیهای ملی خداحافظی کرد.[۸۸] این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود.[۲۵۳] پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد.[۲۵۳] بار دوم، کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدویکیا و وحید هاشمیان از بازیهای ملی خداحافظی کرد.[۲۵۴]
کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کیروش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.[۲۵۳]
- خداحافظی در سال ۱۳۹۲ و بازگشت
کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایههای مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.[۱۴۷]
خداحافظی کریمی از فوتبال، بازتاب گستردهای داشت و سایت رسمی فیفا با اشاره به خداحافظی علی کریمی از دنیای فوتبال، از او به عنوان اسطوره فوتبال ایران یاد کرد و خداحافظی او از میادین فوتبال را غیرمنتظره خواند.[۲۵۵]
- خداحافظی
متن مربوطه در ویکینبشته: نامه خداحافظی علی کریمی |
علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد. تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.[۲۵۶]
مربیگری
دستیاری در تیم ملی ایران
در مرداد ۱۳۹۳، رسانهها گزارش دادند کارلوس کیروش در مذاکراتش با فدراسیون فوتبال ایران برای تمدید قرارداد، کریمی را به عنوان گزینه دستیاری مطرح کردهاست.[۲۵۷] این خبر در حالی که نامهای دیگری نیز برای دستیاری کیروش مطرح میشد، تلویحاً مورد تکذیب قرار گرفت.[۲۵۸][۲۵۹]
کریمی در ۳ مهر ۱۳۹۳ رسماً به عنوان دستیار کیروش در تیم ملی ایران معرفی شد.[۲۶۰] او پس از مدت کوتاهی از حضور در تیم ملی به عنوان کمکمربی [۲۶۱] در ۹ دی ۱۳۹۳ ساعاتی پیش از پرواز تیم به استرالیا برای شرکت در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵ از سمت خود کنارهگیری کرد.[۲۶۲]
نفت تهران
علی کریمی شهریور ۱۳۹۶ (با گذشت پنج هفته از مسابقات لیگ برتر)، به صورت رسمی کار خود را به عنوان سرمربی در تیم نفت تهران آغاز کرد.[۲۶۳] این تیم با هدایت کریمی، در هفته ششم لیگ برتر مقابل گسترش فولاد تبریز به تساوی بدون گل دست پیدا کرد.[۲۶۴] پس از شکست مقابل پیکان، کریمی در هفته هشتم لیگ برتر مقابل سپاهان اصفهان؛ اولین برد را در کارنامه مربیگری خود ثبت کرد. (نفت تهران ۱ - سپاهان ۰) [۲۶۵] [۲۶۶]پس از این مسابقه، کریمی علیرغم قرارداد ۲ ساله با نفت تهران؛[۲۶۷] به دلیل اختلاف با مالک باشگاه، از این تیم جدا شد.
سپیدرود رشت
علی کریمی در دی ماه ۱۳۹۶، با گذشت هفده هفته از مسابقات لیگ برتر به عنوان سرمربی سپیدرود رشت منصوب شد.[۲۶۸] (سپیدرود پیش از پیوستن کریمی به این تیم؛ تا پایان هفته هفدهم، با کسب ۱۵ امتیاز در رده سیزده جدول قرار داشت.) [۲۶۹] او در پایان لیگ ۹۷–۱۳۹۶، علیرغم حفظ سهمیه سپیدرود در مسابقات لیگ برتر؛ به دلیل اختلاف با مالک سپیدرود، از این تیم جدا شد. در هفته ۲۴ مسابقات لیگ برتر، کریمی در اولین تقابل با علی دایی به عنوان سرمربی؛ موفق شد تیم سایپا با هدایت این مربی را با نتیجه ۲–۰ شکست دهد. در این مسابقه که در رشت برگزار شد، کریمی در ابتدای مسابقه به سمت نیمکت سایپا رفت.[۲۷۰]
پس از تغییرات مدیریتی سپیدرود در فصل ۹۸–۱۳۹۷، علی کریمی بار دیگر به این تیم بازگشت. این تیم پیش از بازگشت کریمی، با کسب ۱ امتیاز تا پایان هفته پنجم در رده آخر جدول مسابقات لیگ برتر قرار داشت. [۲۷۱] با قرعه کشی مسابقات جام حذفی؛ سپیدرود در اولین گام، با هدایت کریمی موفق شد ملوان بندر انزلی را شکست دهد، و به رکورد ۳۳ سال بدون شکست این تیم در انزلی در تقابلهای دو تیم پایان دهد. [۲۷۲]
آمار
باشگاهی
باشگاه | فصل | لیگ | حذفی | قارهای | دیگر مسابقات | مجموع | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
دسته | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | ||
پرسپولیس[۱۸][۲۷۳] | ۱۳۷۸–۱۳۷۷ | لیگ آزادگان | ۱۳ | ۳ | ۰ | ۰ | — | — | — | — | ۱۳ | ۳ |
۱۳۷۹–۱۳۷۸ | ۱۰ | ۳ | ۰ | ۰ | ۵[پ ۱] | ۱ | — | — | ۱۵ | ۴ | ||
۱۳۸۰–۱۳۷۹ | ۱۹ | ۵ | ۲ | ۰ | ۸[پ ۱] | ۴ | — | — | ۲۹ | ۹ | ||
مجموع پرسپولیس[۵۸] | ۴۲ | ۱۱ | ۲ | ۰ | ۱۳ | ۵ | — | — | ۵۷ | ۱۶ | ||
الاهلی | ۲۰۰۲–۲۰۰۱[۲۷۴] | لیگ برتر امارات | ۱۴ | — | — | |||||||
۲۰۰۳–۲۰۰۲[۲۷۵] | ۵ | ۲[پ ۲] | ۰ | |||||||||
۲۰۰۴–۲۰۰۳[۴۴] | ۱۵ | — | — | |||||||||
۲۰۰۵–۲۰۰۴[۲۷۶] | ۱۱ | ۶[پ ۲] | ۲ | |||||||||
مجموع الاهلی[۵۸] | ۶۹ | ۴۵ | ۳۰ | ۲۹ | ۸ | ۲ | ۹ | ۵ | ۱۱۶ | ۸۱ | ||
بایرن مونیخ | ۲۰۰۶–۲۰۰۵ | بوندسلیگا | ۲۰ | ۲ | ۲[پ ۳] | ۰ | ۳[پ ۴] | ۱ | [پ ۵] ۱ | ۰ | ۲۶ | ۳ |
۲۰۰۷–۲۰۰۶ | ۱۳ | ۱ | ۰[پ ۳] | ۰ | ۲[پ ۴] | ۰ | ۱[پ ۵] | ۰ | ۱۶ | ۱ | ||
مجموع بایرن مونیخ[۵۸] | ۳۳ | ۳ | ۲ | ۰ | ۵ | ۱ | ۲ | ۰ | ۴۲ | ۴ | ||
القطر[۵۸] | ۲۰۰۸–۲۰۰۷ | لیگ ستارگان قطر | ۲۶ | ۵ | ۲[پ ۶] | ۰ | — | — | [پ ۷] ۲ | ۱ | ۳۰ | ۶ |
السیلیه[۵۸] | ۲۰۰۹–۲۰۰۸ | — | — | — | — | — | — | — | — | ۰ | ۰ | |
پرسپولیس[۵۸] | ۱۳۸۸–۱۳۸۷ | لیگ برتر خلیج فارس | ۲۱ | ۵ | ۱ | ۰ | ۶[پ ۲] | ۲ | — | — | ۲۸ | ۷ |
استیلآذین | ۱۳۸۹–۱۳۸۸ | ۲۸ | ۱۴ | ۳ | ۱ | — | — | — | — | ۳۱ | ۱۵ | |
۱۳۹۰–۱۳۸۹ | ۱۲ | ۰ | ۰ | ۰ | — | — | — | — | ۱۲ | ۰ | ||
مجموع استیلآذین[۵۸] | ۴۰ | ۱۴ | ۳ | ۱ | — | ۴۳ | ۱۵ | |||||
شالکه ۰۴[۵۸] | ۲۰۱۱–۲۰۱۰ | بوندسلیگا | ۱ | ۰ | ۰ | ۰ | ۱[پ ۴] | ۰ | ۰ | ۰ | ۲ | ۰ |
پرسپولیس | ۱۳۹۱–۱۳۹۰ | لیگ برتر خلیج فارس | ۲۸ | ۱۲ | ۲ | ۰ | ۷[پ ۲] | ۳ | — | — | ۳۷ | ۱۵ |
۱۳۹۲–۱۳۹۱ | ۱۲ | ۱ | ۳ | ۰ | — | — | — | — | ۱۵ | ۱ | ||
مجموع پرسپولیس | ۴۰ | ۱۳ | ۵ | ۰ | ۷ | ۳ | — | ۵۲ | ۱۶ | |||
تراکتورسازی | ۱۳۹۳–۱۳۹۲ | لیگ برتر خلیج فارس | ۲۶ | ۵ | ۴ | ۰ | ۵[پ ۲] | ۰ | — | — | ۳۵ | ۵ |
مجموع | لیگ ایران (۹ فصل)[پ ۸] | ۱۶۹ | ۴۸ | ۱۷ | ۱ | ۳۱ | ۱۰ | ۰ | ۰ | ۲۱۷ | ۵۹ | |
لیگ امارات (۴ فصل) | ۶۹ | ۴۵ | ۳۰ | ۲۹ | ۸ | ۲ | ۹ | ۵ | ۱۱۶ | ۸۱ | ||
لیگ آلمان (۳ فصل) | ۳۴ | ۳ | ۲ | ۰ | ۶ | ۱ | ۲ | ۰ | ۴۴ | ۴ | ||
لیگ قطر (۲ فصل) | ۲۶ | ۵ | ۲ | ۰ | ۰ | ۰ | ۲ | ۱ | ۳۰ | ۶ | ||
مجموع دوران بازیگری باشگاهی (۱۶ فصل)[پ ۸] | ۲۹۸ | ۱۰۱ | ۵۱ | ۳۰ | ۴۵ | ۱۳ | ۱۳ | ۶ | ۴۰۷ | ۱۵۰ |
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ در جام باشگاههای آسیا
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ در لیگ قهرمانان آسیا
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ در جام حذفی آلمان
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ در لیگ قهرمانان اروپا
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ در جام اتحادیه آلمان
- ↑ در جام امیر قطر
- ↑ در جام ولیعهد قطر
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ بدون احتساب ۲ فصل بازی در فتح تهران در لیگ دسته ۲
ملی
- بازی
سال | بازی | گل |
---|---|---|
۱۹۹۸ | ۹ | ۱ |
۱۹۹۹ | محرومیت | |
۲۰۰۰ | ۲۱ | ۹ |
۲۰۰۱ | ۱۹ | ۶ |
۲۰۰۲ | ۷ | ۴ |
۲۰۰۳ | ۷ | ۴ |
۲۰۰۴ | ۱۷ | ۷ |
۲۰۰۵ | ۸ | ۰ |
۲۰۰۶ | ۹ | ۴ |
۲۰۰۷ | ۶ | ۰ |
۲۰۰۸ | ۵ | ۰ |
