استان فارس
استان فارس یکی از استانهای ایران است که در بخش جنوب این کشور واقع شدهاست.[۶] آب و هوای استان فارس در نقاط مختلف این استان به سه گونه کوهستانی، معتدل و گرم تقسیم میشود.[۷] این استان با مساحتی در حدود ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع، چهارمین استان بزرگ و با جمعیتی معادل ۴٬۸۵۱٬۲۷۴ تن، بر طبق برآورد جمعیتی سال ۱۳۹۵ خورشیدی مرکز آمار ایران، چهارمین استان پرجمعیت ایران بهشمار میرود. بر اساس تقسیمات کشوری مهر ماه سال ۱۳۹۸ خورشیدی، استان فارس به ۲۹ شهرستان ۹۴ شهر و ۸۳ بخش و ۲۰۴ دهستان تقسیم شدهاست.[۳][۴]
فارس | |
---|---|
![]() برخی از جاذبههای تاریخی استان فارس | |
![]() | |
مرکز | شیراز |
مساحت | ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومترمربع |
جمعیت (۱۳۹۵ خورشیدی) | ۴٬۸۵۱٬۲۷۴[۱] |
تعداد شهرستانها | ۳۶[۲][۳][۴] |
منطقه زمانی | IRST (گرینویچ+۳:۳۰) |
-تابستان (دیاستی) | IRDT (گرینویچ+۴:۳۰) |
نماینده ولی فقیه | لطفالله دژکام |
استاندار | عنایتالله رحیمی[۵] |
مرکز استان فارس، شهر شیراز است که بر طبق برآورد جمعیتی سال ۱۳۹۵، جمعیتی معادل ۱۸۶۹۰۰۱ نفر داشته که پرجمعیتترین شهر این استان و پنجمین شهر پرجمعیت کشور محسوب میشود. پس از شیراز، شهرهای مرودشت، جهرم، فسا، کازرون و صدرا به ترتیب پرجمعیتترین شهرهای این استان هستند.[۸]
امروزه بهجز اکثریت فارسیزبان اقوام مختلفی نیز در این استان زندگی میکنند؛[۹][۱۰] از جمله لرها، قشقاییها، اعراب خمسه، باصریها و لکها،[۹] که هر یک به گویشها و زبانهای مختلفی مانند فارسی، لری، لارستانی، ترکی قشقایی، عربی و لکی سخن میگویند.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶]
منابع مهم اقتصاد این استان بر پایه کشاورزی و دامداری،[۹][۱۰] شهرکهای مختلف صنعتی، پالایشگاهها، صنایع پتروشیمی و نیروگاههای مختلف بنا شدهاست.[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰]
استان فارس با وجود جاذبههای متعدد فرهنگی، تاریخی، طبیعی و مذهبی، یکی از مراکز مهم گردشگری ایران است. همچنین شماری از مراکز مهم دانشگاهی ایران نیز در این استان واقع شدهاست.[۲۱]
دلیل نامگذاریویرایش
در این نقشه واژه فارسستان (Farsistan) برای این سرزمین اطلاق شدهاست.
فارس در کتیبههای هخامنشی به صورت پارسه و در نوشتههای یونانی به شکل پرسیس آمده و فارس و فارسی شکل عربی شده پارس و پارسی هستند.[۹][۱۰][۲۲][۲۳] فارس منطقهٔ وسیعی است که قسمتی از نیمروز و نیمروز باختری کشور ایران را فراگرفته و تقریباً از یازده سده پیش از میلاد مسیح محل سکونت یکی از طایفههای آریایی به نام پارس بوده و به همین مناسبت به پارس موسوم گردیدهاست.[۲۴]
نام خلیج فارس برگرفته از نام همین منطقهاست که در سال ۱۳۵۲ هجری شمسی در تقسیمات کشوری ارتباط استان فارس با خلیج فارس قطع شد و مناطق حاشیه خلیج فارس به استان بوشهر تبدیل گردید.[۲۵]
مرکز استان فارس از آغاز حکومتهای اسلامی یا به عبارتی دوران اسلامی، شیراز بودهاست.[۲۶]
پیشینهویرایش
پیش از اسلامویرایش
ظهور پارسویرایش
در چند هزار سال پیش، در این ایالت اقوام بومی این سرزمین به ویژه ایلامیان سکونت داشتهاند که از آنان آثار زیادی در گوشه و کنار فارس بر جای ماندهاست که نشانگر این است این ناحیه ناحیهای آباد و فرهنگی بودهاست.[۲۲][۲۳][۲۶] پارسها مردمانی آریایی نژاد بودهاند که معلوم نیست کِی به فلات ایران آمدهاند، در کتیبههای پادشاه آشور شمشی اداد پنجم ۸۲۳ تا ۸۱۰ پیش از میلاد و در کتیبهٔ سناخریب در سال ۶۹۱ پیش از میلاد و همچنین در یک رشته از نامههای آرشیو پادشاهان آشور که مربوط به حوادث ۶۵۳ تا ۶۵۲ پیش از میلاد است، پارسوآش به عنوان یکی از ایالات منتهی عیلامی ذکر شدهاست، به عقیده محققان پارسوآش امکان دارد که همان پارس باشد.[۲۷] در برخی از منابع پارسوا با پارسواش یکسان دانسته شدهاست اما ریچارد نلسون فرای مینویسد گمان نمیرود که پارسواش همان استان پارسوای آشور در خاور دریاچه ارومیه باشد.[۲۸]
بر اساس اسناد مورخان یونانی قبایل پارسی به شش طایفهٔ شهری و دهنشین و چهار طایفهٔ چادرنشین تقسیم میشدند، طایفههای شهری عبارتند از: پاسارگادیان، مرفیان، ماسپیان، پانتالیان، دروسیان، گرمانیان که مهمترین آنها پاسارگادیان بودند و قبیلهٔ هخامنشی و پادشاهان ناحیهٔ پارس از این قبیله هستند همچنین چهار طایفهٔ چادرنشین عبارتند از: دائیها، مردها، دروپیکها، ساگارتیها[۲۹] دولت ایلامیان در سال ۶۳۶ پیش از میلاد به دست آشوریان از بین رفت و شوش پایتخت آن به دست طوایف پارس افتاد.[۳۰]
از هخامنشیان تا پایان دوران ساسانیویرایش
مؤسس پادشاهی پارس هخامنش است که تقریباً در ۶۵۰ قبل از میلاد میزیست. پایتخت او شهری بودهاست به همین نام که خرابههای آن هنوز باقی است. از خود هخامنش که سلسلهٔ بزرگی به نام او خوانده شدهاست، چندان اطلاعی در دست نیست اما محتمل است که او طوایف مختلف پارس را متحد کرده باشد. پسر او چیشپیش از ضعف دولت عیلام بعد از مغلوبیت آنها در مقابل آشوربنیپال استفاده کرد و ناحیه موسوم به انزان یا انشان را که شامل شوش و مجاور آن خوزستان بوده متصرف شد و عنوان پادشاه انشان را اختیار کرد چون وفات یافت یکی از پسرهایش مالک انشان و آن دیگری صاحب سرزمین پارس گردید. در قرن ششم قبل از میلاد هر دو قسمت به اطاعت یک نفر از دودمان مذکور درآمد که کمبوجیه یکم نام داشت. وی دختر استیاکس پادشاه ماد به نام ماندانا را به زنی اختیار کرد و کوروش بزرگ فرزندی بود که از این وصلت پیدا شد. کوروش در سال ۵۵۹ قبل از میلاد جانشین پدر شد و در سال ۵۵۰ بر مملکت ماد تسلط یافت و اکباتان پایتخت آن را تسخیر کرد. کوروش اکباتان را پایتخت تابستانی و شوش را پایتخت زمستانی خود قرار داد و نخستین دولت بزرگ جهانی یعنی شاهنشاهی هخامنشی را بدین ترتیب بوجود آورد.[۳۱] هخامنشیان ۲۲۰ سال (از ۵۵۰ پیش از میلاد تا ۳۳۰ پیش از میلاد) بر بخش بزرگی از جهان شناختهشده آن روز از رود سند تا دانوب در اروپا و از آسیای میانه تا اَپاختر خاوری آفریقا فرمان راندند. شاهنشاهی هخامنشی به دست اسکندر مقدونی برافتاد.[۳۲]
بعد از اسکندر و در زمان سلوکیان کشور ایران جزو مستملکات یونان بود تا سرانجام در سال ۲۵۶ پیش از میلاد، پارتها که بیشتر محققین آنها را شاخهای از نژاد آریایی میدانند و در خراسان امروزی میزیستند، قیام کردند و توانستند با جنگهای متعدد دولت اشکانیان را تأسیس کنند.[۳۳]
در زمان اشکانیان ممالک مختلفی که جزو دولت اشکانی بودند استقلال داخلی خود و حتی سلسلهٔ پادشاهان محلی را حفظ میکردند از آن جمله در پارس سکههایی از پادشاهان محلی به دست آمده که میتوان از روی آن به اسامی بسیاری از پادشاهان محلی پارس در زمان اشکانیان پی برد. سلسله پادشاهان این دوره در پارس را به این سبب که هر کدام از پادشاهان مزبور هم پادشاه بودند و هم رئیس آتشکده سلسلهٔ روحانی آثرپاتا مینامند.[۳۴]
پدر مؤسس سلسلهٔ ساسانیان، اردشیر بابکان، ساسان نام داشت و موبد معبدی در استخر در ایالت پارس بود. اردشیر بابکان در سال ۲۲۳ میلادی علم طغیان برداشت و پس از کشته شدن اردوان پنجم، تیسفون پایتخت اصلی اشکانیان را گرفت پس از آن تمام ایران در تحت اقتدار او درآمد.[۳۵] اردشیر بابکان قبل از دست یافتن به پادشاهی شهر اردشیر خُورّه را که امروزه فیروزآباد نامیده میشود، بازسازی کرد. این شهر قبل از آن شهر گور نام داشت. او نخست قصد داشت این شهر را پایتخت خود قرار دهد اما بزودی دریافت که ایالت پارس از لحاظ سیاسی برای اقامت فرمانروا مناسب نیست و پایتخت را در نزدیکی تیسفون قرار داد.[۳۶] اردشیر بابکان همچنین نام ایالت گور را نیز به ایالت اردشیرخوره تغییر داد. ایالت اردشیر خُورّه یکی از بخشهای قدیم فارس بود که شهرهای شیراز، فیروزآباد، خضر، میمند، سیراف و کازرون در آن واقع بود. در دوره ساسانی فارس به ۵ ناحیه تقسیم میشد: ارجان، اردشیرخوره، استخر، دارابگرد و شاپورخوره. پس از چیرگی اعراب، شیراز به جای اردشیر خُورّه مرکز فارس گردید.[۳۷]
شهرهای باستانیویرایش
استخر یکی از شهرهای باستانی استان فارس بود که ظاهراً بعد از اینکه تخت جمشید به وسیلهٔ اسکندر مقدونی ویران گشت بوجود آمد و به تدریج بر رونق و عظمت آن افزوده شد. چون اعراب ایران را به تصرف درآوردند مدتی استخر مقاومت کرد اما عاقبت به تصرف اعراب درآمد. هنگامیکه در سال ۶۴ هجری قمری شهر شیراز بنا گردید، رفتهرفته از رونق استخر کاسته شد و اکنون جز ویرانههایی چند از آن بجا نماندهاست.
شهر بهآمدکباد شهری بود که قباد یکم ساسانی در نزدیکی بهبهان بنا کرد. پس از انقراض ساسانیان این شهر به حیات اجتماعی خود ادامه داد و در این زمان ارجان نامیده میشد. اکنون ویرانههای این شهر تاریخی در بخش خاوری بهبهان قرار دارد.
