بکجه
باکجه یا بکجه توسط اونجو سومین پسر (ناتنی) جومونگ و سوسونو که خود بنیانگذار امپراتوری گوگوریو بود در سال ۱۸ پیش از میلاد بنیان گذاشته شد. بکجه و گوگوریو و شیلا سه امپراتوری کره را تشکیل می‌دادند. پایتخت پکجه سئول امروزی بود.
باکجه 백제 (百濟) باکجه | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۸ ق.م–۶۶۰ م | |||||||||||||
 باکجه در اوج قدرت در سال ۳۷۵ میلادی. | |||||||||||||
| پایتخت | ویریسونگ (۱۸ ق.م[۱] – ۴۷۵ م) اونگجین (۴۷۶–۵۳۸) سابی (۵۳۸–۶۶۰) | ||||||||||||
| زبان(های) رایج | زبان باکجه (بخشی از کره‌ای قدیم) | ||||||||||||
| دین(ها) | آیین بودایی, کنفسیوس گرایی, تائوئیسم, شمن‌باوری | ||||||||||||
| حکومت | پادشاهی | ||||||||||||
| شاه | |||||||||||||
• ۱۸ ق.م. – ۲۹ م. | اونجو (اولین) | ||||||||||||
• ۳۴۶–۳۷۵ | گان چوگو | ||||||||||||
• ۵۲۳–۵۵۴ | سئونگ | ||||||||||||
• ۶۰۰–۶۴۱ | مو | ||||||||||||
• ۶۴۱–۶۶۰ | اویجا (آخرین) | ||||||||||||
| دوره تاریخی | باستان | ||||||||||||
• تاسیس | ۱۸ ق.م | ||||||||||||
• لشکرکشی پادشاه گان چوگو | ۳۴۶–۳۷۵ | ||||||||||||
• معرفی آیین بودایی | ۳۸۵ | ||||||||||||
• سقوط سابی | جولای ۱۸ ۶۶۰ م | ||||||||||||
| جمعیت | |||||||||||||
• قرن هفتم[۲] | زمان تاسیس ۷۶۱٬۵۰۰ | ||||||||||||
| |||||||||||||
| امروز بخشی از |  کره جنوبی کره شمالی | ||||||||||||
| Korean name | |
| هانگول | 백제 |
|---|---|
| هانجا | 百濟 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Baekje |
| مک‌کیون–ریشاور | Paekche |
| راهنما | [pɛk̚.t͈ɕe] |
| پادشاهان کره باکجه |
|---|
|
۱- اونجو ۱۸ ق.م - ۲۹ |
| سه امپراتوری |
|---|
|
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [نمایش] کلیک کنید.
|
پکجه در سال ۶۶۰ میلادی به‌وسیلۀ نیروهای متحد تانگ و شیلا مورد حمله قرار گرفت و نابود شد اما شورشی های باکجه به دنبال این بودند که دوباره فرمانروایی باکجه را احیا کنند اما توسط کیم یوشین همه ی آنها از بین رفتند.
پیشینه بنیانگذاری بکجهویرایش
این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
سامگوک ساگی شرح مفصلی از تأسیس باکجه ارائه می دهد. جومونگ پسرش یوری را در بویئو رها کرده بود که او این پادشاهی را ترک کرد تا پادشاهی جدید گوگوریو را تأسیس کند. جومونگ پادشاه الهی دونگمیونگ شد و دو پسر دیگر با سو سونو داشت، اونجو و بیریو. زمانی که یوری بعداً به گوگوریو رسید، جومونگ فوراً او را به عنوان ولیعهد انتخاب کرد. با درک اینکه یوری پادشاه بعدی خواهد شد، سئونو گوگوریو را ترک کرد و دو پسرش بیریو و اونجو را به جنوب برد تا پادشاهی خود را با مردم خود به همراه ده رعیت ایجاد کنند. از او به عنوان یک شخصیت کلیدی در تأسیس گوگوریو و بکجه یاد می شود. اونجو در Wiryeseong (هانام کنونی) ساکن شد و کشورش را Sipje (십제، 十濟، به معنی "ده رعیت") نامید، در حالی که Biryu برخلاف توصیه های رعیت ها در Michuhol (اینچئون کنونی) ساکن شد. آب شور و مرداب‌ها در میچوهول، سکونت‌گاه را دشوار می‌کرد، در حالی که مردم Wiryeseong در رفاه زندگی می‌کردند. بیریو سپس نزد برادرش اونجو رفت و تاج و تخت سیپجه را درخواست کرد. وقتی اونجو نپذیرفت، بیریو اعلام جنگ کرد، اما شکست خورد. در شرم، بیریو خودکشی کرد و مردمش به Wiryeseong نقل مکان کردند، جایی که پادشاه اونجو از آنها استقبال کرد و نام کشورش را Baekje ("صد واسال") تغییر داد.