۲۰۰۹ | ۳ | ۱ |
۲۰۱۰ | ۱ | ۰ |
۲۰۱۱ | ۶ | ۱ |
۲۰۱۲ | ۹ | ۱ |
مجموع | ۱۲۷ | ۳۸ |
منبع[۲۲۶] |
نوع مسابقه | بازی | گل |
---|---|---|
دوستانه | ۲۷ | ۹ |
انتخابی جام جهانی | ۳۷ | ۸ |
جام جهانی | ۲ | ۰ |
جام ملتهای آسیا | ۱۴ | ۵ |
انتخابی جام ملتهای آسیا | ۲۷ | ۹ |
بازیهای آسیایی | ۸ | ۱ |
مسابقات غرب آسیا | ۱۲ | ۷ |
جام آسیا–اقیانوسیه | ۱ | ۲ |
دیگر جامها | ۱۰ | ۱ |
مجموع | ۱۲۷ | ۳۸ |
منبع[۲۲۶] |
برد | ۷۴ |
باخت | ۳۱ |
مساوی | ۲۲ |
امتیاز | ۱۷۹ |
مجموع | ۱۲۷ |
---|---|
منبع[۲۲۶] |
- گل
- در قسمت نتیجه بازی جدول زیر، همواره تعداد گلهای تیم ملی ایران در سمت راست آمدهاست.[۲۲۶]
ردیف | تاریخ | مکان | حریف | نتیجه بازی | نتیجه نهایی | مسابقات |
---|---|---|---|---|---|---|
۱ | ۲۸ آذر ۱۳۷۷ | بانکوک، تایلند | کویت | ۲–۰ | برد | بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ |
۲ | ۲۱ فروردین ۱۳۷۹ | تهران، ایران | بحرین | ۳–۰ | برد | انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ |
۳ | ۴ خرداد ۱۳۷۹ | امان، اردن | قزاقستان | ۳–۰ | برد | مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۰ |
۴ | ||||||
۵ | ۸ خرداد ۱۳۷۹ | سوریه | ۱–۰ | برد | ||
۶ | ۱۱ خرداد ۱۳۷۹ | اردن | ۱–۰ | برد | ||
۷ | ۴ آذر ۱۳۷۹ | تبریز، ایران | گوآم | ۱۹–۰ | برد | مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ |
۸ | ||||||
۹ | ||||||
۱۰ | ||||||
۱۱ | ۱۹ مرداد ۱۳۸۰ | تهران، ایران | بوسنی و هرزگوین | ۴–۰ | برد | جام الجی ۲۰۰۱ |
۱۲ | ۲۴ مرداد ۱۳۸۰ | براتیسلاوا، اسلواکی | اسلواکی | ۴–۳ | برد | دوستانه |
۱۳ | ||||||
۱۴ | ||||||
۱۵ | ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ | بغداد، عراق | عراق | ۲–۱ | برد | مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ |
۱۶ | ۲۰ مهر ۱۳۸۰ | تهران، ایران | عراق | ۲–۱ | برد | |
۱۷ | ۱۷ بهمن ۱۳۸۰ | تهران، ایران | اسلواکی | ۲–۳ | باخت | دوستانه |
۱۸ | ||||||
۱۹ | ۲۰ مرداد ۱۳۸۱ | تبریز، ایران | جمهوری آذربایجان | ۱–۱ | مساوی | |
۲۰ | ۱۲ شهریور ۱۳۸۱ | دمشق، سوریه | لبنان | ۲–۰ | برد | مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۲ |
۲۱ | ۲۰ مهر ۱۳۸۲ | تهران، ایران | نیوزیلند | ۳–۰ | برد | جام بینقارهای آسیا–اقیانوسیه |
۲۲ | ||||||
۲۳ | ۵ آبان ۱۳۸۲ | پیونگیانگ، کره شمالی | کره شمالی | ۳–۱ | برد | انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ |
۲۴ | ||||||
۲۵ | ۱ تیر ۱۳۸۳ | تهران، ایران | سوریه | ۷–۱ | برد | مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۴ |
۲۶ | ۵ تیر ۱۳۸۳ | تهران، ایران | سوریه | ۴–۱ | برد | |
۲۷ | ۳ مرداد ۱۳۸۳ | چونگ کینگ، چین[۲۲۶] | عمان | ۲–۲ | مساوی | جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ |
۲۸ | ۱۰ مرداد ۱۳۸۳ | جینان، چین[۲۲۶] | کره جنوبی | ۴–۳ | برد | |
۲۹ | ||||||
۳۰ | ||||||
۳۱ | ۱۶ مرداد ۱۳۸۳ | پکن، چین | بحرین | ۴–۲ | برد | |
۳۲ | ۱۰ بهمن ۱۳۸۴ | تهران، ایران | کاستاریکا | ۳–۲ | برد | دوستانه |
۳۳ | ۷ خرداد ۱۳۸۵ | اوسیک، کرواسی | کرواسی | ۲–۲ | مساوی | دوستانه |
۳۴ | ۱۹ مهر ۱۳۸۵ | تایپه، چین تایپه | تایوان | ۲–۰ | برد | انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ |
۳۵ | ||||||
۳۶ | ۲۰ خرداد ۱۳۸۸ | تهران، ایران | امارات متحده عربی | ۱–۰ | برد | انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ |
۳۷ | ۱ مرداد ۱۳۹۰ | تهران، ایران | مالدیو | ۴–۰ | برد | انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ |
۳۸ | ۴ اسفند ۱۳۹۰ | دبی، امارات | اردن | ۲–۲ | مساوی | دوستانه |
افتخارات
باشگاهی
رده پایه
- مسابقات نوجوانان تهران: قهرمان [۷]
- مسابقات امیدهای تهران: قهرمان [۷]
رده بزرگسالان
- لیگ آزادگان: قهرمان (۲ بار): ۷۸–۱۳۷۷، ۷۹–۱۳۷۸ [۱۸] نایبقهرمان ۸۰–۱۳۷۹ [۷]
- جام حذفی: قهرمان ۷۸–۱۳۷۷ [۱۸]
- جام باشگاههای آسیا: مقام سوم (۲ بار): ۷۹–۱۳۷۸، ۸۰–۱۳۷۹ [۱۸]
- بوندسلیگا: قهرمان ۰۶–۲۰۰۵ [۷]
- جام حذفی: قهرمان ۰۶–۲۰۰۵ [۷]
- لیگا پوکال: نایبقهرمان ۰۷–۲۰۰۶
ملی
- بازیهای آسیایی: قهرمان ۱۹۹۸ [۲۴]
- جام ملتهای آسیا: مقام سوم ۲۰۰۴ [۱۷۷]
- جام فوتبال غرب آسیا: قهرمان (۲ بار): ۲۰۰۰[۲۲]، ۲۰۰۴ [۱۸۳][۱۸۴]
- جام بین قارهای آسیا-اقیانوسیه: قهرمان ۲۰۰۳ [۱۷۵]
فردی
- بازیکن فوتبال سال آسیا:
- بازیکن فوتبال ماه آسیا: (۳ بار)
- بهترین بازیکن مسابقات فوتبال غرب آسیا: ۲۰۰۰[۲۲]
- بهترین بازیکن جام بین قارهای آسیا-اقیانوسیه: ۲۰۰۳ [۱۷۵]
- آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات: ۰۴–۲۰۰۳ [۷]
- آقای گل جام ملتهای آسیا: ۲۰۰۴ [۱۷۹]
- عضو تیم منتخب جام ملتهای آسیا: ۲۰۰۴ [۱۸۰]
- نامزد سلطان دریبل جهان: ۲۰۰۵ [۶۴]
- عضو باشگاه صدتاییهای فیفا: ۲۰۰۷ [۲۰۱]
- عضو تیم منتخب سال آسیا: ۲۰۱۲
- گلزنترین هافبک لیگ برتر: (۲ بار)
- دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابتهای آسیایی (جام باشگاههای آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) – ۱۰ گل [۱۲۴]
رکوردها
گلزنترین هافبک تاریخ پرسپولیس در رقابتها آسیایی (۱۰ گل)
کریمی با ۱۰ گل زده برای پرسپولیس، گلزنترین هافبک تاریخ این تیم در مسابقات باشگاهی آسیا (جام باشگاههای آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) بهشمار میرود. او همچنین پس از فرشاد پیوس (مهاجم) دومین گلزن برتر تاریخ این تیم در مسابقات آسیایی است.
بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایران در مقابل تیمهای ملی اروپایی (۸ گل)
کریمی با ۸ گل، سردار آزمون با ۶ گل و علی دایی با ۵ گل؛ برترین گلزنان تاریخ فوتبال ایران، در مقابل تیمهای ملی اروپایی بهشمار میروند.
اولین بازیکن تاریخ فوتبال ایران با هتتریک در مقابل یک تیم ملی اروپایی
کریمی با هتتریک مقابل تیم ملی اسلواکی در مرداد ۱۳۸۰، نخستین بازیکن ایرانی شناخته شد که در مقابل یک تیم اروپایی هتتریک کردهاست. پس از کریمی؛ سردار آزمون در خرداد ۱۳۹۵ موفق به زدن سه گل در مقابل تیم اروپایی مقدونیه شد.
اولین بازی، اولین گل در لیگ قهرمانان اروپا
کریمی سال ۲۰۰۵، در اولین بازی خود برای بایرن مونیخ در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا، مقابل راپیدوین گلزنی کرد، تا نخستین لژیونر تاریخ فوتبال ایران شناخته شود، که با اولین بازی در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کردهاست. مهدی مهدوی کیا لژیونر دیگر فوتبال ایران، سال ۲۰۰۰ پس از بازی مقابل تیم بروندبی دانمارک، در دومین حضور خود در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا، مقابل یوونتوس گلزنی کرد.
کمترین زمان برای قرار گرفتن در تیم منتخب هفته لیگ اروپایی (بوندسلیگا)
کریمی سال ۲۰۰۵، در دومین هفته از مسابقات بوندسلیگا، مقابل بایرلورکوزن ۱ گل زد و ۱ پاس گل داد، تا با گذشت دو هفته از این مسابقات؛ در تیم منتخب هفته بوندسلیگا به انتخاب مجله کیکر آلمان قرار بگیرد.
اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک یک کشور اروپایی با هت تریک مقابل اسلواکی
کریمی با زدن ۳ گل و ارسال ۱ پاس گل مقابل اسلواکی در مرداد سال ۱۳۸۰، پایه گذار اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک یک کشور اروپایی شد. (ایران ۴ – اسلواکی ۳)
اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک کره شمالی
کریمی با زدن ۲ گل مقابل کره شمالی، در مرحله مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ (آبان ۱۳۸۲)، پایه گذار اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک کره شمالی شد. (ایران ۳ – کره شمالی ۱)
خارج از دنیای فوتبال
زندگی شخصی
کریمی در سال ۱۳۷۸ ازدواج کرد[۶][۲۸۰] او دو فرزند پسر به نامهای هاوش و هیرسا و یک فرزند دختر به نام هیما دارد. کریمی ازدواج زودهنگام خود را از دلایل موفقیتش میداند و در مورد این که فرزندانش مانند او بازیکن فوتبال شوند ابراز علاقه کردهاست، اما گفتهاست آنها را به فوتبال بازیکردن مجبور نمیکند و ترجیح میدهد آنها را در انتخاب آینده خود آزاد بگذارد.[۲۸۰] همسر وی چندان اهل فوتبال نیست و اخبار در مورد همسرش را دنبال نمیکند.[۲۸۰]
حامد کاویانپور، علی انصاریان و پوریا پورسرخ از دوستان نزدیک او هستند.[۴][۶]
کریمی به سینما و موسیقی علاقه دارد[۶] و چندان اهل مطالعه نیست اما در صورتی که وقت داشتهباشد، روزنامه میخواند.[۴] او بهجز فوتبال به والیبال ساحلی نیز علاقه دارد[۴] و اوقات فراغت خود را با سفر به شمال میگذراند. وی دوستدار بازی مجید نامجومطلق، دیمیتریو آلبرتینی و دیگو مارادونا بودهاست.[۶]
کریمی به زندگی در خارج از کشور علاقه ندارد و به همین دلیل چندین بار پیشنهاد تیمهای خارجی را رد کردهاست.[۲۸۰]
او در سال ۱۳۹۱ اعلام کرد: «علاقه دارد پس از بازنشستگی از فوتبال، به فعالیتهای اجتماعی مانند دفاع از حقوق کودکان و فعالیت برای ورزش پاک بپردازد».[۲۸۱]
شغل دوم
کریمی زمانی که در فتح بازی میکرد با خودروی پیکان خود در خیابانهای کرج مسافرکشی میکرد. پس از این که درآمدش افزایش یافت، این کار را رها کرد و به ساختوساز ساختمان روی آورد. وی از سهامداران پوشاک ورزشی مجید است.[۲۸۲]
شرکت در امور خیریه
علی کریمی در امور خیریه زیادی شرکت داشتهاست و از این نظر بیش از هر بازیکن دیگری در ایران مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاست.[۲۸۳] کریمی بارها از کودکان یتیم و بیسرپرست یا بیمار حمایت مادی و معنوی کرده[۲۸۳] و در مراکز درمانی و بهزیستی با آنها دیدار یا بازی کردهاست.[۲۸۴][۲۸۵]
پس از این که قدبلندترین پسر ایرانی در برنامه ماهعسل شبکه ۳ یکی از آرزوهای زندگی خود را ملاقات با علی کریمی عنوان کرد، کریمی به دیدار او رفت و در هزینههای درمانی به او کمک کرد.[۲۸۳]
کریمی همچنین پس از پایان برخی بازیهای خود در کنار زمین پیراهنش را به یک جانباز، معلول و چاقترین پسر ایران هدیه دادهاست.[۲۸۶][۲۸۷] تقبل هزینههای درمانی بابک معصومی، بازیکن سابق تیم ملی فوتسال ایران نیز از مواردی است که مورد توجه رسانهها قرار گرفت.[۲۸۳]
او در سال ۱۳۹۰ تعدادی از پیراهنهای خود را برای مصرف در امور خیریه به حراج گذاشت.[۲۸۸]
کریمی در سال ۱۳۹۴ یک دستگاه اتومبیل پیکان استیشن مدل ۱۳۵۷ را در قبال دو باب مغازه به ارزش ۵۰۸ میلیون تومان به فروش رساند. این مبلغ به کودکان و افراد معلول آسایشگاه معلولین فیاض بخش مشهد اختصاص پیدا کرد.[۲۸۹]
علی کریمی در هنر
در یکی از صحنههای فیلم آفساید، یکی از شخصیتهای زن فیلم که بهطور غیرقانونی به ورزشگاه آزادی تهران رفته، برای این که تماشاگران در دستشویی ورزشگاه متوجه زنبودن او نشوند صورتک علی کریمی را به چهره میزند.[۲۹۰]
در سال ۱۳۸۹ اعلام شد که یک گروه فیلمساز قصد دارد با مطالعه زندگی کریمی، فیلم مستندی در مورد او بسازند.[۲۹۱]
در شهریور ۱۳۹۱، شهرداری منطقه ۲۱ تهران اعلام کرد که قصد دارد مجسمه علی کریمی را بسازد و در منطقه وردآورد نصب کند.[۲۹۲] در حالی که کریمی با ساخت مجسمه خود مخالفت کرد، در آبانماه ۱۳۹۳ از مجسمه او رونمایی شد.[۲۹۳]
حضور در صدا و سیما
علی کریمی تا مدتها در صدا و سیما حاضر نشدهبود. او دلیل این عدم حضور را اینگونه بیان کردهاست: «در رسانه ملی هر کاری که بخواهند میکنند و با مسائل شخصی برخورد میکنند آن هم در حالی که کسی نمیداند چه شده و همینطور دربارهاش صحبت میکنند.»[۲۹۴] وی در زمستان ۱۳۹۶ در برنامه نود شرکت کرد و به مناظره با محمدرضا ساکت، از مسئولین فدراسیون فوتبال، پرداخت و با ارائهٔ دلایلی، فدراسیون را متهم به فساد کرد.[۲۹۵]
موارد سیاسی
نام علی کریمی در تعدادی از اسناد دیپلماتیک آمریکا که ویکیلیکس منتشر کردهاست به چشم میخورد.[۲۹۶]
به نوشته عصر ایران، کریمی در دیدارهای محمود احمدینژاد، رئیسجمهور سابق ایران از تمرینات تیم ملی سعی میکرد از او دوری کند و این نشان میدهد که احمدینژاد محبوب او نیست.[۲۹۷]
به گزارش سایت گل، علی کریمی به همراه چند نفر دیگر از بازیکنان تیم ملی ایران تصمیم گرفتند در بازی ۲۷ خرداد ۱۳۸۸ با کره جنوبی (که با اعتراضات به انتخابات ۱۳۸۸ همزمان بود) در حمایت از میرحسین موسوی با مچبند سبز وارد زمین شوند و او در نیمه دوم با پیچیدن باند سفیدی روی مچبندش، از درخواست بازکردن مچبند که در بین دو نیمه از او شد امتناع کرد.[۲۹۸]
کریمی در سال ۱۳۹۰ پیراهن امضاشده شالکه ۰۴ خود را، به خانواده اشکان سهرابی از جان باختگان حوادث سال ۱۳۸۸ هدیه داد.[۲۹۹]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ “A Different Kind of Interview; 20 Questions, 20 Answers: Ali Karimi” (PDF). FIFA magazine (Zurich: Fédération Internationale de Football Association), no. 9 (September 2006): 52-53.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «علی کریمی بهترین هافبک تاریخ جام ملتهای آسیا شد + عکس». خبرگزاری تسنیم، ۱۸ مهر ۱۳۹۷. بازبینیشده در ۲۰ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ وصال روحانی. [http://iran-newspaper.com/Newspaper/BlockPrint/22665 «کریمی اعلام بازنشستگی کرد این بار برای همیشه خداحافظ «8 جادویی»»]. [روزنامه ایران]. بازبینیشده در ۲۵ بهمن ۱۳۹۶.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ «علی کریمی، جادوگری که والیبال ساحلی بازی میکند». روزنامه مردمسالاری، ش. ۱۸۹۷ (۲۷ شهریور ۱۳۸۷).
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ «اگر علی در اروپا بازی کند بیشتر پیشرفت میکند؛ آببند پاشاکی (مادر علی کریمی): دوست داشتم علی دکتر یا مهندس شود». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۲۱ دی ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۵ اسفند ۱۳۹۲.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ کریمی، اکبر. «علی کریمی: دوست دارم در کارهای خانه به همسرم کمک کنم!». افکارنیوز (به نقل از آرمانی)، ۷ فروردین ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ ۷٫۰۰ ۷٫۰۱ ۷٫۰۲ ۷٫۰۳ ۷٫۰۴ ۷٫۰۵ ۷٫۰۶ ۷٫۰۷ ۷٫۰۸ ۷٫۰۹ ۷٫۱۰ ۷٫۱۱ ۷٫۱۲ ۷٫۱۳ ۷٫۱۴ ۷٫۱۵ ۷٫۱۶ ۷٫۱۷ ۷٫۱۸ ۷٫۱۹ ۷٫۲۰ ۷٫۲۱ ۷٫۲۲ ۷٫۲۳ ۷٫۲۴ ۷٫۲۵ ۷٫۲۶ ۷٫۲۷ ۷٫۲۸ پورعالی، رضا. «جادوگری که همچنان خبرساز است». جام جم آنلاین، ۱۳ تیر ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۵ اسفند ۱۳۹۲.
- ↑ «به برادرم حسادت نمیکنم، افتخار میکنم؛ فرشید کریمی: علی را من به فوتبال آوردم» (PDF). همشهری تماشاگر (گروه مجلات همشهری)، ش. ۲۳ (۲۷ شهریور ۱۳۸۹): ۳۶–۳۷. ISSN ۱۷۳۵-۷۵۳۵.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «فوتسال جام رمضان، فتح با شکست استقلال به قهرمانی رسید». روزنامه همشهری، ش. ۱۴۷۲ (۱۲ بهمن ۱۳۷۶).
- ↑ «مرحله نیمهنهایی فوتسال جام رمضان، استقلال امشب به مصاف آتشنشانی میرود». روزنامه همشهری، ش. ۱۴۷۴ (۱۴ بهمن ۱۳۷۶).
- ↑ «مسابقه تاریخی فوتسال استقلال ۳–۷ فتح (فیلم اختصاصی)». وبسایت رسمی برنامه نود. بازبینیشده در ۱۷ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی با ۱۸ سال سن به جنگ فوتبال دو قطبی رفت؟». پارس فوتبال. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۵ اسفند ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱ دی ۱۳۹۴.
- ↑ جعفری، آرش. «گفتگو با مربي علي كريمي در فتح؛ شمس: كريمي گل زد و مشتش را نشان داد تا سالن بهم بريزد». روزنامه ورزشی گل، ش. ۲۳۸۷ (۳۰ تیر ۱۳۹۳).