شاپور یکم شاه ساسانی، در ایالتی که تولد یافته بود، یعنی در ناحیهٔ پارس شهر و کاخی برای خود بنا نمودهبود که بیشاپور یا بهشاپور نامیده شد. اکنون ویرانههای این شهر در ۲۰ کیلومتری کازرون قرار دارد.[۳۸]
پس از اسلامویرایش
از دوران خلفای راشدین تا دوران صفویهویرایش
در زمان خلافت عثمان در سال ۲۸ هجری قمری استخر و فیروزآباد به تصرف فرماندهان سپاه دولت راشدین درآمد و تمامی فارس ضمیمه متصرفات دولت راشدین شد و به تدریج مردم فارس نیز مسلمان شدند. فرماندهان دولت راشدین در ایالت فارس را به پنج ولایت که هر یک را یک کوره میگفتند، همانند دوره ساسانیان که کورههای اردشیر خوره به مرکزیت شیراز، شاپور به مرکزیت شهر شاپور، قباد به مرکزیت شهر ارجان، استخر به مرکزیت پرسپولیس و دارابجرد به مرکزیت شهر دارابجرد از جمله این کورهها بودند و این تقسیمبندی، تا حمله مغول به سلطنت خوارزمشاه باقیماند.[۱۱] در زمان ضعف قدرت خلافت امویان در قرن سوم هجری قمری، فارس به تصرف یعقوب لیث مؤسّس سلسله صفاریان درآمد. او شیراز را تصرف کرد و برادرش عمرو لیث مسجد جامعی در شهر ساخت که هنوز هم پابرجاست. پس از آن، فارس به تصرف آل بویه درآمد و عضدالدوله دیلمی بر بیشتر ایران و قسمتی از بینالنهرین تسلط یافت. از کارهای برجسته او ساختن بند امیر بر رود کر بود.[۳۹]
پس از آل بویه، سلجوقیان بر فارس مسلط شدند. با ضعف سلجوقیان، سنقرابن مودود، دودمان اتابکان فارس را تأسیس کرد. این دودمان، در ۵۴۳ هجری قمری بر سرزمین فارس فرمانروایی یافت و آخرین فرمانروای آن، آبش خاتون، پس از یک سال سلطنت در ۶۶۷هجری قمری به همسری منکو تیمور، یکی از پسران هلاکوخان مغول درآمد. از آن پس سلطنت وی نامی بیش نبود و چندی نگذشت که فارس به دست امرای مغول افتاد.[۳۹] پس از سلجوقیان اتابکان فارس به حکومت پرداختند و هنوز آثاری از آنان مانند مسجد نو شیراز در شهر باقیاست. اتابکان با دادن پول و اطاعت کردن از سرداران فاتح مغول فارس را از خرابی و تاخت و تاز آن قوم مصون داشتند ولی پس از ضعف این خاندان، مغول بر فارس مسلط شده و حکامی از جانب خود به این سرزمین میفرستادند که سعدی از برخی از آنها در اشعار خود یاد کردهاست.[۴۰] در ۷۵۴ هجری قمری، امیر مبازرالدین محمد پادشاه سلسله آل مظفر، فارس را تصرف کرد. شاهان این دودمان تا سال ۷۹۵ هجری قمری، که امیر تیمور خاندان آل مظفر را برانداخت بر فارس فرمانروایی داشتند.[۳۹]
از دوران صفویه تا دوران قاجارویرایش
در سال ۹۰۹ هجری قمری، فارس به دست شاه اسماعیل صفوی افتاد. در زمان او جانشینان، فارس و مرکز آن شیراز، آبادی و رونق یافت. در این دوران، اللهوردی خان گرجی و پسرش امام قلی خان که در آن زمان فرمانروایان فارس بودند، در زیبا ساختن و آبادانی شهر شیراز کوشیدند.[۳۹] در جنگ میان نادرشاه و افغانیان غلزایی تحت فرمان اشرف افغان، فارس رنج و ویرانی فراوانی دید. این جنگ با شکست افغانیان در ۱۱۴۲ هجری قمری پایان یافت. پس از مرگ نادر شاه، بار دیگر فارس دستخوش پریشانی شد.[۳۹]
با روی کار آمدن کریم خان زند صلح و آبادی به این ناحیه بازگشت. شیراز را پایتخت خود گردانید و در آبادانی آن کوشش نمود. ارگ کریمخانی، بازار وکیل، حمام وکیل و مسجد وکیل در شیراز از کریمخان زند ملقب به وکیل الرعایا به یادگار ماندهاست.[۳۹][۴۱]
پس از مرگ کریمخان در سال ۱۱۹۳ هجری قمری، بر سر جانشینی او میان بازماندگانش اختلاف پدید آمد و سرانجام، لطفعلیخان زند به فرمانروایی رسید. پس از آن، فارس در جنگهای بین لطفعلیخان زند و آقا محمد خان قاجار آسیب فراوان دید و سرانجام قاجاریه حکومت یافتند. پس از وفات فتحعلیشاه در سال ۱۲۵۰ هجری قمری، پسرش حسینعلی میرزا فرمانفرما در فارس به دعوی سلطنت برخاست، اما کاری از پیش نبرد.[۳۹]
قاجارویرایش
فارس در دوران قاجاریه، همچنان از سرزمینهای آباد و پراهمیت کشور بهشمار میآمد و راه ارتباطی خلیج فارس و مرکز به عنوان نخستین خاکریز، مورد توجه خاص کشورهای خارجی بود. یکی از مهمترین حوادث این دوران، معاهدهٔ انحصار تنباکو در زمان ناصرالدین شاه و به دنبال آن حکم میرزای شیرازی و تحریم تنباکو بود. این حکم با درخواست سید جمال الدین اسدآبادی و در پی نامه او اتفاق افتاد و با اعتراضات فراوان مردم، ناصرالدین شاه شاه قاجار، مجبور شد با پرداخت غرامت، این قرارداد را فسخ کند.[۴۲]
دوران معاصرویرایش
- جشن هنر
شهر شیراز در بین سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ محل برگزاری جشن هنر شیراز بود. این جشنواره در زمان خود بزرگترین رویداد فرهنگی در نوع خود در سطح جهان بود. این رویداد با هدف تشویق هنرهای سنتی ایران و بالا بردن استانداردهای فرهنگی ایران تشکیل شده بود. همچنین این رویداد محلی بود برای گرد آمدن بزرگترین هنرمندان سنتی و مدرن ایران و سراسر دنیا در رشتههای مختلف هنری.[۴۳]
- جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی
همچنین جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران به مناسبت دوهزار و پانصد سال تاریخ مدون شاهنشاهی ایران و در زمان سلطنت محمدرضا پهلوی از تاریخ ۱۲ تا ۱۶ اکتبر ۱۹۷۱ (برابر با ۲۰ تا ۲۴ مهر ۱۳۵۰) در تخت جمشید برگزار شد. در این جشنها، سران حکومتی و پادشاهان ۶۹ کشور جهان شرکت کردند و تمدن و تاریخ کهن ایران را ارج نهادند.[۴۴]
جغرافیاویرایش
جغرافیای طبیعیویرایش
استان فارس تقریباً در نیمروز ایران قرار دارد. این استان بهطور تقریبی بین مدارهای ۲۷ و ۳۱ درجه اَپاختر و نصفالنهارهای ۵۰ و ۵۵ درجه طول خاوری واقع شده[۴۵] و از سمت اَپاختر به استان اصفهان، از سمت نیمروز و نیمروز خاوری به استان هرمزگان، از سمت باختر و نیمروز باختری به استان بوشهر، از سمت اَپاختر باختری به استان کهگیلویه و بویراحمد، از سمت خاور به استان کرمان و از سمت اَپاختر خاوری به استان یزد محدود شدهاست. مساحت استان فارس ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع میباشد که از این جهت پنجمین استان بزرگ کشور ایران میباشد و تقریباً ۷/۴ ٪ مساحت کشور را تشکیل میدهد.[۱۱]
ارتفاع استان فارس از سطح دریا در نقاط مختلف این استان متفاوت است و به چهار دسته تقسیم میشود؛ دسته اول که از ارتفاعات اَپاختر و اَپاختر باختری میباشد که از کوههای سمیرم شروع میشود، تا باختر آباده ادامه مییابد که بلندترین کوه استان فارس کوه بل واقع در نیمروز باختری شهر اقلید با ارتفاع۳۹۴۳ متر قبل از کوه عظمت که گردنه معروف کولیکش در آن واقع شدهاست، ختم میشود. ارتفاعات برم فیروز نیز در این ناحیه واقع شده و از سپیدان آغاز و به ارسنجان منتهی میگردد، دسته دوم که ارتفاعات مرکزی میباشد که کوههای اطراف شیراز (سبزپوشان و بمو) و نیز کوههای مهارلو، جهرم، خرمن کوه فسا و کوه تودج را دربرمیگیرد، دسته سوم ارتفاعات باختریاست که در امتداد ارتفاعات کهگیلویه تا کوههای ممسنی در دشت ارژن (کوهمره سرخی) ادامه مییابد و به کوههای سفیدار بین فیروزآباد و جهرم متصل میشود و در نهایت دسته چهارم ارتفاعات نیمروز میباشد که شامل کوههای داراب و ارتفاعات بالنگستان یا هنگستان و کوههای لارستان است.[۷]
دشتها و بیابانهاویرایش
دشتهای استان فارس از رسوبهای آبرفتی تشکیل شدهاند، این دشتها را با توجه به موقعیت جغرافیایی آنها میتوان به دو بخش میانه و باختری و همچنین بخش نیمروزی و خاوری تقسیمبندی کرد، در بخش میانه و باختری دشتهایی وجود دارند که موقعیت کشاورزی دارند و بیشتر به این منظور استفاده میشوند اما در بخش نیمروزی و خاوری بیشتر بیابان و کویر دیده میشود که این بیابانها حدود ۱/۸۴ میلیون هکتار برابر با ۱۵ درصد، پهنه استان فارس را دربر گرفتهاند. در برخی از مناطق بیابانی استان فارس مانند کویر قطرویه در خاور استان و محدوده شهر نیریز، به علت تبخیر شدید، نمک سطح بیابان را پوشانده و کویر را به وجود آوردهاست.[۴۵]
دریاچههاویرایش
در استان فارس دریاچههای متعددی وجود دارد، بهطوریکه بیشترین تعداد دریاچههای دائمی کشور در استان فارس واقع شدهاند.[۴۶] دریاچههای استان فارس را میتوان به دریاچههای آب شور و دریاچههای آب شیرین تقسیمبندی نمود. از میان دریاچههای آب شور استان میتوان به دریاچه مهارلو، بختگان، طشک و هیرم اشاره کرد. از میان دریاچههای آب شیرین استان نیز میتوان به دریاچه پریشان (بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور)، تالاب ارژن، دریاچه برم شور، دریاچه کافتر، دریاچه هفت برم سد رودبال فارس و دریاچه سد درودزن اشاره نمود. وسعت دریاچههای شور استان تقریبأ ۱۴۵۰۰۰ هکتار و وسعت دریاچههای آب شیرین تقریبأ ۳۰۰۰۰ هکتار میباشد.[۲۲]
کوههاویرایش
۷۰ درصد از وسعت استان فارس در ناحیه کوهستانی قرار گرفته و در دوره ترشیاری به وجو آمدهاند و با گذشت میلیونها سال از پیدایش آنها جزء کوههای جوان محسوب میشوند.[۴۵] کوههای زاگرس جهتهای اَپاختر باختری و نیمروز خاوری استان فارس را به صورت منطقه ویژه کوهستانی درآوردهاست. قسمت عمده این ناهمواریها بر اثر یک سلسله حرکات شدید کوهزایی ایجاد شده و تحت تأثیر عوامل فرسایشی نظیر بادهای تند و آبهای روان به صورت کنونی درآمدهاست. استان فارس را میتوان به دو ناحیه مشخص طبیعی تقسیم کرد، اول ناحیه اَپاختری و اَپاختر باختری که از ارتفاعات به هم پیوستهای تشکیل شده و گردنههای صعبالعبور و درههای عمیق دارد و دوم ناحیه نیمروز و نیمروز خاوری که در فاصله میان رشتهکوههای فرعی قرار گرفته و شامل دشتهای شیراز، جهرم، کازرون، نیریز، مرودشت و مرکزی است.[۷]
جنس کوههای استان فارس، اغلب سنگهای آهکی(کلسیم کربنات) میباشد. درز و شکافهای فراوان در این سنگها باعث تشکیل سفرههای آب زیرزمینی فراوانی شدهاند. در این کوهها انواع اشکال فرسایش آهکی (کارستیک) که بر اثر انحلال و رسوبگذاری شکل گرفتهاند دیده میشود.[۴۵]
از مهمترین کوههای استان میتوان به کوه بل با ۳۹۴۳ متر ارتفاع، کوه گر با ۳۱۰۹ متر ارتفاع، خرمن کوه با ۳۱۸۳ ارتفاع، کوه تودج با ۳۱۵۰ متر ارتفاع، کوه ختابان بوانات با ۳۳۶۲ متر ارتفاع، کوه قلات بوانات با ۲۵۵۰ ارتفاع و کوه قند یله با ۲۳۵۰ متر ارتفاع اشاره نمود.[۲۲]
تنگها و درههاویرایش
درهها و تنگهای مشهور استان فارس عبارتند از: تنگ چوگان، تنگ خانی، تنگ الله اکبر، تنگ بستانک (بهشت گمشده)، تنگ براق، تنگ خشک (مرودشت)، تنگاب (جهرم)، تنگ ایج، تنگه لای تاریک، تنگ استهبان، تنگ پلنگان، تنگ لای زنگان، تنگ غنیبی، تنگ لیحنا جنت شهر، تنگ خرچنگ جنت شهر، تنگ ابوالحیات، تنگ هرایرز (ممسنی)، تنگ بوان (ممسنی)، تنگ زی طشت، تنگ جزین یا گزین، تنگ حاجیآباد (جویم در نیمروز فارس) و تنگ خرقه.[۴۷]
رودخانههاویرایش
از مهمترین رودخانههای استان، میتوان به رودخانههای، شادکام، فهلیان، تنگ شیو، قره آغاج، شش پیر، پیرآب، کر، سیوند، آغاج، چوبخله، شور جهرم، شور لار، مهران شور، پلوار، خشک، موند (مند)، گله دار، رودبال، اسیر، شاپور کازرون و اوجان اقلید اشاره کرد.[۲۲]
از آبشارهای معروف استان آبشار فدامی، آبشار دشتک ابرج، آبشار مارگون و آبشار رحمت آباد جویم را نام برد.[۴۸]
چشمههاویرایش
چشمههای طبیعی و چشمههای آب گرم عبارتند از چشمه ریچی، چشمه خارگان، چشمه بالنگان، چشمه قدمگاه، چشمه چویو، چشمه سرچشمه جویُم، چشمه ساسان، چشمه ابوالمهدی، چشمه ششپیر، چشمه پلنگان، چشمه جونجان (جونون)، چشمه محمد رسولالله، چشمه بناب قادرآباد، چشمه آتشکده، چشمه تنکاب، چشمه حنیفقان، چشمه آبگرم سراب بهرام، چشمه اسرا، چشمه برمهیر، چشمه براق، چشمه تاسک، چشمه حاجت، چشمه سرابسیاه، چشمه سرابدختران، چشمه سراباردشیر، چشمه کانزرد، چشمه تزنگ، چشمه لهیاسی، چشمه غنیبی، چشمه مهارلو، چشمه آبریز جبل، چشمه نباتی، چشمه انجیرک، رباط، چشمه سرگچینه، چشمه نیگی، چشمه یاقوتی، چشمه سرو نخودی، چشمه گنجینه، چشمه میلاژدها وچشمه مودگان چشمه خرچنگ جنت شهر که به دلیل آب درمانی و تفرجگاهی از نظر صنعت گردشگری و گذراندن اوقات فراغت از اهمیت بسیاری برخوردار هستند.[۴۹]
جغرافیای سیاسیویرایش
تقسیمات کشوریویرایش
بر طبق آخرین تقسیمات کشوری مهرماه سال ۱۳۹۸ خورشیدی، استان فارس دارای ۹۴ شهر، ۳۶ شهرستان، ۸۳ بخش و ۲۰۴ دهستان میباشد. شهرستانهای آباده، ارسنجان، استهبان، اقلید، اوز، بختگان، بوانات، بیضا، پاسارگاد، جهرم، خرامه، خرمبید، خفر، خنج، داراب، رستم، زرقان، زریندشت، سپیدان، سرچهان، سروستان، شیراز، فراشبند، فسا، فیروزآباد، قیر و کارزین، کازرون، کوار، کوهچنار، گراش، لارستان، لامرد، مرودشت، ممسنی، مهر و نیریز شهرستانهای این استان هستند[۳][۴]
اتصال استان فارس به خلیج فارسویرایش
.[۵۰] اتصال دوباره استان فارس به دریاهای آزاد از طریق خلیج فارس، بعد از جدایی استان بوشهر و باختر هرمزگان در دهه پنجاه از استان فارس که منجر به جدا شدن این استان از خلیج فارس گردید برای نخستین بار در اوایل دهه هفتاد و در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی، این درخواست به صورت جدی مطرح و پس از آن نیز در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی مجدداً بحث الحاق استان فارس از طریق عسلویه و استان بوشهر به شهرستان مهر مطرح شد که این تلاشها با برنامهریزی بهتر و به صورت خاموش ادامه داشت تا اینکه در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد، آیتالله ایمانی نماینده ولی فقیه دراستان فارس به یک باره تشکر خود را از رئیسجمهور به خاطر الحاق استان فارس به خلیج فارس اینگونه ابراز نمود: «پس از سالها فرزند برومند خلیج فارس یعنی استان فارس به خلیج فارس متصل و ملحق شد و این هدیهای به مردم فارس است.»[۵۱].[۵۲][۵۳][۵۴][۵۵]
همچنین توسط اداره کل گمرکات استان فارس، احداث بندری مخصوص استان فارس، بانام بندر خلیج فارس نیز در دست اقدام و ساخت است.