فهرست پادشاهان باکجهویرایش
| شماره | نام امپراتور | دوره زندگانی (میلادی) | نسبت با امپراتورهای قبلی | دوره حکومت (میلادی) | پایتخت |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱ | اونجو | ۳۷ - ۲۸ | مؤسس سلسله باکجه | ۱۸ ق م - ۲۸ م | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۲ | دارو | ؟ - ۷۷ | پسر اونجو | ۲۸–۷۷ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۳ | گیرو | ؟ - ۱۲۸ | پسر دارو | ۷۷–۱۲۸ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۴ | گائه رو | ؟ - ۱۶۶ | پسر گیرو | ۱۲۸–۱۶۶ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۵ | چوگو | ؟ - ۲۱۴ | پسر گائه رو | ۱۶۶–۲۱۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۶ | گوسو | ؟ - ۲۳۴ | پسر چوگو | ۲۱۴–۲۳۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۷ | سابان | ؟ - ۲۳۴ | پسر گوسو | ۲۳۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۸ | گوی | ؟ - ۲۸۶ | پسر گائه رو | ۲۳۴–۲۸۶ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۹ | چائک گای | ؟ - ۲۹۸ | پسر گوی | ۲۸۶–۲۹۸ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۰ | بونسو | ؟ - ۳۰۴ | پسر چائک گای | ۲۹۸–۳۰۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۱ | بیریو | ؟ - ۳۴۴ | پسر گوسو | ۳۰۴–۳۴۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۲ | گای | ؟ - ۳۴۶ | پسر بونسو | ۳۴۴–۳۴۶ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۳ | گان چوگو | ۳۲۴–۳۷۵ | پسر بیریو | ۳۴۶–۳۷۵ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۴ | گانگو سو | ؟ - ۳۸۴ | پسر گان چوگو | ۳۷۵–۳۸۴ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۵ | چیم نیو | ؟ - ۳۸۵ | پسر گانگو سو | ۳۸۴–۳۸۵ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۶ | جینسا | ؟ - ۳۹۲ | پسر گانگو سو | ۳۸۵–۳۹۲ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۷ | آسین | ؟ - ۴۰۵ | پسر چیم نیو | ۳۹۲–۴۰۵ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۸ | جانجی | ؟ - ۴۲۰ | پسر آسین | ۴۰۵–۴۲۰ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۱۹ | گویسین | ؟ - ۴۲۷ | پسر جانجی | ۴۲۰–۴۲۷ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۲۰ | بیو | ؟ - ۴۵۵ | پسر گویسین | ۴۲۷–۴۵۵ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۲۱ | گائه رو دوم | ؟ - ۴۷۵ | پسر بیو | ۴۵۵–۴۷۵ | ویلیسونگ (سئول امروزی) |
| ۲۲ | مونجو | ؟ - ۴۷۷ | پسر گائه رو دوم | ۴۷۵–۴۷۷ | از سال ۴۷۵ اونگجین (گنگجو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۳ | سامگون | ۴۶۵–۴۷۹ | پسر مونجو | ۴۷۷–۴۷۹ | آنجین (گنگجو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۴ | دانگ سونگ | ؟ - ۵۰۱ | برادرزاده مونجو | ۴۷۹–۵۰۱ | آنجین (گنگجو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۵ | موریونگ | ۴۶۲–۵۲۳ | پسر گائه رو دوم | ۵۰۱–۵۲۳ | آنجین (گنگجو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۶ | سونگ | ؟ - ۵۵۴ | پسر موریونگ | ۵۲۳–۵۵۴ | آنجین (گنگجو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو از سال ۵۳۸ سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۷ | ویدوک | ۵۲۵–۵۹۸ | پسر سونگ | ۵۵۴–۵۹۸ | سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۸ | های | ؟ - ۵۹۹ | پسر سونگ | ۵۹۸–۵۹۹ | سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۲۹ | بوپ | ؟ - ۶۰۰ | پسر های | ۵۹۹–۶۰۰ | سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۳۰ | مو | ۵۸۰–۶۴۱ | پسر ویدوک | ۶۰۰–۶۴۱ | سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
| ۳۱ | اویجا | ۵۹۹–۶۶۰ | پسر مو | ۶۴۱–۶۶۰ | سابی سئونگ (بویو امروزی) در ایالت چونگچئونگنام-دو |
منابعویرایش
- ↑ "Korea, 1–500 A.D.". In Heilbrunn Timeline of Art History. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2000–. http://www.metmuseum.org/toah/ht/?period=05®ion=eak (October 2000)
- ↑ Iryeon (1281). Samgungnyusa.
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بکجه موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Beakje». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.