- ↑ «علی کریمی را اولین بار چه کسی به پرسپولیس آورد؟». جام جم آنلاین، ۳۱ تیر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۵ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ «پس از سالها و برای اولین بار؛ علی کریمی راز بازگشتش به پرسپولیس را فاش کرد». خبرگزاری مهر، ۲۷ آبان ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۶ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ یونسیپور، پیام. «همهٔ کسانی که با دایی درگیر شدند؛ علی دایی و دوستانی که هر روز آب میروند!». وب سایت انتخاب، ۲۶ مرداد ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۱۶ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ پیام یونسی پور، جعفر برزگر. «علی کریمی: خوش شانس بودم که علی کریمی شدم؛ حقیقت تاریخ مصرف ندارد» (PDF). روزنامه ایران ورزشی، ش. ۳۵۸۷ (۱۴ دی ۱۳۸۸).
- ↑ ۱۸٫۰۰ ۱۸٫۰۱ ۱۸٫۰۲ ۱۸٫۰۳ ۱۸٫۰۴ ۱۸٫۰۵ ۱۸٫۰۶ ۱۸٫۰۷ ۱۸٫۰۸ ۱۸٫۰۹ ۱۸٫۱۰ ۱۸٫۱۱ ۱۸٫۱۲ ۱۸٫۱۳ ۱۸٫۱۴ ۱۸٫۱۵ ۱۸٫۱۶ ۱۸٫۱۷ حدادپور، مهدی. «۷۱ بازی، ۲۷ گل: کارنامه جادوگر در پرسپولیس». روزنامه ورزشی گل، ش. ۷۵۴ (۱۷ شهریور ۱۳۸۷).
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ «علی کریمی» (انگلیسی). مجله ورلد ساکر، ۲ سپتامبر ۲۰۰۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «فوتبال باشگاههای کشور (جام آزادگان) "استقلال" در انزلی و "پیروزی" در تهران حریفان خود را شکست دادند». روزنامه همشهری، ش. ۱۶۵۷ (۱۱ مهر ۱۳۷۷).
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ «پرسپولیس-سایپا؛ روزی که علی کریمی چهره شد». خبرآنلاین، ۱۱ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۹ اسفند ۱۳۹۲.
- ↑ ۲۲٫۰۰ ۲۲٫۰۱ ۲۲٫۰۲ ۲۲٫۰۳ ۲۲٫۰۴ ۲۲٫۰۵ ۲۲٫۰۶ ۲۲٫۰۷ ۲۲٫۰۸ ۲۲٫۰۹ ۲۲٫۱۰ ۲۲٫۱۱ ۲۲٫۱۲ ۲۲٫۱۳ «نگاهی به کارنامه فوتبالی علی کریمی: علی کریمی؛ پیکاسوی فوتبال آسیا». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۲ دی ۱۳۸۲. بازبینیشده در ۱۳ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ Roberto Lahsen. “Iran 1998/99 Azadegan League”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 16 Oct 2014. Retrieved 23 Dec 2015.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ ۲۴٫۳ ۲۴٫۴ «علی کریمی در تعقیب علی دایی». خبرگزاری مهر، ۲۴ دی ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «با هدف برگزاری اردوی یک هفتهای تیم ملی فوتبال با ۲۰ بازیکن به امارات رفت». روزنامه همشهری، ش. ۱۶۹۵ (۲۷ آبان ۱۳۷۷).
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ «نگاهی کوتاه به حریفان پرسپولیس در جام قهرمانی باشگاههای آسیا». روزنامه همشهری، ش. ۲۰۹۶ (۳۱ فروردین ۱۳۷۹).
- ↑ «پرسپولیس از همان نقطهای که تیم ملی ضربه خورده بود مغلوب شد». روزنامه همشهری، ش. ۲۰۹۸ (۳ اردیبهشت ۱۳۷۹).
- ↑ «"پرسپولیس" در آسیا سوم شد». روزنامه همشهری، ش. ۲۰۹۹ (۴ اردیبهشت ۱۳۷۹).
- ↑ Seungsoo Lee and KarelStokkermans. “Asian Club Competitions 1999/2000”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 16 Oct 2014. Retrieved 23 Dec 2015.
- ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ Roberto Lahsen, Milad Niqui and Sina Sepehri. “Iran 1999/00 Azadegan League”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 16 Oct 2014. Retrieved 23 Dec 2015.
- ↑ «فولاد خوزستان با بازی جوانمردانه استقلال در جام باقی ماند». روزنامه همشهری، ش. ۲۱۲۴ (۲ خرداد ۱۳۷۹).
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Sina Sepehri and Milad Niqui. “Iran 2000/01 Azadegan League”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 16 Oct 2014. Retrieved 24 Dec 2015.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Sina Sepehri and Milad Niqui. “Asian Club Competitions 2000/01”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 16 Oct 2014. Retrieved 24 Dec 2015.
- ↑ «فوتبال جام آزادگان؛ پرسپولیس با جوانانش میتوانست از سد سایپا عبور کند». روزنامه همشهری، ش. ۲۳۰۹ (۱۷ دی ۱۳۷۹).
- ↑ «پرسپولیس باز هم استقلال را در انتظار گذاشت؛ تابلو نتایج جام آزادگان». روزنامه همشهری، ش. ۲۳۷۶ (۲۵ فروردین ۱۳۸۰).
- ↑ «پرسپولیس به قهرمانی در آسیا میاندیشید». روزنامه همشهری، ش. ۲۲۰۲ (۵ شهریور ۱۳۷۹).
- ↑ «پرسپولیس با اقتدار بر الوکره غلبه کرد». روزنامه همشهری، ش. ۲۲۱۳ (۱۹ شهریور ۱۳۷۹).
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «پرسپولیس در امارات و استقلال در تهران صعود کردند». روزنامه همشهری، ش. ۲۲۷۰ (۲۸ آبان ۱۳۷۹).
- ↑ «پرسپولیس میزبان مرحله یک چهارم نهایی جام باشگاههای آسیا شد». روزنامه همشهری، ش. ۲۳۰۱ (۵ دی ۱۳۷۹).
- ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ سیگاری، رضا. «برشهایی از تقابلهای علی کریمی». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۲۷ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «فوتبال قهرمانی جام باشگاههای آسیا؛ نمایندگان شرق آسیا در فینال، پرسپولیس هم شکست خورد». روزنامه همشهری، ش. ۲۴۰۹ (۵ خرداد ۱۳۸۰).
- ↑ ۴۲٫۰ ۴۲٫۱ «علی کریمی» (انگلیسی). سیبیسی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ http://isna.ir/fa/news/8208-09032/علي-كريمي-بهترين-فوتباليست-ماه-آسيا-شد
- ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ Qayed, Mohammed (20 October 2004). "United Arab Emirates 2003/04". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 26 February 2012.
- ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ «مدیر برنامههای کریمی: یوونتوس و ۳ تیم آلمانی علی کریمی را میخواهند». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۳۰ شهریور ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ “New signing unveiled: Bayern swoop for Iran star Karimi”. FC Bayern München, 3 May 2005. Retrieved 29 July 2014.
- ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ «کیکر: کریمی ماردونای آسیاست؛ رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ به دنبال علی کریمی». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۱۵ مهر ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ «گزارش ویژهٔ کیکر از انتقال علی کریمی به بایرن مونیخ». خبرگزاری ایسنا، ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۲۳ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ “Länderspiel in Teheran: Iran - Deutschland 0:2”. Kicker Sportmagazin. Retrieved 23 september 2015.
- ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ بهادرینژاد، امیر. «پیامدهای اقتصادی انتقال علی کریمی به بایرن مونیخ». روزنامه همشهری، ش. ۳۶۹۸ (۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۴).
- ↑ ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ ۵۱٫۲ «بررسی عملکرد لژیونرهای ایرانی؛ علی کریمی (۲): او آدمبرفی منتقدانش را ساخت». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۱۰ دی ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ «ماگات برای نخستین بار دلایل جذب علی کریمی را بازگو کرد». خبرگزاری ایسنا، ۲۲ تیر ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ «در حاشیه دیدار تیمهای فوتبال پرسپولیس و بایرن مونیخ (۹): از باقری، دایی و کریمی در بین دو نیمه تجلیل شد». خبرگزاری فارس، ۲۳ دی ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «بایرن مونیخ از دور رقابتهای جام اتحادیه حذف شد: کریمی در اولین بازی رسمی به همراه بایرن شکست خورد». خبرگزاری مهر، ۵ مرداد ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی دومین بازیکن بایرن مونیخ ستاره ایرانی در تیم منتخب هفتهٔ بوندس لیگا انتخاب شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۴ مرداد ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی، هشتمین بازیکن برتر بوندسلیگا شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۵ مرداد ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «کیکر انتخاب کرد؛ علی کریمی بهترین بازیکن بایرن و عضو تیم منتخب هفته». خبرگزاری ایسنا، ۱ مهر ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۵۸٫۰۰ ۵۸٫۰۱ ۵۸٫۰۲ ۵۸٫۰۳ ۵۸٫۰۴ ۵۸٫۰۵ ۵۸٫۰۶ ۵۸٫۰۷ ۵۸٫۰۸ ۵۸٫۰۹ ۵۸٫۱۰ ۵۸٫۱۱ ۵۸٫۱۲ «جادوگر برای سومین بار در پرسپولیس: مروری بر کارنامه باشگاهی علی کریمی». وبگاه گل، ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱. بایگانیشده از ÛÙ-بار-در-پرسپÙÙÛØ نسخهٔ اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۳ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ «گفتگوی ایسنا با سخنگوی بایرن مونیخ؛ هورویک: از کریمی راضی هستیم و قرارداد جدیدی به او پیشنهاد میدهیم مهماننوازی آلمانی را به ایرانیها نشان خواهیم داد». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ آذر ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۲۸ اسفند ۱۳۹۴.
- ↑ ۶۰٫۰ ۶۰٫۱ “Karimi, Ali: Spieler-Statistik 2005/06”. Kicker Sportmagazin. Retrieved 29 July 2014.
- ↑ ۶۱٫۰ ۶۱٫۱ «علی کریمی در میان سه نامزد بهترین بازیکن سال آسیا». خبرگزاری مهر، ۶ آبان ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ «جادوگر پا در جای پای خود میگذارد؟ / فوتبال ایران در انتظار پنجمین افتخار». خبرگزاری فارس، ۸ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۶۳٫۰ ۶۳٫۱ «علی کریمی درمیان برترینها جایی ندارد». خبرگزاری مهر، ۳۰ آبان ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ «علی کریمی یکی از کاندیداهای دریافت عنوان " سلطان دریبل" جهان / رقابت هافبک تیم ملی ایران با زیدان و رونالدینهو». خبرگزاری مهر، ۲۸ اسفند ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۴.
- ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ «بازتاب خبر مصدومیت کریمی در خبرگزاریهای جهان». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۱۴ اسفند ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «پزشک بایرن مونیخ: پای علی ده روز باید در گچ بماند / سایت رسمی بایرن: قرارداد کریمی بهطور خودکار تمدید شد». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۱۴ اسفند ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «سایت بایرن مونیخ: علی کریمی جای بالاک را پر کرد». خبرگزاری مهر، ۲ آذر ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ «رکوردهای منحصر به فرد کریمی در آلمان؛ مردی که در بایرن هم ۸ محبوب خود را پوشید». روزنامه خبر ورزشی، ۲۳ آبان ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۱۶ دی ۱۳۹۴.