آب و هواویرایش
در استان فارس، تحت تأثیر ویژگیهای توپوگرافیک، سه ناحیه آب و هوایی مشخص پدیدار شدهاست. ناحیه اول ناحیه کوهستانی اَپاختر، اَپاختر باختر و باختر است که دارای زمستانهای خیلی سرد و تابستانهای های معتدل و پوشش گیاهی قابل توجه است. میزان بارندگی این ناحیه در حدود چهارصد تا ششصد میلیمتر در سال گزارش شدهاست، ناحیه دوم ناحیه مرکزی میباشد که در زمستانها آب و هوای سرد توأم با بارندگی و در تابستانها هوایی گرم و خشک دارد. آب و هوای این ناحیه به علت کاهش نسبی ارتفاعات، نسبت به اَپاختر و اَپاختر باختر کمی متفاوت است. میزان بارندگی این ناحیه بین دویست تا چهارصد میلیمتر در سال است و شهرهای شیراز، جهرم، فسا، فیروزآباد و کازرون از جمله شهرهای این ناحیه هستند، در نهایت ناحیه سوم ناحیه نیمروز و نیمروز خاوری میباشد که به علت کاهش ارتفاع و پهنای گیتایی و نحوه استقرار کوهها، میزان بارندگی این ناحیه در فصل زمستان نسبت به دو فصل بهار و پاییز کمتر است. هوای این ناحیه در زمستانها معتدل و تابستانها بسیار گرم است. میزان بارندگی سالانه آن نیز صد تا دویست میلیمتر است و شهرهای گراش، لار، لامرد، جویم، اوز و خنج جزو این ناحیه خشک بهشمار میروند. متوسط رطوبت نسبی این ناحیه حداکثر هشتاد و چهار و نیم و حداقل دوازده و نیم درصد است. تعداد روزهای یخبندان در طول سال نیز سی و چهار روز گزارش شدهاست بادهای محلی که از سمت کوهستان به دشت میوزند و عکس این مسیر را میپیمایند.[۷]
سه توده هوای مختلف استان فارس را تحت تأثیر قرار میدهند، اول توده هوای مدیترانهای که از روی دریای مدیترانه به سمت کوههای زاگرس میآیند و موجب بارشهایی به صورت برف (در مناطق مرتفع شمالی و شمال باختر) و باران میشوند؛ دوم توده هوای سودانی که در فصل زمستان از مرکز کمفشار سودان شکل گرفته و با فعال شدن بر روی دریای سرخ، استان فارس را تحت تأثیر قرار داده و باعث بارش در بیشتر نقاط استان میگردد؛ سوم توده هوای گرم عربستان که در فصل تابستان از سمت شبه جزیره عربستان به سمت استان وزیده و باعث گرما، ورود ذرات گرد و خاک به استان و کوتاه شدن دوره فصل بهار میگردد.[۴۵]
پوشش گیاهی و گونه جانوریویرایش
پوشش گیاهیویرایش
پوشش گیاهی استان فارس را درختان جنگلی و گیاهان دارویی و صنعتی تشکیل میدهد، از مهمترین گونههای درختی این استان عبارتند میتوان به بادام کوهی، بنه و بلوط و برخی از گیاهان دارویی و صنعتی که شیرین بیان، گل گاوزبان، کتیرا، آنغوزه و گون برخی از اینگونهها هستند. مناطق حفاظت شدهاستان فارس محل رویش بسیاری از گونههای گیاهی منطقه میباشند. پارک ملی بمو واقع در اَپاختر شهر شیراز از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی و قابل اهمیت است و تاکنون بالغ بر ۲۸۰ گونه گیاهی در آن شناسایی و نمونه برداری شدهاست.[۵۶]
جنگلهاویرایش
استان فارس ۲٫۲ میلیون هکتار جنگلها دارد که ۱٫۲ میلیون هکتار آن مراتع فقیر و یک میلیون هکتار آن مراتع غنی و پرتراکم است. این میزان جنگل، در حدود ۱۷/۹ درصد سطح استان را فرا گرفتهاست.[۴۵][۵۷]
کارشناسان معتقدند وقوع خشکسالی در عرصههای منابع طبیعی و جنگلها باعث تشدید در تأثیرگذاری آفات درختان شده و این عرصهها را با خطر مواجه میکند که در این خصوص جنگلهای بلوط استان فارس به خصوص در کازرون طی مدت گذشته با این مشکل در حال دسته و پنجه نرم کردن است.[۵۸]
از گونههای گیاهی غالب جنگلهای استان فارس میتوان به بلوط، بنه، زالزالک، گلابی وحشی، ارس (سرو کوهی)، بادام کوهی و انجیر وحشی اشاره کرد.[۴۵]
باغهاویرایش
در دورهٔ هخامنشی شهرت باغهای ایرانی با پردیسها جهانگیر شد و گزنفون به تکرار از زیبایی و شکوه آنها یاد کردهاست. در آن زمان ناحیهٔ پارس پوشیده از باغهای مصفا بود و نقوش متعدد درختان سرو که بر روی پلکانهای تخت جمشید حجاری شده نشان میدهد که کاخهای مزبور در محوطهٔ باغها و درختزارهای پهناور واقع شده بودهاست. در دوران بعد از اسلام نیز احداث باغ جزء جدانشدنی زندگی مردم ناحیهٔ پارس بهشمار میرفتهاست. نوشتههای مورخان و جهانگردانی که در سدههای پیشین شیراز را دیدهاند حاکی است که شهر شیراز را همواره باغهای پیوسته به هم تشکیل میداده و بیشتر مردم در همین باغها زندگی میکردند. احمدبن ابی یعقوب نویسندهٔ تاریخ یعقوبی که در سدهٔ سوم هجری میزیسته مینویسد «در شیراز خانهای نیست مگر آنکه صاحبخانه را بوستانی است دارای همهٔ میوهها و گلها و سبزیها و هر چه در بوستانها میباشد.» مورخان و جهانگردانی نظیر ابن بطوطه جهانگرد مغربی، شاردن و تاورنیه جهانگردان فرانسوی دوران صفوی، میرزا محمد کلانتر فارس در عهد زندیه و فرصتالدوله شیرازی در دوره قاجار در آثار خود از استعداد کمنظیر سرزمین فارس برای احداث باغهای آباد یاد کردهاند.[۵۹]
باغهای تاریخیویرایش
مهمترین باغهای استان فارس که دارای ارزشهای تاریخی و باستانی و هنری فراوانی هستند و تاکنون محفوظ مانده و از جمله سرمایههای ملی ایران بهشمار میآیند، عبارتند از: باغ ایلخانی، باغ تکیه هفتتنان، باغ جنت، باغ جهاننما، باغ دلگشا، باغ سلطان آباد، باغ سنقری، باغ قوام، باغ گلشن، باغ ناری، باغ نظر، باغ اقبالآباد، باغ کچلپادشاه، باغ عفیف آباد، باغ ارم، باغ نوابی.[۶۰]
محصولات کشاورزی و دامیویرایش
بخش کشاورزی در استان فارس که سهم عمدهای از تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص میدهد، یکی از مهمترین نقشهای تولید، اشتغال و امنیت غدایی ایران را دارد بهطوریکه بسیاری از محصولات کشاورزی استان مانند انواع غلات و مرکبات رتبه اول تا سوم کشور را به خود اختصاص دادهاند، حتی تولید و صادرات انجیر شهرستان استهبان در جهان رتبه اول را به خود اختصاص دادهاست.[۴۶] همچنین در تولید انار نیز انواع انار شهرستان نیریز در ایران مشهور میباشند.[۶۱]
مرکبات جهرم درصد بالایی از تولید مرکبات ایران را به خود اختصاص دادهاست. حدود ۳۵ درصد کل لیموترش کشور جهرم تولید میشود و علاوه بر مصارف داخلی به کشورهای آسیایی، اروپایی و حوزه خلیج فارس صادر میشود. صادرات لیمو ترش جهرم در سال ۱۳۹۴، ۱۶۵ میلیون دلار ارزآوری داشتهاست.[۶۲] شهرستان جهرم تأمین کننده بیش از ۲٫۱ درصد خرمای دنیا است و خرمای شاهانی از مرغوبترین ارقام زیر کشت این محصول در جهرم بوده که عمده نخلستانهای شهرستان را در بر میگیرد.[۶۳]
در حال حاضر، از میان مهمترین محصولات کشاورزی استان فارس میتوان به گندم، جو، برنج، ذرت دانهای، پنبه، چغندر قند، دانههای روغنی، سیبزمینی، پیاز، گوجه فرنگی، خرما، انار و محصولات جالیزی و نباتات علوفهای اشاره کرد که در این میان، جایگاه استان در کشور برای محصولات گندم، ذرت دانهای، دانههای روغنی و گوجه فرنگی اول، محصولات جالیزی و نباتات علوفهای دوم، جو، برنج، پنبه، چغندر قند، سیبزمینی و پیاز سوم میباشد.[۶۴]
در حوزه محصولات دامی نیز استان فارس در سال ۱۳۹۲ مقام نخست تولید گوشت قرمز، چهارم تولید شیر، سوم تولید مرغ، پنجم تخم مرغ و چهارم عسل در کشور را به خود اختصاص دادهاست.[۶۵]
گونهٔ جانوریویرایش
گونههای جانوری استان فارس را در دو بخش میتوان دستهبندی کرد، اول محیط خشکی که از مهمترین جانوران این بخش میتوان به خرس قهوهای، پلنگ، گراز، گوزن، قوچ، گربه وحشی، سنجاب، گور ایرانی، آهو، کفتار و گرگ و دوم محیط آبی که از مهمترین جانوران این بخش نیز میتوان به انواع اردک، پلیکان، درنا، غاز، کبک، فلامینگو، دارکوب، تیهو و هوبره اشاره نمود.[۴۵]
منطقههای حفاظت شدهویرایش
در ایران، منطقههای حفاظت شده به محدودهای از عرصههای منابع طبیعی گفته میشود که به لحاظ ضرورت حفظ و تکثیر نسل جانوران و احیاء آن ضمن رعایت حقوق و بهرهبرداری، جوامع محلی ایجاد گردیدهاند. استان فارس نیز تعدادی از مناطق حفاظت شده ایران را در خود جای دادهاست که از مهمترین آنها میتوان به منطقههای حفاظت شده ارژن، هرمود، میانجنگل و پارک ملی بمو که دارای ۱۱۲ گونه جانوری، ۶۹ گونه پرنده، ۲۱ گونه پستاندار، ۱۹ گونه خزنده، ۳ گونه دو زیست و همچنین گونههای مختلف گیاهی میباشد اشاره کرد.[۶۶][۶۷]
مردمویرایش
جمعیتویرایش
در اولین سرشماری رسمی که در سال ۱۳۳۵ خورشیدی صورت گرفت، از میان کل ۱۳ استان کشور در آن زمان، استان فارس و بنادر با جمعیتی معادل ۱٬۳۲۰٬۶۱۴ نفر، نهمین استان پرجمعیت ایران بود، بیست سال بعد در سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی جمعیت استان به ۲٬۰۳۵٬۵۸۲ نفر افزایش پیدا کرد، در سرشماری سال ۱۳۷۵ خورشیدی جمعیت استان ۳٬۸۱۷٬۰۳۶ نفر شد و در سرشماری رسمی کشور که در سال ۱۳۸۵ خورشیدی صورت گرفت، استان فارس با جمعیتی معادل ۴٬۳۳۶٬۸۷۸ نفر[۶۸] چهارمین استان پرجمعیت کشور شد، بر طبق برآورد جمعیتی سازمان ملی آمار ایران که در شهریور ماه سال ۱۳۹۰ صورت گرفت، جمعیت استان ۴٬۵۲۸٬۵۱۴ برآورد شد.[۸] در سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این استان برابر با ۴٬۸۵۱٬۲۷۴ تن بود و جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد.