- ↑ “Daei, Ali: Spieler-Statistik 1998/99”. Kicker Sportmagazin. Retrieved 04 November 2015.
- ↑ “Hashemian, Vahid: Spieler-Statistik 2004/05”. Kicker Sportmagazin. Retrieved 04 November 2015.
- ↑ «آسیبدیدگی کریمی در سایت بایرن؛ ماگات: علی باید تلاش کند». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۲۵ تیر ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «علی کریمی بازیهای شروع فصل بوندسلیگا را از دست داد». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۲۰ مرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۷۳٫۰ ۷۳٫۱ “Karimi, Ali: Spieler-Statistik 2006/07”. Kicker Sportmagazin. Retrieved 04 November 2015.
- ↑ ۷۴٫۰ ۷۴٫۱ «کریمی به پیشنهاد موناکو پاسخ منفی داد / کشورهای حوزه خلیج فارس مقصد بعدی ملیپوش ایرانی». خبرگزاری مهر، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «پایان بوندسلیگا قهرمانی اشتوتگارت، گلزنی کریمی و خداحافظی مهدویکیا». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «کیکر حضور کریمی در تیم شالکه را تأیید کرد/ اقدام شگفتانگیز ماگات». خبرگزاری مهر، ۱۱ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۷۷٫۰ ۷۷٫۱ ۷۷٫۲ «کریمی و تمام بازیکنان خارجی از القطر جدا شدند / السیلیه مدعی قهرمانی شد». خبرگزاری مهر، ۲۴ تیر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ «پس از انتقال به تیم قطری، کریمی: القطر از حرفهایترین تیمها در آسیا است». خبرگزاری فارس، ۱۳ خرداد ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ Zaid Benjamin. “Qatar 2008/09”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 24 Nov 2003. Retrieved 5 jan 2016.
- ↑ ۸۰٫۰ ۸۰٫۱ «کریمی به صورت قرضی به پرسپولیس پیوست» (انگلیسی). AFC(کنفدراسیون فوتبال آسیا)، ۸ سپتامبر ۲۰۰۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «جدول لیگ برتر- هفته شش- ۸۸–۱۳۸۷». روزنامه ورزشی گل، ش. ۷۶۹ (۴ مهر ۱۳۸۷).
- ↑ ۸۲٫۰ ۸۲٫۱ ۸۲٫۲ «پاسخ مدیر برنامههای کریمی به اظهارات علی دایی». خبرگزاری مهر، ۲۳ مهر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۸۳٫۰ ۸۳٫۱ «علی کریمی: هر جا قطبی بخواهد بازی میکنم / امیدوارم برای پرسپولیس مفید باشم». خبرگزاری مهر، ۱۶ شهریور ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «ستاره ایرانی از السیلیه قطر به تیم سابقش بازگشت.» (انگلیسی). پرس تیوی، ۴ سپتامبر ۲۰۰۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «لحظهنگاری اولین بازی علی کریمی در لیگبرتر؛ سورپرایز پس از ۲۷۱۷ روز». روزنامه ورزشی گل، ش. ۷۷۰ (۶ مهر ۱۳۸۷).
- ↑ «حاشیه دیدار تیمهای پرسپولیس و پگاه/تشویقی بیسابقه علی کریمی در ورزشگاه». خبرگزاری فارس، ۴ مهر ۱۳۷۸۷ تاریخ بازبینی= ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۸۷٫۰ ۸۷٫۱ «علی کریمی به تیم ملی دعوت شد». خبرگزاری مهر، ۱۷ مهر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۸۸٫۰ ۸۸٫۱ ۸۸٫۲ «نامه علی کریمی به کفاشیان/رفتارهای اخیر دور از خلوص نیت بود». خبرگزاری مهر، ۱۸ مهر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی پرسپولیس را از شکست مقابل استقلال نجات داد.» (انگلیسی). سایت گل، ۴ اکتبر ۲۰۰۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «کریمی هت تریک کرد ولی نتوانست جلوی شکست تیمش را بگیرد» (انگلیسی). تهران تایمز، ۹ اکتبر ۲۰۰۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «حاشیههای پرسپولیس - برق/درخشش کریمی و باقری پیش چشم علی دایی/ فوتبال تحت تأثیر والیبال». خبرگزاری مهر، ۱ آبان ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۹۲٫۰ ۹۲٫۱ یعقوبپور، امیر محمد. «آمار جادوگر زیر ذرهبین؛ ۵گل، ۶ پاس گل و ۳ پنالتی». روزنامه ورزشی گل، ش. ۹۲۶ (۷ اردیبهشت ۱۳۸۸).
- ↑ «لیگ قهرمانان آسیا/ علی کریمی بهترین بازیکن دیدار پرسپولیس - الشارجه شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۰ اسفند ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «بازی اعداد در پرسپولیس؛ فقط علی کریمی برنده بود». روزنامه ورزشی گل، ش. ۹۲۴ (۵ اردیبهشت ۱۳۸۸).
- ↑ «کریمی بهترین بازیکن پرسپولیس - الغرافه / تشویق وینگادا و ناراحتی خلیلی». خبرگزاری مهر، ۱۹ فروردین ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۹۶٫۰ ۹۶٫۱ «کریمی:/کامل/ میخواستم قرارداد سفید امضا کنم انصاریفرد حقایق را به مردم نمیگوید بازیکنان زیادی از مدیریت پرسپولیس ناراضیاند». خبرگزاری ایسنا، ۷ مرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی در پرسپولیس نماند؛ چهار هفته با شخصیت من بازی کردند». روزنامه مردمسالاری، ش. ۲۱۳۰ (۶ مرداد ۱۳۸۸).
- ↑ «چالش سخت فردوسیپور با انصاریفرد». همشهری آنلاین، ۱ مهر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «در حکمی از سوی دکتر علی سعیدلو؛ حبیب کاشانی سرپرست باشگاه پرسپولیس شد». خبرگزاری فارس، ۱۱ مهر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی: تساوی برابرسایپا عادلانه نبود/استیلآذین موافقت کند برمیگردم پرسپولیس». خبرگزاری مهر، ۲۰ مهر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «باشگاه استیلآذین رسماً اعلام کرد: «علی کریمی» را به پرسپولیس نمیدهیم». خبرگزاری ایسنا، ۲۴ آبان ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «شکست پرسپولیس برابر یاران علی کریمی / اخراج با پیراهن پرسپولیس!». خبرگزاری مهر، ۹ آبان ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۰۳٫۰ ۱۰۳٫۱ «جدول گلزنان لیگ برتر» (PDF). روزنامه ایران ورزشی، ش. ۳۶۸۶ (۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۹).
- ↑ «لیگ برتر نهم فوتبال در آیینه آمار» (فارسی). تابناک. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «علی کریمی قراردادش را با استیلآذین تمدید کرد». خبرگزاری مهر، ۱۶ خرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ “ALA Galaxy Target "Asian Maradona" Ali Karimi”. bleacherreport, May 20, 2010. Retrieved November 10, 2015.
- ↑ «کریمی در جمع خبرنگاران: بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست/ روی بی دقتی گل خوردیم». خبرگزاری مهر، ۲۴ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی از استیل آذین اخراج شد». خبرگزاری مهر، ۲۴ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «حسین هدایتی: مشکل کریمی باید در کمیته انضباطی مطرح میشد/ مالک باشگاه زنده است». خبرگزاری مهر، ۲۶ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۱۰٫۰ ۱۱۰٫۱ «علی کریمی: رای را میپذیرم / برای موفقیت استیلآذین تلاش میکنم». خبرگزاری مهر، ۳ شهریور ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۱۱٫۰ ۱۱۱٫۱ «با توافق طرفین علی کریمی رسماً از استیلآذین جدا شد». خبرگزاری فارس، ۱۳۲۰ دی ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ “Iranian Premier League Stats: 2010-2011 Season; Steel Azin TEH”. Iranian Pro Football League Statistics. Retrieved 10 November 2015.
- ↑ پورعالی، رضا. «بازگشت علی کریمی به بوندسلیگا». جام جم آنلاین، ۱۲ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «لژیونر ایرانی در جوزپه مه آتزا برای اولین بار با پیراهن شالکه به میدان رفت: شکست تحقیرآمیز اینتر در حضور علی کریمی». جام جم آنلاین، ۱۸ فروردین ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «شانس بالای کریمی برای بازی مقابل منچستر یونایتد». خبرآنلاین، ۴ اردیبهشت ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «علی کریمی پیش از اولین تمرین با شالکه: تلاش میکنم فرزند شایستهای برای فوتبال ایران باشمی». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۱۲ بهمن ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی با پرسپولیس به توافق رسید.» (فارسی). خبر آنلاین. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «کریمی: دو پیشنهاد خوب داشتم اما خوشحالم که به پرسپولیس بازگشتم». خبرگزاری فارس، ۲۸ خرداد ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «هفته نخست لیگ برتر فوتبال پرسپولیس به تساوی با ملوان رضایت داد». خبرگزاری ایسنا، ۱۲ مرداد ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۲۰٫۰ ۱۲۰٫۱ «نتایج هفته پایانی + ترینهای یازدهمین دوره لیگ برتر + جدول نهایی + گلزنان برتر». خبرگزاری مهر، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «لیگ قهرمانان آسیا؛ تساوی پرسپولیس و الهلال در نخستین گام». خبرگزاری ایسنا، ۱۲ مرداد ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «شکست الشباب امارات در جشن 80 هزار نفری؛ ۶ گل عیدی پرسپولیس به فوتبال ایران». خبرگزاری ایسنا، ۲ فروردین ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «لیگ قهرمانان آسیا؛ توقف پرسپولیس در پرتماشاگرترین بازی آسیا/کارت قرمز برای مجیدی آبیپوش». خبرگزاری فارس، ۲۹ فروردین ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۲۴٫۰ ۱۲۴٫۱ «۱۰ گلزن برتر تاریخ پرسپولیس/ فرشاد آقای گل بارکوردی دست نیافتنی». باشگاه خبرنگاران جوان (به نقل از سایت رسمی پرسپولیس)، ۶ فروردین ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «عضو ایرانی AFC تشریح میکند: کریمی چگونه نامزد بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شد؟». خبرآنلاین، ۲۹ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۲۶٫۰ ۱۲۶٫۱ «جادوگر برای خروج به زحمت افتاد؛ استقبال هواداران و باشگاه پرسپولیس از کریمی در فرودگاه». خبرگزاری فارس، ۱۱ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۲۷٫۰ ۱۲۷٫۱ ۱۲۷٫۲ «برکناری ژوزه فقط خواسته من نبود؛ کریمی: ژوزه بهانههای بنیاسرائیلی میگیرد!/ از دست رویانیان خیلی ناراحتم». خبرگزاری ایسنا، ۲۵ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «تیمداری با بازیکن میلیاردی را به ما یاد بدهند/ با آغوش باز کریمی را میپذیریم». خبرگزاری مهر، ۲۲ خرداد ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «رویانیان: مجبورم برای بستن پرسپولیس ریخت و پاش کنم!/ ما هم یکی از مشتریان کریمی هستیم». خبرگزاری ایسنا، ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی با پرسپولیس قرارداد سفید امضا کرد». خبرگزاری فارس، ۲ تیر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «رویانیان: دو، سه بازیکن میخواهند ابهت ژوزه را بشکنند/ یک مربی ایرانی به پرسپولیس میآید». خبرگزاری ایسنا، ۲۹ شهریور ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «مروری بر روابط سرد سرمربی پرسپولیس و تیم ملی ایران/ مانوئل دشمن شماره یک کیروش؛ قربانی کیست؟». رجا نیوز، ۱۳ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «سرمربی پرسپولیس رازهای اخراج "شماره 8" را به ایسنا گفت؛ ژوزه: کیروش از کریمی میترسد/کریمی خیانت کرد!/دوست دارم ایران به جام جهانی برود». خبرگزاری ایسنا، ۱۲ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «رویانیان: از موضع ژوزه دربارهٔ کریمی حمایت میکنم/کریمی باید مراقب رفتارش باشد». خبرگزاری فارس، ۶ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «تیکه سنگین رویانیان به کریمی: شومنها اسطوره شدهاند!». افکار نیوز (به نقل از خبرگزاری مهر)، ۲۸ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «تنها راه بازگشت کریمی جلب رضایت ژوزه است/ شکایت پرسپولیس از کیروش». خبرگزاری مهر، ۱۶ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «به دلیل مصاحبه علیه مانوئل ژوزه؛ ۱۰ درصد از قرارداد حسینی، پولادی، رضایی و گردان کسر شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۰ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «از مأموریت پروین روسفید بیرون آمدم/کاش کریمی در دیدار با ازبکستان بود». خبرگزاری فارس، ۲۵ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «آخرین وضعیت مصدومان پرسپولیس؛ علی کریمی ۴ هفته نمیتواند بازی کند». خبرگزاری فارس، ۱۹ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «استقلال قهرمانی نیم فصل را از دست داد/ سپاهان قهرمان شد+ جدول». خبرگزاری ایسنا، ۱۴ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۴۱٫۰ ۱۴۱٫۱ ۱۴۱٫۲ ۱۴۱٫۳ “Iranian Premier League Stats: 2012-2013 Season; Perspolis TEH”. Iranian Pro Football League Statistics. Retrieved 15 November 2015.
- ↑ «صدمین بازی لیگی علی کریمی برای پرسپولیس». خبرآنلاین، ۵ دی ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «نتایج هفته هجدهم لیگ برتر/ پرسپولیس برد را با تساوی عوض کرد». خبرگزاری ایسنا، ۵ دی ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «رباط MCL جادوگر پاره شدهاست/ یازی به جراحی نیست». خبرگزاری فارس، ۸ بهمن ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «پرسپولیس به سختی پیکان را برد/ بازگشت کریمی به میدان مسابقه». خبرآنلاین، ۱۱ فروردین ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «دومین شکایت از پرسپولیس در فیفا/ تقدیر مهدویکیا از علی کریمی». خبرگزاری فارس، ۱۸ فروردین ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۴۷٫۰ ۱۴۷٫۱ ۱۴۷٫۲ «علی کریمی پس از خداحافظی: با مهدویکیا دنبال کارمان میرویم/ برای تیم ملی هم بازی نمیکنم». خبرگزاری ایسنا، ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی با قراردادی یک ساله به تراکتورسازی پیوست». خبرگزاری فارس، ۲۳ خرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۹ اسفند ۱۳۹۲.
- ↑ «حاشیه حضور شماره ۸ در تبریز؛ لقب جدید برای کریمی/آشتی با هواداران تبریزی در فرودگاه». خبرگزاری فارس، ۲۵ خرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «حکایت علی کریمیها در فوتبال تبریز؛ از فرار مارادونای آسیا تا لنگراندازی همنامش». خبرگزاری فارس، ۳۱ خرداد ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «پرسپولیس، پیروز جدال سرخها». خبرگزاری ایسنا، ۳ مرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «هفته سوم لیگ برتر آغاز شد؛ فرار سپاهان در دقیقه 91/ پیروزی تراکتورسازی با گلهای کریمی و انصاریفرد». خبرگزاری ایسنا، ۳ مرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «استقلال یک - تراکتورسازی3/ سکوت و قهر تماشاگران استقلالی در ورزشگاه آزادی». خبرآنلاین، ۲۲ فروردین ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۲۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۵۴٫۰ ۱۵۴٫۱ «اولین هدیه پیرمرد پرتغالی به تبریزیها؛ تراکتورسازی قهرمان جام حذفی شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۵ بهمن ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۷ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «با پیروزی برابر فولاد؛ تراکتورسازی تبریز به فینال جام حذفی رسید». خبرگزاری مهر، ۵ بهمن ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۷ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ “Ali KARIMI”. FIFA.com. Retrieved July 9, 2014.
- ↑ Majeed Panahi and Roberto Mamrud. “Iran - Record International Players”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 6 Feb 2014. Retrieved 28 Feb 2014.
- ↑ Roberto Mamrud. “Javad Nekounam - Century of International Appearances”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 8 Jul 2015. Retrieved 05 November 2015.
- ↑ “Fact Sheet; FIFA Century Club, FIFA Hunderterklub” (PDF). Fact Sheet (Zurich: Fédération Internationale de Football Association), July 2015, 2-1.
- ↑ صداقت، فرهاد. ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱). چاپ اول. تبریز، شهریور ۱۳۸۱. ص ۶۲. شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱.
- ↑ Josef Bobrowsky. “Dunhill Cup 1999 (Ho Chi Minh City, Vietnam)”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 15 Dec 1999. Retrieved 28 Feb 2014.
- ↑ «تیم ملی امید ایران در مقدماتی المپیک ۲۰۰۰». خبرآنلاین، ۵ مهر ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۵ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «از سوی جلال طالبی سرمربی تیم ملی ۲۳ بازیکن به اردوی تیم ملی دعوت شدند». روزنامه همشهری، ش. ۲۰۷۴ (۲۱ اسفند ۱۳۷۸).
- ↑ «تیم ملی فوتبال ایران عاز آلمان شد». روزنامه همشهری، ش. ۲۲۳۳ (۱۱ مهر ۱۳۷۹).
- ↑ ۱۶۵٫۰ ۱۶۵٫۱ ۱۶۵٫۲ «گزارش FIFA از بازگشت "علی کریمی" به تیم ملی امیدواری به جادوگر در رویارویی با بزرگترین چالش تاریخ فوتبال ایران قطبی: باید ببریم، حتی در کرهٔ ماه!». خبرگزاری ایسنا، ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۶۶٫۰ ۱۶۶٫۱ “Iran 19 - Guam 0- Yadegar ImamTabriz 24 Nov 2000”. FIFA.com, Nov 24, 2000. Retrieved November 12, 2015.
- ↑ “FIFA WC 2002 Prel. Comp. AFC”. FIFA.com. Retrieved November 12, 2015.
- ↑ «گزارش آسوشیتدپرس از دیدار تیمهای ملی فوتبال ایران و عراق». خبرگزاری ایسنا، ۱۷ شهریور ۱۳۸۰. بازبینیشده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «فرانس پرس: تیم ملی ایران، در کوتاهترین فاصلهٔ ممکن با جام جهانی قرار دارد». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ مهر ۱۳۸۰. بازبینیشده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «تحلیل AFC از دیدار تیمهای ملی ایران و تایلند». خبرگزاری ایسنا، ۱۴ مهر ۱۳۸۰. بازبینیشده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ “FIFA WC 2002 Prel. Comp. AFC”. FIFA.com. Retrieved November 6, 2015.
- ↑ «علی کریمی در مقدماتی جام جهانی» (انگلیسی). پرشین فوتبال. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ ۱۷۳٫۰ ۱۷۳٫۱ Roberto Di Maggio, Rui Manuel Conceição Silva and Seungsoo Lee. “Asian Player of the Year”. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation, 6 Mar 2008. Retrieved 06 Nov 2015.
- ↑ «۱۰ بازی بزرگ دوستانه تاریخ فوتبال ایرانی؛ مساوی با آرژانتین گل سرسبد دوستانههای ملی». روزنامه ورزشی گل، ش. ۱۳۳۴ (۱۴ مهر ۱۳۸۹).