شهر شیراز با ۱٬۵۶۵٬۵۷۲ نفر جمعیت، پرجمعیتترین شهر استان و پنجمین شهر پرجمعیت کشور میباشد و پس از آن مرودشت با ۱۴۸٬۸۵۸ نفر، جهرم با ۱۴۱٬۶۳۴ نفر و فسا با ۱۱۰٬۸۲۵ نفر جمعیت، سه شهر پرجمعیت استان به شمار میآیند.[۶۹]
در میان شهرستانها نیز شهرستان شیراز با ۱٬٨۶٩٬٠٠١ نفر جمعیت پرجمعیتترین شهرستان استان است و بیش از ۳۹٪ جمعیت استان را در خود جای دادهاست.[۷۰] پس از شیراز به ترتیب شهرستانهای مرودشت با ۳٢٣٬۴٣۴ نفر، کازرون با ۲۱۱٬۳۴۱ نفر، فسا با ۲۰۵٬۱٨٧ نفر، داراب با ۲۰۱٬۴۸۹ نفر و جهرم با ۱۸۶٬۲۶۹ نفر پرجمعیتترین شهرستانهای استان هستند.[۸]
مردان | سن | زنان |
---|---|---|
۱۱۹٬۷۰۰ | ۱۰۵٬۸۶۶ | |
۳۸٬۳۲۷ | ۴۱٬۲۱۸ | |
۵۶٬۳۹۰ | ۵۹٬۸۰۶ | |
۸۷٬۹۲۴ | ۸۶٬۱۴۰ | |
۱۱۳٬۳۱۷ | ۱۰۶٬۳۹۴ | |
۱۲۶٬۱۳۰ | ۱۲۱٬۰۶۰ | |
۱۴۹٬۹۷۸ | ۱۴۵٬۵۵۴ | |
۱۶۷٬۱۹۱ | ۱۶۲٬۴۰۶ | |
۲۲۶٬۹۴۸ | ۲۲۳٬۳۵۳ | |
۲۹۶٬۰۶۰ | ۲۹۴٬۸۳۳ | |
۲۹۲٬۱۵۱ | ۲۸۰٬۴۴۶ | |
۲۰۷٬۳۶۱ | ۱۹۸٬۱۱۷ | |
۱۶۱٬۴۴۶ | ۱۵۳٬۹۲۷ | |
۱۶۱٬۹۲۹ | ۱۵۲٬۹۰۶ |
- جمعیت شهرنشینها، کوچنشینها و روستاییها
جمعیت کوچ نشینان استان فارس در آخرین سرشماری، حدود ۱۳۱٬۷۱۷ نفر و ۲۴٬۸۰۲ خانوار برآورد شد که این رقم از ۴٫۲ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۰٫۸ درصد در سالهای اخیر کاهش داشتهاست. همچنین نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت استان فارس از ۴۲٫۹ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۶۱٫۲ درصد در سال ۱۳۸۵ افزایش یافته که بیانگر افزایش میزان مهاجرت روستاییان به شهرها است و این امر نشان دهنده نبودن تعادل در پراکندگی نقاط شهری استان فارس میباشد.[۷۱]
اقوامویرایش
در استان فارس اقوام مختلفی از جمله فارس،وایل های مختلف لر، ترک قشقایی، تاجیک، عرب خمسه، زندگی میکنند.[۹] یکی از مناطق مهم عشایری و کوچ نشینی ایران، استان فارس میباشد که با جمعیت ۱۳۷٬۷۱۷ نفر، حدود ۳۲ درصد جمعیت کوچ نشین کشور و ۳ درصد جمعیت استان را شامل میشود.
ایل قشقایی، یکی از بزرگترین ایلات ایران با شش طایفه در فارس به کوچروی ادامه میدهد. علاوه بر قشقایی، ایلات خمسه٬ ایل ممسنی و همچنین طوایف کوهمره به زندگی عشایری خود در فارس ادامه میدهند.[۱۱][۷۱] ایل باصری ایلی کوچنده ٬فارسیزبان و پارس نژاد از ایلات خمسه فارس است و به خاطر قالیها و گلیمهای خود شهرت دارد.[۷۲] سنتاً قشلاق این ایل در مناطق شمالی لارستان و جهرم و ییلاقشان در بلوک مرودشت، پاسارگاد و اقلید بودهاست.[۷۳]
در حال حاضر کوچ نشینی در استان فارس به روشهای مختلفی جاری است برخی شیوه سنتی کوچ قبیلهای را دنبال میکنند و دائماً در حال جابجایی و ییلاق و قشلاق میباشند که از این میان میتوان ایل قشقایی را مثال زد، گروهی دیگر نیمه کوچ رو هستند و خانهای در روستا و مرتعی در کوهستان دارند و در بهار به به ارتفاعات میروند و برای برداشت محصول به روستا بازمیگردند، گروهی دیگر اسکان یافته هستند و زندگی کوچ روی را ترک کرده و در یک جا ساکن شدهاند که از میان این گروه میتوان ایلات باصری، ممسنی و کوهمره را مثال زد، گروه آخر گروهی هستند که بر اساس وجود مرتع و علوفه، دامهای خود را به چرا میبرند و از طریق شبانی یا چوپانی زندگی میکنند.[۷۱]
در نظرسنجی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۸۹ انجام داد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونهگیری شد در استان فارس به قرار زیر بود: ۸۰٪ فارس (۷۹٫۳٪ مرد، ۷۹٫۴٪ زن)، ۱۰٪ ترک (۱۲٫۴٪ مرد، ۸٫۲٪ زن)، ۷٫۷٪ لُر (۶٫۵٪ مرد، ۹٫۷٪ زن)، ۰٫۱٪ کرد (۰٫۲٪ مرد)، ۰٫۱٪ عرب (۰٫۲٪ مرد)، ۰٫۲٪ بلوچ (۰٫۴٪ زن)، ۰٫۸٪ سایر و ۱٪ بدون جواب بودند.[۷۴]
زبان و گویشویرایش
زبان رسمی مردم استان فارس، مانند زبان رسمی ایران، فارسی است. پیش از اسلام زبان ایرانیان زبان فارسی میانه بودهاست که امروزه پس از تغییراتی به صورت زبان فارسی امروزی درآمده و در بین بیشتر مردم استان و ایل باصری مورد استفاده قرار میگیرد.[۱۲][۷۵][۷۶] از قرن دوم و سوم زبان دری که ریشهای کهن داشته جای زبان پهلوی را گرفت و توجه حکومت و نویسندگان و شعرا به آن موجب شد که به صورت زبان رسمی درآید.[۷۶] همچنین زبان ترکی در میان عشایر قشقایی و زبان عربی در میان عشایر عرب صحبت میشود.[۷۷] برخی بر این اعتقادند که کل زبانها و لهجهها در این استان به شدت تحت تأثیر حکومت کریم خان زند بوده و به عبارتی میتوان گفت گویشها و لهجهها تحت تأثیر زبان لری در این استان بوده، به گونهای که بسیاری از کلمات لری در این استان و حتی لهجه شیرازی رواج دارد.[۷۸]
استان فارس به لحاظ غنای فرهنگی و تحولات جغرافیایی و تاریخی از نظر تعدد و تنوع زبانها و گویشها در ایران بینظیر است.[۷۶] زبانها و گویشهای شناسایی شده عبارتند از: زبان لری، زبان لاری، زبان اچمی، زبان ترکی قشقایی،[۷۶] و همچنین زبانها و گویشهایی مانند اسیری، گویش مرودشتی، خنجی، قشقایی، باصری، سیوندی، دوانی و اردکانی و کهمرهای (بککی) نیز در این استان رواج دارد؛ که گویش اردکانی در ایران منحصربهفرد بوده و این گویش بازمانده از پارسی پهلویاست. گویش مردم سیوند فارس به دلیل آمیخته نشدن با عربی و تعلق به زبانهای ایرانی شاخهٔ شمال باختری درخور اهمیت است. زبان لارستانی که با زبانهای فارسی، لری و تاتی همخانواده است. عشایر قشقایی به زبان ترکی قشقایی سخن میگویند. زبان ترکی قشقایی و آذربایجانی از یک خانوادهاند. زبان لری نیز در شهرستانهای ممسنی، رستم و سپیدان و بخشهایی از کازرون و فراشبند و مرودشت (درودزن - کامفیروز) و شهر شیراز رواج دارد. لهجه باصری نیز منحصر به افراد ایل باصری است که شباهتها و اشتراکات زیادی یا لهجه شیرازی دارد.[۱۲][۱۳][۱۳][۱۴][۷۵][۷۹]
گویش شیرازیویرایش
مردم شیراز زبان فارسی را با لهجه شیرازی تکلم میکنند. گویش شیرازی دارای ۲۳ همخوان /P/, /b/, /f/, /v/, /t/, /d/, /k/, /g/, /q/, /c/, /j/, /s/, /z/, /s/, /z/, /m/, /n/, /l/, /r/, /h/, /x/, /?/, /y/ و ۹ واکه ساده /a/, /a:/, /e/, /e:/, /o/, /o:/, /a/, /i/, /u/ و ۵ واکه مرکب /y/, /ay/, /ou/, /ey/, /ow/ میباشد و ساخت هجایی آن cvc(c) است. تحقیقات در مورد وضع حاضر لهجه شیرازی نشان میدهد که در میان شیرازیان میزان آشنایی با این لهجه در سنین بالاتر بیشتر میباشد. در میان بانوان میزان آشنایی زنان خانهدار و در میان مردان، کسانی که کار آزاد دارند آشنایی بیشتری با این لهجه دارند.[۸۰] ظهور دو شاعر بزرگ فارسی نو، حافظ و سعدی، باعث تأثیرپذیری تمام جنبههای زندگی مردم شیراز از عصر مغول به بعد از آثار این شاعران شد. به گونهای که باعث افول گویش پیشین مردمان این شهر و حکمفرما شدن فارسی نو در این شهر شد.[۸۱]
فرهنگویرایش
با تکوین و رشد شهرنشینی، فرهنگ مردم دچار دگرگونی و تغییرات ساختاری شدهاست. ویژگیهای قومی و فرهنگی مختلفی در میان اقوام و عشایر وجود دارد. عشایران هنوز ویژگیهای سنتی را حفظ کردهاند. استان فارس یکی از استانهاییاست که بالاترین جمعیت عشایری کشور را دارد. فرهنگ مردم فارس در کل به بخشهای متعدی مانند جشن، موسیقی، پوشاک و خوراک تقسیم میشود. در بخش موسیقی میتوان به عاشیقهای قشقایی، چنگیان و ساربانان اشاره کرد. موسیقی بومی ایل قشقایی با نام عاشیقها، چنگیان و ساربانان درآمیخته و در این میان موسیقی عاشیقی از جایگاه والایی برخورداراست، موسیقی عاشیقی کهن و گستردهاست و با شعر فولکوریک درآمیختهاست عاشیقها برای رویدادهای غمناک و شاد نوایی دارند. در هنر عاشیقی، حماسه و در شعر آن نیز عرفان مقامی شایسته دارد. پیشینه مکتوب شعر و ادبیات در میان ایل قشقایی به بیش از ۲۵۰ سال پیش میرسد. اشعار شاعران گمنام سینه به سینه نقل میشود و به گنجینه فولکلوریک قشقاییها غنا میبخشد. شعر قشقایی را همهجا میخوانند در عروسی، در عزا و در زمان شادی و غم. شعر عروسیها همراه پایکوبی و شعر عزا همراه با حزن و اندوه خوانده میشود. رقصهای محلی و بومی قشقاییها نیز که با آهنگ جنگنامه توأم است عمدتاً به صورت گروهی اجرا میشود و در این میان رقص چوب به لحاظ شیوهٔ اجرا و حرکات ریتمیک اجراکنندگان آن، از جذابیت خاصی برخورداراست. پوشاک مردمان فارس به دلیل گوناگونی فرهنگی، بسیار متنوع است و از میان آنها میتوان به قبا (آرخالق)، شال و چقه که پوشاک مردان عشایر کوهمره سرخیاست، اشاره کرد.[۱۱]
غذاهاویرایش
از غذاها و خوراکیها استان فارس میتوان به آش کارده، آش سبزی صبحانه، کلم پلوی شیرازی، کوفته هلو، دو پیازه آلو، کوفته سبزی، فالوده و دمپخت عدس اشاره نمود.[۸۲] همچنین شکر پلو، آش انار، یخنی نخود، بادام سوخته، قرمه به، رب پلو، یخنی عدس کلم، شکر پنیر، حلیم بادمجان، حاجی بادام، مهیاوه حلوای کاسه، دوای آرد و روغن، آش ماست، پاچه پلو، قنبرپلو، آب پیازک، رنگینک و شامی نیز از غذاهای مخصوص شهر شیراز هستند.[۸۲]
مشاهیرویرایش
پیش از اسلامویرایش
پادشاهان هخامنشی: کوروش بزرگ، کمبوجیه، داریوش یکم، خشایارشا، اردشیر یکم، خشایارشا دوم، داریوش دوم، اردشیر دوم، اردشیر سوم، ارشک، داریوش سوم، پادشاهان ساسانی: اردشیر پاپکان، شاپور یکم، هرمز یکم، بهرام یکم، بهرام دوم، بهرام سوم، نرسی، هرمز دوم، آذرنرسی، شاپور دوم، اردشیر دوم، شاپور سوم، بهرام چهارم، یزدگرد یکم، بهرام پنجم، یزدگرد دوم، هرمز سوم، پیروز یکم، بلاش، قباد یکم، خسرو انوشیروان، هرمز چهارم، خسرو پرویز، پوراندخت، آزرمیدخت، قباد دوم، اردشیر سوم، یزدگرد سوم، دیگر مشاهیر: آتوسا، وینده فرنه، گئوبروه، آریوبرزن، کرتیر، مزدک، برزویه حکیم، باربد
پس از اسلامویرایش
سلمان فارسی، شهربانو، ابن مقله، ابن مقفع، سیبویه، ابن باکویه، حسین بن منصور حلاج، ابوعبدالله بن خفیف، ابوحیان توحیدی، شیخ روزبهان فسایی، اصطخری، قطب الدین شیرازی، سعدی، حافظ، جنید نگارگر، وصاف الحضره، قوام الدین شیرازی ملا صدرا، جلالالدین دوانی کازرونی، شاه داعی الله، شیخ یوسف سروستانی، میرزا جهانگیرخان شیرازی، حسنعلی نجابت شیرازی، آیت الله بهاءالدین محلاتی، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، میرزا محمدصالح کازرونی، سید علی اکبر فال اسیری، شهید رابع، شیرین مغربی، آقا لطفعلی صورتگر شیرازی، آیت الله سیدنورالدین حسینی شیرازی، ناصر دیوان کازرونی، آیت الله میرزای شیرازی، آیت الله سید عبدالحسین لاری، امینالدین بلیانی کازرونی، اوحدی کازرونی، شیخ عبدالله بلیانی کازرونی، ابواسحاق اینجو، میرزا نصیر جهرمی، شیخ ابواسحاق کازرونی، احمد نیریزی، اللهوردی خان گرجی، امام قلی خان، اَبش خاتون، بابافغانی شیرازی، حمیدی شیرازی، رضوی سروستانی، زین العابدین میرزا کوچک رحمتعلیشاه، میرزا عبدالحسین ذوالریاستین شیرازی، مونسعلی شاه، محمدامین خنجی، دکترمحمدعلی خنجی، عبدالواحد خنجی، زینت الملک، سید ابوالقاسم انجوی شیرازی، شاه شجاع، نظامالدین فقیه، صولتالدوله قشقایی، عضدالدوله دیلمی، معتمد دیوان کواری، علی اصغر حکمت٬امیرمختار کریم پور شیرازی، علی سامی، حکیم سلمان جهرمی، عیسی خان، فرصت الدوله شیرازی، خاندان قوام، قاآنی، کریم خان زند، لطفعلی خان زند، محمد نمازی، نصیرالملک، عبدالله وصاف شیرازی، وصال شیرازی، گلبن کازرونی، ایزدی کازرونی[۸۳] ،عباس دوران، عبدالمجید سپاسی، محمد بهمن بیگی، نصرالله مردانی، سیمین دانشور، فریدون توللی، ابراهیم گلستان، احمد اقتداری، منصور رستگار فسایی
اقتصادویرایش
صنایع و محصولاتویرایش
کشاورزی و دامداری دو منبع مهم اقتصادی استان فارس میباشند.[۹] مهمترین فراوردههای کشاورزی استان فارس شامل غلات، پرتقال، (گندم و جو)، مرکبات، میوهجات، خرما، چغندرقند، پنبه، ذرت، خرما، انجیر و زعفران میباشد. آبلیموی داراب و جهرم نیز که معمولاً به نام سوغات شیراز شناخته میشود، دارای شهرت زیادیاست. استان فارس رتبه نخست تولید گندم در کشور را به خود اختصاص دادهاست.[۸۴]
خودروسازی، پتروشیمی، صنایع مخابرات، غذاهای فرآوری شده، لبنیات، صنایع داروسازی، سیمان، پارچه بافی، شکر و قند، نوشیدنیهای غیر الکلی، صنایع گوشتی، پالایشگاه، نفت، پتروشیمی، لاستیکسازی و صنایع الکترونیک از مهمترین صنایع استان فارس بهشمار میآیند.[۹][۱۹][۸۵][۸۶]
خودروسازیویرایش
ایرانخودرو فارسویرایش