- ↑ ۱۷۵٫۰ ۱۷۵٫۱ ۱۷۵٫۲ «تمجید AFC از مارادونای فوتبال آسیا/ روزهایی که همه مجذوب کریمی بودند؛ سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا در گزارشی به تمجید از اسطوره فوتبال ایران پرداخت». خبرگزاری فارس، ۲ آذر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۶ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «فراراز شکست دروقت اضافه، گل نصرتی امیدهای ایران رازنده نگه داشت». خبرگزاری مهر، ۰۳ مرداد ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۷۷٫۰ ۱۷۷٫۱ «تیم ملی فوتبال ایران به مقام سوم جام ملتهای آسیادست یافت». خبرگزاری مهر، ۱۶ مرداد ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی نامزد بهترین بازیکن جام سیزدهم». خبرگزاری مهر، ۱۶ مرداد ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۷۹٫۰ ۱۷۹٫۱ «آمار کلی سیزدهمین دوره جام ملتهای آسیا». خبرگزاری مهر، ۱۷ مرداد ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۸۰٫۰ ۱۸۰٫۱ «۱۱ ستاره جام ملتهای آسیا انتخاب شدند؛ مهدویکیا و کریمی نمایندگان ایران در تیم منتخب آسیا». خبرگزاری ایسنا، ۱۷ مرداد ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «شکست پنج بر سه ایران از رم در حضور پنجاه هزار تماشاگر». خبرگزاری ایسنا، ۹ شهریور ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «تمجید گزارشگر تلویزیون ZDF از بازی علی کریمی؛ او یک ستاره است». خبرگزاری مهر، ۱۹ مهر ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۸۳٫۰ ۱۸۳٫۱ «ایران قهرمان شد؛ رقابتهای فوتبال غرب آسیا جام سایوان با قهرمانی تیم ملی کشورمان پایان یافت». خبرگزاری مهر، ۵ تیر ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۱۸۴٫۰ ۱۸۴٫۱ «فینال مسابقات فوتبال قهرمانی غرب آسیا- جام سایوان، تساوی یک بر یک ایران و سوریه در نیمه اول». خبرگزاری ایسنا، ۵ تیر ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «ازسوی فدراسیون جهانی فوتبال اعلام شد: تیم ملی فوتبال ایران پرامتیازترین تیم تاریخ ایران درسال 2004 میلادی». خبرگزاری مهر، ۱۵ دی ۱۳۸۳. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «در جدیدترین ردهبندی فدراسیون جهانی فوتبال؛ تیم ملی فوتبال ایران بهترین تیم آسیا شد/ همچنان پانزدهم جهان هستیم». خبرگزاری مهر، ۲۶ مرداد ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «ژاپن شکست بازی رفت را جبران کرد // نمایش ضعیف خط دفاعی ایران برابر ژاپن». خبرگزاری مهر، ۲۶ مرداد ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «چه کسی کفش طلای جهان را به پا میکند؟؛ علی کریمی فردا با توپ پر وارد میدان میشود». خبرگزاری مهر، ۲۰ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «سه پرسش، سه پاسخ سایت جام جهانی؛ جوابهای کریمی، مارادونا و پله کریمی: امیدوارم ایران معجزه کند!». خبرگزاری ایسنا، ۲۴ دی ۱۳۸۴. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی در گفتگو با ایسنا: وضعیت چندان تعریفی ندارم امیدوارم انتظارات را در جام جهانی برآورده کنیم نفرات بهتری بودند که شانس حضور در تیم ملی را داشتند». خبرگزاری ایسنا، ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «خبرگزاری فرانسه: میتوان گفت، ایران دیگر امیدی برای صعود ندارد گلهمندی ایوانکوویچ از بوندسلیگا». خبرگزاری ایسنا، ۲۲ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کرواسی برابر ایران متوقف شد». خبرگزاری ایسنا، ۷ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «همه چیز دربارهٔ مصاف ایران با تیمهای یوفا/ رکورد ۲۳ درصد پیروزی/ کریمی سلطان گلزنی مقابل اروپاییها». خبرآنلاین، ۱۰ فروردین ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۱۷ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «سایت River Sport در تحلیل شکستهای ایران: هواداران و رسانههای ایران «سر» مربی خود را طلب میکنند». خبرگزاری ایسنا، ۲۸ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «گزارش خبرنگار ایسنا از آلمان/ برانکو: مکزیک روی اشتباهات ما پیروز شد اشتباه جزیی از فوتبال است؛ روی مسایل روانی تیم کار میکنیم». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «خبرنگار اعزامی ایران به آلمان/ دو نیمهٔ کاملاً متفاوت ایران در شکست 3 بر یک برابر مکزیک». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «گزارش خبرنگار ایسنا از آلمان/ ایران با دو شکست ناامیدکننده از جام جهانی کنار رفت». خبرگزاری ایسنا، ۲۷ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «افراد دیگری برای برانکو تصمیم میگیرند / از من نخواستند بازی کنم». خبرگزاری مهر، ۳۱ خرداد ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «ایران به جام ملتهای آسیا صعود کرد دو گل کریمی و نمایش ضعیف تیم ملی فوتبال». خبرگزاری ایسنا، ۱۹ مهر ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «رقابتهای مقدماتی جام ملتهای آسیا؛ پیروزی مقتدرانه تیم ملی برابر کره جنوبی/ ایران صدرنشین گروه دوم شد». خبرگزاری مهر، ۲۴ آبان ۱۳۸۵. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۰۱٫۰ ۲۰۱٫۱ «کریمی در باشگاه صدتاییها / بی نظمی تماشاگران ایرانی». خبرگزاری مهر، ۲۰ تیر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «جام ملتهای فوتبال آسیا - گروه C ایران در نیمهٔ نخست مالزی را شکست داد تساوی چین - ازبکستان». خبرگزاری ایسنا، ۲۷ تیر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «گزارش رویترز از گروه C جام ملتهای فوتبال آسیا». خبرگزاری ایسنا، ۲۷ تیر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «ایران با جام چهاردهم خداحافظی کرد / انتظار برای قهرمانی 35 ساله شد». خبرگزاری مهر، ۳۱ تیر ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی: با تیم ملی با اردبیل میروم فوتبال ایران در حال پس رفت است امیدوارم پرسپولیس در آسیا هم موفق شود». خبرگزاری ایسنا، ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۰۶٫۰ ۲۰۶٫۱ «کفاشیان: کریمی با هماهنگی "دایی" محروم شد محرومیت دو سالهٔ کریمی صحت ندارد نظم سرلوحهٔ کار فدراسیون و تیم ملی است». خبرگزاری ایسنا، ۴ خرداد ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «مداخلات احمدینژاد در کار کریمی» (انگلیسی). ای. اف.پی. گوگل. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در 21 January 2013. بازبینیشده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ «علی دایی: تا زمانی که سرمربی تیم ملی باشم "کریمی" را دعوت نمیکنم نگذاشتیم "لیتبارسکی" به هدفش برسد». خبرگزاری ایسنا، ۲۰ مهر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «آشتیکنان کریمی و دایی انجام شد». خبرآنلاین، ۹ اسفند ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی: میخواهم در جشن صعود به جام جهانی شریک باشم». خبرگزاری فارس، ۱۲ اسفند ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی در تمرین امروز پرسپولیس ملیپوش شد». خبرگزاری فارس، ۱۵ اسفند ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «مقدماتی جام جهانی 2010/تیم ملی ایران مقابل عربستان شکست خورد». خبرگزاری فارس، ۸ فروردین ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «حاشیه دیدار ایران و عربستان/ دایی خواستار سکوت تماشاگران شد». خبرگزاری فارس، ۸ فروردین ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «خشم تماشاگران از سرمربی/ علی دایی با بازیکنان عربستان به رختکن رفت / دسته گلهایی که خشکید». خبرگزاری مهر، ۸ فروردین ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۱۵٫۰ ۲۱۵٫۱ «گزارش FIFA و کیکر از بازی ایران - امارات رکوردشکنی ایران در فوتبال آسیا دویستمین گل ایران در مقدماتی جامهای جهانی». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ خرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۱ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «مقدماتی جام جهانی 2010 - آسیا/بحرین و عربستان دیدار پلی آف را برگزار میکنند». خبرگزاری فارس، ۲۸ خرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۱ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۱۷٫۰ ۲۱۷٫۱ “Iran bans election protest footballers”. theguardian, 23 June 2009. Retrieved 13 November 2015.
- ↑ «ایران پاسخ فیفا را داد «رفتار بازیکنان ایران نماد حرکتی سیاسی است!»». خبرگزاری ایسنا، ۵ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «هفت عاملی که باعث حذف تیم ملی فوتبال شد ارزیابی AFC از ناکامیهای ایران در راه جامجهانی». خبرگزاری ایسنا، ۶ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «AFC گزارش داد: ستارگان غایب آسیا در جام جهانی/ جای جواد نکونام و علی کریمی خالی است». خبرگزاری مهر، ۲۱ خرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «"علی کریمی" تنها آسیایی تیم ستارگان جهان». خبرگزاری ایسنا، ۱۶ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «ایران مقابل تایلند ویدئو». ایران اسپورت پرس. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۸ ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ «واکنش بازیکنان تیم ملی به وجود گاوداری و چوببری/ واقعاً لذت میبریم!». خبرگزاری مهر، ۲۹ تیر ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی از تیم ملی خط خورد/محمد نوری هم به تیم ملی دعوت شد». خبرآنلاین، ۱۲ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «علی کریمی به تیم ملی دعوت شد» (فارسی). بیبیسی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۱.
- ↑ ۲۲۶٫۰ ۲۲۶٫۱ ۲۲۶٫۲ ۲۲۶٫۳ ۲۲۶٫۴ ۲۲۶٫۵ ۲۲۶٫۶ Mamrud, Roberto (29 February 2012). "Ali Mohammed Karimi - International Appearances". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 8 May 2013.
- ↑ «گزارش فیفا از جدال آسیاییها: ازبکستان به دنبال انتقام از ایران». خبرگزاری ایسنا، ۲۳ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «برتری ایران برابر تاجیکستان در نیمه نخست/ علی کریمی مصدوم شد». خبرگزاری ایسنا، ۱۶ آبان ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «بهترین کاپیتان تیم ملی ایران بعد از انقلاب انتخاب شد/ رقابت تنگاتنگ دایی با عابدزاده». خبرگزاری فارس، ۲۴ شهریور ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «واکنش پرسپولیسیها به رکورد نکونام؛ رکوردهای قرمز تیم ملی». عصرایران (به نقل از گل)، ((به نقل از سایت رسمی پرسپولیس))، ۲۶ شهریور ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۶ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۳۱٫۰ ۲۳۱٫۱ ۲۳۱٫۲ ظلیپور، احسان. «معجزهگری به نام علی کریمی: او میتواند خودش را هم دریبل بزند». روزنامه همشهری، ش. ۳۵۸۴ (۲۷ آذر ۱۳۸۳).
- ↑ “ALI KARIMI”. World Soccer. Retrieved February 4, 2012.
- ↑ ۲۳۳٫۰ ۲۳۳٫۱ “Wizard back to steer Iran”. FIFA.com, May 13, 2009. Retrieved February 4, 2012.
- ↑ «گزارشی از برنامه 90 /جفا به پرسپولیس و جوسازی عادل علیه سردار/ وقت به استوارها رسید!». خبرگزاری مهر، ۲۰ دی ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۱ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۳۵٫۰ ۲۳۵٫۱ «یک سال تلخ، تجربه گرانبهایی برای من داشت: مصاحبه اختصاصی روزنامه همشهری با علی کریمی، مرد اول آسیا». روزنامه همشهری، ش. ۲۱۶۸ (۲۷ تیر ۱۳۷۹).
- ↑ DK Publishing, ed. “ALI KARIMI: IRAN”. In Soccer: The Ultimate Guide. Penguin, 2010. 171. ISBN 0756673216, 9780756673215.
- ↑ Smith, Rory. “Schalke v Manchester United: Germans show why they are unlikely semi-finalists with defeat to Kaiserslautern”. The Telegraph, 23 April 2011. Retrieved 24 July 2014.
- ↑ ظلیپور، احسان. «ایران و بحرین؛ امشب در منامه». روزنامه همشهری، ش. ۳۶۳۵ (۲۱ بهمن ۱۳۸۳).
- ↑ ۲۳۹٫۰ ۲۳۹٫۱ «بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران: بررسی و تحلیل وضعیت تیم ملی در سایت گل». روزنامه اعتماد، ش. ۱۰۷۸ (۲۸ اسفند ۱۳۸۴): ۱۴.
- ↑ Werz, Andreas. “20 Potential Stars” (PDF). FIFA magazine (Zurich: Fédération Internationale de Football Association), no. 4 (April 2006): 11.
- ↑ «مشروح برنامه ۷ دی نود / برتری خیرهکننده علی کریمی». وبسایت رسمی برنامه نود، ۷ دی ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۴۲٫۰ ۲۴۲٫۱ «نشست خبری علی دایی/1/ "کریمی" مواظب صحبت کردنش باشد! او مشاوران بدی دارد؛ کنارهگیری برنامهریزی شده بود نظرات شخصیام را در تیم ملی اعمال نمیکنم». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ مهر ۱۳۸۷. بازبینیشده در ۱۷ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ ظلیپور، احسان. «گفتگوی اختصاصی با علی کریمی: ۱۰۱ درصد». روزنامه همشهری، ش. ۳۷۱۳ (۱۱ خرداد ۱۳۸۴).
- ↑ «ناگفتههای علی کریمی از قصه بازوبند تا برف مونیخ/ زیدان هم اشتباه کرد؛ من که کریمی هستم». خبرآنلاین، ۱۵ شهریور ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «پروین: کریمی در مربیگری هم جادوگر میشود». روزنامه ورزشی گل، ش. ۲۳۸۷ (۳۰ تیر ۱۳۹۳).
- ↑ «رازهای فوتبال ایران در مصاحبه با بلاژویچ». عصر ایران (به نقل از گل)، ۱۱ آبان ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «زبانهای سرخ، قلمهای زرد و آبروی کریمی». تابناک، ۲۶ مرداد ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۸ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۲۴۸٫۰ ۲۴۸٫۱ پورعالی، رضا. «کارشناسان پاسخ میدهند: آیا فوتبال کریمی به پایان رسیدهاست؟». جام جم آنلاین، ۵ مهر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۸ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ ۲۴۹٫۰ ۲۴۹٫۱ احمدیان، سارا. «چندوجهی علی کریمی». روزنامه جام جم، ش. ۲۶۰۷ (۲۲ تیر ۱۳۸۸): ۱۳.
- ↑ «شوک سرمربی تیم ملی به اهالی فوتبال: علی کریمی، دستیار کی روش شد». روزنامه شرق، ش. ۲۱۲۴ (۵ مرد ۱۳۹۳): ۱۳.
- ↑ «مشروح برنامه ۴ اسفند نود / علی کریمی محبوبترین پرسپولیسی». وبسایت رسمی برنامه نود، ۴ اسفند ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «مشروح برنامه نود ۷ اردیبهشت / علی کریمی محبوبترین بازیکن شد». وبسایت رسمی برنامه نود، ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
- ↑ ۲۵۳٫۰ ۲۵۳٫۱ ۲۵۳٫۲ ۲۵۳٫۳ فلاحی، علیرضا. «به بهانه دعوت مجدد کریمی به تیم ملی: کرشمههای جادوگر». روزنامه ابتکار، ش. ۲۰۳۹ (۴ خرداد ۱۳۹۰).
- ↑ «وداع علی کریمی و مهدوی کیا از تیم ملی فوتبال». خبرگزاری تابناک، ۲ تیر ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ A tale of two Iranian legends سایت رسمی فیفا
- ↑ علی کریمی از فوتبال خداحافظی کرد- وبگاه باشگاه خبرنگاران جوان- تاریخ بازدید ۱۳۹٣/٤/٢٩
- ↑ «ترکیب ایدئال نیمکت ایران در ذهن کروش/علی کریمی دستیار اول، مهدویکیا سرپرست!». خبرآنلاین، ۴ مرداد ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۷ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «شایعه حضور در کادر فنی تیم ملی در کنار کیروش، پاسخ مشترک کریمی و مهدویکیا: نمیآییم!». روزنامه دنیای اقتصاد، ش. ۳۲۵۸ (۶ مرداد ۱۳۹۳).
- ↑ «فرهاد مجیدی دستیار کیروش میشود؟». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۲ مهر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۲ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «علی کریمی دستیار کیروش شد». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۳ مهر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۲ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «تکمیل لیست سیاه «کیروش»: کریمی تازهترین جداشده تیم ملی». روزنامه شرق، ش. ۲۱۹۹ (۱۰ دی ۱۳۹۳): ۱۸.
- ↑ روحانی، وصال. «بازتاب کنارهگیری ناگهانی و رازآلود جادوگر». روزنامه ایران، ش. ۵۸۲۹ (۱۰ دی ۱۳۹۳): ۲۲.
- ↑ «علی کریمی دوباره سرمربی نفت تهران شد». خبرگزاری ایلنا، ۱۷ شهریور ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «تساوی نفت در نخستین تجربه کریمی به عنوان سرمربی». خبرگزاری ایسنا، ۲۳ شهریور ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «اولین پیروزی کریمی در کسوت مربیگری/هفته هشتم برای شماره ۸ خوب بود». خبرگزاری مهر، ۵ مهر ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «پیروزی شاگردان کریمی برابر سپاهان/ صعود 8 پله ای نفت در جدول». خبرگزاری ایرنا، ۴ مهر ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «علی کریمی رسماً سرمربی نفت طلاییه شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۰ شهریور ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «کریمی: اهداف بزرگی برای سپیدرود در سر دارم». خبرگزاری ایسنا، ۱۱ دی ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «نخستین بازی سپیدرود با سرمربیگری علی کریمی». باشگاه خبرنگاران جوان (به نقل از پایگاه خبری اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان)، ۱۳ دی ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «سپیدرود ۲ - سایپا صفر/ برد نوبرانه کریمی در روز آشتی با دایی». خبرگزاری ایسنا، ۴ اسفند ۱۳۹۶. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «سپیدرود رشت با علی کریمی به مصاف صنعت نفت می رود». خبرگزاری ایرنا، ۶ شهریور ۱۳۹۷. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [�newspaper.hamshahri.org/id/30693/سپیدرود-%C2%A0برنده-دربی-گیلان.html «سپیدرود؛ برنده دربی گیلان»]. روزنامه همشهری، ۲۵ شهریور ۱۳۹۷. بازبینیشده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ صداقت، فرهاد. ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱). چاپ اول. تبریز، شهریور ۱۳۸۱. ص ۶۱–۶۹. شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱.
- ↑ Qayed, Mohammed (30 August 2002). "United Arab Emirates 2001/02". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 26 February 2012.
- ↑ Qayed, Mohammed (25 January 2004). "United Arab Emirates 2002/03". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 26 February 2012.
- ↑ Qayed, Mohammed (1 February 2006). "United Arab Emirates 2004/05". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 26 February 2012.
- ↑ «علی کریمی، بهترین بازیکن ماه آسیا». روزنامه همشهری، ش. ۲۱۶۷ (۲۶ تیر ۱۳۷۹). بازبینیشده در ۲۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «علی کریمی بهترین بازیکن آسیا شد». روزنامه همشهری، ش. ۲۵۵۵ (۱۷ آبان ۱۳۸۰). بازبینیشده در ۲۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «علی کریمی بهترین فوتبالیست ماه آسیا شد». خبرگزاری ایسنا، ۲۱ آبان ۱۳۸۲. بازبینیشده در ۲۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ ۲۸۰٫۰ ۲۸۰٫۱ ۲۸۰٫۲ ۲۸۰٫۳ سیگاری، رضا. «علی کریمی: ازدواج زودهنگام، عامل موفقیت». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۱۷ تیر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳.
- ↑ «اظهارات کریمی در آستانه انتخاب برترینهای فوتبال آسیا: بعد از فوتبالم برای حقوق کودکان و ورزش پاک فعالیت میکنم / شیرینی بودن در جمع بهترینها». خبرگزاری فارس، ۲ آذر ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ سعادتمندی، سهیل. «شغل دوم فوتبالیستهای ایرانی». روزنامه ایران، ش. ۱۸ تیر ۱۳۹۲ (۵۴۰۹): ۲۱.
- ↑ ۲۸۳٫۰ ۲۸۳٫۱ ۲۸۳٫۲ ۲۸۳٫۳ «نیکوکاران مستطیل سبز». جام جم آنلاین، ۵ دی ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ «علی کریمی و انصاریفرد در جمع کودکان سرطانی». خبرآنلاین، ۲۹ بهمن ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ سیگاری، رضا. «مجیدی و کریمی در دیدار خیریه». مؤسسه فرهنگی و اطلاعرسانی تبیان، ۱۳ مرداد ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ صالحی، هادی. «چاقترین پسر ایران: از علی کریمی ممنونم / سعی میکنم لاغر شوم تا بتوانم با کریمی فوتبال بازی کنم/دوست دارم دایی را هم ببینم». خبرآنلاین، ۴ اسفند ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ «هدیه علی کریمی به یک جانباز». تابناک، ۳ دی ۱۳۸۸. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ «فروش پیراهنهای علی کریمی برای خیریه». روزنامه دنیای اقتصاد، ش. ۳ آذر ۱۳۹۰ (۲۵۱۴).
- ↑ «به نفع مؤسسه خیریه فیاض بخش پیکان علی کریمی ۵۰۸ میلیون فروخته شد». خبرگزاری دانشجویان ایران، ۵ مهر ۱۳۹۴. بازبینیشده در ۱۴ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ Ginsberg, Terri and Chris Lippard. Historical Dictionary of Middle Eastern Cinema. Historical Dictionaries of Literature and the Arts. illustrated ed. Scarecrow Press, 2010. 323. ISBN 0810873648, 9780810873643.
- ↑ «مستند «علی کریمی» کلید میخورد». الف، ۱۶ تیر ۱۳۸۹. بازبینیشده در ۸ مرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «در استادیومی در منطقه وردآورد غرب تهران؛ مجسمه جادوگر ساخته میشود». روزنامه ورزشی گل، ش. ۱۸۶۹ (۲۰ شهریور ۱۳۹۱).
- ↑ «در وردآورد کرج صورت گرفت؛ رونمایی از تندیس علی کریمی در زادگاهش». خبرگزاری ایلنا، ۲۶ آبان ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۷ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «کریمی: بدون پست و مقام به تمرینات میروم».
- ↑ «مشروح مناظره علی کریمی و محمدرضا ساکت در برنامه نود». بازبینیشده در 1 مارس 2017.
- ↑ Duerden, John. “Asia loses a legend as Karimi retires”. ESPN, July 27, 2014. Retrieved August 6, 2014.
- ↑ سپینود، پریا. «پیامهای پیام علی کریمی به حسن روحانی». عصر ایران، ۱۴ مرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ «اختصاصی سایت گل: مچبندهای سبز در حمایت از موسوی بود». وبگاه گل، ۱۷ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۷ تیر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ یزدانپناه، محمدرضا. «علی کریمی؛ پاسور فتنه یا افتخار ملی؟». روزآنلاین، ۱۵ شهریور ۱۳۹۰. بازبینیشده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
پیوند به بیرون
در پروژههای خواهر میتوانید در مورد علی کریمی اطلاعات بیشتری بیابید.
در میان متون از ویکینبشته
در میان تصویرها و رسانهها از ویکیانبار
پیشین: مهدی مهدویکیا |
بازیکن فوتبال سال آسیا ۲۰۰۴ |
پسین: حمد المنتشری |
پیشین: لی دونگ گوک |
آقای گل جام ملتهای آسیا مشترک با علاء حبیل ۲۰۰۴ |
پسین: یونس محمود نائوهیرو تاکاهارا یاسر القحطانی |
پیشین: کریستین مونتکینوس |
آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات ۲۰۰۴–۲۰۰۳ |
پسین: اندرسون ولادیر |