شرکت ایرانخودرو فارس در تاریخ ۱۳۸۶/۲/۸ خورشیدی در اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی تهران به ثبت رسید و در تاریخ ۸۹/۱۲/۱۶ خورشیدی با حضور رئیسجمهور و مدیرعامل شرکت ایرانخودرو در کیلومتر ۴ بولوار ولایت سلامی جنوبی شهر شیراز افتتاح شد،[۸۷][۸۸] هماکنون در شرکت ایرانخودرو فارس انواع خودرو پژو پارس تولید میشود.[۸۹][۹۰]
خودروسازان جنوبویرایش
گروه خودروسازان جنوب از اردیبهشت ۱۳۸۰ فعالیت خود را در زمینه طراحی و تولید خودروهای کانسپت و در ابتدا به صورت کارگاهی آغاز نمودند، این شرکت در مهرماه ۱۳۸۱ خورشیدی بهطور رسمی در شهر شیراز ثبت گردید و هماکنون در منطقه ویژه اقتصادی شیراز به فعالیت میپردازد.[۹۱] در حال حاضر این شرکت به تولید انواع خودرو بنزینی و الکتریکی میپردازد،[۹۲] که از مهمترین آنها میتوان به خودروهایی همچون Minor B، Minor C، انواع کلاب کارت، انواع خودروهای آفرود کوچک، کامیونت و لیموزین اشاره کرد.[۹۳][۹۴][۹۵]
پتروشیمیها و پالایشگاههاویرایش
همچنین از پالایشگاههای مهم این استان میتوان به پالایشگاه شیراز و پالایشگاه گاز پارسیان شهرستان مهر اشاره کرد.[۱۹][۲۰] شرکت پتروشیمی شیراز نیز یکی از مهمترین شرکتهای پتروشیمی محسوب میگردد.[۸۶] پتروشیمیهای داراب، جهرم، فیروزآباد، فسا، ممسنی و کازرون از دیگر پتروشیمیهای استان میباشند.[۹۶]
شهرکهای صنعتیویرایش
تا نیمه خرداد سال ۱۳۹۰ خورشیدی، تعداد ۴۶ شهرک صنعتی در استان فارس وجود داشتهاست که شامل ۱۳۴۷ واحد صنعتی بهرهبرداری شده بوده که این میزان برای ۱۸۶۳۲ نفر اشتغال ایجاد کردهاست. همچنین میزان سرمایهگذاری در واحدهای صنعتی واقع در شهرکهای صنعتی فارس ۹۰۵۹۳۴۸ میلیون ریال بودهاست، از مهمترین این شهرکها میتوان به شهرکهای صنعتی جهرم، کازرون، آب باریک، آباده، اقلید، شیراز، سپیدان، نورآباد، سروستان، فسا، داراب، گراش، استهبان، لار و فیروزآباد اشاره کرد.[۹۷][۹۸]
همچنین شهرک صنعتی شیراز صنایع کوچک و بزرگ بسیاری را در خود جای دادهاست که از میان آنها کارخانجات الکترونیکی متعددی از جمله خودروهای برقی، صنایع الکترونیک ایران (صاایران)، زیمنس، ITMC و صنایع قطعات الکترونیک ایران میباشد. صنایع فناوری اطلاعات از بزرگترین صنایع این شهر بهشمار میرود که با شهرهای بزرگی در زمینهٔ تبادل صنایع فناوری اطلاعات در جهان مانند مونیخ و برلین (در زمینهٔ کارخانجات زیمنس) در ارتباط میباشد.[۹۹][۱۰۰]
ذوبآهن و فولادویرایش
هماکنون دو کارخانه ذوبآهن پاسارگاد کوار و فولاد و ذوبآهن اقلید در استان فارس در دست ساخت میباشد.[۱۰۱]
طرح فولاد و ذوبآهن اقلید طرحی است که قرار است به شیوه احیای مستقیم و در زمینی به مساحت ۱۳۲۵ هکتار ایجاد شود؛ با بهرهبرداری از این طرح سالانه ۵/۱ میلیون تن شمش فولاد تولید خواهد شد، سایر تولیدات ذوبآهن و فولاد اقلید عبارتند از گندله آهن، آهن اسفنجی، شمش آهن و فولادی، شمش فولاد سبک آلیاژی (بیلت) و انواع میلگردهای آهنی و فولادی.[۱۰۲]
ذوبآهن پاسارگاد کوار از دیگر طرحهای اقتصادی استان فارس است، این طرح با اعتبار خارجی ۴۴۳ میلیون و ۵۰۰ هزار یورو و اعتبار داخلی ۳۹۶ میلیارد تومان و با همکاری شرکتهایی از اتریش، ایتالیا و ژاپن احداث آن تقریباً تمام میباشد.[۱۰۱]
بورسویرایش
در تاریخ پنج شنبه ۳۰ مرداد ۱۳۸۲ بورس شیراز به عنوان چهارمین تالار بورس پس از بورس مشهد به حلقه بازار سرمایه ایران پیوست[۱۰۳] در سال ۱۳۸۹ شمسی تعداد شرکتهای پذیرفته شده در بورس استان فارس ۱۹ شرکت است که دو شرکت در بازار اول و ۱۷ شرکت در بازار دوم قرار دارند. متوسط ارزش روزانه خرید و فروش سهام در بین سالهای ۱۳۸۷ الی ۱۳۸۸، ۱۶ هزار و ۴۷۹ میلیون ریال بودهاست[۱۰۴]
منطقه ویژهٔ اقتصادی شیرازویرایش
منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی شیراز در نیمروز خاوری این شهر و در فاصله ۹ کیلومتری فرودگاه بینالمللی شیراز قرار گرفتهاست.[۱۰۵][۱۰۶] در این منطقه میتوان تولیدات مازاد بر ارزش افزوده را بدون هیچگونه محدودیت و با حداقل تشریفات صادر نمود یا با انجام تشریفات، بر اساس مقررات صادرات و واردات کشور کالا به داخل وارد کرد.[۱۰۷] مساحت این منطقه ۱۰۰۰ هکتار میباشد که به ۵ فاز مختلف با مساحتهای ۱۳۰ هکتار، ۱۷۰ هکتار، ۲۹۰ هکتار، ۱۸۰ هکتار و ۲۳۰ هکتار تقسیم شدهاست.[۱۰۸] شرکتهای مختلفی سهامدار اصلی این منطقه هستند که از میان آنها میتوان به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، شرکت عمران و توسعه فارس، شرکت شیراز تلاش گستر، شهرداری شیراز، واحدهای اقتصادی کمیته امداد امام خمینی فارس، کارخانجات مخابراتی ایران، شرکت صنایع الکترونیک ایران، تعاونی اعتبار کارکنان شهرکهای صنعتی فارس، شرکت سازان خودرو، صنایع مخابرات راه دور، صنایع قطعات الکترونیک، اتاق بازرگانی صنایع و معادن فارس، شرکت ملامین کیمیا، شرکت خدمات انفورماتیک و شرکت ساختمان و خدمات نوساز اشاره کرد.[۱۰۹]
منطقه ویژهٔ اقتصادی جهرمویرایش
عملیات اجرایی منطقه ویژه اقتصادی جهرم که به عنوان نخستین منطقه ویژه استان فارس بعد از شیراز است، در دی ماه ۱۳۹۰ با حضور معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت آغاز شد. این منطقه در جاده جهرم-شیراز و در فاصله حدود ۳۵ کیلومتر از جهرم واقع شدهاست. طراحی منطقه ویژه جهرم در دو فاز به انجام رسیدهاست که فاز اول آن حدود ۷۳ هکتار و فاز دوم آن حدود ۲۶۷ هکتار و در کل حدود ۳۴۰ هکتار وسعت دارد.[۱۱۰][۱۱۱]
انرژی و منابع آنویرایش
انرژی فسیلیویرایش
نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون در دهستان بلیان، بزرگترین نیروگاه سیکل ترکیبی استان فارس است. همچنین نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم، نیروگاه سیکل ترکیبی فارس، نیروگاه حافظ و نیروگاه گازی شیراز از مهمترین نیروگاههای استان فارس هستند. نیروگاه فورگ داراب نیز از دیگر نیروگاههای این استان است.[۱۷][۱۸]
انرژی خورشیدیویرایش
نیروگاه خورشیدی شیراز نخستین نمونه از نوع خورشیدی سهموی خطی است که در ایران توسط متخصصان داخلی ساخته شدهاست. در حال حاضر توان این نیروگاه ۲۵۰ کیلووات است که در برنامه توسعه پنجم قرار به تأمین ۵۰۰ کیلو وات میباشد[۱۱۲]
انرژی بادویرایش
اولین توربین بادی استان فارس به ظرفیت ۶۶۰ کیلو وات در تاریخ ۲۱ بهمن ماه ۸۹ در منطقه بابا کوهی شیراز افتتاح گردید.[۱۱۳]
منابع معدنیویرایش
۳۷ نوع ماده معدنی مختلف در استان فارس شناسایی شدهاست که از این میان، ۲۰ ماده از جمله سنگ آهک، مارن، سنگ گچ، مرمریت، سنگ چینی، خاک نسوز، خاک صنعتی، نمک آبی و سنگی، سیلیس، کوارتزیت، منگنز، سرب، روی، کرومیت، باریت، سنگ آهن، مس، گرانیت، نیکل و سنگ تراورتن در حال بهرهبرداری میباشند. در حال حاضر ۳۳۲ معدن در حال بهرهبرداری در استان فعالیت مینمایند که این معدنها ذخیرهای معادل ۱۰۴۵ میلیون تن را دارا میباشد و سالانه بیش از ۲۳ میلیون تن مواد معدنی از آنها استخراج میگردد.[۱۱۴]
سنگهای تزئینیویرایش
استان فارس رتبه دوم سنگ تزئینی ایران را دارا میباشد. بهطور کلی، ۲۰ درصد از سنگهای تزئینی ایران در استان فارس تولید میشود. ۳۵۰ واحد سنگبری در استان فارس حدود ۸۰ درصد استخراج استان را فرآوری میکنند. در میان سنگهای استخراج شده در استان، مرمریت و سنگ چینی ۱۵ درصد کل میزان استخراج سنگ تزئینی استان را به خود اختصاص میدهد.[۱۱۴]
نفتویرایش
شرکت ملی حفاری ایران، عملیات حفاری ۸ حلقه چاه نفتی توسعهای در منطقههای سروستان، سعادت آباد و خشت در استان فارس را انجام میدهد و برای حفاری این چاهها ۴۲ میلیون یورو اعتبار در نظر گرفته شدهاست.[۱۱۵] حفاری نخستین حلقه چاه نفت در سفید باغون فارس پایان یافت.[۱۱۶]
گازویرایش
حجم ذخیره گاز درجای میدان هالگان در استان فارس ۴/۱۲ تریلیون فوت مکعب و ذخیره میعانات گازی درجای این میدان ۲۴۹ میلیون بشکهاست.[۱۱۷] میدان هالگان را جدیدترین میدان کشف شده در منطقه نیمروز استان فارس اعلام کرد و یادآور شد، این میدان گازی در ۷۳ کیلومتری اَپاختر عسلویه و در جنوب استان فارس در ۲۵ کیلومتری جنوب میدان سفید باغون و اَپاختر میدان سفید زاخور و دی قرار دارد.[۱۱۷] میدانهای گازی سفید زاخور، سفید باغون، دی، هالگان و چند میدان دیگر در این منطقه برای توسعه آماده هستند و میتوانند یک قطب گازی رادر منطقه تشکیل دهند.[۱۱۷] میدانهای استان فارس از نظر ساختار زمینشناسی کاملاً مستقل هستند، میدانهای سفید باغون، سفید زاخور و هالگان روی تاقدیس قرار گرفتهاند و میان آنها ناودیس است که این میدانها را از یکدیگر جدا میکند.[۱۱۷]
حفاریهای اکتشافی میدانهای هالگان و سفید باغون نیز بهطور همزمان آغاز شد که نتیجه کشف سفید باغون در اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ از سوی وزیر نفت وقت (غلامحسین نوذری) اعلام شد. میدانهای گازی دیگری نیز در جنوب استان فارس قرار دارد، میدان تابناک که از میدانهای بزرگ دارای گاز شیرین است در سال ۱۳۸۷، میدان شانول در سال ۱۳۷۶ و همچنین میدان هما نیز از جمله اکتشافهای این مجموعهاست که هماکنون گاز آنها در بخش خانگی و صنعت استفاده میشود. میدان گازی خالده نیز پیش از انقلاب کشف شدهاست.[۱۱۷]
ترابری و ارتباطاتویرایش
فرودگاهویرایش
استان فارس دارای ۶ فرودگاه[۱۱۸] در شهرهای شیراز، لار، لامرد، جهرم، فسا و زرقان میباشد که از این میان فرودگاه شیراز، لار و لامرد بینالمللی و فرودگاههای جهرم، فسا و زرقان فرودگاههای داخلی میباشند.[۱۱۸][۱۱۹]
مسیرهای خارجی فرودگاه شیراز عبارتند از کشورهای انگلستان،[۱۲۰] مالزی،[۱۲۱] ترکیه،[۱۲۲] عراق،[۱۲۳] سوریه، قطر، امارات متحده عربی (دبی، ابوظبی و شارجه)، کویت، بحرین، عربستان، روسیه، پاکستان، مصر و سودان.[۱۲۴]
مقاصد داخلی این فرودگاه عبارتند از تهران، مشهد، اصفهان، تبریز، اهواز، آبادان، بوشهر، بندرعباس، ساری، لارستان، لامرد، چابهار، کرمان، کیش، لاوان، قشم، سیری، ماهشهر، خارک، عسلویه، بهرگان و رشت میباشد.[۱۲۴]
شرکتهای هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما)، آسمان، ایران ایرتور، کیشایر، ماهان، کاسپین، فارس ایر قشم، نفت، زاگرس، تابان، ارم ایر، گلف ایر، ترکیش ایرویز،[۱۲۲] ،فلایدبی، ایرعربیا و به صورت موردی شرکتهای هواپیمائی دیگر از فرودگاه شیراز جهت نشست و برخاست استفاده میکنند.[۱۲۴]
راهآهنویرایش
خبر افتتاح راهآهن شیراز اصفهان در ۱۳ خرداد سال ۱۳۸۸ خورشیدی توسط رسانههای خبری منتشر شد.[۱۲۵] مدت کوتاهی پس از افتتاح این راهآهن معلوم شد که این راهآهن به صورت نیمهتمام و ناقص اجرا شده و با عبور اولین قطار از روی آن بسیاری از ریلها در هم شکستهاند.[۱۲۶] از آن زمان تا شهریورماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی، به علت آماده نبودن ایستگاه راهآهن شیراز برای سوار و پیاده کردن مسافران از ایستگاه موقتی در شهر جدید صدرا استفاده میشد.[۱۲۷] ایستگاه راهآهن شیراز که اکنون یکی از بهترین ایستگاههای راهآهن کشور محسوب میشود در مهرماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی به بهرهبرداری کامل رسید و از آن زمان تمامی قطارها از ایستگاه اصلی حرکت میکنند.[۱۲۸]
هماکنون مسیرهای ریلی شیراز - بوشهر - عسلویه و همچنین شیراز - جهرم - لار - بندرعباس در دست ساخت میباشد.[۱۲۹][۱۳۰]
آزادراه و بزرگراهویرایش
طول شبکه راههای اصلی استان در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، حدود ۲٬۲۲۹ کیلومتر بودهاست که از این میزان، ۵۶۹ کیلومتر آن به صورت بزرگراه میباشد.[۶۴]
در استان فارس تنها ارتباط شیراز با اصفهان به صورت بزرگراه تعریف شدهاست و در این استان آزادراه وجود ندارد. عملیات ساخت آزادراه شیراز - اصفهان از سال ۱۳۸۷ شروع شدهاست که با بهرهبرداری از آن که از شهرستانهای اقلید و سپیدان میگذرد، فاصله شیراز تا اصفهان حدود ۱۰۰ کیلومتر کاهش مییابد.[۱۳۱] این پروژه در دو قطعه (شیراز - بخش سده و سده - اصفهان) اجرا میشود.[۱۳۲]طبق برنامهها و پروژههای آینده، قرار است استان فارس و شیراز از طریق بزرگراه، آزادراه و قطار به سواحل خلیج فارس و منطقهٔ الحاقی به فارس متصل شود.
از پروژههای بزرگراهی درحال ساخت این استان میتوان به بزرگراههای شیراز-جهرم، شیراز-فسا-داراب، شیراز-سپیدان-یاسوج، شیراز-بوشهر، جهرم-لار-بندرعباس، جهرم-قیر، فسا-استهبان-نیریز، لار-خنج، لار-بستک، لامرد-پارسیان، کوار-فیروزآباد-جم، مرودشت-درودزن و خنج-لامرد اشاره کرد.[۱۳۳][۱۳۴][۱۳۵]
مخابرات و اینترنتویرایش
تلفنویرایش
تاریخ ارتباطات مخابراتی در استان فارس، به حدود یکصد سال پیش میرسد. در آن زمان، خط تلگرافی بین تهران و بندر بوشهر توسط کمپانی هند شرقی کشیدهشد که از مسیر برازجان، کازرون، شیراز میگذشت و به تهران میرسید. در سال ۱۳۱۳ اولین مرکز تلفن مغناطیسی با ۸۰ شماره تلفن، در شهر شیراز نصب و راهاندازی شد. این تلفن که ارتباط داخلی مشترکین را فراهم مینمود، از نوع سیستم مغناطیسی بود، که تا سال ۱۳۳۸ به ۱۱۰۰ شماره رسید. اولین مرکز تلفن خودکار شهری شیراز با نصب اولیه ۳۰۰۰ شماره شروع به کار نمود.[۱۳۶]
در سالهای اخیر، تحولات عظیمی در سیستمهای مخابراتی این استان صورت گرفت و رشد چشمگیری در توسعه ارتباطات حاصل شد. احداث مراکز تلفن دیجیتال در نقاط شهری و روستایی استان، ساخت ایستگاههای بزرگ مخابراتی، راهاندازی شبکه دیتا، راهاندازی تلفن همراه، پروژه بزرگ فیبر نوری استان فارس و دیگر خدمات گسترده مخابراتی از جمله این تحولات در سالهای اخیر میباشد.[۱۳۶]
اینترنتویرایش
دسترسی به اینترنت در استان فارس از روشهای مختلفی از جمله dial-up، ADSL و WiMAX امکانپذیر است که بر اساس اعلام شرکت مخابرات استان فارس، در شهر شیراز ۱۰ شرکت، به ارائه سرویس ADSL میپردازند.[۱۳۷][۱۳۸] همچنین دو شرکت ایرانسل و مبیننت نیز به ارائه سرویس WiMAX تنها در شهر شیراز میپردازند.[۱۳۹][۱۴۰]
رسانههاویرایش
مطبوعاتویرایش
برای مشاهده فهرست کامل، فهرست مطبوعات فارس را ببینید.
روزنامهنگاری فارس، پیشینهٔ دیرینهتری از چاپ و نشر مطبوعات فارس دارد. ۷۸ سال پیش از نشر المنطبعه فی الفارس (اولین روزنامه فارس)، یک شیرازی، نخستین نشریه ارمنی جهان را در مدرس هند منتشر کرد. بنابر منابع ارمنی، نشریه آزاد ارار (خبرنامه) که اولین شمارهاش در ۱۶ اکتبر ۱۷۹۲ میلادی بهوسیله هارطون شماونیای شیرازی انتشار یافت، نخستین نشریه ارمنیزبان جهان است.[۱۴۱]
مطبوعات در ایران نیز بهوسیله دو برادر از اهالی فارس بنیاد گرفت، میرزا محمدصالح شیرازی و محمدجعفر ادیب شیرازی.[۱۴۲] اگر میرزا محمدصالح شیرازی را مدیر نخستین نشریه فارسیزبان جهان در دوران محمدشاه قاجار بدانیم، باید از میرزا محمدجعفر ادیب نیز بهعنوان اولین سردبیر یا دستکم معاون سردبیر اولین نشریه، به زبان فارسی یاد کنیم. این دو نفر بههمراه میرزا اسدالله باسمهچی که او نیز زادهٔ فارس است، مثلث نشر روزنامه کاغذ اخبار، اولین نشریه ادواری چاپی در ایران را تشکیل میدهند.[۱۴۳]
صداوسیماویرایش
در آبان سال ۱۳۴۹ همزمان با راهاندازی رسمی فرستنده مهارلو، تلویزیون شیراز هم بهطور رسمی افتتاح و پخش برنامههای خود را آغاز نمود. در همین روز تلویزیون شیراز به شبکه اول تلویزیون ایران پیوست.[۱۴۴]
دفتر خبر صدا و سیمای واحد جهرم از اولین و فعالترین دفاتر خبر کشور است که با توجه به امکانات پیشرفته، امکان پخش مستقیم برنامههای تلویزیونی به سراسر کشور را دارد. این دفتر در روزهای چهارشنبه هر هفته به صورت زنده اقدام به پخش اخبار از جهرم مینماید. دفتر خبر جهرم چندین سال متمادی مقام اول کشوری در میان دفاتر خبر کشور را از آن خود نمودهاست.[۱۴۵]رادیو محلی جهرم از سال ۱۳۵۶ در این شهرستان شروع به کار کردهاست. رادیو جهرم در ایام انقلاب و دوران دفاع مقدس دارای فعالیت گستردهای بوده و هرهفته از نماز جمعه جهرم پخش مستقیم داشتهاست. ولی این رادیو پس از ۳۵ سال فعالیت، از ادامه کار باز ماند. هرچند اخیراً برنامههایی برای راهاندازی دوبارهی آن وجود دارد.[۱۴۶]
جاذبههای گردشگریویرایش
فارس دارای جاذبههای طبیعی و تاریخی و مذهبی بسیاری است که تاکنون ۲۹۰ جاذبه گردشگری در استان فارس شناسایی شدهاست که بهطور متوسط ۱۲ جاذبه در هر شهرستان وجود دارد.[۴۶]
صنایع دستیویرایش
قالی، گلیم و گبه از مهمترین صنایع دستی استان محسوب میشوند، پس از آن باید از خاتم، خاتم سازی و خاتم کاری و پس از آن معرقکاری روی چوب، منبت کاری چوب، نقاشی روی چوب و سفال و سرامیک، کاشی معرق و کاشی هفت رنگ یاد کرد. از رشتههای رایج در استان فارس طراحی و نگارگری (نگارگری، گل و مرغسازی، تذهیب و تشعیر) است. رنگرزی گیاهی و استفاده از مواد ملونه طبیعی در رنگرزی خامه و ابریشم نیز کاری پررونق در استان فارس است. در زمینه فلزکاری و هنرهای مرتبط با فلز نیز میتوان از آثار قلمزنی روی نقره یاد کرد. از سایر رشتههای صنایع دستی رایج در این استان میتوان به دوخت لباسهای محلی، عروسکسازی، پیکرتراشی، نمدمالی، رودوزیهای سنتی، بافتنی، نقشهکشی فرش و گلیم اشاره کرد.[۹][۱۴۷]
صنایع دستی در معماریویرایش
نوعی دیگر از هنرهای دستی در معماری ساختمانها کاربرد دارد. از جمله آنها نقاشی پرندگان، گل، شاخه درختان و فرشتگان بر سقفهای بسیاری از عمارتهای قدیمی نظیر نارنجستان قوام، خانه زینتالملوک دیده میشوند و همچنین کاشیهای هفت رنگی که در عمارتهای باغ عفیفآباد و باغ ارم وجود دارند.[۱۴۸]
آینهکاری و گچبری و منبتکاری که در امامزادههایی مانند شاهچراغ به چشم میخورند. درب و پنجرههای چوبی در ساختمانهای قدیمی مانند مسجد نصیرالملک و کارهای دستی در عمارت کلاهفرنگی آباده و طرح مسجد کبیر نیریز هم از این دست هستند.[۱۴۸]
صنایعدستی مشهور بر پایهٔ مکانویرایش
تولید انواعی از صنایع دستی در مناطق عشایری و روستایی و نیز در شهرهای استان فارس رواج دارد. قالیبافی و گبهبافی بیشتر در بخشها و روستاها به وسیله زنان بافته میشود. خیمهبافی و گلیمبافی و جاجیمبافی و تنچهبافی در میان عشیرهها و تیرههای قشقایی رایج است.[۱۴۸]
خاتمکاری، نقرهکاری، قلمزنی، منبتکاری، شیشهسازی و کاشی هفترنگسازی در شیراز رایج است. حصیربافی با برگ نخل در جهرم، منبتکاری و گیوهبافی در آباده، سفالکاری، سرامیکسازی و کاشیسازی در استهبان و حصیربافی، سبدبافی و بوریابافی در کازرون مشهور است.[۱۴۸][۱۴۹]
سوغاتویرایش
شهر شیراز محل آثار دوران کهن ایران، با داشتن خاتمکاری، طلاسازی، و نقرهکاری محل معتبری برای خرید سوغات این استان است. خاتم این شهر بینظیر است و ظرافت و هنر را در هر قطعهٔ ساختهشده میتوان مشاهده کرد. قالی، گلیم و جاجیم عشایری استان فارس رنگ و بوی آمیختگی با طبیعت دارد و جزء سوغاتهای اصلی این استان بهشمار میآید.[۱۵۰] از دیگر سوغاتهای استان فارس میتوان به آبلیمو، انار، انجیر، ترشیجات، چرم، حنا، خراطی، خرما، زعفران، سفیداب، سنگتراشی، شیشهگری، بهار نارنج، ظروف سفالی، عرقیات، مسقطی لاری، فلزکاری، کیسه حمام، گبه، کلوچه و مسقطی، نان یوخه، منبتکاری و نمد اشاره کرد.[۱۵۱]
آموزشویرایش
در استان فارس اولین مدارس دخترانه بعد از جنگ جهانی اول تأسیس میشوند. اولین مدرسه شیراز با وقفهای طولانی پس از فرمان مشروطه و در سال ۳۸ تأسیس میشود. این مدرسه «بنات» نام دارد و در سالهای ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸ پس از پایان جنگ جهانی اول و با کوشش زنان افتتاح میشود. در همین دوره زنان پیشنهاد دادند که اگر روحانیون تأسیس مدارس دخترانه را با عفت و عصمت زنان مغایر میدانند، خود مدیریت مدارس را بر عهده بگیرند.[۱۵۲]
میزان باسوادی در استان فارس در سال ۱۳۸۷ خورشیدی، ۸۷ درصد اعلام شدهاست. تعداد دانشجویان استان نیز در سال تحصیلی ۱۳۸۶–۸۷ کل دانشگاهها و مراکز آموزش عالی استان نیز ۱۷۴٬۰۰۰ نفر بودهاست.[۶۴]
دانشگاههاویرایش
دانشگاههای متعددی از جمله دانشگاههای جامع، علوم پزشکی، تربیت معلم، علمی کاربردی، آزاد اسلامی، غیرانتفاعی، پیام نور و فنی و حرفهای در استان فارس وجود دارند. از مهمترین آنها میتوان به دانشگاههای زیر اشاره کرد:
- دانشگاه شیراز شامل دانشکدههای علوم، کشاورزی، دامپزشکی، هنر و معماری، علوم و فناوریهای نوین، مهندسی برق و کامپیوتر، مهندسی شیمی و نفت و گاز، مهندسی مکانیک، مهندسی مواد و عمران، ادبیات و علوم انسانی، اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، الهیات و معارف اسلامی، حقوق و علوم سیاسی و علوم تربیتی و روانشناسی[۲۱]
- دانشگاه علوم پزشکی شیراز شامل دانشکدههای بهداشت، توانبخشی، پزشکی، پرستاری و مامایی، تغذیه، داروسازی، دندانپزشکی، مدیریت و اطلاعرسانی، علوم و فناوریهای نوین[۱۵۳]
- دانشگاه صنعتی شیراز شامل دانشکدههای مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، مهندسی شیمی، مهندسی مکانیک و هوافضا، مهندسی عمران و محیط زیست، مهندسی و علوم مواد، مهندسی صنایع، شیمی، فیزیک و ریاضی[۱۵۴]
- دانشگاه هنر شیراز: دانشگاهی تازه تأسیس و تخصصی در هنر که دارای رشتههای کارشناسی مرمت، موزه، فرش، باستانشناسی، معماری داخلی، گرافیک، نقاشی و ادبیات نمایشی است.[۱۵۵]
- دانشگاه جهرم شامل دانشکدههای فنی و مهندسی، کشاورزی، ادبیات و علوم انسانی و علوم پایه[۱۵۶]
- دانشگاه علوم پزشکی جهرم شامل دانشکدههای پزشکی، پیراپزشکی و پرستاری و مامایی[۱۵۷]
- دانشگاه فسا شامل دانشکدههای فنی و مهندسی، علوم پایه و کشاورزی[۱۵۸]
- دانشگاه علوم پزشکی فسا متشکل از دانشکدههای پزشکی، پرستاری، بهداشت و پیراپزشکی[۱۵۹]
- دانشگاه سلمان فارسی کازرون: شامل دانشکدههای ادبیات و علوم انسانی، علوم پایه، فنی و مهندسی و هنر و معماری
- دانشکده علوم پزشکی لارستان متشکل از دانشکدههای پرستاری و بهداشت [۱۶۰]
- دانشکده علوم پزشکی گراش متشکل از دانشکدههای پرستاری و پیراپزشکی [۱۶۱]
- مجتمع آموزش عالی لارستان: این مرکز آموزشی در بهمن ماه ۱۳۹۲ در شهرستان لارستان افتتاح گردید و هماکنون در رشتههای مهندسی برق، مهندسی صنایع، مهندسی شیمی، مهندسی مکانیک، مهندسی شهرسازی، مهندسی کامپیوتر دانشجو میپذیرد.
- مرکز آموزش عالی استهبان: این مرکز آموزشی در مهرماه ۱۳۹۰ در شهرستان استهبان افتتاح گردید و هماکنون در رشتههای عمران، زیست، شیمی و فیزیک دانشجو میپذیرد.
ورزش و تفریحویرایش
استان فارس دارای ۵ تیم فوتبال باشگاه فوتبال فجر شهید سپاسی شیراز باشگاه فوتبال قشقایی شیراز برق شیراز، پیام مخابرات[۱۶۲] و باشگاه فوتبال مقاومت بسیج فارس[۱۶۳] در لیگ دسته اول فوتبال ایران، ۲ تیم فوتسال ارژن و صدرا در لیگ برتر فوتسال و هیئت هندبال فارس در لیگ برتر هندبال است.[۱۶۴] همچنین شهر شیراز دارای تیم بسکتبالی به نام باشگاه بسکتبال ب. آ شیراز[۱۶۴] در لیگ برتر بسکتبال میباشد.
ورزشگاههاویرایش
- ورزشگاه پارس با ظرفیت ۵۰ هزار نفر که در جنوب شیراز واقع شدهاست.[۱۶۵][۱۶۶]
- ورزشگاه حافظیه شیراز که دقیقاً در روبهروی آرامگاه حافظ واقع شدهاست و محل برگزاری مسابقات تیمهای شیرازی در لیگ برتر ایران و لیگ دسته یک است.[۱۶۷]
- دهکده المپیک شیراز با ظرفیت ۱۰۰ هزار نفر که البته در حال ساخت و آماده شدن است.[۱۶۸]
- ورزشگاه شهدای ارتش شیراز که سابقاً مسابقات مهم در آن انجام میگرفت و در یک پادگان متعلق به ارتش واقع است.[۱۶۹]
پیست اسکیویرایش
استان فارس دارای دو پیست اسکی تربیت بدنی که در ۵ کیلومتری شهرستان سپیدان واقع شده و همچنین مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف که در ۱۵ کیلومتری شهرستان سپیدان و ۸۰ کیلومتری اَپاختر شهر شیراز واقع شده، میباشد که مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف به عنوان دومین پیست بزرگ بینالمللی کشور و در ارتفاع ۲۸۵۰ متری از سطح دریا واقع شده و دارای قلهای به ارتفاع ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است؛ همچنین این مجموعه دارای امکاناتی از قبیل تلهکابین، تل اسکی، رستوران، فست فود، کافی شاپ، مهمانسرا، هتل، موتوربرفی، ماشینهای کوهستان، چرخهای هوشمند، قایقهای پدالو، اسب سواری، دوچرخه سواری، لوازم مورد نیاز اسکی و آموزشگاه اسکی میباشد و در سال ۱۳۸۱ افتتاح و مورد بهرهبرداری قرار گرفتهاست.[۱۷۰][۱۷۱][۱۷۲]
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران. ۲۳ اسفند ۱۳۹۵.
- ↑ «تقسیمات کشوری جدید، فرصتی برای توسعه متوازن فارس - ایرنا». ایرنا. دریافتشده در ۲ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ «جدول تعداد عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری اردیبهشت ۱۳۹۰». وبگاه وزارت کشور. بایگانیشده از اصلی در ۳ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «فهرست بخشها، شهرها، شهرستانها و دهستانهای ایران». وبگاه وزارت کشور. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ وبگاه استانداری فارس
- ↑ «استان فارس». دانشگاه علوم پزشکی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ «دربارهٔ استان» جغرافیای طبیعی و اقلیم استان». اداره کل تأمین اجتماعی استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ «برآورد جمعیت شهرستانهای استان فارس در سال ۱۳۸۹» (PDF). وبگاه رسمی سازمان آمار ایران. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۵ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ ۹٫۶ ۹٫۷ "Fars (geographical region, Iran)". وبگاه دانشنامه بریتانیکا. Archived from the original on 6 May 2012. Retrieved 7 June 2012.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ «نام و مشخصات جغرافیایی استان فارس». درگاه فرهنگی استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ «آشنایی با استان فارس». وبگاه همشهری آنلاین. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ «ادبیات قومی مردم فارس». سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ «Indo-European, Indo-Iranian, Iranian, Western, Southwestern». ethnologue. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Ethnologue report for language code". ethnologue. Archived from the original on 6 May 2012. Retrieved 6 June 2012.
- ↑ «فسا - جاذبههای فسا». شرکت سرمایهگذاری ایران گردی و جهانگردی. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «جاذبههای گردشگری استان فارس». کازرون نیوز. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ «نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون». وبگاه رسمی نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ «نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم». شرکت مدیریت تولید برق جنوب کشور. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ «پالایشگاه شیراز». وبگاه رسمی پالایشگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «پالایشگا گاز پارسیان». شرکت پالایش گاز پارسیان. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ «دانشگاه شیراز». وبگاه رسمی دانشگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ ۲۲٫۳ ۲۲٫۴ «جمعرفی استان فارس (بخش پیشینه)». وبگاه رسمی سازمان میراث فرهنگی. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ «تاریخچه استان فارس». وبگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز فارس. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ سرزمین و مردم ایران، ص ۵۴۸
- ↑ دائرةالمعارف فارسی، قسمت تقسیمات کشور (ایران)
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ راهنمای مستند تخت جمشید، علیرضا شاپور شهبازی، ص ۱۸
- ↑ دیاکونوف (۱۳۸۴). تاریخ ایران باستان. ص. ۷۵.
- ↑ نلسون فرای (۱۳۸۶). میراث باستانی ایران. ص. ۱۱۵.
- ↑ ایرانویج، ص ۲۶
- ↑ تاریخ مردم ایران، پیش از اسلام، ص ۷۲
- ↑ تاریخ قومس، ص ۱۹ و ۲۰
- ↑ ایران باستان، ص ۱۵۹ و ۲۱۲
- ↑ ایران باستان، ص ۲۱۰ تا ۲۱۲
- ↑ ایران باستان، ص ۲۷۷
- ↑ ایران باستان، ص ۲۷۹ تا ۲۸۲
- ↑ ا. آورزمانی (۱۳۸۷). «شهرهای ساسانی». ماهنامهٔ فروهر. ص. ۳ و ۴.
- ↑ دانشنامهٔ مزدیسنا، ص ۸۹ و ۳۶۱
- ↑ سرزمین و مردم ایران، ص ۵۶۲ و ۶۰۰
- ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ ۳۹٫۲ ۳۹٫۳ ۳۹٫۴ ۳۹٫۵ ۳۹٫۶ «استان فارس پیش و پس از اسلام». روزنامه امید. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۳ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ سرزمین و مردم ایران، ص ۵۵۰
- ↑ «زندیان». وبگاه مهرایرانیان. بایگانیشده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ «استان فارس پیش و پس از اسلام». وبگاه رسمی دادگستری کل استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ Don Rubin (۲۰۰۱)، The World Encyclopedia of Contemporary Theatre:Asia/Pacific، به کوشش مصحح Don Rubin. (ویراست illustrated)، Taylor & Francis، ص. ۲۰۰، شابک ۰-۴۱۵-۲۶۰۸۷-۶
- ↑ "UN Treasure Honors Persian Despot". وبگاه اشپیگل. Archived from the original on 6 May 2012. Retrieved 12 June 2012.
- ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ ۴۵٫۲ ۴۵٫۳ ۴۵٫۴ ۴۵٫۵ ۴۵٫۶ ۴۵٫۷ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش اول» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش پنجم» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «تنگها و درههای استان فارس». پایگاه داده علوم زمین کشور. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۷ مهر ۱۳۹۰.
- ↑ «معرفی اقلید». شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱ آبان ۱۳۹۰.
- ↑ «رودخانهها، چشمهها، آبشارها و… استان فارس». سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۰. دریافتشده در ۷ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ «ابلاغ مصوبه شورای عالی امنیت ملی توسط وزیر کشور». استانداری فارس. ۱۰ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۰۸.
- ↑ «اتصال استان فارس به خلیج فارس». باشگاه خبرنگاران. ۱۰ مهر ۱۳۹۲.
- ↑ «تایید دوباره پیوستن فارس به خلیج فارس در دولت». Iranian Students' News Agency - ISNA. ۲۹ مهر ۱۳۹۲.
- ↑ «پیوستن استان فارس به دریا یک مطالبه ملی است». سحاب نیوز. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «اتصال فارس به خلیج فارس». alamarvdashtema. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «خلیج فارس به فارس پیوست». استانداری فارس. ۱۰ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۳ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «جاذبههای طبیعی استان فارس بخش پوشش گیاهی». سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «جنگلهای استان فارس در سال آینده ۱۴۱ هزار هکتار توسعه مییابد». باشگاه خبرنگاران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ مرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «جامجم آنلاین». جامجم آنلاین. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ مرداد ۱۳۹۰.
- ↑ پژوهشی در شناخت باغهای ایران و باغهای تاریخی شیراز، ص ۱۰۸ تا ۱۱۹
- ↑ پژوهشی در شناخت باغهای ایران و باغهای تاریخی شیراز، ص ۲۱۱
- ↑ «نیریز، قطب تولید انار فارس». خبرگزاری صدا و سیما. ۳۰ آبان ۱۳۹۶.
- ↑ «صادرات ۱۶۵ میلیون دلاری طلای ترش جهرم». تابناک. ۲۴ مهر ۱۳۹۴.
- ↑ ««جنگلنخل» فارس در حال نابودی است/ تیشه به ریشه نخلستان جهرم». خبرگزاری مهر. ۱۱ دی ۱۳۹۵.
- ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ ۶۴٫۲ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش ششم» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «فارس رتبه اول تولید گوشت قرمز در کشور». ایسنا. ۱ مرداد ۱۳۹۲. دریافتشده در ۲۴ مهر ۱۳۹۲.
- ↑ «مناطق حفاظت شده ایران». irandesert.com. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «پارک ملی بمو ـ اثر طبیعی ملی پناهگاه حیات وحش و منافق حفاظت شده به عنوان مناطق چهارگانه فارس». خبرگزاری ایسنا. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۰۸. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ «اطلاعات تطبیقی سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۸۵» (PDF). درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ ۷۱٫۲ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش دوم» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ توکلی، غلامرضا، ایل باصری از تُرناس تا لَهباز، تهران، ۱۳۷۹ خورشیدی.
- ↑ بخت، فردریک (۱۹۶۹). عشایر جنوب پارس:ایل باصری از ایلات خمسه.
- ↑ شماره کتابشناسی ملی:۲۸۷۸۱۵۶/طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی){گزارش}:استان فارس/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۶-۵۲-۶۶۲۷-۶۰۰-۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱ *وضعیت ظاهری:۲۹۴ ص:جدول (بخش رنگی)، نمودار (بخش رنگی)
- ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ یوسفی، احسان (۱۳۹۳). عشایر پارس:ایل باصری. قشقایی.
- ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ ۷۶٫۲ ۷۶٫۳ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش چهارم» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ آشنایی با استان فارس-همشهری آنلاین
- ↑ بررسی و تحلیل در مورد زبانها و گویشهای استان فارس
- ↑ «دستور زبان لارستانی بر مبنای گویش خنجی». خانه کتاب. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ نورجهان راستی عمادآبادی، بررسی واژهها و اصطلاحات لهجه شیرازی از دیدگاه زبانشناسی اجتماعی و تطبیقی، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، ۱۳۷۵
- ↑ Lambton, A.K.S. ، Shiraz
- ↑ ۸۲٫۰ ۸۲٫۱ «غذاهای سنتی شیرازی». شهرداری شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «مشاهیر فارس». شهرداری شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱ مهر ۱۳۹۰.
- ↑ «شیراز یکی از قطبهای مهم تولید غلات درایران». روزنامه ابتکار. بایگانیشده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «صنایع الکترونیک شیراز». شرکت صنایع الکترونیک شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ «مجتمع پتروشیمی شیراز». شرکت پتروشیمی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «افتتاح ایرانخودرو فارس». ایرانخودرو فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژوئن ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «دربارهٔ ایرانخودرو فارس». ایرانخودرو فارس. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «مشخصات خودروهای تولیدی ایرانخودرو فارس». ایرانخودرو فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «ایرانخودرو فارس». ایرانخودرو فارس. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «خودروسازان جنوب». پورتال رسمی شرکت خودروسازان جنوب. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «خودروهای تولیدی خودروسازان جنوب». پورتال رسمی شرکت خودروسازان جنوب. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «لیموزین خودروسازان جنوب». پورتال رسمی شرکت خودروسازان جنوب. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «خودروهای بنزینی خودروسازان جنوب». پورتال رسمی شرکت خودروسازان جنوب. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «خودروهای الکتریکی خودروسازان جنوب». پورتال رسمی شرکت خودروسازان جنوب. دریافتشده در ۲۹ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «طرحهای پتروشیمی فارس همچنان خاک میخورد». خبرگزاری صدا و سیما. ۲۵ خرداد ۱۳۹۵.
- ↑ «شرکت شهرکهای صنعتی استان فارس». شرکت شهرکهای صنعتی استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۰. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «منطقه ویژه اقتصادی شیراز». منظقه ویژه اقتصادی شیراز (SEEZ). بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «عینیت بخشیدن به نقش شیراز به عنوان قطب الکترونیک کشور، از دیگر اهداف تأسیس برج الکترونیک شیراز است». وبگاه شهرداری شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۸ ژوئیه ۲۰۰۹.
- ↑ «ودروهای برقی شهری از منطقه ویژه اقتصادی شیراز روانه بازار میشوند». وبگاه رسمی منطقه ویژه اقتصادی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲ آبان ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۰۱٫۰ ۱۰۱٫۱ «کلنگ زنی وآغاز عملیات اجرایی طرح ذوب آهن وفولاد اقلید». سازمان صنایع و معادن استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲ آبان ۱۳۹۰.
- ↑ «آغاز عملیات اجرایی مجتمع ذوب آهن و فولاد کشور در اقلید فارس». وزارت امور اقتصاد و دارایی. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۱.
- ↑ «بورس شیراز». همشهری. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «بورس استان فارس». دنیای اقتصاد. ۸ مهر ۱۳۸۹. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «فواصل منطقه». وبگاه رسمی منطقه ویژه اقتصادی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «فواصل منطقه». شرایط اقلیمی منطقه. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «منطقه ویژه اقتصادی شیراز». وبگاه رسمی منطقه ویژه اقتصادی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «معرفی و اهداف منطقه». وبگاه رسمی منطقه ویژه اقتصادی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «سهامداران منطقه ویژه اقتصادی شیراز». وبگاه رسمی منطقه ویژه اقتصادی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «منطقه ویژه اقتصادی جهرم». سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران.
- ↑ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13900924000468
- ↑ «نیروگاه خورشیدی شیراز». دریافتشده در ۱۵ مرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «وزرات نیرو سازمان انرژیهای نو ایران (سانا)». وزرات نیرو. ۲۳ بهمن ۱۳۸۹. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ۱۱۴٫۰ ۱۱۴٫۱ «سالانه بیش از ۲۳ میلیون تن مواد معدنی در فارس استخراج میگردد». وبگاه رسمی سازمان صنایع و معادن استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «عملیات حفاری ۸ حلقه چاه نفت در استان فارس اجرا میشود». شبکه اطلاعرسانی نفت و انرژی. ۲۸ آبان ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۳ مه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «حفاری نخستین حلقه چاه نفت در سفید باغون فارس پایان یافت». خبرگزاری مهر. ۱۱ خرداد ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ۱۱۷٫۰ ۱۱۷٫۱ ۱۱۷٫۲ ۱۱۷٫۳ ۱۱۷٫۴ نفت نیوز. «نفت نیوز». نفت نیوز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ۱۱۸٫۰ ۱۱۸٫۱ «فرودگاههای تحت نظارت شرکت مادر تخصصی فرودگاههای کشور در یک نگاه». وبگاه رسمی شرکت مادر تخصصی فرودگاههای کشور. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «فرودگاه بینالمللی شیراز». وبگاه رسمی فرودگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «اولین پرواز مسیرشیراز – لندن از فرودگاه شهید دستغیب شیراز انجام شد». وبگاه رسمی فرودگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «مسیرهای پروازی». وبگاه رسمی فرودگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۲۲٫۰ ۱۲۲٫۱ «برقراری پرواز استانبول-شیراز و بالعکس». وبگاه رسمی فرودگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۰.
- ↑ «برقراری اولین پرواز بغداد-شیراز و بالعکس». وبگاه رسمی فرودگاه شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۲۴٫۰ ۱۲۴٫۱ ۱۲۴٫۲ «فرودگاه بینالمللی شهید دستغیب». وبگاه رسمی فرودگاههای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ اسفند ۱۳۸۷.
- ↑ «بالاخره راهآهن شیراز اصفهان افتتاح شد». تابناک. دریافتشده در ۱۰ خرداد ۱۳۸۸.
- ↑ «قصور در اجرای ناقص راهآهن شیراز اصفهان». همشهری آنلاین. دریافتشده در ۲۶ دی ۱۳۸۹.
- ↑ «آخرین وضعیت راهآهن تبلیغاتی». پایگاه خبری تحلیلی صبح امید. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «ایستگاه شیراز راهآهن تکمیل و آماده بهرهبرداری است». وبگاه رسمی خبرگزاری ایسنا. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ مهر ۱۳۹۰.
- ↑ «عملیات اجرایی راهآهن شیراز-بوشهر-عسلویه آغاز شد». وبگاه رسمی خبرگزاری فارس. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «اعتبار ساخت راهآهن شیراز ـ جهرم ـ لار ـ بندرعباس تأمین شد». وبگاه رسمی خبرگزاری فارس. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «استان فارس». سایت رسمی وزارت کشور. دریافتشده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۱.[پیوند مرده]
- ↑ «ساخت آزادراه اصفهان-شیراز آغاز شد». روزنامه ابتکار. بایگانیشده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۱.
- ↑ «تشریح آخرین وضعیت بزرگراههای استان فارس». شیرازه. ۱۳ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ «قطعه اول بزرگراه یاسوج به شیراز افتتاح شد». خبرگزاری مهر. ۲۹ شهریور ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «پروژهٔ بزرگراه خنج -لامرد و اشکنان لامرد کلنگ زنی شد». صحبت نو. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۳۶٫۰ ۱۳۶٫۱ «شرکت مخابرات کل استان فارس». شرکت مخابرات کل استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «لیست شرکتهای ارائه دهنده سرویس ADSL». شرکت مخابرات استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنتی». شرکت مخابرات استان فارس. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «مناطق تحت پوشش شرکت مبین نت». شرکت مبین نت. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «مناطق تحت پوشش وایمکس ایرانسل». شرکت ایرانسل. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ المنطبعه فی الفارس، مقدمه، ص ۸
- ↑ المنطبعه فی الفارس، ص ۲۲
- ↑ المنطبعه فی الفارس، ص ۲۴
- ↑ «تاریخجه سیما در استان فارس». بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۰ اوت ۲۰۱۱.
- ↑ http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910808000803
- ↑ «رادیو جهرم دوباره راهاندازی شود». خبرگزاری بینالمللی قرآن. ۲۵ دی ۱۳۹۴.
- ↑ «صنایع دستی استان فارس». سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۴۸٫۰ ۱۴۸٫۱ ۱۴۸٫۲ ۱۴۸٫۳ «جغرافیا سوم دبیرستان، بخش چهارم» (PDF). اداره کل چاپ و توزیع کتابهای درسی. بایگانیشده از اصلی (پیدیاف) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «جهرم دیار نخل و نارنج». ایسنا. ۳ فروردین ۱۳۹۶.
- ↑ مجلهٔ گردش، شمارهٔ ۱۱ و ۱۲، صفحهٔ ۶۲
- ↑ «سوغات شیراز». وبگاه رسمی شهرداری شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «بیشترین مدارس دخترانه در عهد قاجار تأسیس شدند». کانون زنان ایرانی. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۴ مرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «دربارهٔ دانشگاه علوم پزشکی شیراز». وبگاه رسمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «دانشگاه صنعتی شیراز». وبگاه رسمی دانشگاه صنعتی شیراز. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ http://fars.irib.ir/index.php/1388-11-03-10-18-13/1390-01-04-00-46-32/40262-177
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹.
- ↑ http://www.jums.ac.ir
- ↑ http://www.fasau.ac.ir
- ↑ http://www.fums.ac.ir
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۳۰ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ دانشکده علوم پزشکی گراش
- ↑ «باشگاه پیام مخابرات». وبگاه لیگ دسته اول. بایگانیشده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۷ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ «باشگاه مقاومت بسیج». وبگاه لیگ دسته اول. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۰. دریافتشده در ۲۷ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ ۱۶۴٫۰ ۱۶۴٫۱ «فدراسیون هندبال ایران». وبگاه رسمی فدراسیون بسکتبال ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۷ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «فارس نما». فارس نما. بایگانیشده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ «ورزشگاه بزرگ و زیبای پارس افتتاح شد».
- ↑ «ورزشگاه حافظیه شیراز با شرایطی ایدئال آماده میزبانی لیگ است». خبرگزاری فارس. بایگانیشده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۹.
- ↑ «نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی: احداث دهکده المپیک جنوب در حاشیه شیراز یک فاجعه است». روزنامه رسالت. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۱.
- ↑ «در حاشیه سفر رئیسجمهوری به استان فارس (به نقل از روزنامه ایران)». بانک اطلاعات نشریات کشور. بایگانیشده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ ژوئیه ۲۰۰۹.
- ↑ ۱۷۰٫۰ ۱۷۰٫۱ «پرتال رسمی مجموعه ورزشی پولادکف». گروه صنعتی پولادکف. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ مه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۲ بهمن ۱۳۸۸.
- ↑ "sepidan ski resort guide". Archived from the original on 5 October 2011. Retrieved 15 June 2012.
- ↑ "pooladkaf ski resort guide". Archived from the original on 5 October 2011. Retrieved 15 June 2012.
منابعویرایش
کتابهای فارسی
- آریان پور، علیرضا (۱۳۶۵). پژوهشی در شناخت باغهای ایران و باغهای تاریخی شیراز. تهران: نشر تاریخ و فرهنگ ایران زمین.
- اوشیدری، جهانگیر (۱۳۷۱). دانشنامهٔ مزدیسنا، واژهنامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵.
- پیرنیا، حسن (۱۳۶۲). ایران باستان. دنیای کتاب.
- حقیقت، رفیع (۱۳۷۰). تاریخ قومس. تهران: انتشارات کومش.
- دیاکونوف، میخائیل میخائیلوویچ (۱۳۸۴). تاریخ ایران باستان. ترجمهٔ روحی ارباب. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۲۳۸-۰.
- زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۶۴). تاریخ مردم ایران، پیش از اسلام. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.
- سعیدیان، عبدالحسین (۱۳۶۹). سرزمین و مردم ایران، مردمشناسی و آداب و رسوم اقوام ایرانی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات علم و زندگی.
- شورای نویسندگان (۱۳۶۹). مجلهٔ گردش. ش. ۱۱ و ۱۲. تهران: مؤسسهٔ انتشارات و تبلیغات گام. ص. ۶۲. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - نلسون فرای، ریچارد (۱۳۸۶). میراث باستانی ایران. ترجمهٔ مسعود رجبنیا. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۱۱-۹.
- علیرضا شاهپور شهبازی (۱۳۸۴)، راهنمای مستند تخت جمشید، به کوشش بنیاد پژوهشی پارسه-پاسارگاد.، تهران: انتشارات سفیران و انتشارات فرهنگسرای میردشتی، شابک ۹۶۴-۹۱۹۶۰-۶-۴
- فرهوشی، بهرام (۱۳۶۸). «کوچ قبیلههای ایرانی». ایرانویج. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- قاسمی، قرید (۱۳۸۴). المنطبعه فی الفارس. شیراز: بنیاد فارسشناسی.
- “Fārs”. In Encyclopædia Britannica.
- Lambton, A.K.S. (2009). Shiraz (2nd ed.). University of California.
پیوند به بیرونویرایش
استان فارس در پروژههای خواهر
نگارخانهٔ مرتبط در ویکیانبار
خبرهای مرتبط در ویکیخبر
راهنمای سفر در ویکیسفر
- پورتال استان فارس
- وب سایت استانداری فارس
- خبرگزاری ایسنا منطقه فارس
- اداره کل هواشناسی استان فارس
- اداره کل آموزش و پرورش استان فارس
- شرکت مخابرات استان فارس
- وب سایت نظام مهندسی استان فارس
- دادگستری استان فارس
- سازمان بازرگانی استان فارس
- سازمان کشاورزی استان فارس
- وب سایت شرکت گاز استان فارس
- شرکت آب و فاضلاب روستایی استان فارس
- پورتال شرکت توزیع نیروی برق استان فارس
- اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس
- صدا و سیمای مرکز فارس
- اداره کل ورزش و جوانان استان فارس
- دانشنامهٔ فارس
- «معرفی استان فارس»، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
- اداره کل امور عشایر استان فارس
- پورتال اطلاعرسانی شهرستان داراب